Nang makarating ako sa tindahan ng gulay ni Nanay Lucing ay agad kong ginawa ang mga gawain ko. Katulong ako ni nanay Lucing sa pagtitinda at paglilinis ng kanyang pwesto. Laking pasalamat ko sa aking kaibigan na si Marco dahil ipinasok niya ako ng trabaho sa kanyang Nanay Lucing.
Si Marco ay nakilala ko noong ako ay highschool, naging magkaibigan kami kasama na rin sina Mildred, Wren at Krisha. Naging matalik kaming magkakaibigan. Si Marco, Wren at Mildred ay nagpapatuloy ngayon sa kolehiyo. Samantalang kami ni Krisha ay napatigil na. Nauna akong tumigil , tanging first year college ang natapos ko. Si Krisha naman ay noong 3rd year na siya dahil siya ay nabuntis. Nagsasama na sila ngayon ni Darius. Kapag may libre kaming oras o araw ay napunta kami sa bahay nila Krisha upang doon ay magsama sama. Ayos lang naman iyon sa pamilya ni Darius, katulad mamayang pagkaawas ko sa trabaho ay magkikita kita kaming magkakaibigan.
"Hija, naunahan mo na naman ako." Nakangiting sabi sa akin ni Nanay Lucing.
"Syempre po 'nay. Baka palitan ninyo ako kapag palagi akong nalelate." Ngiti ko rin sa kanya.
Magtatatlong taon na akong nagtatrabaho sa tindahan ni Nanay Lucing. Simula ng mapatigil ako sa pag aaral ay dito na ako nagtrabaho. Sayang nga at graduating na sana ako ngayong taon kung nagtuloy ako sa aking pag aaral. Hindi na ako kayang pag aralin ni tatay dahil napasok rin ang mga bunso kong kapatid, si Boyet at Annika. Grade 10 na ang kambal naming kapatid.
Si kuya Roy naman ay sa asawa niya nakatira. Linggo linggo ay umuuwi ito sa bahay kasama ang asawa niya at anak nitong si Rico."May problema ka ba hija? Pasensiya kana sa pagtatanong. Napansin kong namumugto ang mga mata mo." Nag aalalang tanong ni Nanay Lucing.
"Wala po Nanay. Medyo napuyat lang kagabi." Napakamot ako sa aking ulo.
"Kilala kita hija, sa tagal mo ng nagtatrabaho sa akin."
"Nagkaproblema lang po sa bahay 'nay. Pero naayos na naman po namin."
"Sigurado ka ba hija? "
"Oo naman po Nanay. Maraming salamat po sa pag aalala. "
"Apo na rin ang turing ko sa iyo Lyrica. Baka nga pagtagal ng panahon ay maging totoong apo na kita at inasawa kana ni Marco." Biro niya sa akin.
Nangasim naman ang aking mukha sa kanyang tinuran, napahalakhak naman si Nanay dahil doon. Simula nga rin pala ng nagtrabaho ako sa kanya ay palagi na niya akong binibiro tungkol kay Marco.
"Naku nanay, mas gugustuhin ko pa pong tumandang dalaga kaysa patulan ang apo ninyo." Iiling iling na sabi ko.
"Bakit naman hija? Gwapo naman ang apo ko. Mabait pa, masipag mag aral ang batang iyon." Tumatawang sabi niya sa akin.
"Alam ko po iyon nanay. Bukod pa doon ay napakababaero ng apo ninyo. Alam niyo po ba kung gaano karami ang babaeng pinaiyak niya noong highschool? Ilang beses pa kaming napaaway nina Mildred at Krisha dahil lang sa pag aakalang kasintahan kami ni Marco." Napabusangot ang mukha ko ng maalala kung paano kami sugurin ng mga babaeng nagkakagusto kila Marco.
Mas lalong napatawa si Nanay Lucing dahil sa sinabi ko.
"Oo na nga hija. Puputi ang mga uwak pero ang magkagusto ka sa apo ko ay iyon ang hinding hindi mangyayari." Nagpupunas ng luhang sabi ni Nanay Lucing.
"Hindi po talaga nanay." Napatawa na rin ako.
