LOGINShare
Chapter 14
Last Updated:
2025-01-28 20:27:36
Related chapters
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 15
Andrew. "Bakit siya?" Tanong ni Jayden na pinuputol ng boses niya ang katahimikan ng sasakyan. "Bakit may iba pa kung nag-e-exist siya?" I retorted, answering his unnecessary question. He gave me a quizzical look, then shook his head, focusing back on driving. "Nakuha ka talaga ng babaeng ito," he remarked. I chuckled softly, nagkibit balikat. "Hindi niya alam ito, pero malaki ang kapangyarihan niya sa akin. And that scares me a lot. I've never felt this way for anyone," I admitted, sighing. "Not even Madison," panunuya ni Jayden. Napatingin ako sa kanya na may gulat na ekspresyon. Kapatid niya si Madison, at hindi ko inaasahan na dadalhin niya ang kanyang pangalan dito. Isang kakaibang kakulangan sa ginhawa ang bumalot sa aking dibdib. Napatingin ako kay Jayden at umiling. "Huwag mong simulan," pagsusumamo ko. Hindi ko nais na bungkalin ang masakit na alaala na iyon, hindi patas ang pagsisisi sa akin sa pagkamatay niya pagkatapos niyang ipalaglag, na sinasabing akin ang bat
Last Updated : 2025-01-28ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 16
Hanna pov Ang party ay labo ng tawanan, musika, at umiikot na mga ilaw. Ngunit sa gitna ng kaguluhan, may sandaling nagyelo sa oras, na nakaukit sa pinakamalalim na bahagi ng aking alaala- ang rooftop. Si Chris at ako, nag-cocoon sa sarili naming mundo, malayo sa pumipintig na enerhiya sa ibaba. Sumandal siya sa rehas, isang sigarilyong nakalawit mula sa kanyang mga labi, ang malambot na kinang na nagliliwanag sa kanyang mga katangian. Naaalala ko kung paano kumikinang ang kanyang mga mata sa mga pangarap ng hinaharap habang nagsasalita siya, ang kanyang mga salita ay naghahabi ng mga pangako ng walang hanggan. "I can see it, Hanna" he murmured, exhaleing a plume of smoke into the night hangin. "Tayo, magkasama, sinakop ang mundo." At sa pagkakataong iyon, naniwala ako sa kanya. Naniwala ako sa atin. Ang puso ko ay napuno ng pag-ibig at pag-asa, ang bigat ng kanyang mga salita na umaangkla sa akin sa isang kinabukasan na nais kong yakapin. Ngunit ang oras ay may malupit na
Last Updated : 2025-01-30ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 17
Andrew. Ang bawat hibla ng aking pagkatao ay nakatuon sa pagprotekta kay Hanna, ngunit bawat araw ay nagpapakita ng mga bagong hamon. Hindi naman sa hindi ko sila kayang harapin, ngunit nakakagulat kung paanong ang mga nagsasabing mahal ako ay nagdudulot ng pinakamalalim na sugat. Ang mismong mga naglalayong sumasangga sa akin ay kadalasang nagiging mga kaaway ko. Ang tiwala ay naging isang luho na hindi ko kayang bayaran; hindi kahit sa sarili kong paghuhusga sa paligid ni Hanna. Sa kabila ng kagustuhan kong makasama siya palagi, may mga pagkakataong pinipilit kong lumayo. Masakit sa akin, ngunit hindi ko maalis ang takot na baka hindi ko sinasadyang mapahamak siya. Tulad ngayon, nasugatan ang kanyang ulo at nawalan ng malay. Agad na inaakusahan ng isip ko si Amanda ng foul play, pero kinakalaban ko ang posibilidad na aksidente lang ito. Gayunpaman, nananatili ang kahina-hinalang mga pangyayari. Umaalingawngaw sa aking isipan ang mga babala ni Amanda, ang kanyang mga salita a
Last Updated : 2025-01-30ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 18
