Napakahigpit ng hawak niya sa kamay ko habang pinapahid ito sa tiyan ng tatay niya.
"Tay, kamusta? Nagiging mabuti na ba ang pakiramdam mo?" Mula sa gaserang nakalapag sa mesa, nasaksihan ko mismo sa mukha niya ang bahid ng sobrang pag-aalala. Nanatili lang siyang nakapikit at ipinagpatuloy niya pa rin ang ginagawa niyang ritwal na sinasabi niya kanina pa.
“Tama ba itong pinuntahan ko? I really hope I will not get into trouble after this.” Hindi ko mapigilang hindi pagpawisan. Everything feels creepy and weird at the same time. It’s even my first time doing all this stuff. Hindi ito ang kinagisnan kong paraan ng pagpapagaling ng isang maysakit. Even the medical practitioners do not condone this kind of practice in treating patients!
"Oo anak, mukhang gumaan ang a
Nagpedal ako papuntang bahay kahit medyo ginagabi na ako. I am now wondering why I can't even feel that I am tired. It was my first time experiencing this exact feeling. I thought love-at-first-sight is only but an exaggeration but I was wrong.You can actually feel it deep within you when it really happens. Hindi pa rin maalis sa alaala ko ang maganda pero nakasimangot niyang mukha. Kahit nakarating na ako sa bungad ng gate namin, hindi ko pa rin mapigilang ngumiti. Ibang iba ang dating niya sa akin. Hindi ko na halos napansin ang mga nakapalibot sa akin nang mismong nailagay ko sa ayos ang aking bike."Oh my goodness my unico hijo, where have you been?" Magkasamang tili at sigaw ang bumungad sa akin pagkapasok ko sa main entrance ng bahay. I am approached by my mom's worried look. Halos mahulog naman ang puso ko sa gulat sa b
Matagal kong tiningnan ang kamay niya bago maintindihan ang ibig niyang sabihin. Nakangiti pa siya at mukha yatang nasa mood ngayon habang nakatingin din sa magiging reaksyon ko.Hindi nga niya nakalimutan ang ipinangako ko sa kanya kahapon. Napakamot ako sa ulo ko ng wala sa oras."Nasaan na?" Nakalahad pa rin ang kamay niya habang mabagal na lumalapit sa akin. Her happiness is somewhat obvious."Pasensya na pala kagabi ha. Nabigla lang ako, Darsie." Malambing niyang sabi at mahinang tinapik ang braso ko. Kulang na lang mabulunan ako ng sarili kong laway sa itinawag niya sa akin ngayon lang. Gusto kong matawa na ewan. Siya pa nga ba ang babaeng nakilala ko kagabi o iba na?"Darsie?""Daryo 'yan. Kaya lan
Heidi smiled sweetly. Iyong tipong kahit siguro sinong tao hindi kayang tanggihan ang ganyang klase ng ngiti. She looked so sincere it looked more true than fake.“Oh, I never mind at all, hija. You’re always welcome here in this house just like the old times.”“I am so glad to hear that, tita!” From what she heard from Kurt’s mom, she excitedly hugged her tight.“Well, I am just concerned about what your parents would say.”“They never mind, tita. They’re too busy with our businesses here and abroad. Hindi ko nga alam kung aware pa sila na may anak pa sila.” She comforted her by hugging her back and massaging her shoulders a bit.
Dumating na sa point ng buhay niya nasa pakiramdam niya, lahat sa buhay ay abot kamay na. Ang minsang pinangarap niyang matapos na kurso ay natapos din niya sa pagtatiyaga ng matagal.Finally, it was all his. The fame and name he wished to establish ten years ago. Naalala pa niya, noong teenage years niyagusto niya lang magingisangkilalang tao sa lipunan. Whatever course he would take, he wants to be successful. He took nursing as his first course. After he passed the licensure exams, he proceed to what he desired the most: to be a doctor. Luckily, nakamit naman niya kaya lang may malaki siyang pinuproblema: Napapag-iwanan na siya ng panahon pagdating sa mga babae.At the age of 27, he realized that he never entered any relationship just because of too much ambitions. Ni hindi nga siyanakipagf
At the age of 27, Kurt Samuel Lavapiez is already a well-known physician. Hindi niya taglay ang mestisong kagandahan sa isang lalaki. Hindi niya rin maikumpara ang sarili niya sa mga artistang lalaki. Sa katunayan, wala siyang kamukha sa kanila, pero may mga katangian siyang magugustuhan agad ng mga nakakasalamuha niya.He is fair complexioned, 5'9 in height and he is simple yet his smile stands out from the rest. Medyo singkit ang mata at matangos ang ilong. Hindi naman siya pahuhuli kung sa panlabas na anyo ang basehan. He has his own unique 'attractiveness' na nagugustuhan ng karamihan.Sa mga nakakakilala sa kanya, ang ugali niyang likas na mabait at mapagkumbaba sa iba ang nagpasikat sa hospital kung nasaan siya nagtatrabaho. Hindi siya mareklamo at kahit anong hirap at puyat sa trabaho, nakakaya niyang tiisin.
