Mag-log inShare
KABANATA 15
Huling Na-update:
2021-08-13 18:20:0315 | Second Marital Problem: STRESS
(Part 2 - Divided Attention)
“Jesus Christ, Coreen, what happened to your face?” bulalas ni Demani nang sa pagbukas niya ng pinto ay ang namamaga at nagkukulay ubeng mata kaagad ng pinsan ang unang nakita.
Coreen was crying. Maliban sa namamagang mata ay putok din ang gilid ng labi nito at may bukol sa noo.
&nbs
Kaugnay na kabanata
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 16
“Hindi nakapunta sina Sam at Van sa weekly get-together, ah? Si Coreen naman ay anong oras na rin dumating. Our tradition is being forgotten and underappreciated anymore.” Pinong ngumiti si Demani nang marinig ang sinabi ng Tita Ynes niya, ang ina nina Mau at Cori. Naroon siya sa bahay ng mga ito upang tulungan ito sa pagde-dekora ng buong sala. That day was special because it was Maureen’s babyshower party. At napili ng buong pamilya na doon na ganapin ang party sa bahay ng mga ito. At dahil abala si Coreen sa ticketing shop nito, pati ayaw rin nitong magpakita pa sa mga magulang dahil takot na tanungin tungkol sa walan
Huling Na-update : 2021-08-14AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 17
THEY STARED at each other for a long time— not in a romantic way, though. Dahil siya ay nanatiling nakataas ang kilay habang ito naman ay naka-kunot ang noo sa pagtataka. Ilang sandali pa’y una itong nagbawi ng tingin at huminga ng malalim. Tumayo ito at hinubad ang suit bago muling nagsalita. “How was Maureen’s party?”She gritted her teeth in annoyance. “You should have come so you won’t be asking me about it.”Van shook his head and started to loosen his tie. “Why are you being bitchy, Demani?”She gasped exaggeratedly. “I didn’t expect you to ask me that, honey?” “You know what? Spill it. Just tell me what's making you angry when in fact, I should be the one to feel that way. Ang paalam mo ay sa party ka ni Maureen pupunta. I called mom and she says you left this afternoon to come home early. Now what? Limang oras kang na-traffic? My office is in the city, too, Demani. And it normally takes me one and a half hours to reach
Huling Na-update : 2021-08-15AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 18
NANG UMAGANG nagising si Demani ay ang nangyaring pagtatalo nilang mag-asawa kagabi ang kaagad na pumasok sa isip. She felt heavy; parang ayaw niyang lumabas ng silid at harapin ito. Alam niyang maya-maya ay papasok ito sa silid nila upang maghanda na sa pagpasok sa opisina, at hindi pa siya handang kausapin ito. Naroon pa rin ang sama ng loob sa kaniyang dibdib. Pero naroon din ang bigat—sa unang pagkakataon ay nag-away sila ni Van at wala siyang ideya kung papaano niyang pakikitunguhan ang bagay na iyon. She didn’t know how to fix it. Hindi niya alam kung sino ang unang dapat na gumawa ng hakbang upang magkaayos sila. It should be him, bulong ng isang bahagi ng kaniyang utak.He should be the one to talk to me first and apologize. Tutal ay siya ang may p
Huling Na-update : 2021-08-21AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 19
“PIZZA? ARE YOU SERIOUS?” Nagkibit-balikat siya at naupo na sa pwesto niya saka balewalang kumuha ng isang slice ng pizza na mainit-init pa dahil kararating lang niyon bago dumating si Van galing opisina. Inabutan nito ang nagdeliver niyon at salubong ang mga kilay na pumasok sa dining area upang makita na isang plate ng pizza at isang karton ng apple juice lang at nakahain doon. “May ginawa ako buong araw at wala ako sa mood para magluto ng dinner,” balewalang sagot niya bago nag-umpisang sumubo. She ordered supreme meat fl
Huling Na-update : 2021-08-22AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 20
“MABUTI AT NAKARATING KA SA LINGGONG ITO, VAN,” ani Luis, ang ama ni Demani, nang makalapit silang mag-asawa sa mga ito. Everybody was already in the house for the Sunday-get together, at mukhang silang dalawa na lang ang hinihintay. “Nakakuha ako ng bakanteng oras, Dad,” Van answered, smiling at his father-in-law. Si Daliah naman, ang ina ni Demani, ay lumusot mula sa likuran ng asawa saka lumapit sa anak at humalik sa pisngi nito. “Just about time, darling. Katatapos ko lang magluto.” Si Van naman ang hinarap nito. "How have you been, hijo?" Nagmano muna si Van bago sumagot sa mother-in-law. "I'm good, Mom. Pasensya na
Huling Na-update : 2021-09-01AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 21
TULAD NG KANIYANG inasahan, tahimik lang si Van sa durasyon ng kanilang byahe pauwi. Maayos itong nagpaalam sa buong pamilya nang sila’y umalis, at inalalayan pa siya nitong makapasok sa sasakyan. Palabas sila ng siyudad nang tanongin siya nito kung gusto niyang dumaan na lang sila sa isang restaurant upang magdinner subalit dahil busog pa siya sa masaganang lunch kasama ang buong pamilya ay tumanggi siya. Simula noon ay tahimik nang nagmaneho ang asawa, habang siya nama’y hindi komportable dahil alam niyang sirang-sira ang mood nito sa nangyari sa lunch at pilit lang na nakikipag-usap sa kaniya. At alam niyang mananatili itong tahimik at kikimkimin na lang ang inis kung hindi niya ito pipiliting kausapin siya. &n