Hanna Nanginginig ang buong pagkatao ko sa takot, ang bawat pintig ng puso ko ay umaalingawngaw sa aking mga tainga na parang walang tigil na tambol. Inaatake ako ng mga alon ng pagkahilo at pagduduwal, na iniwan akong nauutal sa kanilang gising. Napahawak ako ng mahigpit sa aking mga tuhod sa aking dibdib, naghahanap ng lunas sa kanilang yakap, ngunit wala akong mahanap. Sinusubukan kong patatagin ang aking sarili, nagpabalik-balik ako, isang walang saysay na pagsisikap sa harap ng napakabigat na sitwasyon. "Hanna," isang malayong boses ang tumagos sa manipis na ulap, ang alingawngaw nito ay hindi malinaw. Ang aking paligid ay lumabo sa isang disorienting swirl, distorting kahit na ang tunog ng aking sariling pangalan. Tanging ang pakiramdam ng isang kamay sa aking balikat ang nakapag-angkla sa akin sa realidad, na nagdulot ng isang gulat na paghinga habang ako ay tumayo upang salubungin ang tingin ng may-ari nito. "Papunta na siya," tiniyak niya sa akin, ngunit ang pag-unawa a
Last Updated : 2025-01-30ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 19
Andrew Napakatigas ng ulo ni Hanna isang katangian na parehong nakakadismaya at nakakaintriga sa akin ng walang katapusan. Sa kabila ng kanyang katigasan ng ulo, napipilitan akong panatilihin ang pasensya sa kanyang presensya. May kaakit-akit sa kanyang mabangis na pagsasarili, isang kalidad na hinahangaan ko kahit na kinikilala ko ang kahinaan na itinatago niya sa ilalim ng kanyang harapan. Mahigpit niyang pinoprotektahan ang kanyang emosyon, ngunit para sa akin, siya ay isang bukas na libro, malinaw na parang salamin. "Saan siya patungo ngayon?" Pagtatanong ko, halata sa boses ko ang pagkamadalian. "Mukhang papunta siya sa apartment ng kanyang ina," magalang na tugon ng guard. "Panatilihin siyang maingat at siguraduhin ang kanyang kaligtasan. Ipaalam sa akin ang address sa kanyang pagdating." Sa ibinigay na direktiba, tinapos ko ang tawag, inilagay ang telepono sa mesa na may mabigat na buntong-hininga. Ang aking kamay ay likas na humahaplos sa aking buhok, isang kilos na dulo
Last Updated : 2025-01-31ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 20
Hanna "Are you implying I'm being held against my will? Because if so, I won't hesitate to raise the alarm and summon the authority," giit ko, may halong pagsusungit at galit ang tono ko. Gayunpaman, ang kanyang matapang na kilos ay nanatiling hindi nababagabag, na nag-alab ng aking galit. "You're not going anywhere, Hazel. There's nowhere for you to flesh," sagot niya, parang mabigat na bigat sa balikat ko ang kanyang mga salita. Hinamak ko ang katotohanan sa kanyang pahayag. Ang malawak na ari-arian na ito ay talagang ang aking tanging kanlungan, isang katotohanan na pumuno sa akin ng pakiramdam ng pagkakulong. “This is your main house, not merely a guest house as you led me to believe,” sumbong ko, may bahid ng hinanakit ang boses ko. Ang pagkakaiba sa pagitan ng kanyang paglalarawan at ang katotohanan ng sitwasyon ay sumisira sa aking pakiramdam ng pagtitiwala. Napabuntong-hininga si Andrew, likas na inabot ng kanyang kamay ang mga nakakunot na linya ng kanyang noo. Bagama
Last Updated : 2025-02-07ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 21
Andrew "Paano kung, nagkataon na tayo ay si Amanda o, hindi kaya, iniisip ni nanay na tayo?" Ang kanyang mga salita ay nagtagal sa himpapawid, na nagpagulo sa kapaligiran. Ninakaw ko ang isang panandaliang sulyap sa kanya, isang matinding pagkabigo ang bumalot sa akin, kahit na tinakpan ko ito nang maayos. Inihinto ko ang sasakyan sa tabi ng kalsada, humarap ako sa kanya, bakas sa mukha niya ang pag-aalala. "Bakit... tumigil ka... bakit tayo tumigil," tanong niya, may bahid ng kawalan ng katiyakan ang boses. Kalmado, sinilip ko ang kanyang tingin, napansin ang panandaliang kislap ng kalungkutan bago siya kumurap, ang kanyang mga mata ngayon ay nababalot ng kalungkutan. "Ayaw mo bang makilala ang mama ko?" Nagtanong ako, pinapanatili ang isang hangin ng kalmado. Katahimikan ang sumalubong sa aking pagtatanong, maliban sa malungkot na pagpapalitan ng mga tingin. Inilagay ang isang malambot na kamay sa kanyang pisngi, siya ay huminga nang mahina, ang kanyang mga talukap ay nakap
