Andrew Pov
Omaha, Nebraska. Tinitigan ko ang sigarilyo na nasa pagitan ng aking mga daliri ng ilang segundo habang ang mga abo ay nahuhulog dito. Baka kung ipasok ko ito sa bibig niya, sasabihin niya sa akin ang totoo. Sasabihin niya sa akin kung kanino siya nagtatrabaho at kung sino ang nagpadala sa kanya upang tiktikan ako kapag nasa limang araw akong bakasyon. Hindi ako makapaniwala na kailangan kong humarap sa trabaho habang wala ako sa aking opisina. Sinipa ko ang dibdib niya gamit ang paa ko at pinagmamasdan siyang bumagsak at napangiwi sa sakit. Walang gaanong epekto sa galit na nararamdaman ko dahil sa kanya. "Magsasalita ka at sabihin sa akin kung sino ang nagpadala sa iyo," angil ko, hinawakan ang kwelyo niya para itayo siya. Namamaga at pawisan ang mukha niya na may halong dugo. I don't care about that-Binigyan ko siya ng isang matalim na pabilog na suntok sa baba. Napatitig siya sa ilog ng dugo na lumitaw at umaagos sa kanyang katawan. He's crying riotously pero hindi ko nararamdaman kahit katiting na pakikiramay sa kanya. Napasubsob siya sa likod at pumikit. Bumuhos ang mga luha sa gilid ng mukha niya at mas lalo akong kinabahan. "I don't think this guy's working for anyone," sabi ni Jayden, nakatayo sa tabi ko. Napabuntong-hininga ako dahil sa inis at nilagay ang mga kamay ko sa bulsa ng suit ko. "It's either magsasalita siya o papatayin ko siya," pagtibay ko na lumipat sa palanggana para hugasan ang dugo ng maruming lalaking ito sa aking mga buko. Nakasuot siya sa puting sando ko. Marahan akong umungol at hinubad ang aking blazer at ang aking puting sando at inihagis ito sa lupa. "Linisin mo ang kalat" sabi ko at lumabas na. Naririnig ko siyang nagsusumamo pero huli na ang lahat. Alam na ng mga lalaki ko ang ibig kong sabihin. At bago pa ako makarating sa kwarto ko, narinig ko na ang putok ng baril. Dumiretso ako sa kwarto ko at dumiretso sa banyo para hugasan ang paghihirap na hinagod ng lalaking iyon sa buong katawan ko. Sa pagbukas ng nozzle, ang unang patak ay tumama sa aking balat at palagi na akong nakakarelaks. Napabuntong-hininga ako, nakasandal ang kanang kamay ko sa dingding ng banyo. Ito ang unang pagkakataon na nangyari ito sa akin. Palagi akong naglalakbay nang walang nakakaalam ng aking mga galaw-kahit ang aking ina na sinasabi ko ang lahat. Ito ang unang pagkakataon na nalaman ng mga kalaban ko ang aking kinaroroonan at wala pa akong isang araw dito sa Nebraska. Pakiramdam ko ay may kinalaman si Aldo dito. Gusto niya akong patayin pagkatapos ng lahat. Ang pagpapabagsak sa aking ama at sa mga magulang ni Jayden ay hindi sapat para sa kanya. Gusto pa rin niya akong wakasan para lang mamana lahat ng pinaghirapan namin ng tatay ko. Sa tingin niya ay ganoon ako ka-offhand at imprudent para ibigay sa kanya ang pag-aari ko? Kapag nalaman kong siya ang nasa likod nito, sisiguraduhin kong makukuha niya ang nararapat sa kanya. Wala akong pakialam kung gaano siya kalakas. Ang alam ko hinding-hindi niya matatalo ang pamilya Leonardo. Kami ay malakas at walang kapantay. Lumabas ako ng shower, iniwan ang mga naiisip ko at binalot ang aking bewang ng tuwalya. Lumabas ako at nakasalubong ko si Jayden sa kwarto ko. Nagkibit-balikat ako sa ibinibigay niyang tingin sa akin at pumunta sa closet ko. He's about to tell me na masyadong brutal ang ginawa ko dahil si Jayden ang malambot at mabait. Siya ay kasama ko mula noong ako ay sampu at kami ay trenta tres na ngayon. Isa siya sa iilan sa mga taong pinagkakatiwalaan ko. Para siyang kapatid na kahit kailan ay hindi ko naranasan. Lagi kaming magkasama at hindi mapaghihiwalay. "Iyon ay medyo masyadong malupit doon," sabi niya, itinuro ang pinto. I chuckle softly, pinunasan ang katawan ko ng maliit na tuwalya. Inihagis ko ito sa labahan at binuksan ang aking aparador. I planned to go to the beach today and there's nothing stop me to do that kahit alam kong binabantayan ako. "Dapat sanay ka na dito," sabi ko sa kanya, nakasuot ng itim na short sleeve shirt. Sinuot ko ang aking boxer short at shorts na hanggang tuhod. Paikot-ikot siya ngayon sa kwarto ko na hindi ko alam kung bakit. Huminto siya at tumingin sa akin. "How the fuck do you expect na masasanay akong makita ang mga taong pinapatay ng brutal?" Nagsalita siya, halatang