"Ngayon, ang unang pwesto ng school ay tataas sa entablado upang tanggapin ang premyo!" Nakangiting sinabi ng host habang tinitingnan ang direksyon nina Rhian at ng iba pa.Si Rhian ay hindi sinasadyang sumulyap kay Zack na nasa kabila, umaasang siya na ang magtataas ng premyo.Ngunit ang lalaki ay nanatili sa kanyang pwesto nang kalmado, walang anumang senyales na tatayo.Walang magawa, si Rhian na lang ang tumayo at umakyat sa entablado upang personal na tanggapin ang voucher ng hot spring vacation mula sa direktor.Ang mga mata ng mga manonood ay puno ng inggit.Iniisip na baka nakita ng mga tao ang halik kanina, hindi na nais ni Rhian manatili sa entablado. Kinuha niya ang voucher, nagyukod ng mabilis, at agad na lumabas ng entablado.Ang tatlong maliliit na bata ay tinitingnan ang vacation voucher na hawak niya, ang kanilang mga mukha ay puno ng kasiyahan.Si Rhian naman ay abala sa kanyang mga iniisip.Matapos ang matagal na paghihintay para matapos ang kaganapan, agad na tumayo
Nang makita ni Rhian na kinumpirma niya ang oras kay Zack, nalaman ng mga bata na pumayag siya na sumama, at ang kanilang mga mukha ay puno ng kasiyahan. Si Rain ay may mga luha pa sa mata, ngunit puno ng ngiti ang kanyang mukha. Nang makita ang kasiyahan ng mga bata, bahagyang nabunutan ng kaligayahan si Rhian at tiningnan ang lalaki sa harap niya ng kalmado.Si Zack ay nagsalita ng malalim, "Sa susunod na weekend, maluwag ba ang oras kay Misis Rhian?"Sumang-ayon si Rhian.Walang ibang sinabi ang dalawa. Nagpaalam si Rhian kay Rain at dinala ang mga bata pauwi."Mommy." Habang naglalakad, biglang tinawag siya ng mga bata.Hindi pa rin nakaka-recover si Rhian mula sa kalituhan ng stage play. Nang marinig ang tinig ng mga bata, nakapag-react siya pagkatapos ng ilang segundo, "Anong meron?"Si Zian ay nagbukas ng bibig ngunit medyo nag-aalangan at tahimik na sumulyap kay kuya.Pagkakita sa tingin ng kuya, kumindat si Rio at nagtanong ng seryoso, "Mommy, ayaw mo bang magbakasyon kasam
Sa kabilang banda, habang pauwi sila ni Rain, may magkahalong emosyon si Zack habang tinitingnan ang mukha ng bata.Masaya si Rain dahil makakasama nila ang kanyang Tita Rhian sa bakasyong hot spring.Ngunit ang ugali ni Rhian ay nagbigay-daan sa bata na mahulaan na pagkatapos ng bakasyong ito, siguradong iiwas na naman si Rhian sa kanila gaya ng dati.Sa pag-iisip na ito, nalungkot ang bata.Si Zack ay natural na iniisip ang ugali ni Rhian pagkatapos nito, kaya’t malamig ang kanyang ekspresyon.Pagdating nila sa manor, ang mood ni Rain ay talagang malungkot, at laging sumusunod kay Zack ng isang hakbang. Habang kumakain, palihim siyang tumingin kay daddy, umaasang may sasabihin ito.Matapos ang lahat, ang layunin ng Tita ay umiwas kay daddy.May konting galit na nakita sa mga mata ng bata.Nang mapansin ni Zack ang tingin ng bata, itinaas niya ang kilay at kumuha ng piraso ng pagkain gamit ang kutsara para sa bata.Ang galit sa mata ni Rain ay muling napalitan ng kalituhan."Bak-bak
