LOGINShare
Chapter 3
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"Ahh!!!" Tili lang ako ng tili at isiniksik ko ang sarili ko sa gilid ng kama at binalot ko ang katawan ko sa comforter.
"Noisy, Noisy, she's so noisy." Lalo pa kong tumili nang marinig ko na nakakapagsalita sya. Paikot ikot sya dito sa loob ng malaking kwarto na 'to at nagsasabi ng 'Noisy'.
Nang bumukas ang pintuan ay tumigil ako sa kakatili at mabilis akong tumakbo sa likod ng kung sino mang tao na pumasok dito.
"You can stop now, Sofia," malamig nyang sabi.
S-sofia? May pangalan ang robot na 'yon? At saka kelan pa nagkaroon ng robot dito sa Pilipinas?
Nasa likod nya pa rin ako at nakahawak sa laylayan ng kanyang damit.Tumikhim siya kaya napabitaw ako sa pagkakahawak sa damit nya. Hindi tumagal ay humarap sya sa 'kin.
Nangunot ang noo ko nang matandaan ko na sya ang lalaking may hawak ng malaking kahoy at sya rin ang pumatay sa taong 'yon. Umatras ako at may nahawakan akong isang bagay at natagpuan ko na lang ang aking sarili na nahulog.
Tumingala ako at nakita ko siya na nakatingin sa 'kin mula sa itaas at walang bakas na ni isang emosyon ang kanyang mukha.
Ni hindi nga sya nagulat, eh.
"There's a way to get out there," Napatanga ako sa kanya nang lumalabas sya sa pinto. Hindi nya manlang ako tinulungan.
Ang sama ng ugali!
Gumapang ako at nakita ko nga na may maliit na pinto. Mahirap na at baka may mahawakan na naman ako at saan na naman ako mapunta.
Hindi nagtagal ay nakabalik ako sa kwarto kung saan ako nagkaroon ng malay.
Inilibot ko ang aking paningin. Wala na ang Sofia na robot. Malaki ang kwarto, madami pang mga space, isang king size bed at ang nasa tabi nito ay isang maliit na cabinet at nakalagay sa itaas non ay isang puting lampshade. Ang nasa harap naman ng kama ay isang mahabang lamesa at mga computer.
Lumapit ako sa mahabang lamesa na 'yon at pinagmasdan ang mga computers na nandoon. Ganito na ba ka-hightect ang teknolohiya? Or he is a secret agent?
Napailing iling na lang ako dahil sa naisip ko. But wait, it's not possible for him to be a secret agent dahil una nung may nahawakan akong bagay ay bigla na lang akong nahulog tapos ang nasa ilalim non ay puno ng mga gamit. Tapos this computers na nakikita ko lang sa TV na ginagamit ng mga secret agent ay ngayon nasa harapan ko na.
Inilibot ko ulit ang paningin ko. May isang malaking bintana na hula ko ay veranda at natatakpan ang bintanang 'yon ng malaking kulay puti rin na kurtina.
Bakit parang halos lahat ng mga gamit at miski pintura ay puro white ang makikita mo?
What if nasa langit pala ako?
O.M.G. It couldn't be. Gusto ko pang mabuhay at may hahanapin pa akong tao na gustong gusto kong makita para pasalamatan.
Mabilis akong lumabas sa pinto at hinanap ang lalaking 'yon. Nakita ko sya na nasa kusina at umiinom ng isang beer in can kaya doon ako dumiretso.
Tumikhim muna ako bago magsalita, "May I know how many hours I slept in this house?" Nasa likod n'ya ko at patuloy lang sya sa pag inom.
"You fainted. 20 mins," tipid nyang sabi.
"Okay. How about... Where I am?" kinakabahan kong tanong. Say that I'm not in heaven yet.
"You're in my house," aniya kaya nawala ang kabang nararamdaman ko.
"By any chance, you're not Sebastian are you?" wala sa sariling tanong ko. Ano ang nangyayari sa 'kin at nakakapagsalita na ko sa panaginip ko?
Tumigil sya sa pag inom at padabog na ibinaba ang beer in can nya na kanina lang ay iniinom nya at humarap sya sa 'kin na may malamig na tingin.
Itinagilid ko ang ulo ko. "Are you?" ulit kong tanong.
"I don't know him," Bumalik ulit sya sa pag inom.
He's not? Sayang naman. Gusto ko pa naman pasalamatan si Sebastian kung sino man sya at madami pa kong sasabihin sa kanya.
