***flashback***
(Moments before Heidi and Kurt bid farewell to each other...)
Heidi tried to kiss him as soon as she opened the door of her condo unit. Ngunit naging maagap si Kurt sa pagpigil kay Heidi. Mabilis niyang nahawakan ang magkabilang kamay nito na akmang hahawak sa mukha niya palapit sa kanya.
"P-Parang may dumi sa mukha mo, Heidi..." He even looked at her closely and touched her cheek. Upon hearing it, parang nabigla nang husto si Heidi. Dali-dali niyang kinuha ang handbag para hagilapin ang salamin. Nang hindi niya ito makita, kinuha na lamang niya ang kanyang cellphone.
"Gosh, what was that? I never knew I was embarrassing already!" Maarte niyang sagot. Parang nakahinga naman nang maluwag si Kurt sa idinahilan niya sa kaibigan. He knew that if he would not agree to what she will do, she will think that he might be bisexual or he's not into women.
Kilala niya si Heidi bilang malakas na social media influencer. Isang post lang nito, tiyak may pipyestahan ang madla kinabukasan.
Niyakap pa ni Heidi si Kurt bago siya tuluyang lisanin ang unit niya. Sinabi rin niya kay Kurt na 'unforgettable' ang naging date nila at masaya siya, samantalang para kay Kurt, kasalungat iyon. Nang nalaman niyang masyado itong tutok sa social media life niya, sana nag-zoom date na lang sila with snacks on the side. Palagay ni Kurt, mas epektibo pa iyon kay Heidi.
Nakahinga siya nang maluwag nang nakapasok na siya sa kanyang kotse at sinimulang paandarin ang makina ng sasakyan niya. He couldn't wait to get home to rest. He stopped in front of the door of his room to grab the keys from his pocket.
Nang pihitin ni Kurt ang doorknob ng kanyang kwarto, para naman siyang iniwan ng kaluluwa niya sa sobrang gulat pagkabukas ng pinto ng kanyang kwarto. Hindi niya inasahan ang mangyayari sa dis-oras ng gabi, kung saan tahimik at tulog na yata ang lahat sa bahay nila.
Halos nakalimutan na niya ang pagod at ang naramdaman sa buong pagkikita nila ni Heidi. Lalung lalo na ang karanasan niya sa kung paano siya tratuhin nito dahil sa nakita niya ngayon lang.
Nakatayo ang mama niya sa bungad ng pintuan papasok sa kwarto niya, nakapameywang at may facial mask itong nilagay sa kanyang mukha. Ang hindi na lang natatakpan ay ang mata, ilong at bibig nito. (hindi niya alam kung anong klaseng ninja moves ang ginawa ng mama niya. Nakapasok kasi ito sa kwarto ni Kurt pero naka-lock naman ang pinto niya bago siya umalis ng bahay). Daig niya pa si Casper dahil nakasuot din ito ng puting damit pantulog.
She even put something on her hair and wrapped it in a black cloth. His mom didn't even manage to switch on the lights inside his room which made the whole scene great for a spooky night bluff. Intentionally, she wanted to surprise Kurt and she succeeded.
"Ma, naman! Akala ko kung sino na po 'yung nandito sa kwarto ko kayo lang pala." As soon as he switched the main lights of his room,he wrapped his arm around her waist. He guided her inside his room in an awkwardly nervous chuckle.
"How's the date, my dear?" Ngumingisi pa ito at tuwang-tuwa dahil sa wakas ay galing ang kanyang anak sa pakikipagdate sa babae. Mukhang ito pa 'yung excited na makibalita sa kung ano na ang nangyari sa date nila ng anak niya.
"Okay lang." He grinned as he met her eyes. Gusto siyang paniwalain ni Kurt pero binigo siya ng kanyang tono ng pananalita.
"Wala akong tiwala kapag sinabi mong "okay lang". It's the opposite of it, for sure." Hala siya, parang nagtatampo na naman ang mama niya at hinarap pa siya sabay pinukulan ng masamang tingin. Napahalukipkip pa ito habang sinasalubong ang mga mata niya.
