Share

CHAP 19

Author: bitchymee06
last update Last Updated: 2022-07-13 06:19:31

"Okay na ba ang lahat?" usisa ni Aycxe sa earpiece.

We are now going to start our attack. Nandito kami ngayon sa isang gusali kung saan naroon ang mga kalaban namin.

There's a pros and cons in this attack. Maganda kasi sama-sama silang lahat, mas madali naming mapapasok kumpara sa teritoryo ng kalaban. Ang mahirap lang, delikado ang buhay ng kapatid ni Sophia.

"Move," walang emosyong utos ni Aycxe saka kami kumilos sa mga nakatoka naming gawain.

Mabilis at maingat akong lumibot sa gusali para ikabit ang mga bomba. Si Noella naman ay nakabantay sa amin at iniimporma kami mula sa earpiece sakaling may nakita siyang kalaban gano'n na rin ang mga lugar na dapat naming puntahan. Shiela and Aycxe in the other hand fight the enemy's underlings as we made our way in. Hindi ko makita si Matthew, malamang ay sinusuri niya kung saan naroon ang kaibigan namin.

Bawat palapag na madadaanan namin ay nilalagyan ko ng bomba. There's no way that I will let this fvcking building standing.

"Yuko." Pag
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 20

    The next days were like a roller coaster ride of emotions. Tulad nang plinano ni Aycxe ay agad naming nilusob at winasak ang teritoryo ni Leonardo pagkatapos naming mamahinga. Punung-puno kami ng awa sa kaibigan namin no'ng nalaman niya ang nangyari kay Matthew. Sumilay ang takot sa dibdib ko habang nakikita ang pagdadalamhati niya, aaminin ko na lalo akong natakot sa punto na 'yon para sa amin ni Jairon. Hindi ko man tanggapin ang nararamdaman ko para sa kanya ay alam kong mag-iinakto rin ako na tulad ni Sophia sakaling dumating ang panahon na may mangyaring masama kay Jai. Hindi ko minamahina ang kakayahan niya na protektahan ang kanyang sarili. Alam ko lang talaga na hindi basta-basta ang mga kalaban namin. Si Matthew nga na bihasa sa pakikipaglaban ay inabot ang ganitong sitwasyon, paano pa ang mga normal na tao katulad ni Jairon. Traydor at brutal kung kumilos ang Ktinódis, isa iyong dahilan kung bakit pinili kong lumayo sa pamilya ko habang isinagawa ang pagpapalawak ng kakayah

    Last Updated : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 21

    "How is it?" pasimple kong bulong sa aking earpiece habang nilalakad ang isang hagdanan.Wearing a black side shoulder bodycon velvet dress, I swiftly walked into the 2nd floor area."I already put Sophia's sleeping pills on everyone's drink. We have two minutes before it effect to the first group of victims," Shiela said on the line."Okay. Patapos na rin ako rito," simpleng usal ko at inaayos ang suot kong itim na maskara."Hey, pretty lady, want some drink?" pag-iimbita sa akin ng isang Americano.I just flashed a seductive smile and slowly shook my head. "I'm already tipsy," pagpapalusot ko saka siya tuluyang nilampasan."Pakipot naman, ghorl," panunukso ni Shiela sa linya."Shut the fvck up, Shiela. Baka nakakalimutan mong mainit pa ang dugo ko sa 'yo." Pasimple akong tumungo para hindi mahalata ng iba ang pag-imik ko.We are now in a masquerade ball; pagtitipon na binuo ng mga taong trumaydor sa grupo namin.Shiela chuckled on the line. "It's your fault, Rose," she reminded.Ini

    Last Updated : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 22

    "He's alive..." Napailing nalang ako habang nakasakay sa aking sasakyan.It's been a month since the incident and we are all shocked to know that Matthew—Sophia's lover is alive.Napasuklay ako sa aking buhok gamit ang mga daliri ko at sinimulang buhayin ang makina ng sasakyan. I was about to run it when my tab suddenly vibrated for a notification. Napasilip ako at agad ding pinatakbo ang sasakyan nang makita iyon.He's leaving.Nanatili pa ring nakakabit ang mga camera ko na ikinabit noon. Hindi ko na ito tinanggal bagamat hindi ko na siya binabantayan pa. Nagkataon lang na nakuha ng notipikasyon ang atensyon ko.Hilaw akong ngumiti habang mas binilisan ang patakbo ng sasakyan. Magmula nang nakita ko ang eksena sa parking lot ay hindi na ako nakipag-usap pa kay Dela Merced. Madalas niya akong abangan sa labas ng unit ko para piliting makipag-usap sa kanya—na paulit-ulit ko namang tinatanggihan.Para saan pa ang pag-uusapan namin?Plano ko sanang dumiretyo pauwi ngunit napagdesisyunan

