Matapos ang ilang araw ng rehearsals, dumating na ang Biyernes.Pagkatapos ng hapon, nang dumaan si Rhian upang kunin ang mga bata, nakita niyang bawat isa sa kanila ay may hawak na mga damit sa kanilang mga braso, at ang kanilang mga mukha ay puno ng pananabik."Mommy! Tingnan mo, ito ang aming performance costume!" Ang masayang sabi ni Zian habang ipinapakita ang mga damit na hawak niya nang makita si Rhian.Dahan-dahang tumango si Rhian at kinuha ang mga damit mula sa mga bata.Nakatayo si Rain sa gilid, mahigpit na hawak ang dalawang set ng damit, isa rito ay kay Zack.Hindi ganun kalakas ang katawan ng maliit na bata, at ngayon ay may dala pang schoolbag at damit, kaya't mukhang nahihirapan siya.Agad na tumakbo sina Rio at Zian patungo kay Rain at tinulungan siyang hawakan ang mga damit.Walang alinlangan si Rain at nagpasalamat ng mahinahon sa kanilang tulong.Nakatayo ang tatlong bata sa harap ni Rhian, naghihintay upang sila ay dalhin sa sasakyan.Sa mga nakaraang araw, lagin
Hindi pa nakakapag-stay nang matagal si Rain sa bahay ni Rhian. Pagpasok pa lang sa bahay, kitang-kita ang kasiyahan ng bata. Tumakbo-takbo siya sa buong bahay kasama ang dalawang maliit na bata hanggang tinawag sila ni Rhian upang kumain. Hindi sila tumigil hangga't hindi tinawag para kumain.Matapos kumain, naglaro si Rhian sandali kasama ang mga bata at pinasuot sila ng kanilang mga performance costume.Dahil isang aristokratikong kindergarten, makikita na naglaan ng maraming oras at effort ang paaralan para sa kanilang anniversary celebration. Napakaganda ng pagkakagawa ng kanilang mga costume, at talagang bagay na bagay sa kanila ang mga ito.Ang performance costumes ni Rio at Zian ay halos magkapareho, ngunit magkaibang kulay—isang asul at isang berde—may mga pakpak sa likod at mga pointed na tenga ng elf.Nang isuot ng dalawang bata ang kanilang mga costume, kahit hindi pa sila nag-makeup, para na silang mga elf.Ang kay Rain ay isang itim na damit ng mangkukulam, may pointed n
Gusto sanang magsalita pa ni Rain, ngunit pinutol siya ni Rhian, "Masyado nang late. Kailangan nating magising ng maaga bukas, kaya't maghugas tayo at matulog nang maaga."Malinaw na ayaw ni Rhian na ipagpatuloy ang usapang iyon.Tumingin nang malungkot si Rain, ngunit sumunod na lang siya ng maayos at hindi na nagsalita pa.Sa gabing iyon, natulog si Rain kay Rhian, isang bihirang pagkakataon, at natulog ito nang mahimbing.Habang natutulog, patuloy na umuukit sa isipan ni Rhian ang mga inosenteng tanong ng bata.May kasalanan ba si Zack?Ang huling sagot na naisip ni Rhian ay, maliban na lang sa anim na taong hindi siya nagustuhan, tila hindi naman gumawa ng masama si Zack.Ngunit ang isang bagay na iyon ay sapat na dahilan para umiwas siya mula sa lalaki.Dagdag pa, may mga tulad ni Dawn Saavedra at Marga Suares na nakatingin sa kanya nang hindi maganda...Dahil sa mga iniisip na ito, hindi nakatulog nang maayos si Rhian, kaya't maaga siyang nagising kinabukasan.Natutulog pa si Ra
