四十一หยวนหลงเห็นภาพนั้นแล้วก็แทบทนไม่ไหว ความรู้สึกที่ถูกสะสมมาเนิ่นนานก็มาถึงจุดแตกกระจาย“เฮียก็...อึก! เฮียก็จะเสร็จแล้วเหมือนกัน...”เขาคำรามต่ำ พลางกอดรัดร่างบางแน่นเสียจนแทบจะฝังเข้าไปในกายของกันและกัน ราวกับต้องการจะรวมเป็นหนึ่งเดียว เธอเองก็ตอบสนองด้วยการเกี่ยวขารัดพันร่างเขาแน่น มือเล็กเลื่อนขึ้นไปขยุ้มเส้นผมของเขาอย่างต้องการมากยิ่งขึ้นเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังถี่รัวขึ้นเรื่อย ๆปั่บ! ปั่บ! ปั่บ!ความร้อนแรงปะทุขึ้นสูงสุด ร่างกายทั้งสองตึงเครียดก่อนจะสั่นสะท้านไปพร้อมกันระเบิดออกมาในช่วงเวลาที่ราวกับโลกรอบตัวหยุดหมุน...หยวนหลงกดสะโพกลงแน่นเป็นครั้งสุดท้าย บดเบียดท่อนเนื้อเข้าไปในกายเธอลึกสุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนจะซบหน้าลงกับซอกคอหอมของเธอ หายใจหนักหน่วงราวกับเพิ่งผ่านพายุร้ายมาถังหูลู่เองก็หมดแรงเช่นกัน กายบางกระตุกเป็นระยะ ขณะที่ลมหายใจแผ่วหวิวของเธอกระทบกับใบหูของเขาเธอจิกปลายนิ้วลงบนแผ่นหลังของเขาแน่น ก่อนจะกระซิบแผ่วเบา“เฮียหลง...หนูรักเฮียที่สุดเลยนะ...”เสียงหวานกล่าวอย่างอ่อนล้าปนเสียงครวญครางหวีดแหลม แต่เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกที่ออกมาใจจริง“เฮียเองก็รักหนู...”เสียง
四十二ดวงตากลมโตฉายแววลังเล ขณะมองต่ำลงไปยังพื้นเบื้องล่าง ใจเต้นแรงจนรู้สึกได้ถึงเสียงก้องสะท้อนในอก‘แถมที่สำคัญ...ปลายโคยของเขาก็ยังจ่ออยู่ที่น้องสาวเราอย่างเตรียมพร้อมอีกต่างหาก...การที่เฮียทำแบบนี้มันทำให้หนูเสียวมากเลยนะรู้ไหม...ไม่แน่ใจเลยว่าจะใส่เข้ามาทีเผลออีกเมื่อไหร่...จากนิสัยขี้แกล้งของเขาด้วยแล้วมันก็ยิ่งทำให้เรากังวล...’ขณะนั้นเอง หยวนหลงโน้มหน้าลงต่ำ ประสานสายตากับเธอ ริมฝีปากกระซิบชิดข้างใบหู “แค่เชื่อใจเฮียก็พอ...”สิ้นคำ เขากระชับวงแขนแน่นขึ้นก่อนทิ้งน้ำหนักเธอลงแนบชิดเข้ากับร่างตนเอง ขณะเดียวกันก็ส่งแรงขยับสะโพกไปด้านหน้าอย่างหนักหน่วงพรวด~!!แรงเสียดทานที่เกิดขึ้นทำให้ถังหูลู่สะดุ้งเฮือก ท่อนเนื้อใหญ่ยาวราวแขนนั้นพุ่งพรวดเข้าไปรวดเดียวมิดด้ามอีกครั้ง นัยน์ตาดำที่สั่นไหวเหลือกลอยขึ้นทันใดความร้อนแผ่กระจายไปทั่วร่าง ราวกับเปลวไฟที่โหมกระพือขึ้นสูงโดยไร้ทางดับ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกจากอก เสียงก้องสะท้อนอยู่ในโสตประสาทราวกับเสียงกลองศึกที่เร่งเร้าให้ร่างกายยอมจำนนต่อความปรารถนาอกบางกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะหอบหายใจ ลมหายใจที่หลุดออกมาเต็มไปด้วยไอร้อนจากอาร
