MACKENZIE LAZARO
Nakarating kami sa hindi ko alam na lugar, basta napunta kami sa isang bahay na simple lamang pero naggagandahan na kapaligiran lalo na ang mga halamang bulaklak. Bungalow type siya and clean and green ang paligid nito and the air is fresh too! I love it.
"We're here at Tagaytay" sabi lang niya. Marahil ramdam niya ang pagtataka ko. Ngumiti lang ako. No doubt na malamig dito kasi Tagaytay naman pala.
Bumaba na siya at hindi man lang ako hinintay kaya kusa nalang akong sumunod sa kanya. Mayroon akong nakitang upuan at lamesa sa harap ng bahay at naiisip ko, ito ang tambayan ng may-ari tuwing umaga habang nagkakape.
May sumalubong sa amin na isang lalaki and I think nasa mid forty's na at agad na binati ni Sir, calling him 'Kuya Alfred'. Nakangiting binati din ako ni Kuya.
Pumasok na kami sa loob ng bahay at agad kong napansin ang mga indoor bonsai at mga naggagandahang mga paintings pero hindi ko naman maintindihan.
Umupo ako sa sofa na nandoon malapit sa isa pang bonsai tree at si Sir naman ay deretso lang siya sa kusina. Maya-maya lang ay lumabas na siya mula dito at may dala-dala na siyang tubig at linalagok niya ito, hindi man lang niya ako tinanong kung gusto ko rin ba ng tubig? Grabe talaga siya! I sighed.
"Will you still wait for me to give you a water?" sarkastikong sabi niya kaya naman ako ay tila nahiya. Malay ko ba na feel at home ako dito? Wala naman siyang sinabing ganun ah! Basta na nga lang akong pumasok eh.
Bago pa mapunta kung saan ang usapan namin ay agad na akong tumayo at tinungo ko ang kusina. Pati sa kusina ay hindi papatalo, malinis at pulido. Yari ito sa valentine grey marble kitchen na kakulay din ng paint ng bahay na gray at paglabas mo dito ay makikita mo ang pool na may kalakihan din, for family size at may sundeck. Halatang pinagplanuhan.
Pagmamay-ari kaya niya ito? Habang busy ako sa paglinga ng paligid, ay may narinig akong nag-uusap sa may sala kaya nagpunta ako doon. I saw a man talking to sir at naabutan ko silang nagkakamayan. Marahil ito ang lalaking ka meeting niya. Tumingin sa akin ang lalaki at nginitian lamang ako and I siled him back pero ang boss ko, wala parin.
"Kuya, kindly prepare for us a coffee. Good for three please" utos niya kay Kuya Alfred. Three coffee? meaning kasali ako? Malamang Macky! Kaya ka nga nandito ey!
"Mr. Sy, let's go outside" anyaya niya sa lalaki at ako naman ay nakatayo lang doon habang tinitignan ko sila.
""Ms. Lazaro, come with us" sabi niya sa akin kaya agad kong kinuha ang aking bag na naglalaman ng aking laptop at saka ko na sila sinundan sa labas.
Umupo ako sa tabi ni sir Kingsley Weston Bamford, and speaking about his long name, ay nabasa ko lang kahapon sa bagong format ng mga reports na ginagawa nila Kyomi. Kabadong akong naka upo dito sa may tabi niya lalo na't ang ekpresyon ng kanyang mukha ay seryoso padin. Nakaka intimidate ang mga galaw niya, the way he sitting, moving of his big hands and moving his jaw, sh*t! damn self!
"Mr. Sy, I would like to introduce Ms. Lazaro, our humble and smart journalist" pagpapakilala niya sa akin. Huwaw ah! Kailangan pa bang may salitang 'huumble' at 'smart?' Masaya ba ako o mainis lang?
"Nice to meet you sir" saka ako tumayo at makipagkamayan saka ako umupo ulit. Habang busy pa si Mr. Sy na naglalabas ng mga kakailangan nila sa usapan ay siyang pagdating naman ng kape na inihanda ni Kuya Alfred and with cookies.
"What can you say about our company's proposal sir?" panguna ni Sir Kingsley na walang kaemo-emosyon ang mukha niya.
"Well, we are looking forward into that Mr. Bamford, but we need to review it first" sagot ni Mr. Sy. Ako naman ay nakikinig lang, feeling ko hindi naman connected ito sa trabaho ko, pero bakit niya ako isinama?
"Pero napag-usapan na namin ni Mr. Lim ang tungkol dito" seryosong sabi niya.
"Yes Mr. Bamford, but the board wants to review it first." garagal na sagot ni Mr. Sy.
"Naglolokohan ba tayo dito?" pabagsak niyang binitawan ang hawak niyang blue folder sa ibabaw ng lamesa na ikinagulat naming dalawa ni Mr. Sy.
