IKA-APAT NA KABANATA
Hanggang sa makauwi ay hindi pa rin mawala sa isip ni Sid ang buong pangalan ni Aroon.
Aroon Dale Xavier
Sigurado siyang iyon ang kababata niya. Ngunit hindi niya alam kung paano tatanungin ito gayung hindi sila maayos. Wala sila sa maayos na relasyon dahil sa nangyari sa pagitan nila.
Paano kung si Aroon na kababata nga niya si Dale? Paano niya kukompruntahin?
Nakatulugan niya ang pag iisip. Maaga siyang nagising at dali-daling pumunta ng paaralan. Nang makarating siya ay tanging kwardya at mga naglilinis pa lamang ng hallway ang tao. Siya ang pinaka maaga at hindi pa nakabukas ang kanilang classroom.
Ilang pabalik balik na lakad pa ang ginawa niya bago nasilayan ang guro na may dalang susi para sa silid aralan. Nagulat ang guro niya nang makitang maaga ito gayung isa ito sa pinaka huling pumapasok.
"Sid maaga ka ata?" gulat na tanong ng guro.
Napakamot si Sid at nagdadalawang isip kung ano ang isasagot.
"A-ah... May tatapusin lang po ako Maam! Opo! Yun, meron akong tatapusin."
Napatango na lang ang kaniyang guro at binuksan ang pintuan.
"Oh! Dahil maaga ka, ikaw na ang magbukas ng mga bintana at paki punasan na rin."
Napakamot ulit siya sa ulo at tumango. Sinimulan niya ang pagpupunas ng bintana. Nasa kalagitnaan siya ng kaniyang ginagawa nang dumating sila Josh.
"Uy! Himala! Maaga si Sid at--"
"Nagpupunas!yes naman!" putol ni Felix.
"Anong nakain mo?" tanong ni Derek.
"Maaga lang akong naggising kaya ganun tsaka malas nga ako nauna, ako tuloy pinag punas. " sagot niya bago nilagay sa ibabaw ng broomstand ang pamunas.
Tumulong na rin sina Josh sa pag aayos ng mga upuan at maya maya lang nagsidatingan na ang kanilang mga kaklase. Nagulat pa ang mga ito dahil maaga ang magbabarkada at malinis ang silid.
" Huwag kayong magulat, kami lang 'to!" mayabang na ani ni Josh at nagsi ilingan naman sila Derek dahil siya ang pinaka walang ginawa sa kanilang apat.
Gumala ang mga mata ni Sid at dumako ito sa kakapasok lang na si Aroon.
Nagkatinginan sila ngunit naunang mag iwas ng tingin si Aroon at dumiretso sa kaniyang upuan.
Lalapitan na sana ito ni Sid ngunit nang humakbang siya ay siyang pagdating ng kanilang guro para sa paunang klase.
Unya nalang...
Ani niya sa isip.
Habang nagpapatuloy ang klase, tumatakbo sa isip ni Sid kung paano niya kukumpruntahin si Aroon o hahayaan nalang ito. May parte sa kaniyang utak ang hindi naniniwala at pilit na itinatanggi na ang kaniyang kababata ito, ngunit may mas malaking parte sa kaniya ang umaasa na ito nga.
Natapos ang unang klase na wala siyang naintindihan. Mabuti na lamang at walang pagsusulit kung meron ay tiyak na babagsak siya.
Ilang minuto pa ang kanilang hinintay at nang hindi dumating ang kanilang guro ay naging hudyat ito na bakante na ang kanilang oras. Agad na nag labasan ang ibang kaklase habang sila Josh ay nag usap agad kung saan tatambay.
"Sa College department tayo tambay, maraming nursing dun! Tara!" aya ni Felix.
"Ano, Sid?" tanong ni Josh nang mapansing wala sa kanila ang atensyon ni Sid. Binaybay niya ang tinitignan nito at dumako ito sa nakaupong si Aroon.
"Hoy!" napaigtad sa gulat si Sid nang sumigaw si Felix sa tenga niya.
"Ano ba Felix ang ingay mo talaga!!" reklamo ng kanilang presidente.
