CHAPTER TWO

Napaisip tuloy ako kung sino ang babaeng tinutukoy ni Lennon na pareho nilang nagugustuhan ni Lennox?

Ang swerte ng babaeng iyon... gusto siya ni Lennox, samantalang ako kahit anong gawin kong papansinin simula pa noon parang wala man lang epekto.

Ang tagal ko na nililihim ang nararamdaman ko para sa kanya at ang tagal na panahon ko na rin itong kinikimkim ngunit wala akong lakas ng loob sabihin.

Natatakot ako, natatakot akong hindi niya tanggapin ang pag-ibig ko para sa kanya.

Alam kong hindi kami pareho ng nararamdaman, wala lang ako para sa kanya. Hindi niya magugustuhan ang kagaya kong sa tingin niya ay mas bata sa kanya.

Sa paraan ng kung paano niya ako tingnan doon pa lang itinataboy niya na ako, alam ko na ayaw niya sa presensya ko simula pa man noon kahit magpasa-hanggang ngayon.

Pero siya, gustong-gusto ko, gustong-gusto ko ang lahat ng mga tungkol sa kanya. Sa tuwing naririnig ko ang pangalan niya, nabubuhayan ako. Nagkakaroong kulay ang mundo ko.

I love him but I'm not hoping in return.

Sapat na sa akin ang mapalapit ako sa kanya, presensya niya lang sa tabi ko ay nagdudulot na sa akin ng hindi maipaliwanag na saya.

"Bakit ka nag-iisa? Ayaw mo sa loob?" tanong sa akin ni Lennon at naupo siya sa tabi ko dito bench sa labas sa may garden nila.

"Gusto ko lang magpahangin at magpababa ng kinain," sagot ko naman habang nakatanaw sa malayo.

"May boyfriend ka na ba?" diretsuhan niyang tanong kaya napabaling na ako sa gawi niya.

Medyo nagulat ako nang makitang titig na titig pala siya sa akin.

"Wala, I have no time for that," sagot ko.

"You have no time for that or you are waiting for someone to love you back?" makahulugan niyang sinabi kaya nanlaki bigla ang mga mata ko.

Bakit pakiramdam ko alam niya kung anong tumatakbo sa isip ko at kung sino ang laman nitong puso ko.

Napatawa ako. "Sino namang hihintayin kong mahalin ako pabalik? Wala. Nag-focus lamang ako sa pag-aaral sa loob ng ilang taong wala ako rito sa Pinas," sagot ko na may katotohanan naman.

Pero sa totoo lang, wala talaga akong ibang magustuhan at tanging si Lennox lang. Tila nga lang parang bituin na kay hirap abutin kahit pa ang lapit-lapit niya na sa akin.

Naalala ko tuloy ang naging tanong ni Lennon kanina sa kanyang Kuya Lennox habang nasa hapag kainan kami.

"Matanong kita... sana ay okay lang itanong ko," hinging pahintulot ko sa kanya dahil sa pagaalangan kong itanong ito.

"Ask anything, I don't mind," saad niya naman.

"Iyung sinabi mo sa Kuya mo kanina... na may pareho kayong babaeng nagugustuhan, totoo ba iyon?" usisa ko.

Ngumisi siya at bored siyang tiningnan ako.

"Bakit mo tinatanong?" Imbis na sagutin ako ay tanong din ang sinabi niya.

"W-Wala naman... curious lang," kabadong sagot ko at napayuko na lang ako dahil bigla akong nahiya.

Bakit ko pa kasi tinanong?

Narinig ko lang siyang bumuntong hininga at tumingin sa malayo.

"Meron isang babae nagustuhan namin pareho, hindi man aminin ni Kuya alam kong gusto niya rin ang babaeng iyon at pinipigilan niya lang ang sarili niyang ipakita iyon dahil sa hindi ko malamang dahilan," paglalahad niya na ikinatigil ko.

Ang swerte ng sino mang babaeng iyon, bigla tuloy ako nakaramdaman ng inggit sa kanya.

"P-Pero bakit mo pa iyon kailangan banggitin kanina nang kumakain tayo?" tanong ko na may bahid iritasyon.

Napahalakhak siyang bigla kaya kunot noo ko siyang pinasadahan ng tingin. Muka siyang natutuwa sa hindi ko alam na dahilan.

"I just want to pissed him off, masarap asarin si Kuya sa harap ng ibang tao," rason niya pero hindi pa rin ako sang-ayon sa ginawa niya.

"Hindi naman kami interesadong marinig ang tungkol sa babaeng nagugustuhan niyo lalo na ng Kuya Lennox mo kaya walang dahilan para sabihin mo iyon sa harap naming mga bisita niyo," saad ko sa kanya na nagmistulang isang pagalit sa kanya.

Mas lalo siyang natawa at naaaliw niya akong tiningnan. "Are you mad?"

"I am not. Tingin ko lang kasi ay inappropriate iyon," sagot ko dahil sa katunayan kinakain talaga ako ng matinding selos.

Ilang sandali niya akong pinakatitigan na tila tinatatantya kung ano talagang nasa isip ko.

"Do you like my brother?" diretsuhan niyang tanong sa akin buhat ng malalim niyang boses.

Nalaglag ang panga ko at awang ang bibig kong tiningnan siya.

"NO!" mariin kong pagtanggi kasabay ng padarag kong pagtayo kaya napatingala siya sa akin.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, kabado akong nag-iwas ng tingin sa kanya. He is now putting me on a hot seat.