四十三“อ๊า…เฮีย…เฮียหลง” เธอครางเสียงแผ่ว แขนเรียวเกี่ยวกระหวัดรอบลำคอแกร่งแน่นขึ้น ราวกับต้องการยึดเหนี่ยวสิ่งเดียวที่ทำให้เธอไม่หลุดลอยไปกับห้วงอารมณ์ที่ถาโถมเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อนขณะที่สายตาของทั้งสองสบกันอีกครั้ง ดั่งต้องมนต์เสน่หา พายุแห่งความปรารถนาพัดโหมเข้าใส่พวกเขาอย่างไม่อาจต้านทานได้ ริมฝีปากแนบชิดกันอย่างเร่าร้อน ลิ้นเกี่ยวกระหวัดรัดรึง ลิ้มรสความหวานซ่านราวกับจะดื่มกินซึ่งกันและกัน ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยแรงปรารถนาและความโหยหาที่มิอาจต้านทานเสียงลมหายใจที่ติดขัดปะปนกับเสียงจูบที่ดูดดื่ม ริมฝีปากบดเบียดกันจนรู้สึกร้อนผ่าว เปียกชื้นไปด้วยหยาดน้ำใสที่เอ่อล้น ความเสียวซ่านไหลเวียนไปทั่วร่างกายเหมือนกระแสไฟฟ้าที่แล่นปราดไปทุกอณูผิว หัวใจเต้นกระหน่ำรุนแรงคล้ายจะระเบิดออกมาจากอกหยวนหลงเป็นฝ่ายถอนจูบออกก่อนอย่างเชื่องช้า สายตาของเขายังคงตรึงอยู่ที่ใบหน้าของหญิงสาวที่แหงนเงยมองเขาด้วยแววตาพร่าเลือนราวกับตกอยู่ในห้วงฝัน ลมหายใจของเธอขาดห้วง ผิวแก้มแดงก่ำเหมือนกลีบกุหลาบที่กำลังผลิบาน เสียงกระเส่าหวานหูที่เปล่งออกมายิ่งทำให้เขาแทบคลั่ง“อ๊ะ...อ๊า...เฮีย...หนูจะเสร็จอีกรอบแล้ว...อร๊าง~
四十四“ค่ะ...รอแป๊บนึงนะคะ...”ถังหูลู่ตะโกนตอบกลับไป เสียงของเธอแม้จะพยายามทำให้ฟังดูปกติ แต่หัวใจกลับเต้นรัวจนแทบจะทะลุออกมาจากอก มือเรียวรีบคว้าผ้าขนหนูผืนขาวขึ้นมาพันรอบกายก่อนจะเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้งอย่างเร่งรีบเธอสบตาตัวเองในกระจก—ใบหน้าแดงเรื่อ ผมเผ้ายุ่งเหยิง ลมหายใจยังติดขัดจากอารมณ์ที่เพิ่งผ่านพ้น ร่างกายเหนียวเหนอะไปด้วยเหงื่อหยาดเล็ก ๆ ที่เกาะพราวทั่วผิวกาย ผิวเนียนที่เคยเย็นกลับร้อนผ่าวจากแรงปรารถนาที่เพิ่งถูกขัดจังหวะเธอรวบเส้นผมขึ้นเป็นหางม้าลวก ๆ พยายามทำให้ตัวเองดูเป็นปกติที่สุด แล้วจัดแว่นตาบนใบหน้าให้เข้าที่ ทั้งที่ยังสัมผัสได้ถึงความอ่อนล้าที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างยังไม่ทันได้ตั้งตัวดี—เธอก็หันไปเห็นหยวนหลงยังคงยืนอยู่ตรงนั้น...สบาย ๆ ไร้ความกังวล“เฮียรีบไปแอบในห้องน้ำก่อนเลยไป...”