Pagkarinig nito ay bahagyang natigilan ang lalaki ng ilang segundo ngunit agad din namang nakabawi pagkatapos ay napatawa ng malakas. “Henry nagpapatawa ka ba? Anong sabi mo? Montenegro ang manugang mo? Ang nag-iisang tagapagmana ng pamilya Montenegro?” tumawa ito at halos napahawak pa ito sa tiyan. “Hindi ko alam kung saan mo napulot ang lakas ng loob mong sabihin yan.” sabi nito na nagpupunas ng luha dahil sa labis na pagtawa.“Ang daling sabihin niyan, pwede mo nga ring sabihin na siya ay anak ng presidente o ng isang hari sa ibang bansa.” dagdag pa nito.Biglang nalukot ang mukha ni Henry dahil sa sinabi nito at halatang ayaw talaga nitong maniwala sa sinasabi niya. Mabilis siyang tumitig kay Annie habang patuloy pa rin sa pagpupumiglas habang hawak-hawak ng tauhan nito ang kanyang dalawang kamay.“Anak sabihin mo sa kanila ang totoo dahil kung hindi ay baka dalhin ka nila sa isang nightclub para i-auction.” sabi nito sa kaniya na labis ang pag-aalala ang mukha.Bigla naman niyang
Pagkaalis ni Annie ay hinubad naman ni Lucas ang suot niyang coat. Pagkatapos nito ay binuhat ni Kian ang isang upuan patungo sa likod ng pinto at umupo doon si Lucas. Ang kanyang mga binti ay awtomatikong nagde-kwatro at kung titingnan ay mukha siyang isang hari habang nakatingin sa mga tao sa loob ng silid na iyon. Ang mga tauhan ng lalaki kanina ay natatakot na habang nakatitig pa lamang sa itsura nito. Nilingon niya si Kian at pagkatapos ay dali-dali naman siya nitong tinanguan. Sa isang sulyap lamang ay alam na nito kaagad ang gusto niyang sabihin. Agad nitong isinara ang pinto. Dahil nga sa takot ng mga lalaki sa kaniya ay agad na nagpaliwanag ang pinaka-boss ng mga ito at pagkatapos ay may isang kinakabahang ngiti sa mga labi nito. “Mr.Montenegro, pasensiya ka na. Wala naman talaga kaming balak na saktan ang inyong asawa at dahil sa ginawa namin ay alam kong nararapat lang na parusahan ninyo kami.” sabi nito sa kaniya. At pagkatapos ay bigla itong napasulyap sa kanyang biyena
Hindi napigilan ni Annie na mamula na lang bigla. Bagama’t madilim sa loob ng sasakyan ay tiyak niyang makikita pa rin nito ang pamumula ng mukha niya kung sakali. Napakagat-labi siya at pagkatapos ay nag-iwas ng tingin rito. Siya pa ang nahiya sa halip na ito dapat. Hindi niya akalaing magiging ganuon ito.Samantala naman ay malamig na tinapunan ng tingin ni Lucas si Kian dahil sa pagsasabi niya kay Annie nang gusto niyang mangyari. Sa takot naman nito ay mabilis na nag-iwas ng tingin at inasikaso na lamang ang pagpapaandar ng sasakyan upang makaalis na sila ng tuluyan doon ngunit nang maalala niya na may mga kasama nga pala silang mga bodyguard ay nilingon niya ang mga ito.“Pumunta na kayo sa isang kotse.” narinig niyang utos ni Kian sa mga bodyguard na kasama ni Lucas na nagpunta doon. Nang marinig niya ito ay mas lalo lamang nahiya si Annie.Nang makita niyang wala na nga ang mga ito at hindi rin naman nakatingin si Kian ay mabilis siyang lumapit kay Lucas upang halikan ito sa pi
