IKALAWANG KABANATA

Mas maingay pa sa palengke ang koridor ng building nang tumunog ang bell hudyat na tapos na ang pang umagang klase. Nagtutulakan ang mga lalake palabas ng classroom habang nag aayos naman ng mga histura ang mga babae. Nag lalagay ang mga ito ng mga kung anu-anong kolorete sa  mukha upang maging presintable sa harap ng mga tao.

Napuno ng halakhakan at kulitan ang koridor nang lumabas ang magababrkada. Pinag aagawan nila ang telepono ni Derek na may lamang larawan ng babaeng galing sa ibang skwelahan.

"Iba ka talaga Derek my boy! Palihim ka ring tumira e! Ganda niyan ah, pakilala mo kami!" Ung ot ni Josh.

"Tatahi-tahimik lang 'tong si Derek pero matinik sa Chix yan!" Dugtong ni Felix.

Natatawang napailing si Sid habang halata naman ang inis sa mukha ni Derek.

"Tignan mo Sid, sobrang sexy oh! Look at that curve man damn!" Humuhulma pa sa hangin na ani ni Josh.

"Nah! Di sexy!"Tanggi ni Sid.

"Ay naku Josh! Pag usapang babae huwga mo nang idamay si Sid, si Grace lang nakikita niyan!"

"Oo nga! Kailan ba pupunta yan dito? Nang makilala namin."

"Hindi ko alam, wala naman kaming napag-usapan. Tsaka kung pupunta man yun dito, ilalayo ko siya sa inyong dalawa!" Tinuro niya ang dalawa na sinang - ayunan naman ni Derek.

"Tama yan, bro! Dapat ilayo sa masasamang elemento!"

"Tanginamo!" Pinatayo ni Felix ang gitnang daliri sa dalawa na nagresulta ng hagalpakan nilang apat sa gitna ng hallway.

Napansin ni Sid na mag isang naglalakad papasok ng canteen ang bagong kaklase. Mag isa ito at may suot na earphones sa magkabilang tenga.

Tuwid ang lakad habang nakasalubong ang mga kilay. Aroganteng-arogante sa paningin ni Sid.

Umismid siya at binalingan ang kabarkada na nakapili na ng upuan pagkapasok palang nila ng Canteen.

Kahit nakasuot na ng earphones ay dinig na dinig pa rin ni Dale ang ingay ng mga kaklase sa kabilang mesa. Nawawala ang kaniyang konsentrasyon sa panunuod ng isang video sa youtube kung saan nagtuturo ang isang guro kung paano magsalita ng bisaya.

"Laging tandaan na hindi lahat ng magkaparehong salita ay pareho na rin ang kahulugan nito, lalo na kung makikipag usap ka sa wikang bisaya.

Halimbawa, Langgam. Kung sa tagalog, ang langgam ay isang maliit na insekto. Pero kung sa bisaya, ito ay ibon-"

"Giatay! Boang ka jud Felix ay yawa ka!" Naputol ang pakikinig niya sa pinapanuod dahil sa lakas ng boses sa kabilang mesa.

(Puta! Baliw ka talaga Felix! Demonyo ka!)

Huminga siya ng malalim at mas hinabaan pa ang pasensya.

"Kalma, mga jejemon yan kaya ganyan ka ingay, okay?” Pagpapakalma niya sa sarili. Nagpatuloy na siya sa panunuod ngunit wala nang pumapasok sa isip niya dahil sa hagalpakan ng grupo.

Dumako ang masamang tingin niya sa mesa nila at sakto namang nagtagpo ang tingin nila ni Sid.

 Mariin itong nakatitig sa kaniya. Lumalabas ang malalalim nutong dimples sa tuwing gumagalaw ang mukha nito.

Mariin niyang itinatanggi ang naiisip.

"Impossible. Kung siya yun, malamang kilala na niya ako kanina pa lang. Pero niyayabangan niya pa ako ng tingin, kaya impossible talaga."

