CHAPTER 2

"Anyways, sorry for leaving you may urgent na tawag kasi from company to fix.. hindi tuloy ako nakapagpakilala sayo after the night we spend together." Parang normal lang siya magsalita, habang ako feeling ko maiihi na ako dahil sa nalaman ko.

Totoo ba talagang siya yung naka chukchakan ko kagabi? And worst i gave my vírginíty to him! Fvck!

"Are you okay? You're not look fine.. do you want to go home? I will drive you then" saad nito.

"H-hindi.. i- i mean o-okay lang ako.." utal kong sagot sakaniya.

"Bilib ako sayo ah, nakuha mo pang nakatayo after ng ginawa natin kagabi? And aside from that.. yeah sorry that i took away your vìrgìnity." Saad nito, pansin ko ang biglang pagbabago ng expresyon ng mukha niya, nag aalala ba siya?

Parang umurong ang dila ko at tila hindi ako makapagsalita, kanina pa siya daldal ng daldal pero ako itong naistatwa nalang bigla mula sa kinatatayuan ko.

"Ikaw naman kasi, bigla ka nalang pumasok sa VIP room ng Bar na pagmamay ari ng kaibigan ko.. at bigla ka nalang manghahálìk" saad nito.

"GINAWA KO YON?!" sigaw ko, medyo nagulat rin siya sa naging reaksyon ko maging ako ay nagulat sa nalaman ko, why would i do that? Hayst!

"Are you really that drunk last night? Hindi mo talaga maalala kung bakit tayo magkasama at paano tayo napunta sa hotel room ko?" Saad nito.

Umiling lang ako, e sa hindi ko naman talaga maalala kung anong mga kagagahang ginawa ko kagabi?

"So hindi mo alam na after mo akong bitinin sa ginawa mo sa VIP room dahil bigla ka nalang sumuka sa pants ko... and i have no choice kaya sinama narim kita sa Hotel room ko na malapit sa bar nayon." Saad nito.

"Tapos nag take advantage ka na nung nasa hotel na tayo ganon ba?!" Bigla nalang nagtaas ang boses ko.

"Im not, ikaw kaya tong bigla nalang naghùbad pagbagsak na pagbagsak mo sa kama.. and you pulled me closer to your chest, do you want to know what you said last night?" Panunukso nito.

"Hindi ako naniniwalang ginawa ko yon!!" Inis kong sambit sakaniya.

"So you didn't remember the words "I want to have some fun" really?" Saad nito mas lalo pa akong nainis sa pag ngisi niya at ako naman itong irap lang ng irap.

"Di ako naniniwa.." he cut me as he pulled me close to him, bigla ko nalang naramdaman ang pagdampi ng malambot niyang labi sa labi ko.

Parang nakukuryente ang buo kong katawan and worst hindi ko kayang pigilan.

Napapikit ako sa diin ng halik niya saakin, maya maya pa ay kumalas ito.

"So now, may naaalala kana?" Saad nito at muling naglakad papunta sa swivel chair niya at naupo.

"You can leave now, thankyou for you time." Malamig nitong saad.

Habang ako ay tulala lang na naglakad palabas ng office niya.

Fvck!

Bagsak ang balikat kong pumasok sa elevator at pinindot ang 4rt floor, hindi pa din ako makapaniwala sa nalaman ko.. Tutal wala din naman akong maalala sa nangyari kagabi, dapat kineep nalang niya sa sarili niya... pano na ako ngayon? Kung di man niya ako tatanggalin how can i face him? Like wtf!

"Are you okay? It seem you don't look fine?" A familiar voice said behind me.

"S-sir Matt, s-sorry hindi ko ho kayo napansin." Saad ko ng lingunin ko siya.

"Oo nga e, ngumiti ako sayo pero parang wala ka namang nakita." Halata ang pagkadismaya sa pananalita niya kaya muli ay humingi ako ng paumanhin, buti pa tong si Sir Matt e, mabait.. totally mas crush ko nga tong si Sir Matt kesa don kay Mr. Fuentes!

"No it's okay, but you look pale.. are you sure you're okay?" Pag aalala nito.

"Yes po." Sagot ko, pero kanina pa ako nakakaramdam ng hilo at ano mang oras ay parang babagsak ang katawan ko, latang lata ako tapos ganito pa malalaman ko? Hayst!

*ting*

Pagbukas ng pinto ng elevator ay hahakbang na sana ako palabas pero biglang bumigay ang mga tuhod ko, akala ko ay babagsak na ako sa sahig ng may biglang sumalo sakin.

"I think you're not totally fine." Dinig kong sabi ni Sir Matt.

Binuhat ako nito at pumasok ulit kami sa Elevator at pinindot niya ang ground floor kung saan ang parking lot.

"Dadalhin muna kita sa malapit na hospital, bakit ka ba pumasok kung masama naman ang pakiramdam mo?" Saad nito, bahagya nalamang nakadilat ang mata ko dahil sa bigat ng talukap ng mga mata ko.