Sa katagalan ko rito sa tindahan ni Nanay Lucing ay ganoon na lamang ang pagiging close naming dalawa. Nag iisang apo ni Nanay Lucing si Marco kaya naman sa tingin ko ay sabik rin sa apo si Nanay.
Dumating ang alas singko ng hapon, nagsimula na akong magligpit at maglinis ng tindahan ni Nanay Lucing.
" Ito hija, iuwi mo na sa pamilya mo. Maige rin iyang maiulam mamayang hapunan." May iniaabot si Nanay sa akin na isang plastic, mayroon iyong sitaw at tokwa.
"Naku nanay, huwag na po. " Tanggi ko sa kanya. Sa dami na ng naitulong niya sa akin ay nahihiya na akong tumanggap muli.
"Ano ka ba? Ayos lang iyan. Hindi na rin naman natin maibebenta bukas ang sitaw na iyan. Sige na at dalhin mo na iyan. Huwag ka ng mahiya sa akin, apo pa rin kita kahit ayaw mo sa apo ko." Napatawa naman ako dahil sa sinabi niya. Tinanggap ko na rin ang ibinigay niya.
"Maraming salamat po nanay. Maraming salamat po talaga." Yumakap ako kay Nanay, tinapik naman niya ang balikat ko.
"Walang anuman iyon hija. Basta palagi mong tatandaan na apo kita at nakasuporta ako sa iyo." Hinimas niya ang buhok ko na siyang nakapagpagaan sa aking loob. Bigla ko ring namiss si inay dahil doon.
"Salamat po."
"Hoy! Ano iyan ha? " Bigla na lamang sumulpot si Marco sa kung saan at lumapit sa akin. Nakauniporme pa ito at kakaawas lamang niya sa eskwela.
"Wala! Bakit ka ba nariritong bata ka? " Pataray na sabi ni Nanay Lucing kay Marco.
"Aray ko naman 'nay. Ako po ang apo mo nay, hindi si Lyrica." Kunwaring nasasaktang sabi ni Marco at maarteng humawak pa sa kanyang dibdib.
"Sus, napakaarte mong bata ka. " Singhal ni nanay kay Marco.
"Di na kita love nanay. Si Lyrica na lang." Akmang yayakap ito sa akin kaya naman ipinakita ko ang kamao ko sa kanya.
"Tigilan mo ako Marco. Baka mabugbog kita kahit nasa harap tayo ni Nanay Lucing."
"Joke lang, ikaw naman di ka naman mabiro." Kakamot kamot sa ulong sabi ni Marco.
"Nariyan na sa labas ng palengke si Tatay. Susunduin kana raw niya Nanay. Ito namang si Lyrica ay susunduin ko nay, pupunta kami ngayon kila Krisha." Dagdag pa niya.
"Ay ganun ba. Siya halika na pala at gagabihin kayo."
Nang maisara ang tindahan ay nagpunta na kami sa labas ng palengke.
"Magandang hapon po tatay Isko." Nakangiting bati ko sa tatay ni Marco, nagmano pa ako rito.
"Magandang hapon rin hija, ihahatid ka ba ni Marco sa inyo? " Tanong nito sa akin.
"Opo tay, pupunta rin po kami ngayon kila Krisha." Sagot ko rito.
"Oh siya sige na at uuwi na rin kami ni Nanay. Nagluluto na sa bahay ang nanay nitong si Marco. "
"Sige po tay, ingat po kayo. Nay, ingat po kayo. Maraming salamat po sa padala ninyo sa akin."
"Sige hija, mag iingat rin kayo. Marco, magdahan ka sa pagmamaneho ng motor mo ha? " Bilin ni Nanay Lucing kay Marco.
"Oo naman po nay. Ingat po kayo." Naunang umalis ang tatay at Lola ni Marco.
"Halika na Lyrica, dalhin muna natin sa inyo iyang gulay na dala mo para mailuto na."
Umangkas na ako sa motor niya at nagbiyahe na rin kami.