Maaga pa noong weekend nang marinig ni Rhian ang katok sa pinto pagkagising niya.Hindi na ito masyadong inisip ni Rhian, iniisip niyang ang mga bata ang kumakatok. Pinahid niya ang kanyang mga mata at pinayagang pumasok ang mga ito.Ngunit nang bumukas ang pinto, tatlong bata ang nakatayo sa pintuan. Si Little Rain ay nakasuot ng pink na damit at may dala-dalang maliit na bag, na sobrang cute.Nang makita ang mga bata, napahinto si Rhian, iniisip na baka guni-guni lang ito dahil hindi siya nakatulog nang maayos buong gabi.Dahil pupunta sila sa hot spring kasama si Zack ngayong araw, napaka-gulo ng isip ni Rhian kagabi. Hindi niya alam kung anong oras siya nakatulog.Kahit na nakatulog siya, hindi naging mahimbing ang tulog niya, parang panaginip lang ang pang yayari.Ngayon, paggising niya, medyo nalilito siya."Tita Ang malambot na boses ni Little Rain ang pumuno sa pintuan.Natauhan si Rhian at napagtanto niyang naroon nga talaga ang mga bata."Rain..." Bumangon si Rhian mula sa k
"Hindi pa rin nakakain si Daddy," sabi ng bata habang namimilog ang kanyang pisngi, sabay turo sa daddy niyang nakaupo sa sofa.Pagkarinig nito, bahagyang nanigas ang mukha ni Rhian at nagkaroon ng magkahalong damdamin sa kanyang puso.Pagkatapos ng mahabang pag-aalinlangan, sa wakas ay tumingin siya sa direksyon ni Zack. "Kung hindi pa nakakapag-agahan si Ginoong Zack sumabay ka na. Sa tingin ko, medyo malayo ang hot spring hotel."Nang marinig ang kanyang imbitasyon, dahan-dahang tumayo si Zack. "Salamat, Binibining Rhian."Agad na inihanda ni Alicia ang mga plato at kutsara para sa kanya, at umupo siya sa tapat ni Rhian.Matapos ang simpleng agahan, umalis na sila para magmaneho papunta.Paglabas ng villa, balak sanang magmaneho ni Rhian gamit ang sarili niyang sasakyan, ngunit narinig niyang sinabi ni Zack nang malamig, "Sumakay ka na sa kotse ko."Bahagyang napahinto si Rhian, at lumingon sa lalaki na tila may distansya. "Hindi na, magmamaneho na lang ako kasama ang mga bata."Ag
Habang nasa biyahe, masayang-masaya ang tatlong bata, tuloy-tuloy ang kwentuhan sa likod ng sasakyan.Si Rhian ay medyo hindi pa gaanong kumportable, ngunit habang pinakikinggan ang masasayang boses ng mga bata, unti-unting lumitaw ang ngiti sa kanyang mukha.Pagdating sa hotel, bumaba agad si Rhian mula sa sasakyan at isa-isang binuhat ang mga bata mula sa likod.Magkakahawak-kamay ang mga bata at maayos na sumunod sa kanila papasok ng hotel.Napakagarbo ng lobby ng hotel. Pagkapasok pa lamang nila sa pintuan, agad na nakuha ng atensyon ng mga bata ang malaking aquarium sa sulok ng lobby.“Ang ganda!” Kumislap ang mga mata ni Little Rain habang sabik na nakatingin sa direksyon ng aquarium.Nadala si Rhian ng boses ng bata at tumingin din sa tinuturo nito. Sa loob ng malaking aquarium, maraming makukulay na tropical fish ang lumalangoy, at ang disenyo sa loob nito ay napakaganda at kaakit-akit.“Tara, tingnan natin!” sabi nina Rio at Zian, gustong tuparin ang hiling ng nakababatang ka
“I-book na natin ang kuwartong ito.”Narinig ni Rhian ang boses ni Zack sa kanyang tainga.Halata na hinihingi nito ang kanyang opinyon.Paglingon ni Rhian, nagtagpo ang kanilang mga mata, puno ng pag-aalinlangan ang kanyang tingin.Sa totoo lang, malaking bahagi ng dahilan kung bakit walang natirang kuwarto ay dahil din sa kanya.Ngunit ang ideya ng magbahagi ng kuwarto kay Zack ay hindi niya matanggap.“Paano kaya kung bumalik na lang tayo next week?” tanong ni Rhian nang may pag-aalinlangan.Pagkasabi nito, narinig niya ang paliwanag ng staff, “May validity period po ang inyong mga coupon. Kung hindi ninyo ito magagamit ngayong linggo, mawawalan na ito ng bisa.”Pagkarinig nito, bahagyang nanginig ang mga mata ni Rhian at napuno ng pagkahiya ang kanyang mukha.Habang naguguluhan, marahang hinila ni Little Rain ang laylayan ng kanyang damit. “Tita Rhian…”Tumingala ang bata sa kanya na may tinging puno ng pag-asa.Bahagyang natigilan si Rhian.Sa gilid, sina Rio at Zian ay nais ding
