Library
Maghanap
Home / Romance / After the Daylight / CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

Share

CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

Author: BITUING GRACIA'S
last update Huling Na-update: 2025-02-12 17:19:07

"Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko.

Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.

Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako.

"Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating."

"Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE

    ZINNIA POV. "Waaaa... inaantok pa ako," sabay pag-unat ko sa mga kamay ko. Napatingin ako sa cellphone ko dahil bumukas ito na ang ibig sabihin ay may tumatawag sa 'kin. Nang mabuksan ko ito ay tumambad agad sa 'kin si Madam Nelia at agad ko itong sinagot. "Ano na bayad mo? Kailan ka magbabayad ng upa mo!" galit nitong sigaw kaya nilayo ko nang kaunti ang cellphone sa taenga ko. "Madam wala pa po akong pera," aniya ko. "Magtatatlong buwan ka nang hindi nagbabayad!" sigaw muli ni Madam. "Magbabayad naman po ako Madam." "Hay, naku! Bata ka! Bibigyan kita ng isang buwan palugit, kapag hindi mo pa mabayaran ang 30,000 ay papalayasin na kita riyan!" galit na sigaw muli ni Madam. Magsasalita pa sana ako pero bigla niyang binaba ang tawag. "Ano na gagawin ko, wala na akong mapagkukuhanan ng pera," malungkot kong saad sabay lapag ng cellphone sa kama. Naisip ko bigla si Kristine baka matulungan niya ako. Kinuha ko ulit ang cellphone ko at binuksan, agad kong tinawagan si Krist

    Huling Na-update : 2024-12-22

  • After the Daylight    CHAPTER TWO

    Nagising ako nang medyo masakit ang ulo, nang iminulat ko ang aking mga mata ay tila'y hindi familiar sa 'kin ang lugar na ito. Napatingin ako sa aking sarili, gulat kong masaksihan na hubo't hubad na ako. Nanlaki na lamang ang aking mga mata nang mapatingin ako sa tabi ko. Isang lalaki na hindi ko naman kilala. Pinagmasdan ko siyang mabuti. Naalala ko bigla ang lalaking nakasalubong ko kagabi."Ang gwapo mo," sabay ngiti ko.Napahawak ako sa kanyang mukha, subalit bigla siyang gumalaw kaya napatigil ako. "Ahmm, kailangan kong umalis, kailangan ko ng pera," bulong ko sa sarili ko.Dahan-dahan akong bumangon at napapalingon baka magising siya. Agad kong kinuha ang mga damit ko, pagkatapos kong magbihis ay agad akong lumabas.Nang makalabas ako sa kwarto ay may nakasalubong akong isang lalaki. Napatingin ito sa 'kin pero yumuko na lamang ako."Pasensya na po, maling kwarto po na puntahan ko," saad ko.Hinintay ko siyang magsalita pero hindi man lang umimik. Ramdam kong deretso siyang

    Huling Na-update : 2024-12-22

  • After the Daylight    CHAPTER THREE

    ZINNIA POV.Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Ilang araw na akong suka nang suka. Mabigat ang pakiramdam ng tiyan ko, tila ba'y may laman ito. Hindi ko alam kung bakit. Wala rin naman akong gana kumain. Gusto ko sanang lapitan si Kristine, pero nagtatampo ako sa kanya. Hindi ko malimutan ang ginawa ng pinsan niya sa 'kin sa bar.Binuksan ko ang selpon ko. Laking gulat kong makita ang naka-post. Nagtrending ang mga litrato ng lalaking naka-siping ko sa bar. Nakayakap ako sa kanya pero nakatalikod at nakatago ang itsura ko sa litrato."Ano ba itong ginawa ko. Mabuti na lang nakatalikod ako." Tanging sambit ko sa aking isip.Bigla muling sumakit ang tiyan ko at napahawak ako sa tiyan. Ilang araw na rin akong hindi lumalabas sa bahay na ito. Kinuha ko ang pitaka ko at tiningnan ang natira kong pera."Hindi ito sapat, malaki pa ang kulang para makabayad ako sa upa." Saad ko sa sarili ko."Kailangan kong magpacheck-up, gagamitin ko na lang muna ito," kunot noo kong sinabi habang ti