Nang makarating kami sa bahay ay naroroon na sila Boyet at Annika. Sa kanila ko na ipinaluto ang ibinigay ni Nanay Lucing. Nagpalit lamang ako ng damit at umalis na rin kami ni Marco. Hanggang ngayon ay hindi pa kami nag uusap ni Ate Cynthia, masama pa rin ang loob ko sa kanya.Nakamasid lamang siya sa amin ni Marco nang kami ay umalis. Wala pa rin si tatay kaya inihabilin ko na lamang kila Annika na sabihing magkikita kita kami nila Mildred."May problema ba kayo ng ate mo Lyrica? " Tanong sa akin ni Marco."May nangyari kasi kagabi..." Napabuntong hiningang sabi ko. Madahan siyang nagmaneho ng motor at nakinig sa akin."Yung mga naipon kong pera mula sa naging sahod ko sa pagtatrabaho ay kinukuha pala niya... Iniipon ko iyon upang makaluwas na ako ng Maynila. Sobrang pagtitipid ang ginagawa ko nitong mga nakaraang buwan upang makaalis na ako. Kaso nung tiningnan ko kagabi ang pitaka ko, lilimang daang piso na lamang ang natira." Napaiyak na naman ako ng maalala ang mga naipon ko. N
"Kung gusto mo naman talagang umalis Lyrica ay susuportahan ka namin. Para iyon sa ikakaayos ng buhay ng pamilya mo." malumanay na sabi ni Wren. Nasabi ko na rin sa kanila ang pagluwas ko."Oo nga, lalo na at may makakasama ka naman doon. " Sabi ni Krisha."Sigurado naman akong hindi ka papabayaan ni Ate Jessie doon." Nakangiting sabi ni Mildred sa akin."Hindi ba delikado iyon? Mahirap rin sa Maynila. Nakaparaming mandurugas doon, mahirap iyon lalo na at babae si Lyrica." Nakakunot na noong sabi ni Marco."Marco my friend, sa tingin mo ba ay papabayaan ni Lyrica ang sarili niya? Malay mo nga doon makuha ni Lyrica ang swerte niya. Mas kailangan si Lyrica ka ng pamilya niya ngayon. " Seryosong sabi ni Wren at tinapik ang balikat ni Marco. Walang emosyon namang ininom ni Marco ang alak na para sa kanya.Hindi naman lingid sa grupo namin, lalong lalo na sa akin ang pagkakaroon ng pagkagusto sa akin ni Marco. Ilang beses na niyang sinubukang manligaw , agad ko naman iyong tinatanggihan. A
Nang makarating sa bahay ay agad na akong nagpaalam kay Marco, hindi ko na inintay pa ang sasabihin niya. "Aba, ginagabi ka yata ng uwi Lyrica? " Sarkastikong sabi sa akin ni Kuya Roy.Nagulat pa ako ng makitang nasa sala sila kasama nito ang kanyang asawa at anak. "Ngayon lang kuya, nagkita kita kami nila Krisha." Malumanay na sabi ko. "Talagang inuna mo pa ang pag gimik kesa ang tumulong rito sa bahay. Dumating kami rito na wala man lang pagkain. Hindi pa kami kumakain ng pamilya ko. Ang dami dami niyo rito, wala man lang gumawa ng paraan para magkahapunan tayo." Galit na sabi nito sa akin. "Hindi naman kuya. Umuwi ako kanina pagkagaling sa trabaho, may dala akong lulutuing ulam kuya. Annika? Diba ay pinaluto ko yun sa inyo? " Umiling lamang sa akin si Annika. Takot nga pala ito kay ate Cynthia at kay kuya Roy. "Anong hindi? Ito nga at nagsumbong sa akin si ate na hindi ka man lang nagbibigay sa kanila! Talagang nagtatrabaho ka lamang para sa sarili mo ano? Alam mong may mga
Kinaumagahan ay umuwi ako sa bahay upang magbihis. "Lyrica? Pwede ba tayong mag usap? " Sabi sa akin ni Tatay. Tumango lamang ako at sumunod sa kanya palabas ng bahay."Pasensiya na po kagabi tay, talaga pong sumama lamang ang aking loob." "Alam ko naman iyon anak. Pasensiya ka na rin sa mga kapatid mo. Alam mo naman ang ugali ng mga iyon." Napabuntong hiningang sabi niya."Opo tay. Siya nga pala po, baka matuloy na po ang pag alis ko.""Ah... Ganun ba, sigurado ka na ba riyan sa balak mo? " " Opo naman itay, matagal ko na po itong pinag iipunan. Mas makakatulong po ako kung sa Maynila po ako magtatrabaho." Nakangiting sabi ko."Manang mana ka talaga sa iyong inay Lyrica. Alam ko namang hindi ka magpapapigil, basta ay iingatan mo ang sarili mo doon ha? " " Opo tay." Doon natapos ang aming pag uusap, palagi namang ganoon lamang ang sinasabi ni tatay, pagpasensiyahan ko na lang daw sila ate o kaya naman ay intindihin ko na lamang daw sila.Umalis na ako ng bahay at nagtungo sa saka
