Maraming sa paligid, ngunit ng sandaling iyon, parang aapat na tao lamang sila dahil sa mainit na atmospera sa paligid nila. Halos lahat ng mata ay nakatuon sa kanya. Pumikit si Rhian at marahan na bumuga ng hangin. Hindi na siya kumportable ngayong narito na si Zack sa malapit. Hangga’t maaari, ayaw niyang kausapin si Zack, o lumapit ito sa kanya. Tumingin siya kay Gino at nagtanong, "Bigla kang dumating, Mr. Gino. May kailangan ka ba?" Natigilan si Gino sandali bago natawa, "Iniisip ko na baka hindi magalang kung iimbitahan kita dito at pababayaan na lang. Kaya naisipan kong makipag-usap sa'yo sandali." Napilitan si Gino na akuin ang dahilan. Pagkasabi nito, palihim niyang tiningnan si Zack. Iritable ang mukha ni Zack, malinaw na wala itong balak magsalita o sagutin si Rhian. Sa narinig, bahagyang ngumiti si Rhian, "Ayos lang ako. Nakita ko lang ang senior ko dito, bihira kaming magkita kaya nais kong makipag-usap sa kanya sandali. Salamat sa pag-aalala mo, pero hi
Kasama ni Dawn sina Mr. Florentino at Mrs. Florentino habang sinasamahan ang matandang Florentino na humarap sa mga bisita. Pagdating ni Zack, agad niyang hinarap ang ina. “Bakit mo ako pinatawag? May problema ba?” Nagtaka si Dawn, nang makita ang makahulugan na tingin ni Marga ay nakuha ng matanda ang ibig nitong sabihin. “Wala naman, Zack. Kanina kasi ay dumating dito ang isang kasosyo sa negosyo, hinahanap ang iyong ama. Kaya kita pinatawag kay Marga para ikaw ang humarap sa kanya. Ngunit umalis na siya dahil may mahalaga pa siyang gagawin.” Kumunot ang noo ni Zack, maging si Gino at nagtaka. Kasosyo sa negosyo? Ngunit umalis ng ganon lamang? Kung mahalaga ang sadya ng isang tao, narapat lang na maghintay ito. Bukod doon, hindi naman aabutin ng napakatagal bago sila magkausap. “Sino sa kasosyo ng pamilya?” Tanong ni Zack, naniniguro. Medyo nataranta si Marga. Kahit kailan, hindi talaga maiisahan si Zack. “Si… si…” handa si Dawn na ibahin ang paksa mawala ang atensyo
Sa harap ng maraming tao, halos hilahin palabas ng lugar si Rhian ni Zack habang mahigpit na hawak ang kanyang pulso. “Ano ba! Bitiwan mo nga ako!” Pilit na sinubukang kumawala ni Rhian ng ilang beses, ngunit masyadong mahigpit ang hawak ng lalaki, hindi siya binigyan ng pagkakataon na makawala. Nang makalabas sila ng villa, saka lang lumuwag ang pagkakahawak nito sa kanyang pulso. Nang bitiwan si Rhian ni Zack, mariing kinagat niya ang kanyang labi. Umatras siya ng dalawang hakbang upang lumayo dito. “Ano bang problema mo?!” Hindi maitago ang inis sa boses na sikmat niya sa lalaki “Ihahatid kita—“ “Salamat nalang, Mr. Saavedra! Pero hindi mo na ako kailangan ihatid dahil kaya ko naman umuwi nang mag-isa! Saka nasa loob pa ang iyong ina at ang iyong fiancee. Dapat bumalik ka na sa kanila!” Matapos sabihin iyon, sinubukan niyang lampasan ang lalaki upang maglakad papunta sa parking lot. Nakakainis! Ano ba ang nakain nito at bigla siyang hinila sa harapan ng nakararam
Sa wakas, nakarating sila sa bahay ni Rhian. Halos hindi na makapaghintay si Manny na apakan ang preno. Pagkatapos apakan ang preno, binuksan niya ang sasakyan at bumaba. Binuksan niya ang pinto para sa dalawa. Pagkababa ng dalawa, halos sabay na umalis ang dalawa. Nang makita niyang pumasok ang kanilang mga bulto sa bahay, napabuntong-hininga siya ng ginhawa. Hindi niya alam kung bakit sa tuwing magkasama ang kanyang master at ang dating madam ay palaging hindi maganda ang atmosfera... bilang tauhan na palaging kasama ng amo, maging siya ay natatakot sa nakakabahalang awra ng kanyang amo. Pagkapasok ni Rhian sa bahay, sinalubong siya ng tatlong maliliit na bata na may matatamis na ngiti. “Mommy! Nandito ka na!” Masiglang sabi ni Zian. “Mommy, ang ganda mo ngayon!” Malambing na puri ni Rio. Unang beses ng tatlo na makita si Rhian na nakadamit nang ganoon. Sumaya ang pakiramdam ni Rhian nang makita ang tatlong bata. Sa narinig, bahagyang ngumiti ang kanyang mga labi.