    Huling Na-update : 2024-12-22

  • After the Daylight    CHAPTER FOUR

    Dahan-dahan itong lumapit sa 'kin. Hindi ako makapaniwalang magkikita kami muli ng lalaking nakasiping ko sa bar. Mas napahawak pa ako sa aking tiyan dahil sa sobrang sakit. Iniyuko ko nag aking ulo upang hindi makilala ng lalaking ito."He's Mr. Youtan.""What is he doing her?""I think he will punish that cheap girl, because of what she did."Hindi ko masyadong maintindihan ang mga sinasabi nila. Tinatawag nilang Mr. Youtan ang lalaking ito. Ang kakaalam ko naman ay si Mr. Youtan ang pinakamayamang CEO sa mundo. Kalaunan, napahinto siya sa aking harap. Deretso niya akong tinitigan at mababasa sa kanyang mata at kilay ang galit."Mr. Youtan, that girl, dinumihan niya ako." Pagdradrama ng babae subalit hindi kumibo ang lalaking ito.Deretso pa rin siyang nakatitig sa 'kin na may malalim na paningin. Hinawakan siya ng babae sa braso pero hindi niya pa rin ito pinansin."Mr. Youtan, she deserve that, and her baby need to pay me, look my dress its cost 8 million."Biglang mas lumalim an

    Huling Na-update : 2024-12-22

  • After the Daylight    CHAPTER FIVE

    Dahan-dahan akong bumangon sa kama. Hindi ko sinasadyang maapakan ang aking paa. Nawalan ng balanse ang aking buong katawan. Akala ko madadapa ako sa semento pero bigla akong sinalo ni Youtan. Napayakap ako sa kanya habang nakahawan naman siya sa aking bewang. Nagkatitigan kaming dalawa subalit kalaunan lang ay ibinaling ko ang paningin sa iba. Napatingin ako sa kanyang mga tauhan. Gulat silang nakatingin sa amin at hindi makapaniwala sa nakita. Agad akong tumayo ng tuwid."Ahmmm hehehe hello po," sabay kaway ko sa mga tauhan niya."Hello ma'am," pagbati nila sabay yuko.Hindi ko alam kung bakit ganun sila bumati sa 'kin. Napakamot na lamang ako sa batok ko. Siguro ganun lang talaga sila sa kahit na sino. Normal lang naman siguro na ganun ang galaw nila, wala naman 'yon ibang meaning."Sir, nakahanda na po ang sasakyan.""That's good.""Ahmm, aalis na tayo? Paano yong mangga ko?" Kunot noo kong tanong."Don't worry, magpapabili tayo sa kanila."Dahil sa sinabi niya tila ba'y nainis na

    Huling Na-update : 2024-12-22

  • After the Daylight    CHAPTER SIX

    Habang hinihintay ko si Youtan, napagdisisyunan kong lumapit sa bintana. Nakita ko ang magagandang bituin at ang napakagandang buwan. Hindi magbabago, gusto ko talagang pagmasdan ito gabi-gabi. Nagiging maganda ang pakiramdam ko at gumagaan kapag nakikita ko ito. Nakangiti kong kinakausap ito. "Ang ganda, ikaw ang liwanag sa madilim na kalangitan. Liwanag na nagbibigay ng pag-asa kahit na dumating sa puntong walang-wala na." Nasasabik akong gumawa ng tula. Ito ang ginagawa ko sa tuwing naiisip ko kung ano ang pakiramdam ng may pamilya at sa tuwing nalulungkot ako. Ngayon, magkakapamilya na rin ako. Magagawa ko rin ang paggawa ng tula nang masaya ang pakiramdam ko. "Salamat sa biyayang, biyayang hindi matutumbasa, Ang magkaroon ng asawa at mga anak, Na lubos kong ikinagagalak, Sana'y hindi ito mawasak." Napansin kong papasok na si Youtan kaya napahinto ako sa pagtutula. Pumasok ang hangin sa bintana dahilan na bigla akong nakaramdam ng lamig. "Hatsing!" "Baby, anong

