Bago pa makapagpatuloy si Clinton sa kaniyang sasabihin, nakapasok na si Marga sa sasakyan.Si Clinton talaga, ang kulay ng mga sasakyan niya, ang gaganda!“Sinabi ko lang kay Ms. Kyla na gusto kita nang husto at liligawan kita. Sinunod ko lang ang payo ng mga matatanda,” akangiting sabi ni Clinton.Ayaw man lang siyang tingnan ni Marga, gusto na lang siguro siyang tawaging baliw.“Birthday pala ng tatay mo ngayon, sasama na rin ako?” biglang tanong ni Clinton. “Ang bagong Presidente ng Minerva Group ay hindi ka mapapahiya.”Baka hindi nga kasing yaman ng pamilya Fowler ang pamilya Minerva ngayon, pero halos pareho lang naman sila. Naniniwala si Clinton na hindi siya papatalo kay Brandon.Namula ang traffic light, kaya huminto si Clinton sa gilid ng kalsada, sumunod sa batas, at nakangiting sinabi, “Tignan mo ang mga damit natin.”Sobra ang inis ni Marga kaya natawa siya sa sinabi nito.Seryoso namang nagsalita si Clinton na parang matanda na: “Binibigyan ko ng regalo ang walang kwent
“Huwag kang magbiro ng ganiyan. Hindi nakakatuwa, tara na sa loob,” sabi ni Marga.Inabot ni Clinton ang kamay kay Marga. Tumingin si Marga at sa wakas ay pumayag sa kahilingan ni Clinton. Hiwalay na si Marga kay Brandon at nangangailangan ng bagong, maimpluwensyang taga suporta.Kahit tahimik at mahilig magbiro si Clinton, isang respetadong tao siya na may prinsipyo. Malakas din ang angkan ng mga Minerva, kasing lakas ng angkan ng mga Fowler.Dahil nandiyan si Clinton, dapat maintindihan ni Ferdinand Santillan na hindi siya basta-bastang mapaglalaruan. Kahit wala na si Brandon, may iba pa siyang kakampi. Hangga’t hindi pa siya lubos na makapangyarihan, hindi niya dapat hayaang makapangialam si Ferdinand Santillan.Masayang-masaya ang handaan sa kaarawan ni Ferdinand Santillan. Nagtatawanan at nagsasaya ang mga bisita, may mga pumupuri kay Ferdinand Santillan, at may mga sumusunod kay Brandon na may malalim na iniisip, umaasang makikipagtulungan.Biglang bumukas ang pinto. Hindi naman
Si Marga ay hindi mapakali.Bagamat bata pa siya noon, naalala pa rin niya ang pagiging mahinahon at maganda ni Denn Corpuz, na may maliwanag at maamong mukha.Mahal na mahal ng kanyang ina ang damit na ‘yon. Bago pa man ito mamatay, nagpatahi ito ng damit na tulad nito para magmukhang elegante sa pagpanaw. Ito ang huling alaala ng kanyang ina na ginawa gamit ang sariling mga kamay.Hindi siya basta-basta mapapagsamantalahan ng isang taong tulad ni Cathy na nararapat lamang na manirahan sa kanal!“Hubarin mo ‘yan.” Hawak ni Marga ang leeg niya, halos gamitin ang lahat ng lakas. “Hubarin mo ‘yan!” Kinagat niya ang ngipin at halos salita-salita ang sinabi. Namumula at maluha-luha ang kanyang mga mata. Tiningnan niya ang babae sa harap niya nang may galit, “Kahit gaano ka kabobo, alam mo kung ano ang ibig sabihin ng damit na ito, Cathy! Ayaw kong makipagtalo sa iyo tungkol sa ibang bagay. Ayaw ko ng pagmamahal ni Ferdinand Santillan, ng pabor ni Brandon, o kahit ng pagkatao ni Mrs. Fowle
Tumayo si Marga, tinakpan ang kanyang ibabang tiyan, at dahan-dahang lumapit kay Cathy. May dugo pa ring tumutulo mula sa mga kamay ni Cathy.Ang tunog ng dugo na tumutulo sa lupa ay bumubuo ng isang puluhan ng dugo.“Ngayon, hubarin mo ang iyong damit,” saad ni Marga.Itinaas niya ang kanyang kamay upang punasan ang mga luha sa kanyang mukha, ngunit may dugo ring tumama sa kanyang mukha, kaya naman mukhang masama ang kanyang itsura. Ngunit kitang-kita ang pagkaputla niya, isang babaeng walang lakas, at iyon ang ilusyon na ipinakita niya sa mga tao.Tumingin siya kay Cathy na nasa harapan niya at nagsalita ulit.“Hubarin mo ang iyong damit, Cathy,” matigas niyang sabi.Gusto sanang tumakbo palayo ni Cathy dahil sa takot, ngunit ibinaba ni Marga ang kanyang mga mata at hinawakan ang pulso ni Cathy gamit ang kanyang walang sugat na kamay.“Huwag mong pagnasaan ang hindi sa iyo!” sigaw ni Marga. “Hindi mo ‘yan pag-aari! Kinuha mo na lahat sa akin! Pati ba naman ang damit na naiwan ng aki
