Home / All / A Century Away / Kabanata 4

Share

Kabanata 4

Author: nhumbhii
last update Last Updated: 2021-06-01 16:45:40

KABANATA 4

VHEM

“Bespar!” Pagkahakbang ko pa lang sa entrance ng cafeteria, boses kaagad ng lalaking may sabing bestfriend ko kuno ang sumalubong sakin. “Pakibilisan!” 

Pagkapasok ko sa cafeteria, kitang-kita ko kaagad ang lalaking kaibigan ko daw sa kapanahunang ito na kumakaway sakin. So, siya lang pala ang yung taong nagawa pang magpa-paging para lang kausapin ako? Pagkatapos niya akong iwan at muntikan nang mabaril kanina? Tch.

Kahit na naiinis ako, dumiretso parin ako ng lakad papunta sa table niya. Wala naman akong ibang choice kundi ang pakisamahan siya dahil wala naman akong ibang kakilala maliban sa kanya.

“Ayos ka lang? Wala bang masakit sayo?” kaagad siyang lumapit sakin at bahagyang napahawak sa magkabila kong braso na animoy chinicheck kung may galos baa ko o wala. “Clester told me na muntikan ka na daw kanina,” dagdag pa niya na ipinagtaka ko.

“Muntikan? What do you mean?” tanong ko saka napaupo sa upuan gayon an din siya sa tabi ko.

“Please take good care of yourself kapag wala ako sa tabi mo. Be safe and don’t—”

“Puwede mo bang ipaliwanag sakin kung ano ang ibig sabihin ng muntikan na ako?” putol ko sa kanya at hindi mapigilang mapakunot ng noo.

May alam ba siya kung bakit ako hinahabol kanina ng mga lalaking maka-mask? Anong muntikan ang pinagsasabi niya? Posible bang may masamang mangyari sakin kapag hindi ako nakatakas at tinulungan ng kaibigan niya? 

“What you did is more like signing yourself to death,” sagot ng lalaking kadarating lang. Ipinatong ni Clester ang dala niyang drinks sa table saka naupo sa harapan namin.

“W-What do you mean?” utal ko.

Parang unti-unti akong binalot ng takot sa hindi ko malamang dahilan. Posible ba talagang mangyari ang hinala ko? Pero paano kung natuluyan talaga ako kanina? Hindi na ba ako makakabalik sa kapanahunan ko? Gosh! This is driving me insane.

“Vhem naman, hindi ito oras para magmaang-maangan. You know the school rules very well, so please sumunod ka na lang.” tila pikon na pikon na sagot ng kaibigan ko. 

Hindi ko siya pinansin dahil mas nakapokus ako ngayon kay Clester. “Tell me…” saglit akong napahinto na para bang nag-aalinlangan pa sa itatanong ko. “W-Will they really kill me if hindi ko sila natakasan kanina?” 

“Vhem—”

“Shut up! I f*cking don’t know what rules you were talking about.” Sigaw ko sa lalaking kanina pa kuda ng kuda at hindi mapigilang makapagbitaw ng isang malutong na mura. Kaibigan ko ba talaga siya? Konti na lang at titirisin ko na talaga ‘to. 

“Yea, they won’t hesitate killing you.” simpleng sagot ni Clester saka ininom ang dala niyang inumin. 

“No! Kailangan kong makauwi.” Napatayo ako saka natatarantang lumapit kay Clester. Umupo ako sa tabi niya saka nagmamakaawang tinitigan siya.

Hindi nila ako puwedeng patayin. Hindi ako puwedeng mamatay dito.

“You can’t go home until you graduated.” 

“No, hindi mo ako naiintidihan. I am not Vhem, I am actually a different person. Hindi ko alam kung paano ako napunta dito, pero...” bahagya akong napatigil sa pagsasalita nang mapagtanto ko kung anong klaseng expresyon ang nakapaskil sa kanilang mukha. Blanko na para bang may isang baliw na nagsasalita mismo sa harap nila. “Nagsasabi ako ng totoo. Tulungan niyo ako. Hindi ako puwedeng mamatay.” Pangungumbinsi ko. 

Sana naman maniwala sila sakin. Wala na akong iba pang mahihingan ng tulong dahil wala akong ibang kakilala dito kundi sila lang. 

