Huwag kalimutan mag-iwan ng like, comments, gem votes, at i-rate ang book. Salamat po.
“Naghalikan kami, hindi mo ba nakita?” tanong ni Brandon.Ang paos na boses ni Brandon ay may bahid ng kasiyahan matapos niyang mahalikan si Marga. Mahigpit niyang hinawakan si Marga sa kanyang mga bisig, hindi hinahayaang lumaban ito.“Brandon! Nasisiraan ka na talaga ng ulo!” sigaw ni Marga.Natigilan si Marga at itinulak si Brandon palayo. Sa pagkakataong ito, hindi siya pinigilan ng lalaki. Ngunit hindi siya makatayo kahit na nakakapit sa pader, at ang sampal na ibinigay niya sa mukha ng lalaki ay walang anumang epekto.“Brandon, gumagawa ka ng krimen! Mali ang ginagawa mo! Hiwalay na tayo at hinding-hindi na ako babalik sa iyo!” sigaw ulit ni Marga. Natigilan siya at muntik nang matumba, ngunit may humawak sa kanyang baywang.Sa wakas, nahulog siya sa mga bisig ni Clinton at mahigpit siyang hinawakan nito. Madilim at malalim ang mga mata ni Clinton, at mahigpit niyang hinawakan ang braso ni Marga.“Marga, sabihin mo sa akin, siya ba o ako ang gusto mong makasama?” tanong ni Clinto
Sumagi sa isip ni Brandon ang tingin sa kanyang mga mata noong nasa tabi niya si Marga. Sobrang seryoso at nakatuon, na may halatang lambing at pagmamahal na nakatago rito.Ngunit sa loob lamang ng maikling panahon, tumakbo na si Marga sa piling ng iba, parang isang pagtataksil.Tiningnan ni Brandon ang dalawang taong magkayakap nang mahigpit, at ang kanyang mga mata ay lalong dumidilim.Nakatingin si Brandon sa ilalim ng maliwanag at nakasisilaw na mga ilaw, tahimik na nakatitig sa dalawang taong naghahalikan.Ang nakapapasong temperatura ay dapat sana’y sa kanya, ngunit lamig lamang ang kanyang naramdaman sa kanyang mga kamay.Hindi alam ng dalawa kung gaano katagal sila naghalikan, at hindi inalis ni Brandon ang kanyang mga mata sa kanila. Kahit nasasaktan ang kanyang puso, pinanood pa rin niya ang dalawang taong naghahalikan sa harap niya na parang pinahihirapan ang kanyang sarili.Hindi natapos ang lahat hanggang sa wakas ay naghiwalay ang dalawa at tila hindi na makayanan ni Marg
Ang tubig sa kahoy na palanggana na may yelo ay ibinuhos sa dalawang lalaki. Ang lamig nito ay nakapagpakalma sa dalawang lalaking galit pa rin. “Marga, gusto ko lang ilabas ang galit ko.” Paos ang boses ni Clinton at halata ang galit.Nang marinig ni Clinton ang mga salitang iyon ni Brandon, hindi na niya nakayanan at kumilos na siya.Si Marga ay girlfriend niya at hindi niya hahayaang insultuhin ito ng kahit sino.Ang higit na hindi niya matanggap ay ang basta na lang tanggapin ni Brandon ang tatlong taong pagmamahal ni Marga nang walang pakialam, at sa huli ay sasabihindg deserve ni Marga ang mga nangyari.“Hindi na kailangan,” malamig na sabi ni Marga.Hinila ni Marga ang kanyang coat para ibalot sa kanyang katawan. Tila naramdaman niya ang lamig, ngunit may bahagyang ngiti pa rin sa kanyang mga labi.Ang ngiting iyon ay banayad at mainit, parang dumadaloy na tubig mula sa bukal kapag natunaw ang yelo at niyebe pagkatapos ng taglamig at dumating ang tagsibol, maganda at malinaw.“
Hinawakan ni Clinton ang mukha ni Marga sa kanyang mga kamay, at nang ibaba niya ang kanyang tingin, may bahid ng kawalan ng magawa na sumilay sa kanyang makikitid na mga mata. Malambing ang mga mata ni Clinton nang tumingin siya kay Marga.Ang lambing na iyon ay maaaring hindi nangangahulugan ng sobrang pag-ibig, parang isang lalaking hayop na dinadala siya sa kanyang proteksyon at itinuturing siya bilang isang malapit na relasyon, kaya binibigyan niya ito ng atensyon.Pinunasan niya gamit ang kanyang mahahabang daliri ang mga luhang patuloy na tumutulo sa mukha ni Marga.Sa sandaling ito, namumula ang mga pisngi at mata ni Marga, at ang kanyang mga mata, na dapat sana ay puno ng kislap ng bituin, ay tila mayroon na lamang natitirang sirang liwanag. Ang kanyang ilong ay tila kulay rosas din, at tumulo ang mga luha mula sa mga sulok ng kanyang mga mata, ang kanyang mga mata ay puno ng luha at basa.Mabilis siyang tumakbo dahil alam niyang kailangan niyang pigilan ang kanyang mga luha a