Walang nakakaalam nang mga bagay na iyon bukod kay Olivia. Siguro ay pareho lamang sila ng pinagdaanan nito noong bata pa sila dahil lagi silang magkasama at magkayakap para lamang mainitan ang pakiramdam nilang dalawa lalo na tuwing malamig ang panahon.At habang lumalaki silang dalawa ay mas naging mature sila at naging matalino, ngunit ang mga alaala at mga karanasang iyon ay mananatili sa kanyang isip habang buhay. Ang mga araw na iyon ang masasabi pinaka-worst days niya na magiging dahilan pa ng kawalan ng pag-asa sa buhay ngunit sa kabila ng bagay na iyon ay nilabanan niya ang mga iyon at hindi siya nagpadaig kahit na isa sa mga iyon.Kung hindi pa muling nagpakita sa kaniya si Henry ay nakalimutan na sana niya ito ngunit nang muli niyang masilayan ang pagmumukha nito ay tila ba parang bumalik lamang sa kaniya lahat. Tila ba isang sugat ang nararamdaman niya na muling nasaling nang muli silang nagkita at sa mga oras na iyon, sa pagkakataong iyon ay tila ba mas masakit pa iyon ka
Nakita niyang sinulyapan lamang ni Lucas ang cellphone nito ngunit tiyak niyang nabasa na nito ang mga text message na nanggaling kay Trisha at pagkatapos ay nakita niya ring pinatay lamang niyo ang cellphone ng hindi man lang nagrereply sa text nito.Dahi rito ay kaagad niya itong tinanong. “May problema ba? Narinig ko kaninag nagri-ring ang cellphone mo pero nasa loob pa kasi ako ng banyo kanina.” patay malisya niyang tanong rito.“Wala naman.” simple rin namang sagot nito sa kaniya.“Ahh.” tumango siya na tila ba sumang-ayon na lamang sa naging sagot nito. Isa pa ay ayaw na niyang usisain pa ang tungkol rito lalo na at alam niyang ayaw nitong sabihin iyon sa kaniya.Tumahimik na lamang siya at hindi na nagtanong pa. Pagkatapos niyang matuyo ang kanyang buhok ay pinatay na ni Lucas ang lahat ng ilaw sa kwarto at sabay silang nahigang dalawa. Wala silang imik na dalawa at nakakabinging-katahimikan ang bumalot sa loob ng silid.Halos naririnig na niya ang paghinga nito dahil sa sobran
Makalipas ang sampung minuto ay nakalabas na mula sa banyo si Trisha na nakabihis na at mukhang hindi na basang sisiw katulad kanina. Sa mga oras naman na iyon ay may natawag na siyang doktor na titingin sa sugat nito sa kamay dahil habang naliligo ito kanina ay naghanap na talaga siya ng susuri sa kamay nito.Akmang magsasalita na sana ito ngunit inunahan na niya ito bago pa man nito maibuka ang bibig nito. Humarap siya sa doktor. “Pwede po ba ninyong tingnan ang sugat niya sa kamay? At kung pwede lang po ay lapatan na rin ng pinakamabisang gamot para mabilis na gumaling?” sabi niya rito.Tumango lang naman ang doktor sa kaniya at pagkatapos ay mabilis na lumapit kay Trisha upang tingnan nga ang lagay nito, samantalang siya ay tahimik lamang na nakamasid habang nakatayo sa tabi ni Trisha.Nang makita niya ang sugat nito sa pulso ay bigla siyang napakuyom ng kamay dahil mas mukhang lumala lamang ito at halos parang hindi yata nililinis man lang ang sugat. Ang kanyang mga kilay ay kaag
Ilang sandali pa nga ay tuluyan na niyang narinig ang papalapit na mga yabag ni Olivia patungo doon dahil hindi sumagot si TRistan. Naka-pajama na ito nang makita niya at biglang nanlaki ang mga mata nito nang makita siyang nakatayo sa pinto nito. Gulat na gulat ito.“Annie? Gabing-gabi na.” sabi nito sa kaniya.Hindi nga nagtagal ay napansin nito na basang-basa siya dahil sa pagsuong niya kanina sa ulan at ang kanyang buhok ay gulo-gulo pa at mukhang problemadong-problemado.“Halika pumasok ka rito sa loob.” sabi nito sa kaniya at mabilis na lumapit sa kaniya. “Ano bang nangyari sayo at basang-basa ka? Naku mamaya magkasakit ka.” nag-aalalang sabi nito sa kaniya at hinila siya papasok ng condo.Agad siya nitong idiniretso sa silid nito upang handaan siya ng mga damit dahil nga basang-basa ang mga suot niya pagkatapos ay inabot nito sa kaniya ang mga damit. “Magbihis ka na muna.” sabi nito.Dali-dali naman siyang pumasok sa banyo at nagpalit ng kanyang damit. Paglabas niya ay kaagad n