frustrated. Kinuha ko lahat ng kailangan ko at dumiretso sa pinto. "Anak ka ng boss ng Mafia, tapusin mo na yan." ** Kalahating oras, nasa dalampasigan ako pagkatapos ng kaguluhang nangyari kinaumagahan. Binalaan ako ni Jayden na manatiling lowkey ngunit hindi ako handa na gawin iyon. Nandito ako dahil kailangan kong magpahinga, hindi magtago sa kung anong tusok na hindi man lang kalahating makapangyarihan at mayaman gaya ko. Literal na aabutin ako ng ilang minuto para matunton ang aking kaaway at ilagay siya sa kanyang lugar. Kahit na ang ibig sabihin nito ay wakasan ang kanyang buhay. Umupo ako sa duyan sa dalampasigan, ang aking tingin ay lumilipat mula sa mga hot ladies na kumakaway sa akin patungo sa humahampas na alon ng karagatan. Pakiramdam ko ay lumalangoy ako sa maalat na pabango ng magandang sikat ng araw sa tagsibol na para bang ang mga unang sinag ng araw ay nagbigay ng sigla sa aking mga daliri. Ito ay isang araw para sa akin upang panatilihing dilat ang aking mga mata, na para akong isang makalumang kamera, naghihintay para sa pagbuo ng larawan. Nakahinga ako ng maluwag habang naka-relax sa likod at nilagay ang dalawang kamay sa ilalim ng likod ng ulo niya para magpahinga. Gustung-gusto ko ang dalampasigan, ngunit bihira akong magkaroon ng pagkakataong gawin iyon pabalik sa Italya. Mahirap gumawa ng kahit ano kapag lagi kang nasa panganib at tinitiktik. "Hey, gwapo." Nang marinig ko ang hindi pangkaraniwang boses, alam kong isa ito sa mga murang babae na naghahanap ng kaunting atensyon na makukuha nila. I groan softly and opened his eyes, centered them on the woman obstructing my sun path. I had my sunglasses so, I examin her from head to toe. Mayroon siyang uri ng pangangatawan na makikita mo sa pabalat sa harap ng isang tindahan ng bikini na mga magazine. Siya ay napakaganda, napakaganda na hindi mo maiwasang tumingin nang dalawang beses. Nang mapansin niyang nakatitig ako sa kanya, kinagat niya ang ibabang labi niya at binaliktad ang blonde niyang buhok para mas makita ko ang buong dibdib niya. I smack my lips together and leaned back, napapikit ako. "Wala akong gustong sabihin pero gusto lang kitang makausap." Nagsalita siya sa mapang-akit na paraan, ngunit hindi ako umiiwas. Kailangan ko lang ng ilang oras na mag-isa, ngunit imposible iyon. Kung alam lang niya kung sino ako at kung gaano ako nagbabanta sa buhay niya, tumakbo na siya para sa kaligtasan. Kung sino man ang magdedesisyon na umibig sa akin ay dapat malaman na inilalagay nila ang kanilang buhay sa linya at handa silang ipagsapalaran ito. Handa na silang magkaroon ng pinakatahimik na buhay pagkatapos nating magsama-sama at malaman ito ng publiko. Sinubukan niya akong samahan sa duyan sa tabi ng duyan ko, pero pinigilan ko siya kaagad. "Napakamura mo at nakakapagod na parang hindi mo namamalayan na hindi ako interesado sa iyo at hindi mo ako type. Bumangon ka na at umalis ka na bago ko pa ipatawag ang mga tauhan ko para samahan ka... at sila'y. hindi maganda." Iniangat niya ang kanyang ulo at nagsalubong ang kanyang mga kilay. Kitang-kita ko sa mukha niya ang pagkagalit at pagkairita. Nakakamandag ang mga sinabi ko. And I bet never pa siyang nakakilala ng guy na kasing bisyo at egoistic gaya ko. "Jerk!" Dumura siya at naglakad palayo. Nakahinga ako ng maluwag nang umalis siya at tumalikod. Pumikit ako at nagpahinga, hinahaplos ang aking templo. Ramdam na ramdam ko ang sakit ng ulo at inis dahil dumami ang mga babae na nanliligaw sa akin na parang naghihintay ng opening, na ikinainis ko—naalala ko kung bakit hindi ako lumalabas sa publiko. Iyon ang dahilan kung bakit sinisigurado kong wala akong pagkukulang sa aking bahay pabalik sa Italya upang maiwasan ang mga dumi na tulad nito. Napunta ang mga mata ko sa pinakaseksing katawan na nakita ko habang tumitingin-tingin sa ubod ng galit. Nakatitig ako ng tense habang tumatalon siya at humaharang ang kanyang mga suso, na nagpaparamdam sa akin. Siya ay may magandang hubog at manipis na pangangatawan. Ang kanyang baywang ay slim, at siya ay may isang kumikinang na makatarungang kutis. Ang mga nagwawalis na pilikmata ay naka-frame sa pamamagitan ng arching brows. Sa pagbabalik niya ng volleyball, kumikinang ang kanyang makikinang at mala-anghel na mga ngipin. Ang kanyang