Makalipas ang ilang buwan ng pagiging magkasama sa iisang bubong, naging mas agresibo si Mirasol sa kanyang mga paraan upang mas mapaibig si Kean at mas mapalapit pa sa kanya. Sa bawat pagkakataon, tila walang paltos na sinusubukan ni Mirasol na akitin si Kean. Sa kanya, ang pagkakaroon ng anak nila ni Kean ay isang pangarap na magpapatibay ng kanilang samahan at mas mag-uugat ng koneksyon sa kanila. Higit pa sa kasal, ang magkaroon ng anak ay tila ang pinakapangarap na kanyang ninanais.Isang gabi, habang si Kean ay abala sa pagbubukas ng mga dokumento at pagsusuri ng mga papeles sa kanilang sala, palihim na lumapit si Mirasol sa kanya. Suot ang isang simpleng damit na sadyang dinisenyo upang magmukha siyang mas kaakit-akit, siya ay tahimik na pumuwesto sa tabi ni Kean at inilagay ang kanyang kamay sa balikat nito."Kean, hindi ba napapagod ka na? Baka naman pwedeng magpahinga ka muna?" Lambing ni Mirasol habang ang mga daliri niya ay marahang hinihimas ang balikat ng lalaki.Napatin
Kinabukasan, sa pagdilat ng araw, muling bumalik ang mga matamis na sandali sa pagitan nina Kean at Mirasol. Hindi napawi ang kanilang masayang mga bulong at malalambing na yakap. Para bang sa bawat sandali, mas lalo silang nadadala sa damdaming lalong nagpapatibay sa kanilang pagsasama. Si Kean ay nagising mula sa isang magandang tulog nang walang dahilan. May problema siyang matulog minsan sa mga gabi. Ngayong gabi, naisip niyang hihiga na lang siya doon at susubukang makatulog muli. Alas tres ng umaga na, at hindi na malayo ang alas sais para maghanda sa trabaho. Medyo nananabik pa rin siya, kaya humiga siya sa kanyang tagiliran para maging komportable.Nakita niyang medyo maliwanag ang kwarto mula sa bahagyang liwanag ng buwan na pumapasok sa kanilang silid. Nakatagilid siya kay Mirasol ngayon, at nakita niya na sa mainit na gabi ng tag-init na ito, inalis na niya ang kanyang kumot. Nakahubad siya; gusto niyang matulog nang ganun. Sinabi niya na sa ganung paraan hindi siya nalal
Pinaikot ni Kean ang kanyang ulo at hinalikan ang kaliwang hita ni Mirasol sa apat na lugar. Pagkatapos, ang kanyang kanang hita ng anim na beses. Alam niyang gustong-gusto niya ito. Palagi siyang nalilibugan kaagad tuwing gagawin niya ito. Inilabas niya ang kanyang kaliwang binti upang bigyan siya ng mas maraming access para sa kanyang mga paglapit. Pinapayagan niya siyang ipagpatuloy ang kanyang kasiyahan. Nakikita niya ang kanyang bilog na mga suso na umaalon ngayon, at nagiging hindi regular ang pattern ng pagtaas at pagbaba nito. Patuloy siyang humalik at dumila sa kanyang clit, na ngayon ay medyo tigas na, pati na rin ang kanyang mga panloob na labi. Kinagat at sinipsip niya ang huli nang bahagya ng ilang beses. Lumiit sila at nagpatuloy na lumampas sa kanyang bulbol. Sinipsip niya ang kanyang klitoris nang matagal at medyo madiin sa pagkakataong ito. Si Mirasol ay huminga ng malalim at nagbigay ng mabagal, nakaka-satisfy na "Ahhh" na lumabas mula sa kanyang nakabukas na bibig
Sa isang tahimik na hapon, ang bahay na dati'y puno ng mga alaala ng hirap at sakripisyo ay nagsimula ng magbago. Ang dating simpleng tahanan na tinirhan nina Maria at Harry ay nagsimulang mag-iba. Ang mga pader na may mga sugat ng nakaraan ay muling nagkaroon ng bagong buhay, dahil sa pagbabalik ni Rosemarie—ang ina na nagbalik sa buhay ni Maria matapos ang matagal na pagkawala.Maria at Harry, na sanay na sa buhay na puno ng pagsubok, ay nakatagpo ng isang bagong pag-asa nang muling magka-ugnay sila ni Rosemarie. Isang matamis at mapait na pagsasama na nagbigay ng bagong pagkakataon para sa kanilang pamilya. Bagamat puno ng kalungkutan at tanong ang nakaraan, hindi nila inasahan na darating ang pagkakataong muling magsimula. Isang araw, sa isang marangyang mansyon na tinawag ni Rosemarie na kanilang tahanan, nagtipon ang mag-iina. Ang hangin na dumadampi sa kanilang mga katawan ay parang simbolo ng mga bagong pagsisimula, at sa bawat salitang binanggit ni Rosemarie, ramdam nila ang
Ang araw ng paglipat ni Maria at ng kanyang pamilya sa kanilang bagong tahanan ay hindi malilimutan. Bagamat puno ng mga tanong at pagdududa, naroroon ang hindi maipaliwanag na saya sa kanyang puso. Ang buhay nila ay nagbago, ngunit ang mga alaala ng nakaraan—ang mga pasakit, pagkatalo, at pangarap na naunsyami—ay patuloy na naglalaro sa kanyang isipan.Sa bawat pagpasok nila sa malaking mansion na tinawag nilang Esperanza, ang bagong simula ay parang isang panaginip na unti-unting nagiging totoo. Ang mga pader ng tahanang iyon, na puno ng magarbong detalye at alahas na tinatawag nilang "panlasa ng tagumpay," ay nagiging saksi sa mga hindi malilimutang pagkakataon."Mama, look! Look! Ang laki ng mga kwarto!" sigaw ni Harry, na abot langit ang saya habang tumatakbo sa malawak na pasilyo ng mansion. "Parang sa mga palabas lang!"Nakatingin si Maria sa anak, hindi mapigilan ang magtago ng isang ngiti. Minsan, tinitingnan niya ito at iniisip kung anong klaseng buhay ang meron sila ngayon.