"E anong ginagawa mo dito kung hindi lang din tayo magpirmahan?" inis nitong tanong ulit saka na tumayo. Feeling ko nagpupuyos na siya ng galit base sa epresyon ng kanyang mukha pero pilit lang niyang pinipigilan.
Naudlot ang eksena ng may tumawag sa cellphone ni Mr. Sy na agad naman niyang sinagot.
"Wait a minute, I will answer my call" saad ni Mr. Sy at saka na tumayo at bahagyang lumayo kaunti sa amin.
"Sir, relax" mahina kong sabi pero alam ko na rinig niya yun. I don't know why I have a guts saying this e nakikita ko naman na galit na galit na siya. Malay ko, sa ganitong paraan e mapapalubag ko ang loob niya.
"Do you think makaka relax pa ako?" tanong niya sa akin. Aba malay ko! Bakit parang kasalanan ko pa kung hindi siya marerelax? Concern lang naman ako e. Parang ako pa ang may mali?
Kinuha niya ang kape na nakapatong sa lamesa at humigop ito. Maya-maya lang ay bumalik na si Mr. Sy sa pwesto namin at naka ngiti na ito di tulad kanina na para bang binuhusan siya ng malamig na tubig dahil sa takot? o kaba?
"Good news Mr. Bamford, our company has agreed to your proposal. Sorry for the inconvenience, the board just wasn't informed what you and the President talked about" paumanhin ni Mr. Sy.
"Okay great!" kibit-balikat nito. "So deal?" hindi man lang ngumiti. Nakasanayan niya siguro ay madilim na awra, pero in fairness naibabagay naman ito sa kanya. To be exact, he more look handsome when he looks like that. For me lang naman, pero hindi padin pwede na ganyan siya palagi, kaya bihira lang ang lumalapit sa kanya e.
Inilabas ni Mr. Sy ang isang long folder at saka binigay kay Sir Kingsley na agad namang kinuha nito at walang atubiling nagpirma. Iniabot din niya ang blue folder na binagsak niya kanina lang at ganun din ang ginawa ni Mr. Sy, pumirma din ito.
"by the way, Ms. Lazaro will be the one who feature this." sabi niya saka tumingin sa akin. Tanging ngiti lang ang sinagot ko.
"Okay Mr. Bamford, if you have time, you can go directly to the site" ngiting sabi ni Mr. Sy.
"Yes we will" sagot naman nito at saka na muling tumayo.
"Okay Mr. Bamford and Ms. Lazaro, I have to go, I have still other business to deal with" pagpapa-alam ni Mr. Sy. Tumayo na din ako para makipag kamayan sa kanya muli. Nakatayo parin kami hanggang sa tuluyan ng umalis si Mr. Sy.
"Dito na tayo mag lunch, mamayang hapon nalang tayo pupunta sa site." sabi niya at saka na umalis pabalik sa loob ng bahay. Ay grabe! Wala na bang mas lalamig sa pakikitungo niya?
So, bale wala naman akong gagawin kaya inaliw ko muna ang sarili ko sa ganda ng lugar, tahimik at masarap sa ilong ang amoy ng hangin. Kung alam ko lang sana na may pool dito ay nagdala ako ng damit na pamalit. Kaya eto hanggang hawak lang ako sa tubig.
Umupo ako sa may sundeck malapit sa pool at doon ako mariing pumikit total alas diyes palang ng umaga. Ang sarap kasi ng combination ng may araw pero mahangin kaya hindi masakit sa balat. Pipikit lang ako saglit dahil ang sarap lang sa feeling.
Nagising ako dahil parang may naramdaman akong humaplos sa aking mukha, ayaw ko sanang mag mulat pero kalauna'y nagpasya na din akong imulat ang aking mga mata. Gayon nalang ang aking pagka gulat ng si Sir Kingsley ang bumungad sa akin at nakatitig sa akin.
Hindi ako gumalaw at pumikit akong muli at nagmulat din baka kasi sakaling namamalikmata lang ako pero mali ako ng inakala dahil totoo nga't nasa harapan ko siya ngayon at bahagyang nakatitig sa akin.
"Bangon kana diyan, ang hirap mong gisingin" sabi nito at umayos na siya sa pagkakatayo. Ngayon naka plain white t-shirt siya at naka short. Yung tipong mayaman pero pang tambay ang suot niya.
"Sumunod kana" pahbol pa nito saka na umalis. Ako naman ay halos habol-habol ang aking hininga dahil kung iisipin ko kanina ay sobrang lapit ng mukha niya sa akin.
Tumayo na din ako at inayos ko muna ang aking sarili bago pumasok sa loob. Naabutan ko siya sa kusina na nakaupo na at nakaharap na sa hapagkainan.
Tumikhim muna ako bago ako tuluyang umupo sa harap niya. As usual he is serious again, but never mind dahil mas pinagtuonan ko ng pansin ang mga pagkain. Hindi kasi ako maayos na nakakain kaninang umaga dahil sa pagmamadali ko.