umaagos, anino ng buwan-itim na buhok ay isang tanawin upang makita. Ang kanyang nakakaakit, constellation-blue na mga mata ay nababalutan ng hugis pusong mga labi. Hindi ko na kailangang mag-dalawang isip tungkol dito. Iyon lang, nakilala ko ang aking asawa sa Alaska beach at hindi ko siya hinahayaan na mawala sa akin. She's perfect for me at parang wala siyang pakialam sa sosyal. She's just perfect for me and I can't as more sa katawan ng babae. Dalawang kasuklam-suklam na babae ang humarang sa aking paraan upang makilala ang aking ideal na babae. Namumuo ang iritasyon sa loob ko habang humahagulgol ako, Oh, for fucks sakes, leave me alone, you low-cost, gold diggers." Tinulak ko sila palayo ngunit bago ako makarating sa volleyball court, kung saan nakita ko ang aking babae- Siya ay umalis na sa baybayin nang tuwang-tuwa ako, ngunit wala na siya. Paano ko mawawala ang aking kinabukasan sa loob lamang ng isang segundo? ** "Gaano katagal mo sinabing mananatili ka sa Omaha?" Tammy inquired, slurry. Kinamot niya ang kanyang mga templo, sinusubukang mag-concentrate ngunit nahirapan siya pagkatapos ng napakaraming beer na nainom niya "May isang linggo na lang ako bago ako makauwi. Ito na ang pang-apat na beses na tinanong mo sa akin ang tanong na ito, Tammy. Lasing ka na at kailangan mo nang umuwi..." "Hindi... hindi, lasing ka na." Nakapikit ang mga mata niya habang nakasubsob ang ulo sa bar table. Napabuntong-hininga ako habang nakatitig sa kanya ng ilang minuto. Si Tammy ang nag-iisang babaeng kaibigan ko, na nakasama ko kasama si Jayden. Maganda siya at mapang-akit ang katawan, pero isa o dalawang bagay na ayaw ko sa kanya ay kung gaano siya kasungit at kasungit minsan. Sa iba, hindi sa akin. Hinding-hindi siya lalabag sa hangganan ko. Alam niya kung gaano ako kagaling sa parusa sa mga taong lumalampas sa linya ko. Hinigop ko ang aking inumin nang sabay-sabay at inilapag ang baso, handa na itong tawaging isang gabi. Tumayo na ako pagkatapos kong bayaran ang bill. Ako ay matino ngunit pagod. Sumasakit ang bawat pulgada ng katawan ko dahil pagkatapos ng tabing dagat, panibagong kalokohan na naman ang kinailangan ko. Hindi na ako babalik sa guest house ko kaya dumiretso ako sa isang hotel at nag-book ng kwarto. Sa wakas ay ginawa ko itong suite ko at humiga sa king-sized na kama sa sandaling pumasok ako, dahil parang naubos lahat ng lakas ko. Sa pagpikit ko, ang unang pumasok sa isip ko ay ang babaeng nakita ko kanina sa dalampasigan. "F*ck," mahina kong pagmumura nang bumaba ako sa kama at tumungo sa banyo para mag-refresh bago matulog. Nararamdaman ko ang pagpukaw sa pagitan ng aking mga binti sa tuwing sumasagi siya sa isip ko at kung ano ang gagawin ko sa kanya kung gusto ko siyang makasama sa gabi. I can't agree more that she is so hot and attractive. Hindi ko kailanman hinangad na makasama ang isang babae tulad ng gusto kong makasama siya. Kinikilig ako sa mga iniisip niya at hindi ko alam kung bakit. This is not like me to be head over heels about I girl I merely met pero iba siya. Iba ang itsura niya. Iba pa nga ang nararamdaman niya sa ibang mga babaeng naranasan ko sa buhay ko. Humiga ako sa kama ko at pinatay ang ilaw. Pagkaraan ng ilang minuto, hinalungkat ko ang kanyang higaan para sa aking telepono at tinawagan ang isang numero nang makita ko ito. kinakausap ko ito. "Don't f*cking waste my time, or I'll change my mind and call someone else." Bigla kong pinatay ang tawag. I may as well f*ck the one who is accessible kung hindi ko makuha ang babaeng gusto ko. Wala pang limang minuto ay bumukas ang pinto sa aking silid, at biglang bumagsak ang isang babaeng may ordinaryong taas. Naririnig ko ang pag-ungol niya at pag-ungol ng isang kanta na hindi ko kilala. Hindi niya makita kung ano ang nasa loob ng silid dahil sa sobrang dilim. Tumalon siya sa kama, ibinagsak ang kanyang pitaka at sapatos sa sahig at hinihimas ang sarili para matulog. "Dumating ka na..." Hindi na ako nag-aksaya ng oras at tumalon ako sa ibabaw niya. I crush our lips together, making her to moan and run his fine fingers in my wave black hair. Habang pinahaba ko ang halik, hinawakan ko ang kaliwang boob niya at kinurot ang u***g niya. Napaungol siya sa bibig ko at gusto kong ginawa niya iyon. Halata namang nagustuhan niya