Puno ng pag-aalala at hindi siya mapakali habang hinihintay ang Doctor sa hospital kung saan nila dinala si Arie. Mahigit kalahating oras na ang lumipas mula ng pumasok ang kapatid sa emergency room.
Umupo siya sa naroroong bench, Adrian sit beside her too. Samantalang si Jake Frederick ay tila wala sa sariling nakasandig doon sa may pader. Ni hindi pa ito nakakabihis, may mga bahid pa rin ng dugo ang t-shirt nito at pantalon. Dugo ni Arie.
"Ano yung sinabi ni Arie kanina Fred?" basag niya sa katahimikan sa pagitan nila. "Totoo ba iyon?"
Umangat ang tingin nito sa direksyon niya saka sunod-sunod na umiling.
"No.." mahinang sabi nito. "God knows it's not true Jade! Parehas namin ginusto ang nangyaring iyon sa amin!"
"Then why did she claimed that you raped her?"
Mariin itong napapikit saka umiling muli. "I don't know.. simula ng magising kami na magkatabi sa kama ay iyon na ang ibinintang niya sa akin
"Nagising na po ang pasyente." Isang nurse ang lumapit sa kanila at ibinalita na nagising na si Arie. Sinabi rin nito kung saang kwarto nailipat ang kapatid. Ilang oras rin silang nanatili doon bago narinig ang balitang iyon. Tumayo siya mula sa bench, samantalang si Fred ay nagmamadali ng inihakbang ang mga paa at nauna na papunta sa kinaroroonan ni Arie.Nakasunod dito ang kuya Darwin niya. She followed them, nakasunod din si Adrian sa likod niya. "What are you doing here?" Hindi pa man siya nakakapasok ay narinig na niya ang matalim nitong boses. It was directed maybe for Fred. Dahil hindi pa naman sila nito nakita. Kitang-kita niya ang lalo pang pagtalim ng namumulang mga mata nito ng tuluyan siyang makita. "Umalis ka rito!" Agad nitong sigaw. "Hindi kita kailangan rito! Kuya paalisin mo siya!" baling nito sa
Matapos ang nakakapugtong hiningang halik na iyon ay mahigpit siya nitong dinala sa mga bisig nito saka mahigpit na niyakap. He hug her tight na para bang ibinuhos nito sa yakap na iyon ang lahat ng pangungulilang naramdaman nito sa nakaraang buwan. "Mahal na mahal kita Jade," anas nito. "Sobrang mahal kita." Mariin siyang napapikit saka tuluyan na ring pinalaya ang kanyang nararamdaman, she hug her too. Mas mahigpit pa. Hindi pala ang mapag-isa ang magbibigay sa kanya ng katahimikan, hindi rin ang paglayo. Sapat na pala ang makulong sa mga bisig nito para makaramdam siya ng kapayapaan. Nagsimulang mamuo ang kanyang mga luha at ilang sandali lang ay tuluyan na siyang napaiyak. "Shh.. hush now sweetheart, magiging maayos din ang lahat." "I am not crying because of what happened, I am crying because finally, I'm in your arms again," an
Agad na pinagbigyan ni Adrian ang pakiusap niya na tila ba iyon lang din ang hinihintay nito. Sa malamlam na mga mata ay dahan-dahan nitong ibinaba ang mukha sa kanya at isang marahan na halik ang iginawad nito sa naghihintay niyang mga labi.Naramdaman niya na pinalandas nito ang isa nitong kamay papunta sa likod ng kanyang leeg para mas lalo pang mapa-anggulo ang kanyang ulo.Mariin siyang napapikit saka ini-angat din ang kanyang magkabilang kamay sa leeg nito, she need to do that, kailangan niya ng makakapitan dahil kung hindi ay baka mabuwal siya.Ramdam niya ang unti-unting paglambot ng kanyang mga tuhod sa sensasyong biglang sumalakay sa kanyang katawan. She miss his kisses so much, she miss his touch, she miss him, really.. really miss him."Are you sure about it Jade?"Nagawa pa nitong itanong iyon ng sandaling maghiwalay ang kanilang mga labi. Bagama't kitang-kita niya ang kagustuhan nito na ma
She was lying flatly on the bed, taas-baba pa rin ang dib-dib sa paghinga matapos ang napaka-intensidad nilang pagniniig ni Adrian. She was staring at the ceiling na tila wala sa sarili.Mariin siyang napapikit, it feels that she was still in the dreamland."I want us to get married tomorrow," Narinig niyang mahinang sambit nito."Huh?" kumunot ang kanyang noo. Tama ba ang narinig niya? O parte lang iyon ng kanyang panaginip?Tomorrow?Naramdaman niya ang biglang pagtagilid ng higa ni Adrian saka tiim siyang tinitigan. Agad na rumehistro sa mga mata nito ang takot at pagkabahala."Y..you already said that you will Jade, pumayag ka na, nagbago ba ang isip mo?" He asked, obviously scared. "Ang pagpayag mo bang iyon ay dahil lamang sa, nasa kalagitnaan tayo ng--""Of course not," agap niya. "Nang pumayag ako ka
