"Love." Tanging sambit ko na lumabas sa bibig ko. Dahil sa sinag ng ilaw kitang kita ko ang matamis na ngiting nakaguhit sa itsura niya. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. I thought, hindi siya makakapunta dahil sobrang busy niya. But, now imbis siya ang isurprise ko. Ako pa talaga ang nasurpresa.Lumapit siya sa 'kin. Ramdam ko ang mga mata sa paligid na deretsahang na sa amin ang direction. Tila'y may kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ko. Naging halo halo na rin ang nararamdaman ko. Pananabik, saya, ligaya at kung ano-ano pa. Nang tuluyan na siyang nakalapit, hindi ko napigilan ang aking sarili na makayakap sa kaniya. Labis na kaligayahan ang naramdaman ko ngayon. Dahil, makakasama namin siya ngayon. At alam kong masasabi ko na rin sa kanya na buntis ako. "Love, na miss kita. Akala ko hindi ka pa makakauwi, dahil sabi mo 3 days ka sa state diba? Akala ko bukas ka pa dadating.""Hindi naman ako papayag na hindi ko makakasama ang mga anak ko at ang pinakamamahal kong
"Darck???....""DARCK?????""ANG NAWAWALANG KAPATID NI MARK STEVE YOUTAN??? IS THAT REALLY HIM?" Hindi makapaniwalang mga tanong nila."Oh, wow, ang gwapo din pala....""Wait, bakit parang iba ang dating niya ngayon? Ayos lang ba sila ng kapatid niya?""True, anong meron? Bakit parang hindi maganda ang bungad niya sa birthday ni Mark Steve Youtan?"Mga salitang bulungbulongan nila. Ehh, rinig na rinig naman. Huminga ako nang malalim, marahang napatingin ako ng deretso sa asawa ko. Bakat sa kanyang itsura na hindi siya makapaniwala. Ramdam kong hindi magiging maganda ang pangyayaring 'to. Nandito si Alexios, ano na lang ang mangyayari kung sakaling lumapit sa kanya ang bata.Nahagilap ng mata ko ang pagtakbo ni Alexios patungo sa kanya. Ikinabahala ko 'to kaya makaramdam ako ng kaba. Ngunit, hindi pa nakakalapit ang bata, bigla siyang hinablot ni kuya Ruan. Napahinga ako nang malalim at nagpapasalamat dahil sa ginawa ni kuya. Pero, nagtataka ako kung bakit nagawa niya 'yon. Hindi kaya
DARCK POV. I don't know what I need to do. Wala na akong pagpipilian pa ngayon, kundi ang lumapit sa kapatid ko. Nangyari na nga ang kinakatakutan ko na hindi karapat-dapat mangyari. My son, was kidnapped. Sinasabi ko na nga ba kukunin niya ang pagkakataon na 'to. Inagaw na niya ang pagkatao at ang itsura ko. Then now, hindi pa nakuntinto, kinuha pa ang anak ko. I arrived, kung saan ginanap ang kaarawan ng kapatid ko. I'm thankful, dahil nakita ko agad ang mga kaibigan niya. "Tsk! Ang dali mo naman bumalik, bakit nandito ka na naman ba, ahh Darck, parang manggulo?" I don't know what he's talking about. Naaalala ko lang na siya si Alexander."Mas mabuti, siguro kung umalis ka na. Wala ka naman ibang gagawin diba? Kundi ang manggulo sa kaibigan namin? Hayts, pati nga si Tita na mismong Mommy mo, pinagsalitaan mo nang masama. Umalis ka na lang pwede ba???" Tugon naman ni Prince. "Tell us, Darck. Hindi ka pa ba na kuntinto sa ginawa mo kanina???" Ruan said. Huminga ako nang malalim, b
