Si Rhian ay umupo nang matatag. Sandali, medyo natakot siyang harapin ang mga mata ng mga tao. Bumaba lang siya ng tingin at nagpasalamat kay Zack.Walang tugon si Zack. Tiningnan siya ng seryoso at bumalik sa kinalalagyan nila.Ang diving coach na kasama ni Rhian sa tubig ay umakyat ng hagdan ng maayos at ibinalik ang kamera kay Rhian. Nang susubukan niyang alisin ang diving equipment mula sa kanya, tumingin siya nang bahagya kay Zack, nag-aalalang baka magalit si Zack kung lumapit siya kay Rhian.Buti na lang, hindi nagpakita ng emosyon si Zack.Kaya't nagpatuloy ang coach sa pagtulong."Mommy, bakit ka natagalan?" tanong ni Zian na may pag-aalala sa kanyang ina.Inalis na ni Rhian ang kanyang kagamitan sa tulong ng coach, at nakita ng mga bata ang kanyang bahagyang maputlang mukha.Nakita ng mga bata ang hitsura ng ina at muli silang nababahala.Ngumiti si Rhian sa mga bata upang magpakalma, "Maganda ang tanawin sa ilalim. Hindi ko kayang hindi tignan pa ng kaunti. Pasensya na at s
Matapos magpahinga ng sandali, nakabawi na si Rhian at tumayo upang magbihis.Umalis ang yate at nagpatuloy sa paglalakbay."Dito madalas lumabas ang mga dolphin. Dapat mag-ingat ang mga bata!" paalala ng staff sa harap."Ang mga dolphin ay mababait at nakikipag-ugnayan sa mga tao. Mahilig sila sa mga bata. Mga bata, huwag kayong matakot."Nang marinig ito, sumang-ayon ang mga bata ng maayos at may mga ekspresyon ng pagnanasa sa kanilang mga mukha."Mommy!" tawag ni Rio at Zian kay Rhian.Tumingin si Rhian sa kanila ng naguguluhan."Puwede po ba ninyo kaming tulungan tanggalin ito? Gusto naming makipaglaro sa mga dolphin!" maingat na tanong ng mga bata.Si Rain sa gilid ay may hitsura ring puno ng pagnanasa.Nakita ni Rhian ang mga mata ng mga bata at lumambot ang kanyang puso, ngunit nag-aalala pa rin siya tungkol sa kaligtasan ng mga bata at nag-atubiling magsalita.Nagtinginan ang mga bata, at pagkatapos ay tumingin kay Zack sa kabila."Daddy..." tiningnan ni Rain ang kanyang ama n
Dahan-dahang inabot ng mga bata ang kanilang mga kamay patungo sa mga dolphin.Makalipas ang ilang sandali, isang dolphin ang lumangoy papalapit at marahang hinawakan ang palad ng mga bata gamit ang nguso nito."Wow!" sigaw ng mga bata sa tuwa, habang nakatingin sa mga dolphin na nasa dagat nang nakamulat ang kanilang mga mata.Habang pinagmamasdan ni Rhian ang masayang pakikipag-ugnayan ng mga bata sa mga dolphin, naging malambot ang kanyang mga puso. Nakalimutan niyang nasa malapit si Zack. Ibinaba niya ang kanyang ulo, kinuha ang kamera mula sa bag, at nagsimulang kumuha ng mga litrato ng mga bata.Isang seagull ang dumaan sa malayo.Bigla, isang dolphin ang tumalon mula sa dagat at marahang hinawakan ang pisngi ni Rain gamit ang nguso nito.Natulala ang maliit na bata ng ilang sandali, at saka hinawakan ang bahagyang basang pisngi. Nang malaunan, dumilat siya nang malaki at tila lubos na nasorpresa."Tita! Daddy!" masayang tawag ng maliit na bata, nais ibahagi ang kanyang karanasa