--ADRIAN--Isang masuyong ngiti ang namutawi sa labi niya habang minamasdan si Jade na mahimbing na natutulog sa kanyang tabi.Hindi pa rin siya makapaniwalang nagising siya na naroroon ito sa tabi niya. Natatakot ng siya na baka panaginip lang ang lahat.Ini-angat niya ang kanyang kanang kamay at inihawi ang iilang hibla ng buhok na tumabing sa pisngi nito at nang maramdaman niya ang init niyon, doon pa lang siya tuluyang naniwala na totoo ang lahat at hindi isang panaginip.Lumamlam ang kanyang mga mata. Kung alam lang nito kung anong klaseng kalungkutan at hirap ang dinanas niya nitong nakaraang buwan dahil sa nangyari. He was shattered into tiny pieces. Living thinking that she was no longer his feels like he was drowning in a deep water with no way out. Araw-araw pakiramdam niya unti-unti siyang namamatay. He was in hell. At hindi na niya gustong maranasan ulit iyon. Hindi na niya gustong maramdaman
She saw how nanay Cely's eyes widened a fraction ng makita nitong sabay silang bumaba sa raptor ni Adrian. Nakita agad sila nito dahil hindi naman kataasan ang pader at nasa bandang gate ito at nagdidilig ng halaman ng dumating sila.She walked towards the gate and open it.Agad dumako ang nagtatanong nitong mga tingin sa kanya pagkunwa'y kay Adrian na kasunod din niyang pumasok."Mano po 'nay," agad niyang inabot ang kamay nito ng makalapit. Tinanggap naman nito iyon."Kaawaan ka ng Diyos." sabi nito."Magandang araw po 'nay Cely," Adrian greeted courteously. "Kumusta po kayo?"She darted her eyes on him. "Mabuti naman." kimi itong ngumiti. "Hindi ko inaasahan na darating kayo, nakapag-almusal na ba kayo?"Tanong nito, pinuntahan nito ang gripo at pinatay iyon saka hinablot ang tuwalyang nasa balikat nito at nagpunas ng kamay."Tapos na po 'nay." Si Adrian. "May sasabihin po sana kami sa inyo, kaya kami nan
"By the power vested in me, I am now pronounce you husband and wife"Namuo ang kanyang mga luha ng marinig ang sinabing iyon ng judge na nagkasal sa kanilang dalawa ni Adrian. Hanggang sa mga sandaling iyon ay lutang pa rin siya, hindi pa rin makapaniwalang mag-asawa na sila ngayon ng lalake, na asawa na niya ito.Matapos ang mga nangyari sa pagitan nila, akala niya imposible nang magkaroon ng katuparan ang mga pangarap niya, ang pangarap niyang bumuo ng pamilya na kasama ito at si Zach, ang pangarap niyang makasama ito habang buhay.She thought that it was already impossible pero heto sila at idiniklara nang mag-asawa ng huwes hindi man sa harap ng Diyos pero sa mata ng batas ay mag-asawa na sila ngayon.Pagkatapos ng lahat ng ito, alam niyang tutuparin rin ni Adrian ang pangako nitong magpapakasal rin sila sa simbahan. "You may now kiss your bride." Dugtong pa ng kaharap habang kay lapad ng ngiti nit
Mariin siyang napalunok ng buksan niya ang pinto at tumambad sa kanyang mga mata ang kwartong iyon. Ang kwarto kung saan nagsimula ang lahat, ang kwarto na nagpabago sa kanyang buhay.Humakbang siya papasok pero napatigil rin ng masilayan niya ang loob niyon. Iba na ang kulay ng pintura at ang posisyon ng kama at mga muebles. Nagbago na ang lahat. Wala na ni katiting na bakas ng limang taong lumipas. Pero habang minamasdan niya ang loob ay muling nagsariwa sa kanyang utak ang mga ala-ala na tila kahapon lang nangyari.Ang paggising niya at makitang may estrangherong lalake sa kanyang tabi, ang pagkagimbal sa kanyang mukha ng mapagkamalan siya nitong isang babaeng bayaran, at ang luhaan niyang mukha habang tila gulong-gulo at hindi alam kung anong gagawin.Malinaw na malinaw niya iyon nakikita, pero sa pagkakataong iyon wala na ang bakas ng galit o pagkamuhi. All was in her is acceptance and forgiveness.