MARK STEVE YOUTAN POV. Now, I know the truth, hinding-hindi ko talaga palalagpasin ang ginawa nang lalaking 'yon sa akin, sa mga kaibigan ko, kay Mommy, at mas lalong kay Kuya Darck. Siya pala ang naging punot dulo nang lahat ng mga nangyayari ngayon. Alexios, is right. Tama ang sinabi niya kanina."Ohh, wow, this kid. Malayo sa kanyang Daddy ahh, mabuti na lang hindi niya nakuha ang masamang ugali ng Dad niya, tsk!""Psh! Ano ka ba, let's remove that na lang muna. Let's be happy this day, for our friend, okay?" Prince said with a low tone."Okay, fine.""What do you mean po? May Dad is not bad. He's a good person. I know, sometimes walang oras sa akin ang Daddy ko, because of his businesses. But, it doesn't mean na masama na po siya agad. Uncles, he's a good Dad for me. Kasi ginagawa niya ang lahat to protect me, kahit minsan hinihigpitan niya po ako." "Alexios..." "I love my Dad, he's not bad..." Tama ang naging hinala ko noon, pamangkin ko nga si Alexios. Matapos kong makuha ang
Matapos ang lahat kanina, nandito na kami ngayon sa sa ibang kwarto. Naging stable din ang lagay ng bata, kaya agad na inilipat ng kwarto. Ngunit, hindi pa rin nagigising ang bata. Hindi ko nakitang umalis si kuya sa tabi ni Alexios. Kanina pa siyang walang kibo at deretsong nakatitig Kay Alexios. Napapaisip ako ngayon, kung sino ang Ina ng bata, dapat nandito siya ngayon. Dahil, sa oras na ito, kailangan na kailangan siya ni Alexios. Napahawak ako sa balikat ni kuya habang pinagmamasdan ang masarap na pagtulog ng bata."Kuya, where is his mom? Did she know this thing? Dapat nandito siya sa tabi ni Alexios, ngayon right?" I asked, ngunit hindi man lang siya kumibo. "Kuya, don't worry, I will do everything para mapanagutan ang mga gumawa nito sa pamangkin ko.""No. You need to stay safe Steve, kailangan ka ng pamilya mo. May mga anak ka na, tatlo pa. Kapag may mangyaring masama sayo, sino na lang ang tatayo bilang ama ng mga anak mo? Don't forget your promise too. Nag-promise ka sa 'k
SOMEONE POV."WHAT THE HELL! ISANG BATA LANG NATAKASAN PA KAYO! ANONG KLASENG MGA BANTAY BA KAYO??? MGA WALANG KWENTA! NAGBANTAY BA TALAGA KAYO HAAA! KATANGAHAN ANG LAMAN NG KUKUTI NIYO! MGA WALANG SILBI!""Come on, just relax okay? Makukuha rin naman natin ulit ang bata, don't worry.""What??? Gago ka talaga noh, dahil diyan sa kalokohan mo, malamang na diskubre na nila na hindi ikaw ang tunay na Darck! How can I relax in this fucking situation?? Tell me! Sh*t hindi mo man lang naisip na maari na nilang malaman ang mga plano natin. Hindi mo man lang nilagay sa KUKUTI mo ang mga pwedeng mangyari! Gusto mo bang mawalan na lang ng saysay ang lahat ng mga pinaghirapan natin???""Okay, fine, it's my fault. Sorry, gagawa pa rin ako nang paraan para makuha ulit ang bata.""Hindi na madali 'yon baliw ka talaga." "I know, I know, pero kung 'yan talaga ang gusto mo. I'll do everything, for you.""Tsk! walang hiya, huwag ka magsalita nang ganyan, huwag na huwag mong gayahin ang walang kwentan
"Kung susubok ako, kukunin ko sayo si Kristine." "Ano grabe ka naman, pinapasubok lang kita tapos sa babaeng gusto ko pa. Napag-usapan na natin 'to. Kaya hindi mo pwedeng baliwalain ang sinabi mo na." "Ede tumigil ka na lang diyan. Kailangan natin ngayon, isipin kung sino ang taong gumagaya kay Darck. Dahil, sa kanya napagsabihan ko nang masama si Darck. Hindi ko talaga patatawarin ang lalaking 'yon, papatayin ko siya nang wala sa oras.""Ohh, easy. Bago ka, ako muna.""Baliw ka ba???""Psh, tulog ngayon ang mga bata. Huwag ka na maingay, okay? Kinokontra mo pa lahat ng sinasabi ko ehh.""Ok, okay. Let's stop this fucking conversation. Wala naman 'tong patutunguhan. Kapag talaga Ikaw ang kausap ko, puro na lang kagaguhan ang topic at kahanginan mo.""Ano??? Tatapusin na nga lang ang usapan, humirit ka pa noh, ang sakit mo naman. Emotional damage 'yon ahh. Lagi mo na lang sinasali ang kagwapuhan ko.""Oo na, oo na, tama na."DARCK YOUTAN POV.Paano ko 'to ipapaliwanag kay Princess, h