Bumalik ang tingin niya sa cellphone at umiling.  Nawalan na siya ng gana na manuod at kumain kaya kinuha niya ang bag at tumayo bago lumabas ng Canteen.

Dinala siya ng kaniyang mga paa sa ilalim ng puno ng acasia sa likod ng kanilang Building. Maraming nakatambay sa ilalim ng mga puno. May mga magkakasintahan, mag babarkada at rulad niya, marami ring nag iisa.

Umupo siya at muling binuksan ang cellphone.

"Kailangan kong makapasa!" 

Tinuon niya ang kaniyang atensyon sa panunuod ng video pero nawalan na siya ng gana. Hindi na makapag pokus ang utak niya sa panunuod. Padabog niyang tinapon ang cellphone sa loob ng bag at napasabunot.

"Piste talaga!!"Ungot niya. Napatihaya siya at tumingin sa kawalan. Nawawalan ng pag-asa

Nakatingin lang si Sid sa pintuan, kung saan lumabas ang kaklase. Naiinis siya dito ngunit meron sa kaniya na gusto niyang makilala ito at maging kaibigan.

Pinilig niya ang ulo at tumayo kasabay nila Felix. Tinahak nila ang daan pabalik sa Classroom, kung saan naabutan ni Sid si Dale na nakayoko habang may nakasalpak na earphones sa tenga.

Umupo siya sa likod nito at tinitigan ang ulo. Malalim ang pagkakatitig niya sa likuran ng kaklase nang dambahan siya ni Josh.

"Ba't ang seryoso mo? Hahaha!" Tawa nito habang binatukan pa si Sid. Hindi naman siya pinansin ni Sid at kinuha nalang nito ang libro at nagbasa dahil may pagsusulit pa sila.

Muling dumako ang tingin niya sa likurang bahagi ni Dale. Di niya mawari ang nararamdaman pero meron sa kaniya na pakiramdam niya matagal na niyang kilala ito. O baka nag de-delusyon lang siya.

Dumating ang guro nila kaya naputol ang pag iisip niya..

Hanggang makauwi ay bumabagabag pa rin sa kaniya ang palaisipang, "Parang kilala ko 'to"

Binagsak niya ang sarili sa kama at kinuha ang selpon na bigay sa kaniya ng kuya niya.

E-de-nial niya ang numero ni Grace.

"Hello?"

"Hi...." Nakangiti niyang ani habang tinataas ang kamay tila may inaabot sa kawalan.

"Kamusta araw mo?"

"Na late ako kanina kaya gumapang ako papunta sa upuan ko, kaso matang lawin talaga si Maam, nahuli ako!" Halakhak niya. Bumungisngis naman si Grace sa kabilang linya.

"Hay naku, Sid! Dapat magpakabait ka jan. Mag aral ka nang mabuti para may magandang buhay ka. Huwag puro barkada, okay?"

"Di naman ako nag bubulakbol ah? Hahaha di naman mga masasamang tao mga kaibigan ko tsaka nag aaral ako ng mabuti para sa future natin..."

Natahimik si Grace sa kabilang linya.

"Oo na! Oo na! Aminin mo na, kinikilig ka ba jan?" pang aasar niya sa dalaga.

"Kainis ka!" kunwaring paggalit ngunit nababahiran ng tuwa ang tono ng dalaga.

"Yung box pala, nabuksan mo na?" Naalalang sabi ni Grace.

Tumayo si Sid at kinuha ang kahon na nilagay niya sa ilalim ng kama.

"Ano ba 'to?" Tanong niya habang binubuksan ang kahon.

"Makikita mo rin."

Pag bukas niya ay tumambad ang isang bibliya, rosaryo at larawan nilang dalawa.

