Share

CHAP 11

Author: bitchymee06
last update Huling Na-update: 2022-07-13 06:16:05

"Ayaw ko nga. Scam 'yan, e," ani ko kasabay nang matinding pag-iling.

His forehead knotted at my statement. "Scam?" pag-uulit n'ya.

"Oo, napanuod ko na 'yan sa KDrama. Let's talk tapos nagiging mukbang," wala sa sariling anas ko.

"Mukbang?"

I rolled my eyes and walked to my bedside table to put down my things. "Wala. Sabi ko umalis ka na, hindi ba may pupuntahan ka pa?" iniwasan kong magtunog sarkastiko ngunit talagang kumakawala 'to bibig ko.

He scoffed. "The photoshoot is already done, guess what? I lost millions this time," saad niya.

Palihim kong nakagat ang ibaba kong labi.

Photoshoot? With her? Is she a model too?

"Kasalanan mo kung bakit," mahina kong bulong.

"Sit here." Tinapik niya ang espasyo sa kanyang tabi.

Marahan akong umiling. "Ayaw ko, hindi tayo mag-uusap," giit ko.

He sighed and looked at me with disbelief. "We are already talking, Quennie."

"Bakit ba kasi kailangan ko pang lumapit sa 'yo? Pwede naman tayong mag-usap nang magkalayo."

"Pwede rin naman tayong mag-usa
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App

Kaugnay na kabanata

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 12

    I woke up with the feeling of being sore. I groaned and slowly opened my eyes."Good afternoon," a husky voice spoke beside me as I've been caged with his well toned arms.Realization hits me that hard. "Fvck!" pamumura ko kasabay nang mabilis kong pagbangon.Napangiwi pa ako sa munting pagkirot ng pribado kong parte. Mabuti nalang at nakabihis na ulit ako nang maayos."I'm dead," nanlalamig kong wika at mabilis na kumilos para tingnan ang telepono ko.Oh jusko! Ayaw ko pang mabaril nang maaga."Stop panicking," usal ni Jairon habang nanatiling nakahiga.Sinamaan ko s'ya ng tingin. "Don't talk to me. I swear, Jairon. I'll bomb you right here, right now," I warned coldly and checked my phone.He didn't speak anymore, I scanned my phone and knotted my brows when I didn't see any missed calls from Aycxe. I went into my inbox, then my mouth parted when I saw a conversation in it. Ilang beses pa akong napakurap habang paulit-ulit na binabasa ang thread. AycxeWhere are you?MeI'm sorry,

    Huling Na-update : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 13

    "Fvck!" I cursed silently as I fisted my hands with anger when Matthew Laqueza showed the picture of the man I hated the most.Isang linggo na rin ang lumipas pagkatapos naming magkaharap lahat. Kasalukuyan naming tinatalakay ang impormasyon tungkol sa kalaban para mas mapaghandaan ang aming pagkilos."Farro Roque, ang namamahala naman sa mga armas at mga babaeng ibinebenta nila sa blackmarket," aniya habang seryoso na nakamasid sa 'kin. "He's living here in Manila," he added.My forehead knotted on what he just said. Hindi ko naiwasan na tingnan s'ya nang masama dahil sa nag-uumapaw kong emosyon. "Sa ilan taon kong pagmamatyag sa kanya ay wala ako ni isang nakita na tinutuluyan niya rito sa Manila," seryosong usal ko.He smirked and played his finger on the table. "Dahil sa taas ka tumitingin at hindi sa ilalim," nakangising sambit niya.Could that be?"Yes, he is living under ground," he clarified then pressed the next slide.Nagpatuloy s'ya sa pagpapakilala sa kabilang grupo nguni

    Huling Na-update : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 14

    Agad kong binuhay ang kotse nang pumasok ako rito. Pumikit ako nang mariin at nagpakawala nang malalim na hininga saka ko ito mabilis na pinatakbo.Ilang saglit pa ay unti-unti ko ring binagalan ang pagmamaneho nang nadaanan ko ang isang pamilyar na lugar. I brought my car to the side lane and turned off my engine. Tulala kong iginala ang aking mata sa kabuuan ng parke ng sabdibisyon kung saan nakatirik ang bahay namin. Mapait akong ngumiti at bumaba ng sasakyan.The cold breeze automatically hugged my body, but I chose to ignored it and continued walking into the children's swing. Mabagal akong naupo at muling pinasadahan ng tingin ang lugar."What's up, sis?" I murmured weakly then slowly moved the swing with my body. Tahimik kong ginawa iyon sa lumipas na mga minuto hanggang sa naramdaman ko ang paglapit ng pamilyar na presensya sa 'kin. Walang ingay siyang umupo sa katabi kong swing saka ko naramdaman ang paninitig niya sa 'kin. Hindi ko siya nilingon, imbes ay tumingala ako sa