Mayroon itong ibat-ibang klase ng recipe, may adobo, tuna mayo sandwich, mayroon pa itong Spanish Pork Chops, Bicol Express at Pork Sinigang. Mayroon ding dessert tuald ng almond cookie, leche flan at ube halaya. Ganito ang mga pinagkakain niya pero ang ganda naman ng katawan niya. No doubt, maybe he does gym exercises.
Ewan pero parang sobra-sobra ito para sa aming dalawa. Nagsimula na kaming kumain n ani isa walang nagsasalita. Feeling ko nga malapit na din akong maging pipi at baka matuluyan na ako kapag ganito palagi ang kasama ko.
Nasa kalagitnaan na kami ng pagkain ng magsalita siya.
"Aside from working in a company, ano pang pinagkaka abalahan mo ngayon?" nakatingin siya sa akin kaya linunok ko muna ang nasa bibig ko bago ako nagsalita.
"Sa ngayon sir, wala naman po, maliban nalang po sa bagong bigay mo sa akin" deretsang sagot ko. Nagtama ang aming mga mata pero ako itong unang umiwas.
"Boyfriend?" taas-kilay nitong tanong. Umismid ako at napangiti at sinadya ko pang umubo kunwari dahil sa tanong niya. Heto na naman ang dagundong ng kaba ng puso ko.
"Wala sir" nahihiyang sagot ko pa dahil nakatitig na naman siya sa akin na para bang wala na siyang balak bitawan ang tingin sa akin.
Meron naman akong naging boyfriend, yes, pero three months lang ang tinagal namin dahil naisip ko, wala pa ako sa sitwasyon na ganun. Dapat pamilya ko muna.
"Nabalitaan ko close daw kayo sa dating CEO?" walang kaexpre-expresyon ang kanyang mukha habang sinasabi ito.
"Yes sir! Si sir Ralph? Mabait yun, hindi lang sa akin kundi pati sa lahat" masayang sagot ko. Nakatingin padin siya sa akin just like he's reading me.
"Siya yung tipo ng CEO na friendly, approachable and maunawain" dagdag ko pa. Hindi nakaligtas sa aking paningin ang paggalaw ng kanyang panga and then it's too late na para marealized ko ang mga pinagsasabi ko. It just like I'm stating na hindi siya ganoong boss.
"Parang sinabi mo naman na pangit ang ugali ko" boses ng nagtatampo.
"No sir! That's not what I mean" pagtatama ko. Bahagyang tumaas ang pang-itaas niyang labi.
"Really?" panigurado pa niya. An oba dapat ang sabihin ko? Kailangan kong mag-isip!
"Totoo sir. Si sir Ralph kasi kilala na naming lahat and you------" hindi ko tuloy alam ang sasabihin ko. Bigla nalang nablanko ang utak ko. Nag-angat siya ng tingin sa akin at tila hinihintay ang karugtong ng sasabihin ko.
"You are ha-handsome" ngiting aso. Hindi naman dapat iyon ang sasabihin ko pero yun ang kusang lumabas sa bibig ko. Nakakahiya! Nawalan tuloy ako ng appetite sa pagkain.
Naramdaman ko muli ang paninitig niya sa akin. Hindi siya nagsalita at nakatingin lang, Gusto ko ngang bawiin nalang ang sinabi ko pero huwag na! Para saan pa? tapos ko ng nasabi. Total totoo naman.
"Ang honest mo naman Ms. Lazaro" nakangiting sabi niya sa akin. At sa pagngiti niyang iyon ay mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Nakakapanibago ang puso ko. Ano na ba ang nangyayari sa akin?
Ngumiti na lang din ako dahil sa nararamdaman kong awkwardness in between of us.
"Magka ano-ano po kayo ni Sir Ralph sir?" pag-iba ko ng usapan. I don't know if they are related dahil kung hindi bakit ipapasa ni Sir Ralph ang pwesto at kumpanya niya sa hindi niya kaano-ano, maliban nalang kung isang shareholder siya sa kumpanya at malaki ang shares nito. Matagal na kasi ang huling usap namin ni Sir Ralph.
Aakmang magsasalita sana siya ng biglang tumunog ang kanyang cellphone, naka kunot-noo pa itong dinampot ang cellphone at sinagot ang tawag.
"Yes, paki-iwan mo nalang sa office ko at baka bukas ko nalang titignan" sabi niya sa kausap at saka na niya ito binaba. Uminom na siya ng tubig saka na tumayo papunta sa pool. Don't tell me magswi-swimming siya? May ganun ba? Kakaiba? Pinagmasdan ko na lamang siya.
Hinubad niya ang t-shirt niya kaya naman lantad ang katawan niya. Hindi ako nagkakamali dahil ang ganda ng katawab niya. Nagsilabasan na ang mga kanyang abs at sa tingin ko na anim o walo ang mga iyon.
Pinagpala nan ga sa kagwapuhan pati ba naman sa ganda ng katawan? Ano nalang ang natira para sa mga iba?