Huling Na-update : 2021-09-02AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 22
HUWEBES NG HAPON at naisipan ni Demani na magtungo sa isang shopping center upang mamili ng mga bagong summer dresses na dadalhin niya sa bakasyon nila ng asawa sa El Nido, Palawan. Nag-e-empake na siya ng mga gamit na dadalhin nila nang mapagtanto niyang wala siyang gaanong beach clothes kaya naisipan niyang pumunta muna sa Ortigas para mamili. Nakausap na niya ang mga magulang noong isang araw na bumisita siya sa mga ito. Nagpaalam siyang magbabakasyon sila ni Van at sa susunod na Lunes na makauuwi. Surprisingly, her family didn’t question it, at nang magpaalam siya sa Lola Val niya ay natuwa pa nga ito nang malamang nagkaroon ng oras si Van para sa kaniya.
Huling Na-update : 2021-09-03AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 23
AYAW NIYANG MAKITA SIYA NI VAN na ganoon ang itsura kaya umiwas siya at lumabas ng kusina. Sirang-sira ang mood niya na hindi niya magawang magpanggap na maayos lang at ngumiti rito. Sirang-sira ang mood niya—katulad ng kung papaanong nasira ang dinner na pinaghirapan pa man din niyang ihanda. Sa nanlalabong tingin ay umakyat siya sa hagdan patungo sa sila nila sa itaas. Nang marating iyon ay kaagad siyang dumiretso sa banyo. Sinulyapan niya ang sarili sa harap ng salamin, at nang makitang para siyang loka sa itsura niya ay lalo siyang nanlumo. Her hair was messy, na marahil ay dahil sa pagkakataranta niya kanina. Her eyes were red in tears, and her lips were shaking in annoyance. Dagdagan pa ang pamumula ng ilong niya sa pag-iyak, at ang damit niyang bahagyang lumaylay dahilan upang makita niya sa s
Huling Na-update : 2021-09-04
Pinakabagong kabanata
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 82 - FINAL
MALAPAD NA NGITI ANG NAMUTAWI SA MGA LABI NI DEMANI nang sa pagpasok niya sa private unit ni Van ay inabutan niya itong gising na, nakasandal sa headboard, at naka-antabay sa pinto. Nang makita siya nito’y initaas nito ang dalawang mga braso upang salubungin siya ng yakap. Mabilis siyang lumapit, inilapag ang dalang bulaklak sa ibabaw ng couch katabi ng kama nito, at pumaloob sa mga bisig ng asawa. It had been fourteen hours since she last saw him; ang huling pag-uusap nila’y bago ito pumasok sa operating room. Tatlong oras ang operasyon, at nang makalabas ay ipinagbawal muna ang pagpasok niya sa recovery room. The operation was successful as expected. Nakausap
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 81
MALAKAS NA NAPASINGHAP SI DEMANI NANG sa wakas ay maiahon niya ang ulo at makalanghap muli ng hangin. She still couldn’t move her right leg, and her body tremble in cold. Napayuko siya kay Van na lumangoy hanggang sa dulo ng pantalan. Mahigpit siyang nakakapit sa mga balikat nito habang ang isang kamay nito’y nakapulupot sa kaniyang bewang. She could see the pain in his face. Pain and fear. Pero gulong-gulo ang isip niya sa mga sandaling iyon na hindi niya alam kung ano ang unang sasabihin dito, dagdagan pa ang takot na naramdaman kanina nang sa tingin niya'y katapusan na niya. “V-Van…”&n
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 80
Malalim na paghinga ang pinakawalan ni Van matapos marinig ang tanong niya. He was silent for a while, walang salitang lumabas sa mga labi nito sa loob ng ilang segundo. At alam niyang nag-iisip ito ng tamang sagot; sagot na sana’y hindi makasisira sa nagiging maganda na nilang samahan. “Because I thought it was the best for you," ani Van sa malumanay na tinig. "I thought letting you go would make you happy, and would stop your pain.” “But it didn’t…” she answered quietly. Walang panunumbat, walang galit. Van let out a deep sigh. “I got tired of seeing you cry everyday, Demani. Sa tuwing nakikita kitang umiiyak ay sinisisi ko ang sarili ko. Lalo akong nagagalit sa sarili ko. Lalong
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 79
“Mr and Mrs. Loudd, okay lang po kayo?” Mabilis na ini-alis ni Van ang kamay na nakapasok sa loob ng kaniyang sweatshirt, habang siya’y balewalang tumayo at hinarap si Nurse Art na lumapit. Ningitian niya ito. “We’re okay, don’t worry. N-Nabitiwan ko ang fishing rod at sinalo ako ng aking asawa.” Niyuko niya si Van na inayos ang nagusot na blanket na nasa kandungan nito. But not only was he trying to fix it, but he was also trying to cover his desire. “Nakita nga po namin ang nangyari,” sabi naman ni Nurse Ella, ang mga mata’y nasa tubig. “Naku, malaking isda sana ang nahuli ni Mr. Loudd. Sayang..."&nb
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 78
Ilang segundo muna ang pinalipas ni Van bago sumagot. “Is that even a serious question, Demani?” “Just answer it.” “No. Paano ako aakyat sa attic kung ganitong naka-lugmok ako sa wheelchair?” Bumaba ang kaniyang tingin sa automatic wheelchair nito, pababa pa sa mga binti nitong natatakpan ng makapal na blanket. “Dahil ba ito sa kumot?” Muling umangat ang kaniyang tingin sa mukha ni Van nang marinig ang sinabi nito.