Bagamat mga bata pa sila, mabilis na nawala ang lungkot ng mga bata matapos makipaglaro sa mga dolphin.Nang halos tapos na ang oras, nagpaalala ang staff sa unahan, "Mr. Saavedra, oras na para bumalik tayo!"Tumugon si Zack nang seryoso, saka tumingin sa mga bata na nasa deck pa rin. "Pabalik na tayo, lumapit na kayo rito."Ngunit ang mga bata ay tila ayaw pa ring umalis, malungkot na hinahaplos ang ulo ng mga dolphin at ayaw tumayo mula sa kanilang puwesto.Bahagyang kumunot ang noo ni Zack at tila hindi alam kung paano sila tatawagin pabalik.Napansin ni Rhian ang nahihirapang ekspresyon ni Zack at bahagyang natawa. Lumapit siya sa mga bata at mahinahong sinabi, "Pabalik na tayo. Magpaalam na kayo sa mga dolphin!"Habang sinasabi ito, hinawakan niya ang mga pulso ng mga bata.Saka pa lang inalis ng mga bata ang kanilang atensyon mula sa mga dolphin at mahigpit na kumaway. "Paalam na! Babalik kami ulit!"Ang mga dolphin, na tila nauunawaan ang kanilang sinasabi, ay sunod-sunod na tu
Pagkatapos punasan at bihisan ang mga bata sa hotel, muli silang lumabas.Gabi na noon, at ang malamig na hangin mula sa dagat ay may kasamang alat ng tubig-dagat. umihip ito sa kanilang mga mukha at nagdulot ng nakakaginhawang pakiramdam.Dinala ni Rhian ang mga bata sa tabing-dagat, tulad ng sinabi nila kaninang umaga.Di tulad ng maraming tao kagabi, halos wala pa ring tao sa tabing-dagat sa oras na iyon. Napakatahimik at napakaganda ng lugar.Dahan-dahang humampas ang mga alon sa dalampasigan, waring napakalumanay.Hindi napigilan ni Rhian na hubarin ang kanyang sapatos at maglakad nang nakapaa sa dalampasigan kasama ang mga bata, damang-dama ang lambot ng buhangin."Ah!" Biglang sumigaw si Rain nang may galak.Nilingon ni Rhian ang maliit na bata.Nakita niyang maingat na nakayuko si Rain at pinulot ang isang makulay at malaking kabibe mula sa dalampasigan."Tita, tingnan mo!" Masiglang iniabot ni Rain ang kabibe kay Rhian.Ngumiti si Rhian, "Ang ganda ng kabibe, Rain. Pwede mo i
Nang mapansin ni Rhian ang pagtitiyaga ng bata, nagpakawala siya ng awkward na ngiti at iniabot ang kabibe sa lalaki. Ngunit, bago pa man niya maibigay ito nang tuluyan, hinawakan ng lalaki ang kanyang pulso at inilapit ang kabibe sa kanyang tainga gamit ang kanyang kamay. Ang kamay ni Rhian ay halos dumampi sa mukha ng lalaki. Kapag bahagya niyang ibinaba ang lakas, tiyak na mahahawakan ng palad niya ang kanyang pisngi. Napansin niya ito, kaya nanatili siyang tahimik habang pilit na iniwasan ang anumang maling galaw. Makalipas ang ilang saglit, binitiwan din ng lalaki ang kanyang kamay. "Narinig mo ba? May tunog ba?" tanong ni Rain na puno ng pananabik. Tumingin si Zack kay Rhian nang may malalim na tingin bago sumagot, "Oo, narinig ko. Totoo nga." Nang marinig ito mula sa kanyang daddy, lalo pang natuwa si Rain. Bahagyang nawala ang focus ni Rhian dahil sa naging tingin ng lalaki, ngunit agad niyang binawi ang sarili. Ngumiti siya sa bata, "Sige na, maghanap pa tayo ng
Ang mga bulsa ng mga bata ay punong-puno ng mga kabibe. Habang kumakain, inilabas nila ang mga napulot na kabibe at conch sa mesa at nagsimulang magkumpara ng kani-kanilang "kayamanan." Napangiti si Rhian sa nakakaaliw na eksena ng mga bata at tahimik na pinanood ang kanilang ginagawa. Hindi nagtagal, dumating ang waiter na dala ang kanilang pagkain. Dahan-dahang ibinalik ng mga bata ang kanilang mga "kayamanan" at nagsimulang kumain nang seryoso. Dahil sa pagod at gutom mula sa maghapong