ang ginawa ko. "Just touch me already," she moaned crossly, arching her back against my hand. Hindi ko na kayang paghintayin kami ng mas matagal. Bumalik ang kanyang mga mata sa kanyang ulo nang ipasok ng dalawa kong daliri sa kanyang mga fold. Habang nag-flash ang dila ko sa kanya, sinimulan ko ang isang steady beat, at hindi niya napigilan ang kanyang balakang na tumaas para salubungin ang aking mga ulos. Oh Diyos, siya ay nakasakay sa aking kamay at nilunod ang aking mukha sa lahat ng mayroon siya. Iyon ay dapat na masama. Sinubukan niyang pigilan ang sarili, ngunit hindi niya magawa. Napasabunot ang mga kamay niya sa buhok ko. Lalong humigpit ang kanyang katawan, nakakapit sa aking mga daliri, na basang-basa na kaya naririnig niya ang mga makikinis na ingay sa tuwing ibinabalik ko sa kanya. "F*ck me, napakahirap!" Sigaw niya. Basang basa siya at nakabukaka, sumenyas siya sa akin habang ibinuka niya ang kanyang mga paa at inabot pababa para hawakan ang aking pagkalalaki. "Hard, please," daing niya sa tenga ko at mas lalong nagpatigas sa aking paninigas. Nawala ko ang shorts at itinulak ko siya, dahilan para tumalbog ang ulo niya sa unan habang mabilis akong naglalabas-masok. ** Habang bumubuhos ang namumuong ulo, dahan-dahan kong binuksan ang aking mga mata sa banayad na puting-gintong liwanag ng bagong araw. Marahan akong bumuntong-hininga at umupo, hinaplos ang aking templo. Hindi ko pa naramdaman ang ganitong pagod sa buhay ko. Malamang dahil puno ng kaganapan ang kahapon. Humarap ako sa maliit na katawan sa aking kama at biglang nalaglag ang puso ko nang makita ko ang mukha niya. I could swear bumagsak ang panga ko sa sahig nang bumuka ang labi ko. Nakabara ang hininga ko sa aking lalamunan habang nakatingin sa kanya, nanginginig. Nawalan ng salita ang katawan ko at napapikit na lang. Nanlamig ako hanggang sa hindi na ako makahinga. Siya yun... yung babaeng galing sa beach. Ang babaeng nagpahirap sa araw ko nang mawala siya kahapon. Nakitulog ako sa kanya kagabi? Hindi nakakagulat na ito ay nadama na kakaiba at katangi-tangi. Hindi tulad ng mga murang gold digger na lagi kong nakakausap sa tuwing naa-arouse ako. Lumapit ako para hawakan siya, pero tumunog ang phone ko, nasira ang moment. "F*ck," I cursed under my breath habang bumangon ako sa kama at pumasok sa banyo para sagutin ang telepono. "I apologize for being late; I will be there in thirty minutes," sabi ko sa telepono bago pinatay ang tawag. Hindi ko man lang sila binigyan ng pagkakataong magsabi ng kahit ano. Tumalon ako sa shower at nag-shower muna bago bumalik sa kwarto niya. Natutulog pa siya paglabas ko. Napangiti ako habang napuno ang puso ko sa kanya. Sa wakas ay makukuha ko na ang aking hiling. Isinuot ko ang damit na sinuot ko kahapon dahil wala naman akong naisip na dalhin. Hihilingin ko lang kay Jayden na kumuha ako ng isang bagay at makipagkita sa akin sa kumpanya kung saan pipirma ako ng isang bilyong dolyar na deal. Bago ako umalis, isinulat ko ang isang sulat sa isang piraso ng papel kasama ang aking card at inilagay ito sa drawer sa tabi ng kama sa tabi niya. Tinitigan ko siya ng ilang segundo at ilang segundo rin ang paglapat ng labi ko sa labi niya bago umalis.Hanna Pov Ang sikat ng araw na sumisilip mula sa mga kurtina, ay unti-unting nagpagising sa akin. Dahan-dahan kong ini-scan ang kwarto, sinusubukan kong iproseso ang lahat ng nangyari at kung bakit ako nasa isang hindi pamilyar na silid. Siguradong hindi ito ang kwarto ko dahil wala akong natatandaang nag-book ng suite. Nasa tamang hotel ba ako? I don't usually drink heavy but I was so wasted last night na hindi ko na maalala ang nangyari matapos akong hilahin ni Anne sa club. Naalala ko na iniwan ko si Anne sa club at pumara ng taksi. Naalala kong naglakad ako papunta sa lobby at baka maling floor ang pinindot ko... Umupo ako ng tuwid nang sabay-sabay na bumalik ang lahat sa pumipintig kong ulo. Maling floor ang pinindot ko sa elevator at napadpad ako dito sa suite floor. Nasubukan ko na siguro lahat ng pinto sa sahig at ito lang ang kwartong naka-unlock at pumasok ako. "Anong kalokohan ang ginawa ko?" mahinang sabi ko sa sarili ko. Ito ang dahilan kung bakit lumalayo ako s