Naupo ako sa katabi nyang upuan na high stool at kumuha rin ako ng isang beer.
Ininom ko ito at muntik na akong mahulog sa kinauupuan ko nang may marinig akong nagsalita pero buti at nahawakan agad ng lalaking ito ang wrist ko. Mabilis nyang tinanggal ang kamay nya na nakahawak sa wrist ko kaya umupo ako ng maayos.
Napatingin ako kung saan ko narinig ang isang boses robot din.
"Kelan pa nagsalita ang rice cooker?" wala sa sariling tanong ko at humarap sa lalaking katabi ko na nakatitig lang sa hawak nyang lata ng beer na naubos na.
Hindi sya umiimik. May problema yata ang kuya nyo. Broken hearted. Charot lang.
"Anong oras na?" Nilagok ko ang beer na hawak ko.
"9:00 PM." Nanlaki ang mata ko. 9:00 PM? Eh, 9 AM ako nung may pinuntahan akong isang kwarto at bigla na lang ako napunta sa gubat at nawalan ng malay at nagising ako dito.
"Nagsisinungaling ka ba? Sabi mo kanina 20 minutes lang ako nawalan ng malay, eh, bakit 9:00 PM na ngayon?" Niyugyog ko sya pero natauhan din ako baka bigla n'ya na lang ako barilin sa ulo. Ang mga bagay pa naman dito kung hindi nagsasalita ay mga delikado kung ano pwedeng magawa ng bagay na 'yon.
Tinignan niya ko ng matalim kaya natahimik ako.
Sabi ko nga tatahimik na.
"Pero paanong naging gabi na, eh, kanina lang umaga at kagigising ko lang, ah," mahinang tanong ko sa sarili ko. Tumayo sya, sinundan ko lamang sya ng tingin. Nakita ko na pumunta sya sa kwarto kung saan ako nagkamalay.
Susundan ko sana sya pero may natapakan akong isang bilog na kulay puti na bagay.
Tumutunog ito na parang kumukuha ng mga dumi at alikabok sa sahig. Pero dahil sa nakatapak ako doon ay para syang masisira kaya mabilis akong umalis sa pagkakatapak baka masira ko ang gamit na 'yon.
Ni hindi ko nga alam kung ano ang tawag do'n tapos sisirain ko?
Umalis ang bilog na bagay na 'yon kaya mabilis akong pumunta sa tapunan ng b****a para itapon muna ang lata ng beer na ininom ko.
Nagulantang ako nang may bumunggo sa 'kin. Kinuha ko ang mop na nakalagay malapit sa trash bin at ginamit para ilayo ang bilog na bagay na 'yon na kaninang natapakan ko.
"Shoo!" Itinataboy ko sya na parang aso pero patuloy lang ito na lumalapit sa 'kin kaya nabahala ako at tumungtong ako sa high stool na kanina lang ay kinauupuan ko. Baka biglang mag evolve ang bagay na 'yon at gawin akong alikabok.
I saw in my peripheral vision na may nakatayong lalaki kaya mabilis akong lumingon. Muntikan pa kong magkanda hulog hulog sa high stool na ito tapos sya nakasandal lang sa hamba ng pintuan at pinagmamasdan kung ano ang kagagahan na ginagawa ko?
May kinuha siyang maliit na bagay. Remote ba 'yon? Kaya natigil ang maliit na puting bilog na hula ko ay kumukuha ng mga dumi at alikabok sa sahig.
Unti unti akong bumaba at ibinalik ang mop kung saan ko ito kinuha.
Lumapit ako at humarap sa kanya na nakapameywang. "Anong klaseng bahay 'to? Pero teka bahay ba 'to?" Tumingin siya sa 'kin na parang sinasabi nya sa 'kin na ang tanga tanga ko pero hindi ako nasindak at tinuro ko sya sa dibdib.
"Kelan pa nagsalita ang rice cooker? Kelan pa nagkaroon ng robot sa Pilipinas? At kelan pa nagkaroon ng mga computers na mayroong hologram, ha?" kunot noong tanong ko.
Magsasalita na sana sya pero hindi natuloy dahil lumapit ako sa kanya lalo, na kulang na lang yakapin ko siya. Nakita ko ang robot na Sofia ang pangalan at masama ang titig sa 'kin.