Nang nakarating kami sa hotel, agad kong kinuha ang mag-ina ko, upang ilipat agad sa mansion. Mabuti na lang at pumayag siya alang alang sa mga bata."Love, mag-iingat ka ahh. Huwag niyong pabayaan ang isa't isa. Nagtitiwala rin ako, na maayos agad ang problemang 'to.""Thank you for understanding, my wife. Don't worry, mag-iingat kami. At mas lalong mag-iingat rin kayo, okay? Mga ilang araw na naman kaming wala, kaya doon muna kayo kina, Mommy at Daddy, dahil mas maraming nagbabantay doon. Hindi kayo basta-basta mapapahamak.""Oum, salamat."Ilang oras, tuluyan na silang nagpaalam para magtungo sa tamang paroroonan. Ang asawa ko na ang magiging bahala sa mga anak namin at sa pamangkin ko. Hindi ko pwede ang hayaan na lang si Kuya na gumalaw nang mag-isa. And now, naririto pa rin kami sa hotel, to plan again with my friends. May ilang mga impormasyon silang nalalaman, mas lalo na si, Ruan. Hindi ko masisisi na mahilig siyang gumalaw nang palihim."So, what are we gonna do?" Prince ask
"Bro, halos walang may gusto na mag donate ng dugo, kahit magkano pa ang ibayad wala talaga. Ang hirap bro, hindi na namin alam kung saan kami pupunta." Alexander said."Bro, I'm very sorry. Ginagawa namin ang lahat, pero wala talaga ehh. Kung pwede lang sana ako na lang, kaso hindi rin tugma ang dugo namin ni, Dion," dagdag pa ni Prince. Kahit ako wala na akong ibang malapitan. Nag-offer na ako ng million pero wala pa rin. Mamaya na ang operasyon ng ng anak ko. Kapag, hindi umabot sa oras, mawawala sa akin ang anak ko. Maghihintay na lang ba ako dito, kailangan kong isakripisyo ang buhay ko. Pero, hindi ako ang pwedeng magbigay ng dugo dahil hindi rin kami tugma. Ang sakit pa sa ulo, hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko.SOMEONE POV. "Sigurado ka ba?" Pagtatakang tanong nito sa akin."Yes, I'm very sure. Don't worry, I know, magiging maayos ang results. But, please ayaw kong ilabas ang bagay na ito sa iba. Let's make this secret, especially to my husband." "Okay. Mukhang disid
MARK STEVE YOUTAN POV."Ano ang ibig mong sabihin huh?""Bro, dinala sa hospital si Dion," nanginginig na sagot ni Simon."Why? What's wrong!""Bro, pumunta ka na dito ngayon na. May kailangan kang pirmahan dito sa hospital. Nanganganib ang buhay ni, Dion.""Okay, I'm coming. Huwag mong pababayaan ang anak ko diyan.""Yes, bro."Mabilis akong nagmaneho upang agad na makarating doon. Nang nakarating na ako, hindi ko inaasahan ang madidiskubrihan ko. Tinusok ang dibdib ko na tila'y hindi na ito hihilom. Walang lakas, tulog na tulog ang anak ko, gusto kong pumasok pero hindi pwedeng basta-basta na lang."Bro, I'm very sorry, akala natin dati tuluyan na siyang nasa maayos. Pero, sinumpong siya kanina lang. Mas lalo daw lumala ang sakit niya sa puso. Kung hindi ito ma-ooperahan, maaari niyang ikamatay. Ang malala pa, kailangan niya ng dugo. Pero, hindi kayo pareho ng type, saan tayo nito kukuha.""Bro, HUMANAP KA NANG PARAAN! HINDI KO PWEDENG HAYAAN NA LANG MAWALA SA BUHAY KO ANG ANAK KO!