“Isang pangungusap lang ang sinabi ng ama ko noon,” sabi ni Cathy kay Marga habang nakangiti.“Ano kaya iyon?” tanong ni Marga.“Sinabi ng tatay ko, malas talaga,” sagot ni Cathy.Napangiti si Marga. “Sinabi niya raw na ang unang asawa niya ay napakaignorante. Bakit daw nagpakamatay ito sa mismong birthday party niya? Dapat daw ay sa ibang araw na lang.”“Oo nga, isa siyang ignorante! Hindi niya man lang napili ang magandang araw para mamatay! Sa mismong kaarawan pa talaga ni Papa!” sigaw ni Cathy.Alam ni Marga na sinasadya ni Cathy na inisin siya. Naiintindihan niya ito, pero hindi niya mapigilan ang galit. Tinitigan niya si Cathy na nakangisi, pero patuloy pa rin itong nakangiti habang hinuhubad ang pilak na damit at inihagis kay Marga.“Sa tingin mo ba magugustuhan ko ang damit ng patay?” sarkastikong tanong ni Cathy.Kumuha si Cathy ng bagong labas na mamahaling damit at sinabing, “Sinuot ko lang ‘yang damit para makita kang mabaliw, at talagang nabaliw ka nga.”“Ang pamilya Sant
Ngayon ay anibersaryo ng pagkamatay ng ina ni Marga. Parang nag-slow motion ang alaala, at sa pagkalito, naalala niya ang mga pangyayari sa nakalipas na tatlong taon.“Brandon, tatlong araw na ang anibersaryo ng pagkamatay ng aking ina. Maaari mo ba akong samahan upang magbigay-galang sa kanya?”Hindi pa man niya natatapos ang kanyang sasabihin ay pinutol na siya nito.“May pupuntahan akong meeting sa France. Bumili ka na lang ng kailangan mo,” saad ni Brandon. Kinuha niya ang itim na card, ibinigay kay Marga, at dali-daling umalis.Bahagyang sumimangot si Marga, ngunit may ngiti sa kanyang labi. Naalala pa niya ang pagkuha ng litrato habang naghahangad na makabalik sa France.Sinabi ni Marga kay Ms. Denn Corpuz na nagpakasal siya sa isang napakagaling na tao noon. Maganda ang kulay asul na langit nang sinabi sabihin niya ang tungkol sa kanila ni Brandon.Nilabas ni Marga ang kaniyang telepono at nagtipa ng text para kay Brandon.To: BrandonBrandon, kung may pagkakataon, maaari mo ba
Sa ibabaw, siya ang anak ng maliit na pamilyang Santillan, isang nagtapos sa unibersidad sa lungsod, isang napakatalinong henyo na may mataas na marka sa lahat ng asignatura, ngunit sa pribado, siya ang tunay na mastermind sa likod ng umuusbong na kompanyang Minerva.Ang kanilang pinagmulan, mga background at personalidad ay nagpapakita na sila ay isang perpektong pagtutugma.Hindi alam ni Clinton ang tunay na pagkatao ni Marga noong una. Kung alam niya ang kanyang pagkatao, mas seryoso sana niyang tinanggap ang kahilingan.Akala niya ang pinakamagandang mahihiling niya ay ang magkaroon ng sarili niyang negosyo, ngunit hindi niya inaasahan na ito ay magiging mabilis na lumalaking kompanya.Tumingin si Marga sa kanya, pagkatapos ay sumandal sa upuan ng sasakyan at natulog.Alam ni Clinton na wala ito sa mood na makipag-usap, kaya ngumiti siya, umiling at ginamot ang sugat nito sa kamay.“Huwag mong saktan ang sarili mo sa susunod dahil sa galit. Ang ganda ng mga kamay mo, paano mo naga
“Brandon, ang sama-sama mo!” Hindi na napigilan ni Pat at nagsalita na. “Pwede kang umalis ng bahay para sa trabaho at hindi samahan ang asawa mo para magbigay galang kay Ms. Corpuz, pero hindi pwedeng… dumalo ka sa birthday party ni Ferdinand Santillan ngayon. Para mo na ring sinaksak ang puso niya. Nag-iisip ka pa ba ng maayos?” Bakas ang lamig sa tono ni Pat.Nanliit ang mga mata ni Brandon, at bumuntong-hininga si Kanata.“Kung hindi lang sana kitang tinatanaw bilang kaibigan, matagal na kitang kinamuhian,” saad ni Kanata.“Ang gagong si Ferdinand Santillan, nambabae at nakipagtalik sa ibang babae habang kasal pa sila ng ina ni Marga. Si Cathy ang naging buanga sa kataksilang ginawa ni Ferdinand sa asawa niya. Minsan, naiisip ko kung nag-suicide ba talaga ang ina ni Marga noon o sinadya ang pagkamatay no’n. Pero ikaw, hindi lang iniwan si Marga para kay Cathy – ang anak sa labas, dumalo ka pa sa birthday party ni Ferdinand Santillan sa mismong anibersaryo ng pagkamatay ng ina Marg