"Wag kang mangialam walang klase napaka pabida mo! Ano suntukan?" hamon niya.
Agad naman siyang pinigilan ni Derek at Sid habang sumusulsol naman si Josh.
"Suntukan mo na brad naiirita na rin ako jan!"
"Wag ka na ngang dumagdag!" singhal ni Sid.
Umiling lang ang kanilang presidente at nagpatuloy sa sinusulat, ayaw nang lumaban pa.
Dahil sa initan, unang lumabas si Felix at sumunod naman sa kaniya sina Josh at Derek. Walang naggawa si Sid kundi ang sumunod at kausapin ang kaibigan. Ngunit bago pa ito makalabas ay isang kalabit ang pumigil sa kaniya.
"Sid." ani Aroon.
Kinagulat ito ni Sid.
"Oh bakit?" maamo ang kaniyang boses hindi gaya kahapon.
"Saan kayo pupunta? Hindi ba natin pwedeng gamitin yung vacant time?" tanong ni Aroon sa seryosong tono.
"Ah... Sige, pwede." aniya at kinuha ang bag at tinext ang mga kaibigan tungkol sa kanilanh tutorial.
Mga tol, kita nalang tayo sa canteen. Kailangan naming mag tutor ni Xavier.
"Sa library ba?" tanong niya. Tumabgo ito.
Tahimik nilang tinungo ang library. Sa bawat hakbang niya ay ang pag iisip kung tatanungin niya ba ito hinggil sa natuklasan niya kahapon ngunit narating nalang nila ang library ay wala siyang lakas ng loob na magtanong.
Agad niyang inilabas ang mga hinandang notes kagabi.
Kumuha rin ng kuwaderno si Aroon at nagsimula na sila.
Hindi nila namalayan ang oras sahil pokus silang dalawa sa kanilang ginagawa. Pinapaliwanag ng maigi at maayos ni Sid ang bawat salita ng naaayon sa wastong bigkas at kahulugan. Habang tango naman nang tango si Aroon dahil interesado ito aa itinuturo at naiintindihan niya ng maigi ang mga itinuturo ni Sid kaysa sa napapanood niya sa kaniyang selpon.
Ilang sandali pa lang ay tumunog na ang bell hudyat na tapos na ang klase sa oras na iyon.
"Mamaya nalang tayo magpatuloy may klase ba tayo sa laboratoryo." Ani Sid at kinuha na niya ang kaniyang mga gamit. Tahimik namang sumunod si Aroon.
Natapos ang pang umagang klase at hindi man lang naka tyempo na magtanong si Sid. Wala rin siyang lakas ng loob na magtanong kay Aroon.
Tanghalian at nasa Canteen silang magtotropa habang nasa kabilang mesa lang si Aroon at mag-isang kumakain.
Hindi matanggal tanggal ang tingin ni Sid sa binata. May kung anong nagtutulak sa kaniyang tumayo at samahang kumain ang binata ngunit meron din namang pumipigil at hayaan na ito.
Nagulat siya ng biglang tumunog ang kaniyang cellphone. May text ito galing kay Grace.
"Kumusta ang araw mo? Kumain ka na ba?"
Napangiti siya sa nabasa at walang pagdadalawang isip na e-denial ang numero ng dalaga.
"hello..."
Isang matamis na ngiti ang sumilay muli nang marinig ang mahinhin nitong tinig.
"Miss mo na ba ako?" mapaglaro niyang tanong.
"Hala! Asa ka! Hahaha"
"oh bakit ka napatawag kong hindi?"
"Tinitignan ko lang kung nambababae ka ba jan o hindi"
"Tch! Mambabae? Magagawa ko ba yun?"
"Malay natin diba? Hahaha"
"Hangga't hindi nauubos ang tubig sa PasMaria Gracia, hindi kita ipagpapalit. "
"We bolero hahaha o siya, kaya ako napatawag kasi kinamusta ka ni lola mo kanina, nagkita kami sa lungsod kaya napag usapan ka namin at nangako akong tatawagan ka para makarating yung sasabihin niya.”