Last Updated : 2025-02-07ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 22
Hanna Maaaring mas marami pa ang nasabi ko kaysa sa sinadya ko sa taong hindi ko gaanong pinaboran, ngunit gumaan ang loob ko na nailabas ko ito, kahit na may mga bagay akong gustong sabihin. Tulad ng kung paano ko nais na sabihin sa kanya kung ano ang isang kahila-hilakbot na tao ang kanyang Tiya ay at kung paano ang kanyang pagkawala para sa pagpapaalis sa akin. Pero itinatago ko iyon sa sarili ko. Sa halip, tumayo ako, sumakay sa kotse, at alam kung ano ang susunod na gagawin. Hinatid niya ako pauwi, at pagdating namin, pasado alas singko na ng gabi. Nakakagulat na halos buong araw ay nawala habang nasa labas kami. Habang papunta kami sa kanyang guest house, napansin kong nagnanakaw siya ng tingin sa mansion na tinitirhan ko ngayon. Malamang hinihintay niya akong makalabas para makaalis siya, pero deep inside, ayoko siyang umalis. "I can now see why you don't consider this just a guest house," he remarks with a chuckle, lumingon sa akin. Walang ibang pinanghahawakan ang kany
Last Updated : 2025-02-07
Latest chapter
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 30
Hanna Habang unti-unting bumabalik ang kamalayan sa aking malabo na isipan, sinasalubong ako ng walang humpay na pagpintig sa aking ulo, bawat pulso ay parang martilyo sa aking bungo. Sa isang daing, ibinuka ko ang aking mabibigat na talukap, sinalubong ng isang hindi pamilyar na kisame na umiikot sa manipis na ulap ng pagkahapo. Nasaan ako? Paano ako napunta dito? Kinidnap ba ako? Ang silid sa paligid ko ay naliligo sa banayad na kislap ng liwanag ng umaga na tumatagos sa manipis na mga kurtina, naghahagis ng mga sumasayaw na anino sa malambot na kama na duyan sa aking masakit na katawan. Sa isang pagngiwi, maingat kong idiniin ang aking mga daliri sa aking mga templo, sinusubukan kong sugpuin ang tibok ng ritmo na umaalingawngaw sa aking ulo. Ang mga alaala ng kagabi ay tumutulo pabalik sa magkahiwalay na mga pira-piraso, tulad ng mga piraso ng basag na salamin na dahan-dahang pinagsasama-sama. Bigla akong napatayo, nakaramdam ako ng matinding kirot na pumipitik sa akin
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 29
Andrew Habang papunta kami sa garahe ng penthouse ko, hindi ko maiwasang magnakaw ng tingin kay Hanna sa tabi ko. Napuno ng presensya niya ang sasakyan, at hindi ko maalis ang pakiramdam ng kaba na umaasam na dumaloy sa akin. Sinalubong kami ng mga tauhan ko sabay tango lumabas ng sasakyan, pero lahat ng akin atensyon kay Hanna habang ginagabayan ako papunta siya sa elevator. Sa loob ng elevator, sa wakas ay nagkaroon ako ng lakas ng loob para basagin ang katahimikan. "Kumusta ang unang araw mo sa trabaho?" Tanong ko, ang boses ko ay nagtataksil ng higit na pananabik kaysa sa inaasahan ko. Hinawakan ni Hazel ang bouquet na inilapit ko sa kanyang dibdib, at saglit, parang ang layo niya. Ngunit pagkatapos, ngumiti siya, isang kurap ng init na nagpapahina sa tensyon sa nakakulong na espasyo. "Ang unang araw ko sa trabaho ay talagang abala," panimula ni Hanna, ang kanyang boses ay may bahid ng pagod. "But Francesco and his team were so nice to me. They made me feel like I b
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 28
