Prologue

Ana? Are you here?" rinig kong sigaw ng aking bestfriend na si Ellie sa baba, nandito ako sa taas, katatapos ko lang maligo. Also I need to attend my employee wedding this afternoon.

"Nandito ako, Ellie" sabi ko at nagmamadaling bumaba ng hagdan hawak hawak ko ang buhok ko sa pagsusuklay.

"I have a goodnews, tomorrow were going for outing in tagaytay! So mamayang gabi rin maghanda ka na ng nga gamit mo, maaga tayo bukas!" masayang wika nito.

"But--" she cut me

"No buts, I know this would happen. Kaya I already make sure na sasama ka, ano ka ba naman Hannah, your abusing too much work! Don't you want to have a relaxation sometimes?" mariin ako nagpakawala ng buntong hininga dahil sa sinabi niya.  Well yeah, sino ba namang tatangi sa outing pero marami pa akong kailangan asikasuhin at gagawin bukas.

"Here" nagtataka man ay inabot ko ang ibinigay nito at ganon lang ang panlalaki ng mata ko dahil ang nasa palad ko ngayon ay isang vacation leave.

"Ellie, gosh!"

"You know me, I already told to your employee na meron kang isang linggo bakasyon" makahulugang wika nito sabay flip ng kanyang buhok.  Isang ngiting tagumpay ang nakikita ko sa kanyang mata.

Inilapag ko sa mesa ang papel at bumuntong hininga. I'm the boss, I don't need any letter cause I'm in control of everything, but with ellie holding it now, my employees expect won't expect my existence in my company for f-cking one week.

"Alam mo ikaw Ana, malapit ka ng mamaalam sa kalendaryo, don't you worry na baka hindi mo na makikita ang lalaking para saiyo?" there she goes again, I rolled my eyeballs and was about to turn my back on her when she grabbed my shoulder dahilan para mapaharap ako sa kanya.

"Ellie?" I warned, but she just smirked

"See this" nakangising sabi niya at ipinakita ang isang picture na alam kong siya ito at ang boyfriend niyang si Terrence. They have been together for five years already, kung tutuusin ay mas matanda pa ako kay Ellie e, she's 25, and me? I'm 28.

"So?" I raised my eyebrow to her, padabog siyang naupo sa sofa at isinandal ang ulo sa kanyang mga palad na tila ba napo-probleman.

"What should I do to you?" tanong niya at padabog na naupo pero nasa tiles ang tingin nito

"Wala, and please Ellie. Don't mention me having a boyfriend cause I'm not yet ready for a relationship" paliwanag ko

"No your not! Sinabi mo na iyan noon pa--" now I'm the one who cut her

"I'm waiting Ellie, I don't need to rush anything. Don't be such a problematic! It's my lovelife anyway" sabi ko, I glared at her but she just lightly slap my shoulder. Ganito kami lagi, we're like dog and cat kapag hindi kami nagkasundo sa isang desisyon o bagay.

"I know but--"

"What time for tomorrow you'll be here?" I asked, ngayon siya naman ang nagulat sa sinabi ko, if hindi ko iniba ang topic I know this would turned into chaos again like before.

"You're serious?" tumango ako at naglakad papalapit sa kanya, their's always a childish side of her that sometimes it's hard to handle, napapa-isip nga ako e, paano kapag nag-away silang dalawa ni Terrence? Probably Terrence would do an apology first, I know Ellie.

"Their's no turning back, Hannah" masayang wika nito. Simple akong tumango at kinuha ko ang phone ko sa table, to text my secretary. I know this vacation would last for a week knowing that Ellie was the one who planned it.

"So everythings settle now?" tanong niya

"Yeah" maikling sagot ko at napakamot sa buhok ko.

It's already evening, kanina pa nakaalis si Ellie, kong hindi pa siya tinawagan ni tita Eleor ay paniguradong dito siya matutulog, well that's not a problem naman kasi lagi naman dito noon natutulog si Ellie pero kasi may family dinner sila at hindi siya pwedeng tumanggi.

Hindi na ako nakaattend ng wedding because of Ellie, that witch really want me to come, she's so eager. Hindi ko na alam kong anong sasabihin kong dahilan, but I'll make sure na babawi ako. I'll also apologize in our conversation kanina.

Facing the ceiling, hindi ko maiwasang mapa-isip sa sinabi ni Ellie kanina, na malapit na akong mawala sa kalendaryo, yeah sometimes hindi ko maiwasang mainggit sa ibang tao na may mga boyfriend na including Ellie, in my age I saw people having their own families na.

Remembering my batch Trina in college, now she has a two daughters and one son. Ellie insisted me to go for a blind date before but instead of going to a blind date, I prefer to work and wait, but Ellie is such stubborn.