SIMON POV.Kulang na lang mapagbuhatan ko na ng kamay si Miana. Magpasalamat siya, dahil ginagalang ko ang pamilya niya. Pero, kapag ito ay maulit muli. Maulit ang pananakit niya sa mga bata, hindi na ako magpipigil pa. Tsk! Wala siyang karapatan, isa pa kailangan kong tuparin ang ipinangako ko kay ma'am Zinnia, bago siya nawala."Ano ba ang pake-alam mo huh? Di hamak na isa ka lang driver! Kaya, huwag na huwag kang mangi-alam kung ayaw mong idamay kita!""Tsk! Wala akong pakealam kung ano ang istasiyon ng buhay ko. Kung sino ang gusto kung patulan, papatulan ko. Kahit ang taong nasa mataas na antas, ay hindi ko rin palalagpasin. Kaya, Miana, huwag mong tangkain ang katulad ko. Baka, mamaya bumaliktad pa ang lahat sa mga sinabi mo!""Wow, Simon. Huwag mo akong takutin, dahil hindi mo ako madadala sa ganyang bagay. Tsk! Kunin mo na lang ang mga batang walang kwenta na ito! Baka mapatay ko pa ng wala sa oras!""Kid, Hali na kayo.""Uncle...."Tumakbo sa akin ang mga bata sabay yakap. Ra
Habang nagmamaneho ako muli, patungo sa mansion. Tumunog ang cellphone ko at agad itong sinagot. "BRO, What happend? Nabalitaan namin na sinugod raw sa hospital si uncle," Prince said. "Saan mo naman nabalitaan ang bagay na iyan?" Mukhang ang bilis kumalat ngayon. "Bro, hindi mo ba alam Kalat na kalat sa media ngayon. kaya alam na alam namin. Then, asan ka ba ngayon? Nasa hospital ka ba? Sabihin mo kung na saan ka, pupuntahan ka namin. Nag-aalala kami sayo." "I'm okay, don't worry." "Ayan ka na naman, asan ka nga sabihin mo na." "Ang kulit, okay fine, papunta pa lang ako sa mansion ngayon. OKAY?" i put down the call. I dont know why. Ang tanging alam ko lang ay nag-aalala sila sa akin, pero nataasan ko pa siya ng boses. Hats, ano na ba ang dapat kong gawin ngayon, nagkasabay sabay na ang lahat. Pakiramdam ko, binagsakan ako ng mundo. PUTANG INA!!!!!SIMON POV.Ag kukulit ng mga bata dito sa mansion. Ang likot likot pa, hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Mabuti na lang at
"Bro, hindi naman sa ganun.""Okay. For the next time huwag niyo na lang ulitin baka ipahamak niyo pa.""Bro, I'm going." Ruan said, kasabay nito ang pagtayo niya."Where are you going? Hindi pa tayo tapos dito, aalis ka na?""I'm sorry, I'm very busy this day. I hope you will understand my situation now.""Ok bro, you may go, be careful." I said. "Kayong dalawa, ano naman ngayon ang balak niyo? Kung aalis na din kayo, huwag kayong magdalawang isip.""Bro, hindi na muna dito na muna kami. Wala din kaming ibang gagawin ngayong araw.Mas mabuting imbistigahan na lang muna natin ang araw na ito. Tiyak kaming, may koneksiyon sa kompanya mo ang mga ginawa nila.""Bro, may nais atang ipabagsak ka muli. Malayo naman kung sa isyong personal mo diba? Wala ka naman sigurong kaalitan.""Ok. I know that. Hindi nga malayong may gustong magpabagsak ulit sa akin. Then, who? Sino naman kaya ang taong nasa likod nito."RUAN POV. Lately, hindi ko masabi sa mga kaibigan ko ang nakita ko. Alam kong mat
Ang dami kong dapat unahin, bwesit bakit dumagdag na naman ang problemang ito sa akin. Gusto talaga nilang makita kung sino talaga ako. Mga walang hiya, dinamay pa nila ang condo ko. Now, nagplano kami ng mga kaibigan ko kung paano ma trace ang may gawa nito. Hindi naman si, Ruan nagsasalita. Hindi ko na siya maintindihan, maayos lang naman kaming dalawa. Pero, matapos kanina, wala na siyang imik. Ano ba kaya ang gusto niyang iparating sa kanyang mga kilos ngayon. Maya-maya pa, tumawag ang isang tauhan ko galing sa hide out ko. Agad ko itong sinagot ng kalmado. Ngunit, may natikig akong hindi ko nagustuhan, kaya paano pa ako magiging kalmado nito. Putang Ina, kailangan kong pumunta ngayon roon, upang icheck ang kanilang mga kalagayan. Nagmadali akong magmaneho kasama ang mga kaibigan ko. Nang nakarating kami roon, nadatnan namin ang mga tauhan namin na sugatan, at magulo ang loob na tila ba ay may sumabog. Malalim akong napatingin sa kanila habang nanyuyumo ang aking mga kamao. Kalau