    Huling Na-update : 2025-01-03

  • After the Daylight    CHAPTER SEVEN

    Tumalikod siya sa 'kin at hindi ako pinansin. Galit talaga si Zinnia sa 'kin pero kahit na ganun, hindi pwedeng hindi ko siya makatabi. Ito ang pangawalang beses na makakatabi ko si Zinnia matulog sa isang kama. Bukod do'n sa bar may iba pa kaya siyang nakatabi. Pero, hindi ako pwedeng magduda na lang basta-basta. May tiwala ako sa pinakamamahal kong asawa."Hmm, baby, are you mad?"Hinintay ko siyang magsalita pero hindi manlang talaga siya umimik. Lagot talaga ako nito galit nga talaga ang asawa ko."Ahmm... baby, please I'm sorry." Niyakap ko siya habang nakatalikod siya sa 'kin at inilapat ko ang ulo ko sa balikat niya."Amoy alak ka, hindi ka manlang nagpaalam sa 'kin na iinom ka. Tsyaka, diba masama ang alak sa mga baby natin, love." She pout."I know baby, I'm sorry... I'm sorry... I won't do this again. Please, bati na tayo baby, please... please..." Nagpacute ako para syempre maging effective sa asawa ko."Okay, magtatabi tayo pero hindi ka sa 'kin tatabi, hmmp.""Wait? What?

    Huling Na-update : 2025-01-04

  • After the Daylight    CHAPTER EIGHT

    "Salamat ma'am, hindi ka kagaya ng iba," seryosyong saad ni kuya Simon. "Bakit po kuya Simon? Ano nangyari?" Tanging tanong ko. "Ehh, ma'am hindi ko naman ko nilalahat pero ang iba po kasi, masyadong mapang mata." "Oo nga, tama lalo na 'yong babaeng bumisita rito dati. Kung maka asta parang siya ang asawa ni sir," dagdag pa ni Eina. "Pshh! tumigil ka mga diyan, Eina. Pasenya na po sa sinabi ng pamangkin ko, ma'am." Paghingi nang tawad ni manang. "Hindi po, ayus lang po sa 'kin. Ang importante wala po kayong ginawang masama." Ngumiti ako sa kanila. Patuloy kaming kumain hanggang sa matapos kami. Nais kong tumulong sa mga gawain pero hindi nila ako pinapayagan. Umakyat ako sa 'taas para kunin ang cellphone ko. Hinanap ko muna ito, naalala kong inilagay pala ni Youtan kagabi ang cellphone ko sa cabinet. Agad akong nagtungo roon at kinuha ito. Nag-online lang ako para makita kung ano-ano ang mga balita. Napahiga ako sa kama dahil napapagod ako. Nababagot ako dahil wala akong

    Huling Na-update : 2025-01-05

Pinakabagong kabanata

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-NINE

    "Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-EIGHT

    ZINNIA POV. Bukas na ang kaarawan ng asawa ko. Pero, sa ikapat pa siya makakauwi rito. Paano ko kaya masasabi sa kanya na buntis ako. I'm very excited pa naman, pero parang nawalan na ako nang gana pa. Dahil, wala siya. But, still i-celebrate pa rin naman namin ang birthday niya kasama nina Mommy at Daddy, his family. Nakangiti kong pinagmamasdan ang mga bata na tutulog, nandito rin si Alexios. Ayaw na daw niyang umuwi sa bahay nila, mas gusto daw rito dahil masaya. Hay naku, paano ko rin kaya 'to ipapaliwanag kay Kuya Darck.My mom and dad are busy. Hindi daw pwedeng hindi i-celebrate ang kaarawan ng asawa ko. Kaya, hindi ko rin sila mapipigilan. I want it too din naman. Pero, mas sasaya ako kung makakadalo at makaka-uwi nang maaga ang asawa ko.Kinaumagahan, hindi ko inaasahan na nandito pala sina Mommy. Hindi ko rin na pansin ang oras, ang tagal ko pa lang nagising ngayon, imbis na maging maaga para sa kaarawan ng asawa ko. Kasama nina mommy ang mga anak ko, at bakat sa kanilang m

