THADDEUS DELA VERAIlang linggo na ang nakakalipas, pero natotorpe parin akong kasaupin sa Cali. Paano, laging death glare ang binibigay saakin kapag ako ang may pinakamataas na score sa quiz. Hindi naman ako nakikipagkompetensya sa kanya, sadyang nakakabisado ko lang talaga kaagad ang mga lessons kahit na hindi na ako nagrereview.Lumabas ako para sa lunch kasama ang barkada, kasama rin namin si Zen at Lila, pero si Cali ay nagpaiwan sa loob at nagbabasa ng notes dahil may quiz kami mamaya.Naaawa akong makita siyang ganon dahil tingin ko pinipilit niya ang sarili niyang mag-aral kahit na feel ko talaga na ayaw niya, na para bang may nakapatong sa kanyang balikat na sobrang bigat. At kapag binagsak niya ang mga balikat niya, ay parang ikakabagsak niya rin iyon.May baon akong dala, pero bumili parin ako ng clubhouse sandwich at strawberry milk na lagi kong nakikitang binibili ni Cali para sa kanya. Kahit nabasawan man ang perang baon ko ay okay lang para rin naman kay Cali iyon.Nauna
THADDEUS DELA VERA"Ma! Magsimula na tayong magtamin ng bulaklak!" Kinikilig kong sabi. Napatingin naman si mama saakin na nagtataka.I mean, sinong hindi, may mga bulaklak naman sa tapat namin, 'yun nga lang hindi magagandang bulaklak tulad ng rosas."At bakit naman? Huwag mong sabihing project, Thadeo! Hindi na uso ang ganon!" Natawa ako sa sigaw ni mama."May liligawan ang anak niyo, kaso mayaman nililigawan, kaya hindi ko mabilhan ng bulaklak, kaya magtatanim nalang." Nakangiti kong sabi kay mama.Lumapit naman siya saakin at pinalo ako ng tabo. "Magtanim ka! Hindi iyong ginugulo mo ako!"Muli akong natawa kay mama, parehong-pareho kay Cali, ang bilis uminit ng ulo. Napaka asar-talo!Kaya simula no'n ay natuto akong magtanim ng mga bulaklak, dumadami na ang tanim ko, kaya araw-araw dinadalhan ko si Cali ng bulaklak, tig iisang stem lang baka maubos agad mamoblema pa ako."Good morning, Cali!" Bati ko nang makita ko siya sa loob ng room, mag-isa palang. Hindi naman kasi uso early bi
THADDEUS DELA VERASince that day, hindi ko na alam kung paano harapin si Cali. Natatakot ako na kung baka mas lalo ko siyang lapitan ay tuluyang dadalhin si Cali sa Europe.Mabuti nalang naging busy ako sa school at part-time—na hindi alam ni Cali na nagpa-part-time ako, dahil alam kong papahintuhin niya ako.Days before my birthday, Cali texted me.From: My World 💜Thad, are you free next week? Miss na kita. Tapos na ba kayo sa finals niyo? Call me when you're free. I love you!Humigpit ang pagkakahawak ko sa cellphone ko nang hindi ko siya magawang replayan."Bro, basketball later, saan ka pupunta?" Tanong ni Marcos nang makitang nagmamadali akong ligpitin ang gamit ko."Pass, may gagawin ako." Walang emosyon kong sabi sa kanila tsaka nagmamadaling lumabas ng school.Uwian narin ni Cali. Tinanong ko kay Zen ang schedule niya. Nagtataka man siya pero hindi na masyadong nagtanong.Mula sa pwesto ko, kita ko si Cali na kakalabas lang ng gate. Nakakunot ang noo habang titig na titig s
THADDEUS DELA VERAPagkatapos ng gabing unang pagtatalik namin ni Cali ay mas naging malapit kami sa isa't isa. Halos hindi ko na siya layuan. At wala akong pakealam na kung muling lalapit saakin ang tatay ni Cali.Mahal ko si Cali at hinding-hindi ko kayang malayo sa kanya. Ikakamatay ko.Parehong third-year na kami sa college. Parehong hectic na ang mga schedules kung kaya't hindi kami masyadong nagkikita.Graduating na sana ako ngayong taon, dahil tatlong taon lang naman ang kursong nautical. At isang taon bilang apprentice. Pero dahil sa working student ako, ay naging irregular ako at may mga subjects pang hindi nakukuha.Naging busy ako sa school, projects at trabaho. Minsan nakakalimutan kong replyan si Cali... O sadyang lumalayo lang talaga ako sa kanya...Muli akong binisita ng tatay niya, isang warning nalang ay tuluyang mawawala si Cali saakin at hinding-hindi ko na siya makikita pa.Kahit na busy ako sa sarili ko, hindi ko naman nakakalimutang tanawin si Cali mula sa malayo
