3 - Sorry

I bit the inside of my cheek when I saw Thaddeus. Him? Investing in my company? Was this some ridiculous joke?

"Good afternoon, Cali," he greeted with a smile. I glared at him and was about to walk away when he reached out and grabbed my hand. The touch sent a jolt of electricity through my veins.

His touch brought back memories—intense and passionate moments we once shared. Despite my resolve to keep things professional, his presence stirred emotions I thought I had buried long ago.

"What do you think you're doing?" I said, trying to pull my hand away, but he held on firmly.

"Cali, please," he said earnestly, his eyes searching mine. "Let's talk. Give me a chance to explain."

I hesitated, torn between the past and the present, between my business instincts and my personal history with him. Finally, I nodded reluctantly.

"Fine," I replied, my voice firm despite the turmoil inside me. "Let's talk, but keep it professional."

He nodded, releasing my hand slowly. We sat down at the table, and Monica joined us, looking unsure of what was unfolding.

As we began discussing his proposal and the potential partnership, I found it increasingly difficult to maintain a detached attitude. Thaddeus's presence was distracting, his words sincere and persuasive.

By the end of the meeting, I realized that despite my initial reservations, Thaddeus's ideas aligned well with our company's goals. His commitment and vision for the future were undeniable, and I couldn't ignore the potential benefits of his investment.

As we parted ways, Thaddeus promised to send over a detailed proposal for my review. Monica accompanied me back to the office, but my mind was elsewhere—still grappling with the unexpected turn of events and the emotions Thaddeus had stirred up.

Back at my desk, I took a deep breath and focused on the task at hand. There were decisions to be made, and I needed to ensure they were made with a clear mind and a steady heart.

Thaddeus had reentered my life in a way I hadn't anticipated, and now, I had to navigate this new dynamic—both professionally and personally.

Pagod na pagod akong umuwi sa condo ko. Pero mas lalo akong nakaramdam ng pagod nang makasalubong ko si Thaddeus sa elevator paakyat ng building.

"Good evening, mademoiselle." He greeted. I just rolled my eyes without saying a thing. Napasandal ako sa gilid dahil sa sakit ng ulo ko. Wala akong maayos na tulog, pinagod ko pa ang sarili ko sa jogging at trabaho. At mag aalas diyes na ng gabi nang tuluyan akong nakauwi.

Dad set a zoom meeting with me as I was about to leave my office. Talking about the new cruise ship that will officially be used in the next few months. It was named after our youngest, Urania. Lahat na ng cruise ships na meron kami ay pinangalan saamin.

Our company name, Devin Cruise Lines, yet our cruises named: 9 Muses — Calliope, Kleio, Erato, Euterpe, Melpomene, Thalia, Polyhymia, Terpsichore, and Urania. Aside from the three cruise ships that our grandfather built during his time.

Hindi ko alam kung anong ganap ni mommy sa buhay niya at pinangalanan kami after the 9 Muses of Greek mythology. Sinadya pa talagang gawin kaming siyam na babae! Ni isang lalaki wala. Kaya tampong-tampo si daddy, kaya mataas ang expectations saamin.

"Tired?" Tanong ni Thaddeus. Hindi ko siya inimik. Mas mabuti nang ganon dahil baka matauhan siya na ayaw kong makipag-usap sa kanya.

As I reached my floor, I went inside immediately. I slept early and woke up early. Ganon ang ginawa ko sa mga nagsunod na tatlong linggo. Nagkakasalubong kami ni Thad paminsan-minsan pero hindi ko siya kinakausap. Mabuti at hindi din niya ako ginugulo. I have so much in my plate right now, at hindi kasali doon ang paglalandi!

Paglabas ko ng condo ko ay nakita ko na naman ang isang box na galing sa isang sikat na brand. There's a bouquet too and I know na galing lang naman iyon kay Thad. Tatlong linggo narin ang nakakaraan sa araw-araw na pagbubungad saakin ng mga regalo at bulaklak.