    Huling Na-update : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 15

    "That's the reason why you're chasing them." Bumalik ako sa reyalidad nang nagsalita si Jairon sa aking tabi. Mapait akong ngumiti at itinigil ang paggalaw ng swing."Napag-alaman ko na isang sindikato ang dumukot at nagpahirap kay Quenevere. Mula no'ng araw na 'yon ay nagsimula akong mag-aral ng iba't ibang armas hanggang sa maging eksperto ako sa paggagawa ng mga bomba. Bumukod ako sa pamilya ko dahil alam kong hindi nila ikatutuwa ang aking ginagawa, bukod pa ro'n ay hindi ko kayang tumagal sa lugar na palaging nagpapaalala sa 'kin sa kapatid ko," mahabang saad ko.Hindi naman siya umimik. Nanatili ang katahimikan sa 'ming dalawa habang pinanunuod ang payapang kalangitan."You need to see a psychologist," aniya at maingat na tumingin sa 'kin na animo'y natatakot na ma-offend ako bigla.Tipid akong ngumiti saka pinagmasdan ang kumikislap na bituin. "I want to stay here... kahit masakit... kahit mahirap. Gusto kong manatili sa bangungot na ito dahil ito ang pinagkukunan ko ng lakas

    Huling Na-update : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 16

    Everyone was busy seting the shoot when I reached the area."What is that for?" taas kilay kong wika nang nakita ang isang pula na kama.Wala pa man ay tila kumulo na agad ang dugo ko."Iyan po ang gagamitin na props for the shoot," saad ng sekretarya ni Dad.Napatalon siya sa kanyang tayo nang titigan ko siya nang masama. "Come again?" I saw her gulped and tried hard to speak. "P-Para po sa shoot, Ma'am. B-Bedscene po kasi ang theme ng pictorial ngayon." Naroon ang takot at pag-aalangan sa kanyang boses.Lalo pang nag-init ang ulo ko sa kumpirmasyon niya. I shut my eyes tight and calmed myself. Pakiramdam ko ay tulad ng mga bomba ay sasabog ako anumang oras. Mas lalo pa akong nahibang dahil hindi ko alam kung para saan ang mga galit at inis kong nararamdaman ngayon.Hindi naman siguro.Ilang beses akong nagpakawala ng hininga at umayos ng tayo, sakto namang lumabas si Jairon sa dressing room. Nagsalubong ang mga mata namin hanggang sa marahan na bumaba ang paningin niya sa suot ko

    Huling Na-update : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 17

    Pasipol-sipol akong umupo sa 'king swivel chair pagkatapos kong magpalit ng damit. Sisimulan ko na sanang tingnan ang mga papeles na nasa ibabaw ng lamesa ko nang biglang bumukas ang pinto.Napalunok ako kasabay nang pagbilis ng tibok ng puso ko habang nakatingin sa seryosong mukha ni Jairon. "W-what are you doing here?" Pilit kong pagpapatibay sa 'king boses.Umigting ang kanyang panga saka marahan na pumasok paloob. "Well, someone just ruined the shoot that's why I am here," he stated coldly then I heard the door's locked."B-Bakit mo ini-lock ang pinto?" kinakabahan kong usisa.He smirked then walked forward to me as he slowly unbuttoned his top. "I already warned you, Quennie," he spoke."W-What? What did I do?" painosente kong tanong at mariin na napalunok nang nasa ikatlo na s'yang butones.He raised his left eyebrow at me. "Ano nga ba?" panghahamon niya.Tila nagbara ang lalamunan ko sandaling lumantad sa 'king harapan ang kabuuan ng dibdib niya."W-Wala akong ginagawa," pagsis