paglalaro, halos walang nagsalita habang kumakain. Pagkatapos ng hapunan, diretso silang nagtungo sa isang workshop na nag-aalok ng mga kasangkapan para sa paggawa ng handicrafts. Umupo si Rhian kasama ang mga bata sa isang hilera, at bawat isa sa kanila ay nagsimulang seryosong gumawa ng kani-kanilang likha. Si Zack naman ay nakatayo sa gilid, tumutulong paminsan-minsan sa mga bata sa pag-polish ng mga materyales, ngunit hinayaan silang gawin ang karamihan ng proseso. Si Rain ay hawak-hawak a
Mabilis na natapos ni Rhian ang bracelet na ginagawa niya. Nang tingnan niya ang mga bata, abala pa rin ang mga ito, kaya naghintay siya nang tahimik. "Tita Rhian!" Ilang sandali lang, biglang narinig niya ang tinig ni Rain. Hawak ng bata ang isang natapos nang keychain na gawa sa conch at iniabot ito sa kanya. Nagulat si Rhian, iniisip na gusto ng bata ng opinyon sa kanyang ginawa. Ngumiti siya at pinuri ito, "Ang ganda ng gawa mo, Rain." Makulay ang conch na napulot ng bata, at may kasama pa itong asul na buckle, kaya’t nakakaakit-tingnan ang keychain. Napaisip si Rhian na bagay na bagay itong isabit sa bag ng bata habang naglalakad ito sa daan. Ngunit sumunod na sinabi ni Rain, "Ibibigay ko po sa inyo!" Napangiti si Rhian ngunit napatigil sandali, hindi makapaniwala. Naalala niya kung gaano kagustong-gusto ng bata ang conch noong una itong mapulot. Ngayon, handa itong ibigay sa kanya ang isang bagay na napakahalaga dito. Habang iniisip niya iyon, narinig niya ang bata
Sinundan ng dalawa sina Rhian at ang kanyang grupo.Nang makita nilang pumasok sila sa concert venue, sobrang galit ni Ana at kumuha ng ilang larawan at ipinadala kay Marga. Sa kabilang linya, nagalit si Marga nang makita ang unang dalawang larawan na ipinadala, at bigla niyang natanggap ang mga bagong larawan. Sa mga larawan, makikita si Zack at Rhian na pumasok sa isang kilalang auditorium sa lungsod kasama ang tatlong anak.Nararamdaman ni Marga ang pag-ikot ng kanyang ulo, parang sasabog ito.Alam niyang may concert sa auditorium ngayon, kaya’t nagpumilit siyang makakuha ng dalawang tiket at iniimbitahan si Zack na sumama sa kanya.Ngunit tinanggihan siya ni Zack, at hindi siya binigyan ng dahilan.Kailangan niyang kumbinsihin ang sarili na baka abala si Zack sa trabaho at ibinigay na lang ang dalawang tiket sa kanyang mga kaibigan.Ngunit hindi niya inasahan na ang dahilan pala ng pagtanggi ni Zack ay dahil gusto niyang sumama kay Rhian, ang babaeng iyon!Habang tinitingnan ang m
Tahimik na pinanood nina Rio at Zian mula sa likod, na may kaunting inggit sa kanilang mga mata.Gusto rin nilang magsuot ng parent-child outfits kasama ang kanilang daddy at mommy, ngunit hindi sila kasing tapat ng batang babae. Alam nila na si Zack Saavedra ang kanilang daddy, kaya’t palaging may pagkamahinhin sila sa harap nito.Tiningnan ni Rhian ang masayang mukha ni Rain, at nawala na ang mga alalahanin sa kanyang puso. Hinaplos niya ang ulo ng bata at sinabi, "Bagay na bagay sa'yo ang damit, Rain. Hubarin natin ito at ipapa-pack na lang ni Tita okay?"Agad na ikinilos ng bata ang kanyang ulo at mahigpit na hinawakan ang kamay ni Rhian.Sa wakas, nasuot na niya ang parehong damit tulad sa Tita Rhian niya kaya’t ayaw niya pa itong hubarin ng mabilis.Na-guess ni Rhian ang naiisip ng bata, at pagkatapos mag-isip ng saglit, napagpasyahan niyang dahil nakasuot na sila ng parent-child outfits, mas mabuti nang suotin nila ito ng kaunti pang oras. Sumunod siya sa kagustuhan ng bata at