"Okay lang naman ako, nag-aaral nang mabuti. Nga pala, paki sabi rin na magpahinga tsaka hayaan na si Kuya ang gumawa ng trabaho sa bahay, alam mo naman yun diba?"
"Oo, sinabihan ko rin tsaka bumibisita rin ako sa inyo sa tuwing walang pasok at walang mga takdang aralin. "
Napangiti siya sa anas ng dalaga.
"Salamat Grace..."
Humalakhak ito sa kabilang linya.
"Walang anuman, Sid. Pamilya na rin ang turing ko sa kanila kaya gusto kong gawin ito. Mag aral ka ng mabuti, jan ha?"
"Miss na kita..."
"Miss na rin kita..."
Natapos ang kanilang pakikipag telebabad nang may ngiti. Nakangiti siyang bumalik sa kanilang puwesto na agad naman itong napansin ng chismosong si Josh.
"Aba! Tamis ah! Ganyan ba pag alagang Grace?" Humagalpak ito ng tawa. Imbes na patulan ay hindi nalang ito pinansin ni Sid at nagpatuloy sa pagkain.
Natapos ang kanilang klase at agad naman siyang nagtungo sa library kung saan ay naghihintay ang hindi niya inaasang si Aroon.
"Akala ko matagal ka pa, naghintay ka ba?"
"Hindi naman, kakarating ko lang din. Baka kasi magalit ka na naman kaya inagahan ko na" ani nito.
Tumango si Sid at inilabas ang kaniyang notes na agad namang binasa ni Aroon. May mga hinanda rin siyang pasulit mula sa kanilang diskusyon noong nakaraan.
"Galing ito sa napag aralin natin noong nakaraan. Dapat hindi lalagpas sa lima ang mali mo kung hindi, uulit tayo at hindi tayo makakausad. " aniya at inilahad ang papel.
Walang pag aalinlangang sinagutan ito ni Aroon. Gabi gabi niyang inuulit ang pag sasaulo at pagbabasa sa mga binigay na notes ni Sid. Isa sa mga dahilan niya ay para hindi mapahiya sa aroganteng lalake.
Habang nag sasagot ay hindi siya mapakali dahil sa titig ng kaniyang kaharap. Kanina niya pa ito napansin simula nung dumating siya sa kanilang silid aralin kaninang umaga.
Inangat niya ang kaniyang ulo at nagtagpo ang kanilang mga mata.
"Ano ba ang kailangan mo o gusto mong itanong at kanina ko pa napapansin ang panay mong titig?"
Nagitla sa gulat si Sid at hindi alam kung ano ang sasabihin o gagawin.
"A-ah...." napakamot siya sa ulo.
Hindi pa rin natatanggal ang tingin ni Aroon sa kaniya na tila nag hihinfay ng sagot.
"Ano? Kasi hindi ako makapag concentrate sa pagsasagot kung tingin ka nang tingin, may problema ka ba sakin?"
"ha? Wala! Ano lang kasi... Ano... Ah.... Aroon ba talaga pangalan mo?" sa wakas ay nasabi niya rin.
Napabuntong hininga si Aroon at inilabas ang kaniyang ID. Tinulak niya ito gamit ang kaniyang daliri.
Aroon Dale R. Xavier
Basa ni Sid sa kaniyang isip.
" May problema ba sa pangalan ko? " tanong ni Aroon
" Wala naman. Ako nga pala si Sidharta Gabriel Palma," paglalahad niya ng kaniyang kamay. Diniinan niya ang pagbigkas sa "Sid" nagbabakasakaling makilala siya kung ito nga ang kaniyang kababata ngunit isang tango lang at hindi tinanggap ni Aroon ang kamay.
"Alam ko. " tanging sambit nito.
Ngumiwi at napapahiyang binaba niya ang kanyang naiwan sa ereng kamay.
Tch!
Nang sumapit ang alas singko ay magkahiwalay silang lumabas sa library. Naunang umuwi si Sid samantalang dumaan pa sa faculty room si Aroon.