Hindi siya makapaniwala sa laman ng kahon. Ang larawan ay kuha nung ika-labindalawang kaarawan ni Grace na kung saan ay nakaharap silang dalawa sa papalubog na araw. Nakapulupot ang kaniyang mga kamay sa katawan ni Grace habang akap akap ito sa likuran. Pagilid ang pagkuha ng larawan. Kitang kita silang dalawa, ang dagat at ang papalubog na araw.

"Nakita mo na?"

"O-oo..."

"Nagustuhan mo ba?"

"Oo naman... Pero bakit?"

"Bakit may bible? Naisipan ko lang na bigyan ka ng bible and rosaryo, kasi naisip ko, malayo ka dito, sa pamilya mo. At kilala kita Sid, kahit anong problema mo, hindi ka nagsasabi sa amin. Kaya kung hindi ka komportableng magbahagi ng problema, pwede mo naman siyang kausapin.

Lahat ng problema mo, pwede mong sabihin sa kaniyang ng walang panghuhusga."

Yan si Grace. Lumaki sa relihiyosong pamilya. Nahirapan sa pagkakaroon ng anak ang kaniyang magulang ngunit hindi sila sumuko, tinibayan nila ang pananalig sa panginoon, kung saan saan sila nagsimba para lang sila ay magka-anak. Kaya tila sila na ang pinaka maswerteng mga tao sa mundo nang dumating si Maria Gracia. Pinagtibay ng isang sanggol ang mag asawa. Siya ang naging sentro ng pamilya. Siya ang nagbigay sigla sa pamilya nila. At naging tradisyon na sa kanilang pamilya ang mag novena gabi-gabi at ang pagsisimba bawat linggo. Naging mas malapit sila sa diyos  at ito ang isa sa mga nagustuhan ni Sid sa kaniya.

Walang pag-uusap na hindi binabanggit ni Grace ang diyos, kahit hindi naman relihiyoso si Sid, nahahawa na rin siya rito. Sumasama siya tuwing may novena sa tahanan ng mga Alforo. Sinasama niya rin ang pamilya tuwing linggo sa pagsisimba ngunit kadalasan ay siya lang mag isa dahil pumapalaot pa ang kaniyang kuya June sa mga araw na iyan habang ang kaniyang lola ay abala sa pagbuburda. Kaya kadalasan ay siya lang ang nakakasama sa pamilya ni Grace. Tuwing piyesta o Pasko lang sila nakakapagsimbang buong pamilya.

"Salamat Grace..." Pabulong niyang sambit habang hindi matanggal ang titig sa regalo.

"Walang anuman Sidharta Gabriel. Hahaha, o paano? Magsisimula na ang novena, kailangan ko nang patayin yung tawag o baka gusto mong sumali?"

"A-ah..."

"Aw oo nga pala, magpapahinga ka na. Sige, kung wala ka ng assignments matulog ka na lang. Magpahinga ka, Sid."

"Salamat Maria Gracia hahaha goodnight."

Pinatay niya ang tawag at abot-langit ang ngiting natulog.

Lumipas ang halos isang linggo ngunit hindi pa rin sila nag papansinan. Hindi nakikihalubilo sa kanilang magbarkada o kahit sa buong klase ang bagong niyang kaklase. Palagi itong may pinapanuod sa cellphone at hindi rin makausap ng maayos. Walang nagtangkang makipag usap dito dahil sa nahihirapan ang ibang makipag usap at ang iba naman ay walang pakealam at hindi interesado.

Nagkakagulo ang buong klase dahil may pagsusulit sila. Hindi naman siya kinakabahan dahil alam naman niyang makakasagot siya dahil nakikinig lang siya sa diskusyon ng guro habang ang iba ay walang pakealam at nagcecellphone lang, umaasa sa mga kaniya-kaniyang kodigo.

Abala sa pagsusulat ng kudigo si Josh at Felix sa kanilang mga palad habang napapailing na natatawa sa kanilang dalawa si Derek.