Ano bang klaseng bahay 'to? At masasabi ko bang isa itong bahay dahil sa sobrang laki? Kailan pa nagkaroon ng isang maganda at mamahaling baril dito sa Pilipinas? Hindi ko naman nakikita yon sa F*. Kelan pa nagsalita ang rice cooker? Kelan pa nagkaroon ng maliit na robot para linisin ang sahig? Kelan pa nagkaroon ng mga high tech na computer na mala secret agent? At lalong lalo na kelan pa pinayagan ng Presidente na mag ampon ng isang robot at ang matindi masama pa ang tingin nito sa 'kin. Mana sa amo nya.
Related chapters
A Man In My Dreams Chapter 4
DreamI saw in my peripheral vision na may nakatayong lalaki kaya mabilis akong lumingon.Muntikan pa kong magkanda hulog hulog sa high stool na ito tapos sya nakasandal lang sa hamba ng pintuan at pinagmamasdan kung ano ang kagagahan na ginagawa ko?May kinuha syang maliit na bagay. Remote ba 'yon? Kaya natigil ang maliit na puting bilog na hula ko ay kumukuha ng mga dumi at alikabok sa sahig. Unti unti akong bumaba at ibinalik ang mop kung saan ko ito kinuha.Lumapit ako at humarap ako sa kanya na nakapameywang. "Anong klaseng bahay 'to? Pero teka bahay ba 'to?" Tumingin sya sa 'kin na parang sinasabi nya sa 'kin na ang tanga tanga ko pero hindi ako nasindak at tinuro ko sya sa dibdib."Kelan pa nagsalita ang rice cooker? Kelan pa nagkaroon ng robot sa Pilipinas? At kelan pa nagkaroon ng mga computers na may hologram, ha?" k
A Man In My Dreams Chapter 5
DoorBinilisan ko pa ang pagtakbo ko dahil pinagtitinginan ako ng mga tao.It's already 7:00 AM and here I am jogging. Walang masyadong dumadaan na sasakyan kaya malaya akong nakakatakbo.Ngayon lang ba sila nakakita ng babae na nagjo-jogging ng ganitong oras? Tama naman ang suot ko, hindi rin naman ako nagjo-jogging sa gitna ng daan dahil nandito lang ako sa gilid.I wore a black leggings and blue crop top na ginagamit sa pag-e-excerise at itinali ko din ang buhok ko na isinasayaw habang tumatakbo ako.Hininaan ko ang volume ng music at binagalan ko na ang pagtakbo ko.Nakarating ako sa bayan at makikita mo ang mga samo't saring mga makukulay na banderitas na inaayos ng mga kalalakihan.Malapit na pala ang Fiesta. Ilang araw na lang at Fiesta na rito sa Leyte.
A Man In My Dreams Chapter 6
RobotsNakaupo ako ngayon sa harap n'ya at siya naman ay nasa harapan ko at sinusuri akong mabuti.Kada gagalaw o tatayo ako ay nakakatanggap ako ng mga masasamang tingin kaya hindi na ko nagtatangka pang gumalaw. Steady lang ako sa harapan niya.Kulang na lang maglaro kami dito ng Pinoy Henyo."I repeat. Who are you?" mariin n'yang tanong at ramdam mo ang pagkaseryoso niya. May inilabas din siyang isang iPad pero nagulat ako nang makita kong may nakalutang na kulay green at mga kung ano anong words.It's a hologram.Para akong nasa isang shooting at ako ang bida sa palabas na isang secret agent na may mission pero na-kidnap ako ng isang gwapong lalaki at tinatanong tungkol kung sino ako at ang pakay ko dito sa lugar na ito.Napailing iling na lang ako sa mga kalokohan na naisip ko kaya napati
A Man In My Dreams Chapter 7
Explanation"Didn't I tell you that you shouldn't be going outside?" Matalim n'ya akong tinignan at kulang na lang ay mag apoy siya sa galit habang papasok sa mansion niya.We're here at his house at para akong bata na pinauwi ng aking tatay dahil umalis ako ng walang paalam.Pumasok ako na nakatungo.Kung hindi ba naman ako baliw, eh. I know he told me na h'wag akong lumabas dito sa bahay na 'to pero hindi ako nakinig and infact nagsaya pa ako at muntik ng mamatay."You don't know how dangerous that place is," Tinagilid n'ya ang ulo n'ya at niluwagan ang necktie ng kanyang suot na puting polo."That's the reason kung bakit ako lumabas at sinundan ka.""For what?" Tumaas ang isang kilay nya at mabilis din na bumaba."I think I will be going crazy to this place," mahina
A Man In My Dreams Chapter 8