Napalunok si Kurt ng kaunti at napakamot sa batok at napangiti ng alanganin. Patay!
"Okay nga lang. Ayun busy siya kaya hindi kami nakapag-usap ng matagal." Napaupo si Kurt sa kama niya at naghubad ng sapatos. Ang Mama naman niya ay nakatayo pa rin sa harap niya at napabuntong hininga na may halong pagkairita. Masama pa rin ang tingin niya kay Kurt at tila ba nagpapakunsensya.
"I'm okay, mom. Hindi naman minamadali ang pag-ibig." Hindi pa rin gumagalaw ang mama niya sa kinatatayuan nito. Parang sumama pa yata lalo ang tingin niya kay Kurt.
"I really don't like it, dear. I can't accept the fact that my only Kurt is getting old without someone liking him." Her facial reaction from a half frowning turned into a worried one. With that, Kurt guided her to sit on the side of his bed. He sat next to her right away.
"Without someone liking me? Really, ma?" Kurt suddenly blurted out loud.
"Then prove it to me!" Ang facial reaction naman niya ngayon ay parang mag-eevolve na pokemon. Haha! Parang gusto niyang batuhin si Kurt sa kung ano man ang makita niyang bagay sa kwarto nito.
"You know your uncle Sam? Oh my goodness dear. 50 years old na siyang doctor at nangulubot lang ang mukha niya at naging bugnutin dahil hindi na siya nakapag-asawa."
"And so?"
"Anong "and so?" ka diyan? Can't you connect the dots I am explaining to you, son?"
"Ma naman. Sabi ko nga sa'yo hindi ba? Trust me..."
"I can't help it, you know. With the case of your uncle, it was so unfortunate of him I don't want it to happen to you." Dagdag pa niya at napaupo na rin sa tabi ng anak at napabuntong hininga ng malalim.
"Ma, alam mo naman na ang pag-aasawa hindi 'yan biro. Isipin mo na lang, ang babaeng 'yun ang palagi kong makakasama sa buong buhay ko. Paano pala kung hindi ko siya mahal? Hindi ko naman gusto ang makasakit ng iba at ang idea ng divorce." Sinadyang hinawakan siya ni Kurt sa mukha ng mama niya na para bang nang-iinis ng sadya.
He giggled upon the irritated reaction of his mom's face. Shocked ito dahil may ibang kamay ang humahawak sa facial mask na nakadikit sa kanyang mukha.
"Oh no, not my facial mask, ok?" Sumimangot ang mukha niya at inilalayo ang kamay ni Kurt sa mukha niya. Hindi niya tinigilan ang mama niya, bagkus, ninakawan pa niya ito ng halik sa pisngi.
"Siguro hindi pa rin ako handa na mag-aasawa ka na. Ang mga amiga ko kasi, they are all pressuring me because you're still not getting a wife." Nagkukunwaring nagtatampo pa rin ang mama ni Kurt sa kanya. Tawa lang ang isinagot niya rito at ginantihan din siya ng kurot sa tagiliran.
"Ma, you're too old to be in a peer pressure." Taas-baba ang kilay ni Kurt at inakbayan ang mama niya. Napabuntong hininga na lang ang mama niya at kunuha ang braso nito mula sa balikat niya at hinarap si Kurt.
"It's more of being in a peer pressure, hijo. It's the reality of life. Gugustuhin mo na lang bang dumadalaw sa mga inaanak mong anak ng mga kaibigan mo kung pwede ka namang gumawa ng sarili mo?" Pinukulan siya ng mama niya ng masamang tingin na para bang gusto nitong iparating na hindi na siya nagbibiro sa pagkakataong ito.
Hindi niya magawang magalit sa mama niya. Sabagay, tama naman ito sa kanyang sinasabi dahil hindi na siya pabata. Tiningnan siyang mabuti ng kanyang ina na para bang inaalam ang reaksyon niya sa sinasabi nito.
"Let's just see, Ma. I guess before I reach thirty, you'll be expecting a grandson or a granddaughter. Just be patient." Kurt assured his mom. Her face eventually turned into a hopeful one.
