"Did Zian even know what you're telling your son-- you ambitious b-"Biglang sumabat si Xavier kaya't hindi natuloy ang huling salita ni Chelsea."M-mom, are you two fighting because of me?" Hinila-hila pa ni Xavier ang damit niya na nakalapit na pala sa kanya.Halos naririnig na niya ang pag-ingay ng mga ngipin sa pagtatagis ng mga bagang niya. Kung wala lang talaga ang anak niya ay manghihiram talaga ng mukha sa aso ang babae pagkatapos ng gagawin niya rito."Nah, we're just talking about your "daddy", darlin'," si Chelsea ang sumagot na nang-uuyam ang boses lalo pa no'ng banggitin nito ang salitang "daddy" sa anak niya."But you told me earlier that I'm lying about who my daddy is."Bago pa sumagot si Chelsea ay niyuko na niya ang anak. Awtomatikong nag-iba ang ekspresyon ng mukha niya. Biglang naglaho ang nanganganib na ekspresyon at napalitan iyon ng masuyong tingin."Xavier, we'll go to the pantry, okay? I'm sure you're hungry." Hinawakan niya sa kamay ang anak saka inakay pala
"I'll go ahead and talk to my-" Natigil ang noo'y papasok na matandang babae na todo postura pa rin sa kabila ng edad nito."Zian?" Napabulalas na sabi nito nang matigilan sa naabutang tagpo.Mabilis na inilayo niya ang mukha sa lalaki. Alam niyang pulang-pula ang mukha niya kaya't hindi man lang siya tumingin sa kung sino man ang nagsalita."La, hindi man lang kayo nagpasabi na darating kayo." Hindi niya alam kung paanong naging normal pa rin ang boses ng lalaki na parang hindi sila naabutan ng bisita sa nakakaintrigang eksena.At teka... Lola?Bigla siyang napatingin sa may pinto."And who were you kissing-" Biglang parang nakakatakot ang boses ng babae na ibinaling agad sa mukha niya ang mga mata.Nakita niya ang biglang pagbago ng ekspresyon nito nang matitigan siyang mabuti."Oh, Jenna, right? Finally, I have the pleasure of meeting you." Magiliw na sabi nito na mabilis na nakalapit sa kanya.Kahit sina Chelsea at Paula ay nabigla sa treatment ng babae sa kanya lalo pa at hinalik
Malakas na itinabig niya ang lahat ng mga babasaging nasa ibabaw ng mesa sa may sala. Galit na galit ang pakiramdam niya. Wala siyang pakialam kahit pa masira ang lahat ng mga gamit do'n dahil kaya niyang bumili uli gamit ang credit card na bigay ni Zian."M-mam?" Takot na lumapit sa kanya ang isa sa mga katulong."Iwan ninyo ako!" Gigil na sabi niya. Saka isa-isang itinapon ang lahat ng makita at mahagilap.Nang mapagod sa kakatapon at kakabasag ng mga gamit ay pabagsak na umupo siya sa sofa.Paanong si Jenna ang papakasalan ni Zian imbes na siya?Bakit nag-propose si Zian dito na alam pa talaga ni Mrs. Escobar?At totoo bang si Zian nga ang ama ng anak ni Jenna? Nagbunga ba ang isang gabing iyon sa pagitan ng dalawa at alam na nilang pareho na sila nga ang nagsiping no'ng gabing iyon?Kung alam na ni Zian, bakit hindi siya kinumpronta nito? Bakit hinayaan pa rin siyang matamasa lahat ng kaginhawaang ibinibigay nito sa kanya sa guilt nito dahil sa pangyayari six years ago?Argh! Maba