Hanna Ang aking mga ugat ay nasa gilid, ang aking mga palad ay pawisan, at ang aking puso ay tumitibok ng isang milya bawat minuto. "Hindi ako pupunta," deklara ko, lumubog pabalik sa gilid ng kama, nakahalukipkip ang mga braso. Tinapunan ako ni Ann ng naguguluhan na tingin, tumagilid ang ulo niya sa kuryosidad. "Hindi pupunta saan?" tanong niya, palapit sa akin na halata sa mga mata niya ang pag-aalala. Nakabihis na siya para sa trabaho, tinutulungan pa rin si Amanda bilang kanyang mapagkakatiwalaang katulong. Umupo sa tabi ko, pinulupot niya ang isang braso sa balikat ko, nag-aalok ng comfort. Nakasandal ako sa yakap niya, ipinatong ko ang ulo ko sa balikat niya. "I just don't feel...tama," pagtatapat ko, uncertainty clouding my thoughts. " Parang...hindi ito ang gusto ko. Parang hindi sapat..." "Hindi sapat? Seryoso? Ikaw ang creative director ng Palm Angels! That's incredible!" Sumingit si Ann, puno ng hindi makapaniwala ang boses niya. I chuckled softly, acknowledged her
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 27
Andrew. Inabot ako ng isang buong linggo para hikayatin siyang lumabas kasama ko. Hindi ko alintana kung ilang araw ang lumipas. I'm just happy pumayag siyang makipagkita sa akin. Paulit-ulit akong tinatawag ni Jayden na parang duwag at tanga, pero pinigilan ko ito. Kahit anong bagay na may kinalaman kay Hanna ay hinding-hindi sa akin. Ako ay karaniwang hindi isang taong matiyaga, ngunit kapag ito ay may kinalaman sa kanya, ang lahat ay tila kalmado at mapayapa. Ang pagiging kasama niya ay nagdudulot ng isang uri ng katahimikan na hindi ko akalaing mararanasan. Oo naman, maaari siyang maging matigas ang ulo minsan, ngunit nakikita ko ang hindi kapani-paniwalang tao na siya, at madalas kong ginagawang hamon ang mga bagay para sa kanya. Kahit na lumalayo siya, nananatili siyang pasensya sa akin. Ramdam ko ang pag-aalaga niya sa akin, and it means the world. Hinahangaan ko kung paano siya hindi interesado sa aking kayamanan, kahit na gusto kong ibuhos sa kanya ang lahat ng mayroon
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 26
HANNA Naiinis na talaga ako sa sarili ko dahil paulit-ulit kong sinusuri ang phone ko, umaasang may tawag o text, pero walang lumalabas. Pasado alas tres na ng hapon, wala pa ring bakas ng kahit anong contact. Isang mabigat na buntong-hininga ang pinakawalan ko, inilapag ang telepono sa mesa at tinakpan ang aking mukha ng aking mga kamay. Hindi ko maalis ang pakiramdam na ang sarili kong kalupitan ay maaaring nagtaboy sa kanya. At malamang na nagsasabi siya ng totoo. Gusto kong maniwala na siya nga, pero naging matigas ang ulo ko, ayaw makinig sa mga pakiusap niya. "Babalik din siguro siya sa huli, lagi naman sila," sinusubukan ni Ann na panatag ang loob ko, marahang hinihimas ang likod ko. I glance at her, trying to appear calm kahit na parang gulong-gulo ang puso ko. kasintahan. Hindi man lang siya nagsisisi sa pakikitungo niya sa akin. "Naiintindihan ko, Hanna," nakikiramay na tugon ni Ann, at ipinikit ko ang aking mga mata. "You should've seen her. She was repulsive a
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 25
Andrew Nagbabantang tumulo ang mga luha mula sa kanyang mga mata, namumula ang kanyang mukha sa emosyon na sumasalamin sa nagniningas na kulay ng kanyang mga mata. Sa gitna ng aking pagkataranta, hindi ko maiwasang mapansin kung gaano kaganda ang hitsura niya kapag naiinis, ngunit ang gulat ay ganap na nilamon ako. "Kaibigan lang siya mula pagkabata," nagmamadali kong paliwanag, ramdam ko ang bigat ng mga kilos ni Tammy at ang napipintong paghaharap na naghihintay sa kanya. Nangako akong tutugunan ang kanyang pag-uugali mamaya at humingi ng paliwanag para sa kanyang katapangan sa pagpasok sa sandaling ito. "Kung gayon, bakit siya kumikilos na para bang naglalambingan kayong dalawa araw-araw?" bulalas ni Hanna, halata ang galit niya. Ito ay isang antas ng galit na hindi ko pa nasaksihan mula sa kanya. Nakatayo ako roon, ang puso ko ay kumakabog sa aking tadyang, habang ang mga akusasyon ni Hanna ay tumagos sa hangin na parang tipak ng salamin. "Hanna sa totoo lang nagkamali