    Huling Na-update : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 18

    It's been two days. Dalawang araw ko nang iniiwasan na magpanagpo ang landas naming dalawa ni Jairon. Palagi akong nakikiramdam sa condo unit niya sa tuwing lalabas ako para hindi kami magkita."Napa'no ka? You look stressed," puna sa 'kin ni Noella.Nandito siya sa opisina ko dahil pinagpaplanuhan namin nang maayos ang pag-atake na magaganap sa susunod na mga araw.I took a deep breath and leaned on my seat. Hinilot ko ang aking sintido at marahan na napailing."Works," tipid kong tugon.Work? Trabaho bang problemahin si Jai?"You should take a rest. Hindi na maganda itsura mo. Daig mo pa ang hindi nakatulog ng ilang araw," nakangiwing saad niya.Hindi naman talaga ako nakatulog."Yeah, kailangan ko muna nga siguro magpahinga." Pagsang-ayon ko sa kanya."Alis na 'ko. Iiwanan ko itong kopya ng blueprint sa 'yo para mapag-aralan mo kung saan mo ipupwesto ang mga bomba," aniya.Tipid naman akong tumango bilang tugon at hindi na umimik pa. Kinuha ko ang cellphone ko nang nakalabas si Noe

    Huling Na-update : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 19

    "Okay na ba ang lahat?" usisa ni Aycxe sa earpiece.We are now going to start our attack. Nandito kami ngayon sa isang gusali kung saan naroon ang mga kalaban namin.There's a pros and cons in this attack. Maganda kasi sama-sama silang lahat, mas madali naming mapapasok kumpara sa teritoryo ng kalaban. Ang mahirap lang, delikado ang buhay ng kapatid ni Sophia. "Move," walang emosyong utos ni Aycxe saka kami kumilos sa mga nakatoka naming gawain.Mabilis at maingat akong lumibot sa gusali para ikabit ang mga bomba. Si Noella naman ay nakabantay sa amin at iniimporma kami mula sa earpiece sakaling may nakita siyang kalaban gano'n na rin ang mga lugar na dapat naming puntahan. Shiela and Aycxe in the other hand fight the enemy's underlings as we made our way in. Hindi ko makita si Matthew, malamang ay sinusuri niya kung saan naroon ang kaibigan namin.Bawat palapag na madadaanan namin ay nilalagyan ko ng bomba. There's no way that I will let this fvcking building standing. "Yuko." Pag

    Huling Na-update : 2022-07-13

Pinakabagong kabanata

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   FINALE

    Minahal ko ang isang babae na hindi ko aakalaing mamahalin ko. It all started when she seduced me by her game. Para akong isang nilalang na nagayuma sa kanyang mga haplos at paninitig. Pilit kong nilabahan ang atraksyon na nararamdaman ko dahil alam kong laro lang para sa kanya ang lahat, bukod doon ay may babae na akong balak ligawan. Ngunit siguro nga ay talagang mapaglaro ang tadhana, bumigay ako sa kanya nang nakulong kami sa isang elevator. Sa isang madilim at makitid na lugar ay nakuha ko ang pagkababae niya na lubos kong ikinagulat. Is she still playing with me?Alam ko kung gaano kahalaga para sa mga babae ang kanilang puri kaya sobra ang pagkalito ko no'ng panahon na 'yon. Imposible na ibigay niya ang kanyang sarili sa akin para lang sa larong gusto niya. Is she attracted to me somehow?Hindi ko alam kung bakit natuwa ako sa isiping 'yon na dapat ay iniignora ko dahil inilaan ko na ang aking sarili sa isang babae.- - -I am seriously driving my car with Ashley on the passe

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 32

    Farro laughed and clapped his hands joyfully as he watched me begged. "Hindi ko inaasahan na kusa kang luluhod sa harapan ko. Napakadali mo naman 'atang sumuko, bomber?" pangungutya niya.Hindi ako nagsalita pa. Hinayaan ko siyang umimik nang umimik. "What are you doing, Rose?" asar na tanong ni Aycxe sa linya."Please... ako na lang. Huwag niyo siyang idamay rito," muli kong pakiusap.Nilaro ni Farro ang kanyang panga gamit ang kanyang daliri at sinenyasan ang kanyang tauhan na ilapit si Jairon sa puwesto niya.Nanatili akong nakaluhod at bagsak balikat na nanunuod sa nangyayari. Nagkatinginan kami ni Jairon, kita ko sa kanyang mukha ang pagtutol sa ginagawa ko."Alam mo ba na pinagawa ko pa sa eksperto ang bomba na ito?" pagtukoy ni Farro sa nakakabit na bomba kay Jairon.Naglakad siya patungo sa 'kin at yumukod para hawakan nang mahigpit ang panga ko. "Para lang sa 'yo," dagdag niya at padaskol na pinakawalan ang mukha ko."Itali niyo 'yan!" gigil na utos niya sa kanyang tauhan.