THADDEUS DELA VERANilibing si mama. Hirap na hirap akong bumangon dahil ang hirap bumangon ng wala ng dahilan para mabuhay. Pero tulad ng sabi ni Rafael, lalaban ako. Ilang buwan na akong umiiyak at feel ko hindi maubos-ubos iyon dahil sa sunod-sunod na nangyayari saakin.The house was taken away from me. Wala akong nadala kundi ang sarili ko at mga dokyumento at iilang mga damit. Hindi ko na sinabi sa mga kaibigan ko dahil sobrang dami na nilang naitulong saakin at hindi ko na alam kung paano bayaran lahat ng iyon.Ang alam nalang nila ay may tinitirhan ako. Nakakatawa kung paano ako umabot sa ganito. Wala nang natira sa perang iniipon ko na para sa apprenticeship ko dahil nagamit ko iyon sa libing ni mama.Napatambay ako sa labas ng convenience store, kumakain ng tinapay at nagbabasa ng libro para sa exam."Thad?" Nanginig ako nang marinig ko ang boses ni Dustin. Pag-angat ko ay kasama niya si Andrei at mukhang lasing na."Bakit dito ka nag-aaral?" Napangiti ako sa tanong ni Dustin
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.THADDEUS DELA VERAPabalik na kami ng Europe nang may nangyaring hindi namin inaasahan."Captain! The ship is sinking!" My first mate said as he went inside to my room. Nagpapahinga ako saglit dahil halos twenty hours na akong walang tulog dahil sa paiba-iba ang panahon, lalo na't umuulan na ng snow.Kaagad akong nagbihis at lumabas para puntahan ang bridge, but as soon as I went out of my room, everyone was panicking. Crew members were running in every direction, passengers were screaming, and the sound of water rushing through the hull was growing louder.Kinuha ko ang radio sa pantalon ko para iinform ang mga direktors na pakalmahin ang mga pasahero. My hands trembled slightly as I spoke, trying to maintain a steady voice despite the panic."This is the Captain speaking. I need all directors to inform the passengers to stay calm and proceed to their l
Warning: This chapter includes explicit sexual content and discussions of intimacy between characters. Reader discretion is advised.THADDEUS DELA VERAAs our friends left after the party, nagkakaundagaga kami sa paglilinis ng bahay ni Cali. Ako ang naghuhugas, habang siya naman ay nag va-vaccum kahit na may cleaning bot na umiikot sa buong lapag.Hindi daw kasi enough iyon at kailangang mabusisi siya sa paglilinis ng bahay para sa health ni Anchor. Lalo na't may asthma si Anchor.While living with her for a few weeks, I noticed her maturity. Maybe being a mom and raising Anchor by herself makes her even more mature, strong, and independent.Pero kahit na ganon, kabado parin ako na baka hindi niya ako kailangan sa pagpapalaki kay Anchor dahil nakaya niyang wala ako ng mahigit tatlong taon."What are you thinking?" Pagbabasag ni Cali sa mga iniisip ko.Umayos ako sa pagkakaupo ko sa kama habang si Cali naman ay nagtutupi ng mga tuwalya.“Do you need me, baby?” I asked. I bit my lips, fe
As I entered the company, my secretary and other board members followed closely behind me. I was engrossed in my phone, scrolling through the negative feedback about our cruise ships."Bakit ang dali lang sa kanila ang manghusga ng basta-basta? Hindi ba nila alam na ang laking damage ito sa kompanya ko?" I thought bitterly. Our cruise ships have been on top since our great-grandfather established the company. We have always provided excellent service to our guests and passengers, earning numerous awards over the years. And now, problems about our cruise ships' bad service are spreading like wildfire? What is wrong with these people?!My grip tightened on my phone as I walked towards the elevator, the anger simmering just below the surface. I was furious about the tainted reputation of our cruise ships."Miss Cali, there's someone who wants to invest," Monica's voice interrupted my thoughts."So? That's not my work, Monica. Let Era handle it," I snapped at her, continuing my stride towa