I always remember what my mom said before, don't rush everything. It will come into a right time.

I smile to the thought of;  what could my partner look like? Is he tall, short? Moreno or mestizo. Geez!

I shook my head, what a thought!

We should call it a night, goodnight!

MAaga akong nagising, it's already 3:00 in the morning. I need to get myself ready at kailangan kong ihanda na ang mga gamit ko sa pag-alis knowing that ellie would come early as expected.

I take a cold bath for my body to fully awaken. After I settled everything, inihanda ko na ang bagahe ko knowing na gustong magtatagal kami do'n ni Ellie. Napabuntong hininga ako ng napa-isip ako sa sinabi ni Ellie.

I'm now 28 turning 29 this year, and still, I'm not in a relationship. In-short no boyfriend since birth. Well napasok din ako sa blind date because of Ellie but then hindi nagtatagal, once I find that man not interesting kung hindi pinakitaan niya ako ng hindi maganda, auto rejected. That's what I am.

I remembered one time that pinilit ako ulit ni Ellie sa isang blind date, it was the fourth attending a date for me. Nang oras na iyon I saw how the man has an anger management, tapos ayon I excuse myself that I have an emergency meeting to attend.

Then I never saw him again, nang malaman ni Ellie iyon she set me again into another blind date, but then I'm so lucky kasi hindi umattend iyong lalaki.

Tinignan ko ang orasan na nakasabit sa wall and it's already 4:00, nagchat sa akin si Ellie through messenger and said that 5:00 ang alis namin para raw maaga kaming makarating do'n.

I know isasama ni Ellie si Terrence kasi siya ang magda-drive sa kotse. Terrence is a nice guys, nang naging sila na ni Ellie bintaan ko siya, that if she ever cheat or hurt my bestfriend, itatapon ko siya sa bangin kong saan hindi na siya makakaahon muli. Pero syempre, I was just kidding. It just a threat.

Napaupo ako sa kama at isinandal ang likod ko bed rest. Suddenly I remembered again what my mother said, kong mahanap ko raw ang taong para sa akin, marriage is must.

Napaisip naman ako, paano iyong ibang arrange marriage they don't love each other pero nagpakasal sila, for the sake of things and such. Marriage before love? Then what if they have tried their best pero hindi nila talaga kayang mahalin ang isa't isa? Diba? It such a useless!

Now what I'm I thinking? Paano napunta sa ganon ang iniisip ko? I shake my head with the though.

What am I thinking just now?

Napaigtad ako dahil sa katok galing sa pintuan sa labas, that must be Ellie. Tumayo ako at nagtungo sa main door, I have this doubt kaya hindi ko muna ito binuksan, sumilip ako sa maliit na butas para i-confirm.

It was Ellie. Binuksan ko ito at nakita ko ang masaya niyang mukha.

"Antagal mo, siguro you still sneak your eye to this little hole object here? Kalma ako lang to" she jokingly said.

"Gusto ko lang makasigurado"

"Tsk, where's your luggage" she asked, itinuro ko ito sa ibabaw ng sofa at dali dali naman itong lumapit dito. "So heavy" reklamo niya, aba sino ba naman kasing nagsabing kuhanin niya ito?

"Move ako na" giit ko kaso inilayo niya lang ito sa akin at siya na ang nagbuhat. Pagkatapos niyang maibaba ay nauna niya na itong inilabas ng pinto. I sigh at sinundan na rin siya palabas. I securely lock my door bali apat na lock ang meron ako, I always like this kapag umaalis ako at may pinupuntahan, minsan nga naiinis na si Ellie dahil antagal kong i-lock ang pinto kapag magkasama kami.

Hindi niya ako masisisi even this apartment has a tight security. I also have a security Card dahil kailangan ito, hindi ka basta bastang makakapasok sa building na ito kong wala kang mga kakilala o mga relatives. Kaya nga nakakapasok dito si Ellie it because of me. Lagi niyang sinasabi ang pangalan ko sa counter, ngayon kilala na ako ng lahat dito.

Mahigpit ang patakaran ng building apartment na ito, pero hindi pa rin ako makampante. The use of security Card was to confirm that you're staying here to this building.

"What took you so long?" I lazily face Ellie and give her a glare. Akala ko nauna na ito sa elevator? Naiinis siyang lumapit sa akin at hinila ako. Nagpatinaod na lang ako at sumunod sa kanya.

Nang makababa kami ay nauna siyang lumabas ng Elevator busy facing her phone habang hila hila ang bagahe ko. Umiling na lang ako at sinundan siya. Hindi man lang ako hinintay.