Nang makita ang kilos ng bata, medyo nalito si Rhian. Sa panahon ng kanilang pagsasama, matagal nang nakasama ni Rain sina Rio at Zian. Sa tagal nilang magkasama, naiintindihan ng dalawang bata ang ibig sabihin ni Rain sa simpleng tingin o galaw nito. Pero si Rhian ay tila nahihirapan pa ring intindihin ito. Nang mapansin ni Rain na hindi siya maintindihan, medyo naiinip ito, bumuntong-hininga, at muling itinuro ang sarili. Lalong nalito si Rhian. “Mommy, gusto sabihin ni Rain na siya ang gumawa ng bahaging iyon,” paliwanag ni Rio. Nang marinig iyon, saka lamang naintindihan ni Rhian. Napangiti siya, “Ang galing mo naman, Rain! Ang dami mong nabuo!” Sa narinig na papuri mula sa maganda niyang tita, nagliwanag ang mga mata ni Rain at namula ang kanyang maliit na mukha sa tuwa. Tumingin siya sa kanyang ama na may halatang pananabik. Masaya at payapa ang paligid habang magkakasama ang apat. Nang mapansin ni Zack ang mga mata ng anak na puno ng inaasahan, alam niya agad ang i
**Samantala, sa pamilya Suarez.** Bumalik si Marga kasama ang kanyang mga magulang. Habang pauwi, halatang galit ang mga ito.Pagkapasok pa lamang sa bahay, ibinato agad ni Marga ang kanyang mataas na takong sa galit. Nang lalapitan na sana siya ni Belinda upang aluin, nakita nitong mabilis na umakyat ang anak sa hagdanan na may madilim na ekspresyon sa mukha. Kasunod nito ang malakas na pagsara ng pinto, halos yumanig ang buong bahay. Malinaw na labis ang galit nito. Sa itaas, galit na isinara ni Marga ang pintuan ng kwarto, ang mga daliri niya’y mariing bumaon sa kanyang mga palad sa diin ng kanyang pagkuyom. Halos manginig siya sa galit habang umaalingawngaw pa rin sa kanyang pandinig ang usapan ng mga tao sa banquet kanina. "Hindi ba't palaging pinagyayabang ni Marga na malapit na silang ikasal ni Mr. Saavedra? Pero mukhang hanggang yabang lang siya!"“Umasenso lang ang pamilya Suarez dahil sa pamilya Saavedra. Pero kung titingnan ang kilos ni Zack Saavedra, mukhang wal
Nang makita ang mga lalaking walang ekspresyon na may dalang mga kahon, naguluhan si Rhian. "Ano ito...?" Sumagot si Zack, "Lego. Narinig kong gusto nila itong laruin kahapon, kaya ipinamili ko sa aking assistant kagabi. May kasama rin itong mga mahihirap na puzzle. Sigurado akong magugustuhan nila ito." Hindi maiwasan ni Rhian na mamangha. Tiningnan niya ang mga matitikas na lalaki na parang hindi bagay sa mga hawak nilang kahon. "Papapasukin mo na ba sila?" Tanong ni Zack.Nagdalawang-isip si Rhian, ngunit sa huli’y tumabi, nagbigay naman si Zack ng hudyat sa mga bodyguards na ipasok ang mga kahon, pinanood sila ni Rhian na isa-isang inilapag ang mga dala nilang kahon sa sahig. Narinig ng tatlong bata mula sa dining area ang ingay sa labas at dali-daling lumabas upang makita kung ano ang nangyayari. Tumayo sina Rio at Zian malapit sa mga kahon, ang kanilang mga mata ay nagniningning sa tuwa. Si Rain naman ay tumakbo muna sa kanyang daddy, bago bumalik sa tabi ng dalawa