Hindi sa tinatanggap, pero kinuha ko iyon at pinatong sa mga box na binibigay niya. I haven't open all of it. At wala sa plano ko ang buksan ang mga iyon. Ang mga bulaklak ay nalalanta naring nakapatong sa coffee table.

I went straight to the office. Nakita ko namang nakatulala si Era sa loob ng opisina ko habang kinakagat ang kuku.

I snapped my fingers in front of her at nabigla siya sa ginawa ko. Sinamaan pa ako ng tingin kaya inirapan ko siya at lumakad papunta sa upuan ko.

"What is it, Era?" Tanong ko sa kanya. Huminga naman siya ng malalim kaya napatingin ako saglit sa kanya bago ko buksan ang mgs folders na nasa lamesa ko.

"Wala naman, are you heading to London next month?" Tumango ako. Next month na kasi ila-launch ang barko at kailangang nandoon ako.

"Thalia is coming here with Euterpe and Urania, maybe by Friday." Tumango ako sa sinabi ni Erato, pero mukhang may sasabihin pa siya.

"Spill, Era." Kalmadong sabi ko. Napatingin ako sa kanya, pero puno ng takot ang mga mata at kita ko na kinakabahan siya.

"I'm pregnant, Cali."

Napatigil ako sa ginagawa ko at napatingin sa kanya.

"Shit." Mura ko. Maging siya ay napamura at tumawa din pero napahawak sa kamay niya.

"Sino... Sino ang ama, Era?" Kinakabahang tanong ko at lumapit sa kanya. Hinawakan ko ang kamay niya at ramdam ko ang panginginig niya.

"My ex." Napatakip ako ng bibig sa sinabi niya.

"Paano... Why... Teka..." Hindi ko alam ang sasabihin dahil naguguluhan ako. Aside, malalagot kami kay daddy.

I know Erato's been a playgirl. Pero hindi ko inaasahang mabubuntis siya!

"I'm sorry, Cali. I stopped taking my pills... I didn't expect to meet him again at that bar..." Era's voice trembled with guilt and fear. I held her close, feeling the weight of her confession.

"Call him here," I whispered. I need to meet that reckless man!

"I don't want to get involved with him, Cali," she added hastily, pulling away from my embrace.

I sighed deeply, trying to process everything. "Fuck, Era. What do you want to do then?" My frustration seeped through my words, mixing with concern for her well-being.

She closed her eyes, tears streaming down her cheeks. "He's... He's the son of the mafia boss, Cali," she blurted out, her voice barely above a whisper.

I froze, stunned by the revelation. The son of a mafia boss. The implications were staggering, and fear crept into my heart for my sister's safety.

"Era, why didn't you tell me earlier?" I asked, my voice tinged with worry.

She shook her head, her hands trembling. "I didn't know how to. I didn't want you to worry..."

I took a deep breath, trying to stay calm despite the chaos swirling inside me. "Okay, first things first. We need to figure out how to handle this."

Era nodded, her eyes wide with anxiety. "I'm scared, Cali. I don't know what he wants from me."

"We'll protect you, Era. I promise," I reassured her, though uncertainty gnawed at my resolve.

"We can't let him manipulate you," I continued firmly. "Let's think this through. Do you want to involve the police?"

She hesitated, biting her lip nervously. "I don't know if that's a good idea... What if it makes things worse?"

I nodded, understanding her fear. "We'll figure it out together. For now, stay away from him. Don't meet him alone."

Era nodded; her expression grateful yet still filled with apprehension. "Thank you, Cali. I'm sorry for dragging you into this mess."

"You're my sister, Era. We'll get through this together," I said, trying to muster confidence even as uncertainty loomed over us.

I doubled Erato's bodyguard. Pinapahitid sundo ko siya kay Dylan para masiguradong ligtas si Erato. Hindi ko alam kung anong mangyayari lalo na ngayon that she's bearing a son from a mafia family.

Oo, alam kong malandi si Era, pero hindi ko inaasahan na sa isang mafia pa talaga! Her and the child's lives at the stake. At lalong-lalo hindi pwedeng malaman ni daddy.