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 31

    Ngayon ko lubos na naiintindihan ang padalos-dalos na kilos ni Sophia noon. Sino'ng hindi agad susugod kung mahal mo sa buhay ang nakataya? Pilit kong ikinalma ang sarili ko habang inihahanda ang mga kagamitan ko. Natawagan ko na rin ang mga kasamahan ko para maging maayos ang pagbuo namin ng plano.Traydor ang kalaban ko, magdala man ako o hindi ng kasama ay alam kong pahihirapan pa rin nila ako. Kinakain man ng kaba at takot ang sistema ko ay pilit kong iwinaksi 'yon. Alam kong hindi agad nila gagalawin si Jairon dahil s'ya ang gagamitin nilang pain sa 'kin. Gano'n sila maghiganti, gano'n sila kumilos, ipinapadama ang kabrutalan nila.Naagaw nang pagtunog ng door bell ang atensyon ko. Sinuri ko muna ang aking tablet na nagkokonekta sa camera para masigurado na mga kasama ko 'yon at hindi kalaban. Agad naman akong lumabas nang nakita ang mga imahe nila sa screen.Seryosong paninitig ang sinalubong namin sa isa't isa sandaling pumasok sila sa bahay ko. Hindi na ako nagtataka na kasam

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 30

    I am ready to end my life. Isang hakbang lang ay tuluyan na akong mahuhulog sa malalim na ilog, gano'n nalang ang gulat ko nang may malakas na p'wersang humila sa 'kin pabalik at ikinulong ako sa isang matipunong katawan."Fvck! Damn it!" a familiar voice exclaimed."J-Jairon?" utal na pagtawag ko.Kumalas s'ya sa 'kin saka nag-aalalang sinuri ang kabuuan ko. "Are you okay?" he asked worriedly.Lalo akong naiyak. Mahina ko s'yang hinampas sa dibdib at itinulak. "Why are you here? Why did you stop me?" Muli niya akong kinabig at mahigpit na niyakap. "Bae, this is not the solution to all your problems," he murmured as he kept kissing my head.Pilit akong nagpumiglas ngunit mahigpit akong nakakulong sa braso niya. "Let me die, Jairon. I don't deserve to live," pumipiyok kong sambit sa gitna nang paghagulhol ko."Ssshhh. I get it, you're emotionally stressed. Please, rest, Quennie. Stop thinking this shit."Nanghihina akong tumigil sa pagkalas ko sa kanya at umiyak nalang nang umiyak. "

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 29

    Nagising ako sa isang puting silid. Ilang sandali ko munang prinoseso ang lahat at marahang inilibot ang paningin ko sa k'warto. I saw my friends standing on the corner, tanging si Sophia lamang ang nakaupo sa isang bakanteng upuan. Siguro ay kararating niya lang ngayong umaga rito sapagkat wala s'ya kagabi. Bagay na naiintindihan ko dahil sa sitwasyon niya. Pare-pareho silang nakatungo na tila may mga malalalim na iniisip.Hindi rin nakaligtas sa 'kin ang nanay ko na naka-ub-ob sa gilid ng higaan ko. Nanghihina kong ipinatong ang aking kamay sa tiyan ko at mariing napapikit.Are you still there?"Anak," bulong na tawag ng aking ina. Marahil ay nagising siya sa ginawa kong pagkilos.Mabagal kong ibinaling ang atensyon sa kanya, sa kanila. Lahat sila ay nakamasid sa 'kin habang bakas ang kalungkutan sa kanilang mga mata."L-Ligtas s'ya hindi ba?" garalgal kong usisa.Walang sumagot sa 'king tanong, awtomatiko akong napapikit at tahimik na napaluha."Isa na namang nilalang ang hindi ko

