Huwag kakalimutang mag-iwan ng like, comments, gem votes, at i-rate ang book na 'to. Salamat.
Nakatitig lang si Marga sa makapal na dokumento. Sa pamamagitan ng makapal na impormasyon, parang nakikita niya ang mga mata ni Denn Corpuz, itim na itim at kasing lambot ng tubig, sa kabila ng oras at espasyo.Medyo naguguluhan siya, at muling nakaramdam ng mapait na pakiramdam sa kanyang puso.Lahat ng kanyang mga plano ay inayos ni Denn Corpuz. Noong bata pa siya, ipinagkatiwala siya ni Denn Corpuz kay Hope. Nasa kanyang unang bahagi pa lamang siya ng kanyang pagbibinata noon.Para protektahan si Hope, isinuko niya ang kanyang dignidad at lumuhod sa lupa para magmakaawa kay Ferdinand Santillan.Sa pamamagitan lamang ng paghingi ng tulong sa lalaking kinamumuhian niya ay mabubuhay nang stable at payapa si Hope.Lumaki nang masaya si Hope, pero paano naman siya?Nabuhay siya sa dilim. Walang nagmamalasakit sa kanya at walang nagmamahal sa kanya. Kailangan niyang ukitin ang sarili niyang landas gamit ang kanyang tapang.Sobrang mahalaga sa kanya ang kaunting pagmamahal na iniwan ng kan
Kakaibigay lang ni Mr. Fowler ang impormasyon sa kanya, pero sa loob ng isang oras, naaksidente na si Clinton dahil sa impormasyong ito.Sino kaya ang gumawa nito, at sino kaya ang may napakabilis na impormasyon?Kinagat ni Marga ang kanyang ibabang labi, at sumagi sa kanyang isip ang mapagkunwaring mukha ni Charlie.Charlie Fowler!Tiyak na pagbabayaran mo ito sa akin!Dumilim ang mga mata ni Marga, at hinawakan niya nang mahigpit ang malamig na mga daliri ni Clinton, na parang ito ang magbibigay sa kanya ng kaunting init.Bumyahe ang kotse papunta sa YS Hospital ni Dr. Alex. Kinontak niya si Alex kaninang umaga, at may naghihintay na sa kanya pagdating ng kotse ni Clinton.Sumunod siya nang malapit, naghihintay sa corridor sa labas ng emergency room kasama ang mga nagmamadaling medical staff.Medyo iritable at pagod siya, at ang kanyang mga kamay ay nabahiran ng dugo ni Clinton. Tinitigan niya ang kanyang palad, tinitingnan ang tuyong dugo, at muling sumiklab ang galit sa kanyang pus
Walang anumang emosyon sa mga mata ni Marga. Tiningnan niya ang lalaking sumisigaw sa lupa at walang ekspresyong kinuha ang kanyang cellphone. Bago pa man makasagot si Xyriel Jonas, bahagyang dumilim ang kanyang malamig na mga mata.Tiningnan niya ang driver na patuloy pa ring sumisigaw at nagmumura.“Kung hindi mo sasabihin sa akin, hindi kita pipilitin.” Pumalakpak si Marga at isang mahinang tawa ang lumabas sa kanyang lalamunan, isang tawang nagdulot ng panlalamig sa likod ng mga tao. “Kamakailan lang ay nakabuo ako ng bagong modelo ng kotse, ngunit hindi pa ito nasusubukan. Tinatayang aabutin ng ilang taon bago tuluyang mabuo ang kotseng ito.” Tiningnan siya ni Marga nang may malamig na mga mata. “Dahil isa kang driver, bakit hindi mo ako tulungan na subukan kung maaaring imaneho ang kotseng ito sa kalsada.”Nanlaki ang mga mata ng driver at natigil ang kanyang pagmumura sa sandaling ito. Nagtataka niya tinitigan si Marga, halos isipin na siya ay nagha-hallucinate.Ano ang ibig sab
Kinuyom ni Marga ang kanyang mga daliri at kinontrol ang kotse para muling gumalaw sa track.Sumigaw si Hari Heists na nanginginig ang mga ngipin, “Pakawalan niyo na ako! Pakawalan niyo na ako!”Walang ekspresyon si Marga sa kanyang mukha, nagpapanggap na walang naririnig.Hinawakan ni Luis Santos ang kanyang pulso at pinaalalahanan siya. “Marga, tama na.”Mahigpit na hinawakan ni Marga ang remote control. “Dahil nangahas siyang gawin ang ganitong bagay, ibig sabihin ay hindi niya sineseryoso ang buhay ni Clinton sa pagkakataong ito, bakit ko siya papahalagahan Hindi niya pinapahalagahan ang kanyang buhay, ‘di ba? Hahayaan ko siyang mamatay.”Tiningnan ni Marga ang natatakot na mukha ni Hari Heists mula sa malayo, paulit-ulit na pinipindot ang remote control, pinapanood itong bumibilis sa runway at umiiyak nang nakakaawa.“Marga, tama na ‘yan.” Pinigilan siya ni Luis Santos na tuluyang mabaliw.Binawi ni Marga ang kanyang kamay at walang pakialam na sinabi. “Simula pa lang ito. Dapat k