"Nako, Gawin mo kasi. Puro ka salita d'yan." Napatayo na ang mama niya at tuluyang nagpaalam sa kanya. Hindi na pala nila namalayan ang oras at alas dos na pala ng madaling araw ng mga oras na iyon. Napasarap ang kanilang kwentuhan at dahil doon hindi pa sila dinadapuan ng antok.
"I hope you'll dream of the girl for you. Please update me of what she looked like, nang maipasketch natin 'yan at mahanap agad." Pahabol pa itong bumalik sa pintuan ni Kurt para sabihin lang iyon sa kanya. Napahawak pa ito sa pinto at para itong multo na biglang sumulpot at nagsalita bigla.
"I will tell you as soon as I wake up, Ma. Promise!" He managed to say between a hearty laughter.
Hindi mapigilan ni Kurt ang matawa sa inaasal ng mama niya. Hindi naman niya ito masisisi dahil 'yun talaga ang gusto niyang mangyari. Kung may gugustuhin man kasi ang mama niya, sisiguraduhin niyang makukuha niya ito sa kahit anong paraan. Creepy, hindi ba?
Kung ang mama niya ay gustung gusto na makapag-asawa siya, aba, mas lalo naman siya. Kung hindi lang dahil sa pagpupumilit ng mama niya sa ganitong aspeto ng buhay niya, wala na siya sigurong pake. Buti na lang at may tao pang concerned sa love life niya.
He should start to find one this time. Hindi niya hinahanap ang pag-ibig pero hindi naman masama kung siya na mismo ang gagawa ng paraan. As the saying goes, "there are many fish in the sea...
..you just have to catch one, on your own."
When his mom left the room, he never fell asleep easily. The thoughts his mother shared to him started bothering him this time. Marahil tama nga ang mommy niya. Kailangan na niyang gumalaw nang kusa kesa sa maghintay.Besides, that's what guys usually do, right? Kung siya man ang gagawa ng first move, hindi iyon malaking issue kasi iyon naman talaga ang dapat niyang gawin, ang maghanap hangga't magkaroon siya ng nobya.Nang mga sumunod na araw, isa-isangkinumusta ni Kurt ang mga dating kaibigan. Karamihan sa kanila ay mga babae. Para sa kanya, oras na siguro para pagtuunan ng pansin ang buhay pag-ibig niya. Kung hindi lang talaga dahil sa mama niya, hindi pa niya makikita na dapat na pala siyang malagay sa tahimik.Most of his girl friends are missing
Nakatayo si Kurt sa balkonahe ng kwarto niya na tila nagmumuni-muni. Napaisip niyang bigla at pinanghinayangan kung bakit pa niya hiningi ang halos isang linggong pahinga mula sa trabaho niya. Pakiramdam niya tuloy ang tamad tamad na niya.For him, the coming three days are not getting productive anymore. Kung may espesyal na tao o nilalang na masaya dahil nasa bahay siya, it's his beloved dog, Jenna. Ramdam niya ang pagkasabik ng aso niya sa kanya at alam niyang natutuwa ito na naglalagi ang kanyang abalang amo sa bahay nitong mga nakaraang araw. Tinawag na naman niya ang aso niya at kaagad naman itong lumapit. Ang isa sa mga nakakatuwa at nagugustuhan niya sa aso niya ay 'yung pagiging pamilyar na nito sa kwarto niya.Sa tuwing papasok siya sa kwarto niya, nakasanayan na niyang makita ang aso niya sa bawat sulok ni