7"Mag iingat ka doon Lyrica, ang mga paalala ko sa iyo ay huwag na huwag mong kakalimutan." Yumakap sa akin si Tatay.Ngayong araw ang alis ko patungo sa Maynila, limang oras ang pagbabyahe ko papunta roon. "Oo naman po 'tay. Para po ito sa pamilya natin." "Ate, mag iingat ka roon ha? Mabuti na rin at aalis ka. Ayaw kong nakikitang inaaway ka nila ate Cynthia. Wala naman kaming magawa ni Boyet dahil takot kami sa kanila." Naiiyak na sabi ni Annika."Ikaw talaga, basta ay huwag ninyong papabayaan ang mga pamangkin natin. Tumawag kayo agad sa akin kapag nagkaproblema. Huwag ang hindi ha? " Ginulo ko ang buhok nito. "Oo naman ate." Wala sila ate Cynthia ngayon dahil doon sila natulog sa bahay nila Kuya Roy. Hindi rin alam ng mga ito na ngayon ang alis ko. Minabuti ko na ring huwag sabihin sa kanila iyon.Alas tres palang ng madaling araw at si Wren at Marco ang maghahatid sa akin sa sakayan ng bus. Hindi na ako nagpasama kay tatay dahil baka doon pa kami mag iyakang dalawa sa termin
"Uh, huwag mo nalang pansinin iyang dalawa. Sige na, ilagay mo na sa kwartong yun ang gamit mo tapos kumain na tayo. " Pag iwas ni Jessie sa nagtatakang mukha ko. Sinunod ko na lamang ang sinabi niya at muling lumabas para kumain."Ay ate girl, ilang taon ka na ba? Alam mo pwede ka sa pinapasukan namin. " Sabi sa akin ni Misha."Gaga! Huwag si Lyrica, pure yan! " singit agad ni Jessie pagkaupo sa harap ng hapag kainan."Sus, sa hirap maghanap ng trabaho ngayon rito sa Maynila e sigurado akong doon din ang bagsak niya. Don't worry, aalagaan naman natin siya doon. Akala mo naman hindi ka sa ganon nagsimula." Sabi ni Misha kay Jessie.Napabuntong hininga na lamang si Jessie."Uh, so Lyrica ang totoo kasi niyan hindi ako sa opisina nagtatrabaho. Hindi kasi ako matanggap tanggap sa mga kompanya rito sa Maynila noon." Panimula niya. "Ayun, sa isang high end na bar ako nagtatrabaho pati na rin itong dalawa. Hindi alam sa probinsiya natin kaya sana ay huwag mo na ring mauulit kay Mildred. So
9Maagang nagsimula ang araw ko habang sila Jessie naman ay matutulog pa lamang. Inimis ko na ang mga dapat kong imisin. Sinabihan na rin ako ni Jessie kung alin ang mga dapat at hindinko dapat galawin sa loob ng apartment.Nang makatapos ako sa mga dapat kong ayusin ay nag ayos na rin ako para sa unang araw ko ng paghahanap ng trabaho. Suot ko ngayon ang itim kong slacks noong ako ay pumapasok pa ng kolehiyo pati na rin ang katerno nitong pang itaas, kulay ube naman iyon. Nagpulbo na rin ako at naglagay ng kaunting lipstick para naman hindi ako maputla mamaya. Alas siyete pa lang ng umaga pero maingay na sa labas. Isinuot ko na ang itim kong doll shoes saka umalis. Itinext ko na lamang ang mga kasama ko sa bahay para pagkagising nila ay hindi na nila ako hahanapin. Sumakay na ako ng tricycle, inilista ko na sa papel ang mga lugar na pupuntahan ko ngayon. Inuna ko na ang pinakamalapit sa apartment."Good morning po Sir, dito po ba yung may hiring ngayon? " Tanong ko sa guard na nas