Pagkatapos gawin ang mga takdang aralin ay pabagsak na humiga si Aroon. Mula sa pag kain hanggang sa paggawa ng mga takdang aralin ay laging sumasagi sa kaniyang isip ang nangyari kanina sa pagitan nilang dalawa ni Sid.
Sidharta?? Sid?
IKA-LIMANG KABANATALumipas ang mga araw at normal ang naging takbo ng kanilang mga araw. Regular ang pag tu-tutor ni Sid at sa kabutihang palad ay nasasagutan naman ni Aroon ang lahat ng pagsusulit na ibinigay niy.Sa mga nagdaang araw, unti-unting bumubuti ang relasyon sa pagitan nilang dalawa. Kung dati ay parang napipilitan lang ang turingan, ngayon ay mas nagiging kaswal na."Basta, huwag mo lang kalimutan ang mga salitang ugat. Hindi mo naman kailangang isa-ulo bawat salita, ang importante alam mo ang ibig sabihin nito,"Pagkatapos ng kanilang sesyon ay tumayo na siya at nagligpit ng gamit.Unang lumabas si Sid habang nanatili lang sa inuupuan si Aroon. Ilang minuto pa bago siya tumayo at tinakbo ang daan palabas ng library. Nang makalabas sa paaralan ay siyang pagsakay ni Sid sa dyep na malapit nang mapuno.
IKA-ANIM NA KABANATAAlas-singko pa lang ay gising na ang diwa ni Aroon. Nagpaalam agad siya sa kaniyang lola pagkauwi niya kagabi na may dadalhin siyang kaibigan at dito sila mag-aaral. Pumayag naman agad ito at nag presinta pang magluto ng makakain nila kinabukasan.Inayos niya muna ang kaniyang higaan bago lumabas ng kwarto. Sumisikat pa lang ang araw kaya naoag desisyonan niyang maglakad lakad muna sa dalampasigan.Sinuot niyang ang kaniyang jacket dahil panigurado, malamig pa ang simoy ng hangin. Tanging mga kuliglig at ang hampas ng alon lamang ang maririnig sa paligid. Naririnig din ang pagsipol ng hangin ngunit wala namang nag babadyang ulan. Hindi nayanig sa Aroon at pinili pa ang maupo sa buhangin.Pinagmasdan niya ang pagsikat ng araw at ang malakas na paghampas ng alon. Kumakalma ang kaniyang diwa sa tuwing naririnig niya ang hampas ng alon.
IKA-PITONG KABANATAKumuha ng bato si Sid at pinalundag ito ng apat na beses sa tubig. Pinagmasdan niya si Aroon na naglalakad sa tubig. Hindi naman kalaliman kung saan ito nakatayo kaya wala siyang pangamba.Naglakad-lakad siya sa dalampasigan at nilibang ang sarili sa pamumulot ng mga kabibi. Naalala niya ang kaniyang lola sa mga kabibi.Tuwing umuuwi siya sa kanila ay lagi niya itong tinutulungan na magpulot ng mga kabibi sa dalampasigan at pagkatapos ay ginagawa itong mga palamuti ng kaniyang lola at ibinibenta sa palengke.Nagpakawala siya ng isang malalim na buntonghininga bago tumayo at nagpasyang maglakad-lakad muna. Nami-miss niya rin ang alon ng Camotes.Mula sa kinatatayuan ay napadpad siya sa may dulo kung saan nakikita ang mga barkong dumadaong sa pier.Naalala niya noong nasa Elementarya pa lamang siya, tuwing walang pasok ay tumatambay sila sa
IKA-WALONG KABANATAAng tadhana kung magbiro, hindi ka makaka-ilag. Ang tadhana kung gumawa ng paraan, masarap sa pakiramdam.Kakatapos lang mag-almusal ni Aroon nang tumunog ang kaniyang telepono. Dali-dali niyang itong kinuha at nakitang tumatawag ang kaniyang ina."Ma?" "Kamusta ka jan?" Malamig na salubong ng kaniyang ina. "Kakatapos ko lang kumain, Ma. Papunta na rin ako sa school." "Kamusta ang school? Grades?"