Nakasuot din si Clinton ng parehong itim na robe, ngunit mas kontrolado ang kanyang aura at tila medyo walang pakialam, pero sa totoo lang ay hindi siya gaanong nakakatanot kaysa kay Brandon.Tinaas ni Clinton ang kanyang mga pilikmata at hinaplos ang kanyang manipis na mga labi, na parang sadyang nagpapayabang, o parang ipinagpipilitan niya ang kanyang awtoridad.Nakatayo si Brandon kung nasaan siya, nakatingin sa kanilang mga likod na may madidilim na mata.Matagal nang naghihintay doon si Kyle at ibinigay ang impormasyong kanyang inimbestigahan kay Brandon.Nang makita ang mapang-uyam na ngiti ni Cathy sa surveillance video, unti-unting kumunot ang noo ni Brandon.“Mr. Fowler, may maitutulong ba ako sa inyo?” tanong ni Kyle.Nahulaan din niya ang nangyari kagabi.Wala itong iba kundi ang pagtatago ni Cathy ng kanyang maruruming iniisip at gustong sirain si Marga. Gusto niyang makita ni Clinton sina Marga at Brandon na magkasama, at pagkatapos ay mawala kay Marga ang proteksyon ni Cl
Ang lugar kung saan nakatayo ngayon ang lumang bahay ng pamilya Fowler ay napakayaman, ngunit hindi talaga ito ang ancestral home ng pamilya Fowler.Dati, nagdusa ang pamilya Fowler sa pang-uusig at ang kanilang ancestral property ay naibenta at napunta sa pamilya Minerva.Ang tunay na ancestral property ng pamilya Fowler ay matatagpuan sa pinakamayamang lugar ng lungsod. Parang isang klasikong kastilyo ito at matagal nang kasama sa listahan ng protektadong lugar ng Pilipinas. Bukod pa sa halaga ng ancestral home, ang lupa lamang sa lugar na iyon ay nagkakahalaga ng sampu-sampung bilyon.Napakabilis ni Clinton na gamitin ang ancestral home na pagmamay-ari ng pamilya ni Brandon para sa ganitong uri ng pustahan.“Clinton, sigurado ka ba na seryoso ka?” tanong ni Brandon sa malalim na boses.Malamig ang mga mata ni Clinton. “Hindi ako magbibiro sa ganitong bagay.” “Kung manalo ang Minerva Group, kailangan mong ibigay sa akin ang ebidensya ng krimen ni Charlie Fowler. Kung mananalo ka, ili
Tila sadyang sinabi ni Clinton ang mga medyo malupit na salitang ito kay Faith sa pagkakataong ito, para pigilan siyang banggitin pa si Brandon sa harap ni Marga sa hinaharap.Hindi mabubuting tao ang pamilya Minerva at hindi rin madaling pakisamahan ang pamilya Fowler!Ang sinabi ni Clinton ay hindi lamang para marinig ni Faith, kundi para rin marinig nina Mr. Fowler at Brandon.Isa itong babala na mag-iingat siya para hindi makalapit ang pamilya Minerva kay Marga. Syempre, kailangan ding magkaroon ng self-awareness ang pamilya Fowler.Si Faith, na dating madaldal, ay tahimik na ngayon.Lumabas ng kotse si Charlie na nakangiti, tumayo sa tabi ni Faith, at ipinaliwanag para sa kanya. “Medyo childish pa si Faith, wala siyang ibang masamang intensyon. Mr. Minerva, huwag mo siyang sisihin.”Lahat ng miyembro ng pamilya Fowler ay may magaganda at gwapong mukha, at hindi rin iba si Charlie.Kahit malapit na siya sa limampung taong gulang, maayos pa rin ang kanyang itsura at mas banayad pa n