"Daddy!" Napahanga si Rain sa kabighaan ng kanyang ama at tumakbo papunta sa mga braso ni Zack.Bumaba si Zack upang saluhin ang bata, at pagkatapos ay tumayo habang yakap ang bata at tumingin sa magandang babae sa harap niya.Si Rhian ay nakasuot lamang ng magaan na makeup at puting puting damit na pang prinsesa. Ang kanyang mahabang buhok ay nakatali at pinalamutian ng isang maliit na kristal na korona, na nagbigay liwanag sa kanyang mga mata at nagpasikat sa buong pagkatao niya.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, ngumiti si Rhian ng magaan, na nagbigay ng dahilan para hindi makaalis ang mga mata ng tao sa kanya.Tahimik na nakatayo ang dalawang bata sa likod ni Rhian, tinitingnan si Zack sa harap nila, iniisip kung ano ang itsura nila kapag sila'y lumaki.Bagamat hindi nila gusto ang kanilang daddy, hindi nila kayang itanggi na talagang gwapo ito.Nais nilang malaman kung magiging ganito rin ba sila kapag sila ay lumaki."Maglakad na tayo." Pagkabreak ng katahimikan, naglakad si
Inakay ni Misis Eva si Chenchen. Bigla niyang nakita kung anong kinakain nila Rio at Zian, kaya nagtanong siya nang may pagka-curious, "Rio at Zian, anong kinakain ninyo?""Kendi." Ipinakita ng dalawang bata ang kanilang mga bibig.Pagkatapos nilang sabihin iyon, hinaplos ni Rio ang kanyang bulsa at tiningnan si Chenchen ng may kalungkutan, "Tapos na kami, kung hindi pa, ibibigay ko pa sana sa'yo ang dalawa."Nakita ni Chenchen ang kanilang sinabi at medyo nalungkot siya.Nakita ni Rhian ang lungkot sa mukha ng bata at nagmalasakit siya. Nang maisip niyang may kendi si Rain sa bulsa, tinawag niya si Rain, "Rain, ibigay mo kay Chenchen ang dalawang kendi, ha?" Tumango si Rain at sinubukang kunin ang kendi mula sa kanyang bulsa, pero nahirapan siya.Pareho kasing hawak ni Zack ang mga kamay ni Rain at mababa ang bulsa ng costume ng witch, kaya’t nahirapan ang bata na kunin ito. Nagtangkang humingi ng tulong si Rain kay Zack.Tila hindi ito napansin ni Zack at patuloy lang siyang naglaka
Habang nag-uusap sina Rhian at Misis Eva, umabot sila sa auditorium ng kindergarten.Ang auditorium ay pinalamutian din ng fairy tale style at puno na ng mga bata at magulang.Naghihintay si Teacher Pajardo sa pintuan. Nang makita siya ni Zack, binati siya nito ng may galang. Nang ituro sana ni Teacher Pajardo ang pwesto ng kanilang klase, nakita niya si Rhian at ang iba pang kasama niya sa likod."Misis Rhian, Misis Eva." Inisip ni Teacher Pajardo na siguro ay kasama ni Rhian si Zack, kaya't binati niya sila agad.Sumagot si Rhian at Misis Eva ng may ngiti."Mga nanay, kayo ba ang nag-ayos ng makeup ng mga bata? Ang cute nila!" Tanong ni Teacher Pajardo nang makita ang mga bata at hindi maiwasang magtaka.Bagamat alam niyang ang mga bata sa klase ay magaganda at cute, nang makita nila ang mga bata na nakasuot ng mga fairy tale character, naisip ni Teacher Pajardo kung gaano talaga ka-ganda ang mga bata sa klase nila.Masaya ang mga bata at maayos ang kanilang pag-upo nang marinig ang
Medyo madilim ang ilaw sa ilalim ng entablado.Nararamdaman ni Zack na ang maliit na bata sa tabi niya ay natatawa. Tumingin siya rito ng may pagkalito, at nakita niyang ang mga bata ay may pinaguusapan, ang bawat isa ay may misteryosong ngiti at paminsan-minsan ay tinatakpan ang kanilang bibig habang tumatawa.Sa tabi nila, si Rhian ay may mahina ring ngiti sa kanyang mukha.Isang masayang tanawin.Ngunit nang magtama ang kanilang mga mata, bahagyang nag stiff ang ngiti sa mukha ng magandang babae.Pagkatapos ng ilang sandali, ibinaba niya ang kanyang mga mata at iniwas ang kanyang ulo, iniwan si Zack ng isang malamig na profile.Nalungkot ang mata ni Zack at nagkunot ang noo, pagkatapos ay iniwasan ang kanyang tingin.Ang kanilang palabas ay ang huling ipapakita.Habang naghihintay para matapos ang naunang palabas, dinala nila ang mga bata sa backstage upang maghanda.Inaasahan nila na magiging medyo nerbiyoso ang mga bata dahil ito ang unang pagkakataon nilang mag-perform sa harap