“Okay, that’s enough. Bumalik ka na sa dormitory niyo dahil mukhang napagod ka ata sa nangyari ngayon. Ako na ang bahalang maghatid sa labas ng dorm niyo ng mga gamit mo.” Pag-iiba ng kupal kong kaibigan sa usapan.

May iba pa ba siyang gawin maliban sa pakiki-epal palagi? Nakakaasar na to the point na gusto ko siyang bigwasan para maniwala siya sakin.

“Please hear me out. Hindi ako puwedeng magtagal dito—”

“Puwede bang umayos ka? Mapagkakamalan kang baliw ng ibang mga estudyante na nandito,” mahinang bulong niya pero dinidiin ang bawat katagang lumabas sa kanyang bibig.

“Pero—” natigil ako sa pagsasalita nang bigla nag-ring ang phone niya na kaagad niya namang sinagot kung sino man ang tumawag.

“Yes, speaking?... Okay, I’ll be there in a minute.” He said and ended the call. “I need to leave. Puwede mo ba siyang ihatid sa dormitory nila?” baling niya kay Clester at sinagot naman siya nito ng simpleng pagtango.

Mabilis pa sa alas kwatrong nilisan niya ang table namin at daig pa ang isang estudyanteng naghahabol sa deadline sa sobrang pagmamadali. 

Naiwan kaming dalawa ni Clester dito sa table, kung kaya’t sinagad ko na ang pagkakataong humingi sa kanya ng tulong. Mukha naman siyang mabait e, and besides tinulungan niya akong matakasan ang mga lalaking humahabol sakin kanina. 

“Will you help me?” nakanguso kong tanong, talo pa ang batang nagpapa-awa effect dahil sa hitsura ko ngayon. “Look, hindi ako si Vhem.” Pag-uulit ko sa sinabi ko kanina. 

“Then who are you?” he asked, not putting any emotions in his face as he looked at me. 

“My name is Ela. I came from 21st century and hindi ko alam kung paano ako dito napunta sa kapanahunan niyo. Sa pagkaalala ko, bigla akong nahulog sa building tapos pinikit ko ang mga mata ko and then when I opened my eyes… wait,” bahagya akong napahinto na para bang unti-unting nag-sink in sa utak ko ang mga nangyari. 

Tama, nahulog ako sa building tapos pagkamulat ko sa mga mata ko, etong university kaagad sakin. Possible bang bumalik ang lahat sa dati kung sakaling mahulog ulit ako galing sa may mahigit dalawampong palapag na gusali?

“What happened next?” sunod niyang tanong pagkatapos niyang ubusin ang iniinom niyang green tea.  

“Bye! Mauna na ako,” paalam ko saka tumayo at malalaki ang hakbang papunta sa exit. “Anyway, it’s nice to meet you and thanks for saving my life earlier. Bye!” lingon ko sa kanya at tuluyang nilisan ang cafeteria. 

Sana gumana ang naiisip kong plano. Kapag ito, ay hindi gumana... ewan ko na lang, mababaliw na yata ako sa kakaisip ng iba pang paraan para lang makabalik samin. 

Related chapters

  • A Century Away    Simula

    This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either product of the author's imagination or used in a fictious manner. Any resemblance to actual event, person, living or dead is purely coincidental.~disclaimerSimulaMarahas kong pinahiran ang mga luhang nasa aking pisngi at mabilis na iwinaksi ang kamay ng babaeng nakahawak sa braso ko. "L-Lumayo ka!" hiyaw ko kay Thea kasabay ng nanginginig kong boses, dahilan para siya’y mabigla at naiiling na tinitigan ako.Puno ng pagsisisi ang nakikita ko sa kanyang mga mata ngunit huli na ang lahat. She betrayed me. They betrayed me."Mahal ko si Travis at mahal din niya ako."Kaagad akong umatras nang balakin niyang lumapit sakin. Unti-unti niya akong dinudurog sa pamamagitan ng mga binibitawan niyang salita. Hindi pa ba sapat