Andrew Pov "Nag-aalala ako sayo..." "Iyon ang dahilan kung bakit kailangan mong magpadala ng patrol para hanapin ako sa buong bayan?" Naglalakad na kami ni Jayden papunta sa suite ko. "Hindi mo sinasagot ang iyong telepono," sabi niya, halatang bigo. "Busy ako kagabi." Pagkasabi ko nun, bumuntong hininga si Jayden at kumaway dahil alam niya ang ibig kong sabihin na busy kagabi. Pumasok kami sa elevator sa pinakataas na palapag at dumiretso sa kwarto ko. Huminto siya nang makarating kami sa pinto at isinandal ang likod niya sa dingding. I'm content that he knows he's not meant to follow me in unless I ask him to. Kung may tao sa loob at babarilin, mas mabuting patayin niya ang isa sa amin hindi ang dalawa nang sabay-sabay. Ito ay magiging basura at isang malaking kawalan. Ginagamit ko ang aking access card upang makakuha ng entree sa aking suite. Maingat na pumasok, isinara ko ang pinto sa likod ko at tinungo ang aking kwarto. Huminga ako ng malalim at huminga dahil kinaka
Pagkalipas ng limang taon... Hanna Ngayon ang araw na aking pinagdadasal, ang aking unang araw sa aking unang trabaho. Ako ay nakapanayam para sa posisyon ng Creative Director's Assistant. Ito ay hindi eksakto ang aking pangarap na trabaho ng pagiging isang fashion designer, ngunit ito ay malapit na. Naniniwala ako na kung magtitiis ako at magsisikap, makakarating ako doon balang araw. Ang creative director na pinagtatrabahuhan ko ay si Amanda Amerigo, ang may-ari ng Felda Fashion House. Ang kumpanya ay nagdala ng pangalan ng kanyang ina, Felda, bilang isang pagkilala. Si Amanda ay medyo workaholic at medyo mahigpit. Tatlong beses na siyang kasal at nakuha ang karamihan sa yaman ng kanyang asawa sa pamamagitan ng diborsiyo. Laging inuuna ang kanyang karera, kaya naman hindi na siya nag-asawang muli matapos iwanan ang kanyang tatlong asawa na nasalanta sa pananalapi. May katulong na si Amanda, ang best friend kong si Anne, pero nag-request siya ng isa pa at nirekomenda niya ako
Andrew Pov Nahanap ko ang strip ng condom na inimpake ko, napunit ang isa, pinamamahalaang igulong ito nang may mga ngipin. Marahil ay ginawa niya ito para sa akin, at marahil ay naging mainit ito, ngunit dahil gusto ko talagang makapasok sa loob niya bago ako pumutok na parang putok ng baril, kailangan kong hawakan ang pinakamababa. Siyempre, sa sandaling naisip ko iyon, isinawsaw niya ang kanyang mga daliri sa aking buhok at kinaladkad ako pababa, idiniin ang lahat ng kanyang malambot at luntiang kurba sa aking katawan. Mainit at mamasa-masa ang kanyang balat dahil sa pagod ng kanyang orgasm. Ang kanyang mga tupi ay basa at bukas, handa para sa akin, nagmamakaawa para sa akin habang ibinuka niya ang kanyang mga binti at inabot pababa upang hawakan ang aking paninigas. Sa aking tenga, bumulong siya sa mga ngiping nagngangalit, "Mahirap, please." Bumukas ang mga mata ko na parang dalawang flashlight na sinag. Nagising na lang ako bigla, not because of any interruption, yet beca
Hanna Pov Sa aking buhay, nakita ko ang aking makatarungang bahagi ng mga kaakit-akit na lalaki - nangingibabaw, guwapo, at charismatic na mga indibidwal. Pero ako ang tipo ng babae na kapag nakatagpo ng isang striking na lalaki, ay kaswal na ibababa ang kanyang tingin, iniiwasang magbigay 0ng impresyon ng pagmamasid. Sa pinakamatagal na panahon, hindi ko pinag-isipan ang mga pagtatagpo na ito. Kung tutuusin, mayroon akong Chris, isang gwapong lalaki na higit pa sa sapat para sa akin. Ang lalaking ito, gayunpaman, ay iba. Ang pagiging nasa paligid niya ay naglalabas ng ganap na kakaibang enerhiya. Ito ay isang bagay na hindi ko lubos masabi sa mga salita. Nakakaaliw ang pakiramdam, kahit alam kong maaaring isa siya sa mga pinakamapanganib na indibidwal na nakilala ko. Kakatwa, siya ay tila parehong kalmado at nakakalason, at ang kanyang mabigat na tattoo na hitsura mula sa leeg hanggang sa mga braso ay nagdagdag lamang sa kanyang aura ng panganib. Hindi ko alam kung sino siya o
