CHAPTER 3

Talliah Jae's POV

*ding dong*

*ding dong*

Bwisit! Sino bang bibisita sakin ng ganitong oras? kasarapan ng tulog ko ngayon!

Tumayo ako mula sa pagkakahiga, bagsak ang katawan kong naglakad at tinungo ang pintuan ko at binuksan iyon.

"Sino ya--"

"Are you okay?!" Nagulat ako sa kamay na nakahawak ngayon sa noo at sa kabila kong palapulsuhan.

"S-sir?" Saad ko ng makilala ang nasa loob ng bahay ko ngayon.

Sinara niya ang pintuan gamit ang paa niya kala mo naman pagmamay ari niya.

Iniupo ako nito sa maliit kong sofa at tumabi sakin at bakas sa mukha niya ang pag aalala.

"Teka teka teka! Teka nga muna! Ni hindi nga kita pinahintulutang pumasok ng bahay ko." Pagsusungit ko dito.

"So need ko bang lumabas ulit at kumatok para humingi ng permiso mo kung papapasukin mo ba ako o hindi?" Saad nito.

"H-hindi naman sa ganon."

"Kumain ka na ba? Do you want me to cook for you?" Saad nito.

"Marunong kang magluto?" Tanong ko.

"Ofcourse, just sit here and relax." Saad nito at ngumiti sakin.

Di na ako nakapalag tila nabihag na niya ako sa maamo niyang ngiti, teka pano nga pala niya nalaman kung saan ako nakatira?

"Mr. Fuentes?" Tawag ko sakaniya.

"Hmm?" Sagot nito.

"Paano mo nalaman kung sana ko nakatira?" Tanong ko dito.

"I check your application form" tipid nitong sagot habang tinitikman ang niluluto nito.

Ano bang niluluto niya kasi?

"Crab and Corn soup?" Saad ko.

"Yeah, but i made you a sandwich also.. wala naman kasing laman ang fridge mo." Saad nito.

Medyo nahiya pa ako, hindi kasi ako mahilig mag grocery lagi lang akong kumakain ng instant noodles sa mga conviniece store.

Nag smile nalang ako sakaniya at bumalik sa sofa, buti nalang at nakaligo na ako kanina bago ako nakatulog. Sobrang nilalamig ako kaya naka jacket at baggy pants ako.

"Here you go!" Bungad ni Mr. Fuentes at nilapag sa center table ang niluto niyang Crab and Corn soup pati na ng sandwich at ilang sliced ng apple.

Caring boyfie, hihi!

"Kainin mo na yan habang mainit init pa."saad nito.

"Ikaw?" Tanong ko, ang sama ko naman kung ako kakain tapos siya hindi?

"No, don't mind me.. after you eat you need to take your medicine." Saad nito.

Waaah! Di lang pala to Ceo, cook rin at nurse. hahahaa

"Im sorry." Bulong niya sa kawalan, napahinto naman ako sa pagsubo ko sa soup at tinitigan siya.

"Hindi ako naging gentle, hindi ko naman akalaing vírgìn ka pa.. " saad nito.

"Hmm, kasalanan ko rin naman e kung di ako nag lasing edi hindi ako mapapadpad sa VIP room na sinsabi mo para lang mang halìk ng lalaking di ko naman kilala" litanya ko.

"But i'm glad na sakin ka lumapit that night, tatlo kasi kami non.. and we are all shock na may pumasok na babae at bigla bigla nalang kakandong sakin." Saad nito.

Muli gusto ko nanamang magpalamon nalang sa lupa.

"Don't worry, i will take good care of you.." saad nito.

Tutok lang ako sa tv habang ninanamnam ang ginawa niyang sandwich.

"Hmm, slamat pero sana di ka na nag abala pa, nakakahiya." Saad ko.

"Don't be shy baby, kahit ayaw mong alagaan kita aalagaan parin kita." Saad nito, bigla nalang akong nakuryente ng bigla niyang hawakan ang kamay ko.

Waaah ikennat!

"Ahmm, s-salamat.." tanging sagot ko at inalis ang kamay ko mula sa pagkakahawak ni Sir dito, pasimple kong kinuha ang baso para uminom kasi di ko na kinakaya.. kung kanina nilalamig ako feeling ko ngayon ang init init.

"Take your medicine, hindi ko kasi alam kung anong pwedeng gamot ang ipapainom sayo kaya binili ko nalang lahat ng pwedeng nagpalakas ng katawan mo at makapagpababa ng lagnat mo." Litanya nito.

Oo nga e, di halatang namakyaw to ng gamot sa dami. Gusto ata akong pátáyin.

"M-meron namana ako dito binilhan ako kanina ni Sir matt, pero salamat parin dito." Saad ko at bahagyang ngumiti sakaniya.

"Close ba kayo ni Matthew?" Tanong nito sakin.

"Hmm.. h-hindi naman sir, medyo nakakabiruan ko rin siya lahat naman kami sa Team namin. Bakit sir?" Tanong ko dito.