Gusto niyang mag-usap sila ni Zian once and for all. Kakatapos lang nilang kumain kasama si Mrs. Escobar, ang lola nito. Hindi magkamayaw ang matandang abuela ng lalaki sa kakaplano sa kasal nilang dalawa. Ang gusto pa nga nito ay magkaro'n ng formal announcement ng engagement nila. Mabuti na lang at napapayag ito ni Zian na hayaan muna silang mag-usap dalawa tungkol sa mga detalye.Kaya pagkatapos nilang kumain at mag-usap nang sobra kalahating oras sa restaurant na pinuntahan nila ay nauna nang nagpaalam ang babae at iniwan na silang dalawa para makapag-usap.Pinaligpit muna ni Zian ang mga pinagkainan nila saka umorder ito ng kape para rito at juice para sa kanya. Siya na ang naunang nagsalita matapos maihatid ng waiter ang inumin nila."We can think of something else para ma-delay nang ma-delay ang engagement party. We don't want that party to proceed dahil wala naman talagang kasalang magaganap."Kalmadong kinuha ni Zian ang tasa ng kamay at saka sumimsim no'n habang nanatiling n
"I want marriage, Zian." Walang kagatol-gatol na sabi niya nang makaharap na ang lalaki.Ayaw na niyang magpaligoy-ligoy pa. Hindi niya inaalis ang tingin sa mukha ng lalaki dahil gusto niyang makita ang reaksiyon nito.Marahang kumurap ito na parang ini-expect na nito iyon mula sa kanya."Akala ko ay mababayaran ng mga tinatamasa kong karangyaan ang sinapit ko nang gabing iyon. Akala ko ay pwede ko nang ibaon sa limot ang nakaraan pero lagi ay bumabalik ang trauma, Zian. Gabi-gabi ko pa rin iyong napapanaginipan." Ilang beses na pinagpraktrisan niya ang mga linyang iyon para sa paghaharap nilang iyon ni Zian.Pinatulo pa niya ang mga luha para mas may effect iyon sa lalaki. Hindi nga siya nagkakamali. Nakita niyang muli ang guilt sa mukha nito."I understand na hindi sapat na nalaman mong biktima rin ako nang gabing iyon. Kahit pa sabihin nating may inilagay nga sa ininom ko kaya ko nagawa sa'yo iyon ay hindi iyon sapat para makuha ko ang kapatawaran at pag-unawa mo, Chelsea. I reall
Hindi pa man siya nakakalabas ng bahay ni Chelsea ay agad na kinuha ni Zian ang phone sa bulsa. Mabilis na tinawagan ang isang numero."I want you to find a man named Luis who's a regular customer or might have been an employee of Majestic Inn six years ago. Let me know once you find him." Ibinaba niya agad ang phone.Nang makapasok sa sasakyan niya ay hindi niya muna pinaandar iyon. Hindi niya kasama si Arthur nang pumunta sa bahay ni Chelsea. Mataman siyang nag-isip. Ngayon niya nabigyan ng pangalan ang dahilan kung bakit ibang-iba ang pakiramdam niya nang mahakarap nang tuluyan si Chelsea kumpara sa babaeng laging iniisip niya sa loob ng anim na taon.Sa bibig ng babae mismo lumabas ang katotohanang hindi ito ang babaeng iyon. Ang Luis na pinapahanap niya ay ang lalaking nakausap niya sa isang sikretong bar sa loob ng Majestic Inn. Alam niyang ito ang naglagay ng kung ano man sa inumin niya.Ito ang kinausap niya upang bigyan siya ng babae sa gabing iyon. Iyon ay nang malango na
"Daddy!" Mabilis na tinakbo ni Xavier si Zian pagkababa nito ng kotse. Ando'n ang lalaki para sunduin sila ng anak.Unang araw iyon na ihahatid sila nito. Una nilang ibababa ang anak sa school nito.Mabilis din namang sinalubong ng yakap ni Zian ang anak niya. Hindi niya maintidihan lagi ang pakiramdam kapag nakikita kung gaano kasaya ang dalawa sa tuwing nagkikita. "So, you're ready for school na?" Tanong ni Zian sa bata."Yep!"Binitiwan nito ang anak niya saka lumapit sa kanya."Good morning, hon."Hon?Hindi pa man siya nahimasmasan sa gulat sa endearment na gamit nito sa kanya ay naramdaman na lang din niya ang halik nito sa pisngi niya.Kakastiguhin niya sana ang lalaki kahit dampi lang iyon pero nakita niyang nakatingin sa kanila ang anak na nakangiti.Kailangan ba talaga iyong gano'ng eksena sa harap ni Xavier? Iyon ang gustong itanong ng mga mata niya nang magsalubong ang tingin nila ni Zian."G-good morning," napilitan na lang din siyang batiin pabalik ang lalaki at pinilit
