Ang mga bulsa ng mga bata ay punong-puno ng mga kabibe. Habang kumakain, inilabas nila ang mga napulot na kabibe at conch sa mesa at nagsimulang magkumpara ng kani-kanilang "kayamanan." Napangiti si Rhian sa nakakaaliw na eksena ng mga bata at tahimik na pinanood ang kanilang ginagawa. Hindi nagtagal, dumating ang waiter na dala ang kanilang pagkain. Dahan-dahang ibinalik ng mga bata ang kanilang mga "kayamanan" at nagsimulang kumain nang seryoso. Dahil sa pagod at gutom mula sa maghapong paglalaro, halos walang nagsalita habang kumakain. Pagkatapos ng hapunan, diretso silang nagtungo sa isang workshop na nag-aalok ng mga kasangkapan para sa paggawa ng handicrafts. Umupo si Rhian kasama ang mga bata sa isang hilera, at bawat isa sa kanila ay nagsimulang seryosong gumawa ng kani-kanilang likha. Si Zack naman ay nakatayo sa gilid, tumutulong paminsan-minsan sa mga bata sa pag-polish ng mga materyales, ngunit hinayaan silang gawin ang karamihan ng proseso. Si Rain ay hawak-hawak a
Mabilis na natapos ni Rhian ang bracelet na ginagawa niya. Nang tingnan niya ang mga bata, abala pa rin ang mga ito, kaya naghintay siya nang tahimik. "Tita Rhian!" Ilang sandali lang, biglang narinig niya ang tinig ni Rain. Hawak ng bata ang isang natapos nang keychain na gawa sa conch at iniabot ito sa kanya. Nagulat si Rhian, iniisip na gusto ng bata ng opinyon sa kanyang ginawa. Ngumiti siya at pinuri ito, "Ang ganda ng gawa mo, Rain." Makulay ang conch na napulot ng bata, at may kasama pa itong asul na buckle, kaya’t nakakaakit-tingnan ang keychain. Napaisip si Rhian na bagay na bagay itong isabit sa bag ng bata habang naglalakad ito sa daan. Ngunit sumunod na sinabi ni Rain, "Ibibigay ko po sa inyo!" Napangiti si Rhian ngunit napatigil sandali, hindi makapaniwala. Naalala niya kung gaano kagustong-gusto ng bata ang conch noong una itong mapulot. Ngayon, handa itong ibigay sa kanya ang isang bagay na napakahalaga dito. Habang iniisip niya iyon, narinig niya ang bata
Matapos ang hindi matukoy na matagal ng paghihintay, natapos din ng mga bata ang kanilang mga handicraft. Sa pagkakataong ito, sigurado na si Rhian na hindi siya nagkakamali. Kitang-kita niyang tumingin ang mga bata kay Zack na nasa hindi kalayuan. Pati si Zack ay napansin ang kanilang mga tingin at bahagyang napakunot ang noo sa pagtataka. Hawak ng mga bata ang kanilang likhang sining at naglakad sa paligid ng workshop, naghahanap ng bagay na babagay dito. Natagpuan nila ang isang fluorescent milky white na shell. Nang buksan nila ito, tamang-tama na kasya ang kanilang handicraft dito. Binili nila ang shell gamit ang kanilang sariling ipon. Pagkatapos gawin ang lahat ng ito, lumapit ang mga bata kay Zack na tila nag-aatubili. Nakatingin ang mga bata kay Zack, ngunit halatang kabado. Napakunot nang husto ang noo ni Zack at nagtaka kung ano ang balak ng mga ito. "Para po sa inyo, Tito Zack mahina ngunit malinaw na sabi ng mga bata, iniaabot ang shell. Nagulat sina Zack at Rhia