***flashback***(Moments before Heidi and Kurt bid farewell to each other...)Heidi tried to kiss him as soon as she opened the door of her condo unit. Ngunit naging maagap si Kurt sa pagpigil kay Heidi. Mabilis niyang nahawakan ang magkabilang kamay nito na akmang hahawak sa mukha niya palapit sa kanya."P-Parang may dumi sa mukha mo, Heidi..." He even looked at her closely and touched her cheek. Upon hearing it, parang nabigla nang husto si Heidi. Dali-dali niyang kinuha ang handbag para hagilapin ang salamin. Nang hindi niya ito makita, kinuha na lamang niya ang kanyang cellphone."Gosh, what was that? I never knew I was embarrassing alr
When his mom left the room, he never fell asleep easily. The thoughts his mother shared to him started bothering him this time. Marahil tama nga ang mommy niya. Kailangan na niyang gumalaw nang kusa kesa sa maghintay.Besides, that's what guys usually do, right? Kung siya man ang gagawa ng first move, hindi iyon malaking issue kasi iyon naman talaga ang dapat niyang gawin, ang maghanap hangga't magkaroon siya ng nobya.Nang mga sumunod na araw, isa-isangkinumusta ni Kurt ang mga dating kaibigan. Karamihan sa kanila ay mga babae. Para sa kanya, oras na siguro para pagtuunan ng pansin ang buhay pag-ibig niya. Kung hindi lang talaga dahil sa mama niya, hindi pa niya makikita na dapat na pala siyang malagay sa tahimik.Most of his girl friends are missing
Nakatayo si Kurt sa balkonahe ng kwarto niya na tila nagmumuni-muni. Napaisip niyang bigla at pinanghinayangan kung bakit pa niya hiningi ang halos isang linggong pahinga mula sa trabaho niya. Pakiramdam niya tuloy ang tamad tamad na niya.For him, the coming three days are not getting productive anymore. Kung may espesyal na tao o nilalang na masaya dahil nasa bahay siya, it's his beloved dog, Jenna. Ramdam niya ang pagkasabik ng aso niya sa kanya at alam niyang natutuwa ito na naglalagi ang kanyang abalang amo sa bahay nitong mga nakaraang araw. Tinawag na naman niya ang aso niya at kaagad naman itong lumapit. Ang isa sa mga nakakatuwa at nagugustuhan niya sa aso niya ay 'yung pagiging pamilyar na nito sa kwarto niya.Sa tuwing papasok siya sa kwarto niya, nakasanayan na niyang makita ang aso niya sa bawat sulok ni
Heidi smiled sweetly. Iyong tipong kahit siguro sinong tao hindi kayang tanggihan ang ganyang klase ng ngiti. She looked so sincere it looked more true than fake.“Oh, I never mind at all, hija. You’re always welcome here in this house just like the old times.”“I am so glad to hear that, tita!” From what she heard from Kurt’s mom, she excitedly hugged her tight.“Well, I am just concerned about what your parents would say.”“They never mind, tita. They’re too busy with our businesses here and abroad. Hindi ko nga alam kung aware pa sila na may anak pa sila.” She comforted her by hugging her back and massaging her shoulders a bit.
Matagal kong tiningnan ang kamay niya bago maintindihan ang ibig niyang sabihin. Nakangiti pa siya at mukha yatang nasa mood ngayon habang nakatingin din sa magiging reaksyon ko.Hindi nga niya nakalimutan ang ipinangako ko sa kanya kahapon. Napakamot ako sa ulo ko ng wala sa oras."Nasaan na?" Nakalahad pa rin ang kamay niya habang mabagal na lumalapit sa akin. Her happiness is somewhat obvious."Pasensya na pala kagabi ha. Nabigla lang ako, Darsie." Malambing niyang sabi at mahinang tinapik ang braso ko. Kulang na lang mabulunan ako ng sarili kong laway sa itinawag niya sa akin ngayon lang. Gusto kong matawa na ewan. Siya pa nga ba ang babaeng nakilala ko kagabi o iba na?"Darsie?""Daryo 'yan. Kaya lan
Nagpedal ako papuntang bahay kahit medyo ginagabi na ako. I am now wondering why I can't even feel that I am tired. It was my first time experiencing this exact feeling. I thought love-at-first-sight is only but an exaggeration but I was wrong.You can actually feel it deep within you when it really happens. Hindi pa rin maalis sa alaala ko ang maganda pero nakasimangot niyang mukha. Kahit nakarating na ako sa bungad ng gate namin, hindi ko pa rin mapigilang ngumiti. Ibang iba ang dating niya sa akin. Hindi ko na halos napansin ang mga nakapalibot sa akin nang mismong nailagay ko sa ayos ang aking bike."Oh my goodness my unico hijo, where have you been?" Magkasamang tili at sigaw ang bumungad sa akin pagkapasok ko sa main entrance ng bahay. I am approached by my mom's worried look. Halos mahulog naman ang puso ko sa gulat sa b