IKA-SIYAM KABANATAIritable at wala sa sariling ibinagsak ni Sid ang katawan sa Kama. Tinadtad niya ng texts si Grace ngunit wala siyang natanggap ni isang reply mula rito. Gusto niyang tawagan ang kaniyang kuya ngunit ayaw niyang maging abala rito. Ayaw niya na mag-isip ng mga kung ano-ano si Grace dahil wala naman dapat ito ipangamba ngunit ayaw naman niya itong kulitin dahil kilala niya si Grace, magkukusa itong tatawag kung malamig na ang ulo nito. Nakipag titigan pa siya sa dingding bago hinila ng antok. Ilang minuto nalang bago magsimula ang klase nang dumating si Aroon na may dala-dalang eco bag na naglalaman ng mga pagkaing niluto ng kaniyang lola. Naikwento niya sa kaniyang lol
IKA-SAMPUNG KABANATAMay mga bagay at pangyayari ang hindi natutupad kahit anong gawin mo. May mga rin na nangyayari sa pagkakataong hindi mo inaasahan.Isang oras bago magsawa ang magbabarkada sa pagtatampisaw sa karagatan. Laro, kulitan at halakhakan ang namayani sa lugar. Aliw na aliw si Aroon sa paglunod kay Josh at Felix. Pinagtutulungan nilang tatlo ang dalawa dahil sa kakulitan ng mga ito. Unang umahon si Sid na sinundan naman agad ni Aroon. Nagpabilisan pa sa paglangoy ang tatlo kaya silang dalawa lang ang naiwan na nakaupo sa dalampasigan."Nag enjoy ka ba?" tanong niya kay Sid.Tinukod ni Sid ang kaniyang mga kamay sa bandang likuran at tumihaya. Pinagmasdan niya ang mga kaibigang naglalaro bago binalingan ng tingin si Aroon."Oo naman!"
IKA-LABING ISANG KABANATAHindi alam ni Aroon kung tutuloy pa ba siya sa pagpasok sa paaralan o magdadahilan na lamang na may sakit. Wala siyang mukhang maihaharap kay Sid dahil sa pag-amin niya kagabi. Totoong naging magaan ang kaniyang pakiramdam nang mailabas ang totoong siya ngunit kahit inasahan na niya ang magiging reaksyon ni Sid ay may sakit na dumaplis pa rin sa puso niya nang halos hindi siya matignan ng binata. Hinilot niya ang sintido at pinokpok ang ulo sa lamesa. "I'm gay Sid..." tila isang punyal na matagal nang nakatarak sa kaniyang puso ang nahugot. Hindi matanggal ang titig ni Sid sa kaniy
2003Isang maalinsangang tanghali ang nagpa-bagot sa batang si Aroon. Kanina pa nakikipag kwentuhan ang kanyang ina sa isang kaibigan nito kaya hindi na niya napigilan ang pagka-inip at lumabas sa isang kubo.Wala siyang alam sa lugar na iyon dahil hindi naman siya taga roon. Isang hamak na dayuhan lamang sila ng kaniyang ina sa bayan ng Ormoc dahil binisita nila ang ina ng kaniyang ama. Nasa isang lalawigan ng Thailand nakatira ang kaniyang ama kung kaya't ang ina nito ang nag-aalaga sa kaniyang lola tuwing bakasyon.Hindi niya alam kung saan ang tungo niya. Binaybay niya ang anino ng puno ng talisay na nag po-protekta sa kaniya sa sinag ng haring araw. Ang huni ng ibon at hampas ng alon lang ang tanging nagsisilbing tunog na naglalaro sa kaniyang pandinig.Umupo siya sa buhangin at inalala ulit ang naging sagutan nila ng kaniyang Ina.“Ayok
IKA-LABING ISANG KABANATAHindi alam ni Aroon kung tutuloy pa ba siya sa pagpasok sa paaralan o magdadahilan na lamang na may sakit. Wala siyang mukhang maihaharap kay Sid dahil sa pag-amin niya kagabi. Totoong naging magaan ang kaniyang pakiramdam nang mailabas ang totoong siya ngunit kahit inasahan na niya ang magiging reaksyon ni Sid ay may sakit na dumaplis pa rin sa puso niya nang halos hindi siya matignan ng binata. Hinilot niya ang sintido at pinokpok ang ulo sa lamesa. "I'm gay Sid..." tila isang punyal na matagal nang nakatarak sa kaniyang puso ang nahugot. Hindi matanggal ang titig ni Sid sa kaniy