"No? Really? Pero hindi iyan ang nakikita ko. You are lying, Cherry. Ilan taon na kitang kilala you can't deny it," may pagkasarkastiko niyang sinabi kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Bakit ba ang galing mong mang-inis, Lennon? Hindi ka pa rin talaga nagbabago," saad ko sa kanya.

"Tell me honestly, you like Kuya Lennox?" muli niyang tanong nang hindi pinansin ang sinabi ko.

Huminga ako ng malalim. Gusto niyang aminin ko at naging obvious ba ako kaya nararamdaman niyang gusto ko ang Kuya niya?

Should I tell him?

"Paano kung sabihin ko sa iyong oo, sasabihin mo ba sa kanya?" saad ko na may pagsuko na ngunit may himig ng hamon sa boses ko.

Ang kaninang ngisi sa mukha niya ay biglang naglaho at napalitan ng pagiging seryoso.

Wala na rin naman silbi kung itanggi ko pa dahil huling-huli niya na ako kahit ano pang tanggi ko. Marahil noon pa man ay halata niya na sa akin na gusto ko nga ang kapatid niya.

"So may gusto ka nga talaga kay Kuya Lennox, tama ang hinala ko sa iyo noon pa man," saad niya na tila napagtanto na.

Ewan ko pero parang nahimigan kong may pait sa boses niya o baka guni-guni ko lang.

"Sasabihin mo ba sa kanya?" kabadong tanong ko.

Ayaw kong malaman ni Lennox ang nararamdaman ko para sa kanya, hindi ako handa sa magiging reaksyon niya dahil alam kong kailan man hindi niya ako gugustuhin gaya ng pagkagusto ko sa kanya.

"No, I won't tell him. Ayaw kong pangunahan ka at isa pa it's none of my bussiness," sagot niya na ikinahinga ko naman ng maluwag.

"Mabuti naman kung ganoon, dahil ayaw kong malaman niya dahil alam ko masasaktan lang ako," saad ko na may himig ng tinatagong lungkot.

"Alam mo rin? Aware ka pala na kailan man hindi ka magugustuhan ni Kuya Lennox, you are not his type, ang kagaya mo ay hindi niya magugustuhan dahil hindi niya hilig ang mga mas bata sa kanya," saad niya na mas lalong nagpadagdag sa bigat na nararamdaman ko.

"Hindi mo na kailangan pang sabihin... alam ko na iyan," saad ko at hindi niya na kailangan ipamukha pa.

"I'm glad you are aware of that, I don't want to see you get hurt. Hindi ka na iba sa amin ng pamilya ko, Cherry. Kaya hindi maganda kung masaktan ka ng kagaya ni Kuya baka magsilbi pang alitan kung magkataon." Ang layo na ng narating ng sinabi niya.

"Iba ka rin mag-isip, masiyado kang advance," puna ko sa kanya at muli akong naupo sa tabi niya.

"Masiyadong maingat ang mga magulang mo sa iyo dahil nagiisa ka lang nilang anak, kaya naman hindi nila gugustuhin mag-confess ka sa isang lalaking wala naman pakialam sa iyo lalo na't sa anak pa ng kaibigan nila, sigurado masakit na salita lang ang matatamo mo kay Kuya Lennox, nasisiguro ko iyan," mahabang lintanya niya na mas lalong nagpamulat sa akin na wala ngang patutunguhan ang nararamdaman kong ito.

Ganoon ba kalalim ang tingin niyang nararamdaman ko para sa kapatid niya kaya nasasabi niya ito? Alam niya rin na masasaktan lamang ako kung ipagpapatuloy ko.

Pero wala akong kakayanan pigilan. Hindi ko kontrolado, hindi ko kayang patigilin ang sarili ko sa paghahangad ko sa kanya kahit na sobrang labong makamit ko siya.

"Alam ko naman walang patutunguhan hangarin ko ang Kuya mo, pero wala rin naman ako kakayanang pigilan ang kung anong nararamdaman ko para sa kanya kaya sana ay hayaan mo lang ako, hindi ko naman siya guguluhin, presensya niya lang masaya na ako," saad ko ngunit may himig pa rin ng pait.

Narinig ko ang malalim niyang pagbuntong hininga at nanatiling seryoso lang ang mukha niya.

"Gusto mo bang mawala iyang nararamdaman mo para kay Kuya?" seryosong tanong niya sa akin.

Sinalubong ko ang mga mata niyang nangungusap na tila may ibig ipabatid.

Gusto ko nga bang mawala ang nararamdaman ko para kay Lennox? Napapaisip ako kung gusto ko nga ba.

"Hindi ko alam kung gusto kong mawala o kung mawawala pa ba," malabong sagot ko.

"Let me help you," prisinta niya kaya kunot noo ko na naman siyang tiningnan.

"Anong klaseng tulong naman? At anong maitutulong mo?" taka kong tanong.

"Let me court you, then let me be your boyfriend," simpleng sagot niya na nakapagpaawang ng bibig ko.

I look at him in disbelief. He wants me to divert my attention to him so I can get Lennox off my mind?

Ganoon ba ang gusto niyang mangyari?

"You are kidding me," I said with a laugh without a trace of humor.

"I'm not kidding," saad niya na wala ngang bakas ng kahit anong pagbibiro sa kanya.

"Let me court you so I can help you with your feelings with Kuya Lennox, and give me your whole attention so you can forget him," he offered. That's why my jaw dropped.