2 - Lure

Mr. Gomez is already teaching us his subject—Filipino. Sobrang hot niya lalo na kapag nagsasalita ng puro at malalalim na tagalog. It was required for us to speak Tagalog during his class, at kapag hindi, may parusa. Kada salita ay kapalit ng ilang homework.

At mukhang sinasadya ni Rian na mag English para mapansin ni Mr. Gomez.

“Sir, that tongue twister is hard to pronounce.” Rian said in a seductive tone. Na ako lang ang nakakaalam ng tono ng pananalita niyang iyon.

“This is an international school, sir. Why do we have to speak Tagalog though?” Dugtong niya pa.

Umigting naman ang panga ni Mr. Gomez, tila nanggigigil sa panunukso ni Rian sa kanya. I smirked as I saw Mr. Gomez gulp and avert his gaze away from Rian.

At ang malandi, sobrang lawak ng ngisi habang nilalaro ang mahabang buhok. Nice ka, Rian.

I turned my gaze to Josh, who was completely clueless about our Filipino subject.

Nag-taas naman ako ng kamay kay Mr. Gomez. “Ginoong Gomez, paano naman si Josh? Hindi niya naman naiintindihan ang wikang Filipino?”

Narinig ko naman ang pangangantyaw ng mga kaklase namin sa sinabi ko. Luh, ang OA.

“Sus, gusto mo lang ikaw ang maturo, e. Lalandiin pa ata.” wika ni Mariam, kaya napatingin ako sa kanya at handa na sanang magsalita nang patahimikin kaming lahat ni Mr. Gomez.

“Maaari bang ikaw ang magturo ng wikang Filipino sa kanya, binibining Devin?”

Tila tumalon sa saya ang puso ko nang sabihin iyon ni Mr. Gomez. Okay, may time na rin para masolo ko siya.

Nang matapos ang klase ay kaagad akong nakarinig ng mga ungol mula sa classmate kong nagsi-english kanina, ang daming binigay na assignment sa kanila. Even though my first language is English, I could still excel in other languages, such as German, Spanish, Ukrainian, Russian, Italian, and Japanese. German and Ukrainian are a must in our family, as we have German and Ukrainian blood.

My father is a German, full-blooded, while my mom is Ukrainian and half-Pinay. But dad can speak Tagalog because mom taught him. At ganon din ang gagawin ko kay Josh para matutunan niyang magsalita ng tagalog.

“Are you free after school?” Tanong ko kay Josh habang nililigpit ang mga gamit ko.

“I think so.” Malamig niyang sabi.

Napatingin naman ako sa kanya at walang ka-emosyon-emosyon na nagliligpit ng gamit. His cold and mysterious demeanor wants me to dig deeper into him. Curious? Maybe I am.

I smacked my lips as I stared at him with amusement. “I still have my cheerleading dance practice. Can we meet later after that to teach you some Tagalog?” Napatingin siya sa akin na nagtataka.

“Am I required to study your language?” He asked, frustration evident in his tone.

I nodded and smiled at him. “If you can't, then you'll not pass on Mr. Gomez's subject.”

He parted his lips, and it made me want to kiss him. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya, kaya napatigil siya sa pagliligpit ng gamit niya.

“What?” Malamig niyang sabi. Ni hindi man lang nagulat! Parang sanay na sanay siyang ganon!

His eyes were sharp and had a deep green eye color—no, I think it's blue, but when light passed through his eyes, at nagiging green iyon. Amazing.

Mata lang sana ang titignan ko, pero napatingin ako sa labi niya at hahawakan na sana iyon nang mahawakan niya ang pulsuan ko. Galit na galit siyang nakatingin sa akin kaya napatawa ako ng mahina.

“Chill,” natatawa kong sabi. Lumayo ako sa kanya, pero napatingin din kay Timothy na malalim ang tingin sa amin dalawa ni Josh.

Umiwas siya ng tingin, pero kitang galit na galit siya. Lumabas din kaagad siya nang tawagin na siya ng ka-team niya sa soccer.

Napatingin ako kay Josh na napatayo sa kinauupuan niya. “Do you love soccer?”

“No.” Napataas ang kilay ko. Ang hirap niya namang kausapin. Napakatipid magsalita.

Kunot-noo akong nakatingin sa kanya. “Why? I mean, Italians love soccer, right?” takang tanong ko sa kanya.

He looked at me with an unbelievable look. I chuckled. “Messi is a star player in soccer, right? And he’s Italian.” paliwanag ko.

“Doesn’t mean I love nor play soccer, Signora.” he nonchalantly said.

My lips parted as I heard his Italian accent. So deep, at nakakain-love. Shit. Bakit ba iba ang dala niyang epekto sa akin? I’ve never been too drawn to anyone.

“Era! Let's go!” Sigaw ni Rian na nakabihis na. Hindi man lang ako hinintay! Bruhang 'to!