Why?I woke up na may ngiti sa mga labi and guess what my dream is?Napaginipan ko na naman siya!Pinagpagan ko ang short ko at tumayo na. Ano na naman kayang ginagawa ko dito sa kwartong 'to? Pero thanks to this room dahil parang araw araw ko nang napapaginipan si Seb.Nahagip ng mata ko ang nakasarang bintana at konti na lang ang mga nakalagay na haystack na nandito.Dati madami yon, ah.Binuksan ko na ang pinto at lumabas. Narinig ko ang mga kalansing ng mga kutsara't tinidor kaya't sumilip ako mula dito sa itaas.Inaayos na nila ang mga plato na pinagkainan namin at nakita ko si Tita Audrey na naghuhugas na ng mga plato kaya bumalik na lang ako sa kwarto ko pansamantala kasi wala na naman akong maitutulong.Muntik na kong
A Man In My Dreams Chapter 9
Fiesta"Suki! Halika na rito!" Napatingin ako sa aleng nasa gilid at tinatawag n'ya si lola Adelaida.Inayos ko ang hawak kong bayong at naglakad na kami ni lola papunta sa kanya."Kumusta?" ani ng aleng nagtitinda habang papalapit kami sa kanya."Eto payat at sexy pa din!" Nagpameywang pa si Lola Adelaida na parang kasali siya sa isang pageant at nagtawanan sila.Lola Adelaida is a tall woman, has a tanned skin, at payat. Hindi naman siya ganoong sobrang payat kumbaga sakto lang at malayong malayo siya sa kanyang edad. Kapag makikita mo siya ay aakalain mong nasa 50's pa lang siya pero ang totoo ay nasa 60+ na siya.Mukha din siyang hindi tumatanda.Walang pinagbago sa mukha at katawan n'ya."Ano handa natin, Mare?" Lumipat naman kami sa kabilang tindahan."Gusto ng apo ko ang malalaking
A Man In My Dreams Chapter 10
Food trip"Tagal magbihis," He even make face. Pagkalabas ko sa kwarto ay si Jacob agad ang bumungad."Eto na po," I rolled my eyes at him at inakbayan n'ya lang ako at sabay kaming bumaba sa hagdan.I wore a black jumper na pinatungan ko ng white turtle neck long sleeve at gladiators naman ang suot kong sapin sa paa."Mom, we're just going to bayan," ani Sydney. Lumingon siya sa 'kin ng makita n'ya akong tumawa.Napaka conyo niya."What?" I just raised both of my hands and shrug my shoulder."Let's go?" Napatingin ako kay Jacob nang hawakan n'ya ang kamay ko at patakbo kaming lumabas sa bahay na para bang first time namin na gumala sa labas at makawala sa hawla.We're going to fiesta na dinaraos sa bayan. Kami ang mauuna dahil nagluluto pa lamang sila lola at tita ng kakainin namin mamaya pagdating
A Man In My Dreams Chapter 11
Marriage"Mayor! Salamat sa letchon. Nakakain din ako sa wakas ng letchon sa buong buhay ko," Napatingin ako sa lalaking nasa unahan netong mahabang lamesa.Ngumiti lang naman ang Mayor na nasa entablado at nakaupo sa gilid habang tinitignan ang mga taong kumakain dito sa mahabang mesa.I smile at him nang makita ko ang Mayor na nakatingin sa direksyon namin.Hinila ako nina Jacob at Sydney rito sa boodle fight kasi hindi pa raw nila nararanasan ang mag boodle fight kaya wala na 'kong nagawa kundi magpahila na lamang.Letchon dito letchon din pag uwi sa bahay. I'm so excited!!"Hala sige kumain ka lang na kumain dyan," ani ng isang Ale na katabi ng lalaking nagsalita."What are they talking about?" Nginuso ni Sydney ang mga taong nasa unahan na nagtatawanan."Probably it's about how delicious these foods are," Itinuro ko ang mga nakahandang putahe na kaharap namin."Yes." Napatingin ako kay Jacob
Latest chapter
A Man In My Dreams EPILOGUE
"This Al human-like robots that not only have human appearances but also characteristics like eye contact, facial recognition, speech and the ability to hold natural conversations will serves you like your buddies." I jot down all the informations as I listened to his speech."And you know what more is interesting?" The director asked."This Al robot is not battery operated. You can actually charge this for just a maximum of 6 hours or overnight if you want." The reporters were clapping their hands and smiling like an idiot."Hey, isn't that amazing?" Napabaling ako sa katabi kong isa ring journalist na halos makinig na lang sa sinasabi ng director at hindi na nagsulat."Yes, indeed." I smiled at her.Not at all.I don't know why but I have this feeling that I don't want to see any human-like robots were indeed it was amazing and helpful at some point.I once dreamed about robots and it turns out it's a nightma