IKA-SAMPUNG KABANATAMay mga bagay at pangyayari ang hindi natutupad kahit anong gawin mo. May mga rin na nangyayari sa pagkakataong hindi mo inaasahan.Isang oras bago magsawa ang magbabarkada sa pagtatampisaw sa karagatan. Laro, kulitan at halakhakan ang namayani sa lugar. Aliw na aliw si Aroon sa paglunod kay Josh at Felix. Pinagtutulungan nilang tatlo ang dalawa dahil sa kakulitan ng mga ito. Unang umahon si Sid na sinundan naman agad ni Aroon. Nagpabilisan pa sa paglangoy ang tatlo kaya silang dalawa lang ang naiwan na nakaupo sa dalampasigan."Nag enjoy ka ba?" tanong niya kay Sid.Tinukod ni Sid ang kaniyang mga kamay sa bandang likuran at tumihaya. Pinagmasdan niya ang mga kaibigang naglalaro bago binalingan ng tingin si Aroon."Oo naman!"
IKA-SIYAM KABANATAIritable at wala sa sariling ibinagsak ni Sid ang katawan sa Kama. Tinadtad niya ng texts si Grace ngunit wala siyang natanggap ni isang reply mula rito. Gusto niyang tawagan ang kaniyang kuya ngunit ayaw niyang maging abala rito. Ayaw niya na mag-isip ng mga kung ano-ano si Grace dahil wala naman dapat ito ipangamba ngunit ayaw naman niya itong kulitin dahil kilala niya si Grace, magkukusa itong tatawag kung malamig na ang ulo nito. Nakipag titigan pa siya sa dingding bago hinila ng antok. Ilang minuto nalang bago magsimula ang klase nang dumating si Aroon na may dala-dalang eco bag na naglalaman ng mga pagkaing niluto ng kaniyang lola. Naikwento niya sa kaniyang lol
IKA-WALONG KABANATAAng tadhana kung magbiro, hindi ka makaka-ilag. Ang tadhana kung gumawa ng paraan, masarap sa pakiramdam.Kakatapos lang mag-almusal ni Aroon nang tumunog ang kaniyang telepono. Dali-dali niyang itong kinuha at nakitang tumatawag ang kaniyang ina."Ma?" "Kamusta ka jan?" Malamig na salubong ng kaniyang ina. "Kakatapos ko lang kumain, Ma. Papunta na rin ako sa school." "Kamusta ang school? Grades?"
IKA-PITONG KABANATAKumuha ng bato si Sid at pinalundag ito ng apat na beses sa tubig. Pinagmasdan niya si Aroon na naglalakad sa tubig. Hindi naman kalaliman kung saan ito nakatayo kaya wala siyang pangamba.Naglakad-lakad siya sa dalampasigan at nilibang ang sarili sa pamumulot ng mga kabibi. Naalala niya ang kaniyang lola sa mga kabibi.Tuwing umuuwi siya sa kanila ay lagi niya itong tinutulungan na magpulot ng mga kabibi sa dalampasigan at pagkatapos ay ginagawa itong mga palamuti ng kaniyang lola at ibinibenta sa palengke.Nagpakawala siya ng isang malalim na buntonghininga bago tumayo at nagpasyang maglakad-lakad muna. Nami-miss niya rin ang alon ng Camotes.Mula sa kinatatayuan ay napadpad siya sa may dulo kung saan nakikita ang mga barkong dumadaong sa pier.Naalala niya noong nasa Elementarya pa lamang siya, tuwing walang pasok ay tumatambay sila sa
IKA-ANIM NA KABANATAAlas-singko pa lang ay gising na ang diwa ni Aroon. Nagpaalam agad siya sa kaniyang lola pagkauwi niya kagabi na may dadalhin siyang kaibigan at dito sila mag-aaral. Pumayag naman agad ito at nag presinta pang magluto ng makakain nila kinabukasan.Inayos niya muna ang kaniyang higaan bago lumabas ng kwarto. Sumisikat pa lang ang araw kaya naoag desisyonan niyang maglakad lakad muna sa dalampasigan.Sinuot niyang ang kaniyang jacket dahil panigurado, malamig pa ang simoy ng hangin. Tanging mga kuliglig at ang hampas ng alon lamang ang maririnig sa paligid. Naririnig din ang pagsipol ng hangin ngunit wala namang nag babadyang ulan. Hindi nayanig sa Aroon at pinili pa ang maupo sa buhangin.Pinagmasdan niya ang pagsikat ng araw at ang malakas na paghampas ng alon. Kumakalma ang kaniyang diwa sa tuwing naririnig niya ang hampas ng alon.