May party na namang gaganapin sa mansiyon ng mga Escobar sa susunod na Sabado?Napakunot-noo siya nang mabasa ang card na nakita sa ibabaw ng mesa niya. Kaarawan pala ni Mrs. Escobar sa susunod na Sabado, iyon ang nakasulat sa card.Mukhang imbitado ang lahat ng mga empleyado ng Glamour Fashion. Napabuntunghininga siya. Naturingang designer siya pero wala siya masyadong mga damit na maaaring gamitin sa mga malalaking pagtitipong gaya no'n.Sa tuwing uma-attend kasi siya ng party sa UK ay may privilege siyang mamili ng mga damit na pwede niyang suotin sa party. Isa rin kasi iyon sa paraan ng pagpo-promote ng mga designs nila. Siyempre pa ang lagi niyang pinipili ay ang sariling gawa niya.Gusto niyang i-suggest din iyon kay Zian kapag nakahanap siya ng magandang opportunity. Ang damit na binayaran ni Patrick para sa kanya ay pinaayos na niya kay Larice. Nagulat ito sa nangyari sa damit niya. Gumawa na lang siya ng kwento kung bakit napunit iyon. Nahihiya pa nga siya nang ipakita ang p
Akala niya ay magtutuloy-tuloy ang pagkawala ng mood ni Zian dahil lang sa pagpasok niya sa ipinagbabawal nitong bulwagan.Mabuti na lang at naging masigla at panay tawa na uli nto nang makarating sila sa basketball court na malapit lang sa bahay ng lalaki.Nakaupo lang siya bench habang tinuturuan ni Zian ang anak niya sa basketball. Matching outfits nga ang suot ng dalawa. Inalis niya na rin sa isip ang naging eksena kanina sa bahay nito. Medyo sumama ang loob niya sa biglang galit nito kahit hindi niya naman alam na ikakagalit nito ang pagpasok niya sa bulwagang iyon.Base sa laki ng bulwagan, ang hula niya ay isa iyong entertainment room kung saan nagtitipon ang mga bisita o kahit ito at kung sino mang kasama nito sa bahay. Hindi niya alam kung ito ang marunong mag-piano o si...Heather?Ipinilig niya ang ulo. Ewan niya pero hindi niya gusto ang pakiramdam sa tuwing nai-imagine niya ang dalawa. Nakita niya ang mga pictures ng babae sa mga magazines at pinag-aralan din niya ang pa
Akala niya ay sa mansiyon ng mga Escobar ang tinutukoy nitong bahay nito na pupuntahan muna nila. Dinala sila nito sa isang malaking bahay na ayon rito ay ang sariling bahay nito mismo. Hindi nalalayo sa laki ng mansiyon ng mga Escobar ang bahay ng lalaki.Kahit si Xavier ay hindi mapigilang mamangha sa bahay ni Zian."Whoah, Dad, your house is so big and beautiful!" Hindi magkamayaw na sabi ng anak na iniikot ang tingin sa paligid."You love it?" Nakangiting tanong ni Zian sa anak niya."Yes, Dad, I love it so much! Dito ba kami titira kapag ikinasal na kayo ni Mommy?""Xavier, kung ano-ano na lang iyang tinatanong mo," agad na saway niya sa bata.Ayaw niyang malagay sa alanganin si Zian sa mga katanungan ng anak."Of course, kung nasaan si Daddy, do'n din kayo, di ba?" Hindi naman pinansin ni Zian ang pagsaway niya sa anak."I'm going to love it here, Daddy!""I'm sure you will." Ginulo pa ni Zian ang buhok ng anak.Hindi na lang din siya umimik. "Do you want to see my room?" Napa