Nang sulyapan ni Olivia si Annie ay kaagad niyang nakita ang pamumula nang mukha nito kaya dali-dali niyang sinalat ang mukha nito at nag-aalalang nagtanong rito. “Bakit namumula ang mukha mo? Nilalagnat ka ba?” sunod-sunod na tanong niya rito.“Hindi no wala ito. Baka kasi matagal lang akong naligo at isa pa ay napainit sa loob ng banyo.” sagot nito sa kaniya.Dahil nga sa isinagot nito ay bigla siyang napaisip. Mukha namang totoo ang sinasabi nito kaya hindi na lamang niya pinansin ang sinabi nito. PAGKATAPOS ngang maligo ni Annie ay pinatuyo lamang niya ang kanyang buhok at pagkatapos ay nahiga na rin sa kama. Habang nakahiga siya ay nanatili si Olivia sa tabi niya. Nang akala nito na nakatulog na siya ng tuluyan ay pinatay na nito ang ilaw sa silid at iniwan siyang mag-isa doon.Ngunit pagkasara na pagkasara pa lamang nito ng pinto ay bigla na lamang siyang nagmulat ng kanyang mga mata at napatitig sa kisame. Pakiramdam niya ng mga oras na iyon ay hindi siya okay, dahil sino ba n
Isang taon ang mabilis na lumipas, nang araw na iyon ay unang kaarawan na nang triplets. Sina Kian at Liliane ay magkakaanak na rin.“Happy birthday!” bati ni Kenna sa kanyang mga anak at pagkatapos ay isa-isa nitong hinalikan ang mga ito. Napakabilis ng araw, parang kahapon lang ay kapapanganak niya lang pagkatapos ngayon ay isang taon na kaagad ang mga anak niya.May lungkot at saya siyang nararamdaman ng mga oras na iyon dahil sa bilis ng pagdaan ng mga araw, baka mamaya hindi niya namamalayan ay malalaki na ang mga baby niya kaagad samantalang hindi pa niya nasusulit ang pag-aalaga sa mga ito lalo na at bumalik na siya ulit sa ospital. Sa katunayan, napagplanuhan nila ni Lucas na magtayo na siyang sarili niyang ospital which is inuumpisahan na ngang itayo ngunit hanggang hindi pa ito natatapos ay doon na muna siya sa ospital na pinapasukan niya dati pa.Marami siyang bisita ng mga oras na iyon, ang mga kasamahan niya sa trabaho at ang ilang kakilala ni Lucas. Ilang sandali pa ay lu
Mabilis nga na lumipas ang isang buwan kung saan ay mas naging tahimik na ang buhay ni Annie at Lucas. Nang araw na iyon ay maagang nagsigising ang lahat at ang ilan ay halos hindi pa nakakatulog. Dumating na kasi ang pinakahihintay ng lahat, ang kasal nina Annie at Lucas. Sa labas ng simbahan ay tumutunog na ang napakalakas na tugtog. Nang mga oras na iyon ay nakasakay siya sa kanyang bridal car. Masaya siya dahil ikakasal na siya sa wakas sa taong mahal niya kung saan ay mahal na mahal din siya nito, kaya nga lamang ay hindi niya maiwasang hindi malungkot dahil ni wala man lang siyang isang magulang na naroon para saksihan ang isa sa pinakamahalagang araw sa buong buhay niya.Napangiti siya ng mapait habang nakatanaw sa labas ng bintana. Sayang Nay, wala ka rito ngayon… bulong niya sa kanyang isip. Agad siyang tumingala at pagkatapos ay agad na pinunasan ang kanyang luha upang hindi ito bumagsak mula sa kanyang mga mata dahil baka masira ang make up niya. Kailangan niyang maging mag