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 77
It was a cottage in the middle of the forrest. At dahil nasa itaas na bahagi nakatayo ang cottage ay natatanaw niya mula sa attic ang malawak na gubat, ang mahaba at paikot na kalye, ang malaking lawa sa kabilang bahagi, at ang malawak at matataas na pine trees na nakapaligid sa gubat. The place reminded her of the forrest she would also see on Western movies. And Demani liked it. Tahimik doon, malamig, at presko. Malayong-malayo na kinalakihan niya sa Maynila. Ang cottage na kinaroroonan nilang pag-aari ni Dr. Eisenburg ay malawak; sa ibaba’y may isang silid. Sa loob ng silid na iyon ay may bunker na maaaring tulugan ng dalawang tao, at mayroon ding matress n
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 76
HINDI KUMILOS SI DEMANI. She planted herself on the bed and stared at Van. Hindi siya bibigay rito; ayaw niyang bumigay. Nais niyang alagaan ang sarili, ang puso. Ayaw niyang masaktang muli. At napansin marahil nito na wala siyang balak na kumilos, kaya ngumiti ito at inayos na ang higa saka pinatay ang ilaw. Nanatili siyang nakatitig dito. “Good night, Demani…” he said before sleeping on the other side, turning his back on her. Hindi siya sumagot at nahiga na rin patalikod kay Van. Inabot niya ang lamp sa bahagi niya, pinatay iyon saka ipinikit ang mga mata. Makalipas ang ilang sandali, nang hindi pa rin siya dalawin ng antok, ay muli siyang nagmulat at nakipagtitigan sa madilim na kisame. Gusto na rin niyang magpah
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 75
DEMANI SHUDDERED WHEN VAN’S LIPS TOUCHED HERS. She was momentarily shocked but it didn’t take long for her to close her eyes and kiss him back. The sweetness of his lips was almost past bearing, and his kiss became more insistent when she started responding. Ramdam niya ang panginginig ng kaniyang katawan habang magkarugtong ang kanilang mga labi. Her mind was telling her to push Van, to slap him and yell at him for doing such dirty trick. Ano ang binabalak nitong gawin? Ano ang karapatan nitong halikan siya? Pero kahit anong sulsol ng utak niya ay ayaw sumunod ng kaniyang katawan sa nais niyong mangyari. Mas matimbang pa rin ang sinasabi ng kaniyang puso. Na hayaan muna ang
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 74
PASADO ALAS DOS NG HAPON NANG MAKAUWI SINA DEMANI. Matapos nilang manggaling sa ospital ay nagtungo muna sila sa isang restaurant para doon na mag-lunch, pagkatapos ay muli silang nag-ikot sa siyudad. Habang nasa sasakyan pauwi ay napag-usapan nina Nurse Art at Nurse Ella na bago bumalik sa Maynila ay kailangan muna nilang makapasyal sa Grand Canyon, na sinuportahan naman ni Van at ini-suhestiyon na mas magiging maganda ang experience kung susubukan nilang gawin iyon via a helicopter trip. Lalong na-excite ang dalawa, lalo na si Ella na ayaw raw maglakad nang malayo kaya pabor sa helicopter trip. Doon pa lang sa sasakyan ay tinawagan na ni Van si Michelle, ang sekretarya nito, upang mag-set g schedule. Nurse Ella had also requested to experience the hot air balloon ride over Phoenix, at ni-set up iyon ni Van para sa dalawa. Gusto niyang isatinig