Seryosong may pinag-uusapan sina Youtan, ang daya naman kung kailan ako nandito sa photoshoot tsyaka pa talaga sila nag-usap ng ganun. Pwede bang mamaya na lang at hintayin nila ako. Ang daya talaga nila ehh noh, huhuhu kainis naman ehh.MARK STEVE YOUTAN POV. "Huh? Kung ganun, sino naman?" ALEXANDER said."I don't know, who." I said."Bro, kailan ka ba lulubayan ng mga 'yon? Ang gugulo naman nila, parang nakita ko nga 'yon sa bar noon ehh. Ano ba kasi ang nangyari? Bakit hindi niyo man lang sa amin sinasabi?""Bro, hindi naman kailangan pang sabihin, problema ko na ang bagay na 'yon. Kung gusto nila akong patayin, then go. I don't care about it, alam kong hindi naman nila makakaya. Tsk! Mga duwag nga kumbaga.""Kahit na bro, problema mo man iyon o hindi, hindi ka pa rin namin pwedeng pabayaan. Ano ka ba naman, baka ikaw naman ang mawala sa amin. Nakakasawa na ang mawalan ng kaibigan. Pansin niyo si, Prince. Kaya lang naman siya ganyan ka pasaway, dahil na nanabik siya sa kanyang kap
ALEXANDER POV.Hahah, natatawa ako sa mga mukha nila kagabi. Grabe, ganun kalaki ang inaasahan nila bwahahah. Halos, umabot sa ibang bansa ang tawa namin ni Prince, kagabi. Kahit ngayong araw ay hindi ako makapag-move on. Paano ba naman kasi, muntik pa kaming malagot nina Steve at Ruan. Grabe din ang gigil nilang dalawa, bagay talaga silang magsama. By the way, kaharap ko ngayon sina Mom, and Dad sa hapag kainan. Hindi ako maka-focus sa kinakain ko. Pinipilit kong itago ang emosyong ito. Hanggang sa hindi ko na makaya, malakas na tawa ang aking pinakawala. Ramdam ko ang titig nina Mom and Dad, na puno nang pagtataka. Kulang na lang isipin nilang baliw na ang anak nila. Pasenya naman na ohh, hindi ko talaga mapigilan, dahil nakakatawa naman talaga lalo na ang mga itsura nila."Son, are you okay? Pansin lang namin ng daddy mo, kanina ka pa tumatawa diyan. ano ang nangyayari sayo? Wala naman nakakatawa, right honey?""Hayts, darling. I think masanay na tayo sa kanya, siguro may babaeng i
"Ano, hindi ba kayo gagalaw? Tsk! Gusto niyo pa talaga na ako ang mauna? Akala ko ba kayo ang may gustong patayin ako, pero bakit ang tagal naman. Pinapahintay niyo pa ba ako? Nakakainip na." I said with a deep tone.Akala ko ba matatapang ang mga taong ito. Tsk! kaaawa-awa lang, ang hina ng mga loob nanginginig sa takot. Bakit kasi ito pa ang pinadala nila, nakakawala ng gana. Gusto ko pa naman ngayon ang manapak at pumatay, dahil tumayo na naman ang galit sa aking damdamin. Walang kwenta, kung ganito ang aking mga kalaban nakakawalang gana sa buhay. "Mr. Youtan, ang lakas talaga ng loob mo. Pero sige, sa araw na ito, hindi ka na lang namin gagalawin. Pero, next time, kapag makita ka ulit namin hindi na kami magpipigil. Warning lang ito sayo, Mr. Youtan.""Warning? Tsk! Sino ba ang kupal na nagpadala sa inyo rito! Napakawalang hiya naman.""Malalaman mo rin!" Marami pang sinabi ang gunggong na ito. Dahil nawalan naman na ako ng gana. Hinayaan ko na lamang silang umalis. Pumasok nam