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SEVEN

    "Hey! What are you doing huh??? Ako ba pinapahiya mo sa harap ng iba!" "Darck, ano ka ba walang ginagawang masama sayo ang kaibigan namin. So, don't act like that. Hindi ka naman pinahiya ni Steve. Sadyang Ikaw lang talaga ang nahihiya sa mga ginawa mo!" Prince said."Oh, wow! Baka gusto mong pati ikaw at ang company mo idamay ko???""What? What are you talking about, Darck. Hindi mo pwedeng idamay ang mga kaibigan ko." I said."Really??? Huh??? Then, tell them to keep on quiet. Dahil, mukhang silang mga lamok at bubuyog na umaalingawngaw!""Hoy! Darck! Ang talas talaga ng bibig mo noh?? Pwede bang umayos ka naman, nakakahiya ang mga ginagawa mo!" madiin na boses ni Ruan, habang malalim na nakatingin sa mga mata ni Kuya Darck."Ok, stop. This is not good okay? Tama na, let's go." I said. When I was driving my car. Hindi ko maiwasan ang pagmasdan ang mga tubig na tumutulo galing sa kalangitan. Ramdam ko ang lamig, habang naiisip ang aking mag-ina. I know 3 days lang ako mawawala. But

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-SIX

    "Mommy, lets play naman po.""Yes, tita sumali ka naman po sa amin.""Mom... Please..." pagpapa-cute ng mga bata habnag niyuyog ako at hinihila."Pero, babies, busy ang mommy. Look, nagluluto si mommy for your snack. You want some fried chicken right?""Yes, mom." Sky said with a low tone. "Ohh, come on, babies. Don't worry, pagkatapos ko magluto, kakain tayo at maglalaro. Ano gusto niyo ba mga anak? hmm?" "Yes, mommy..." natutuwang sambit nila.Napatingin ako Kay Alexios na nakatitig sa laruan, kung saan Ang isang bata ay may kasamang pamilya. Alam ko na 'to, wait nga lang."Hmm, Alexios, dapat laging nakangiti, okay? Isa pa, pwede mo naman akong tawagin na mommy, kung 'yon ay gusto mo," sabay ngiti ko. Sa kalagayan ng bata ngayon, ayaw kong maramdaman pa niya ang laging nag-iisa because I feel it already, noon pa."Yeheyy, yes, po. Mommy..."Nababalot ang tuwa sa tono ng boses ni Alexios. Napapaisip tuloy ako ngayon, kung na saan na ang mommy niya at kung sino. I hope Makilala ko

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FIVE

    Pumunta kami sa lugar kung saan nakatira si Darck. Hindi man ako sigurado, kailangan ko pa rin puntahan para malaman ko ang totoo. Ngayon lang ako nagkaroon nang pagkakataon kaya, hindi ko na palalagpasin 'to. Nakangiti kaming sinalubong ni Kuya Simon ng isang yaya. Ang Yaya ni Alexios. Malugod niya rin kaming pinapasok sa bahay nila. Ngunit, bumabalot sa bahay na 'to ang katahimikan. Tila'y, walang tao rito. Kaya naman siguro sabik na sabik si Alexios sa tuwing nakikita ko siya sa labas. Dahil pala, ganito ang bahay. Ibig sabihin wala siyang nakakalaro rito. Naging pribado pa la siyang bata. Pero, kahit na ganon, natuto pa rin si Alexios nang tamang pakikisama sa ibang tao."Nandito po ba si Darck?" "Ahm, pasensya na po ma'am. May nilakad po kasi si Seniorito malaki at napaka-importanteng business po. Mga tatlong araw rin po siyang wala rito.""Po? Ganon ba? Ahmm, si Alexios?""Ahh, ang batang Seniorito, nasa kwarto niya. Ayon na naman nag-iisa na naman siya ngayon. Ang hirap nga p

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-FOUR

    Maaga akong nagising pero, wala na sa tabi namin ng mga anak ko ang Daddy nila. Masyado nga talaga siyang maaga sa pag-alis. Napagdisisyunan kong bumaba upang magluto para sa mga anak ko. Subalit nang nakarating ako sa kusina, naroon na sina Tita Wena. Malugod nila akong binati nang magandang umaga. Tanging ngiti sa labi lamang ang ibinigay ko. Tumulong ako sa kanila upang matapos agad ang mga gawain. Ilang oras lang, rinig ko ang mga boses ng mga bata na patungo rito sa ibaba. Ipinaghain ko agad sila nang pagkain. Nakangiti silang bumati nang magandang umaga sa akin, sabay bigay nang matamis nilang ngiti. Malalim akong napatingin sa ibaba nang hinanap nila sa akin ang Daddy nila."Babies, eat your breakfast." Tanging salita na lumabas sa bibig ko sabay ngiti ko. Upang hindi nila maramdaman ang nararamdaman ko ngayon, nakangiti akong umupo sa tabi nila. Nakatitig ako sa mga anak kong masayang kumakain. Ngunit, ramdam ko ang lamig at pananabik sa asawa ko habang ang ulan ay marahan