Pagkalabas ko ng building ay nakita ko si Terrence sa parking lot. Buhat buhat niya ang bagahe ko at inilagay sa trunk ng kotse.

"All settled, oh hi Hannah" pinagpag niya ang kamay niya pagkatapos isara ang trunk ng kotse. Kumaway ako at tumango.

I noticed Ellie was not in the car, now where did that freak go?

"Nasaan si Ellie?" tanong ko kay Terrence, who's busy on his phone. "Went to buy snacks?" sagot niya pero nasa cellphone niya ang tingin. Binatukan ko siya at walang ano ay kinuha ang cellphone niya.

"Hey, what--" I cut him, tss

"You shut up" I glare at him. Wala itong nagawa at hindi na nagreklamo.

"It's Gerald my cousin" as I feel compacent ay ibinalik ko sa kanya ang cellphone niya. "Don't even try to betray Ellie, or else" I warned, seryoso itong tumango "That won't happen Hannah, I'll rather die than commiting such a sin" sincere na sabi niya.

"Good"

"Palibhasa kasi wala kasing boyfriend" rinig kong bulong niya. "Anong sabi mo?" lalapit na sana ako sa kanya ng matanaw ko si Ellie sa di kalayuan na may bitbit na dalawang bag ng selophane full of foods.

Lumapit ako sa kanya at kinuha ang isang selophane "thank god, may lumapit din para tumulong" parinig niya pero wala kaming nagawa ni Terrence kundi matawa dahil sa sinabi niya.

"What's funny?" hindi namin siya pinansin at pumasok na sa loob ng kotse, nasa backseat ako, at ang dalawang love birds ay nasa front seat.

Nagsimula nang umandar ang kotse at naramdaman ko ang kaginahawaan. Isinandal ko ang likod ko sa upuan at ipinikit ang mata. Hindi ko man masabi pero naeexcite rin ako sa pupuntahan namin.

Nagsimulang ng bumigat ang talukap ng aking mata, sometimes gustong gusto ko rin naisasakay sa ganito, hindi ko alam but I feel the relaxation and overwhelmed. Ang ganda lang sa pakiramdam.

Mariin akong huminga at hinayaang lamunin ako ng kadiliman, narinig ko pa ang pagtawag sa akin ni Ellie pero mas nanaig ang gustong kong pagtulog.

Third Person P.O.V

"Nakahanda na ba ang lahat? Tomorrow will be the wedding at ang bride wala pa rin dito sa venue para sa photoshoot" rinig na problemadong sabi ng assistant na si Ky. Hindi na niya alam ang kanyang gagawin dahil wala pa rin ang soon to be bride na kailangan niyang asikasuhin.

At bukas na ang kasal, pero wala siyang magawa. Kabilin bilinan sa kanya na ihanda na ito pero ni anino nito ay hindi nila makita. Wala rin itong iniwang mensahe sa kanila incase na hindi makarating.

Pagod siyang sumalampak sa sofa at maligamgam na tinanaw ang dagat sa di kalayuan. His staff is also in chaos dahil sa mga nangyayari. Kanina pa sila seven o'clock nandito sa Venue pero hanggang ngayon one o'clock ay wala pa rin ang bride.

Napahilot ito sa sentido at umiling-iling. He's boss Mr. Donovan knows that this wedding is only for business and it's not intended to be, a arrange marriage and couldn't be cancel now knowing that the guest will arrive this evening to attend the wedding for tomorrow.

Someone knock on the door at iniluwa nito ang isang staff na nagmamadaling pumasok at nakahawak ng cellphone. Sumenyas ito sa kanya at kinuha ang cellphone, rinig niya dito ang boses ng bride sa kabilang linya.

"Tomorrow, I'll come but for now please let me just enjoy my last moment with-"

Hindi niya ito pinatapos at nagsalita "Tomorrow, come in time. Gusto mo bang mapunta sa kahihiyan ang pamilya mo? Olivia let me remind you that this marriage is not just the benefit of you, ano na lang ang sasabihin ng ibang tao kapag nalaman nilang bumagsak ang kompanya ninyo dahil sa kagagawan mo. Do you think gusto ka rin pakasalan ni Mr. Donovan. If it's not of his kindness ay hindi masasalba ang company niyo" ramdam ang galit sa boses ni Ky, his boss doesn't want this marriage either but because ang ama ni Olivia ang tumulong sa kanila noon ng Ama ng boss niya ay gustong ibalik ni Mr. Dovovan ang pabor through marriage. He pity his boss. Tsk

"Please don't forget about it" sabi niya at tinapos ang tawag.

This marriage is sucks! Sabi ng utak niya.