10Hindi ko alam ang gagawin ng biglang tumawag isang umaga si Annika. Umiiyak ito kaya naman kinabahan ako ng sobra."Ate! Si Ambet, isinugod namin sa ospital! Sobrang taas ng lagnat niya at kinumbulsiyon pa ate! " Umiiyak na sabi nito sa akin."Si Lyrica ba iyan? Akin na at kakausapin ko." Rinig ko rin ang natatarantang pagsasalita ni Ate Cynthia."Hello Lyrica! Nandito kami ngayon sa ospital, sobrang taas ng lagnat ni Ambet. Padalhan mo kami ng pera. Kailangan na kailangan ng pamangkin mo ngayon." Aligaga pa rin si Ate.Napaiyak na lamang ako. Kanino ako uutang ng pera? Wala pa akong nakukuhang trabaho."Sige ate... Magpapadala ako agad kapag nakahiram ako rito. Balitaan niyo ako agad tungkol sa kalagayan ni Ambet." Umiiyak na sabi ko."Oo, magpadala ka kaagad. May ipinapabiling gamot ang doktor. Wala kaming pambili." Napatulala lamang ako. Si Jessie, baka kahit dalawang libo may maipahiram siya.Inintay kong magising si Jessie. Ngunit naunang lumabas ng kwarto si Shiela."Oh, ano
SPECIAL CHAPTER"May gusto ka bang kainin darling? "Masuyong tanong ni Lucian sa kanyang asawa."Wala, lumayo ka nga sa akin Lucian. Ano ba iyang amoy mo? " Nagulat naman si Lucian sa tinuran ng kanyang asawa."Darling? Kakaligo ko lang. Iyon pa rin namang dati ang gamit kong pabango.""Maligo ka ulit! Ayoko ng amoy mo. Tsaka parang gusto ko yata ng sunny side up na itlog mahal, yung luto yung dilaw tapos may paminta. Ipagluluto mo ba ako? " Bigla namang nagpacute si Lyric sa asawa. Natawa na lamang siya sa kanyang asawa. Naikwento na sa kanya ni Helios ang weird na cravings ni Lyrica kapag buntis ito. Naligo na lamang ulit siya at hindi naglagay ng pabango, pagkatapos ay nagluto na siya ng gusto ni Lyrica."Darling, ito na iyong pinapaluto mo.""Yehey, thank you mahal." Yumakap sa kanya si Lyrica."I love you darling." Hinalikan niya ito sa noo."I love you too mahal." Sa Cebu na nila napiling manirahan, bumili si Lucian ng sarili nilang lupa doon. Kapag kinakailangan siya sa Mayn
EPILOGUEMaagang gumising ang mag anak ni Lucian dahil uuwi sila ngayon sa Maynila. Anibersaryo ng kanyang mga magulang at sinabihan na niya ang mga dapat sabihan na itago muna ang mga alam nila tungkol sa kambal, gusto niyang sorpresahin ang kanyang magulang."Daddy? Magugustuhan kaya kami ni Lola? " "Oo naman anak, sigurado akong matutuwa sila kapag nakita nila kayo." Magiliw na sabi ni Lucian sa kanyang kambal. "Lucian, okay na ang mga dadalhin natin. ""Let's go na." Ngiti ni Lucian sa dalawamg bata. Nauna nang umalis ang magulang at kapatid ni Lyrica, inimbitahan rin sila ng mamà at papà ni Lucian dahil hindi pa sila nagkakakilala.Medyo nagpalate na rin ang pamilya ni Lucian.Naunang pumasok sa loob ng bahay si Lucian."Hijo? Nasaan si Lyrica? ""Happy Anniversary sa inyo ma, inaasikaso pa po ni Lyrica iyong regalo namin sa inyo Mamà. ""My god Lucian! Iniwan mo ang asawa mo sa labas para lang diyan! Puntahan mo si Lyrica! Siya ang gusto kong makita." Hinampas si Lucian ng kan
89"DADDY! " Masayang sigaw ng aking kambal ng makita nila ako sa kanilang eskwelahan, nagsusummer class sila ngayon dahil sa pasukan ay papasok na sila sa daycare.Napangiti naman ako ng sabay silang tumakbo palapit sa akin." Surprise! " Ngiti ko sa kanila at sinalubong nila akong dalawa ng yakap."Daddy, hindi na kami inaway kanina ni Stephen pero pumasok siya.""Huwag niyo na lang siyang pansinin mga anak ko ha? Mas mabuti nang kayo ang umiwas sa kanya. " Malumanay ang ngiti na ibinigay ko sa kanila. Hindi ko na pinasama si Lyrica dahil galit na galit siya. Mabuti na lamang at nakinig siya sa akin. FLASHBACKNakaupo ako ngayon sa opisina ng principal. Hinihintay ko ang magulang na nagreklamo sa anak ko."Good afternoon po Sir. Ano pong sadya niyo rito?""Good afternoon. I'm Lucian Drivas, nandito ako dahil may nagpatawag sa magulang ng mga anak ko. Ako po ang ama nina Lyra at Lyla." Mukha namang nagulat ang principal."Ah, okay po Sir. Papunta na po rito ang magulang ni Stephen."