Medyo nagkunot ang noo ni Rhian, nais sanang ipaliwanag sa bata na ang mga parent-child outfits ay para sa magulang at anak."Magandang panlasa ng batang babae, ang dress na ito ay bagay na bagay sa'yo at kay mommy!"Sinabi ng clerk bago pa man makapagsalita si Rhian.Nang marinig ito, nagulat si Rhian at tumingin nang mabilis sa bata, saka lumingon sa clerk na tila nais tanggihan ito.Hindi inaasahan, bago pa siya makapagsalita, niyakap na ng bata ang kanyang braso at tinawag siya ng malambing, "Mommy!"Nagulat si Rhian nang marinig ang tawag ng bata, at hindi niya alam kung paano tutugon sa sandaling iyon.Punong-puno ng pag-asa ang bata.Wala namang masama, sabi naman kasi ni Daddy na hayaan si Tita Rhian na maging mommy niya, kaya tama lang kung tawagin niya itong mommy ngayon!Nagmumuni si Rhian ng ilang sandali, pagkatapos ay tumingin kay Zack, nagtataka kung paano siya tutugon.Mahal na mahal ni Zack ang bata, at mukhang may malaking puwang din sa puso niya ang tunay na mommy n
Sa kabilang banda, hindi pa nakakabili ng mga damit si Rhian para sa mga bata mula nang bumalik siya sa Pilipinas. Karaniwan, ang mga damit ay ipinapadala ni Jenny.Wala nang karanasan si Zack sa pagbili ng mga damit para sa mga bata.Nang tingnan ang iba't ibang mga tindahan sa children's area, medyo nalito siya at hindi alam kung anong pipiliin. Kaya't hinayaan na lang niya ang mga bata na pumili ng mga damit na gusto nila."Tita Rhian Biglang hinila ni Rain ang manggas ni Rhian.Lingon si Rhian at nakita ang tinitingnan ng bata—isang simpleng terno ng damit. Karamihan sa mga damit sa tindahan ay may set ng damit para sa magulang at anak na magkasama.Kitang-kita na nagbebenta sila ng mga damit para sa magulang at anak.Dahil nasa isang mataas na klase na shopping mall, karamihan sa mga damit ay mga dresses.Ito ang unang pagkakataon na nakita ng bata ang mga damit ng magulang at anak na halos magkapareho, at gusto niyang magsuot ng parehong maliit na palda gaya ng kay Rhian. Ang mu
"Ana, kilala mo ba sila?" Hindi napigilan ni john Dela cruz na magtanong. Nang marinig ito, unti-unting nagbalik sa katinuan si Ana, nagkunot ang noo at tumingin sa kanya, na para bang naglaho agad ang pang-aalipusta sa kanyang mga mata, "May konting hindi pagkakaintindihan ako sa babaeng iyon." Naguguluhan, nagtanong si John "Anong ginawa niya sa iyo?" Nagpout si Ana at kunwaring nagalit, "Kinuha niya ang lalaking kapatid ko, hindi ko iyon matanggap." Nakita ni John na nagalit ang kanyang "goddess," at napaatras siya sandali, ngunit agad siyang tumayo at kunwaring maghihiganti, "Pupuntahan ko siya at aawayin ko siya!" Hindi maiwasan ni Ana na mag-rolling eyes at agad na inayos ang mukha, at tinadyakan siya ng magaan sa ilalim ng mesa, "Umupo ka na, huwag kang magpadalos-dalos, nakakahiya kung magtatalo tayo!" Ang tadyak na iyon ay sobrang gaan lang, akala ni John na ang goddess niya ay nang-aakit sa kanya, kaya't agad siyang umupo nang maayos at tinanong, "Anong gagawin natin?