Alam ni Zack na hindi komportable si Rhian sa presensya niya. Pagkapasok sa suite, tahimik siyang naupo sa sofa at nagbasa ng email.Habang naglalaro si Rhian kasama ang mga bata, biglang may kumatok sa pinto.Pagkarinig ng ingay, pinuntahan ni Rhian ang pinto para buksan ito.Sa pinto, dalawang waiter ang nagtutulak ng cart na may pagkain, habang may isang lalaki na mukhang foreman ang nakatayo sa tabi nila at nakatingin sa kanya nang magalang.Nang makita ito, nagulat si Rhian at napatingin nang kusa sa lalaki sa sofa.Naalala niya na wala naman silang inorder na pagkain.“Magandang araw, ako po ang lobby manager ng hotel. Ito po ang tanghalian na kasama sa voucher na ginamit ninyo. Sana’y mag-enjoy kayo sa pagkain,” sabi ng manager nang may ngiti.Naunawaan iyon ni Rhian, kaya’t magalang siyang nagpasalamat at tumabi para makapasok ang waiter na may dalang pagkain.Habang inaayos ng waiter ang pagkain, tinawag ni Rhian ang mga bata para kumain.Nanatiling nakaupo si Zack sa sofa, t
Bagamat mga bata pa sila, mabilis na nawala ang lungkot ng mga bata matapos makipaglaro sa mga dolphin.Nang halos tapos na ang oras, nagpaalala ang staff sa unahan, "Mr. Saavedra, oras na para bumalik tayo!"Tumugon si Zack nang seryoso, saka tumingin sa mga bata na nasa deck pa rin. "Pabalik na tayo, lumapit na kayo rito."Ngunit ang mga bata ay tila ayaw pa ring umalis, malungkot na hinahaplos ang ulo ng mga dolphin at ayaw tumayo mula sa kanilang puwesto.Bahagyang kumunot ang noo ni Zack at tila hindi alam kung paano sila tatawagin pabalik.Napansin ni Rhian ang nahihirapang ekspresyon ni Zack at bahagyang natawa. Lumapit siya sa mga bata at mahinahong sinabi, "Pabalik na tayo. Magpaalam na kayo sa mga dolphin!"Habang sinasabi ito, hinawakan niya ang mga pulso ng mga bata.Saka pa lang inalis ng mga bata ang kanilang atensyon mula sa mga dolphin at mahigpit na kumaway. "Paalam na! Babalik kami ulit!"Ang mga dolphin, na tila nauunawaan ang kanilang sinasabi, ay sunod-sunod na tu
Dahan-dahang inabot ng mga bata ang kanilang mga kamay patungo sa mga dolphin.Makalipas ang ilang sandali, isang dolphin ang lumangoy papalapit at marahang hinawakan ang palad ng mga bata gamit ang nguso nito."Wow!" sigaw ng mga bata sa tuwa, habang nakatingin sa mga dolphin na nasa dagat nang nakamulat ang kanilang mga mata.Habang pinagmamasdan ni Rhian ang masayang pakikipag-ugnayan ng mga bata sa mga dolphin, naging malambot ang kanyang mga puso. Nakalimutan niyang nasa malapit si Zack. Ibinaba niya ang kanyang ulo, kinuha ang kamera mula sa bag, at nagsimulang kumuha ng mga litrato ng mga bata.Isang seagull ang dumaan sa malayo.Bigla, isang dolphin ang tumalon mula sa dagat at marahang hinawakan ang pisngi ni Rain gamit ang nguso nito.Natulala ang maliit na bata ng ilang sandali, at saka hinawakan ang bahagyang basang pisngi. Nang malaunan, dumilat siya nang malaki at tila lubos na nasorpresa."Tita! Daddy!" masayang tawag ng maliit na bata, nais ibahagi ang kanyang karanasa