88Nang makita ko si Lyrica ay halos magwala na ang sistema ko. Sobrang lakas talaga ng epekto niya sa akin.Nang makita ko siya bar noon ay hindi ko na naipigilan ang sarili ko. "You've change Lyrica." She's fiercer than before... Proud ako sa kanyang nakausad siya sa loob ng apat na taon."Bakit ka umaatras? Takot ka ba sa akin? " Napaatras siya ng bigla akong lumapit sa kanya. Napangisi naman ako dahil doon."Nasa taas sila kuya, kung sila ang ipinunta mo ay nandoon sila." Seryosong sabi niya." Hmm, okay." Parang wala lang na sabi ko. Kailangan kong pigilan ang sarili ko dahil alam kong galit pa rin siya sa akin.."Wait, may nalimutan ako." Anong pagpipigil? Damn, I miss her so much!"Hmmp! " Pilit siyang kumakawala sa hawak ko sa kanya."Kiss me back Lyrica." Napangiti na lamang ako ng gumanti siya ng halik sa akin. Kaya lamang ay mas naging agresibo pa ang halik niya... May kasamang galit at hinanakit.Nagulat pa ako ng hawakan niya ako sa maselang bahagi ng aking katawan.Fu
87Sinubukan kong alukin siya ng kasal kapalit ng malaking halaga. Idinahilan ko sa kanyang kailangan kong maikasal para makakuha ng mana mula kay Lolo. It's a desperate move pero iyon lang ang naisip kong paraan para makuha ko siya."You're crazy Lucian! Way crazier than me." Umiiling pang sabi sa akin noon ni Darius.Pinaimbestigahan ko noon si Lyrica, kung saan siya nagmula at ang lahat ng tungkol sa kanya. Ginawa ko iyon para makaisip pa ng ibang paraan para maikasal siya sa akin.Doon ko nalamang kapatid siya sa ama ni Helios. Itinago ko iyon dahil alam kong ilalayo siya sa akin ng aking kaibigan.Dumating sa puntong kinailangan niya ng tulong ko, dahil naospital si tatay Mario. Agad ko naman siyang tinulungan at hindi ko naisip na papayag na siyang magpakasal sa akin. Alam kong hindi ako mahal ni Lyrica kaya naman ang biglaang pagpapakasal namin ang pinakamainam na paraan para hindi na siya mawala sa akin. Minadali ko ang kasal namin dahil alam ko nang nalaman na ni Helios ang t
86LUCIAN'S POV"Hello, Kyros? Napatawag ka? May meeting ako ngayon." Bungad ko sa aking kaibigan ng sagutin ko ang tawag niya." Hello bud! Punta ka naman dito sa Valiente! Ano buburuhin mo na naman ang sarili mo sa trabaho? Balita ko ay nabobore ka na talaga diyan! " Tumatawang sabi nito sa akin."Sa ibang araw na lang." Maikling sabi ko sa kanya at saka pinatay ang tawag. Mas marami pa akong kailangang gawin kesa ang manood ng mga babaeng sumasayaw sa bar niya.Hindi na rin lingid sa aking kaalaman na front lamang ito upang makakuha ng impormasyon sa mga mayayamang mayroong ilegal na gawain dito sa loob ng bansa. Tatlo silang kaibigan ko na doon nagtatrabaho, maganda ang layunin ng organisasyong kinabibilangan nila Kyros kaya naman minsan na rin akong nagsponsor doon. Habang pumipirma sa mga papeles na nasa table ko ay tumawag sa akin si Mamà Fillys."Hello mamà? Napatawag ka? May problema po ba? ""Wala naman anak, namimiss na kasi kita. Hindi ka na naman umuuwi dito sa bahay. " N