Kinabukasan, dumating ang box na ipinakuha ni Liliane mula sa kanyang mga tauhan at agad itong binuksan ni Beth. ang box ay naglalaman ng mga sulat, papeles at ilang mga titulo ng mga pag-aari nito. Hindi niya alam kung bakit nito ibinigay ang mga iyon sa kaniya. Habang naghahalungkat siya ay may isang sobre siyang nakita. Iyon lang ang sobre sa loob dahil ang iba ay puro ng mga papel.Nang buksan niya iyon ay tumambad sa kaniya ang isang sulat na naka-address talaga sa kaniya. “Beth, kung nababasa mo man ito ay tiyak na wala na ako. Pasensiya na kung nawala ako ng hindi man lang nakikipag-usap sa inyo o ni kumontak man lang sa inyo. Masyado akong maraming iniisip at maraming akong ginustong gawin sa buhay ko at naabot ko naman ang mga iyon kaya nga lang ay may isang bagay ang pinagsisihan, ang abanduhin ang babaeng minahal ko. Buntis siya noon at alam kong anak ko ang dinadala niya ngunit pinili ko pa rin ang talikuran siya at iyon ang labis kong pinagsisisihan sa buong buhay ko. Sin
“Anong ibig mong sabihin Liliane?” tanong ni Beth sa kanyang panganay na anak.Napabuntung-hininga ito at pagkatapos ay umupo sa tabi niya. Hinawakan nito ang kanyang kamay. “Si Tito Vic Ma, wala na siya.” sabi nito sa kaniya.Nang marinig niya naman ito ay bigla na lamang siyang nalungkot bigla. Sa mga taong nakalipas ay halos nawalan siya ng komunikasyon sa kanyang bayaw. Ito ang kapatid ng yumao niyang asawa. Sinubukan nila itong hanapin noon ngunit ni hindi man lang ito nagpakita sa kanila.“Kung kailan wala na siya ay tyaka siya nagpakita. Bakit hindi pa siya noon nagpakita? Ano raw ang ikinamatay niya?” sunod-sunod na tanong niya rito.“Dahil daw sa malalang sakit Ma.” sagot naman nito sa kaniya. Dahil doon ay napabuntung-hininga siya. Mabuti na lamang siya at kahit papano ay gumaling sa sakit niya dahil na rin sa tulong ni Annie. Ilang buwan na rin ang nakalipas noong huli niyang nakita ito at ang balita niya mula ay buntis na daw di umano ito at mukhang malapit na ring ikasal
Kinabukasan ay pormal nang nagpaalam si Reid sa ospital na aalis na nga ito at sa ibang bansa na maninirahan. Madaming mga tanong ang nabuo sa mga isip ng kanyang kasamahan ngunit pinili na lamang niya na huwag nang makisawsaw pa, isa pa ay ayaw niya nang madawit pa sa tsismis tungkol nga sa mga ito. Sa sumunod na araw ay tuluyan na ngang nakaalis ng bansa ang mga ito at doon ay tuluyan na siyang nakahinga ng maluwag dahil rito.~~~“Sir may report ako tungkol kay Trisha.” sabi ni Kian na humahangos papasok ng opisina ni Lucas. Dahil doon ay bigla niyang itinigil ang kanyang ginagawa. Sa mga oras na iyon ay ito pa ang bumabagabag sa kaniya. Kahit na wala na si Reid kung naroon pa rin ito ay tiyak na maaari pa rin silang magkaproblema, lalo na at hindi niya alam ang likaw ng bituka nito. Mamaya ay may maisip na naman ito at saktan na naman si Annie, lalo pa ngayon at buntis ito. Hindi niya ito papayagang madaplisan ng kamay nito si Annie.Nilingon niya si Kian. “anong tungkol sa kaniya
“Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Lucas kay Reid. tinawagan siya nito at pinakiusapan siya na kung pwede ay magkita sila dahil may importante daw itong sasabihin sa kaniya. Dahil doon ay umuoo na lamang siya at nagpunta sa sinabi nitong lugar kung saan sila magkikita.Tiningnan siya nito. “Hanggang ngayon ba naman ay napakalamig pa rin ng pakikitungo mo sa akin?” tanong nito sa kaniya.Agad naman na tumaas ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi nito. E anong gusto nito? Maging close sila sa kabila ng lahat na ginawa nito kay Annie? Isa pa ay noon pa man ay mainit na talaga ang dugo niya rito dahil kung hindi sa kaniya at sa nanay nito ay hindi nasira ang pamilya nila, bagamat pinili pa rin sila ng kanyang ama ay nagkalamat na ang relasyon nito at ng kanyang ina na hindi na naibalik pa sa dati kahit na ilang taon na ang lumipas.“Talaga? May gana ka pang sabihin sa akin yan pagkatapos ng lahat ng ginawa mo? You know what? Wala akong oras para makipagtalo sayo dahil madami akon