Nagulat si Rhian.Ngunit parang sigurado ang lalaki na hindi siya matutumba sa entablado. Hinawakan pa nito ang kanyang mga labi ng dalawang o tatlong segundo bago siya dahan-dahang tumayo.Lihim na pinisil ni Rhian ang kanyang mga palad upang hindi magpakita ng kakulangan ng composure sa harap ng lahat, at dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mga mata.Nakatayo si Zack sa tabi niya, at tila may mahina at mabilis na ngiti sa gilid ng kanyang labi, ngunit agad itong nawala nang tumingin siya.Sa isang anggulo na hindi nakikita ng mga manonood, bahagyang nagkunot ang noo ni Rhian bago siya tumayo mula sa kama.Hindi alam ni Rhian kung paano niya ipagpapatuloy ang susunod na bahagi ng palabas.Dahil sa biglaang halik ni Zack kanina, nagulo ang kanyang isip.Nang dumating ang mga bata at hilahin siya para mag-bow, doon lamang siya muling nakapag-isip at nag-bow sa mga manonood.Nag-applause ang audience.Lahat ay abala sa magaan at magandang pakiramdam sa pagitan nilang dalawa, at hindi
Tinutok ni Rhian ang kanyang mata kay Zack, parang tinatanong siya, bakit siya duda sa kanya tulad ng mga ibang tao. Nabigla si Zack ng kaunti. Naisip niya ang mga hindi maingat na salita niya kanina, at isang di-kitang pagkabigo ang dumaan sa kanyang mga mata. Nang magsalita siya muli, medyo humina ang tono, "Hindi ko ibig sabihin iyon." Ayaw lang niyang makita ang maliit na babaeng ito na umalis kasama ang ibang lalaki. Ang mukha ni Rhian ay naging malamig, at ang tono niya ay puno ng pangungutya, "Ano ba ang ibig sabihin ni Mr. Zack?" Nagkibit ng balikat si Zack, tiningnan si Luke sa kabila, at binago ang mga salita, "Napakalaki ng nangyaring iyon, kung may makakita na si Young Master Luke ang naghatid sa'yo pauwi, magiging walang silbi ang mga ginawa ko." Dahan-dahang ibinaba ng lalaki ang kanyang mga mata mula kay Luke at tiningnan ang mukha ni Rhian, at nagsalita ng malalim na boses, "Bagamat hindi gaanong nagpapasalamat si Miss Rhian sa aking pagtulong, ayokong mabi
Pagkasabi ng mga salita, malinaw na naramdaman ni Rhian na bumaba ang presyon ng hangin sa paligid niya.Hindi na kailangang tumingin, alam niyang ang pinagmulan ng mababang presyon ay ang lalaking nasa tabi niya.Hinawakan ni Rhian ang kanyang mga palad at pinilit na huwag tumingin, nagkunwaring hindi siya naroroon.Ang tanong ni Zack kanina ay nag patibok ng kanyang puso. Nang maisip ang hindi maipaliwanag na pagtatapat kanina, natakot siyang magbigay ito ng ilang sobrang mga kahilingan.Sa kabilang banda, napansin ni Luke na medyo mabagal nga ang driver.“Gagawa ako ng tawag para magtanong.” Habang nagsasalita, inilabas ni Luke ang kanyang cellphone at gustong tumawag.Hindi nagtagal, narinig ni Rhian ang boses ni Zack, “Dahil medyo matagal pa ang driver ni Luke kung hindi po kayo mag-aalala, maaari ko po kayong isabay pauwi.”Pagkatapos niyang magsalita, muling tumingala si Rhian at agad na tinanggihan nang walang pag-aalinlangan, “Hindi, sinabi ko na po kay Mr. Luke na sasabay ak