Sumakay si Marga sa kotse.Sumunod si Luis Santos, hindi inaalis ang tingin kay Marga.Nakasara ang mga bintana at silang dalawa lang ang nasa loob ng kotse.“Marga, sobra-sobra na ang gianwa mo.” Dahan-dahang pinaandar ni Luis Santos ang kotse.Kahit walang sinasabi si Marga, alam niyang pupunta si Marga sa YS Hospital para bisitahin si Clinton.Hinawakan ni Marga ang buhok sa kanyang noo. Naalala niya na noong kasama niya si Clinton, palagi nitong inaayos at hinahaplos ang manipis na buhok sa kanyang noo. Bahagyang nanginig ang kanyang puso at nang maisip niya si Clinton na nakahiga sa isang pool ng dugo, nakaramdam siya ng mapait na sakit sa kanyang puso. Hinawakan niya ang kanyang dibdib at naramdaman ang kanyang pusong tumitibok nang malakas.“Kuya...” tawag ni Marga kay Luis. “Kung ikaw at si Xyriel Jonas ay papatayin ng mga taong iyon at maaksidente sa kotse, mas lalo pa akong mababaliw. Maaaring maaksidente sila sa kotse nang walang dahilan, tahimik na kinidnap sa kalsada at ip
Iniliko ni Luis Santos ang kanyang ulo at sumulyap kay Marga, medyo walang magawa ang kanyang mga mata, na parang sinasabing “alagaan mo ang lalaki mo.”Nag-vibrate ang telepono ni Clinton. Isang mensahe ito mula sa kanyang assistant, na nagsasabing ang manuskrito ni Denn Corpuz tungkol sa holography ay isusubasta pagkalipas ng tatlong araw.Tumingala siya para tingnan si Marga at banayad pa rin ang kanyang tono nang magsalita siya.“Ibebenta mo ang mga manuskrito ng iyong ina?” tanong ni Clinton.Hindi na nagulat si Marga na alam ito ni Clinton.Sinabi niya ito sa kanyang assistant nang personal. Tapat sa kanya ang kanyang assistant, kaya paano niya hindi sasabihin sa kanya ang totoo?“Ang manuskritong iyon ay magdadala lamang ng kamalasan sa mga tao, bakit pa ito itatago?” sagot ni Marga, na may ngiti pa rin sa kanyang mukha.Talagang magdadala lamang ito ng kamalasan, kung hindi ay hindi sana agad naging target si Clinton ni Charlie Fowler at napunta sa ospital pagkatapos ng isang a
Kumislap ang mga mata ni Marga, at ang ngiti sa kanyang mga labi ay naging malamig.“Kaya pumunta si Mr. Fowler dito para lamang ipaalala sa akin ito?” tanong ni Marga. “Kung gayon, masasabi ko lang sa iyo na kahit sino pa ang magtago ng mga gamit ko o pansamantalang mag-alis nito, babawiin ko ang mga ito sa hinaharap.”Tila nasa isang sitwasyon sila ng gantihan sa sandaling iyon. Sobrang laki na ng kanyang pinagbago.Sa maikling panahon, nagbago si Marga mula sa mabait at mapag-isip na Mrs. Fowler patungo sa maliwanag, magarbo ngunit agresibong Manager Santillan.Tiningnan ni Brandon ang babaeng nasa harap niya na nakangiti, ngunit nagpapahiwatig ng lamig. Siya ang kanyang dating asawa, ngunit isa ring babae na nagpadama sa kanya ng pagiging kakaiba.“Pumunta ako sa iyo dahil may iba pa akong gustong sabihin sa iyo,” saad ni Brandon.Tumingala si Marga sa kanya, na parang naghihintay ng kanyang sagot. “Ano ang gusto mong sabihin?”Kalmadong sabi ni Brandon. “Hindi mo ba iniisip na sa