    Last Updated : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 23

    "Don't force yourself to move, Quennie," mariing wika ni Jairon nang asta kong huhugasan ang pinagkainan namin. Tatlong araw na ang nakakalipas buhat nang natahi ang sugat ko. Sa isang katulad ko na sanay sa iba't ibang uri ng sakit ay wala ng epekto ang tama ko."How can I not? I am fvcking here in your house, in your family's house to be specific," mahinang singhal ko at pasimpleng tumingin sa itaas ng hagdanan para siguraduhin na hindi kami nakikita ng mga magulang niya.Puros pagmumura ang lumabas sa bibig ko sandaling nagising ako sa kanilang bahay. Hindi ko alam kung mahihiya ba ako sa biglaang pagdala sa akin ni Jai rito o matatakot sa pupwede nilang isipin sa 'kin dahil may tama ako ng baril no'ng naparito ako.Hindi ako kailanman nagkaroon ng pakialam sa tingin ng mga nasa paligid ko, ito ang unang pagkakataon na nabahala ako ng ganito, na tila ba gagawain ko ang lahat bumango lang ang imahe ko sa kanila.Jairon smiled and stood up from his seat. Lumapit s'ya sa 'kin at inag

    Last Updated : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 24

    "Thank you," Jairon spoke as he sat on my side.Nandito kami ngayon sa garden ng bahay nila. Nakaupo habang tinatanaw ang mga bituin at nagliliwanag na buwan. "Para sa'n?" Tiningnan ko s'ya habang nakaangat ang isang kilay ko.He didn't look at me, instead he just stared at the night sky as his lips formed a little smile. "Kung hindi dahil sa ginawa mo ay baka hindi ko na kasama ang kapatid ko ngayon," aniya.Napahinga ako nang malalim at tumingin din sa kalangitan. "Kahit sino gagawain ang ginawa ko sakaling sila ang naroon sa aking posisyon," mahinang wika ko.Nagkaroon ng saglit na katahimikan sa pagitan namin. Ang mga huni ng kuliglig ay malinaw kong naririnig sa paligid."Doon ko lang lubos na naintindihan ang nararamdaman mo..." Muling pag-imik niya.Mabagal ko s'yang nilingon. He forced a smile then glanced at me. "Your pain, your hatred, your regrets." Saglit akong natigilan at umiwas ng tingin. Hindi ako nakaimik sapagkat hindi ko alam kung ano ba'ng dapat kong sabihin sa

    Last Updated : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 25

    Hindi katulad noon ay masaya kaming naghapunan ng pamilya ko. Mayroon man sa aking loob na nalulungkot sapagkat malimit kong maalala si Quenevere ay ipinagsawalang bahala ko muna 'yon.Sa unang pagkakataon ay napagdesisyunan kong magpalipas ng gabi sa bahay namin. Nagpunta ako sa kwarto ko at marahang pinasadahan ng tingin ang paligid. Walang nagbago.Iyon ang una kong napansin. Ang mga m'webles, kama at iba pang bagay ay hindi man lang naibo sa kanilang mga lugar. I sighed and laid down on my bed. Tulala kong tiningnan ang kisame habang inaalala ang mga masasayang kulitan namin ni Quenevere noon. Ilang saglit pa ay narinig ko ng tatlong katok mula sa pintuan. Mabagal itong bumukas hanggang sa nakita ko ang imahe ni Daddy. He stared at me then roamed his eyes around my room. Tipid s'yang ngumiti bago naglakad papasok, palapit sa 'kin.Bumangon ako at saka pinagmasdan ang kanyang kilos. He sat on my side as silence envelop the two of us. "Ilang taon na rin pala ang nakararaan..." Pa