A Man In My Dreams Chapter 34
Bayan"Bakit ba natin 'to ginagawa? Puwede naman ang mga katulong ang mamili ng mga gulay," Giit ko habang namimili siya ng maayos na mga gulay."Ginagawa mo ba 'to dahil nagkikita kayo ni kuya?" saad ko at hindi ko mapigilan na mapangiti dahil sa wakas bumaling na din sya sa akin."Tama ba ako?" tanong ko pa nang hindi siya sumagot."Heh! ewan ko sa'yo, Aida. Napaka rami mong tanong at hindi ka na lamang tumulong sa akin," Dire-diretso niyang sabi na muntikan pang magkautal utal. Napahalakhak ako at siya namang pagkurot nya sa aking tagiliran.Kukutyahin ko pa sana siya ng biglang may bumunggo sa akin at mabuti na lamang at katabi ko lang si Felicia kung hindi nakahandusay na ako sa lupa at pinagtitinginan na ng mga tao ngayon."Tingan mo nga naman at umagang umaga puro bulok ang aking makikita," Arogante nitong sabi at kahit si Felicia na abala sa pamimili ng mga gulay ay napatingin na din sa kanya.
A Man In My Dreams Chapter 33
CryingHabol ko ang aking hininga nang magising ako. Sweat is all over my face and I feel like my heart is going to explode. As I stare into my hands, full of thoughts and questions kept playing in my head. My tears keep falling into my chin down to my hands.It was a long nightmare and I feel like ako ang babae na nandoon sa panaginip ko. I don't know what's going on between them but I honestly feels what that girl was feeling.Bakit nga ba ako umiiyak nang dahil lang sa panaginip? I must be crazy.Ipinilig ko ang ulo ko nang maalala ko na naman ang nangyari. A guy cheated on his partner and you know what's more is painful? It was already planned in the first place and she lost her baby. I can't imagine how heartbroken that girl is. My heart is aching hindi dahil sa hiniwalayan at niloko siya ng boyfriend niya kundi dahil she lost her baby at wala manlang nagawa. Hindi ko alam kung gaano kasakit ang mawalan n
A Man In My Dreams Chapter 32
I wish I was sorryLove. One word and four letters that can change a people. It can be excited, tragic, a happy relationship or a perfect ones but it is really true that there's a perfect relationship? Yes, maybe. But that 'perfect relationship' is only existed in the fairy tale.Some people maybe sees love in a wonderful relationship and the example for that is the teenager's but here's the truth let just say yes, love is a wonderful thing but you can't escape the fact that it just for a meantime kumbaga sa una lang ang lahat. Sa una lang ang kilig, saya at ang excitement na pakiramdam.For me sa una palang ay alam ko na ang lahat ng iyan. Wala man akong past relationships but I can tell by just observing some of my friends love life. Some of them is happy and wonderful pero sa huli ay napupunta sa tragic na relasyon.Why? Bakit kailangan na mauwi palagi sa salitang tragic ang bawat relasyon? Simple, we have
A Man In My Dreams Chapter 31
FlashbackTuloy tuloy akong tumatakbo pauwi sa bahay dahil naabutan ako ng malakas na ulan.Pagkapasok ko sa loob ay mabilis na nabasa ang sahig. Mukha na akong basang sisiw ngayon.Mabilis kong tinakbo ang kwarto ko para maligo pero nasa kalagitnaan palang ako ng pagpunta sa banyo ay nakarinig na ako ng mga pagkabasag ng mga pinggan. Sumilip ako sa siwang ng pinto at nakita kong kalalabas pa lang ni mama sa kanilang kwarto at hinahabol si papa.Palagi na lang ganito ang ganap sa bahay. Tuwing umiinom si papa palagi na lang siyang nagwawala at nauuwi sa pag-aaway nila ni mama.At alam ko kung bakit nagkakagano'n si papa. Sila lola ang nagpapa-aral sa akin mula nang tumungtong ako sa college. Kahit hindi man sabihin sa akin nila mama at papa na nahihirapan na sila ay ramdam ko 'yon dahil maging ako ay nahihirapan na din sa sitwasyon ko.Wala akong karapatang tumigil sa pag-aaral dahil una sa lahat m