Nakatitig lang si Marga sa makapal na dokumento. Sa pamamagitan ng makapal na impormasyon, parang nakikita niya ang mga mata ni Denn Corpuz, itim na itim at kasing lambot ng tubig, sa kabila ng oras at espasyo.Medyo naguguluhan siya, at muling nakaramdam ng mapait na pakiramdam sa kanyang puso.Lahat ng kanyang mga plano ay inayos ni Denn Corpuz. Noong bata pa siya, ipinagkatiwala siya ni Denn Corpuz kay Hope. Nasa kanyang unang bahagi pa lamang siya ng kanyang pagbibinata noon.Para protektahan si Hope, isinuko niya ang kanyang dignidad at lumuhod sa lupa para magmakaawa kay Ferdinand Santillan.Sa pamamagitan lamang ng paghingi ng tulong sa lalaking kinamumuhian niya ay mabubuhay nang stable at payapa si Hope.Lumaki nang masaya si Hope, pero paano naman siya?Nabuhay siya sa dilim. Walang nagmamalasakit sa kanya at walang nagmamahal sa kanya. Kailangan niyang ukitin ang sarili niyang landas gamit ang kanyang tapang.Sobrang mahalaga sa kanya ang kaunting pagmamahal na iniwan ng kan
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi
Paulit-ulit na inilagay ni Ferdinand Santillan ang kanyang mga kamay sa dibdib, at biglang nandilim ang kanyang paningin.Dati na niyang inilipat ang pera kay Marga para pigilan ito sa paggawa ng gulo. Wala namang gaanong likidong puhunan ang pamilyang Santillan, at ang natitirang puhunan ay ang ari-arian na dala ni Denn Corpuz nang pakasalan siya nito.Sa mga nakaraang taon, ang kompanya ni Santillan ay palaging bumababa, at minsan ay kailangan pang magbenta ng mga ari-arian para mapanatili ang kompanya. Iilan lang ang ari-arian niya noong una, at para kumita ng malaki, nagbenta pa siya ng dalawang ari-arian sa murang halaga. Inaasahan niyang kikita siya sa pamumuhunan na ito, at nangarap pa siyang kumita ng sampu o daan-daang bilyon.Pero nalaman niya na inilipat na pala ang pera at hindi pa nila napipirmahan ang kontrata nang malaman niyang pandaraya pala ito.Ang katahimikan ni Ferdinand Santillan ay nagpagulo sa isipan ni Cathy.Katahimikan ang sagot.Namuhunan siya ng perang iyo
Hindi maintindihan ni Cathy ang nangyayari at hindi niya alam kung saan magsisimula para tanggihan ito. Naguguluhan siya.Sinisisi pa nga niya ang sarili dahil hindi siya nakapag-isip nang maayos bago nagmadali para gumawa ng isang kahilingan.Nang makita ni Clinton si Cathy na naiinis, masayang tumawa ito.“Ms. Santillan, tama ka. Totoo ngang hindi mahuhulaan ang mga bagay-bagay. Pero alam mo bang maipapakita na ang pandaraya sa kontrata ni Lazarus ngayon? Hindi ko alam kung namuhunan ba ang iyong ama rito…”Hindi na nagsalita pa si Clinton, pero halata ang sarkasmo sa kanyang tinig.Sa sandaling iyon, hindi alam ni Cathy kung anong ekspresyon ang dapat ipakita.Pagkadismaya, kahihiyan, galit, ayaw…Kapag nakakasalamuha niya si Marga, lagi siyang nalilito sa mga emosyong ito.Pinilit niyang ngumiti, pero hindi niya magawa. Para bang magkakaugnay ang lahat ng kanyang nararamdaman.Naalala niya na pinaalalahanan niya si Ferdinand Santillan. Hindi magiging tanga si Ferdinand Santillan p
Hindi na niya maalala ang nangyari kagabi. Ang kanyang ulo ay nahihilo at kailangan niyang maligo para mahimasmasan.Ang nangyari kagabi ay parang isang pelikulang paulit-ulit na tumatakbo sa kanyang isip.Ang damit ni Denn Corpuz ay naisubasta, si Hope ay napilitang kumuha ng pagsusulit para sa kanya, at ang mag-ama ng pamilya Corpuz ay nakakulong sa basement ng villa.Marahang hinilot ni Marga ang kanyang mga kilay at pagkatapos ay nakatanggap ng tawag mula kay Xyriel Jonas.“Marga, ang damit ni Tiya Denn ay ipinagpalit namin. Ang orihinal ay nasa Bustamante, at ang binili ni Cathy ay peke.”Ito ay isang magandang balita.“Kailan niyo pinalitan?” Nakaramdam ng sakit ng ulo si Marga: “Ang Bustamante ay ating negosyo. Ang pagpapalit ng mga item sa auction nang walang pahintulot ay labag sa mga patakaran ng industriya.”“Marga, kailangan mong maging flexible. Sinabi ko lang na pinalitan namin ito. Hindi ko sinabing pinalitan ito sa Bustamante. Pagkatapos ng lahat, ito ay isang bagay na