Iba magalit si daddy. At baka pag nalaman ni daddy iyon magkakagulo. Sa pagitan ng pamilya namin laban sa Mafia family. Shit.

Tulala ako sa loob ng opisina ko nang mag-ring ang cellphone ko.

It was Zendria. One of my closest friend.

"Sup," wala sa sariling bati ko.

"Anong sup?! Hindi mo ako sinundo!" Napatayo ako bigla sa sinabi niya. Shit. Nakalimutan kong pupunta pala si Zen dito para magbakasyon!

"Where are you?" Tanong ko. Kaagad kong sinuot ang coat ko at kinuha ang bag ko tsaka mabilis na lumabas ng opisina ko.

"Dzuh. I'm already at your condo. Nag taxi nalang ako!" Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi ni Zen.

Pagbukas ng elevator ay nakita ko si Thaddeus na nakatayo sa elevator, magulo ang buhok. Nakasuot ng puting polo at nakabukas ang dalawang butones dahilan para makita ang itaas na bahagi ng dibdib niya. Nakataas din ang mga manggas ng magkabilang sleeves, at naka slacks din siya, fitted slacks at naka black shoes.

Bakat na bakat ang pwedeng bumakat sa suot niyang damit. Napaiwas kaagad ako ng tingin sa kanya at sumakay sa loob ng elevator.

The tension between us is palpable. Halos hindi ako makahinga ngayong nasa iisang elevator kami. Bakit ba siya nandito?

"Hoy, Cali! Hindi ka na naman nakikinig?! Ano bang nangyayari sa'yo?" Rinig kong salita ni Zen mula sa kabilang linya. Nakalimutan kong kausap ko pa pala siya.

"B-bakit? Ano ba 'yon?" Tanong ko. Nakayuko nalang ako para iwasan ang mga titig ni Thaddeus mula sa repleksyon ng elevator.

"I saw Thad earlier. Dito ba siya nakatira? Don't tell me nagkabalikan kayong dalawa? Sinasabi ko sa'yo, Cali." I bite my lips as I felt Thaddeus hands around me.

"I'll call you later, Zen. Cook something nice. I'm hungry." Kaagad kong pinatay ang tawag at tinago ang cellphone sa bag ko.

"What the fuck is wrong with you, Thad?" Asar kong tanong sa kanya. He chuckled and I saw a tear fell from his right eye.

Kunot-noong nakatingin ako sa kanya.

"Let's get back together, Cali. Please? Please be mine again," he pleaded.

Sinamaan ko siya ng tingin.

"Ano bang mahirap intindihin sa sinabi ko sa'yo, Thaddeus?! I don't want—" napatahimik ako nang bigla niya akong halikan sa labi.

I groaned and tried to push him away from me but he was so heavy. Kinulong niya ako sa bisig niya at pilit binibuksan ang bibig ko.

So, this is what you want, Thad? I'll give you what you want.

I kissed him back, it was a violent kiss. I slid my tongue inside of his mouth and savor every part of it. Nalasahan ko pa ang alak sa kanyang bibig. Kaya naman pala. He's drunk.

I wrapped my arms around his neck and my one leg wrapped around his waist. Binuhat niya ako at sinandal sa dingding ng elevator.

He slid his hand inside of my top and he drastically squeezed my breasts that made me let out a soft moan.

Our mouths never leave each other, kissing endlessly like we haven't met for centuries full of longing and desires. Fuck. Desires?

Napatigil lang kaming dalawa nang bumukas ang elevator sa parking lot. Mabilis niya akong dinala sa sasakyan niya at umupo siya sa back seat kaya sumunod ako sa kanya.

Mabilis kong hinubad ang sandal ko, ang coat ko at buong saplot sa katawan ko. Thaddeus did the same too.

I hastily kissed him again at kaagad na pinasok ang alaga niya sa loob ko. Nagtataka siyang tinitignan ako pero wala akong pakealam na.

Eto ang gusto niya 'di ba? To have sex with me? Then pagbibigyan ko siya.