    Last Updated : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 26

    Kinabukasan ay ramdam ko ang kaibahan ni Jairon, para siyang hindi mapakali o anuman. "Natatae ka ba?" usisa ko nang hindi na ako nakatiis sa itsura niya. Daig niya pa 'yong na-eebak kung mamawis ng todo. Nasa condo ko na ulit siya pagkatapos n'yang magbihis sa kanyang bahay. Kasalukuyan akong nag-aayos ng 'itsura ko sa salamin habang kunot-noong pinagmamasdan ang maya't maya niyang pagkuskos sa kanyang kamay.Mabilis s'yang umayos ng tayo saka tumingin sa 'kin. Tipid niya pa akong nginitian at umiling."I am just... excited," he said.My lips twitched because of that. "Malimit naman tayong mag-date, ngayon ka pa nangiba," kibit-balikat na sambit ko.He just laughed 'though it seems like he forced to do it. "Don't mind me. Just continue fixing yourself."Pinaikutan ko s'ya ng mata at itinuloy ang pagtatali ko sa aking buhok. Naglagay ako ng kaunting powder sa mukha saka lipstick bilang pagtatapos ng gayak ko."Let's go." Tumayo ako at hinigit ko ang inihanda kong mini bag.He looked

    Last Updated : 2022-07-13
  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 27

    "What happened to my father?" namamawis kong tanong sa kabila nang panlalamig ng katawan ko.Hindi ako agad sinagot ni Aycxe kaya mabilis ko s'yang nilapitan at hinawakan sa balikat."Tell me... what happened to my father?" nakikiusap kong tanong.Malungkot niya akong tiningnan. "Sumabog ang sinasakyan ng Daddy mo," namamaos niyang usal. Para akong naupos na kandila nang narinig ko iyon. Ilang beses kong pinaulit-ulit sa 'king utak ang sinabi niya. Nananaginip lang ako, hindi ba?"H-He's safe right?" I barely managed to ask with my shattered voice.Marahan s'yang tumungo para iwasan ang paningin ko. "I am sorry to tell you. He's... dead on the spot."Tuluyan na akong nabuwal sa 'king tayo. Napasalampak ako sa buhanginan, mabilis na umalalay sa 'kin ang mga kasamahan ko pati na rin si Jairon pero hindi ko sila pinagtuunan ng atensyon.Pagak akong tumawa habang nagtutuluan ang mga luha ko. Ilang beses akong umiling at mariin na napapikit."You're joking right?" pumipiyok kong sambit.

    Last Updated : 2022-07-13

Latest chapter

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   FINALE

    Minahal ko ang isang babae na hindi ko aakalaing mamahalin ko. It all started when she seduced me by her game. Para akong isang nilalang na nagayuma sa kanyang mga haplos at paninitig. Pilit kong nilabahan ang atraksyon na nararamdaman ko dahil alam kong laro lang para sa kanya ang lahat, bukod doon ay may babae na akong balak ligawan. Ngunit siguro nga ay talagang mapaglaro ang tadhana, bumigay ako sa kanya nang nakulong kami sa isang elevator. Sa isang madilim at makitid na lugar ay nakuha ko ang pagkababae niya na lubos kong ikinagulat. Is she still playing with me?Alam ko kung gaano kahalaga para sa mga babae ang kanilang puri kaya sobra ang pagkalito ko no'ng panahon na 'yon. Imposible na ibigay niya ang kanyang sarili sa akin para lang sa larong gusto niya. Is she attracted to me somehow?Hindi ko alam kung bakit natuwa ako sa isiping 'yon na dapat ay iniignora ko dahil inilaan ko na ang aking sarili sa isang babae.- - -I am seriously driving my car with Ashley on the passe

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 32

    Farro laughed and clapped his hands joyfully as he watched me begged. "Hindi ko inaasahan na kusa kang luluhod sa harapan ko. Napakadali mo naman 'atang sumuko, bomber?" pangungutya niya.Hindi ako nagsalita pa. Hinayaan ko siyang umimik nang umimik. "What are you doing, Rose?" asar na tanong ni Aycxe sa linya."Please... ako na lang. Huwag niyo siyang idamay rito," muli kong pakiusap.Nilaro ni Farro ang kanyang panga gamit ang kanyang daliri at sinenyasan ang kanyang tauhan na ilapit si Jairon sa puwesto niya.Nanatili akong nakaluhod at bagsak balikat na nanunuod sa nangyayari. Nagkatinginan kami ni Jairon, kita ko sa kanyang mukha ang pagtutol sa ginagawa ko."Alam mo ba na pinagawa ko pa sa eksperto ang bomba na ito?" pagtukoy ni Farro sa nakakabit na bomba kay Jairon.Naglakad siya patungo sa 'kin at yumukod para hawakan nang mahigpit ang panga ko. "Para lang sa 'yo," dagdag niya at padaskol na pinakawalan ang mukha ko."Itali niyo 'yan!" gigil na utos niya sa kanyang tauhan.