Sa wakas, dumating ang panahon ng pagtatapos ng gamutan ni Mr. Florentino. Ang natitira na lang ay mag-prescribe nalang gamot sa kanya at ipaalala sa kanya na inumin ito sa tamang oras. Hindi na kailangang pumunta ni Rhian sa bahay ng mga Florentino, kaya’t mas marami na siyang oras. Halos araw-araw ay nasa institute siya, abala sa mga maliliit na gawain o kaya naman ay nasa experimental area, kasama ang mga researcher sa research and development. Dahil siya ang naging assistant noon sa abroad, ngayon ay magkatulong na sila ni Zanjoe, at maganda ang kanilang samahan at pagtutulungan. Isang araw, nagkaroon ng breakthrough sa kanilang research, kaya’t lumabas sila ni Zanjoe mula sa experimental area nang mas maaga. Dahil maagapa pa naman, naisip ni Zanjoe na mag-aya. "Matagal-tagal na tayong abala, mag-dinner muna tayo para magdiwang." Napatingin si Rhian sa suot na wristwatch, umiling at nag-sorry, "Sa ibang araw na lang, may pupuntahan pa akong mga bata mamaya." "Ah gano'n ba
Tinutok ni Rhian ang kanyang mata kay Zack, parang tinatanong siya, bakit siya duda sa kanya tulad ng mga ibang tao. Nabigla si Zack ng kaunti. Naisip niya ang mga hindi maingat na salita niya kanina, at isang di-kitang pagkabigo ang dumaan sa kanyang mga mata. Nang magsalita siya muli, medyo humina ang tono, "Hindi ko ibig sabihin iyon." Ayaw lang niyang makita ang maliit na babaeng ito na umalis kasama ang ibang lalaki. Ang mukha ni Rhian ay naging malamig, at ang tono niya ay puno ng pangungutya, "Ano ba ang ibig sabihin ni Mr. Zack?" Nagkibit ng balikat si Zack, tiningnan si Luke sa kabila, at binago ang mga salita, "Napakalaki ng nangyaring iyon, kung may makakita na si Young Master Luke ang naghatid sa'yo pauwi, magiging walang silbi ang mga ginawa ko." Dahan-dahang ibinaba ng lalaki ang kanyang mga mata mula kay Luke at tiningnan ang mukha ni Rhian, at nagsalita ng malalim na boses, "Bagamat hindi gaanong nagpapasalamat si Miss Rhian sa aking pagtulong, ayokong mabi
Pagkasabi ng mga salita, malinaw na naramdaman ni Rhian na bumaba ang presyon ng hangin sa paligid niya.Hindi na kailangang tumingin, alam niyang ang pinagmulan ng mababang presyon ay ang lalaking nasa tabi niya.Hinawakan ni Rhian ang kanyang mga palad at pinilit na huwag tumingin, nagkunwaring hindi siya naroroon.Ang tanong ni Zack kanina ay nag patibok ng kanyang puso. Nang maisip ang hindi maipaliwanag na pagtatapat kanina, natakot siyang magbigay ito ng ilang sobrang mga kahilingan.Sa kabilang banda, napansin ni Luke na medyo mabagal nga ang driver.“Gagawa ako ng tawag para magtanong.” Habang nagsasalita, inilabas ni Luke ang kanyang cellphone at gustong tumawag.Hindi nagtagal, narinig ni Rhian ang boses ni Zack, “Dahil medyo matagal pa ang driver ni Luke kung hindi po kayo mag-aalala, maaari ko po kayong isabay pauwi.”Pagkatapos niyang magsalita, muling tumingala si Rhian at agad na tinanggihan nang walang pag-aalinlangan, “Hindi, sinabi ko na po kay Mr. Luke na sasabay ak
Makalipas ang ilang sandali, dinala ni Manny ang mga tao upang samahan si Meranda palabas. Hindi niya na-realize ang nangyari hanggang lumabas na sila sa karamihan. Patuloy siyang lumaban, ngunit wala ring silbi.Matapos umalis ni Meranda, tiningnan ni Zack ang mga tao sa paligid ng malamig. Nang magtama ang mga mata nila, nanikip ang mga puso ng mga tao at hindi na nila tinangkang magtagal pa, kaya’t mabilis silang umalis.Maya-maya, tanging si Rhian at ang iba pang mga tao na lang ang