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 28

    "How did this happen?" nanghihina kong tanong sa mga kasama ko."Planado na nila ang lahat buhat palang no'ng umalis ang tatay mo papuntang Singapore," panimula ni Aycxe sabay abot sa 'kin ng kanyang cellphone.Nagngitngit ang ngipin ko nang nakita ang litrato. May nakalagay na malaking K, senyales ng kanilang grupo, sa kalsada kung sa'n sumabog ang sinasakyan ni Daddy. May kasama rin na mensahe ang litrato na s'yang nakapagpamuhi sa 'kin ng todo.You messed up with my business, now it's time to repay you. -Farro"Bakit hindi mo ipinaalam sa 'kin ang pagkilos mo mag-isa?" malamig na usisa ni Aycxe.Kinain ako ng pagsisisi dahil sa paglilihim ko noon. Hindi ako nakasagot sa tanong ni Aycxe bagkus ay nanghihina akong napaupo sa sahig. Mabilis na umalalay sa 'kin sina Noella, Shiela at Sophia—kung nasaan ang asawa niya ay iyon ang hindi ko alam.Tahimik akong napaluha. "Kasalanan ko... kasalanan ko ang lahat.""Walang may gumusto nito, Rose. Stop blaming yourself," Sophia said while tapp

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 27

    "What happened to my father?" namamawis kong tanong sa kabila nang panlalamig ng katawan ko.Hindi ako agad sinagot ni Aycxe kaya mabilis ko s'yang nilapitan at hinawakan sa balikat."Tell me... what happened to my father?" nakikiusap kong tanong.Malungkot niya akong tiningnan. "Sumabog ang sinasakyan ng Daddy mo," namamaos niyang usal. Para akong naupos na kandila nang narinig ko iyon. Ilang beses kong pinaulit-ulit sa 'king utak ang sinabi niya. Nananaginip lang ako, hindi ba?"H-He's safe right?" I barely managed to ask with my shattered voice.Marahan s'yang tumungo para iwasan ang paningin ko. "I am sorry to tell you. He's... dead on the spot."Tuluyan na akong nabuwal sa 'king tayo. Napasalampak ako sa buhanginan, mabilis na umalalay sa 'kin ang mga kasamahan ko pati na rin si Jairon pero hindi ko sila pinagtuunan ng atensyon.Pagak akong tumawa habang nagtutuluan ang mga luha ko. Ilang beses akong umiling at mariin na napapikit."You're joking right?" pumipiyok kong sambit.

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 26

    Kinabukasan ay ramdam ko ang kaibahan ni Jairon, para siyang hindi mapakali o anuman. "Natatae ka ba?" usisa ko nang hindi na ako nakatiis sa itsura niya. Daig niya pa 'yong na-eebak kung mamawis ng todo. Nasa condo ko na ulit siya pagkatapos n'yang magbihis sa kanyang bahay. Kasalukuyan akong nag-aayos ng 'itsura ko sa salamin habang kunot-noong pinagmamasdan ang maya't maya niyang pagkuskos sa kanyang kamay.Mabilis s'yang umayos ng tayo saka tumingin sa 'kin. Tipid niya pa akong nginitian at umiling."I am just... excited," he said.My lips twitched because of that. "Malimit naman tayong mag-date, ngayon ka pa nangiba," kibit-balikat na sambit ko.He just laughed 'though it seems like he forced to do it. "Don't mind me. Just continue fixing yourself."Pinaikutan ko s'ya ng mata at itinuloy ang pagtatali ko sa aking buhok. Naglagay ako ng kaunting powder sa mukha saka lipstick bilang pagtatapos ng gayak ko."Let's go." Tumayo ako at hinigit ko ang inihanda kong mini bag.He looked

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 25

    Hindi katulad noon ay masaya kaming naghapunan ng pamilya ko. Mayroon man sa aking loob na nalulungkot sapagkat malimit kong maalala si Quenevere ay ipinagsawalang bahala ko muna 'yon.Sa unang pagkakataon ay napagdesisyunan kong magpalipas ng gabi sa bahay namin. Nagpunta ako sa kwarto ko at marahang pinasadahan ng tingin ang paligid. Walang nagbago.Iyon ang una kong napansin. Ang mga m'webles, kama at iba pang bagay ay hindi man lang naibo sa kanilang mga lugar. I sighed and laid down on my bed. Tulala kong tiningnan ang kisame habang inaalala ang mga masasayang kulitan namin ni Quenevere noon. Ilang saglit pa ay narinig ko ng tatlong katok mula sa pintuan. Mabagal itong bumukas hanggang sa nakita ko ang imahe ni Daddy. He stared at me then roamed his eyes around my room. Tipid s'yang ngumiti bago naglakad papasok, palapit sa 'kin.Bumangon ako at saka pinagmasdan ang kanyang kilos. He sat on my side as silence envelop the two of us. "Ilang taon na rin pala ang nakararaan..." Pa

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status