Basta ang alam ko nalang na nangyari ay amnang ipasok ako ni Sir Matt sa sasakyan niya..

Mathews POV.

Lalo ko pang binilisan ang pag drive ko ng mapansin kong wala ng malay si Talliah, ano bamg nangyari sa babaeng to at parang latang lata ang katawan niya?

Nang makarating kami sa hospital ay dali dali ko siyang binuhat at tinakbo sa emergency room.

Sana ayos kang siya..

Talliah Jae's POV

Nasan ako? Waaah ang liwanag, oras ko na ba? Kukunin na ba ako ni san pedro?

"Jae? Oh thanks god!" Bungad sakin ni Sir Matt, teka nasan ako?

"Hindi ko na kasi alam gagawin ko, nag past out kana kanina kaya tinakbo na kita dito sa hospital"paliwanag ni Sir Matt.

Shocks! Nakakahiya.

"S-sorry sa abalang ginawa ko sir." Saad ko.

"No, no, no! Hindi ka abala don't worry, ano ba talagang nangyari sayo? Kanina lang okay ka pa naman ah?" Tanong ni Sir Matt.

"Ahh.. napagod lang po siguro.." sagot ko.

Maya maya pa ay may dumating na doctor at lumapit samin.

"Ms. Fernandez, can i talk to you in private?" Saad ng doctor na nasa harapan namin ngayon.

Agad naman akong tumayo at binitbit ang dextrose bag ko.

Nang makarating kami sa office ni Dra ay may something ang tingin nito sakin.

"Do you have your first thing last night?" She asked, waah nakakahiya.

Tumango lang ako at napakagat nalang sa labi ko.

"Over fatigue due to lot pressure na ginawa nyo kagabi ng kasama mo, hindi kasi maganda sating mga babae na sa unang karanasan natin ay magpapakasasa tayo ng husto, the normal cause of losing our vìrgìnity is only fever, but for you, you look pale and over fatigue." Litanya nito.

"You need to rest hija, ipagpaliban mo muna ang trabaho, the more important thing isa our health. Okay?" Saad nito.

"Okay po, Thankyou Doc."saad ko dahan dahang lumabas ng office niya.

"So ano daw dahilan ng biglaan mong pag past out?" Tanong ni Sir Matt.

"Over fatigue daw, need ko muna daw mag rest kahit ilang araw lang.. Can i file a sick leave for a week sir?" Saad ko.

"Ofcourse, ako na bahalang mag explain kung may maghahanap man sayo."saad nito.

"Thankyou sir." Saad ko at bumalik kami sa ward ko upang ipatanggal na ang karayom na nakatusok sakin.

Hinatid narin ako ni Sir Matt sa inuupahan kong apartment, at pag pasok ko ay agad kong ibinagsak ang katawan ko.

Haaays! Gusto kong matulog ng mahabang oras.

Ice Clark's POV.

"What?! One week!" Sigaw ko ng sabihin ni Matthew na isang linggo ang finile na sick leave ng babaeng yon.

"You're over reacting dude, she need to rest that's the doctor said to her. She past out earlier para nga siyang walang dugo nung nakasabay ko siya sa elevator kanina e." Litanya ni Matthew, fvck?! Kaninang nasa office ko sya okay naman siya ah?

"S-sorry for over reacting, i.. you know, how about her job r-right??" Tumingin ako kay Diana at tumango naman ito at syempre sakin lang siya pwedeng kumampi.

"Yeah, but more important is your employees health, sa tingin mo magagawa ba nila ng maayos ang trabaho nila kung may dinaramdam sila?"saad ko.

"Okay, okay fine.. leave it here, i will talk to you later dude." Saad ko kay Matthew at lumabas na ito ng opisina ko.

"Halata ka masyado, do you like that girl?" Bigla nalang umupo sa harapan ko si Diana at binitawan ang mga salitang 'yan.

"And if i do?" Pang aasar ko.

"Fvck you!" Irap ni Diana sakin.

"Do you want me to fvck you?" Mapanukso kong sabi, konting panunukso lang kasi sa babaeng to ay bibigay na agad sayo, o kahit kaino pa.

"Do you?" Saad nito, as i expected.

"I'm tired, go and get me some coffee." Utos ko sakaniya tumayo ito agad at lumabas ng office ko.

Mag isa nalang ako ulit, hindi ako mapakali about sa nalaman ko about Talliah Jae.

Dali dali ko ulit kinakalkal ang papers niya at ng makita ko ang application paper niya ay agad ko itong kinuha at dali daling umalis.

"Y-your coff..." hindi ko na pinansin si Diana at dali dali na akong sumakay ng elevator.

*ting*

Paglabas ko ay agad na akong nagtungo sa sasakyan ko, at dali dali na itong minaneho.