Sinunod niyang tinanggal ang kanyang shorts kaya ang natira nalang ay ang kanyang boxer brief. Ngayon mas kita ko na ang kabuuan ng kanyang katawan. Long legs, broad shoulders at pang model type. Baka naman model talaga siya dati?
At hindi nakaligtas sa akin ang maumbok sa kanyang harapan. May kalayuan ako pero alam ko at kita ko iyon. Napalunok ako! Ano ba itong pinaggagawa ko? Bakit parang pinagpapantasyahan ko ang katawan niya lalo na sa umbok sa baba niya? No. I't can't be!
Nagulat ako ng tumingin siya sa akin na may silay ng ngiti sa kanyang mga mata at labi na tila ba may gustong ipahiwatig. Naramdaman niya siguro na may nakatingin sa kanya? Mas lalo tuloy akong nahiya dahil nahuli niya akong nakatingin sa kanya. NAG ENJOY KA NAMAN? Well, natural makikita ko talaga siya eh ano naman ngayon! Hirap kumbinsihin ang sarili ko.
Hanggang sa lumusong na siya sa tubig at ako naman ay napako na ang mga mata ko sa kinaroroonan niya. Hay naku! Hindi na tama ang nangyayari sa akin.
Kesa naman sa maglaway ako sa panonood sa kanya, tinuon ko nalang ang sarili ko sa aking pagkain. Sabi niya may pupuntahan kami mamayang hapon kaya mas Mabuti kung kakain ako ng maayos at ng makapag-ayos na din ako ng mga gamit ko. Buti sa kanya hawak niya ang kanyang oras while me tsk!
Ililigpit ko na sana ang pinagkainan namin ng pumasok si Manong.
"Ako na po diyan ma'am." ngiting sabi niya kaya ngumiti nalang din ako.
"Kayo po ba ang nagbabantay dito kuya?" tanong ko at saka tinulungan ko na din siya sa pagliligpit.
"Opo. Ako ang katiwala ni Kingsley dito" ngiting sagot niya. "Akala ko nga mag-isa lang siyang pupunta dito dahil hindi man iyon nagpupunta dito na may kasamang iba" pagpapatuloy niya.
Hindi ko alam pero napangiti ako sa huling sinabi ni Kuya. Ibig sabihin ba nun ay ako ang kauna-unahang dinala niya dito?
"Madalas po ba siya dito kuya?" tanong ko ulit habang pinupunasan ko ang lamesa.
"Ngayon bihira na ma'am. Pero noong nag-aaral pa siya ay dito siya palagi lalo na kapag ganyang weekend" sabi ni kuya. Bahagya akong tumingin sa gawi niya at busy padin siya sa paglalangoy.
"Ikaw palang itong pangalawang babaeng dinala niya dito" kwento ni Kuya na agad kong ikinalungkot dahil ibig sabihin nun may nauna pang isa kesa sa akin.
"Sino naman po ang babaeng iyon Kuya?" hindi ko napigilan ang tanungin iyon.
"Ang mommy niya. Si ma'am Clarrise" sagot niya kaya naman muli akong nabuhayan. Sympre, normal lang naman na kasama niya ang Mommy niya. Akala ko pa naman kung sino na hayys!
"Akala ko ho girlfriend niya" saka ako tumawa.
"I do not have a girlfriend" sabi ng baritonong boses mula sa likod ko na ikinagulat ko. Napalunok ako dahil kita ko parin ang katawan niya na mas lalo tuloy nagiging hot sa paningin ko dulot ng mabasa-basa pa niyang balat dahil sa tubig pero nakatapis na ang tuwalya sa pang ibaba niya.
"Pinag-uusapan lang po namin ang tungkol sa Mommy niyo" sabi ko na nakangiti.
"Don't you dare to talk about my Mom!" medyo pasigaw nitong sabi sa akin at saka na niya kami iniwan. Naiwan ako na lutang ang utak ko. Anong meron? May nasabi ba akong mali?
"Ganyan po siya kapag Mommy niya ang pinag uusapan, kumakailan lang kasi nung pumanaw ang Mommy niya" malungkot na kwento ni Kuya. Well, sorry naman. Hindi ko naman alam ang tungkol doon.
"Ganun po ba Kuya?" nasa malungkot akong boses para kasing naramdaman ko ang pangungulila niya.
"Opo ma'am. O siya, maiiwan na dito at may gagawin pa po ako" paalam ni Kuya kaya tumango nalang ako at saka ngumiti. Naiwan ako na punong-puno ng katanungan ang isip ko.