"Gabi na."Tumayo si Rhian at naglakad papunta sa dalawang bata na parang walang nangyari. "Uwi na tayo."Habang nagsasalita, hinawakan niya ang mga kamay ng dalawang bata at marahang inilayo mula kay Zack, na parang walang kakaiba.Hindi man napansin ng mga bata ang pagbabago sa kilos ng kanilang ina. Kumurap lang sila ng dalawang beses at tumango nang masunurin.Ngunit si Zack ay mabilis na napansin ang intensyon ng babae. Ang kilos niyang iyon—dalawang hakbang pabalik kasama ang mga bata—ay malinaw na nagpapahiwatig na ayaw nitong mapalapit ang mga bata sa kanya.Napakuyom ang mga kamao ni Zack, ang mga mata’y dumilim.Ang ibig bang sabihin nito ay siya ang dahilan kung bakit noon pa man ay tila iniiwasan siya ng mga bata? Iyon ba ang pananaw ni Rhian sa kanya? Na kinasusuklaman siya?Kalmadong tumango si Rhian sa kanya at dinala ang dalawang bata upang magbayad ng kanilang ginawa. Kasama sina Rio at Zian, tuluyan na silang umalis mula sa workshop—kahit na iniwan si Rain sa likuran
Ang dalawang bata ay sinamahan ni Rhian. Hindi siya nagsalita sa buong daan, kaya’t hindi maiwasang mag-alala ang mga bata.Hindi nila alam kung ano ang mali, pero parang may hindi magandang nangyari at tila malungkot si Mommy."Mommy..." maingat na sinabi ni Zian, "Hindi ba natin isasama si Rain?"Nang marinig ang mga salita ng bata, napagtanto ni Rhian na nakalimutan niyang kunin si Rain sa kanyang pagkataranta.Pero malabo nang bumalik upang sunduin siya ngayon.Nag-atubili si Rhian sandali, tapos hinaplos ang ulo ng bata upang patagilid na pakalmahin siya, "Si Tito Zack na ang mag-aalaga kay Rain."Nang marinig ito, tumango nang masunurin ang dalawang bata at hindi nakatiis magtanong, "Mommy, bakit po kayo malungkot? Hindi ba’t ayos lang tayo kanina?"Bagamat abala sila sa paggawa ng kanilang mga handicraft, alam din nila na nagpalitan ng regalo si Mommy at Rain.Ayon sa lohika, dapat ay masaya si Mommy.Ngunit parang naguguluhan si Mommy ngayon."Mommy, Dahil po ba ibinigay namin
Si Zack ay kumunot ang noo at tumingin sa dalawang maliit na bata sa tabi ni Rhian."Gusto namin samahan si Mommy!" mahigpit na hawak ng mga bata ang kamay ni Rhian at ayaw magbitiw.Walang magawa si Rhian kundi sumang-ayon, at sinabi kay Zack, "Kung ganoon, Mr. Saavedra, paki-uwi na muna si Rain, babalik kami ng mga bata mamaya."Napansin ni Zack na may lakas ang maliit na bata na humawak sa kanyang damit, at halatang hindi siya nais iwan.Ngunit nagliko na si Rhian at naglakad palayo kasama ang mga bata."Tita..." malungkot na sinabi ni Rain habang tinitingnan ang kanilang mga likod.Ang mga mata ni Zack ay dumilim. Sa kabila ng kanyang pag-aalala sa tatlo, alam niyang hindi nais ni Rhian na sundan sila, kaya’t dinala ni Zack si Rain sa isang kalapit na restaurant at doon naghintay.Si Rhian, samantalang, ay naglakad kasama ang mga bata sa isang lugar na medyo malayo sa tao. Inalis niya ang kanilang mga sapatos at umupo sa dalampasigan.Ang malamig na hangin mula sa dagat ay humaplo
Nang marinig ni Zack ang mga salitang sinabi ni Rio, agad siyang kumunot ang noo, "Nasaan siya? Ituro mo sa akin!"Agad na tumakbo si Rio patungo sa direksyon kung saan sila galing.Sumunod si Zack, bitin ang katawan ni Rain sa kanyang mga braso....Si Rhian ay patuloy na nag-aalala kay Rio na naglakbay mag-isa. Matapos maghintay ng ilang sandali, malumanay niyang sinabi kay Zian, "Tulungan mo si Mommy, hanapin natin ang kapatid mo."Pero tumanggi ang bata agad, "Nasaktan po si Mommy, hindi po kayo makakalakad. Makakakita po si Kuya ng tulong!"Nakita ito ni Rhian at medyo nag-alala, kaya’t matyagang sinubukan niyang kumbinsihin ang bata, "Nag-aalala po si Mommy sa kapatid mo. Alam ko hindi niyo papabayaan si Mommy, pero takot pa rin ako."Nakita ng bata na medyo nag-alinlangan siya, hindi niya gustong lumala ang sugat ni Mommy, at ayaw niyang mag-alala siya sa kanila...Habang siya’y nagdadalawang-isip kung tutulungan ba niya si Mommy, bigla niyang narinig ang tinig ni Rio mula sa m