Pagkatapos niyang kumain ay kaagad naman siyang bumalik sa kwarto niya. Nang makita ni Jenna na tumayo na si Kurt, agad namang sumunod ito sa kanya. Hindi niya napigilang ngumiti at napabaling ang tingin sa alagang aso.“Come here, Jenna.” Mahina at palambing na tawag niya sa aso. Agad naman itong lumapit at parang sabik na sabik lagi sa atensiyon niya.“Whoa, easy babe.” Natatawang hinihimas ni Kurt ang ulo ng aso niya. Dinaganan kasi siya ni Jenna pagkarinig ng pangalan nito na tinatawag niya. She’s a golden retriever. Napakalambing at panay ang dila nito sa mukha ni Kurt. Napapikit na lang ito habang natatawa sa inasal ng alaga niyang aso.“Sana makahanap din ako ng babaeng kasing loyal mo, Jenna.” He cupped Jenna’s fa
Napakahigpit ng hawak niya sa kamay ko habang pinapahid ito sa tiyan ng tatay niya. "Tay, kamusta? Nagiging mabuti na ba ang pakiramdam mo?" Mula sa gaserang nakalapag sa mesa, nasaksihan ko mismo sa mukha niya ang bahid ng sobrang pag-aalala. Nanatili lang siyang nakapikit at ipinagpatuloy niya pa rin ang ginagawa niyang ritwal na sinasabi niya kanina pa. “Tama ba itong pinuntahan ko? I really hope I will not get into trouble after this.” Hindi ko mapigilang hindi pagpawisan. Everything feels creepy and weird at the same time. It’s even my first time doing all this stuff. Hindi ito ang kinagisnan kong paraan ng pagpapagaling ng isang maysakit. Even the medical practitioners do not condone this kind of practice in treating patients! "Oo anak, mukhang gumaan ang a
Nagpedal ako papuntang bahay kahit medyo ginagabi na ako. I am now wondering why I can't even feel that I am tired. It was my first time experiencing this exact feeling. I thought love-at-first-sight is only but an exaggeration but I was wrong.You can actually feel it deep within you when it really happens. Hindi pa rin maalis sa alaala ko ang maganda pero nakasimangot niyang mukha. Kahit nakarating na ako sa bungad ng gate namin, hindi ko pa rin mapigilang ngumiti. Ibang iba ang dating niya sa akin. Hindi ko na halos napansin ang mga nakapalibot sa akin nang mismong nailagay ko sa ayos ang aking bike."Oh my goodness my unico hijo, where have you been?" Magkasamang tili at sigaw ang bumungad sa akin pagkapasok ko sa main entrance ng bahay. I am approached by my mom's worried look. Halos mahulog naman ang puso ko sa gulat sa b
Matagal kong tiningnan ang kamay niya bago maintindihan ang ibig niyang sabihin. Nakangiti pa siya at mukha yatang nasa mood ngayon habang nakatingin din sa magiging reaksyon ko.Hindi nga niya nakalimutan ang ipinangako ko sa kanya kahapon. Napakamot ako sa ulo ko ng wala sa oras."Nasaan na?" Nakalahad pa rin ang kamay niya habang mabagal na lumalapit sa akin. Her happiness is somewhat obvious."Pasensya na pala kagabi ha. Nabigla lang ako, Darsie." Malambing niyang sabi at mahinang tinapik ang braso ko. Kulang na lang mabulunan ako ng sarili kong laway sa itinawag niya sa akin ngayon lang. Gusto kong matawa na ewan. Siya pa nga ba ang babaeng nakilala ko kagabi o iba na?"Darsie?""Daryo 'yan. Kaya lan
Heidi smiled sweetly. Iyong tipong kahit siguro sinong tao hindi kayang tanggihan ang ganyang klase ng ngiti. She looked so sincere it looked more true than fake.“Oh, I never mind at all, hija. You’re always welcome here in this house just like the old times.”“I am so glad to hear that, tita!” From what she heard from Kurt’s mom, she excitedly hugged her tight.“Well, I am just concerned about what your parents would say.”“They never mind, tita. They’re too busy with our businesses here and abroad. Hindi ko nga alam kung aware pa sila na may anak pa sila.” She comforted her by hugging her back and massaging her shoulders a bit.