MACKENZIE LAZARONakarating kami sa mining site dakong alas dos ng hapon, may medyo kahabaan ang byinahe namin dahil umalis kami sa rest house at around 12:30 pm. Hindi na din niya ako muling kinausap simula kaninang pasigaw niyang sinabi ang tungko sa Mommy niya. Ang maalala ko lang ay yung tawagin niya ako kanina na aalis na kami at tila galit pa ang pamamaraan ng pagtawag niya sa akin. Bumaba na siya sa sasakyan na hindi man lang ako tinawag at deretso lang siya sa isang lalaki na sa pagkaka-alam ko ay isang engineer. Nagkipit-balikat ako at bumaba na din ako. Dala ang camera ko na Canon na bagong bili ko lang last year as a gift to myself. May mga time kasi na umaalis ako mag-isa at hindi kasali ang camera man ko lalo kapag inspection lang naman ang gagawin ko.Malaki at malawak ang site kaya hindi ko muna damihan ang pagkuha ng mga pictures dahil babalik pa naman ako with Ian na, my camera man. Survey lang muna ang gagawin ko sa ngayon. Habang patuloy ako sa pagkuha ng pictu
KINGSLEY WESTON BAMFORFDI don't know to myself either. There is a time na naiinis ako kay Ms. Lazaro or we can call her as Mackenzie in short Macky! I feel complicated towards her. I feel mad at her when she shout at me dahil sa pagpapabilis ko ng takbo ng sasakyan. Ganoon pala siya kapag takot. And I feel mad also to Engr. Dave when he smiled at her and she responded it too kaya kahit sana gusto ko na ako ang aalalay sa kanya sa pagbaba pero huwag na lang. At talaga pang kinuha niya ang number ng lalaking iyon? Ganun ba siyang klaseng babae? Siya ang unang nag the-the moves? Dahil sa inis ko nasabi ko na ipapahawak ko na sa iba ang project na ito. Yes, I will give it to other and no reason for her to meet that Engineer again.Nagalit lalo tuloy ako sa kanya nung patungkol na kay Mommy. Ayaw ko na dinadawit niya ang Mommy ko at ayaw ko na na pag-usapan ang Mommy ko lalo na kapag siya ang kausap ko. I feel that she is energetic type, friendly and yes beautiful the reason why Dad
MACKENZIE LAZAROHindi ko mapigilan ang pagbuhos ng luha ko tulad ng ulan habang pinupulot ko ang basag-basag kong cellphone. Isang taon palang sa akin ang cellphone na ito tapos nasira na. Hindi ko maisip kung anong nagawa kong mali? BITCH? ang sakit naman nun? Umupo ako sa may sofa at doon ako humagulgol. Ang sakit-sakit na ng puso ko. Naramdaman ko na may lumapit sa akin, it was Kuya Alfred."Ma'am Macky, ano pong nangyari?" alalang tanong niya. I know he saw me crying already but I don't want to say what's the reason why I'm crying."Kuya, sira na po ang cellphone ko" nasabi ko nalang na para bang bata na nagsusumbong sa isang tatay o kuya. I don't know kung alam ba niya ang nangyari kasi medyo malayo naman ang kwarto niya mula dito sa sala."Ano ba kasing nangyari? Nahulog mo? Nadulas ka? Napano ka?" sunod-sunod niyang tanong at bakas sa kanyang mukha ang sobrang pag-alala. Buti pa si Kuya Alfred, concern sa akin. I just nodded like a kid while wiping my tears."Mapapalitan mo d
MACKENZIE LAZAROSa araw na ito, pakiramdam ko ay panibagong buhay ang dumating sa akin. Isang buhay na ikakasalamat ng lahat ng mabigyan nito. Ikaw ba naman ang bigyan ng pagkakataon muling makabalik sa trabaho mo kung saan inasahan mo nang wala ka ng babalikan? Inasahan ko na talaga na wala na akong babalikan para kahit papaano hindi masyadong masakit sa part ko pero wala ding maihahalintulad ang saya ko ng malaman na hindi pala ako legwak sa trabaho ko. "Panibagong buhay Macky!" Sa ngayon, ang iisipin ko nalang ay kung paano ako makipag-harap sa kanya pagkatapos ang lahat-lahat. Hiling ko nalang na sana makalimutan niya ang lahat o dikaya'y wala na sa kanya. Hays! Lalo na yung paghalik niya sa pisngi ko! Bakit niya kaya nagawa yun? Ibig sabihin we're at peace na? Oh gosh! Wala na kami sa world war III! Akala ko nga aabot pa kami sa world war IV eh. "Macky! Buti naman bumalik kana!" halos maiyak na sabi ni Kyomi pagkakita sa akin. Diko nga din alam kung naiiyak ba siya o excite
MACKENZIE LAZAROWala din naman na akong magagawa pa. Ang dating journalist na naging secretary na ngayon. Saan kapa makakakita ng tulad ko ha? Sadyang mahal ko talaga ang kumpanya kaya hindi ko maiwan-iwan.Napabuntong hininga nalang ako at napaisip sa kawalan. Malaki din kasi ang naitulong ng kumpanya sa akin. Siya ang katangi-tanging tumanggap sa akin noong panahon pa na walang-wala ako, mga panahon na wala pa akong maipagmamayabang, mga panahon na sarili ko lang ang kakampi ko. Siya ang tumanggap sa akin sa mga panahon na wala pa akong kaalam-alam."Macky, kindly photocopy all of these into to ten copies" utos sa akin ni sir Kingsley. Sa tingin ko dalawang folder lang iyon na naglalaman lang ng dalawang kopya."Sige po sir" saka ko na kinuha ang ibinibigay niya na nakalapag sa lamesa niya. Tinignan ko ang lockscreen profile ng kanyang cellphone dahil bigla kasi itong nag open at may message siya. Napangiti ako ng makita ko na ang mama niya ang nasa lockscreen ng cellphone niya."