A Man In My Dreams Chapter 30
Music room"Hey, good morning." Napabaling ako kay Jacob na nakasilip sa pinto."Breakfast is ready," he smiled and I nod.Nang makababa ako ay nadatnan ko ang lahat na nasa harap na ng lamesa kaya naupo na ako para kumain. Tahimik ang lahat ibang iba nang mga nakaraang araw. Ultimo sila Sydney at Jacob ay tuloy tuloy lang ding kumakain ng tahimik.Napatingin ako kay Lola Adelaida na katapat ko.Nang imulat ko ang mga mata ko ay sinalubong agad ako ng mga matang nagliliyab sa galit. Bago ko pa makita ang may ari ng mga matang iyon ay isang malakas na sampal na ang natamo ko."Hindi ba't sinabi ko sa'yo na huwag ka nang pumunta rito sa kwartong 'to?!" Wala sa sariling napahawak ako sa pisngi ko."Why? Bakit lola? Tell me wala naman akong ginagawang masama, hindi ba? Bakit mo 'ko iniipit palagi sa mga sitwasyong alam mong wala akong takas? Hindi pa ba sapat na kinuha ko ang kursong gusto at pangarap mo sa s
A Man In My Dreams Chapter 29
I'm sorryHindi ko alam kung ilang minuto na ako palakad lakad dito sa loob ng kwarto ko. I keep thinking kung pupuntahan ko ba ulit sya sa hospital or mabuti nang hindi? But he has a girlfriend waiting for him to wake up from that long sleep.What should I do? Ni hindi nga niya ako kilala sa totoong buhay at worst sa panaginip lang kami nagkikita.Hindi ko mapigilan na mapailing. How's absurd.It is even possible na maaalala niya ako? Or... Maaalala niya pa ba ang pamilya at girlfriend niya?No one knows.Lumabas ako ng kwarto ko at pumunta sa nag-iisang kwarto na palagi kong pinupuntahan para mapaginipan siya.Nang buksan ko ang pinto ay sumalubong sa akin ang simoy ng hangin. Mula rito sa kinatatayuan ko ay kitang kita ko ang matinding sikat ng araw at ang mga naggagandahang bulaklak mula sa ibaba.Mabilis na lumapit ako sa bintana at hindi nga ako nagkakamali, tila may mahik
A Man In My Dreams Chapter 28
He's in the hospitalDala dala ko ang notebook ko na naglalaman ng mga panaginip ko sa kanya at saka patagong lumabas ng bahay.Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng walang nakakakita sa akin. Nang may dumaan na tricycle ay pinara ko ito at nagpahatid sa pinakang malapit na hospital.Ilang minuto lang ang lumipas at pinagmasdan ko ng mabuti ang labas ng hospital.I sigh and took a steps. I already cleared up my mind na pupuntahan ko ang hospital para malaman kung totoo ba ang panaginip ko.I know it's too risky because it just a freaking dream and here I am following that kind of dream. I just want to know if Seb would be here just like what he told me.Isang gabi pa lang ang nakakalipas pero hindi ko malaman kung bakit ang bigat bigat ng pakiramdam ko. Pakiramdam ko may hindi tama... May kulang.Papunta na sana ako ng receptionist nang may nakita akong isang men in b
A Man In My Dreams Chapter 27
BackHindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog at pagmulat na pagmulat ng mga mata ko ay nakita ko si Jacob na nakatayo sa gilid ko at nakatingin sa akin na akala mo'y binabantayan ako kanina pa."What the heck was just happened to you?" Napatingin ako kay Sydney na katabi lang din ng kuya niya. Matalim ang mga tingin nya sa 'kin at may halong pag-aalala.Umupo ako at tinignan sya ng deretso. "What?" Tinignan ko ito na naguguluhan.Magtatanong ulit sana ako nang bigla akong hinila ni Jacob ng marahas at nauntog ako sa kanyang dibdib. He tightly hugged me like he was afraid."You've almost died! For Pete's sake!" Rinig kong sabi ni Sydney at patuloy pa din niya akong sinesermonan na hindi ko alam kung bakit.Natahimik siya nang biglang isinubsob ng kuya nya ang kanyang mukha sa leeg ko."You scared me to death," mahina niyang sambit sapat na para marinig ko."Huh?