    Last Updated : 2021-06-01
  • A Century Away    Kabanata 1

    Kabanata 1 :VhemHanggang ngayon ay hindi pa din ako makapaniwala sa sinapit ko. Parang ang hirap paniwalaan lalo na't parang nasa ibang dimension ako. Alam niyo 'yon? Yung parang ito yata ang mundo ng mga patay, kaso ang pinagkaiba lang ay mukhang hindi naman patay 'tong mga kasama ko, at wala din dito si San Pedro para patunay na patay na talaga ako. Pero kung hindi pa ako patay, e nasaan ako? Alam ba ng mga kamag-anak ko na nandirito ako? May karatula kaya silang pinagawa na may nakalagay na missing tapos may picture ko at ipinaskil nila sa mga pader?“Huwag kang panay ang sabak sa gulo kung hindi mo naman pala kayang depensahan ang sarili mo." sermon sakin ng lalaking walang tigil sa kakalamon dito sa cafeteria ng Dinastia University.Pagkatapos ng announcement kanina sa school intercom, bigla niya kaagad akong hinila at dinala dito. Hindi na ako naka-angal dahil mukhang kilala naman niya ako, pero ako naman 't

    Last Updated : 2021-06-01
  • A Century Away    Kabanata 2

    Kabanata 2:VHEM"Teka lang, hindi ko alam ang mga pasikot-sikot dito." habol ko sa lalaking bespren ko pero hindi ko alam ang pangalan.Wala man lang konsiderasyon sa babaeng naligaw ng panahon. Ganyan ba talaga sila dito?"Sino niloloko mo?" saglit siyang bumaling sakin saka muling naglakad at mas lalo pang binilisan ang paglalakad.Nang mapagod ako sa kakahabol sa kanya, lumiko ako sa kabilang building at hindi na nag-abalang magpaalam sa kanya. Mukhang hindi niya din naman ako tutulungan at mapapagod lang ako kapag pinagpatuloy ko ang pagbubuntot sa kanya. Kung ayaw niya akong tulungan, fine! I'll find my own way kung paano ko malalaman ang dahilan kung bakit ako napadpad dito.Napaupo ako sa roundtable na kaharap ng building kung saan ako lumiko. Inayos ko ang buhok kong medyo magulo at iginala ang paningin ko, nagbabakasakali na may mahanap akong portal pauwi s

    Last Updated : 2021-06-01
  • A Century Away    Kabanata 3

    KABANTA 3VHEMNakita kong napasilip si Clester sa pinto at muling bumaling sakin. "I said, go!" medyo tumaas ang boses niya kaya sinunod ko na lang ang kanyang sinabi.Pagkatalikod ko sa kanya, tinakbo ko ang kabuuan ng passageway. Pagkalipas ng tatlong minuto, narating ko ang dulo nito. Lumiko ako sa sinabi niyang daan at mula dito sa kinatatayuan ko, nakikita ko ang pinto na tinutukoy niya kanina.Muli akong tumakbo hanggang sa makalapit ako sa pinto. Hindi ko pa man nahahawakan ang doorknob nang bumukas kaagad ito. Hindi na ako nag-atubiling magtaka pa, basta't dumiretso na lang ako sa labas at bumungad sakin ang isang napakataas na gusali."This must be the girl's dormitory." bulong ko saka humakbang palapit sa main entrance ng building.Hindi ako sigurado kung sakop pa din ba 'to ng Dinastia University dahil sobrang laki ng gusali at aakalain mo talagang isa itong mamahaling

    Last Updated : 2021-06-01

Latest chapter

  • A Century Away    Kabanata 4

    KABANATA 4VHEM“Bespar!” Pagkahakbang ko pa lang sa entrance ng cafeteria, boses kaagad ng lalaking may sabing bestfriend ko kuno ang sumalubong sakin. “Pakibilisan!”Pagkapasok ko sa cafeteria, kitang-kita ko kaagad ang lalaking kaibigan ko daw sa kapanahunang ito na kumakaway sakin. So, siya lang pala ang yung taong nagawa pang magpa-paging para lang kausapin ako? Pagkatapos niya akong iwan at muntikan nang mabaril kanina? Tch.Kahit na naiinis ako, dumiretso parin ako ng lakad papunta sa table niya. Wala naman akong ibang choice kundi ang pakisamahan siya dahil wala naman akong ibang kakilala maliban sa kanya.“Ayos ka lang? Wala bang masakit sayo?” kaagad siyang lumapit sakin at bahagyang napahawak sa magkabila kong braso na animoy chinicheck kung may galos baa ko o wala. “Clester told me na muntikan ka na daw kanina,” dagdag pa niya n