Makalipas ang ilang sandali, dinala ni Manny ang mga tao upang samahan si Meranda palabas. Hindi niya na-realize ang nangyari hanggang lumabas na sila sa karamihan. Patuloy siyang lumaban, ngunit wala ring silbi.Matapos umalis ni Meranda, tiningnan ni Zack ang mga tao sa paligid ng malamig. Nang magtama ang mga mata nila, nanikip ang mga puso ng mga tao at hindi na nila tinangkang magtagal pa, kaya’t mabilis silang umalis.Maya-maya, tanging si Rhian at ang iba pang mga tao na lang ang natira sa harap ng hotel."Maraming salamat, Mr. Saavedra sa pagtulong sa akin," sabi ni Rhian, na nakayuko at nagpapanggap na kalmado, habang nagpapasalamat kay Zack. Nang mga oras na iyon, nais niyang bumalik kay Mike at magbigay ng distansya kay Zack.Ngunit hindi niya inaasahan na pagkapasok na pagkapasok ng isang hakbang, hinawakan siya sa pulso ng lalaki.Tumigil saglit si Rhian at nais niyang pahintuin siya, ngunit takot siyang lumingon kaya’t nanatili na lang siyang stiff."Ang pasasalamat ni M
Malinaw na narinig ng lahat ang mga salita ni Marga Suares.Ang mga tao sa paligid niya ay may kaunting kaalaman tungkol sa larangan ng medisina, at nang marinig nila ang mga sinabi ni Meranda, hindi nila maiwasang sumang-ayon.Sa pananaw ng nakararami, ang mga magagaling na doktor ay karaniwang mga nasa limampung taon at may malalim na karanasan. Si Rhian na napakabata at napakaganda, mahirap para sa kanila na iugnay siya sa propesyon ng medisina.Ang mga daliri ni Meranda ay palapit na nang palapit sa mukha ni Rhian, at ang mukha ni Rhian ay lalong naging malamig, handang itulak ang kamay nito anumang oras.Ngunit bago siya makagalaw, isang malaking kamay ang biglang humablot mula sa gilid at hinawakan ang pulsuhan ni Meranda.Malinaw na ginamit ng kamay ang lakas, kaya’t nahila si Meranda at napaatras ng dalawang hakbang, lumayo ng kaunti kay Rhian."Ano bang kasanayan sa medisina ang mayroon siya? Sige Miss Meranda maaari mong tanungin si Dr. Mendiola. Kung gusto mo, tanungin mo
Pagkabanggit nito, nagbago ang ekspresyon ng mga tao sa paligid. Maraming tao sa lugar na ito ang nakakaalam na si Zack ay engaged, at alam din nilang ang fiancé niya ay si Miss Marga suares. Gayunpaman, ang postura ni Zack sa mga sandaling iyon ay nagbigay ng duda sa relasyon nila ng babae. Kung iisipin ang kalagayan ni Zack at ang magandang itsura ng babae, hindi na nakakagulat kung may relasyon nga sila. Dahil dito, pakiramdam ng mga tao ay parang nakakakita sila ng isang malaking balita, at lahat sila ay nagtipid sa kanilang hininga at nagplano na itago ang sikreto. Nakita ni Rhian ang mga ekspresyon sa mukha ng mga tao at nakakaramdam ng kaba. Gusto niyang magpaliwanag, ngunit hindi niya magawa. Sa huli, wala naman talagang mga salitang binanggit si Zack na pwedeng maging mali ang intindi. Isa lamang itong malabong tono. Kung magsasalita siya ng padalus-dalos, hindi niya alam kung anong isyu ang mahihirapan siyang ipaliwanag. Inisip niya ang mga pwedeng mangyari,
Nang matanto ito, bahagyang nagkunot ang noo ni Rhian at subconsciously nais niyang lumabas at tumakbo. Hindi siya kailanman nag-isip ng tumakas noong magulo si Meranda sue at binabato siya ng mga masasakit na salita. Ngayon na si Zack ay nakatingin sa kanya nang ganito, nais ni Rhian na tumakbo. Ngunit ang mga mata ng lalaki ay parang isang bagay na nakakagapos sa kanya, hindi siya makagalaw. Tahimik na pinisil ni Rhian ang kanyang mga palad upang pigilan ang sarili sa pagkawala ng composure. Luke talagang mahal kita. Ano pa ang maikukumpara sa akin ni Rhian maliban sa mas magaling siya sa medisina?" Patuloy pa rin ang mga walang kwentang salita ni Meranda Sue. Ang atensyon ni Luke ay hindi na kay Meranda kundi tinitingnan niya si Rhian ng may kumplikadong ekspresyon. Noong huling beses na pinauwi ni Luke si Rhian, nakita niyang nakipag-usap si Rhian kay Zack, at naramdaman niyang may kakaibang atmospera sa pagitan ng dalawa. Dahil sa katotohanang makikipagtulunga