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 31

    Ngayon ko lubos na naiintindihan ang padalos-dalos na kilos ni Sophia noon. Sino'ng hindi agad susugod kung mahal mo sa buhay ang nakataya? Pilit kong ikinalma ang sarili ko habang inihahanda ang mga kagamitan ko. Natawagan ko na rin ang mga kasamahan ko para maging maayos ang pagbuo namin ng plano.Traydor ang kalaban ko, magdala man ako o hindi ng kasama ay alam kong pahihirapan pa rin nila ako. Kinakain man ng kaba at takot ang sistema ko ay pilit kong iwinaksi 'yon. Alam kong hindi agad nila gagalawin si Jairon dahil s'ya ang gagamitin nilang pain sa 'kin. Gano'n sila maghiganti, gano'n sila kumilos, ipinapadama ang kabrutalan nila.Naagaw nang pagtunog ng door bell ang atensyon ko. Sinuri ko muna ang aking tablet na nagkokonekta sa camera para masigurado na mga kasama ko 'yon at hindi kalaban. Agad naman akong lumabas nang nakita ang mga imahe nila sa screen.Seryosong paninitig ang sinalubong namin sa isa't isa sandaling pumasok sila sa bahay ko. Hindi na ako nagtataka na kasam

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 30

    I am ready to end my life. Isang hakbang lang ay tuluyan na akong mahuhulog sa malalim na ilog, gano'n nalang ang gulat ko nang may malakas na p'wersang humila sa 'kin pabalik at ikinulong ako sa isang matipunong katawan."Fvck! Damn it!" a familiar voice exclaimed."J-Jairon?" utal na pagtawag ko.Kumalas s'ya sa 'kin saka nag-aalalang sinuri ang kabuuan ko. "Are you okay?" he asked worriedly.Lalo akong naiyak. Mahina ko s'yang hinampas sa dibdib at itinulak. "Why are you here? Why did you stop me?" Muli niya akong kinabig at mahigpit na niyakap. "Bae, this is not the solution to all your problems," he murmured as he kept kissing my head.Pilit akong nagpumiglas ngunit mahigpit akong nakakulong sa braso niya. "Let me die, Jairon. I don't deserve to live," pumipiyok kong sambit sa gitna nang paghagulhol ko."Ssshhh. I get it, you're emotionally stressed. Please, rest, Quennie. Stop thinking this shit."Nanghihina akong tumigil sa pagkalas ko sa kanya at umiyak nalang nang umiyak. "

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 29

    Nagising ako sa isang puting silid. Ilang sandali ko munang prinoseso ang lahat at marahang inilibot ang paningin ko sa k'warto. I saw my friends standing on the corner, tanging si Sophia lamang ang nakaupo sa isang bakanteng upuan. Siguro ay kararating niya lang ngayong umaga rito sapagkat wala s'ya kagabi. Bagay na naiintindihan ko dahil sa sitwasyon niya. Pare-pareho silang nakatungo na tila may mga malalalim na iniisip.Hindi rin nakaligtas sa 'kin ang nanay ko na naka-ub-ob sa gilid ng higaan ko. Nanghihina kong ipinatong ang aking kamay sa tiyan ko at mariing napapikit.Are you still there?"Anak," bulong na tawag ng aking ina. Marahil ay nagising siya sa ginawa kong pagkilos.Mabagal kong ibinaling ang atensyon sa kanya, sa kanila. Lahat sila ay nakamasid sa 'kin habang bakas ang kalungkutan sa kanilang mga mata."L-Ligtas s'ya hindi ba?" garalgal kong usisa.Walang sumagot sa 'king tanong, awtomatiko akong napapikit at tahimik na napaluha."Isa na namang nilalang ang hindi ko