MACKENZIE LAZAROMaraming rason para sana umayaw ako at hindi tanggapin ang alok niyang maging secretary niya but I don't know what the exact why I'm here right now. Okay naman siya sa akin, and after the kiss mas lalo pa siyang naging bold to the point na palagi ko na siyang napapansin na he always smiling at kinakausap na niya ako not unlike before."I think, we have many similarities" sabi niya na nagpaangat sa akin dahil busy ako sa aking laptop dahil sa ginagawa kong presentation na iprepresent niya."Like what sir?" tanong ko na din. Ngumiti siyang muli at saka humigop ng kanyang kape. "Like coffee" sabay taas pa nito sa kanyang mug. Ngumiti na din ako. Oo nga no? well 7/10 lang kasi marami naman talagang tao na mahilig sa kape. But I will consider charr!"By the way sir, ginawa ko na lang na thirty slide yung presentation mo but don't worry, well detailed naman po siya at concise." sabi ko. Mahirap naman kasi kung madaming slide tapos pulit-ulit lang din naman at baka magsasa
MACKENZIE LAZARO"Ikaw ba si Ms. Lazaro?" taas kilay na tanong ng lalaking nasa harapan ko ngayon. Gwapo ito, hindi kalakihan ang mga mata, manipis na mga labi , matangkad pero hindi maipagkaila mna may pagkasungit niyo."Yes sir" magalang kong sagot. Hindi ko alam kung sino ang lalaking ito, baka isa sa mga kliyente ko, pero wala akong maalalang ganitong hitsura na naging kliyente ko. Gwapo!"Aysuin mo ang kalat mo!" pagalit na saad ng lalaki sabay padabog na inilapag ang mga papel na naglalaman ng mga ginawa kong articles kumakailan lang."Pardon?" walang buhay kong tanong sa kanya. Hindi ko matukoy kung sino ang lalaking ito at bakit niya hawak ang mga article na ginawa ko? At mula sa loob ng office kung nasaan kami, nakatingin na ang lahat sa amin at mas lalo akong natense."Really? Hindi mo alam o nagkukunwari ka lang? Yang gawa mong yan ayusin mo yan bago pa kita ifired!" sabi nito at kita ko mula sa kanyang mga mata ang tila hindi nagbibiro sa mga sinabi nito."Opo sir, aayusin
MACKENZIE LAZARO Pumasok ako sa office namin na may ngiti sa labi at saka ako umupo sa may upuan ko na nakangiti."Oh bakit ka nakangiti diyan?" tanong ni Kyomi sa akin."Masaya ako baks kasi tapos na ang problema ko"chika ko sa kaibigan ko. Nakataas parin ang isang kilay niyang nakatingin sa akin."Really? Paanong nangyari yun aber? Wala ka namang ginawa kundi ang lumabas lang saglit ah. Wala pa ngang 15 minutes eh" sabay tingin pa sa relo nito."It's a miracle" I smiled at her na lalo atang nagpagulo sa kanya. Yes, I can say that is was a miracle especially that our new CEO ang gumawa ng paraan."Ano ba Macky!?" sigaw niya sa akin. Ewan ko ba sa babaeng ito at parang kasalanan ko pa kapag hindi ako magkwento sa kanya. Naging mandatory na ang pagshashare ko sa kanya."Sa atin lang ito ha?" pinanlakihan ko siya ng mata. Alam ko na kasi ang magiging reaction niya kapag sasabihin ko. Minsan ang mga pagtili at pagsigaw niya ay nagcacause ng chissmiss sa office."Yung CEO ang gumawa ng p
MACKENZIE LAZAROMaraming rason para sana umayaw ako at hindi tanggapin ang alok niyang maging secretary niya but I don't know what the exact why I'm here right now. Okay naman siya sa akin, and after the kiss mas lalo pa siyang naging bold to the point na palagi ko na siyang napapansin na he always smiling at kinakausap na niya ako not unlike before."I think, we have many similarities" sabi niya na nagpaangat sa akin dahil busy ako sa aking laptop dahil sa ginagawa kong presentation na iprepresent niya."Like what sir?" tanong ko na din. Ngumiti siyang muli at saka humigop ng kanyang kape. "Like coffee" sabay taas pa nito sa kanyang mug. Ngumiti na din ako. Oo nga no? well 7/10 lang kasi marami naman talagang tao na mahilig sa kape. But I will consider charr!"By the way sir, ginawa ko na lang na thirty slide yung presentation mo but don't worry, well detailed naman po siya at concise." sabi ko. Mahirap naman kasi kung madaming slide tapos pulit-ulit lang din naman at baka magsasa