Hindi niya alam kung paano nang yari ang sitwasyon pagkatapos dumaan ang kanyang amo. Naging sentro ng atensyon si Rhian sa mga tao sa paligid dulot ng mga sinabi ni Meranda Sue. Hindi maiwasan ni Rhian na magka-headache, naguguluhan at hindi alam kung paano ipaliwanag. Marahil, sa mga mata ng mga hindi nakakaalam, siya nga ay mukhang walang kahihiyan na babaeng nang-akit ng mga lalaki tulad ng sinabi ni Meranda sue. Nang maisip ito ni Rhian hindi niya maiwasang tumaas ang kanyang mata upang tingnan ang ekspresyon ng mga tao. Hindi naman marami ang tao sa paligid, pero lahat ng mukha ay may duda. Habang nagsasalita, ang mga mata ng mga tao ay lumilipad patungo sa kanila. Marahil ay may kaunting pakiramdam ng pagka-superior ng mga nasa itaas. Nang tumingin si Rhian, umiwas ang lahat ng mata ng parang walang nangyari. Hindi maintindihan ni Rhian ang mga saloobin ng mga tao at pakiramdam niya'y helpless siya. "Miss Sue..." Bagamat alam niyang mahirap kumbinsihin ang isang
Bago pa makapag-react ang lahat, si Meranda ay tumakbo na patungo kay Rhian. Dahil sa pagtulak ni Luke tumalsik ng ilang pulgada ang layo ni Meranda kay Rhian, at wala nang humarang sa kanya. Lumingon si Mike nang marinig ang ingay, at si Meranda ay mabilis nang tumakbo. "Rhian mag-ingat ka!" Nagkaroon lang si Mike ng oras upang hilahin si Rhian sa likod niya. Sa gilid, dumating din si Luke at hinawakan ang braso ni Meranda Tama na! Puno na ako sa gulo mo!" Nadismaya si Meranda nang walang nangyaring aksyon at muling sinabihan siya ni Luke. Ang kanyang mga emosyon ay lalong tumaas, kaya't umiyak siya ng hindi makontrol, tinuturo si Rhian at nagmumura habang umiiyak. Marami na ring tao ang lumabas mula sa pinto ng hotel, at nang makita ang eksenang ito, huminto sila upang maki-usyoso. Nakatayo si Rhian sa likod ni Mike, ang puso niya ay naguguluhan pa rin, at napansin niyang parami nang parami ang tao sa paligid niya, kaya't alam niyang kailangan niyang kumilos. Kung magpapatulo
Miss Meranda ano bang balak mong gawin?" Tanong ni Luke habang nakatayo sa harap ni Rhian na may seryosong mukha.Lasing si Meranda at wala nang kakayahan mag-isip ng tama. Nang makita niyang patuloy na pinoprotektahan siya ni Luke lalo siyang nainis."Luke umalis ka d'yan, wala kang pakialam dito..." Sa harap ni Luke malambot pa rin ang tono ni Meranda at gusto pa niyang magpakita ng ngiti.Napahawak nalang sa noo si Luke at nagsalita, Meranda public place ito, mag-ingat ka. Uwi ka na kung sobra na ang ininom mo!"Pagkatapos, itinaas ni Luke ang kanyang mata at tumingin sa mga kasama ni Meranda tanda na nais niyang tulungan siya at ipaalis siya sa lugar.Naintindihan ng lahat at dahan-dahang lumapit.Ngunit hindi inaasahan, agad silang napansin ni Meranda."Umalis kayo d'yan!" Sigaw ni Meranda habang matalim na tinatanaw ang mga ito, at pagkatapos ay tiningnan si Rhian mula sa likod ni Luke, "Rhian, lumabas ka! Ano bang ikinaliligaya mo!"Nakakunot ang noo ni Rhian at nakipagtitigan