Nagising siya sa mumunting mga halik sa mukha niya. Antok na antok pa siya dahil mag-uumaga na yata nang tuluyang gupuin siya ng antok.Sinusubukan niyang ibuka ang mga mata dahil parang ayaw tumigil sa kakahalik ng kung sino man iyong pinupupog siya ng mga halik sa mukha."Mommy, wake up. We made you breakfast in bed, but it's almost eleven already." Boses ng anak niya ang naririnig niya.Nahulaan niya agad na ito ang nasa ibabaw ng kama at walang tigil sa paghalik sa kanya. Ito yata ang paraan nito para gisingin siya.Almost eleven?Napilitan na nga siyang ibuka ang mga mata at agad na sumalubong sa kanya ang liwanag mula sa bintana na nagmumula sa tirik na tirik na araw.Ngumiti siya sa anak kahit kalahati pa lang ng mga mata ang naibuka."Oh, you made me breakfast, baby?" Inisip niya agad na malamang ay cereal na may gatas ang dinala nito sa kanya dahil hindi pa naman ito marunong magluto.Bumangon siya at umupo sa kama habang inaantok pa rin na tinitingnan ang pagkain sa tray na
Padampi-dampi lang ang ginawang paghalik ni Zian na para bang nananantiya muna. Hinayaan niya ang pagkilos ng bibig nito habang kumikibot-kibot naman ang mga labi niya.Kung tutuusin ay ito ang unang halik niya talaga kung hindi niya isasali ang lalaking lumapastangan sa kanya. Ilang segundo rin na nagkasya lang si Zian sa mabibining halik na ibinibigay nito sa kanya.Maya-maya ay nagsimula nang lumalim ang paghalik nito. Kinabig nito ang batok niya nang naging mapusok ang halik nito. Hindi niya alam kung saan ilalagay ang mga kamay. Ang instinct ng mga iyon ay dumako sa dibdib ng lalaki para pigilan ang pagdidikit masyado ng mga katawan nila.Saglit na binitiwan ni Zian ang mga labi niya at tingnan siya sa mukha."Just tell me if you want me to stop, Jenna," paanas na sabi nito na para bang habol nito ang paghinga.Ang utak niya ang nagsasabing kumawala sa yakap nito at lumabas ng kwarto, pero ang katawan niya ang may gustong habulin ang bibig nito upang ipagpatuloy ang mainit nilang
"H-huwag..." Pilit man niyang manlaban ay hindi man lang niya matinag ang lalaking nasa ibabaw niya.Ayaw niyang umiyak pero iyon na lang yata ang huling alas niya para magbago ang isip ng hindi kilalang lalaki. Ni hindi niya alam kung ano ang hitsura nito dahil nababalutan ng dilim ang loob ng kwarto."I like this. Is roleplaying part of the game?" Paanas na sabi ng lalaki na hindi niya mawari kung lasing or nasa ilalim ng pinagbabawal na gamot."Please... maawa po kayo." Humahagulgol na siya at inipon ang buong lakas para maitulak ito.Sa halip na umalis sa ibabaw niya ay kinuha ng lalaki ang dalawang kamay niya at ipininid sa kama. Mas lalong hindi na siya makagalaw.Naramdaman niyang muli ang nag-aalab na halik nito sa leeg niya. Wala na siyang nagawa kundi umiyak nang umiyak.Kahit binitiwan na siya nito ay hindi na siya nagtangka pang pumalag dahil sa takot at sa sobrang panghihina. Pumikit siya nang mariin nang isa-isa nitong hinubad ang damit niya. Awtomatikong itinakip niya
"Mind if I take a shower first?" Nasa loob na sila ng kwarto niya at hindi maikakaila ang pagkailang niya. Kabaliktaran naman ang kay Zian dahil wala man lang itong bakas ng pagkailang sa kanya.Naisip niyang siguro ay sanay na ito sa gano'ng eksena na kasama ang isang babae sa loob ng kwarto na kahit hindi nito girlfriend.Hindi girlfriend? Eh, engaged ka na nga sa kanya, di ba? Tukso ng isang parte ng utak niya."That door on the left, iyan ang banyo." Pinilit niyang maging kaswal lang din ang boses kahit ang totoo ay parang manginginig iyon.Kahit si Patrick na matalik niyang kaibigan ay hindi man lang nakapasok sa kwarto niya. Ito ang unang beses na may makakasama siyang lalaki sa kwarto at matutulog pa silang magkatabi.Well, of course, hindi niya isinali ang lalaking isinusumpa niya. Iwinaksi niya agad ang alaala nang gabing iyon. Ayaw niyang madagdagan ang tension na nararamdaman niya ngayon."Do you want to see me strip?" Tanong nito nang hindi niya namamalayang nakatingin pa