Matapos magpahinga ng sandali, nakabawi na si Rhian at tumayo upang magbihis.Umalis ang yate at nagpatuloy sa paglalakbay."Dito madalas lumabas ang mga dolphin. Dapat mag-ingat ang mga bata!" paalala ng staff sa harap."Ang mga dolphin ay mababait at nakikipag-ugnayan sa mga tao. Mahilig sila sa mga bata. Mga bata, huwag kayong matakot."Nang marinig ito, sumang-ayon ang mga bata ng maayos at may mga ekspresyon ng pagnanasa sa kanilang mga mukha."Mommy!" tawag ni Rio at Zian kay Rhian.Tumingin si Rhian sa kanila ng naguguluhan."Puwede po ba ninyo kaming tulungan tanggalin ito? Gusto naming makipaglaro sa mga dolphin!" maingat na tanong ng mga bata.Si Rain sa gilid ay may hitsura ring puno ng pagnanasa.Nakita ni Rhian ang mga mata ng mga bata at lumambot ang kanyang puso, ngunit nag-aalala pa rin siya tungkol sa kaligtasan ng mga bata at nag-atubiling magsalita.Nagtinginan ang mga bata, at pagkatapos ay tumingin kay Zack sa kabila."Daddy..." tiningnan ni Rain ang kanyang ama n
Si Rhian ay umupo nang matatag. Sandali, medyo natakot siyang harapin ang mga mata ng mga tao. Bumaba lang siya ng tingin at nagpasalamat kay Zack.Walang tugon si Zack. Tiningnan siya ng seryoso at bumalik sa kinalalagyan nila.Ang diving coach na kasama ni Rhian sa tubig ay umakyat ng hagdan ng maayos at ibinalik ang kamera kay Rhian. Nang susubukan niyang alisin ang diving equipment mula sa kanya, tumingin siya nang bahagya kay Zack, nag-aalalang baka magalit si Zack kung lumapit siya kay Rhian.Buti na lang, hindi nagpakita ng emosyon si Zack.Kaya't nagpatuloy ang coach sa pagtulong."Mommy, bakit ka natagalan?" tanong ni Zian na may pag-aalala sa kanyang ina.Inalis na ni Rhian ang kanyang kagamitan sa tulong ng coach, at nakita ng mga bata ang kanyang bahagyang maputlang mukha.Nakita ng mga bata ang hitsura ng ina at muli silang nababahala.Ngumiti si Rhian sa mga bata upang magpakalma, "Maganda ang tanawin sa ilalim. Hindi ko kayang hindi tignan pa ng kaunti. Pasensya na at s
"Mommy!" "Tita!" Ang mga bata ay tiningnan ang mga tao sa dagat nang may kagalakan at napahinga ng maluwag. Ngumiti si Rhian at nag-wave sa mga bata. Di-nagtagal, ibinaba ng mga staff ang hagdan at pinayagan silang sumakay sa yate. Bagamat maraming kasiyahan si Rhian sa diving, ito rin ay nakakapagod. Medyo nahirapan pa siyang umakyat sa hagdan. Ang coach ay naghihintay sa ibaba at nais siyang tulungan upang magbigay ng lakas. Ngunit bigla niyang naramdaman ang isang masamang tingin na nakatutok sa kanya, at hindi niya maiwasang mag-alala. Nang tumingala siya, nakita niyang nandun si Zack sa gilid ng hagdan at tinitingnan siya ng malamig, ang mga mata ay dumaan sa kanya at tumigil kay Rhian. Sandali, natigilan ang coach, at tumigil ang kanyang kamay sa ere bago niya ito dahan-dahang bawiin. Naisip niya na kung ang kanyang kamay ay talagang nakadapo kay Rhian, baka hindi siya makaligtas. Si Rhian ay hirap na hirap sa pag-akyat, at instinctively ay tiningnan ang coach para hu
Di-nagtagal, nagbihis si Rhian ng diving suit at nagsuot ng mga kagamitan sa diving sa ilalim ng gabay ng diving coach.Nakita ni Zack ang magandang babae na ginagabayan papasok sa tubig ng diving coach, at ang kanyang mga mata ay bumangon, naging hindi maipaliwanag na nerbiyos."Mommy!""Tita!"Ang mga bata ay nagmamasid din sa mga tao sa dagat nang may nakababahala.Nang marinig ni Rhian ang mga tinig ng mga bata, ngumiti siya at tumingala, gumawa ng OK gesture sa mga bata, at tumingin kay coach upang ipahiwatig na siya ay handa na.Pagkalipas ng ilang sandali, sabay nilang pinigil ang hininga at dahan-dahang lumubog.Mula sa yate, paminsang bubbles na lang ang makikita na umiikot sa lugar kung saan sila lumubog.Ang mga bata ay nagtinginan, ang mga mukha nila'y puno ng alalahanin, at naghinayang pa sila na pinayagan si Rhian na subukan."Tito, mapapahamak po ba si Mommy?" Hindi napigilan ni Zian na tanungin si Zack na nakatabi nila.Nang marinig ang tanong ng bata, pinigilan ni Zac