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-THREE

    "Love, sabihin mo na." Hindi ako mapakali kung ano ang gusto niyang sabihin. Gusto ko na rin malaman kung ano. Pakiramdam ko kasi, parang may kakaiba. Sobrang importante siguro kaya pinapatagal pang sabihin. Gusto niya kami lang dalawa ang mag-usap. Tulog naman na ang mga bata ehh, ang tagal tagal pa niyang lumabas sa Cr."Love! Bilisan mo nga diyan!""Wait lang, I'm doing something there!" "So sinisigawan mo na ako!?""No, ano kasi, hindi mo maririnig ang sinasabi ko kung hindi ako sisigaw. Nakasara kaya ang pinto!" "Bilisan mo na kasi!""Oo na! Ito na nga oh!" Tagal tagal lumabas kanina pa naman siya diyan sa loob. Hmmp, ang sarap tirisin. Pasalamat siya mahal ko siya, kung hindi hay naku naman, ewan na lang talaga."Hmmm... I'm done.""Ohh, tapos? Ano naman ngayon, huh?" Pagtataray ko, basta naiinis ako sa kanya, argh! super inis."Baby, wala naman akong ginagawa ohh, ang tagal Kasi mabuksan ng zipper ko. Kaya, natagalan ako sa loob, sorry na, baby.""Saang zipper ba?""Sa panta

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-TWO

    Hindi ko na pinatagal pa ang walang kwentang pinag-uusapan nila. "TAMA NA!!!!" malakas kong sigaw. Pakiramdam ko pinagtitinginan kami ngayon ng lahat ng taong naririto. "PWEDE BANG TAMA NA??? HINDI NIYO MAN LANG BA NAISIP ANG MGA BATA??? MGA MASASAMA NA ANG LUMABAS SA BIBIG NIYO!" "Kuya Simon, Eina, Tita Wena, please ilayo niyo po rito ang mga anak ko." Tanging pakiusap ko sa kanila at agad naman silang sumunod."Tama na, okay? Hindi naman kayo magkakaayos kung ganyan ang trato niyo sa isa't isa, bakit parang puro galit ang nilalabas niyo???" Huminga ako nang malalim sabay alis sa harap nila."Zinnia!... Zinnia!..." tawag sa akin ng asawa ko, pero hindi ko na nilingon pa.Biglang sumama ang loob ko sa kanila ganon rin ang pakiramdam ko. Hindi 'to makabubuti sa sanggol na dinadala ko. Dahil siguro sa stress kaya ganito na lang bigla. Habang naglalakad ako papalayo sa kanila may humawak sa kamay ko."Baby, I'm sorry it's all my fault.""Ok lang, unahin na lang muna natin ang mga anak

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED-ONE

    Masaya naman ako ngayon, dahil sa wakas nakasama rin namin ang Daddy nila. Inakala ko talaga kanina, hindi siya makakasama dahil, maaga silang lumakad ni kuya Ruan at ng mga kaibigan niya. Ano kaya ang importanteng bagay ang nilakad nila. Isa pa asan na kaya sila, bakit hindi man lang kasama ni, Youtan."Love, pagkatapos nito, may gagawin ka pa ba?" "Hmmm, sa ngayon wala naman kaya siguro mamaya wala rin. May sasabihin din ako sayo mamaya pag-uwi natin sa mansion.""Ano 'yon love, pwede naman dito diba bakit sa mansion pa?""Kung dito natin pag-usapan ang bagay na 'yon. Hindi kita masosolo, kaya mamaya na lang, okay? Excited ka naman baby, ehh, hahahah.""Kalokohan mo talaga ehh, nohh. Solo solo ka diyan, hindi ka sa akin makaka-score nohh, matapos mo akong puyatin kagabi, tapos may balak ka na naman na pupuyatin ako mamayang gabi? Halerrr, manigas ka....""Baby, naman ehh, parang 'yon lang. Sige na, para sa atin din naman 'yon. Tingnan mo ang mga bata, kung makatingin sa atin, agre

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status