AUTHOR'S NOTEThis is the final chapter.. Thank you so much guys for reading my story till this very end. Thank you for the never ending support, to my AE and SE, thank you so much. Words are not enough to express how happy and thankful I am right now. I am where I am because of you guys. Thank you.. thank you... thank you. Hanggang sa muli.. Shanelaurice<<<<<-->>>>>Isang ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi matapos na ibaba ang kanyang cellphone. Gladness was in her heart after that talked.Matagal ring panahon na hindi sila nag-usap ni Arie. After that incident four years ago ay hindi na sila muling nagkaroon ng pagkakataon na mag-usap. Umalis ito ng bansa and settled in Paris kung saan ito naging full time model ng isang sikat na kumpanya.Noon pa man alam nitong napatawad na nila ito, but still, she choose to stay away from them at piliin ang karerang magpapaligaya rito at magpapalimot sa mga masamang nangyari.
---Cynthia--Hindi niya mapigilan ang hindi mapangiti sa nakikita niya sa kanyang harapan. It was a picture of a happy and contented family. Kitang-kita niya sa mga mata ng mga ito ang hindi matatawarang kaligayahan. At masayang-masaya siya para kay Jade, para sa kaibigang saksi siya kung ano ang pinagdaanan at kung anong klaseng hirap ang naranasan.Seeing her this happy with her husband and two angels made her tears form at the corner of her eyes. Alam niya magiging maligaya na rin ito sa wakas. Lihim niyang kinuha ang kanyang cellphone at kinunan ang mga ito ng larawan. The scene infront of her is pictured perfect. Hanggang sa sasakyan na sila ni Darwin ay minamasdan-masdan niya ang larawang iyon.Naramdaman niya ang pag-abot nito sa kanyang kamay at mahigpit iyon na hinawakan. "Magiging masaya rin tayo kagaya nila Cyn. We will be a complete family and live happily like them kasama ng anak natin at magiging anak pa. I
Six months later...Nagising siya sa kalagitnaan ng madaling araw na humihilab ang kanyang puson. Napahawak siya sa kaumbukang iyon kasabay ng pag-ngiwi ng maramdaman ang paggalaw niyon. Dahil sa nangyari ay mas lalong nadepina ang sakit. "A..Ade.." baling niya sa asawang himbing na natutulog sa kanyang tabi."A..Ade.." ulit niya, marahan niyang niyugyog ang braso nito."Hmm.." nagmulat naman ito ng mga mata na tila naaalimpungatan pa. "May problema ba sweetheart?" paos nitong tanong na iniyakap pa sa kanya ang kanang braso at sumiksik pa sa bandang leeg niya.Pinaglapat niya ang kanyang mga labi. "M..Masakit ang tiyan ko.." mahinang sabi niya."Do you want me to get something to eat?" tila wala pa rin kamalay-malay na sabi nito. Buong akala siguro nito na gutom lang siya kaya sumasakit ang tiyan niya. He was used to her waking up in the middle of the night to eat. Umuling siya. "I.. it's different this time,
"J..Jade?"Kitang-kita niya kung paano nawalan ng kulay ang mukha nito habang gulat na nakatingin sa kanya. Sunod-sunod rin itong napalunok."A..Antonette.." Kung nagulat ito ay higit siya. Hindi niya inaasahan na magtatagpo pa ang landas nilang dalawa. Nakalimot na siya. Kinalimutan na niya ang ginawa nito sa kanya. But fate really play it's part in between them. And of all places sa lugar pa na iyon sila muling nagkita. All this time, naroroon lang pala ito. What a coincidence, ang kaibigan niyang ibinenta siya ay naroroon lang pala sa lugar ng lalakeng bumili sa kanya!Hindi man diretsang si Adrian, pero dito pa rin siya ineregalo nina Thorne at Fred. And Antonette was the main culprit. Ito ang tumanggap ng pera mula sa dalawa in the exchange of her.Ngayon nakita niya itong muli, hindi maiwasang hindi manariwa sa kanya ang mga ala-ala ng nakalipas na limang taon. Bumalik lahat. Lahat-lahat."Sweetheart do you know Annette?" Boses ni A
--ADRIAN--Namumungay ang mga matang minasdan niya si Jade habang mahimbing na natutulog. She is breathing high and low, kita niya iyon sa dib-dib nitong taas-baba at bahagya pang nakabukas ang bibig nito.She look so exhausted. Umangat ang gilid ng kanyang mga labi. Paano magiging hindi kung buong magdamag niya itong inangkin kagabi. He made love to her not just twice but thrice. Madaling araw na yata niya itong pinatulog. When it comes to her, para siyang nawawala palagi sa sarili. He always wanted to made love with her, to be inside of her. Hindi siya naging ganoon ka sabik sa mga babaeng dumaan sa buhay niya. Ngayon lang. Mag-asawa na sila, magkasama bawat oras but still, he keep on missing her, he keep on wanting her.Gaya na lang ng mga sandaling iyon, ramdam na ramdam niya ang pagwawala ng pagkalalake niya habang minamasdan ang maganda nitong mukha.He breath heavily. Pilit na pinapakalma ang sarili. "Hmm.." Bahagya itong umungol.