Dumating na sa point ng buhay niya nasa pakiramdam niya, lahat sa buhay ay abot kamay na. Ang minsang pinangarap niyang matapos na kurso ay natapos din niya sa pagtatiyaga ng matagal.Finally, it was all his. The fame and name he wished to establish ten years ago. Naalala pa niya, noong teenage years niyagusto niya lang magingisangkilalang tao sa lipunan. Whatever course he would take, he wants to be successful. He took nursing as his first course. After he passed the licensure exams, he proceed to what he desired the most: to be a doctor. Luckily, nakamit naman niya kaya lang may malaki siyang pinuproblema: Napapag-iwanan na siya ng panahon pagdating sa mga babae.At the age of 27, he realized that he never entered any relationship just because of too much ambitions. Ni hindi nga siyanakipagf
Heidi smiled sweetly. Iyong tipong kahit siguro sinong tao hindi kayang tanggihan ang ganyang klase ng ngiti. She looked so sincere it looked more true than fake.“Oh, I never mind at all, hija. You’re always welcome here in this house just like the old times.”“I am so glad to hear that, tita!” From what she heard from Kurt’s mom, she excitedly hugged her tight.“Well, I am just concerned about what your parents would say.”“They never mind, tita. They’re too busy with our businesses here and abroad. Hindi ko nga alam kung aware pa sila na may anak pa sila.” She comforted her by hugging her back and massaging her shoulders a bit.
Matagal kong tiningnan ang kamay niya bago maintindihan ang ibig niyang sabihin. Nakangiti pa siya at mukha yatang nasa mood ngayon habang nakatingin din sa magiging reaksyon ko.Hindi nga niya nakalimutan ang ipinangako ko sa kanya kahapon. Napakamot ako sa ulo ko ng wala sa oras."Nasaan na?" Nakalahad pa rin ang kamay niya habang mabagal na lumalapit sa akin. Her happiness is somewhat obvious."Pasensya na pala kagabi ha. Nabigla lang ako, Darsie." Malambing niyang sabi at mahinang tinapik ang braso ko. Kulang na lang mabulunan ako ng sarili kong laway sa itinawag niya sa akin ngayon lang. Gusto kong matawa na ewan. Siya pa nga ba ang babaeng nakilala ko kagabi o iba na?"Darsie?""Daryo 'yan. Kaya lan
Nagpedal ako papuntang bahay kahit medyo ginagabi na ako. I am now wondering why I can't even feel that I am tired. It was my first time experiencing this exact feeling. I thought love-at-first-sight is only but an exaggeration but I was wrong.You can actually feel it deep within you when it really happens. Hindi pa rin maalis sa alaala ko ang maganda pero nakasimangot niyang mukha. Kahit nakarating na ako sa bungad ng gate namin, hindi ko pa rin mapigilang ngumiti. Ibang iba ang dating niya sa akin. Hindi ko na halos napansin ang mga nakapalibot sa akin nang mismong nailagay ko sa ayos ang aking bike."Oh my goodness my unico hijo, where have you been?" Magkasamang tili at sigaw ang bumungad sa akin pagkapasok ko sa main entrance ng bahay. I am approached by my mom's worried look. Halos mahulog naman ang puso ko sa gulat sa b
Napakahigpit ng hawak niya sa kamay ko habang pinapahid ito sa tiyan ng tatay niya. "Tay, kamusta? Nagiging mabuti na ba ang pakiramdam mo?" Mula sa gaserang nakalapag sa mesa, nasaksihan ko mismo sa mukha niya ang bahid ng sobrang pag-aalala. Nanatili lang siyang nakapikit at ipinagpatuloy niya pa rin ang ginagawa niyang ritwal na sinasabi niya kanina pa. “Tama ba itong pinuntahan ko? I really hope I will not get into trouble after this.” Hindi ko mapigilang hindi pagpawisan. Everything feels creepy and weird at the same time. It’s even my first time doing all this stuff. Hindi ito ang kinagisnan kong paraan ng pagpapagaling ng isang maysakit. Even the medical practitioners do not condone this kind of practice in treating patients! "Oo anak, mukhang gumaan ang a
