LOGIN
A Drop of Memories
Last Updated : 2021-11-05
16
Share:
Report
Synopsis
memory
Raeyshen Amore was a woman who didn’t want to hold memories from different people. For her, memories were distressing. For her, memories wouldn’t do you good. Because she herself saw how those "memories" destroyed her life. How it tore every part of her... Pero, hindi niya maintindihan kung bakit siya ang nagiging memorya... siya ang nagdadala ng memorya. Memories kept bugging her life. Those memories prevented her from being happy. Alam niyang may kakaiba sa kaniya... Kaya paano kung dumating ang panahon na kailangan niyang pakawalan ang lahat dahil sa memoryang nakita niya? What would she do if the man she loved would be the reason for her end? Would she ignore the drop of memories? Or would she let those memories stop her from living fully?
View MoreLatest chapter
A Drop of Memories Ten
“Malakas ang impact nang pagkakatama ng ulo niya kaya marami ang nawalang dugo. Sa ngayon, misis, hindi pa ako nakakasiguro kung kailan magigising ang anak niyo. Pero, we’re hoping for her recovery kaagad.” Iyon ang sinabi ng doctor sa amin isang linggo na ang nakalipas. Oo at isang linggo na mula noong nangyari ang panaginip ko. Isang linggo na ring hindi nagigising si Yana. And it scared me. Kahit pa hindi kami gaano close ni Yana ay sobra ang takot ko. Napakarami kong ‘what ifs’, paano kung sinabi ko sa kaniya ang nakita ko sa panaginip ko? Paano kung sumabay na lang ako umuwi sa kaniya noong araw na iyon? Paano kung hindi lang siya ang naaksidente at may nadamay pang iba? Si Andra, si kuya Ando, paano na lang kung tatlong buhay ang napahamak dahil sa akin? “Ano ka ba, dai? Isang linggo ka na riyang laging tulala? Gagaling ‘yon si Kaeyshaena dahil masamang damo ‘yon!” Tumawa ang dalawa ngunit mas lalong nagdulot iyon sa akin ng pagkaka-guilty. Mas lalo kong sinisi ang sarili ko s
Last Updated : 2024-10-29A Drop of Memories Nine
“Eyshen, anong oras ka uuwi mamaya?” tanong sa akin ni Tita nang makababa ako ng kwarto. Ilang araw na mula noong nagkaroon ako ng panaginip. Ilang araw na rin akong hindi pumapasok sa trabaho dahil takot akong kapag nagtrabaho ako ay mangyari nga iyong nakita kong memorya sa panaginip ko. It scared me so bad. Everything is scaring me for the past few days. Isa na roon ang USB na pinadala rito sa bahay. Hanggang ngayon ay nagmamasid ako kung sino ang posibleng magdala noon sa bahay namin. Napagtanto ko rin na ang box na pinaglagyan ng USB na iyon ay plain lang. Ibig sabihin ay ang nagpadala noon ay hindi nagtatrabaho sa kahit anong delivery company. Box lang iyon na nakatape at mayroong pangalan ko. Kaya naman sino ang posibleng magbigay noon sa akin. Wala nang pumapasok sa isip ko kung hindi ang mga pumatay sa magulang ko. I was sure that they wanted something from me. At kung ano man iyon ay sana diretsahin na nila. “Sasabay po ako paguwi kay Yana, Tita.” Tumango siya sa akin at
Last Updated : 2024-10-29A Drop of Memories Eight
“Raeyshen!” Tuloy pa rin ang naging takbo ko kahit ramdam ko sa likod ang pagsunod sa akin ni Art. I honestly didn’t know why I was acting this way. Hindi ko alam kung bakit nakakaramdam ako ng inis, irita, at isa pang hindi ko malamang emosyon noong makita ko silang magkasama ng pinsan ko. Siguro ay may parte lang sa akin na naiinis dahil sana ay si Yana na lang ang pinakilala niya sa mga magulang niya. Baka ngayon ay hindi sana kami nagaaway ni Yana at hindi rin kami pinaguusapan sa school. Sana ay hindi rin magulo ang takbo ng utak ko ngayon. Baka kung si Yana ang pinakilala niya ay maging sila pa. Iyon din naman ang gusto ni Yana, ‘di ba? At halata namang gusto niya ang pinsan ko kaya bakit kailangan ako pa ang guluhin. Diretso akong sumakay sa dumaang jeep at pinagsiksikan ko ang sarili ko kahit pa puno na iyon. Kalahati na lang ng pwet ko ang nakaupo pero binalewala ko na iyon dahil kung hindi ay mahahabol pa ako ni Art. “Nako, hijo. Wala nang bakanteng upuan para sa ‘yo.” In
Last Updated : 2024-10-29A Drop of Memories Seven