Sa kabilang banda, pag uwi ni Reid sa bahay nila ay naabutan niyang umiiyak ang kanyang ina. “Anak, ano nakagawa ka ba ng paraan? Sinabi ko na sa tatay mo pero wala lang siyang pakialam.” sabi nito sa kaniya. Malamig ang mukha ni Reid na sinulyapan niya ito at pagkatapos ay seryosong nagsalita. “Ma may tinatago ka ba sa akin? Sabihin mo sa akin ang totoo, ano ang sinasabi ni Annie na kinidnap mo siya at binantaan? Wala akong alam doon.” sabi ni Reid rito.Dahil sa wala na ngang choice si Veron ay sinabi na niya nag totoo rito. “Anak, ang totoo ay hindi sinasadya ni Mommy at hindi naman grabeng kidnapping iyon at isa pa ay inimbitahan ko lang siya na magkape at hiniling ko sa kaniya na huwag niyang pakasalan si Lucas at ikaw ang pakasalan niya.” sabi niya rito.Nang mga oras na iyon ay hindi naman makapagsalita si Reid. hindi siya makapaniwalang napatingin sa kanyang ina at hindi nagsalita ng ilang sandali. Pagkaraan ng mahabang pananahimik ay huminga siya ng malalim at walang magawa
“Mangarap ka hanggang gusto mo.” malamig na sabi ni Lian bago tuluyang umalis doon.Samantala, si Veron naman ay itinali ng mga tauhan ni Lian bago sila umalis at hinayaan lang sa sahig. Nasa palabas na sila nang bahay nang makasalubong ni Lian si Reid, ang bastardo ni Alejandro.Nang makita sila nito ay nanlalaki ang mga mata nito na tumingin sa kanila. “Anong ginawa mo sa Mommy ko?” tanong nito sa kaniya.Malamig naman siyang sinulyapan ni Lian. “kung ayaw mong mamatay ang nanay mo ay payo ko sayo na huwag na huwag mo na siyang hayaan pang gumawa ng ikasisira ng pamilya namin. Lubayan niyo kami at siguruhin mo na hinding-hindi ko na kayo makikita pa dahil kung hindi, baka kung ano pa ang magawa ko sa inyong dalawa lalo na sa ina mo.” malamig na sabi ni Lian at pagkatapos ay tuluyan nang umalis.Napasunod si Reid sa likod nito at habang nakakuyom ang kanyang mga kamao at kanyang mga ngipin ay nagkikiskisan. Nang maalala niya ang tungkol sa kanyang ina ay nagmamadali siyang pumasok sa
Nang dumating si Lian sa villa ay wala ni isa sa mga tauhan ni Lucas ang umalis at nanatili silang lahat doon at hinihintay siya. Pagdating niya sa loob ay agad niyang nakita si Veron. Ito ay nakatali sa makapal na lubid at nakahiga ito sa may sahig na punong-puno ng kahihiyan.Nang makita niya si Lian na pumasok ay aaminin niya na natakot siya bigla.Walang balak na makipag-usap si Lian rito kaya direkta niya itong tiningnan ata pagkatapos ay nilapitan. “Veron hindi mo alam kung paano ako magalit. Hindi ako mahilig makipag-usap, isa pa ay nasaan ang original na kopya ng video.” tanong niya rito.“Wala na, sinira ng anak mo ang laptop kung nasaan ang original na video.” sabi nito ngunit ang mukha nitong nakakaawa habang sinasabi iyon ay hindi pwedeng linlangin si Lian.Dahil sa sinabi nito ay tinapakan niya ang kamay nito na nasa sahig. “Ako na ang nagsasabi sayo na huwag kang magsinungaling sa akin kung ayaw mo na mas malala pa ang gawin ko sayo.” sabi ni Lian rito at diniinan ang ka