เธอเท้าสะเอวมองเขาด้วยสายตาเข่นเขี้ยว ขณะที่เขาเพียงแค่ยิ้มขำ สายตาคมพราวไปด้วยแววเจ้าเล่ห์ต่างจากเธอที่หัวสมองกำลังแล่นพล่าน ประเมินทุกความเป็นไปได้ที่อาจเกิดขึ้น หากมีใครเปิดประตูเข้ามาเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็น—โดยเฉพาะร่างเปลือยเปล่าของผู้ชายตรงหน้าและไอ้จ้อนขนาดไม่ธรรมดาของเขา“ต้องแอบด้
四十五 ถังหูลู่ถอนหายใจพรืดอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนที่จะค่อย ๆ เงยหน้ากลับไปมองเหมย แล้วฝืนยิ้ม “เอ่อ...ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ” เหมยเพียงพยักหน้า ก่อนจะผละจากไปอย่างเงียบ ๆ เมื่อมั่นใจว่าไม่มีใครอยู่แล้ว ถังหูลู่ก็รีบปิดประตูในทันที เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่อีกครั้ง ขณะที่พิงแผ่นหลังกับประตูที่เพิ่งปิดลง เสียงล็อกคลิกเบา ๆ กลับฟังดูดังสนั่นในหัวเธอ คล้ายเป็นสัญญาณบอกว่าต่อจากนี้...เธอต้องเผชิญหน้ากับหายนะ ‘สองตัว’ ในห้องนี้เพียงลำพัง ถังหูลู่ค่อย ๆ ลดสายตาลงมองเจ้าแมวอ้วนในอ้อมแขน—ร่างนุ่มฟูของเป่าเปายังซุกตัวสบายใจราวกับไม่ได้ก่อวีรกรรมอุกอาจอะไรไว้เลยสักนิด มันแหงนหน้ามองเธอ ตาสีฟ้ากลมโตบริสุทธิ์ราวอัญมณีในแสงแดด สะอาดใส...และแฝงความไร้เดียงสาเกินจริง ‘ไร้เดียงสา? บ้าเถอะ!’ ”ไอ้ตัวแสบ! แกลงไปทำบ้าอะไรข้างล่างฮะ!?” เธอกระซิบตวาดเสียงเขียว พร้อมขยับมือเขย่ามันเบา ๆ ด้วยอารมณ์เดือดพล่าน เป่าเปากะพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะร้อง “แง๊ว~” ใส่เธอเสียงอ้อน คล้ายบอกว่า 'หนูไม่รู้ หนูแค่เดินเล่นนิดหน่อยเองน้า~' แต่ถังหูลู่ไม่หลงกล! “หึ! แกอย่ามาทำหน้าแบบนั้นนะ! แม่รู้นิสัยแกดี!” เธอจิ้มจ
四十六“เฮียอย่าจู่ ๆ ก็จูบแบบนี้สิคะ!” เธอประท้วงเสียงสั่น สายตาที่ช้อนขึ้นมองเขานั้นแม้จะดุ แต่กลับแฝงความน่ารักแบบที่เจ้าตัวเองก็คงไม่รู้ตัวหยวนหลงเลิกคิ้วเล็กน้อย มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม“แล้วถ้าไม่จู่ ๆ ก็ทำ... อาหมวยจะยอมเฮียเหรอ?”“...!”ใบหน้าของเธอยิ่งแดงจัดหนักกว่าเดิมเป็นเท่าตัว!แม้ถังหูลู่จะเริ่มคุ้นชินกับรสจูบของเขา...แม้เธอจะมีความมั่นใจมากขึ้นในเรื่องของสัมผัสและเซ็กส์ที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขา แต่ความเขินอายที่ฝังรากลึกก็ยังคงไม่จางหาย และเขาก็ยังคงทำให้เธอทำตัวไม่ถูกได้เสมอ“ก็เฮียอ่ะ...