Rinig ko ang pag-ungol ni Thaddeus habang gumagalaw ako sa harapan niya. Hinahalikan niya naman ang leeg ko at marahas na pinaglalaruan ang hinaharap ko.

I felt nothing but a disgust. I thought he's changed. I was about to give him chances but because of what happened tonight, tingin ko mas nagiging malabo ang lahat.

Napaungol din ako nang sabayan ni Thaddeus ang pag-ulos na ginagawa ko sa harapan niya. Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako.

"Shit. Shit. Shit." Bulong ni Thad at bigla niya ako hinigit para matanggal ang ari niya sa loob ko nang makita niya akong umiiyak.

"What? Why did you stop, Thad? Akala ko ba ito ang gusto mo? Let's continue. Let's do it. Nandito na tayo e, bakit pinutol mo pa?" I asked trying to conceal my anger.

Napaangat ako para muling ipasok iyon sa loob ko nang yakapin niya ako.

"I'm sorry, I'm sorry, Cali. This is... Not what I meant. I'm so sorry." Sa sinabi niya kaagad ko siyang pinagsusuntok sa dibdib.

"What the fuck, Thaddeus!" Malakas na sigaw ko sa kanya. "Tingin mo makukuha mo ako sa pa ganito mo? Sa mga regalong binibigay mo? For what? You've caused so much in pain to me and how bold are you to reappear in my life again and tell me that you still love me? That you want me back into your life. Tangina." Niyakap niya ako, at sinuot saamin ang coat na hinubad ko kanina.

"I'm sorry, I'm so sorry, Cali. Hindi ko na kasi alam ang gagawin to win you back. You ignores my messages, my calls, and even my gifts. You even ignore me whenever we see each other..."

"What do you want me to do then, Thad? Be happy? Sa panglolokong ginawa mo saakin, sa tingin mo. Matutuwa parin ako na bumalik ka sa buhay ko?" Hindi ko mapakaniwalang tanong sa kanya.

"I... I didn't cheat on you, Cali."

I scoffed when he said that. Kita ng dalawa kong mga mata ang panghahalik na ginawa niya sa bestfriend ko. Tangina sa bestfriend ko pa.

"Your explanation is past too late, Thad." Mahinang sabi ko at umalis sa pagkakakandong sa kanya at isa-isang sinuot ang saplot sa katawan ko.

"I run after you that night, Cali... But I ran into an accident." Nanghihinang sabi niya na siyang nagpatigil sa akin.

"I tried to explain everything to you, but... Your dad didn't let me in. Nalaman ko nalang na lumipat ka pa America. I want to follow you, pero tangina, wala akong panghabol sa'yo e. Mahirap lang kasi ako." Napaiwas ako ng tingin sa kanya at kagat labing humihikbi sa gilid.

Nagpatuloy ako sa pagbibihis at nang matapos ako ay kaagad akong lumabas sa kotse niya at naglakad papunta sa kotse ko. But Thaddeus is following me, crying and it makes me heart torn into pieces.

Ako itong nasaktan, Thad. Bakit ikaw itong umiiyak?

"Cali! Cali, wait! Please, hear me out... Please?" He pleaded. I shook my head. Ayoko na.

Kaagad akong sumakay sa sasakyan ko at pinaharurot ko iyon. Nakita ko pa ang paghahabol ni Thaddeus sa sasakyan ko pero kaagad din siyang napaluhod nang hindi na niya ako maabutan.

Inihinto ko ang sasakyan sa gilid at galit na galit kong pimaghahampas ang manibela. Fuck. Fuck. Akala ko okay na ako e. Akala ko tapos na. Ano na naman ba ito?

Nakakapagod. Pagod na pagod ako. In my life, in my dad's expectations, in my family, in work and now with him.

Pero kahit anong pagod ko, hindi ako pwedeng sumuko. Panganay ako e. Mas malaki ang expectation ni daddy saakin. Mas maraming umaasa saakin. Lalo na ngayon na buntis si Era. Kapag nalaman ni daddy, mas magagalit siya at saakin ang babagsak ng galit niyang iyon.