Muli akong napatingin kay Josh pero naglakad na siya palabas kaya kinuha ko ang gamit ko at sinabayan siya sa paglalakad.

“Where are you going?” Takang tanong ko. “Home.” Napasimangot ako at kaagad ko siyang hinarangan sa paglalakad.

Napayuko siya para tignan ako. He's tall. Probably around 6'4 or 6'5, I'm only 5'7!

I furrowed my brows. "We have lessons, and you're going home?"

Napataas naman siya ng kilay. “Where should I go then?” He asked.

I smirked and pulled his arm to the comfort room. “Wait here, I'll just get change. But if you want you can join me.” Malandi kong sabi sa kanya.

Kumunot naman ang noo niya, pero hindi nagsalita kaya natawa ako tsaka ko siya iniwan sa labas.

Pagkatapos kong magbihis ay nakita kong nandoon parin siya sa gilid nakasandal sa dingding. Nagpatagal talaga ako, to see if he's willing to wait, but to my surprise, he stayed. I didn't know that he'll stay. Pwede naman siya umalis kaagad, pero hindi niya ginawa. In love na ba siya sa akin?

Ops, you're not into relationships, Era. Gusto mo lang naman tikman siya.

“You stayed,” sabi ko at pinipigilan ang kiligin.

Tamad niya naman akong binalingan ng tingin. “You told me to stay, so, I did.”

I pursed my lips in amusement. Mabait na bata. Hmm. As we walked, pinagtitinginan na kami ng mga babae sa school, ang iba ay kinikilig, ang iba naman ay ang lalagkit ng tingin na kulang nalang ay kainin ako. As if naman magpapakain ako sa kanila, I am reserved. For hot and gorg men like Josh.

I really want to taste him right now, but he shows no emotion, nor wanting to fuck with anybody else. Ni hindi nga makuha-kuha sa charms ko e. Wala talaga siyang interesado kaya nahihirapan akong landiin siya.

“Oh? Ba’t mo kasama?” tanong ni Rian nang makarating kami sa gym.

“Duh, baka nakalimutan mong i-tutor ko siya sa Filipino.” I replied and put my things to the bench.

Rian smirked, “tutor ba talaga?”

Napatingin ako kay Josh na ngayon ay nakaupo na sa bench, suot ang headset at nagbabasa ng libro. Is he a bookworm?

Fuck. I’m not into bookworms, but if it’s him, then I’ll take him. He looks so hot even doing nothing. Ano ba ginawa niya saakin at patay na patay ako sa kanya?

Gusto ko lang ba talaga siya tikman, o baka dahil china-challenge ako ng lalaging ito?

Ni minsan ay hindi ako nakaramdam ng ganito dahil once I want to fuck someone, bigay agad sila. Sinong hihindi kay Erato Adeline Devin?

The practice started. I stole glances at Josh na hindi man lang natatanggal ang tingin sa libro. Flyer ako at nang ihahagis na nila ako sa ere ay muli akong napatingin kay Josh. Napangiti naman ako nang magtama ang aming tingin.

Itinapon nila ako sa ere at kaagad ding nasalo, tsaka kami sumayaw ulit. “Good Job, everyone! Especially you, Era. Keep going.” I smiled at Miss Lim’s praise, pero si Rian ay lukot na lukot ang mukha.

Ayaw na ayaw niya kasi kay Miss Lim dahil nilalandi ang Mr. Gomez niya. Well, If I we're Rian, I would also get jealous. Miss Lim is beautiful, sexy, gorgeous and most of all kasing edad ni Mr. Gomez. May chance na maging sila kesa ni Rian.

Nang matapos ang practice ay dahan-dahan akong lumapit kay Josh, mula sa kanyang likuran. At nang makarating ako ay nakita kong may binabasa siyang libro na Italian ang gamit.

I poked my one finger on his face, dahilan para ilingon niya ang kanyang ulo sa pwesto ko. Muntikan na kaming maghalikan sa sobrang labi ng mukha namin sa isa't-isa!

Napatingin ako sa labi niya at sa kanyang mga mata tsaka ngumiti.

“Lo sai che ho davvero voglia di assaggiarti?” I seductively whispered.

I saw how his eyes flicked, dahilan rin para mag-iwas ng tingin sa akin. Got ya.

Bumaba ako ng isang hakbang mula sa kanyang kinauupuan para kunin ang mga gamit ko. “I’ll change first. But if you want to join me,” napatingin ako sa kanya na seryosong nakatingin saakin. “You can come to join me.” malandi kong sabi sa kanya.

Tamad niya lang akong tinignan at muling tinuon ang atensyon sa binabasa niya. “Aspettami qui,” (wait for me here) aniya ko sa kanya. Hindi naman siya lumingon o tumugon kaya iniwan ko na siya doon.