Sandali, Biglang katahimikan sa paligid.Tiningnan ni Rhian ang dalawang bata na hindi pa gumagalaw, at nahirapan.Inisip niya na baka ibinalik na ni Zack si Rain sa hotel.Kahit na si Rio ay nagtangkang maghanap ng tulong, dapat ay maghahanap siya ng ibang tao.Ngunit hindi niya inasahan na dadalhin pa siya ni Zack dito.Nais sanang ipakita ang kanyang kakayahan, ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataon ng mga bata at iniwan siyang mag-isa dito.Matagal na walang gumagalaw.Secretong kinagat ni Rhian ang kanyang mga ngipin, sumandal sa lupa gamit ang isang kamay, at sinubukang tumayo mag-isa.Parang napansin ni Zack ang kanyang layunin at ibinigay sa kanya ang isang matalim na titig.Napatigil si Rhian sa kanyang pagkilos.Sa susunod na sandali, gumalaw na ang lalaki.Inilapit ni Zack ang kanyang mga paa at yumuko upang hawakan ang bukung-bukong ni Rhian.Hindi makakilos si Rhian, at nagsimula siyang magtangkang umiiwas, pero huli na, hawak na siya ng lalaki sa bukung-bukong at ina
Kinagabihan, natapos ni Zack ang trabaho at dali-daling pumunta sa bahay ni Rhian upang sunduin si Rain.Habang nasa daan, paulit-ulit na tumatakbo sa isip niya ang mga sinabi ni Manny kaninang umaga.Kung hindi siya pinaalalahanan ni Manny, malamang ay nakalimutan na niya na hindi pa opisyal na nagpapahayag ng sagot si Rhian tungkol sa relasyon nila ni Luke Dantes!Hanggang sa huminto nang dahan-dahan ang sasakyan sa harap ng bahay ni Rhian, hindi pa rin nawala ang inis sa mukha ni Zack.Nang buksan ni Rhian ang pinto, bumungad sa kanya ang lalaking may malamig at matigas na ekspresyon sa mukha.Napakurap siya sa gulat.Dahil abala siya sa pag-aalaga kay Rain, hindi pa niya nagagawang magalit kay Zack, ngunit tila mas nauna pa itong magalit sa kanya."Ano'ng problema? May nangyari ba sa kumpanya?" tanong ni Rhian nang may pag-aalala.Sa halip na sumagot, malamig na tumingin lamang ang lalaki sa loob ng bahay at seryosong nagsalita, "Nasaan si Rain? Susunduin ko na siya."Ramdam ni Rh
"Ano'ng nangyayari?" hindi napigilang itanong ni Zian.Nakatitig si Little Rain kay Rhian, umaasang makakakuha ng tiyak na sagot mula sa kanya.Nang magtama ang kanilang mga mata, lumambot ang tingin ni Rhian at napabuntong-hininga. "Sige, hindi magagalit si Tita kay Daddy."Nang marinig ito, agad nagsalita ang maliit na bata sa kanyang malambing na tinig, "yung masamang Tiyahin ko po kasi ay nakatira sa bahay namin ngayon.Pagkasabi nito, napakurap sina Rio at Zian, ngunit agad nilang naintindihan kung sino ang tinutukoy niyang masamang tiyahin.Samantala, hindi agad naunawaan ni Rhian kung sino ang sinasabi ng bata."Si Marga!" galit na sagot ni Zian, naalala ang babaeng sumubok saktan ang kanyang mommy. Hindi niya lubos maintindihan kung bakit pinapayagan ni Daddy na manirahan ang masamang babaeng iyon sa kanilang bahay!Bahagyang kumunot ang noo ni Rhian.Bagama’t nangako siya kay Little Rain na hindi siya magagalit, hindi niya maiwasang makaramdam ng kakaiba.Hindi niya alam kung