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 28

    "How did this happen?" nanghihina kong tanong sa mga kasama ko."Planado na nila ang lahat buhat palang no'ng umalis ang tatay mo papuntang Singapore," panimula ni Aycxe sabay abot sa 'kin ng kanyang cellphone.Nagngitngit ang ngipin ko nang nakita ang litrato. May nakalagay na malaking K, senyales ng kanilang grupo, sa kalsada kung sa'n sumabog ang sinasakyan ni Daddy. May kasama rin na mensahe ang litrato na s'yang nakapagpamuhi sa 'kin ng todo.You messed up with my business, now it's time to repay you. -Farro"Bakit hindi mo ipinaalam sa 'kin ang pagkilos mo mag-isa?" malamig na usisa ni Aycxe.Kinain ako ng pagsisisi dahil sa paglilihim ko noon. Hindi ako nakasagot sa tanong ni Aycxe bagkus ay nanghihina akong napaupo sa sahig. Mabilis na umalalay sa 'kin sina Noella, Shiela at Sophia—kung nasaan ang asawa niya ay iyon ang hindi ko alam.Tahimik akong napaluha. "Kasalanan ko... kasalanan ko ang lahat.""Walang may gumusto nito, Rose. Stop blaming yourself," Sophia said while tapp

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 27

    "What happened to my father?" namamawis kong tanong sa kabila nang panlalamig ng katawan ko.Hindi ako agad sinagot ni Aycxe kaya mabilis ko s'yang nilapitan at hinawakan sa balikat."Tell me... what happened to my father?" nakikiusap kong tanong.Malungkot niya akong tiningnan. "Sumabog ang sinasakyan ng Daddy mo," namamaos niyang usal. Para akong naupos na kandila nang narinig ko iyon. Ilang beses kong pinaulit-ulit sa 'king utak ang sinabi niya. Nananaginip lang ako, hindi ba?"H-He's safe right?" I barely managed to ask with my shattered voice.Marahan s'yang tumungo para iwasan ang paningin ko. "I am sorry to tell you. He's... dead on the spot."Tuluyan na akong nabuwal sa 'king tayo. Napasalampak ako sa buhanginan, mabilis na umalalay sa 'kin ang mga kasamahan ko pati na rin si Jairon pero hindi ko sila pinagtuunan ng atensyon.Pagak akong tumawa habang nagtutuluan ang mga luha ko. Ilang beses akong umiling at mariin na napapikit."You're joking right?" pumipiyok kong sambit.

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 26

    Kinabukasan ay ramdam ko ang kaibahan ni Jairon, para siyang hindi mapakali o anuman. "Natatae ka ba?" usisa ko nang hindi na ako nakatiis sa itsura niya. Daig niya pa 'yong na-eebak kung mamawis ng todo. Nasa condo ko na ulit siya pagkatapos n'yang magbihis sa kanyang bahay. Kasalukuyan akong nag-aayos ng 'itsura ko sa salamin habang kunot-noong pinagmamasdan ang maya't maya niyang pagkuskos sa kanyang kamay.Mabilis s'yang umayos ng tayo saka tumingin sa 'kin. Tipid niya pa akong nginitian at umiling."I am just... excited," he said.My lips twitched because of that. "Malimit naman tayong mag-date, ngayon ka pa nangiba," kibit-balikat na sambit ko.He just laughed 'though it seems like he forced to do it. "Don't mind me. Just continue fixing yourself."Pinaikutan ko s'ya ng mata at itinuloy ang pagtatali ko sa aking buhok. Naglagay ako ng kaunting powder sa mukha saka lipstick bilang pagtatapos ng gayak ko."Let's go." Tumayo ako at hinigit ko ang inihanda kong mini bag.He looked

  • ATRÓMITOS ORGÁNOSI 1: POISONER   CHAP 25

    Hindi katulad noon ay masaya kaming naghapunan ng pamilya ko. Mayroon man sa aking loob na nalulungkot sapagkat malimit kong maalala si Quenevere ay ipinagsawalang bahala ko muna 'yon.Sa unang pagkakataon ay napagdesisyunan kong magpalipas ng gabi sa bahay namin. Nagpunta ako sa kwarto ko at marahang pinasadahan ng tingin ang paligid. Walang nagbago.Iyon ang una kong napansin. Ang mga m'webles, kama at iba pang bagay ay hindi man lang naibo sa kanilang mga lugar. I sighed and laid down on my bed. Tulala kong tiningnan ang kisame habang inaalala ang mga masasayang kulitan namin ni Quenevere noon. Ilang saglit pa ay narinig ko ng tatlong katok mula sa pintuan. Mabagal itong bumukas hanggang sa nakita ko ang imahe ni Daddy. He stared at me then roamed his eyes around my room. Tipid s'yang ngumiti bago naglakad papasok, palapit sa 'kin.Bumangon ako at saka pinagmasdan ang kanyang kilos. He sat on my side as silence envelop the two of us. "Ilang taon na rin pala ang nakararaan..." Pa

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status