MACKENZIE LAZAROWala din naman na akong magagawa pa. Ang dating journalist na naging secretary na ngayon. Saan kapa makakakita ng tulad ko ha? Sadyang mahal ko talaga ang kumpanya kaya hindi ko maiwan-iwan.Napabuntong hininga nalang ako at napaisip sa kawalan. Malaki din kasi ang naitulong ng kumpanya sa akin. Siya ang katangi-tanging tumanggap sa akin noong panahon pa na walang-wala ako, mga panahon na wala pa akong maipagmamayabang, mga panahon na sarili ko lang ang kakampi ko. Siya ang tumanggap sa akin sa mga panahon na wala pa akong kaalam-alam."Macky, kindly photocopy all of these into to ten copies" utos sa akin ni sir Kingsley. Sa tingin ko dalawang folder lang iyon na naglalaman lang ng dalawang kopya."Sige po sir" saka ko na kinuha ang ibinibigay niya na nakalapag sa lamesa niya. Tinignan ko ang lockscreen profile ng kanyang cellphone dahil bigla kasi itong nag open at may message siya. Napangiti ako ng makita ko na ang mama niya ang nasa lockscreen ng cellphone niya."
MACKENZIE LAZAROSa araw na ito, pakiramdam ko ay panibagong buhay ang dumating sa akin. Isang buhay na ikakasalamat ng lahat ng mabigyan nito. Ikaw ba naman ang bigyan ng pagkakataon muling makabalik sa trabaho mo kung saan inasahan mo nang wala ka ng babalikan? Inasahan ko na talaga na wala na akong babalikan para kahit papaano hindi masyadong masakit sa part ko pero wala ding maihahalintulad ang saya ko ng malaman na hindi pala ako legwak sa trabaho ko. "Panibagong buhay Macky!" Sa ngayon, ang iisipin ko nalang ay kung paano ako makipag-harap sa kanya pagkatapos ang lahat-lahat. Hiling ko nalang na sana makalimutan niya ang lahat o dikaya'y wala na sa kanya. Hays! Lalo na yung paghalik niya sa pisngi ko! Bakit niya kaya nagawa yun? Ibig sabihin we're at peace na? Oh gosh! Wala na kami sa world war III! Akala ko nga aabot pa kami sa world war IV eh. "Macky! Buti naman bumalik kana!" halos maiyak na sabi ni Kyomi pagkakita sa akin. Diko nga din alam kung naiiyak ba siya o excite
MACKENZIE LAZAROHindi ko mapigilan ang pagbuhos ng luha ko tulad ng ulan habang pinupulot ko ang basag-basag kong cellphone. Isang taon palang sa akin ang cellphone na ito tapos nasira na. Hindi ko maisip kung anong nagawa kong mali? BITCH? ang sakit naman nun? Umupo ako sa may sofa at doon ako humagulgol. Ang sakit-sakit na ng puso ko. Naramdaman ko na may lumapit sa akin, it was Kuya Alfred."Ma'am Macky, ano pong nangyari?" alalang tanong niya. I know he saw me crying already but I don't want to say what's the reason why I'm crying."Kuya, sira na po ang cellphone ko" nasabi ko nalang na para bang bata na nagsusumbong sa isang tatay o kuya. I don't know kung alam ba niya ang nangyari kasi medyo malayo naman ang kwarto niya mula dito sa sala."Ano ba kasing nangyari? Nahulog mo? Nadulas ka? Napano ka?" sunod-sunod niyang tanong at bakas sa kanyang mukha ang sobrang pag-alala. Buti pa si Kuya Alfred, concern sa akin. I just nodded like a kid while wiping my tears."Mapapalitan mo d
KINGSLEY WESTON BAMFORFDI don't know to myself either. There is a time na naiinis ako kay Ms. Lazaro or we can call her as Mackenzie in short Macky! I feel complicated towards her. I feel mad at her when she shout at me dahil sa pagpapabilis ko ng takbo ng sasakyan. Ganoon pala siya kapag takot. And I feel mad also to Engr. Dave when he smiled at her and she responded it too kaya kahit sana gusto ko na ako ang aalalay sa kanya sa pagbaba pero huwag na lang. At talaga pang kinuha niya ang number ng lalaking iyon? Ganun ba siyang klaseng babae? Siya ang unang nag the-the moves? Dahil sa inis ko nasabi ko na ipapahawak ko na sa iba ang project na ito. Yes, I will give it to other and no reason for her to meet that Engineer again.Nagalit lalo tuloy ako sa kanya nung patungkol na kay Mommy. Ayaw ko na dinadawit niya ang Mommy ko at ayaw ko na na pag-usapan ang Mommy ko lalo na kapag siya ang kausap ko. I feel that she is energetic type, friendly and yes beautiful the reason why Dad