Kasabay nito, nasa bahay si Rhian kasama ang tatlong munting bata.Simula nang dumating si Little Rain, tila wala itong sigla. Kahit anong gawin nina Rhian at ng dalawang bata upang kausapin siya, nanatili siyang tahimik at matamlay."Rain, anong nangyari sa’yo? Puwede mo bang sabihin kay Tita Rhian?" Pinatigil ni Rhian ang paglalaro at inalalayan si Little Rain na maupo sa carpet.Sumunod din sina Rio at Zian, halatang nag-aalala.Nang marinig niya ang tanong ng ina, nakatingin ang dalawang bata sa kanilang nakababatang kapatid, sabik na naghihintay ng sagot.Mahigpit na pinagdikit ni Little Rain ang kanyang mga labi, iniisip si Marga sa bahay. Pagkatapos, tumingin siya sa magandang Tita sa kanyang harapan.Kung malalaman ng magandang Tita na nakatira si Tita Marga sa kanilang bahay, siguradong hindi siya matutuwa.Hinahabol pa naman ni Daddy si Tita Rhian. Kapag nagkaroon ng maling akala si Tita Rhian hindi ito maganda...Sa isiping ito, bakas sa mga mata ng bata ang pag-aalinlangan
Sa kabilang dako, matapos umalis ni Zack mula sa bahay ni Rhian, dumiretso siya pabalik sa kumpanya, eksaktong oras para sa nakatakdang pulong.Pagkatapos ng pulong, palabas pa lamang si Zack mula sa silid-pulong nang makita niyang papalapit si Manny. Kita sa mukha nito ang hindi magandang ekspresyon. "Master," bati ni Manny.Bahagyang kumunot ang noo ni Zack. "Anong nangyari?"Halata ang pag-aalangan sa mukha ni Manny. "May problema sa proyektong kasosyo natin sa Florentino Family."Pagkarinig nito, biglang dumilim ang ekspresyon ni Zack at mabilis na naglakad pabalik sa opisina.Tahimik na sumunod si Manny at isinara ang pinto nang makapasok sila."Ano ang problema?" malalim na tanong ni Zack.Dati-rati, maayos naman ang pakikipagtulungan nila sa Florentino Family.Sagot ni Manny, "Ang kompanya ng parmasyutiko sa hilagang-kanluran ay biglang nagbago ng isip at ayaw nang tanggapin ang ating mga kundisyon sa pag-aacquire."Agad na kumunot ang noo ni Zack.Mahalaga ang pagbili ng komp
Tiningnan ni Zack ang lipstick sa labi ng maliit na babae, may bakas ng aliw sa kanyang mga mata.Mukhang nagkamali ito sa paglalagay ng makeup, ni hindi man lang niya napansing tabingi ang kanyang lipstick.Nang magtagpo ang kanilang mga tingin, puno rin ng pagkalito ang mukha ng babae, dahilan upang matukso siyang asarin ito.Sa pag-iisip nito, talagang ginawa ito ni Zack.Kitang-kita ni Rhian ang lalaking biglang iniangat ang kamay at itinapat sa kanyang mukha.Nang malapit nang dumikit ang kanyang kamay, biglang natauhan si Rhian at mabilis na umatras nang may kaba, iniiwasan ang kanyang hawak.Nahulog sa hangin ang nakaunat na kamay ni Zack, bahagyang kumunot ang kanyang noo sa pagkadismaya."May kailangan pa ba kayo, Ginoong Zack?malamig na tanong ni Rhian habang may distansya sa pagitan nila.Nakita ni Zack ang pagkabalisa sa mukha ni Rhian at bahagyang napangiti. Kalma niyang ipinaliwanag, "Mali ang pagkapahid ng lipstick mo."Namula nang bahagya ang mukha ni Rhian sa kanyang