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi
Paulit-ulit na inilagay ni Ferdinand Santillan ang kanyang mga kamay sa dibdib, at biglang nandilim ang kanyang paningin.Dati na niyang inilipat ang pera kay Marga para pigilan ito sa paggawa ng gulo. Wala namang gaanong likidong puhunan ang pamilyang Santillan, at ang natitirang puhunan ay ang ari-arian na dala ni Denn Corpuz nang pakasalan siya nito.Sa mga nakaraang taon, ang kompanya ni Santillan ay palaging bumababa, at minsan ay kailangan pang magbenta ng mga ari-arian para mapanatili ang kompanya. Iilan lang ang ari-arian niya noong una, at para kumita ng malaki, nagbenta pa siya ng dalawang ari-arian sa murang halaga. Inaasahan niyang kikita siya sa pamumuhunan na ito, at nangarap pa siyang kumita ng sampu o daan-daang bilyon.Pero nalaman niya na inilipat na pala ang pera at hindi pa nila napipirmahan ang kontrata nang malaman niyang pandaraya pala ito.Ang katahimikan ni Ferdinand Santillan ay nagpagulo sa isipan ni Cathy.Katahimikan ang sagot.Namuhunan siya ng perang iyo
Hindi maintindihan ni Cathy ang nangyayari at hindi niya alam kung saan magsisimula para tanggihan ito. Naguguluhan siya.Sinisisi pa nga niya ang sarili dahil hindi siya nakapag-isip nang maayos bago nagmadali para gumawa ng isang kahilingan.Nang makita ni Clinton si Cathy na naiinis, masayang tumawa ito.“Ms. Santillan, tama ka. Totoo ngang hindi mahuhulaan ang mga bagay-bagay. Pero alam mo bang maipapakita na ang pandaraya sa kontrata ni Lazarus ngayon? Hindi ko alam kung namuhunan ba ang iyong ama rito…”Hindi na nagsalita pa si Clinton, pero halata ang sarkasmo sa kanyang tinig.Sa sandaling iyon, hindi alam ni Cathy kung anong ekspresyon ang dapat ipakita.Pagkadismaya, kahihiyan, galit, ayaw…Kapag nakakasalamuha niya si Marga, lagi siyang nalilito sa mga emosyong ito.Pinilit niyang ngumiti, pero hindi niya magawa. Para bang magkakaugnay ang lahat ng kanyang nararamdaman.Naalala niya na pinaalalahanan niya si Ferdinand Santillan. Hindi magiging tanga si Ferdinand Santillan p
Hindi na niya maalala ang nangyari kagabi. Ang kanyang ulo ay nahihilo at kailangan niyang maligo para mahimasmasan.Ang nangyari kagabi ay parang isang pelikulang paulit-ulit na tumatakbo sa kanyang isip.Ang damit ni Denn Corpuz ay naisubasta, si Hope ay napilitang kumuha ng pagsusulit para sa kanya, at ang mag-ama ng pamilya Corpuz ay nakakulong sa basement ng villa.Marahang hinilot ni Marga ang kanyang mga kilay at pagkatapos ay nakatanggap ng tawag mula kay Xyriel Jonas.“Marga, ang damit ni Tiya Denn ay ipinagpalit namin. Ang orihinal ay nasa Bustamante, at ang binili ni Cathy ay peke.”Ito ay isang magandang balita.“Kailan niyo pinalitan?” Nakaramdam ng sakit ng ulo si Marga: “Ang Bustamante ay ating negosyo. Ang pagpapalit ng mga item sa auction nang walang pahintulot ay labag sa mga patakaran ng industriya.”“Marga, kailangan mong maging flexible. Sinabi ko lang na pinalitan namin ito. Hindi ko sinabing pinalitan ito sa Bustamante. Pagkatapos ng lahat, ito ay isang bagay na