“Mukhang nagkaroon ng instant boyfriend ah,” panunukso ni Rian.

Taas kilay akong napatingin kay Rian na nagre-retouch. “Eww. I don't do relationships, babe. Relationshit, oo.”

“You’re too engrossed with him. Baka mamaya malalaman kong in love ka na sa kanya.”

Napatawa ako sa sinabi niya. “That will never gonna happen, babe.”

Taas kilay niya akong hinarap, “Don’t me. You might turn your heart stone, but deep inside you want to feel the real love, Era. Of course, you should have. You’re the muse of love. Bakit nga ba nauwi sa ganitong sitwasyon ang isang muse of love?” Her words are teasing, yet they're deep.

Napanguso ako sa sinabi niya, kaya tinawanan niya ako, pero kaagad ko din siyang inirapan.

“Let’s go. Kuya River is waiting for me.”

I look at myself again for the last time. At nang makitang maayos na ulit ang itsura ko ay lumabas narin ako ng banyo. Rian already left dahil nag-aantay ang Kuya River niya, habang ako ay dumiretso sa gym. Pero pagkadating ko sa gym ay hindi ko nakita si Josh, pati mga gamit niya ay wala na rin.

Lukot ang mukha kong lumabas sa gym, pero kaagad ding napahinto nang makita kong papasok sa gym si Josh at binulsa ang kanyang cellphone. Tumalon sa saya ang puso ko nang makita ko ulit siyang hinihintay ako.

Gosh, ayokong umasa pero baka crush na ako nito, tapos kunyaring nagpapakipot lang. Aysus! Galawan mo, Josh!

“From what part of Italy do you live, Josh?” tanong ko sa kanya, pero nang hindi siya sumagot ay napatingin ako sa kanya.

Naglalakad na kami papuntang parking lot, dahil nandoon ang sundo ko. Nakasunod lang naman siya at willing talaga matuto? Or napilitan lang? Pero, he doesn't look like napipilitan lang—more like he has no expression at all. I mean, meron naman, but most of the time, he’s calm and cold.

“I’ve been in Italy a couple of times—particularly in Sicily.”

Naramdaman ko ang pagtitig ni Josh sa akin kaya napatingin ako sa kanya. Walang ka-emosyon ang kanyang mukha.

“Well, I’m looking for my first love.” I joked.

I don’t know if I will call that my first love. We barely know each other and we were young at that time, probably five if I still remember.

He calls me ‘Adeline’ and I call him ‘Eros’. He wanted to call me Erato, as we're both connected to the word, ‘Love’. But I hated that name. I don't know why, but calling me Erato makes my blood boil.

“I haven’t seen him since I turned six though.” dugtong ko.

Ilang days lang naman kami na stay sa Sicily because of dad’s business. Probably two to three days. Pero lagi na akong nasa Sicily every summer para lang makita ulit siya. Pero iyon na pala ang una at huli naming pagkikita.

I looked at him and asked, “Anyways, we’re having the lessons in my house. It's that okay?”

Hindi naman siya sumagot, so that means is that's a yes.

Tumigil si Kuya Don sa tapat namin. Bumaba siya at pinagbuksan kami ng pintuan.

“Ow, he’s coming with me, Kuya. My new classmate, Josh.” bumati naman si Kuya Don sa kanya, pero yumuko lang siya bahagya.

Bilang ba dapat salitang lumalabas sa bibig niya? Gaano ba kahirap sa kanya ang magsalita?

Nakarating kami sa mall, dahil dito ko naman talaga nais pumunta after class. Shopping. Nauubusan na ako ng damit sa closet. And mga heels ko, hindi ko na sinusuot once na masuot ko na.

“What are we doing here? I thought we were studying?” Josh asked, his brows furrowed. His voice was laced with a hint of annoyance, and I could see the frustration simmering in his eyes.

I chuckled, a mischievous glint in my eyes. “A date?” I teased, leaning closer to him. I loved pushing his buttons and watching him struggle to maintain his composure.

He glared at me; his jaw clenched. “Seriously, Ms. Devin?” he muttered; his voice low.

“Relax, Mr. Grumpy,” I said, my tone light. “Just a quick stop. We'll be back before you know it.” I tugged him towards the entrance of the building, but he stopped dead in his tracks.

“I’m going home,” he said, his tone flat, his eyes icy.

I laughed, finding his stubbornness endearing. “You’re coming with me, mi amore,” I said, my voice dripping with playful seduction.

I reached out and grabbed his arm, but he yanked it away, his expression hardening. “Stop this nonsense, Ms. Devin. You're wasting my time.”

I pursed my lips, my gaze fixed on him as he turned and started to walk away. Hmm. Even his back was captivating... His frustration only made him more intriguing. I watched him go, a sly smile playing on my lips. It was clear that I was far from done with him.