Siya na ang nagligpit at naghugas ng pinagkainan nila. Hinayaan na niyang samahan ni Zian ang anak sa kwarto nito gaya ng request ng bata. Alam niyang ipagyayabang nito ang mga laruang galing kay Zian at sa lolo nito.Nakatapos na siyang maghugas. Pumunta siya ng sala at naririnig niya ang tawanan ng dalawa sa kwarto ng anak. Hindi niya alam kung gaano katagal ang mga itong nagkukwentuhan at naglalaro sa loob.Nanatiling nakaupo lang siya sa sofa. Habang nakatunganga ro'n ay napapatingin uli siya sa maliit na hiwang sinipsip ni Zian kanina.Kahit nag-iisa ay ramdam niya ang pamumula ng pisngi."Masakit pa rin ba?" Gulat na napaangat ang tingin niya sa nagsalita. Nakita niyang karga ni Zian sa likod ang anak niyang panay ang tawa."M-mahapdi na lang konti." Mabilis na ibinaba niya ang kamay at baka mahalata pa ni Zian na iba ang nasa isip niya habang nakatitig sa daliri niya kanina."What happened to your finger, Mommy?" Worried na tanong ni Xavier na mabilis na bumaba mula sa pagkaka
"Daddy!" Palundag ang ginawang pagtayo ng anak niya nang makitang kasabay niyang pumasok si Zian.Agad na inilagay muna ni Zian ang mga bitbit na grocery sa sahig para salubungin ng yakap si Xavier.Lumapit naman si Nana Meding para kunin ang mga pinamili nila."How are you, kiddo?" Masayang tanong ni Zian nang yakapin ang bata."I had fun at school. I kept looking at the time while waiting 'cause I know you'll visit.""Oh, thank God, we're here and the waiting is over. I have a pasalubong for you." Mabilis na kinuha ni Zian ang binili nitong laruan.Bumitiw sa pagkakayakap dito ang anak niya. Nanlaki ang mga mata nito nang makitang binilhan ito ng bola ng lalaki.Naikwento pala ng anak niya rito na gustong-gusto nitong maglaro ng basketball."Just as I promised, I brought you this. We'll play together during the weekend.""Wow! Thank you so much, daddy!" Kinuha nito ang bola saka hinalikan sa pisngi si Zian.Ginulo naman nito ang buhok ng bata habang nakatawa. Tumikhim siya nang hind
Kita nila ang pagkagulat sa mukha ni Chelsea habang napatingin ito kay Zian. Kahit nasa may pinto pa lang ito nakatayo ay halata ang biglang pamumutla ng mga labi nito. Ni hindi na nga ito kumikilos at mukha bang gusto nitong lumabas uli."What's with her?" Inis na tumayo si Amanda para salubungin si Chelsea. Nang tingnan niya si Zian ay nakita niya rin ang pag-iba ng mood nito.May LQ nga ang dalawa! So naging girlfriend nga nito si Chelsea?Bumalik lang ang tingin niya sa dalawa nang marinig uli ang boses ni Amanda."By the way, Zian, this is Chelsea-""I know her," putol ni Zian sa pagpapakilala sana ni Amanda rito.Natigilan ito lalo pa at obvious ang galit sa tinig ni Zian. Hindi nito tiningnan man lang si Chelsea."Really? Saan?" Hindi makapaniwalang tanong ni Amanda.Nang walang sumagot sa mga ito ay hinila na nito ang babae at pinaupo sa upuan na nasa tabi ni Zian.Alanganing lumapit si Chelsea. Nanatili itong nakatayo lang at parang walang balak umupo."Ahm..." Parang nangin