Andrew Pov Ang ganda niya, lalo na kapag nakakunot ang kanyang mga kilay at naka-pout ang kanyang mga labi. Mukhang madalas kong pinapagawa iyon sa kanya -Madalas ko siyang inisin kaysa sa nararapat. Ang personalidad ni Hanna ay nagpapaalala sa akin ng aking ina, isang kakaibang timpla ng katigasan ng ulo at pagiging madaling makisama. Siya ay nagtataglay ng kakaibang kakayahan na sadyang inisin ang mga tao at pagkatapos ay gumawa ng mga pagbabayad para sa kanyang mga pagkakamali gamit ang isang disarming alindog. Naaalala ko kung gaano si Hanna ay katulad ng aking ina sa ganoong kahulugan, laging handang bumawi sa kanyang mga pagkakamali. Mahal ko si Hanna at kumbinsido ako na mamahalin niya rin ako bilang kapalit. Ang hamon ay nakasalalay sa pagiging matiyaga at pagbibigay-daan sa oras na gawin ang mahika nito. I can't put a precise timeline on how long I can wait, but every time I think of her, tumitindi ang pagnanais na makasama siya. Napakasakit na wala siya sa tabi ko, ku
Hanna Pov Parang malapit nang mahati ang ulo ko sa dalawa. Isang tingin lang sa akin, makikita mo na kung gaano ako napagod, halos hindi ako nakatulog kagabi. Pagkatapos ng party na dinala ako ni Chris at pagkatapos ay iniwan ako, bumalik ako sa bahay, at sinundan niya ako, na humantong sa isang malaking away. Inakusahan niya ako ng panloloko noong dinala niya ako sa party at iniwan akong sumama sa iba. Nagkaroon pa siya ng lakas ng loob na sabihin na ang isang random na babae na humahalik sa kanyang leeg ay isang pagkakamali. Hindi ko nais na bungkalin pa ito. Nais kong panatilihin ang aking pagtuon sa aking iskedyul ng trabaho para sa araw. Inaasikaso ni Ann ang isang kliyente, naiwan akong humarap sa mga papeles ni Amanda. Pinilit kong mag-concentrate, ngunit bumalik ang isip ko sa lalaking inakusahan ako ng boyfriend ko ng panloloko. Ito ay parehong nakakatawa at nakakainis. Nakakatuwa na handa akong sundan si Andrew nang hindi niya alam kung saan niya ako dadalhin. Nakak
Andrew Pov. Ang plano ay naganap nang eksakto tulad ng inaasahan ko. Ngayon ay magiging isang diretsong panalo, at hindi ko kailangang lumaban nang husto para dito; sa katunayan, maaari ko itong isagawa mula mismo sa kaginhawahan ng aking opisina. Pitong taon akong humawak sa posisyon ng CEO sa Sandoval's Industries, at hindi pa ako nakaramdam ng sobrang tiwala sa isang negosasyon. Ito ay tungkol kay Hanna, at Chris. Sa isang paraan, parang gusto ko siyang bilhin, kahit na mayroon kaming hindi sinasabing kasunduan sa kanya. "So, willing kang bitawan si Hanna for fifteen grand?" Tanong ko sa kanya, ninanamnam ang tunog ng pagsang-ayon niya sa alok ko. Hindi ko maiwasang makaramdam ng bahagyang guilt sa ngalan ni Hanna. Hindi niya karapat-dapat ang isang tulad ni Chris, at ang paggawa ng deal na ito ay parang binibili ko ang kalayaan niya. Nagkibit balikat si Chris na ikinairita ko. Ang pakikitungo niya kay Hanna ay ikinagalit ko. Ang paraan ng pagbawas niya sa kanyang halaga ay
Andrew Paulit-ulit niyang tinatanong ang aming destinasyon nang mapansin niyang hindi kami patungo sa alinman sa mga nakasanayan kong bahay. Nung una, kunwaring naiinis siya, pero makalipas ang ilang minuto, mas naibabaw ang curiosity niya. "Pwede bang sabihin mo na lang kung saan tayo pupunta ngayon?" tanong niya, her lips pouted in a cute expression. Hindi ako makatiis, sumandal ako at hinalikan siya sa labi, na nagdulot ng ngiti sa kanya. "It's a surprise, baby," bulong ko, napako ang tingin ko sa labi niya. Hindi ko na napigilan ang paghalik sa kanya, at sa pagkakataong ito, sabik na sabik na siyang tumugon, nakatabing ang kamay niya sa mukha ko. Nalalasahan ko ang ininom niya sa bibig ko. Nagustuhan ko ang lasa. Dahan-dahang umatras, sinalubong ko ang kanyang tingin na may magiliw na ekspresyon. “I love you,” pag-amin ko, ramdam ko ang lalim ng emosyon ko para sa kanya. "So much," dagdag ko, ang aking puso ay namamaga sa pagmamahal. Lumawak ang ngiti niya, at kinagat n
Hanna "Oh my God," napabuntong-hininga si Ann sa pamamagitan ng telepono, ramdam ang kanyang pananabik kahit sa receiver. "Oh God, hindi ako makahinga," she exclaims, her voice reaching a pitch that makes me instinctively move the phone from my ear, fearing for its safety. "Magkasama kayo ngayon, aw, oh my God, Hazel. You have no idea how thrilled I am to know you've moved on from Chris. That jerk," she continues, her words tumbling out in a rush of excitement. Hindi ko maiwasang matawa sa sigla niya. "I moved on from him long before Andrew even came into the picture," I reassure her, trying to contain my own excitement. Napangisi si Ann sa pagbanggit kay Chris."Enough about that jerk. How's he? How are you guys doing? Did you already...?" Ang kanyang mga salita ay nauwi sa isang nagpapahiwatig na ugong, na naging sanhi ng aking pagngiwi."You are so disgusting," pang-aasar ko, kahit hindi ko maiwasang tumawa kasama siya. Kung alam niya lang na hindi mabilang na beses na kaming n