  • A Century Away    Kabanata 3

    KABANTA 3VHEMNakita kong napasilip si Clester sa pinto at muling bumaling sakin. "I said, go!" medyo tumaas ang boses niya kaya sinunod ko na lang ang kanyang sinabi.Pagkatalikod ko sa kanya, tinakbo ko ang kabuuan ng passageway. Pagkalipas ng tatlong minuto, narating ko ang dulo nito. Lumiko ako sa sinabi niyang daan at mula dito sa kinatatayuan ko, nakikita ko ang pinto na tinutukoy niya kanina.Muli akong tumakbo hanggang sa makalapit ako sa pinto. Hindi ko pa man nahahawakan ang doorknob nang bumukas kaagad ito. Hindi na ako nag-atubiling magtaka pa, basta't dumiretso na lang ako sa labas at bumungad sakin ang isang napakataas na gusali."This must be the girl's dormitory." bulong ko saka humakbang palapit sa main entrance ng building.Hindi ako sigurado kung sakop pa din ba 'to ng Dinastia University dahil sobrang laki ng gusali at aakalain mo talagang isa itong mamahaling

  • A Century Away    Kabanata 2

    Kabanata 2:VHEM"Teka lang, hindi ko alam ang mga pasikot-sikot dito." habol ko sa lalaking bespren ko pero hindi ko alam ang pangalan.Wala man lang konsiderasyon sa babaeng naligaw ng panahon. Ganyan ba talaga sila dito?"Sino niloloko mo?" saglit siyang bumaling sakin saka muling naglakad at mas lalo pang binilisan ang paglalakad.Nang mapagod ako sa kakahabol sa kanya, lumiko ako sa kabilang building at hindi na nag-abalang magpaalam sa kanya. Mukhang hindi niya din naman ako tutulungan at mapapagod lang ako kapag pinagpatuloy ko ang pagbubuntot sa kanya. Kung ayaw niya akong tulungan, fine! I'll find my own way kung paano ko malalaman ang dahilan kung bakit ako napadpad dito.Napaupo ako sa roundtable na kaharap ng building kung saan ako lumiko. Inayos ko ang buhok kong medyo magulo at iginala ang paningin ko, nagbabakasakali na may mahanap akong portal pauwi s

  • A Century Away    Kabanata 1

    Kabanata 1 :VhemHanggang ngayon ay hindi pa din ako makapaniwala sa sinapit ko. Parang ang hirap paniwalaan lalo na't parang nasa ibang dimension ako. Alam niyo 'yon? Yung parang ito yata ang mundo ng mga patay, kaso ang pinagkaiba lang ay mukhang hindi naman patay 'tong mga kasama ko, at wala din dito si San Pedro para patunay na patay na talaga ako. Pero kung hindi pa ako patay, e nasaan ako? Alam ba ng mga kamag-anak ko na nandirito ako? May karatula kaya silang pinagawa na may nakalagay na missing tapos may picture ko at ipinaskil nila sa mga pader?“Huwag kang panay ang sabak sa gulo kung hindi mo naman pala kayang depensahan ang sarili mo." sermon sakin ng lalaking walang tigil sa kakalamon dito sa cafeteria ng Dinastia University.Pagkatapos ng announcement kanina sa school intercom, bigla niya kaagad akong hinila at dinala dito. Hindi na ako naka-angal dahil mukhang kilala naman niya ako, pero ako naman 't

  • A Century Away    Simula

    This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either product of the author's imagination or used in a fictious manner. Any resemblance to actual event, person, living or dead is purely coincidental.~disclaimerSimulaMarahas kong pinahiran ang mga luhang nasa aking pisngi at mabilis na iwinaksi ang kamay ng babaeng nakahawak sa braso ko. "L-Lumayo ka!" hiyaw ko kay Thea kasabay ng nanginginig kong boses, dahilan para siya’y mabigla at naiiling na tinitigan ako.Puno ng pagsisisi ang nakikita ko sa kanyang mga mata ngunit huli na ang lahat. She betrayed me. They betrayed me."Mahal ko si Travis at mahal din niya ako."Kaagad akong umatras nang balakin niyang lumapit sakin. Unti-unti niya akong dinudurog sa pamamagitan ng mga binibitawan niyang salita. Hindi pa ba sapat

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status