natira sa harap ng hotel."Maraming salamat, Mr. Saavedra sa pagtulong sa akin," sabi ni Rhian, na nakayuko at nagpapanggap na kalmado, habang nagpapasalamat kay Zack. Nang mga oras na iyon, nais niyang bumalik kay Mike at magbigay ng distansya kay Zack.Ngunit hindi niya inaasahan na pagkapasok na pagkapasok ng isang hakbang, hinawakan siya sa pulso ng lalaki.Tumigil saglit si Rhian at nais niyang pahintuin siya, ngunit takot siyang lumingon kaya’t nanatili na lang siyang stiff."Ang pasasalamat ni M
Malinaw na narinig ng lahat ang mga salita ni Marga Suares.Ang mga tao sa paligid niya ay may kaunting kaalaman tungkol sa larangan ng medisina, at nang marinig nila ang mga sinabi ni Meranda, hindi nila maiwasang sumang-ayon.Sa pananaw ng nakararami, ang mga magagaling na doktor ay karaniwang mga nasa limampung taon at may malalim na karanasan. Si Rhian na napakabata at napakaganda, mahirap para sa kanila na iugnay siya sa propesyon ng medisina.Ang mga daliri ni Meranda ay palapit na nang palapit sa mukha ni Rhian, at ang mukha ni Rhian ay lalong naging malamig, handang itulak ang kamay nito anumang oras.Ngunit bago siya makagalaw, isang malaking kamay ang biglang humablot mula sa gilid at hinawakan ang pulsuhan ni Meranda.Malinaw na ginamit ng kamay ang lakas, kaya’t nahila si Meranda at napaatras ng dalawang hakbang, lumayo ng kaunti kay Rhian."Ano bang kasanayan sa medisina ang mayroon siya? Sige Miss Meranda maaari mong tanungin si Dr. Mendiola. Kung gusto mo, tanungin mo
Pagkabanggit nito, nagbago ang ekspresyon ng mga tao sa paligid. Maraming tao sa lugar na ito ang nakakaalam na si Zack ay engaged, at alam din nilang ang fiancé niya ay si Miss Marga suares. Gayunpaman, ang postura ni Zack sa mga sandaling iyon ay nagbigay ng duda sa relasyon nila ng babae. Kung iisipin ang kalagayan ni Zack at ang magandang itsura ng babae, hindi na nakakagulat kung may relasyon nga sila. Dahil dito, pakiramdam ng mga tao ay parang nakakakita sila ng isang malaking balita, at lahat sila ay nagtipid sa kanilang hininga at nagplano na itago ang sikreto. Nakita ni Rhian ang mga ekspresyon sa mukha ng mga tao at nakakaramdam ng kaba. Gusto niyang magpaliwanag, ngunit hindi niya magawa. Sa huli, wala naman talagang mga salitang binanggit si Zack na pwedeng maging mali ang intindi. Isa lamang itong malabong tono. Kung magsasalita siya ng padalus-dalos, hindi niya alam kung anong isyu ang mahihirapan siyang ipaliwanag. Inisip niya ang mga pwedeng mangyari,
Nang matanto ito, bahagyang nagkunot ang noo ni Rhian at subconsciously nais niyang lumabas at tumakbo. Hindi siya kailanman nag-isip ng tumakas noong magulo si Meranda sue at binabato siya ng mga masasakit na salita. Ngayon na si Zack ay nakatingin sa kanya nang ganito, nais ni Rhian na tumakbo. Ngunit ang mga mata ng lalaki ay parang isang bagay na nakakagapos sa kanya, hindi siya makagalaw. Tahimik na pinisil ni Rhian ang kanyang mga palad upang pigilan ang sarili sa pagkawala ng composure. Luke talagang mahal kita. Ano pa ang maikukumpara sa akin ni Rhian maliban sa mas magaling siya sa medisina?" Patuloy pa rin ang mga walang kwentang salita ni Meranda Sue. Ang atensyon ni Luke ay hindi na kay Meranda kundi tinitingnan niya si Rhian ng may kumplikadong ekspresyon. Noong huling beses na pinauwi ni Luke si Rhian, nakita niyang nakipag-usap si Rhian kay Zack, at naramdaman niyang may kakaibang atmospera sa pagitan ng dalawa. Dahil sa katotohanang makikipagtulunga