Andrew I plant a gentle kiss on her forehead, reassuring her na hindi ako mawawala ng matagal. Lumabas ako ng bahay, sumakay ako sa kotse, sinalubong ng nag-aalalang tanong ni Sam. "Sigurado ka ba dito, Sir?" Tanong ni Sam, nababanaag sa kanyang mga mata ang kanyang pag-aalala habang naghahanda siyang ihatid ako pauwi upang maghanda para sa aking hitsura sa media. "This is Hanna we're talking about. You know I'll do whatever it takes para sa kanya," matigas kong tugon, nanginginig sa boses ko ang conviction. Tumango si Sam, naiintindihan ang layunin ko, at sinimulan ang paglalakbay. Habang nagda-drive kami, bumalik ako sa upuan ko, nakaramdam ako ng relief. Ang pagkaalam na ligtas si Hanna, sa ilalim ng aking pagbabantay, ay nagdudulot sa akin ng napakalaking ginhawa. Sa kabila ng isang araw lang na nagkahiwalay, parang walang hanggan. Maaaring kinuwestiyon ng marami ang aking mga aksyon, na iniisip na hindi ito makatwiran, ngunit nabigo silang maunawaan ang lalim ng kone
Hanna Pinagmasdan ko siyang maglakad palayo, ang sarili kong mga salita ay umaalingawngaw sa aking isipan. Sinabi ko sa kanya na hindi ko na siya gusto, tapos na ako sa amin. Pero ngayon, habang tumutulo ang mga luha ko, hindi ko maalis ang pakiramdam na nakagawa ako ng malaking pagkakamali. Akala ko magaan ang pakiramdam ko pagkatapos kong tapusin ang mga bagay-bagay, ngunit sa halip, sampung beses na mas malala ang pakiramdam ko. Bakit ko siya tinulak palayo? Bakit hindi ko na lang siya bigyan ng isa pang pagkakataon? Siguro kung nakiusap pa siya ng kaunti, napatawad ko na siya. Or maybe I should've asked him to give me time to think things over. Pero sa halip, pinaalis ko siya, at ngayon iniisip ko kung babalik pa ba siya. Paano kung ito na ang katapusan natin? Pumikit ako bilang isang bola, napapikit ako habang ang isa pang alon ng luha ay bumagsak sa akin. Ang bilis ng tibok ng puso ko, bawat pagtibok ay umaalingawngaw sa sakit na nararamdaman ko. Pero kahit galit na galit
Andrew. "Mr. Sandoval's, kailangan mong tingnan ito," tawag ni Sam, papunta sa direksyon ko na may tab sa kanyang kamay. Napatigil ako sa pagtakbo at inagaw sa kanya ang tab. Ang screen ay nagpapakita ng isang lokasyon dalawampung minuto lamang ang layo mula sa aking lugar. "Dito siya huling napunta," mabilis na paliwanag ni Sam. "Malapit lang sa pwesto ng mama niya, dapat nandoon siya," I say, feeling the urgency in my gut. "Exactly, sir," tumango si Sam bilang pagsang-ayon. "Tawagan at ihanda ang mga sasakyan," sabi ko, nagmamadaling bumalik sa bahay mula sa rooftop. Sumakay na kami sa elevator at bumaba sa garahe. Sa bawat segundong lumilipas, parang lumilipas ang oras, na para bang mawawala siya sa akin kapag hindi ako kikilos nang mabilis. Hindi ako nakatulog ng isang kindat kagabi, hindi ko alam kung nasaan si Hanna. Ang huli niyang nalaman na lugar ay ilang motel, ngunit pagkatapos ay umalis siya sa grid, at hindi ko na siya masubaybayan. Tinawagan at tinetext ko, p
Hanna May karapatan akong magalit kay Andrew, pero sa kaibuturan ko, iba ang sinasabi ng puso ko. Sinisisi ako nito sa lahat ng nangyayari. Matapos ang hindi mabilang na pag-iyak, nag-aapoy pa rin ang puso ko sa galit at sakit. I feel hurt that Andrew chose to shut me out kahit na ilang beses ko na itong ginawa sa kanya at hindi niya ako binitawan. Ngunit pagkatapos, ito ay ganap na naiiba. Nagsisimula na akong isipin na hindi lang ito tungkol sa pagtanggi ko sa kanya ng malupit. Dapat may kinalaman ito sa nakita ko sa media kagabi. The news claimed I'm his mistress who broke off his engagement, and now I'm supposedly running away from the situation. Kahit papaano, nalaman nilang nasa opisina niya ako at nakita akong lumalabas na umiiyak. Ganito ba ang pinagdadaanan ng mga celebrity kapag sinusundan sila? I can't handle this much attention, especially the negative kind. Ang aking mga larawan ay nakaplaster kung saan-saan, na ginagawang gusto kong magtago sa mundo magpakailanman.