Ilang minuto pa at dumating na rin ang guro nila na may dala-dalang laptop at paninda. Nilapag niya ito sa kaniyang lamesa.

"Kumuha ng kalahating papel."

Nagsitayuan ang lahat at nagkaniya-kaniyang hingian ng papel maliban sa magbabarkada at tahimik na si Dale.

Pasimpleng dinilaan ni Felix ang isang buong papel at hinati ito nang pahaba. Binigay niya ang kalahati kay Derek habang si Josh at Sid naman ang naghati sa isa pang buong papel.

Kompleto sa gamit si Dale kaya di na siya namroblema. Ang tanging problema niya lamang ay kung papaano sasagutan ang mga katanungan na ibabato sa kanila maya-maya lang. Wala siyang oras na pag-aralan ang mga itinuro ng guro sa loob ng isang linggo.

Dahil una sa lahat, hindi siya interesado. Pero kailangan niyang makakuha ng mataas na marka upang madalaw ang kaniyang ama sa ibang bansa.

Binigyan sila ng limang minuto na ihanda ang sarili. Dobleng kaba ang nararamdaman ni Dale nang unti-unti niyang dinukot ang kudigong isinulat.

"Number one, Name the mystic philosopy inspired by Chinese Philosopher Lao Tzu..."

"Number two, Who was the first writer in Chinese to win Nobel Prize for Literature?"

Halos pagsakluban siya ng langit at lupa dahil sa walang kaalaman sa ibinabatong tanong ng guro. Dahan-dahan niyang binuklat ang maliit na pirasong papel kung saan nakasulat ang kudigo.

Agad-agad niyang sinulat ang sagot sa blangkong papel.

2. Lu Xhu--

"Sir!"

Natigil ang lahat nang sumigaw si Sid at tumayo. Nailapag ni Dale ang Ballpen at itinapon ang papel. Lumingon ito kay Sid na nakaturo at nakatingin sa Kaniya.

"Nahuli ko siyang may binabasa sa papel."

Nanlaki ang mata niya at nag uunahan sa pagtulo ang mga pawis. Walang lumabas sa kaniyang bibig na paliwanag. Nakakabinging katahimikan ang namagitan sa loob ng silid. Lahat ng mata ay nakatuon sa kaniya.

"Mr. Xavier, stand up!"

Umalingawngaw sa apat na sulok ng kwarto ang sigaw ng guro.

Nakayuko at nanginginig na tumayo si Dale.

"Totoo ba? You are cheating?!"

Walang lumabas sa bibig niya at nanatili itong nakayuko.

Naglakad palapit ang guro sa kung saan niya itinapon ang papel.

Wala na. Tapos na ako.

Sambit niya sa isip.

"Xavier, Alarcon, follow me! And the rest, Zero!!!" Nanggagalaiting sigaw ng guro at nagpasiunang lumabas ng silid.

Puro reklamo ang namayani sa buong silid. May mga nagmamaktol at sinisisi si Dale.

"Bag-o palang gani, problema na! Piste!"

(bagong pa nga lang problema na, Peste)

"Yawa ba na siya oy! Kalagot!"

(Bwesit na yan! Kainis!)

"Dili unta mag cheat kung dili kahibaw, yawa!!"

(Di nalang sana nag cheat kung di marunong, bwesit!!)

Ilan lang iyan sa mga narinig niya bago lumabas ng silid. Nakasunod naman sa kaniya si Sid na tila natauhan sa ginawa.

Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa isip niya at nagawa niyang isuplong ang ginawa ni Dale. Wala siyang pakealam sa kung ano ang gawin ng mga tao sa paligid niya pero hindi niya maintindihan kung bakit niya ginawa iyon.

Sakto ra tong ako gi buhat, para maka hibalo siya nga di to sakto iya gi buhat.

(Tama lang yung ginawa ko para malaman niyang mali ang ginawa niya.)

Pilit niyang itinatak sa isip.

Tahimik nilang binaybay ang Principal's office...