Katahimikan ang namayani sa silid, tanging tunog lamang ng kanilang paghinga ang maririnig.Maingat na binuhat ni Clinton si Marga papunta sa kama at kinumutan siya ng manipis na quilt.Kinuha niya ang ice pack, binalot ito sa gasa at inilagay sa kanyang mga pulang mata.Umupo siya nang ganito sa tabi ng kama sa loob ng sampung minuto, ang kanyang mga mata ay nakatutok sa kanyang maputla at walang dugong mukha.Tila hindi siya mapakali sa pagtulog, mahigpit na nakayakap sa isang malaking unan, na nagpapakita ng kanyang kawalan ng seguridad.Yumuko siya, inilagay ang kanyang buhok sa likod ng kanyang mga tainga, at marahang hinagkan ang kanyang noo.“Good night, sleep well.”Pagkatapos sabihin ito, umalis si Clinton sa silid.Ang silid ni Hope ay matatagpuan sa sulok ng hagdan sa ikalawang palapag, na kanyang sariling pinili.Kumatok si Clinton sa pinto, ngunit hindi pa rin nagpapahinga si Hope, o sa madaling salita, hindi pa siya inaantok.Nang buksan niya ang pinto at makita si Clint
Si Marga ay talagang payat at magaan, ngunit matamis at malambot kapag niyakap ko siya.Pero nalulungkot siya sa sandaling iyon, at parang naaamoy ni Clinton ang bahagyang pait at lamig sa kanya.“Miss, hindi ka ba pwedeng humakbang papalapit sa akin? Mukhang ako na lang ang kailangang humakbang ng libong beses para makarating sa iyo.”Nakangiti ang kanyang mga mata, at nanginginig ang kanyang dibdib habang tumatawa.Ang kanyang yakap ay talagang napakainit. Tiyak na nag-ayos si Clinton bago pumunta. Ang amoy ng disinfectant sa kanyang katawan ay napaka-hina, ngunit naaamoy mo ang nakakapreskong amoy ng sabon at cologne.Ipinatong ng lalaki ang kanyang baba sa kanyang balikat, hinahagod ito tulad ng isang pusa. Ang kanyang pinong itim na buhok ay dumampi sa kanyang makinis na leeg, na nagdulot ng bahagyang kati.“Bakit hindi ka nagsasalita?”Binitawan siya ni Clinton, ang kanyang mga mata ay kumurba, puno ng mga hangarin.Ang kanyang mga daliri ay bahagyang nanginginig pa rin nang mag
“Hope, alam kong nagulat ka, pero may mga katotohanang kailangan kong ipaalam sa ‘yo.”Pilit na pinanatili ni Marga ang paninindigan habang kalmado niyang ipinaliwanag ang lahat. Ngunit agad siyang pinutol ng binata.“Hindi mo na ako pinapahalagahan, kaya bakit ka pa bumabalik? Hindi ba mas mabuti nang hayaang mabulok ako sa kawalan, Manager Santillan?”“Sa tingin ko, nauunawaan ko na ang ibig mong sabihin. Gusto mong magkaroon ako ng payapang buhay, kaya hinanap mo ang ibang taong mag-aalaga sa akin. Pero kung tunay kang may malasakit, paano mo hindi nalaman ang nangyari sa akin?” Malamig ang titig ni Hope. “Talaga bang hindi mo alam, o sadyang hindi mo lang inalam? Ikaw lang ang may sagot niyan, Manager Santillan.”Tinawag siyang “Manager Santillan” ng binata—isang malamig at walang emosyon na pagtawag, na parang isang estranghero lang si Marga sa harapan niya.Tama.Si Marga ay isa nang estranghero sa kanya.Nais sanang ipagtanggol ni Marga ang sarili, pero… alam niyang binalewala
Si Hope ang anak ni Denn Corpuz sa ibang lalaki, at itinatago lamang ni Ferdinand Santillan ang madilim na galit sa kanyang puso.Hindi lamang kinamumuhian ni Ferdinand Santillan si Denn Corpuz dahil sa pagkakaroon ng anak sa ibang lalaki pagkatapos ng diborsyo, kundi kinapootan din niya ang kanyang anak na may dugo ni Denn Corpuz na dumadaloy sa kanyang katawan.Ngunit magkaiba pa rin sila. May dugo pa rin siya ng pamilya Santillan sa kanyang katawan, kaya handang suportahan siya ni Ferdinand Santillan.Kahit na parang pagpapalaki ng mga hayop, tuta at kuting, handa akong palakihin siya at pagkatapos ay ipagpalit sa mas maraming transaksyon. Sa pananaw ni Ferdinand Santillan, ito ang “produkto” ng pagtataksil ni Denn Corpuz.Walang paraan para mapalaki niya si Hope. Kung mananatili si Hope sa pamilya Santillan, mamamatay siya sa aksidente sa lalong madaling panahon.Bata pa si Marga noon ngunit malinaw ang kanyang pag-iisip, kaya’t halos lumuhod siya sa lupa at taimtim na nagmakaawa