Nang sumakay ako sa kotse namin ay irap kaagad ni Yana ang bumungad sa akin. I could almost hear her thoughts. Panigurado ay hinuhusgahan niya ulit ako sa isip niya. H’wag ka magalala, Kaeyshaena. Mukhang ikaw nga ang gusto no’ng lalaking ‘yon. Mariin akong napapikit, naalala ko ang naging pagaaway namin dahil kay Art. I suddenly felt embarrassed remembering the words I said to her yesterday. Sobrang laki pa ng confidence kong sabihin sa kaniya na ako ang gusto ni Art. How messed up was that, right? I couldn’t believe that Art liked her. Si Yana na pinsan ko! Kaya ba siya lapit nang lapit sa akin dahil alam niyang magpinsan kami? Kung ganoon, bakit hindi na lang si Yana ang dinala niya noon sa family dinner nila? Pagkauwi ay hindi pa rin ako kinibo ni Yana. Kaagad siyang umakyat sa kwarto niya at ang lakas pa ng pagsarado niya sa pinto. Si Tita naman ay wala ngayon sa bahay, siguro ay nagtrabaho kaya wala pa siya ngayon. Baka gabi na rin iyon umuwi. Magdamag muli akong nag-review s
Last Updated : 2024-10-29A Drop of Memories Six
“Exams will start in ten minutes daw,” pagpapaalam sa amin ni Uryel. The hallway was already crowded with students who were waiting for the exams. Ang alam ko lang ay katulad noong mga nakaraang exam namin ay paghihiwalayin ulit ang mga estudyante. So, I wouldn’t be with Uryel and July during the exam. Siguro ay sa magkakaibang rooms kami ilalagay. Kung mayroon man akong makasamang kaklase ko ay baka kaunti lang iyon. The school was really strict. Habang naghihintay na papasukin sa room na naka-assign sa akin ay panay ang pag-check ko ng selpon at suot na relo. Thirty minutes na ako ritong naghihintay pero hindi pa rin dumarating si Art. Ewan ko kung pinag-trip-an lang ba ako noon. I couldn’t forget the dream I had earlier, too. Sa totoo lang ay kinakabahan ako sa posibleng sabihin ni Art. Tuwing maiisip kong baka nga umamin siya ay bumibilis ng tibok ang puso ko. Hindi ko lang ma-imagine na mangyayari ang ganoon. Ilang linggo pa lang ba kami magkakilala ni Art? Kahit pa sabihin na
Last Updated : 2024-10-29A Drop of Memories Five
“Ano’ng ginagawa mo rito?” tanong ko kay Art. “Why? Bawal ba ako rito?” balik niyang tanong sa akin. I shrugged my shoulders and stoop up after getting my things. Binalewala ko ang ilang tingin sa aking ng mga tao. Hindi pa nakakatulong na buntot nang buntot ‘yong isa rito. “Wala ka bang kaibigang pupuntahan?” tanong ko nang hindi na matiis ang mga titig ng tao sa amin. “I am with my friend now.” I rolled my eyes when I found how sarcastic he said that. “Ah, magkaibigan pala tayo?” Nairita ako nang makita ang mukha niyang nagpapanggap na inosente. “Parang kagabi gusto mo ako tapos ngayon magkaibigan na lang tayo, ganoon ba?” Binulong ko iyon pero napasinghap nang marinig ang bulungan ng malapit sa amin. Napakaraming chismoso ngayon, diyos ko! “Why do you sound disappointed, Amore?” he teased me. Ngumiwi ako at tinalikuran siya. Naupo na ako roon sa upuan ko at hinintay na dumating ang guro namin. Wala ka ngang napanaginipan, guguluhin ka naman ng mga tao sa paligid mo. Saan ba ako
Last Updated : 2024-10-29A Drop of Memories Four
“We’re here.” Tinitigan ko ang malaking bahay na nasa gilid ko. What was I doing here? I didn’t even know why I let him take me here! Hindi ko man lang siya pinigilan o kaya tinanong ng kung ano-ano. Hinayaan ko lang siya mag-drive! At saka bakit nga ba ako sumakay sa kotse niya? Eh, hindi nga yata kami close nito. Nagkakausap lang kami kapag nasa klase o nasa school. ‘Yon lang, close na ba kami noon? “Anong ginagawa natin dito?” I asked, confused. “I told you, you’re meeting my family.” Bakit ko nga kikitain? Para saan, Arthielo? “Bakit?” He shrugged and left me to open my door. Lito pa rin akong lumabas sa kotse at muling pinagmasdan ang malaking bahay sa harap ko. “Let’s go?” I stared at him with my forehead frowned. Teka lang! Hindi pa nagsisink-in lahat sa akin. When we stepped in their house, we were welcomed by Art’s mom. Binigyan nito ako ng ngiti pero halata sa mata niya ang lito. “Mom, this is Raeyshen. My.” His brows furrowed when he tried to introduce me to his mother.