Matapos magdesisyon tungkol sa itinerary ng hapon, inutusan ni Zack ang kanyang mga tao na ihanda ang yate at dinala si Rhian at ang tatlong mga bata.Pagdating nila sa dalampasigan, nakahanda na ang mga staff at naghihintay sa kanilang pagdating."Ginoo Saavedra. Nang makita sila, agad lumapit ang mga staff at ipinakilala ang mga kagamitan, "Nakahanda na ang yate at mga tao. Ito ang pinakamalaki at pinakamahusay na yate namin. Mayroon ding dalawang diving instructor na sasama sa inyo. Kung interesado kayo, maaari rin kayong mag diving. Ligtas ang dagat na ito."Tumango si Zack nang bahagya at malamig.Hindi maiwasan ni Rhian na makaramdam ng kakaiba.Para bang labis na nirerespeto ng mga staff si Zack.Inilalaan ng isa sa kanila ang pangalan ni Zack nang direkta.Ngunit naisip niya ang estado ng pamilya Saavedra sa Pilipinas at na nabanggit na ni Zack na hindi ito ang unang pagkakataon nilang pumunta sa resort na ito, kaya't iniwasan na lang ni Rhian ang kanyang mga pagdududa.Sumaka
Habang binabandage ni Rhian ang sugat, malinaw niyang naramdaman ang mga mata ng lalaki na nakatutok sa kanya.Hindi matukoy ni Rhian kung anong ibig sabihin ng mga mata ni Zack. Hindi niya alam kung iniisip ba nito ang nangyari kagabi...Naalala ang nangyari noong nakaraang gabi, hindi maiwasan ni Rhian na mag-isip tungkol sa bote ng alak na isang-katlo na lang ang natira. Napakumplikado ng kanyang nararamdaman, at napansin niyang medyo magaspang ang pagkakabandahe niya sa sugat ni Zack."Tapos na ba?" Tanong ni Zack nang makita niyang hindi pa rin gumagalaw si Rhian.Nagbalik sa katinuan si Rhian at tumango ng kalmado, "Malapit na."Nang marinig ito, ibinaba ni Zack ang kanyang mga mata at tiningnan ang bandage sa kanyang kamay, tinaas ang kilay at may makahulugang sinabi, "Ang mga kasanayan ni misis Rhian, isa ba sa mga napili?"Napahinto si Rhian at tiningnan ang direksyon ng mga mata ni Zack, at doon lang niya napansin na medyo pangit nga ang pagkakabandahe na ginawa niya.Sa isa
Nang makita ni Rhian na tumayo na ang maliit na bata, agad niyang inalis ang kamay niya mula sa kamay ng lalaki. Ramdam pa rin niya ang init ng palad ng lalaki sa likod ng kanyang kamay.Pagkatapos ng ilang segundo, natauhan siya at tiningnan nang maigi ang kamay ni Zack.Bagamat maliit at medyo payat si Rain, malakas ang naging banggaan. Ni siya ay nahirapan itong pigilan. Bukod pa rito, napakatalim ng kanto ng mesa.Ang kamay ni Zack...Gusto niyang tingnan kung nasugatan ito, pero tila itinago ng lalaki ang kanyang kamay na parang walang nangyari, dahilan para hindi niya ito makita.Makalipas ang ilang saglit, ibinaba ni Zack ang kanyang telepono, tiningnan ang mga bata na mukhang nagsisisi, at mahina niyang sinabi, "Lumabas tayo at maglaro."Pagkarinig nito, nagliwanag ang mga mata ng mga bata.Tumayo si Zack, kinuha ang isang gabay mula sa istante, at iniabot sa mga bata. "Mag-usap-usap kayo kung saan ninyo gustong pumunta."Agad itong kinuha ng mga bata at sumunod nang masunurin