Napakahigpit ng hawak niya sa kamay ko habang pinapahid ito sa tiyan ng tatay niya. "Tay, kamusta? Nagiging mabuti na ba ang pakiramdam mo?" Mula sa gaserang nakalapag sa mesa, nasaksihan ko mismo sa mukha niya ang bahid ng sobrang pag-aalala. Nanatili lang siyang nakapikit at ipinagpatuloy niya pa rin ang ginagawa niyang ritwal na sinasabi niya kanina pa. “Tama ba itong pinuntahan ko? I really hope I will not get into trouble after this.” Hindi ko mapigilang hindi pagpawisan. Everything feels creepy and weird at the same time. It’s even my first time doing all this stuff. Hindi ito ang kinagisnan kong paraan ng pagpapagaling ng isang maysakit. Even the medical practitioners do not condone this kind of practice in treating patients! "Oo anak, mukhang gumaan ang a
Pagkatapos niyang kumain ay kaagad naman siyang bumalik sa kwarto niya. Nang makita ni Jenna na tumayo na si Kurt, agad namang sumunod ito sa kanya. Hindi niya napigilang ngumiti at napabaling ang tingin sa alagang aso.“Come here, Jenna.” Mahina at palambing na tawag niya sa aso. Agad naman itong lumapit at parang sabik na sabik lagi sa atensiyon niya.“Whoa, easy babe.” Natatawang hinihimas ni Kurt ang ulo ng aso niya. Dinaganan kasi siya ni Jenna pagkarinig ng pangalan nito na tinatawag niya. She’s a golden retriever. Napakalambing at panay ang dila nito sa mukha ni Kurt. Napapikit na lang ito habang natatawa sa inasal ng alaga niyang aso.“Sana makahanap din ako ng babaeng kasing loyal mo, Jenna.” He cupped Jenna’s fa
Nakatayo si Kurt sa balkonahe ng kwarto niya na tila nagmumuni-muni. Napaisip niyang bigla at pinanghinayangan kung bakit pa niya hiningi ang halos isang linggong pahinga mula sa trabaho niya. Pakiramdam niya tuloy ang tamad tamad na niya.For him, the coming three days are not getting productive anymore. Kung may espesyal na tao o nilalang na masaya dahil nasa bahay siya, it's his beloved dog, Jenna. Ramdam niya ang pagkasabik ng aso niya sa kanya at alam niyang natutuwa ito na naglalagi ang kanyang abalang amo sa bahay nitong mga nakaraang araw. Tinawag na naman niya ang aso niya at kaagad naman itong lumapit. Ang isa sa mga nakakatuwa at nagugustuhan niya sa aso niya ay 'yung pagiging pamilyar na nito sa kwarto niya.Sa tuwing papasok siya sa kwarto niya, nakasanayan na niyang makita ang aso niya sa bawat sulok ni
When his mom left the room, he never fell asleep easily. The thoughts his mother shared to him started bothering him this time. Marahil tama nga ang mommy niya. Kailangan na niyang gumalaw nang kusa kesa sa maghintay.Besides, that's what guys usually do, right? Kung siya man ang gagawa ng first move, hindi iyon malaking issue kasi iyon naman talaga ang dapat niyang gawin, ang maghanap hangga't magkaroon siya ng nobya.Nang mga sumunod na araw, isa-isangkinumusta ni Kurt ang mga dating kaibigan. Karamihan sa kanila ay mga babae. Para sa kanya, oras na siguro para pagtuunan ng pansin ang buhay pag-ibig niya. Kung hindi lang talaga dahil sa mama niya, hindi pa niya makikita na dapat na pala siyang malagay sa tahimik.Most of his girl friends are missing
***flashback***(Moments before Heidi and Kurt bid farewell to each other...)Heidi tried to kiss him as soon as she opened the door of her condo unit. Ngunit naging maagap si Kurt sa pagpigil kay Heidi. Mabilis niyang nahawakan ang magkabilang kamay nito na akmang hahawak sa mukha niya palapit sa kanya."P-Parang may dumi sa mukha mo, Heidi..." He even looked at her closely and touched her cheek. Upon hearing it, parang nabigla nang husto si Heidi. Dali-dali niyang kinuha ang handbag para hagilapin ang salamin. Nang hindi niya ito makita, kinuha na lamang niya ang kanyang cellphone."Gosh, what was that? I never knew I was embarrassing alr
At the age of 27, Kurt Samuel Lavapiez is already a well-known physician. Hindi niya taglay ang mestisong kagandahan sa isang lalaki. Hindi niya rin maikumpara ang sarili niya sa mga artistang lalaki. Sa katunayan, wala siyang kamukha sa kanila, pero may mga katangian siyang magugustuhan agad ng mga nakakasalamuha niya.He is fair complexioned, 5'9 in height and he is simple yet his smile stands out from the rest. Medyo singkit ang mata at matangos ang ilong. Hindi naman siya pahuhuli kung sa panlabas na anyo ang basehan. He has his own unique 'attractiveness' na nagugustuhan ng karamihan.Sa mga nakakakilala sa kanya, ang ugali niyang likas na mabait at mapagkumbaba sa iba ang nagpasikat sa hospital kung nasaan siya nagtatrabaho. Hindi siya mareklamo at kahit anong hirap at puyat sa trabaho, nakakaya niyang tiisin.