Pagkatapos niyang kumain ay kaagad naman siyang bumalik sa kwarto niya. Nang makita ni Jenna na tumayo na si Kurt, agad namang sumunod ito sa kanya. Hindi niya napigilang ngumiti at napabaling ang tingin sa alagang aso.“Come here, Jenna.” Mahina at palambing na tawag niya sa aso. Agad naman itong lumapit at parang sabik na sabik lagi sa atensiyon niya.“Whoa, easy babe.” Natatawang hinihimas ni Kurt ang ulo ng aso niya. Dinaganan kasi siya ni Jenna pagkarinig ng pangalan nito na tinatawag niya. She’s a golden retriever. Napakalambing at panay ang dila nito sa mukha ni Kurt. Napapikit na lang ito habang natatawa sa inasal ng alaga niyang aso.“Sana makahanap din ako ng babaeng kasing loyal mo, Jenna.” He cupped Jenna’s fa
Nakatayo si Kurt sa balkonahe ng kwarto niya na tila nagmumuni-muni. Napaisip niyang bigla at pinanghinayangan kung bakit pa niya hiningi ang halos isang linggong pahinga mula sa trabaho niya. Pakiramdam niya tuloy ang tamad tamad na niya.For him, the coming three days are not getting productive anymore. Kung may espesyal na tao o nilalang na masaya dahil nasa bahay siya, it's his beloved dog, Jenna. Ramdam niya ang pagkasabik ng aso niya sa kanya at alam niyang natutuwa ito na naglalagi ang kanyang abalang amo sa bahay nitong mga nakaraang araw. Tinawag na naman niya ang aso niya at kaagad naman itong lumapit. Ang isa sa mga nakakatuwa at nagugustuhan niya sa aso niya ay 'yung pagiging pamilyar na nito sa kwarto niya.Sa tuwing papasok siya sa kwarto niya, nakasanayan na niyang makita ang aso niya sa bawat sulok ni
When his mom left the room, he never fell asleep easily. The thoughts his mother shared to him started bothering him this time. Marahil tama nga ang mommy niya. Kailangan na niyang gumalaw nang kusa kesa sa maghintay.Besides, that's what guys usually do, right? Kung siya man ang gagawa ng first move, hindi iyon malaking issue kasi iyon naman talaga ang dapat niyang gawin, ang maghanap hangga't magkaroon siya ng nobya.Nang mga sumunod na araw, isa-isangkinumusta ni Kurt ang mga dating kaibigan. Karamihan sa kanila ay mga babae. Para sa kanya, oras na siguro para pagtuunan ng pansin ang buhay pag-ibig niya. Kung hindi lang talaga dahil sa mama niya, hindi pa niya makikita na dapat na pala siyang malagay sa tahimik.Most of his girl friends are missing
***flashback***(Moments before Heidi and Kurt bid farewell to each other...)Heidi tried to kiss him as soon as she opened the door of her condo unit. Ngunit naging maagap si Kurt sa pagpigil kay Heidi. Mabilis niyang nahawakan ang magkabilang kamay nito na akmang hahawak sa mukha niya palapit sa kanya."P-Parang may dumi sa mukha mo, Heidi..." He even looked at her closely and touched her cheek. Upon hearing it, parang nabigla nang husto si Heidi. Dali-dali niyang kinuha ang handbag para hagilapin ang salamin. Nang hindi niya ito makita, kinuha na lamang niya ang kanyang cellphone."Gosh, what was that? I never knew I was embarrassing alr
At the age of 27, Kurt Samuel Lavapiez is already a well-known physician. Hindi niya taglay ang mestisong kagandahan sa isang lalaki. Hindi niya rin maikumpara ang sarili niya sa mga artistang lalaki. Sa katunayan, wala siyang kamukha sa kanila, pero may mga katangian siyang magugustuhan agad ng mga nakakasalamuha niya.He is fair complexioned, 5'9 in height and he is simple yet his smile stands out from the rest. Medyo singkit ang mata at matangos ang ilong. Hindi naman siya pahuhuli kung sa panlabas na anyo ang basehan. He has his own unique 'attractiveness' na nagugustuhan ng karamihan.Sa mga nakakakilala sa kanya, ang ugali niyang likas na mabait at mapagkumbaba sa iba ang nagpasikat sa hospital kung nasaan siya nagtatrabaho. Hindi siya mareklamo at kahit anong hirap at puyat sa trabaho, nakakaya niyang tiisin.