85Ngayong araw ang uwi namin sa Cebu. Natawa ako ng makitang excited na excited siya sa pag uwi namin, napakarami niyang pasalubong para sa mga bata. Kinausap rin namin si tatay tungkol dito. Hindi rin naman siya tutol sa nais naming gawin."Namumutla ka yata. " Pang aasar ko sa kanya." Tsk, baka hindi ako magustuhan ng mga anak natin.""They will love you for sure Lucian. Sabi pa naman nila ang gusto nilang pasalubong ay ang daddy nila." Ngiti ko sa kanya. Naikwento ko kasi kay Lucian ang paghahanap ng daddy nila Lyra.Napahinga ng malalim si Lucian. Kinaon kami ni Kuya Roy sa babaan ng helicopter."Sabi ko sayo Lyrica e! Huwag kang magsasalita ng tapos! " Pang aasar nito sa akin."Tigilan mo nga ako kuya Roy! Naririto siya para sa kambal." Nasabi ko na kasi sa kanila na kasama ko si Lucian para hindi na aila magulat na kasama ko siya."Kumusta po kayo Kuya Roy? " Bati naman ni Lucian."Ayos lang naman Lucian. Halina kayo, inaantay na kayo ng mga bata." Nakangiti lamang na sabi n
84Nagsimula ang kasal ni Jessie at Kyros, tahimik lamang kaming nakikinig sa pari nang maramdaman kong may nakatingin sa akin.Si Lucian iyon at nakatitig siya sa akin, nasa kabilang side siya ng simbahan. Nginitian ko na lamang siya."Award ka mi! Parang mga bagong nagliligawan a? " Natatawang sabi sa akin ni Shiela."Sshh, huwag nga ka ngang maingay. " Saway ko sa kanya, aasarin niya lamang ako." Teenager yarn! " Dagdag pa ni Misha. Napabuntong hininga na lamang ako. "You may now kiss the bride." Huling sabi ng pari at nagpalakpakan kami. Nakangiti namang itinaas ni Kyros ang belo ni Jessie."Mukbangin mo! " Rinig na rinig sa loob ng simbahan ang sinabing iyon ni Xyver kaya naman nagkatawanan kaming mga naroroon. Inakbayan naman ni Darius si Xyver at saka tinakpan ni Lucian ang bibig nito. Natawa ako sa ginawa nila sa maingay nilang kaibigan."Wala talagang pinipiling lugar ang pagiging loko loko ni Xyver." Umiiling na sabi ni Shiela.Dumiretso kami sa reception, magkakasama kami
83Naging maayos ang pamimili naming dalawa ni Lucian kahapon. Ngayong araw naman ang kasal nila Jessie kaya naghahanda na ako sa pagpunta ko doon. Abay ako at forest green ang motif nila, nakasuot ako ng trumpet style na gown na mayroong slit sa gilid. Pinakulot ko na lamang ang aking buhok at nilagyan iyon ng kaunting palamuti. Susunduin daw ako ni Lucian para daw sabay kaming pupunta sa simbahan. Nagmessage na rin ako sa kanya na tapos na akong mag ayos. "Hello, Shiela? Napatawag ka? " Bungad ko kay Shiela ng tumawag ito sa akin."Papunta ka na ba sa simbahan? ""Yep, why? May problema ba? ""Wala naman, just checking on you ghurl! " Tumatawang sabi niya."Ah, okay. Susunduin ako ni Lucian, sabay kasi kaming pupunta sa simbahan." "Ay, ang haba ng hair ha? " Halakhak niya."Baliw! Matagal na kaya!" Panggagatong ko sa pang aasar niya."Ay! Iba ka talaga! Paunahin mo muna kami ni Xyver ha? " Mas lalo kaming nagkatawanan."O siya, I'll hung up na. " Sabi nito sa akin.Hindi ko alam p