Katahimikan ang namayani sa silid, tanging tunog lamang ng kanilang paghinga ang maririnig.Maingat na binuhat ni Clinton si Marga papunta sa kama at kinumutan siya ng manipis na quilt.Kinuha niya ang ice pack, binalot ito sa gasa at inilagay sa kanyang mga pulang mata.Umupo siya nang ganito sa tabi ng kama sa loob ng sampung minuto, ang kanyang mga mata ay nakatutok sa kanyang maputla at walang dugong mukha.Tila hindi siya mapakali sa pagtulog, mahigpit na nakayakap sa isang malaking unan, na nagpapakita ng kanyang kawalan ng seguridad.Yumuko siya, inilagay ang kanyang buhok sa likod ng kanyang mga tainga, at marahang hinagkan ang kanyang noo.“Good night, sleep well.”Pagkatapos sabihin ito, umalis si Clinton sa silid.Ang silid ni Hope ay matatagpuan sa sulok ng hagdan sa ikalawang palapag, na kanyang sariling pinili.Kumatok si Clinton sa pinto, ngunit hindi pa rin nagpapahinga si Hope, o sa madaling salita, hindi pa siya inaantok.Nang buksan niya ang pinto at makita si Clint
Si Marga ay talagang payat at magaan, ngunit matamis at malambot kapag niyakap ko siya.Pero nalulungkot siya sa sandaling iyon, at parang naaamoy ni Clinton ang bahagyang pait at lamig sa kanya.“Miss, hindi ka ba pwedeng humakbang papalapit sa akin? Mukhang ako na lang ang kailangang humakbang ng libong beses para makarating sa iyo.”Nakangiti ang kanyang mga mata, at nanginginig ang kanyang dibdib habang tumatawa.Ang kanyang yakap ay talagang napakainit. Tiyak na nag-ayos si Clinton bago pumunta. Ang amoy ng disinfectant sa kanyang katawan ay napaka-hina, ngunit naaamoy mo ang nakakapreskong amoy ng sabon at cologne.Ipinatong ng lalaki ang kanyang baba sa kanyang balikat, hinahagod ito tulad ng isang pusa. Ang kanyang pinong itim na buhok ay dumampi sa kanyang makinis na leeg, na nagdulot ng bahagyang kati.“Bakit hindi ka nagsasalita?”Binitawan siya ni Clinton, ang kanyang mga mata ay kumurba, puno ng mga hangarin.Ang kanyang mga daliri ay bahagyang nanginginig pa rin nang mag
“Hope, alam kong nagulat ka, pero may mga katotohanang kailangan kong ipaalam sa ‘yo.”Pilit na pinanatili ni Marga ang paninindigan habang kalmado niyang ipinaliwanag ang lahat. Ngunit agad siyang pinutol ng binata.“Hindi mo na ako pinapahalagahan, kaya bakit ka pa bumabalik? Hindi ba mas mabuti nang hayaang mabulok ako sa kawalan, Manager Santillan?”“Sa tingin ko, nauunawaan ko na ang ibig mong sabihin. Gusto mong magkaroon ako ng payapang buhay, kaya hinanap mo ang ibang taong mag-aalaga sa akin. Pero kung tunay kang may malasakit, paano mo hindi nalaman ang nangyari sa akin?” Malamig ang titig ni Hope. “Talaga bang hindi mo alam, o sadyang hindi mo lang inalam? Ikaw lang ang may sagot niyan, Manager Santillan.”Tinawag siyang “Manager Santillan” ng binata—isang malamig at walang emosyon na pagtawag, na parang isang estranghero lang si Marga sa harapan niya.Tama.Si Marga ay isa nang estranghero sa kanya.Nais sanang ipagtanggol ni Marga ang sarili, pero… alam niyang binalewala
Si Hope ang anak ni Denn Corpuz sa ibang lalaki, at itinatago lamang ni Ferdinand Santillan ang madilim na galit sa kanyang puso.Hindi lamang kinamumuhian ni Ferdinand Santillan si Denn Corpuz dahil sa pagkakaroon ng anak sa ibang lalaki pagkatapos ng diborsyo, kundi kinapootan din niya ang kanyang anak na may dugo ni Denn Corpuz na dumadaloy sa kanyang katawan.Ngunit magkaiba pa rin sila. May dugo pa rin siya ng pamilya Santillan sa kanyang katawan, kaya handang suportahan siya ni Ferdinand Santillan.Kahit na parang pagpapalaki ng mga hayop, tuta at kuting, handa akong palakihin siya at pagkatapos ay ipagpalit sa mas maraming transaksyon. Sa pananaw ni Ferdinand Santillan, ito ang “produkto” ng pagtataksil ni Denn Corpuz.Walang paraan para mapalaki niya si Hope. Kung mananatili si Hope sa pamilya Santillan, mamamatay siya sa aksidente sa lalong madaling panahon.Bata pa si Marga noon ngunit malinaw ang kanyang pag-iisip, kaya’t halos lumuhod siya sa lupa at taimtim na nagmakaawa