Andrew. Hindi ko sinasadyang magalit kay Hanna. Ngunit tila hindi niya ito naiintindihan, kahit na subukan kong maging banayad. Ang intensyon ko ay protektahan siya at ang sarili ko. Oo, masakit ang pagtanggi niya kagabi, mas masakit kaysa sa inamin ko. Gayunpaman, sa isang sulok ng aking puso, pinanghawakan ko ang isang kurap ng pag-asa na sa wakas ay yakapin niya ang aming relasyon. Alam kong nagmamalasakit siya sa akin, ngunit may pumipigil sa kanya, isang bagay na hindi ko lubos maisip. Ginagawa ko ang lahat para makuha ko ang buong tiwala niya, para mabura ang anumang pagdududa niya. Gayunpaman, parang ang tingin sa amin ni Hanna ay walang iba kundi mga kaibigan na may mga benepisyo. Kung titingnan ko siya bilang ibang babae, ang aming koneksyon ay mawawala sa loob ng ilang araw, at siya ay tatakas mula sa aking madilim na bahagi. Ngunit ipinagtanggol ko siya mula sa bahaging iyon ng akin, tinitiyak na hindi niya makikita ang lalim ng aking toxicity. Dalangin ko na hindi ni
Hanna. Pagkagising ko sa mahimbing kong pagkakatulog, humikab ako at sinubukang imulat ang aking mga mata, ngunit masyadong maliwanag ang kwarto. Direktang sumisikat ang araw kaya nahihirapan akong makakita. Kagabi, ang ganda ng kwarto na may malalambot na kurtina, pero ngayon, sobra na. Dahan dahan kong naimulat ang mga mata ko. Lumapit ako sa kabilang side ng kama, pero walang laman. Wala si Andrew. Normally, nananatili siya hanggang sa paggising ko, pero iba ngayon. Nakaramdam ako ng matinding kalungkutan at medyo nanginginig. Pagkaupo ko, napansin kong suot ko yung tank top niya kasi wala naman ako dito. Ipinulupot ko ang aking mga braso sa aking sarili, nakaramdam ako ng kaunting pagkawala. Kahapon, humingi sa akin si Andrew ng pangakong hindi ko kayang tuparin. Parang nasaktan siya sa sinabi kong hindi, pero ngumiti pa rin siya. Nararamdaman ko na ginagamit ko siya, at iyon ang huling bagay na gusto ko. Hindi ko maitatanggi na nagmamalasakit ako sa kanya, ngunit ang ka
Hanna Ilang araw, nagigising ako na parang kakayanin ko ang lahat ng panganib na kasama ni Andrew. Ngunit may mga araw na nalulunod ako sa kaguluhan, pakiramdam ko ay hindi ko kayang harapin ang alinman sa mga ito. Bumibilis ang tibok ng puso ko, pawis na pawis ang mga kamay ko, at nahihilo ako. Ang gusto ko lang ay makatakas, makatakas sa lahat ng ito, lalo na sa kanya. Ngunit narito ako, nakaupo sa kotse sa tabi niya, pinapanood siyang nakikipag-juggle sa mga tawag habang pabalik kami sa kanyang penthouse, walang alam sa nangyayari. "Sino ang bibili ng mga magulo nilang palusot, damn it!" Sigaw niya sa phone, halata sa boses niya ang frustration. "Iwasan mo ang balita! Gawin mo kung ano ang kailangan mo..." Tumigil siya, muling sumilay ang galit sa kanyang mga mata. "Too late? She won't do it... She won't go public just to prove anything... Ayusin mo! Mayroon kang apatnapu't walong oras. Questo è inaccetabile," tinapos niya ang tawag, bumubulong ng mga sumpa. "Sabihin mo la