Habang papunta sa kumpanya, nakita ni Zack ang kanyang anak na babae sa rearview mirror at napakunot ang noo."Si Daddy ang maghahatid sa iyo," sabi ni Zack nang may seryosong tono.Plano niyang utusan si Manny na ihatid ang bata mamaya, ngunit nang makita ang kalagayan nito, naisip niyang baka hindi kayanin ni Manny na alagaan siya.Pagkatapos nito, direktang tinawagan ni Zack si Manny.Mabilis na sinagot ang tawag sa kabilang linya, Yes Master gaano katagal bago kayo dumating?"Kumunot ang noo ni Zack at sinabing, "Ipagpaliban ang pulong sa umaga sandali."Nagulat si Manny nang marinig ito.Mahalaga ang pulong sa umaga, ngunit sinabi ng kanyang Master na ipagpaliban ito..."Mga isang oras lang naman," dagdag pa ni Zack. "Ihahatid ko muna si Rain."Sumang-ayon si Manny.Sa paglipas ng mga taon, nasanay na siya. Sa kanyang Master ang lahat ay kailangang magbigay-daan para sa batang babae.Matapos ibaba ang telepono, binago ni Zack ang direksyon ng kanyang sasakyan at nagmaneho patungo
Pagkaraan ng ilang sandali, dinala ni Zack si Rain pababa.Nasa mesa na si Marga at nakaupo na.Nang makita silang pababa, pinigilan ni Marga ang kanyang pagkadismaya at ngumiti sa dalawa. Tinuro ang upuan sa tabi niya at sinabi kay Rain, "Rain, halika, papakainin ka ni Tita ng agahan."Inisip niyang pagkatapos ng pagbabanta kanina, magiging masunurin ang bata.Ngunit sa kabila ng kanyang ngiti, tila hindi narinig ng bata ito at hinawakan lang ang damit ni Zack, sinundan siya hanggang sa makaupo siya sa tabi ng kanyang ama.Nakita ni Marga na hindi siya pinapansin ng mag-ama, kaya't nanigas ang ekspresyon niya."Zack, kailangan mong pumasok mamaya, di ba?" Pagkalipas ng ilang segundo, nagsalita si Marga ng pilit.Tumango si Zack nang walang komento.Nakita ni Marga na may kaunting tugon, kaya't humupa ang kanyang galit at ngumiti, "Rain, hayaan mong samahan ka ni Tita ngayon! Tiyak na magiging masaya tayo mamaya!"Nang matapos ang sinabi, nakita niyang tinitigan siya ng bata ng may pa
Nang makita niya si Tita Marga na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Rain at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Marga sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Marga ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Zack, tinawagan niya si Rhian.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Manny duon wala si Rhian at kung hindi makita ng bata si Rhian, baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya."Zack, may kailangan ba?" tanong ni Rhian na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Zack at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Rhian ay napahikab at umupo mula sa kama ok lang dapat nga gising na ako sa
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Zack, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto. Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak.Pumunta si Zack upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Zack at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?"Sumulyap ang bata sa kwarto ni Marga sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy, "Gusto ni Rain pumunta kay Tita Rhian Daddy, isasama ni Daddy si Rain doon!"Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Marga, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Zack.Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan ngayong umag