“Ang tanging minamahal na kinikilala ko sa publiko, ang tanging minamahal na kilala ng lahat, ay si Clinton,” saad ni Marga. Hinarap niya si Brandon na may ngiti at binitawan ang isang napakasakit na salita.May nakakaalam ba tungkol sa relasyon bilang mag-asawa nina Marga at Brandon?Tanging ang pamilya Fowler at ilang pamilya sa mataas na lipunan ang nakakaalam nito. Kahit nga naghanda lamang sila ng ilang mesa para sa handaan, at ang mga litrato ng kasal ay basta na lamang kinunan ni Brandon na nakasuot ng kanyang karaniwang suit.Walang pakialam ang sinuman sa relasyon ng dalawa. Walang pakialam si Brandon, at mas lalong walang pakialam ang iba.Kaya sa loob ng tatlong taong ito, walang tumawag sa kanya na Mrs. Fowler, akala lang nilang lahat na siya ay sekretarya ni Brandon.Tiningnan siya ni Brandon nang malalim, at pagkatapos ng ilang sandali ay ikinuyom niya ang kanyang mga labi. “Pasensya na, kasalanan ko.”“Talagang kasalanan mo,” saad ni Marga. “Akala ko hindi ka na babalik
Natigilan si Marga matapos marinig ang kanyang narinig. Halos hindi na siya makatayo.Inilagay ni Clinton ang kanyang braso sa kanyang balikat. Ang kanyang mga mata ay nagiging mas madilim at mas hindi mahulaan.Napakasikat ni Denn Corpuz sa loob at labas ng bansa. Kahit na pagkatapos ng kanyang kamatayan, ang impormasyon tungkol sa kanya ay kumakalat pa rin sa industriya.Noong panahong iyon, hindi pa matagal mula nang tuluyang umangat ang buong teknolohiya ng elektronikong impormasyon ng Pilipinas, ngunit iminungkahi na ni Denn Corpuz ang reverse thinking at pinag-aralan ang holography. Siya ang unang tao sa bansa na gumawa nito.Itinatag niya ang kanyang sariling luxury brand at isinara ito bago siya namatay. Matagal nang wala sa print ang mga damit na ginawa niya. Nakilahok siya sa mga overseas art festivals at nanalo ng mga parangal.Tinawag siya ng prinsipe ng isang bansa na pinakamagandang perlas sa mundo, isang bihirang kayamanan, at ang nag-iisang prinsesa.Siya ay maganda, e
Lubos nang naguguluhan si Ferdinand Santillan. Hindi niya narinig na dinala ni Cathy ang mga damit ni Denn Corpuz sa Bustamante Auction.“Kinuha mo ang mga gamit ni Denn Corpuz nang wala akong pahintulot?”Nagkrus ang mga braso ni Cathy, nagmamatigas sa labas pero mahina sa loob. “Anong problema? Hindi ba’t dahil masyado mong maliit ang binibigay mong pocket money sa akin?”Ngumisi si Cathy. “Naloloko ka ni Lazarus sa halagang 100 milyon. Kumuha lang ako ng damit mula kay Denn Corpuz. Bakit ka nagkakaganyan? O mahal mo pa rin si Denn Corpuz? Huwag mong kalimutan na pinagtaksilan ka niya at nagkaanak sa ibang lalaki!”Galit na galit si Ferdinand Santillan na muntik na siyang atakihin sa puso.Nagharap ang mag-ama, habang walang pakialam na nanood si Marga.Samantala, si Clinton ay nakatuon lang ang tingin sa kanya. Nang magsawa siya sa pakikinig, inilabas niya ang kamay para tulungan itong kurutin ang kanyang kilay.“Pagod ka ba?”Umungol si Marga, “Medyo maingay.”Walang sinabi si Cli
“Oo, nakabalik na ako.” Iniwas ni Marga ang kanyang tingin at naglakad papasok ng bahay. “Nandito rin si Clinton.”Plano ni Ferdinand Santillan na magpakita ng kayabangan bilang ulo ng pamilya, pero nang makita niya si Clinton, bigla itong nawala. Imbis na matigas ang mukha niya, ngumiti na lang siya ng paimbabaw.Si Clinton naman ay tumayo sa tabi ni Marga, nakangiti pa rin.“Paano ako mapag-iiwanan sa paghahanap mo ng hustisya para sa aking fiancée?” Diretso at walang pag-aalinlangan ang tono ni Clinton habang isiniwalat ang rason ng kanyang pagpunta.Nang marinig ni Marga na tinawag siyang fiancée ng lalaki, agad niyang iniling ang ulo at tiningnan ito. Nagtagpo ang kanilang mga mata—ang kanya, naguguluhan, ang kay Clinton, puno ng kumpiyansa at bahagyang panunukso.May sasabihin na sana si Marga bilang pagtutol, pero sa huli, pinili niyang manahimik.Nawala ang ngiti sa mukha ni Ferdinand Santillan at tumawa na lang siya ng awkward nang dalawang beses. Alam niyang wala siyang maga