Napasandal ang ulo ko sa manibela at ilang beses kong pinag-uuntog iyon. Natigil lang nang tumunog ang cellphone ko at nakita kong tumatawag si Dylan.

Kaagad kong pinindot ang answer button sa manibela at narinig ang boses niya.

"Era's home now. Where are you? Kaya mo pa bang mag-drive? Sunduin kita." I cried when I heard his gentle and soothing voice.

"Hey, Cali? Bakit ka umiiyak?"

"I'm tired, Dy. I'm so fucked up." Hikbi kong sabi sa kanya.

"Stay. Just stay where you at. Don't make a haste. I'll come to you."

The call ended. Nakasandal lang ang ulo ko sa manibela. Hindi ko na alam kung ilang minuto akong tulala at umiiyak hanggang sa nakarinig ako ng katok sa pintuan ng sasakyan at nakita ko si Dylan na nakangiti.

Binuksan ko iyon at lumabas para yakapin siya. Humigpit naman ang yakap niya saakin ay inaalo ang likod ko para mapatahan ako.

Ilang minuto kaming ganon hanggang sa kumalma ako at inalalayan na niya akong pumasok sa loob ng sasakyan. Tumakbo naman siya papuntang driver's seat at nagsimula nang magmaneho.

"Are you going home or sa mansyon tayo?" Tanong niya. Napatitig lang ako sa bintana.

"Wala bang tao sa mansyon?" Tanong ko, pero naalala ko doon ko nga pala pinauwi si Era dahil mas protektado siya doon. Mas mahigpit kasi security sa mansyon kumpara sa condo niya.

"Era and Mel." Napatingin ako sa kanya. "Alam ni Mel. She's comforting her." Tumango ako sa sinabi niya.

"Sa condo ko nalang. Nandoon si Zen. Nag-aalala na iyon." Tumango siya sa sinabi ko.

Ayoko ding umuwi sa mansyon dahil kapag nakita nilang namumugto ang mga mata ko, magtataka sila at hindi nila ako titigilan hangga't hindi ko nasasabi ang kwento sa kanila.

Pagkadating namin sa condo ay nag-park na kaagad si Dylan. Nagpasalamat ako sa kanya. Hinalikan niya naman ako sa noo bago tuluyang umalis.

Lalakad na sana ako papunta sa elevator nang makita ko si Thaddeus na masama ang titig kay Dylan na naglalakad papunta sa isang sasakyan at iyon ang ginamit niya para makabalik sa mansyon.

I waved at him and he immediately gone into my sight. Kaya naglakad na ako papuntang elevator.

"Cali..." tawag ni Thaddeus saakin. Huminga ako ng malalim at hinarap siya. His eyes are tired and pleading.

"What?" Malamig kong tanong.

"Please, give me a chance please?" I stared at his eyes were filled with so much emotions. But I can see the most is his sincerity.

I smiled at him and shook my head.

"Thad, don't make our lives difficult. Tama na." Nanghihina kong sabi sa kanya.

"No, please. Let me explain, please?" Pagmamakaawa niya.

"May magbabago ba, Thad?" Tanong ko sa kanya. Bumukas ang elevator kaya pumasok ako roon at sumunod din siya. I pressed the 34th and 36th dahil mukhang wala siyang balak na pindutin ang floor niya.

"Baka. Ewan. Pero at least I tried, right? Will you give me a chance?" Mahina niyang sabi.

I tried to understand him too. But the scar from the past still hurting me like it was happened yesterday. Alam na alam ni Thad na ayokong niloloko ako. Kasi napapatanong ako sa sarili ko. Anong kulang saakin? Bakit kailangan niyang magloko? May mali ba ako? Didn't I satisfy him enough to be get cheated on?

"Save your explanation, Thaddeus." Huling sabi ko bago lumabas ng elevator at nagmamadaling pumasok sa unit ko.

Pero narinig ko pa ang huli niyang sinabi.

"I'm sorry."