Last Updated : 2024-10-29A Drop of Memories Three
Pagod kong binagsak ang bag ko sa study table at mariin muling napapikit nang makita ang sarili sa salamin. Why did I assume too fast? Kakakilala niyo pa nga lang tapos ihahatid ka na sa bahay niyo! Bakit ba hindi ko iyon naisip? Bakit tuwing nasa harap ko siya ay natatameme lang ako at lahat ng isenyas o sabihin niya ay ginagawa ko? “Nasaan si Yana, Eyshen?” Sumilip si Tita sa kwarto ko, halatang nagluluto at umakyat lang dito para tanungin iyon. “May pupuntahan daw po sila noong mga kaibigan niya.” “Ay diyos kong bata, mula noong mag-college, gala rito, gala roon na!” I bit my lip and stifled a laugh. Kaysheana was always spoiled by her parents. Swerte siya at buo ang pamilya niya at kaya niyang gawin ang kahit ano lang. Her family was wealthy, I had to admit that. May kaya talaga sila. Ganoon din ang pamilya namin dati noong buhay pa ang magulang ko kaya naman hirap na hirap ako noon mag-adjust nang mawala sila. It felt like I lost everything. Hindi lang pamilya. “Eyshen, kakai
Last Updated : 2024-10-29A Drop of Memories Two
“Hey, miss!” Natigil ako sa paglalakad nang bigla akong tawagin noong lalaki. Tinignan ko siya at napakunot ang noo. Sinenyasan niya akong lumapit sa kaniya. Kahit pa lito ay dahan-dahan din akong lumapit at takang tinignan ang tinuro niyang bakal. “Help me.” Kumulo kaagad ang noo ko sa sinabi niyang iyon. Matapos akong palayasin ay gusto namang tulungan ko siya ngayon. May problema ba pagiisip nito? At dahil may kabaitan naman ako ay tinulungan ko na siya roon sa tinuro niya. “Nice!” Bumuka ang bibig ko sa gulat dahil bigla siyang lumayo sa akin. “H-hoy!” Nakapameywang ko siyang pinanood na umalis. He glanced at me again and smirked. My forehead frowned and I scoffed. Napakamot ako sa batok at tinignan ang bakal na nakalatag sa sahig. Why did I even come back? Bakit pa pinagkatiwalaan ko ang ungas na ‘yon? Mabuti na lang at may ilang tumulong na lalaki sa akin para buhatin ang bakal na iyon. Kaya tuloy sininghalan ako noong dalawa kong kaibigan. “Masyado ka kasing chismosa muntik
Last Updated : 2024-10-29
Free Preview
Prologue
DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or events is purely coincidental.The story contains strong language inappropriate for readers aged 15 and below. PROLOGUETuwid ang naging lakad ko, hindi pinapansin ang ilang tingin sa akin ng mga tao. I greeted few people I was comfortable with.“Hey there, Rae.” Yuwi winked at me and laughed when she noticed how grumpy I was today. “Oh babe, are you ready to welcome your memories?”I rolled my eyes and started fixing my things for our meeting later. I have no time to play today. I wanted this meeting to be successful. I wanted to show him how much of a better person I was now.“I can’t believe he just added another memory yesterday,” she exaggerated. “Sorry, who are you again?”I couldn’t believe him! I hated how he acted like that in front
You may also like
New Release Novels
Interesting books of the same period
Comments