IKA-LIMANG KABANATALumipas ang mga araw at normal ang naging takbo ng kanilang mga araw. Regular ang pag tu-tutor ni Sid at sa kabutihang palad ay nasasagutan naman ni Aroon ang lahat ng pagsusulit na ibinigay niy.Sa mga nagdaang araw, unti-unting bumubuti ang relasyon sa pagitan nilang dalawa. Kung dati ay parang napipilitan lang ang turingan, ngayon ay mas nagiging kaswal na."Basta, huwag mo lang kalimutan ang mga salitang ugat. Hindi mo naman kailangang isa-ulo bawat salita, ang importante alam mo ang ibig sabihin nito,"Pagkatapos ng kanilang sesyon ay tumayo na siya at nagligpit ng gamit.Unang lumabas si Sid habang nanatili lang sa inuupuan si Aroon. Ilang minuto pa bago siya tumayo at tinakbo ang daan palabas ng library. Nang makalabas sa paaralan ay siyang pagsakay ni Sid sa dyep na malapit nang mapuno.
IKA-APAT NA KABANATAHanggang sa makauwi ay hindi pa rin mawala sa isip ni Sid ang buong pangalan ni Aroon.Aroon Dale XavierSigurado siyang iyon ang kababata niya. Ngunit hindi niya alam kung paano tatanungin ito gayung hindi sila maayos. Wala sila sa maayos na relasyon dahil sa nangyari sa pagitan nila.Paano kung si Aroon na kababata nga niya si Dale? Paano niya kukompruntahin?Nakatulugan niya ang pag iisip. Maaga siyang nagising at dali-daling pumunta ng paaralan. Nang makarating siya ay tanging kwardya at mga naglilinis pa lamang ng hallway ang tao. Siya ang pinaka maaga at hindi pa nakabukas ang kanilang classroom.Ilang pabalik balik na lakad pa ang ginawa niya bago nasilayan ang guro na may dalang susi para sa silid aralan. Nagulat ang guro niya nang makitang
Mas maingay pa sa palengke ang koridor ng building nang tumunog ang bell hudyat na tapos na ang pang umagang klase. Nagtutulakan ang mga lalake palabas ng classroom habang nag aayos naman ng mga histura ang mga babae. Nag lalagay ang mga ito ng mga kung anu-anong kolorete sa mukha upang maging presintable sa harap ng mga tao.Napuno ng halakhakan at kulitan ang koridor nang lumabas ang magababrkada. Pinag aagawan nila ang telepono ni Derek na may lamang larawan ng babaeng galing sa ibang skwelahan."Iba ka talaga Derek my boy! Palihim ka ring tumira e! Ganda niyan ah, pakilala mo kami!" Ung ot ni Josh."Tatahi-tahimik lang 'tong si Derek pero matinik sa Chix yan!" Dugtong ni Felix.Natatawang napailing si Sid habang halata naman ang inis sa mukha ni Derek."Tignan mo Sid, sobrang sexy oh! Look at that curve man damn!" Humuh