Hindi niya alam kung paano nang yari ang sitwasyon pagkatapos dumaan ang kanyang amo. Naging sentro ng atensyon si Rhian sa mga tao sa paligid dulot ng mga sinabi ni Meranda Sue. Hindi maiwasan ni Rhian na magka-headache, naguguluhan at hindi alam kung paano ipaliwanag. Marahil, sa mga mata ng mga hindi nakakaalam, siya nga ay mukhang walang kahihiyan na babaeng nang-akit ng mga lalaki tulad ng sinabi ni Meranda sue. Nang maisip ito ni Rhian hindi niya maiwasang tumaas ang kanyang mata upang tingnan ang ekspresyon ng mga tao. Hindi naman marami ang tao sa paligid, pero lahat ng mukha ay may duda. Habang nagsasalita, ang mga mata ng mga tao ay lumilipad patungo sa kanila. Marahil ay may kaunting pakiramdam ng pagka-superior ng mga nasa itaas. Nang tumingin si Rhian, umiwas ang lahat ng mata ng parang walang nangyari. Hindi maintindihan ni Rhian ang mga saloobin ng mga tao at pakiramdam niya'y helpless siya. "Miss Sue..." Bagamat alam niyang mahirap kumbinsihin ang isang
Bago pa makapag-react ang lahat, si Meranda ay tumakbo na patungo kay Rhian. Dahil sa pagtulak ni Luke tumalsik ng ilang pulgada ang layo ni Meranda kay Rhian, at wala nang humarang sa kanya. Lumingon si Mike nang marinig ang ingay, at si Meranda ay mabilis nang tumakbo. "Rhian mag-ingat ka!" Nagkaroon lang si Mike ng oras upang hilahin si Rhian sa likod niya. Sa gilid, dumating din si Luke at hinawakan ang braso ni Meranda Tama na! Puno na ako sa gulo mo!" Nadismaya si Meranda nang walang nangyaring aksyon at muling sinabihan siya ni Luke. Ang kanyang mga emosyon ay lalong tumaas, kaya't umiyak siya ng hindi makontrol, tinuturo si Rhian at nagmumura habang umiiyak. Marami na ring tao ang lumabas mula sa pinto ng hotel, at nang makita ang eksenang ito, huminto sila upang maki-usyoso. Nakatayo si Rhian sa likod ni Mike, ang puso niya ay naguguluhan pa rin, at napansin niyang parami nang parami ang tao sa paligid niya, kaya't alam niyang kailangan niyang kumilos. Kung magpapatulo
Miss Meranda ano bang balak mong gawin?" Tanong ni Luke habang nakatayo sa harap ni Rhian na may seryosong mukha.Lasing si Meranda at wala nang kakayahan mag-isip ng tama. Nang makita niyang patuloy na pinoprotektahan siya ni Luke lalo siyang nainis."Luke umalis ka d'yan, wala kang pakialam dito..." Sa harap ni Luke malambot pa rin ang tono ni Meranda at gusto pa niyang magpakita ng ngiti.Napahawak nalang sa noo si Luke at nagsalita, Meranda public place ito, mag-ingat ka. Uwi ka na kung sobra na ang ininom mo!"Pagkatapos, itinaas ni Luke ang kanyang mata at tumingin sa mga kasama ni Meranda tanda na nais niyang tulungan siya at ipaalis siya sa lugar.Naintindihan ng lahat at dahan-dahang lumapit.Ngunit hindi inaasahan, agad silang napansin ni Meranda."Umalis kayo d'yan!" Sigaw ni Meranda habang matalim na tinatanaw ang mga ito, at pagkatapos ay tiningnan si Rhian mula sa likod ni Luke, "Rhian, lumabas ka! Ano bang ikinaliligaya mo!"Nakakunot ang noo ni Rhian at nakipagtitigan