MACKENZIE LAZARONakarating kami sa mining site dakong alas dos ng hapon, may medyo kahabaan ang byinahe namin dahil umalis kami sa rest house at around 12:30 pm. Hindi na din niya ako muling kinausap simula kaninang pasigaw niyang sinabi ang tungko sa Mommy niya. Ang maalala ko lang ay yung tawagin niya ako kanina na aalis na kami at tila galit pa ang pamamaraan ng pagtawag niya sa akin. Bumaba na siya sa sasakyan na hindi man lang ako tinawag at deretso lang siya sa isang lalaki na sa pagkaka-alam ko ay isang engineer. Nagkipit-balikat ako at bumaba na din ako. Dala ang camera ko na Canon na bagong bili ko lang last year as a gift to myself. May mga time kasi na umaalis ako mag-isa at hindi kasali ang camera man ko lalo kapag inspection lang naman ang gagawin ko.Malaki at malawak ang site kaya hindi ko muna damihan ang pagkuha ng mga pictures dahil babalik pa naman ako with Ian na, my camera man. Survey lang muna ang gagawin ko sa ngayon. Habang patuloy ako sa pagkuha ng pictu
MACKENZIE LAZARONakarating kami sa hindi ko alam na lugar, basta napunta kami sa isang bahay na simple lamang pero naggagandahan na kapaligiran lalo na ang mga halamang bulaklak. Bungalow type siya and clean and green ang paligid nito and the air is fresh too! I love it."We're here at Tagaytay" sabi lang niya. Marahil ramdam niya ang pagtataka ko. Ngumiti lang ako. No doubt na malamig dito kasi Tagaytay naman pala.Bumaba na siya at hindi man lang ako hinintay kaya kusa nalang akong sumunod sa kanya. Mayroon akong nakitang upuan at lamesa sa harap ng bahay at naiisip ko, ito ang tambayan ng may-ari tuwing umaga habang nagkakape.May sumalubong sa amin na isang lalaki and I think nasa mid forty's na at agad na binati ni Sir, calling him 'Kuya Alfred'. Nakangiting binati din ako ni Kuya.Pumasok na kami sa loob ng bahay at agad kong napansin ang mga indoor bonsai at mga naggagandahang mga paintings pero hindi ko naman maintindihan.Umupo ako sa sofa na nandoon malapit sa isa pang bons
KINGSLEY WESTON BAMFORFD"What's the matter Hero?" tanong ko kay Hero, my private investigator and my friend as well. We both graduate in the same university but not the same course. I took Business Administration while he wants to become an agent. We are childhood friend so I really trust him on his works. "Who's the girl awhile ago?" ngiting tanong niya at sa kanyang mga ngiti ay may kakaibang ibig sabihin nito. "A journalist" maikling sagot ko. "So what's the matter? Any news? Why are you here?" sunod-sunod kong tanong. Hindi naman kasi mag aaksaya ng panahon na pupunta dito ng sa wala lang. I'm pretty sure na may ibabalita siya sa akin. "Bad news, nalaman kasi namin na dito mismo galing sa kumpanya niyo ang article and the worst thing is that your company is aware into this!" sabi nito na ikinagulat ko.Paano galing dito sa kumpanya namin ang mga maling article na it supposed to be na sa amin ang tama kasi si Ms. Lazaro ang mismong may hawak nun. How come? "Say what? What do
MACKENZIE LAZARO Pumasok ako sa office namin na may ngiti sa labi at saka ako umupo sa may upuan ko na nakangiti."Oh bakit ka nakangiti diyan?" tanong ni Kyomi sa akin."Masaya ako baks kasi tapos na ang problema ko"chika ko sa kaibigan ko. Nakataas parin ang isang kilay niyang nakatingin sa akin."Really? Paanong nangyari yun aber? Wala ka namang ginawa kundi ang lumabas lang saglit ah. Wala pa ngang 15 minutes eh" sabay tingin pa sa relo nito."It's a miracle" I smiled at her na lalo atang nagpagulo sa kanya. Yes, I can say that is was a miracle especially that our new CEO ang gumawa ng paraan."Ano ba Macky!?" sigaw niya sa akin. Ewan ko ba sa babaeng ito at parang kasalanan ko pa kapag hindi ako magkwento sa kanya. Naging mandatory na ang pagshashare ko sa kanya."Sa atin lang ito ha?" pinanlakihan ko siya ng mata. Alam ko na kasi ang magiging reaction niya kapag sasabihin ko. Minsan ang mga pagtili at pagsigaw niya ay nagcacause ng chissmiss sa office."Yung CEO ang gumawa ng p