Matapos ang kanilang masayang salon day, ang mga puso ni Maria at Rosemarie ay puno ng kaligayahan at pasasalamat, bagamat may halong kabuntot na malalim na pagninilay. Ang bawat sandali ng kanilang bonding ay naging alaala na maghahatid sa kanila sa mga araw ng pag-asa. Ngunit sa kabila ng saya, alam nila na ang mga hakbang ng buhay ay hindi palaging madali, at may mga hamon pa ring darating.Habang sila’y naglalakad sa malawak na mall, natagpuan nila ang mga tito ni Harry—si Eric at John—na naghihintay sa kanila, malalalim ang mga mata, at ang mga ngiti ng mga lalaki ay nagbabadya ng isang lihim na ligaya. Parang ang buong paligid ay tumigil, ang bawat hakbang ay may saysay, at ang mga ngiti ng mga tito ay tila nagsasabing, "Ito ang simula ng isang bagong pag-asa.""Harry! Tuwang-tuwa ka na naman," sabi ni Eric, ang mga mata’y kumikislap sa kagalakan habang pinagmamasdan ang batang si Harry na hindi na mapigilan ang saya sa kanyang mga mata."Oo, tito! Ang saya saya! Maraming laruan
Nagsimula ng panibagong buhay si Maria at Harry sa piling ng kanyang ina, si Rosemarie Esperanza, at mga nakakabata niyang kapatid sa ina, sina Eric at John. Isang bagong kabanata ang kanilang isinusuong, puno ng pag-asa at pangarap na nagsimula mula sa mga sugatang puso, ngunit puno ng pagmamahal na nagsisilbing gabay sa bawat hakbang.Habang binabaybay nila ang kanilang bagong buhay, natutunan ni Maria na ang mga pagsubok ng nakaraan ay hindi hadlang sa mga pagkakataon ng pagbabago. Ang pagbalik sa pamilya, sa kabila ng mga takot at pag-aalinlangan, ay naging kanilang lakas. Si Rosemarie, ang ina ni Maria, ay nagsilbing matibay na haligi, habang sina Eric at John, na may mga simpleng ngiti at bukas na mga puso, ay naging tunay na mga kapwa sa paglalakbay ni Maria.Si Harry, sa kanyang inosenteng pananaw, ay tila nagsisilbing ilaw na nagbubukas ng bagong pag-asa para sa kanilang pamilya. Bawat tawa at saya niya ay nagiging paalala ng mga bagay na mas mahalaga—hindi ang materyal na ya
Habang si Kean at Mirasol ay patuloy na nagsusumikap na magkaroon ng anak, ang kanilang buhay ay puno ng mga pagsubok. Hindi matanggap ni Kean ang kanyang kalagayan, ang pagkawala ng kanyang alaala, at ang pagiging bahagi ni Mirasol sa kanyang kasalukuyang buhay. Kahit anong pagsusumikap nilang dalawa, mayroong kulang—ang pagkakaroon nila ng sariling anak.Sa bawat araw na lumilipas, pilit na itinatago ni Kean ang kanyang kalungkutan at naguguluhan sa mga sandaling nagdaan, at sa kabila ng mga efforts ni Mirasol na maging masaya sila, may mga gabi na tanging ang mga alaala ng nakaraan ang bumabalik sa kanyang isip—mga alaala na hindi na niya matandaan, ngunit nararamdaman niyang isang bahagi ng kanyang pagkatao ang nawawala.Hindi rin niya matanggap na siya ay naging bahagi ng isang relasyon na hindi siya buo, na ang kanyang mga desisyon ay nagmula sa isang memorya na hindi na niya kayang alalahanin.Ang paglalakbay nilang dalawa ni Mirasol ay puno ng mga pagdududa, at bagamat nagmama