Isang masaklap na buhay ang naranasan ni Hope, pero paano kaya mapapaganda ang mga bagay-bagay sa pamamagitan ng isang hiling?Hindi ba’t tuwid silang nakatayo at naglalakad nang matatag sa hangin at ulan?"I know you're just teasing me." Hindi tumingin si Marga sa lalaking nasa tabi niya, ang mga mata niya ay nakatuon sa impormasyon.Ngumiti si Clinton sa gilid ng kanyang labi, at ang tingin niya ay nasa kamay ni Marga. Binuklat niya ang ilang pahina at nakita ang mga pangalan ng ilang maliliit na pamilya na nakipag-ayos at nakipagtulungan kay Ferdinand Santillan.Malinaw sa mga malalaking pamilya ang kanilang katayuan at posisyon, at bibigyan nila ang kanilang mga anak ng pinakamagandang edukasyon. Kung hindi sila magiging mahuhusay sa ganoong kapaligiran, sayang lang ang pera. Pero kahit gaano pa sila ka-walang silbi, gagastos pa rin sila ng pera para ipadala ang mga ito sa ibang bansa para mag-aral, o mag-donate ng gusali sa bansa para mapagpatuloy ang pag-aaral ng kanilang mga an
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi
Paulit-ulit na inilagay ni Ferdinand Santillan ang kanyang mga kamay sa dibdib, at biglang nandilim ang kanyang paningin.Dati na niyang inilipat ang pera kay Marga para pigilan ito sa paggawa ng gulo. Wala namang gaanong likidong puhunan ang pamilyang Santillan, at ang natitirang puhunan ay ang ari-arian na dala ni Denn Corpuz nang pakasalan siya nito.Sa mga nakaraang taon, ang kompanya ni Santillan ay palaging bumababa, at minsan ay kailangan pang magbenta ng mga ari-arian para mapanatili ang kompanya. Iilan lang ang ari-arian niya noong una, at para kumita ng malaki, nagbenta pa siya ng dalawang ari-arian sa murang halaga. Inaasahan niyang kikita siya sa pamumuhunan na ito, at nangarap pa siyang kumita ng sampu o daan-daang bilyon.Pero nalaman niya na inilipat na pala ang pera at hindi pa nila napipirmahan ang kontrata nang malaman niyang pandaraya pala ito.Ang katahimikan ni Ferdinand Santillan ay nagpagulo sa isipan ni Cathy.Katahimikan ang sagot.Namuhunan siya ng perang iyo
Hindi maintindihan ni Cathy ang nangyayari at hindi niya alam kung saan magsisimula para tanggihan ito. Naguguluhan siya.Sinisisi pa nga niya ang sarili dahil hindi siya nakapag-isip nang maayos bago nagmadali para gumawa ng isang kahilingan.Nang makita ni Clinton si Cathy na naiinis, masayang tumawa ito.“Ms. Santillan, tama ka. Totoo ngang hindi mahuhulaan ang mga bagay-bagay. Pero alam mo bang maipapakita na ang pandaraya sa kontrata ni Lazarus ngayon? Hindi ko alam kung namuhunan ba ang iyong ama rito…”Hindi na nagsalita pa si Clinton, pero halata ang sarkasmo sa kanyang tinig.Sa sandaling iyon, hindi alam ni Cathy kung anong ekspresyon ang dapat ipakita.Pagkadismaya, kahihiyan, galit, ayaw…Kapag nakakasalamuha niya si Marga, lagi siyang nalilito sa mga emosyong ito.Pinilit niyang ngumiti, pero hindi niya magawa. Para bang magkakaugnay ang lahat ng kanyang nararamdaman.Naalala niya na pinaalalahanan niya si Ferdinand Santillan. Hindi magiging tanga si Ferdinand Santillan p
Hindi na niya maalala ang nangyari kagabi. Ang kanyang ulo ay nahihilo at kailangan niyang maligo para mahimasmasan.Ang nangyari kagabi ay parang isang pelikulang paulit-ulit na tumatakbo sa kanyang isip.Ang damit ni Denn Corpuz ay naisubasta, si Hope ay napilitang kumuha ng pagsusulit para sa kanya, at ang mag-ama ng pamilya Corpuz ay nakakulong sa basement ng villa.Marahang hinilot ni Marga ang kanyang mga kilay at pagkatapos ay nakatanggap ng tawag mula kay Xyriel Jonas.“Marga, ang damit ni Tiya Denn ay ipinagpalit namin. Ang orihinal ay nasa Bustamante, at ang binili ni Cathy ay peke.”Ito ay isang magandang balita.“Kailan niyo pinalitan?” Nakaramdam ng sakit ng ulo si Marga: “Ang Bustamante ay ating negosyo. Ang pagpapalit ng mga item sa auction nang walang pahintulot ay labag sa mga patakaran ng industriya.”“Marga, kailangan mong maging flexible. Sinabi ko lang na pinalitan namin ito. Hindi ko sinabing pinalitan ito sa Bustamante. Pagkatapos ng lahat, ito ay isang bagay na