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 24
Hanna "I won't accept this," mariin kong sabi sabay cross arms para ipakita kung gaano ako kaseryoso. Inilayo ko ang ulo ko, iniwas ko ang mapang-akit niyang tingin. Si Andrew ay maaaring maging sobrang mapagbigay kung minsan, palaging sabik na magbigay ng tulong. Kung ano ang nakikita niya bilang isang dakilang kilos, maaaring ituring ng iba na napakalaki. Pagtingin ko sa malawak na espasyo, umiling ako. Hindi ko lubos maisip na tanggapin ang napakagarang regalo. "Wala akong hinihintay na kapalit, hayaan mo akong tulungan ka..." "That is all you ever say, Andrew... let me help you! But it's not as simple as you think. You expect me to embrace a whole building dedicated to me for starting a fashion house? It's... it's too much, Andrew..." Pabalik-balik ang lakad ko, ramdam ko ang bigat ng lahat. Sa una, umaasa ako ng isang bagong pagkakataon sa trabaho, isang bagay na mas mahusay kaysa sa ibinigay sa akin ni Amanda, ngunit may ganap na kakaibang ideya si Andrew. Paano niya ma
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 23
Andrew. Ang tawa ni Jayden ay lalong nagpatingkad sa aking pagkadismaya. Nai-click ko ang aking dila sa inis nang bumagsak siya mula sa aking kama, tinatanggihan na bigyang-dangal ang kanyang paglilibang sa isang tugon. Sa halip, tumalikod ako at tumungo sa aking aparador upang pumili ng aking damit para sa araw na iyon. Lunes noon, at inaasahan ko ang isang ipoipo ng trabaho at mga pagpupulong sa hinaharap. Ang pagdududa sa aking isipan kung magkakaroon ba ako ng pagkakataong makita si Hanna ngayon; baka mamayang gabi, ngunit walang tiyak. Ang pag-iisip ay nagalit sa akin; Madidismaya ako kung palalampasin ko ang pagkakataong makita siya. Nang maalala na hindi ko siya binisita kahapon, pinigilan ko ang pagnanasang kumilos nang pabigla-bigla. Alam kong kailangan niya ng oras sa kanyang matalik na kaibigan, kaya binigyan ko sila ng puwang upang makipag-ugnayan muli. Sa kabila ng matinding pagnanais na makasama siya, nakatagpo ako ng aliw sa pagkaalam na ligtas siya sa ilalim
ACCIDENTALLY ONE NIGHT STAND TO MAFIA Chapter 22
Hanna Maaaring mas marami pa ang nasabi ko kaysa sa sinadya ko sa taong hindi ko gaanong pinaboran, ngunit gumaan ang loob ko na nailabas ko ito, kahit na may mga bagay akong gustong sabihin. Tulad ng kung paano ko nais na sabihin sa kanya kung ano ang isang kahila-hilakbot na tao ang kanyang Tiya ay at kung paano ang kanyang pagkawala para sa pagpapaalis sa akin. Pero itinatago ko iyon sa sarili ko. Sa halip, tumayo ako, sumakay sa kotse, at alam kung ano ang susunod na gagawin. Hinatid niya ako pauwi, at pagdating namin, pasado alas singko na ng gabi. Nakakagulat na halos buong araw ay nawala habang nasa labas kami. Habang papunta kami sa kanyang guest house, napansin kong nagnanakaw siya ng tingin sa mansion na tinitirhan ko ngayon. Malamang hinihintay niya akong makalabas para makaalis siya, pero deep inside, ayoko siyang umalis. "I can now see why you don't consider this just a guest house," he remarks with a chuckle, lumingon sa akin. Walang ibang pinanghahawakan ang kany