"Nothing, just don't be that close to him.." saad nito at bahagyang sumeryoso ang mukha.

"Yes po sir." Saad ko.

"And please, kung tayong dalawa lang naman wag mo na akong tatawaging Sir or Mr. Just be formal you can call me by my name." Saad nito.

"H-ha?" Di ko makapaniwakang tanong, ang weird naman kung yung boss mo tatawagin mo sa pangalan lang niya.

"P-pero si.." hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng bigla nalang ako nito halìkan.

"One more "Sir" di lang yan ang aabutin mo." Banta nito at nginisian ako.

"O-okay.. Ice?" Naiilang kong sambit.

"If di ka talaga komportable na tawagin ako sa pangalan ko, you can call me "hon" if you want." Mapanukso nitong sabi, at dahil doon ay hindi ko na napigilan ang sarili ko at nahampas ko siya sa braso.

"Hey, nananakit ka ah" pagpapabebe nito.

"S-s-sorry.. ikaw kasi e!" Saad ko at hinimas ang braso niya, nagulat nalang ako ng iakbay nito sakin ang kamay niya at hinila ko pabagsak sa dibdib niya.

"Magpahinga ka na, gusto ko gumaling ka agad.. baka hindi ako makapag focus sa trabaho kung alam kong mag isa ka lang dito." Saad niya.

Waaaah! Parang umiikot ang tiyan ko ngayon.

Naramdaman ko ang paghalik niya sa ulo ko, idinantay ko lang ang ulo ko sa dibdib niya.

Ano ba tong ginagawa niya? Ibig bang sabihin nito... kami na? In relationship na kami? E hindi naman siya nanligaw sakin ah? Waaah sa bagay, nauna ngang may nangyari samin e.

"W-wala ka bang trabaho? B-baka hinahanap ka na doon" pambabasag ko sa katahimikan.

Hinawakan ako nito sa magkabilang balikat at hinarap sakaniya.

"Pano ka?" Tanong nito.

"Okay lang ako dito, kaya ko na to.." pang aasure ko at nginitian siya.

"Sigurado ka? I mean.. okay but call me if something happend okay?" Saad niya.

Tumango nalang ako at nginitian siya, maya maya pa ay tumayo na siya at sinuot ang suit niya. Matapos no'n ay inihatid ko na siya labas.

"Lock your door, and rest okay?" Saad nito bago pumasok ng kotse niya. Hinintay ko muna siyang makaalis bago ako pumasok sa loob.

Dali dali akong sumampa sa kama at nagtatatalon, waah! I can't believe what's happening! Parang hindi ako makahinga sa sobrang kilig!

Feeling ko nawala yung sakit ng katawan ko at handa ng pumasok bukas!

-

Ice Clark's POV.

Ano nangyayari sakin? Bakit bigla nalang ako naging malambot pagdating sa babaeng yon? Am i falling inlove with her? No, no, no, it can't be... maybe i'm just guilty about what happened tutal ako naman ang may gawa kung bakit nagkasakit siya.

"Hmm, kanina mo pa tinititigan yang laptop mo while biting your pen.. do you have a problem?" I glared at Diana, lagi nalang niya napapansin lahat ng ginagawa ko.

"And if i have?" I asked.

Naglakad ito palapit sakin at niyapos ang magkabilang balikat ko, sh*t eto nanaman siya.

"I can be your stress reliever." She whispered and licked my ear, fvck.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sinunggaban ko agad siya ng hàlìk, kanina ko pa gustong gawin to with Talliah Jae, but i need to control myself dahil hindi pa siya okay.

Marahas kong tinanggal ang suit na suot ni Diana at tumambad sakin ang manipis niyang damit panloob, hìnàlìkàn niya ako nito sa leeg at patulog lang sa pagròròmànsà sakin.

"Ughh, Jae.." i mòanèd, Diana suddenly stop lìckìng my neck and faced me.

"What did you say?" Tanong nito at bakas sa mukha niya ang inis.

"Nothing, nawalan na ako ng gana.. Just leave me alone for a while." Pagsusungit ko.

"Did something happened between you and jae?" She asked.

"Yes." I coldly answer.

"For real?!" Galit niyang sambit.

"What? Is there any problem with that?" Tanong ko.

"Ice you already have me!" She shouted.

"Then? Do you really believe na magkakaroon tayo ng relasyon? kahit kumama ako ng sangkaterbang babae wala kang karapatan magalit, you're not my girlfriend or what.. we're just a fvckbuddy, remember?" Litanya ko.

"Fvck you!" Sigaw nito at dali daling umalis sa opisina ko.

Well sya lang din naman ang may gusto nito, she always sèdùcìng me. Akala naman niya magkakaroon ako ng katiting na feeling sakaniya, e páràusán ko lang naman siya habang hindi pa nakakabalik dito sa pinas si Raya, but Jae.. how can i be that soft to her? I need to control my feelings, i don't want to lose Raya again.