"Where are we going, hmm?" tanong niya habang marahan na inihilig ang ulo sa balikat ni Adrian habang abala ito sa pagmamaneho.Wala siyang ideya kung saan sila papunta para sa kanilang honeymoon. Hindi pa man natatapos ang reception ng kanilang kasal kanina ay nauna na silang umalis. They just change their clothes at pagkatapos ay hinila na siya nitong muli pasakay sa pick-up nito.He gently rested his head on hers too saka marahan at pilyo na ngiti ang sumilay sa labi."Sa lugar kung saan solong-solo kita." Natatawang tinampal niya ang braso nito."As if naman hindi mo ako nasosolo sa bahay." she playfully hissed. Pero sa totoo lang nae-excite siya sa sinasabi nito."Wala nga yatang gabi na--" napakagat-labi siya. Biglang nag-init ang kanyang mukha ng maalala na halos gabi-gabi siya nitong inangkin. May pagkakataon pa ngang inangkin siya nito sa opisina nito mismo sa hotel and even in the car in broad dayli
READY?" bulong sa kanya ng kanyang Papa saka hinawakan ang kamay niyang nakapatong sa nakaabrisiete nitong isa pang kamay.Kung hindi lang dahil sa handgloves niya, mararamdaman na nito ang panlalamig ng kanyang kamay o baka ganoon nga kaya nito iyon hinawakan. She's too nervous that she can't feel her feet on the carpet, sa sobra ngang lakas ng tibok ng kanyang puso ay para na iyon lalabas sa kanyang lalamunan. Pangalawang beses na iyon na ikakasal sila pero hindi pa rin niya maiwasan ang hindi kabahan. She was so nervous at the same time very happy. They begin to walk down the aisle slowly habang kinakanta ang kanilang wedding song. Nang mag angat siya ng tingin, naroon si Adrian nakatayo sa may altar, katabi nito ang kuya Darwin niya na siyang bestman nila sa kasal and Mandy as their maid of honor.Sa kaliwang gilid nila, naroon si Zach, looking so handsome in his little tuxedo, napapagitna ito kina nanay Cely, Alex at kay Cynthia na tulad niya ay halata na
Kita niya kung paano unti-unting nawala ang ngisi sa mukha ni Adrian ng sabihin na niya dito ang tungkol kay Arie. Agad na nagtagis ang bagang nito."She's not herself Ade, kapag nanatili siya doon baka lumala ang kondisyon niya, baka tuluyan siyang mabaliw doon." mahinang sabi niya. Sana makumbinsi niya ito na iurong na lang ang kaso laban sa kapatid."If we're going to let her go, baka ulitin niya lang ang ginawa niya, baka sa susunod mas malala pa dito, God I can't imagine it Jade. Kung alam mo lang ang takot na naramdaman ko sa ginawa niya sa inyo ni Zach!""Siguro naman narealized na niya ang pagkakamali niya, at the end she still save me, binaril niya si Banjo kaya nakaligtas ako."Hindi ito nagsalita, nanatili lang ang tiim na mga mata."She needs to see a psychiatrist para hindi lumala ang kondisyon niya,""How sure are you that she's not faking it?" tanong nito. "Hindi kaya umaarte
Tulalang Arie ang nadatnan niya sa kulungan ng dalawin nila limang araw mula ng makalabas siya sa ospital. Dahil sa hindi pa nag-uumpisa ang hearing ay doon muna ito mananatili sa kulungan ng presinto.Naroroon ito at nakasandal lamang sa pader at tila wala sa sarili na nakatingin lang sa kawalan.Maayos naman ang suot nito. Her stepmother make sure to visit her everyday.Ngayon lang siya nakadalaw rito dahil ngayon lang medyo bumuti ang kanyang pakiramdam at unti-unti na ring naghihilom ang kanyang sugat kaya ngayon niya lang nakita ang kalagayan nito."Arianna Sandoval, may bisita ka!" sabi nong babaeng pulis at binuksan ang selda kung saan ito naroroon.Dagli lang ang pagsulyap nito. Walang emosyon ang mga mata nito ng dumako sa kanya.Pinosasan ito ng isa pang babaeng pulis at ilang sandali lang ay inilalabas na ito sa kulungan para dalhin sa visiting area.Pero hindi niy