Ang boses ng maliit na batang babae ay nagbalik kay Rhian sa kanyang mga isipan. Isang mabilis na sulyap kay Zack na nakatayo pa rin sa tabi niya, nakaramdam si Rhian ng hindi maipaliwanag na pagkakahulog. Pagkatapos ng ilang sandali ng pag-aalangan, mahinahon niyang inalok, "Siguro hindi pa kumain si Mr. Zack halika't magsalo tayo." Nagkunot ang noo ni Zack, ngunit hindi na siya nag-atubili, at naupo sa tabi ng mga bata. Nakaplanong maayos ang itinerary para sa araw na ito, ngunit hindi inaasahan ni Zack na agad pumasok sa kusina si Rhian pagpasok nila sa bahay, kaya wala siyang pagkakataon upang sabihin ito. Ang atmosferang ng almusal ay tulad ng dati. Si Rhian at ang mga bata ay masaya, samantalang si Zack ay tahimik na nakaupo sa gilid, na para bang wala siya sa lugar. Matapos ang almusal, maaga pa para magsimula ang konsyerto, kaya't naglaro si Rhian kasama ang mga bata sa bahay buong umaga. Pagdating ng tanghali, iminungkahi ni Zack na lumabas sila para kumain. Naisip ni R
Ngumiti si Rhian sa maliit na bata, pagkatapos ay itinaas ang kanyang mata upang tumingin kay Zack.Naka-suot ang lalaki ng itim na mataas na klase na suit na maayos ang pagkakatahi, at ang buhok niya ay nakasalang gamit ang hairspray, na nagpapakita ng matalim at guwapong mga katangian.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, ang matalim na aura ng lalaki ay tila napigilan, "Magandang umaga."Pinisil ni Rhian ang kanyang labi at tumango sa lalaki, "Magandang umaga, anong ginagawa mo..."Bago siya makapagtapos, masayang sumagot si Rain, "Daddy at ako ay nandito para sunduin si Tita Rhian at ang mga kuya!"Habang sinasabi ito, tumingin ang maliit na bata sa loob ng bahay nang may pag-usisa, "Nasaan ang mga kuya? Natutulog pa ba sila?"Ibinaba ni Rhian ang kanyang mga mata at hinaplos ang ulo ng maliit na bata, bago muling itinaas ang kanyang mata at tumingin kay Zack. Nag-aalangan, kumilos siya at binuksan ang pinto, "Nagising na ang mga kuya at nag-hihilamus sa itaas. Bababa na sila. rai
Pagkatapos ng mahabang pangungumbinsi, biglang napagtanto ni Jenny, "Ibig sabihin, tama ang hula ko? Babalik nga si Zack sa dati niyang kasintahan?"Nabigla si Rhian sa reaksyon ng kaibigan. Natigilan siya ng ilang segundo bago natauhan at ngumiti nang payapa, "Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya. Baka naman dahil lang mas gusto ako ni Rain kaya gusto niyang lumapit sa akin."Pakiramdam ni Jenny na tama ang hula niya at seryosong tumingin sa kaibigan, "Seryoso ako, bigyan mo siya ng pagkakataon, bilang paraan na rin para maitama ang pagkukulang anim na taon na ang nakalipas."Narinig ito ni Rhian at ibinaba ang tingin. Matagal siyang nag-isip bago bahagyang ngumiti, "Alam ko, salamat."Tumayo si Jenny at niyakap siya, "Kung may problema ka, sabihin mo sa akin anumang oras. Huwag mong kimkimin."Ngumiti si Rhian at tumango bilang pagsang-ayon.Alam ni Jenny na kailangan pa niyang pag-isipan ang lahat, kaya hindi na siya nagsalita pa. Tumahimik na lang siyang naupo habang hinihintay
Sa panahong ito, hindi talaga alam ni Jenny kung ano ang nangyari sa pagitan ng dalawa.Pero sa ekspresyon ni Rhian, alam niyang iniisip ng kanyang kaibigan ang tungkol sa relasyon nila.Tahimik si Jenny ng ilang segundo bago nagsalita nang seryoso: "Kung ganun, bakit hindi mo... subukang bigyan siya ng pagkakataon at makasama siya?"Hindi naman kasi siya ang direktang apektado, kaya mas madali para kay Jenny na tanggapin ang ideya na may gusto si Zack kay Rhian kaysa kay Rhian mismo.Simula nang bumalik si Rhian sa Pilipinas nakita rin niya ang ilang beses na pakikitungo ng dalawa. Kailangan niyang aminin na tila may kakaibang koneksyon ang dalawa na hindi mapasok ng iba.Kung talagang nagbago na si Zack at nais niyang itama ang kanyang pagkukulang anim na taon na ang nakaraan, hindi tututol si Jenny kung tatanggapin siya ng kanyang kaibigan at subukan ulit.Bukod dito, kitang-kita naman niya na dahil sa koneksyon nila sa mga bata, hindi kayang tuluyang iwasan ni Rhian si Zack.Kung