อื๊อ~” ถังหูลู่ขมวดคิ้ว เสียงของเธอแฝงทั้งความขุ่นเคืองและความพอใจที่ปะปนกันจนแทบแยกไม่ออกหยวนหลงหัวเราะในลำคอเบา ๆ ราวกับกำลังเพลิดเพลินกับท่าทีของเธอ ก่อนจะค่อย ๆ หยิบเสื้อขึ้นมาใส่ การเคลื่อนไหวของเขาดูเนิบนาบและไม่รีบร้อน คล้ายกับเจตนายั่วเย้าให้เธอจ้องมอง...และเธอก็ตกหลุมพรางนั้นโดยไม่อาจละสายตาได้ทุกส่วนของเขา—โดยเฉพาะส่วนที่ใหญ่และยาวนั้น—ยังคงตราตรึงอยู่ในความคิดของเธอถังหูลู่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เมื่อตระหนักว่าแม้แต่แค่การมองเขาสวมเสื้อผ้า ก็ยังทำให้ท้องไส้เธ
四十七นางมารไม่สนใจความสิ้นหวังของมัน เธอกลับยิ้มหวาน (แต่ดูโรคจิต) แล้วทำท่าจะอ้าปากขย้ำขนฟูนุ่ม “งั่ม!”“แง๊วววววววว~!!!”เป่าเปาร้องเสียงหลงจนแทบขาดใจ ดิ้นสุดชีวิตจนในที่สุดก็หลุดจากเงื้อมมือของเธอได้ มันพุ่งทะยานออกไปหลบหลังโซฟาทันที ขนฟูพองเป็นลูกบอล หางตั้งชี้ฟ้าเหมือนเสาอากาศจับสัญญาณอันตราย ถังหูลู่หัวเราะคิกคัก พลางเช็ดมุมปากเหมือนเพิ่งรับประทานอาหารชั้นเลิศ “เฮียหลงไม่อยู่ งั้นแม่ก็ต้องหาของเล่นชิ้นใหม่สิ~”เป่าเปาหันขวับมามองเธอด้วยสายตาสั่นระริก‘แกไม่ใช่แม่ฉัน...ยัยปีศาจ...ออกไปให้พ้น ๆ เลยน้า~!!’เป่าเปานอนตัวสั่นอยู่บนเบาะของมัน ดวงตากลมโตฉายแววหวาดระแวง ขนฟูนุ่มยังคงตั้งชันราวกับรับรู้ถึงพลังอำนาจของปีศาจสาวที่เรียกตัวเองว่า ‘แม่’ถังหูลู่ซึ่งเพิ่งอาบน้ำเสร็จ...อีกครั้ง เดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพผิวกายสะอาดสะอ้านและมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของสบู่ เธอมองไปรอบ ๆ ห้องที่ยังคงมีร่องรอยของความร้อนแรงที่เพิ่งผ่านพ้นไป ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ“เฮียหลงนะเฮียหลง...” เธอบ่นพึมพำขณะเก็บกวาดถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วของอีกฝ่าย พร้อมกับเช็ดคราบต่าง ๆ ที่ทิ้งร่องรอยไว้บนผ้าปูที่นอนและพื้นราวกั
四十八ถังหูลู่ไม่ได้เปิดอ่าน แต่สายตากลับเหลือบไปมองพวกเขาทั้งคู่ด้วยความงุนงง กึ่งระแวง และกึ่ง...เขินอาย... ‘สองคนนี้คิดจะเล่นอะไรกับเราพร้อมกันรึไง...?’เธอกลืนน้ำลายลงคอ ท่ามกลางเสียงถกเถียงของพ่อแม่ที่ดำเนินต่อไปจนกระทั่งได้ข้อสรุป...ณ ห้องนอนของถังหูลู่เวลา 20:30 น.หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ เธอกลับขึ้นห้อง ปล่อยให้เสียงถกเถียงของพ่อแม่ยังคงดังก้องอยู่ในความคิดราวกับเสียงสะท้อนในห้องโถงว่างเปล่า เป่าเปา แมวอ้วนของเธอ ที่เคยหวาดระแวงไปซ่อนตัว กลับมาเดินวนอยู่รอบ ๆ ขาของเธอเหมือนต้องการขอคืนดี แต่ก็ยังเหลือบมองด้วยความระแวงระไวราวกับเธอเป็นศัตรูหัวใจที่ไว้ใจไม่ได้เสียแล้วถังหูลู่เทอาหารเม็ดลงในชาม เสียงกระทบกันของเม็ดอาหารเหมือนเสียงฝนโปรยปรายลงบนพื้นแข็ง เป่าเปามองอาหารในชามอย่างลังเล เธอจึงเอื้อมมือลูบหัวมันเบา ๆ พลางพูดเสียงอ่อนโยน“เปาลูก...แม่หายโกรธหนูแล้ว...แต่ถ้าหนูไม่กินข้าวแม่จะกลับมาโกรธหนูอีก...เข้าใจที่แม่พูดไหม?”เป่าเปาเหลือบมองเธอแวบหนึ่งราวกับชั่งใจว่าจะเชื่อดีไหม แล้วก็ค่อย ๆ ใช้ลิ้นแตะอาหารก่อนจะกินอย่างเชื่องช้า ดวงตาของมันยังคงจับจ้องเธอราวกับเธอเป็นสิ่งมี
七十五ถังหูลู่หันไปมองหยวนหลงที่ยังคงนั่งจิบชาเขียวอย่างสบายอารมณ์ รอยยิ้มแพรวพราวของเขาดูจะไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว และนั่นทำให้เธอยิ่งหงุดหงิดขึ้นมาเธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดขึ้น “หนูว่าหนูจะเริ่มลงคลิปเต้นล่ะคืนนี้...”น้ำเสียงของเธอฟังดูเหมือนเป็นคำพูดลอย ๆ แต่ในใจของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นมากกว่านั้น เธอไม่ได้พูดเล่น เธอเอาจริง!หยวนหลงวางแก้วชาเขียวลงก่อนจะเหลือบมองเธอ ยิ้มมุมปากอย่างรู้ทัน...“หึหึ... ทำไมเพิ่งมาทำล่ะ? เฮียแนะนำให้อาหมวยเริ่มตั้งแต่ยุคแรกเริ่มแล้วนะ” เขากล่าวพลางเอนตัวไปข้างหลัง ท่าทีของเขาดูเหมือนจะรู้ดีว่าอะไรเป็นแรงกระตุ้นให้เธอตัดสินใจแบบนี้แต่แทนที่เธอจะเถียงกลับเหมือนทุกที คราวนี้อาหมวยเพียงแค่จ้องหน้าอาเฮียของเธอนิ่ง ๆ ราวกับกำลังประกาศว่า เธอจะพิสูจน์ให้เขาเห็นเอง...หยวนหลงมองเข้าไปในดวงตาของเธอ แล้วก็รู้ได้ทันทีว่าเธอเอาจริงเอาจริงมากกว่าทุกทีเขาอมยิ้มเล็ก ๆ ก่อนจะโบกมือเรียกพนักงาน “ขอเครื่องดื่มเพิ่มสองแก้ว” เขาเลือกเครื่องดื่มที่มีราคาแพงสุดให้เธอโดยเฉพาะ“เฮียเลี้ยง?” ถังหูลู่เลิกคิ้วถามอย่างสงสัย แม้จะรู้ดีอยู่แล้วก็ตามว่าเขาต้องเ
七十四พวกเขาดีกับเธอมากแค่ไหนกันนะ?เธอเพิ่งจะเข้าใจจริง ๆ ก็ตอนนี้เองพวกเขาไม่ได้เพียงแค่แกล้งเธอ...พวกเขาไม่ได้เพียงแค่ตามใจเธอ...หรือเพียงมีเซ็กส์กับเธอเพราะต้องการร่างกาย...แต่พวกเขา ‘ปกป้อง’ และ ‘ดูแล’ เธอมาโดยตลอดทั้งหยวนยิงและหยวนหลงเลย...แม้ว่าเธอจะยังไม่แน่ใจว่าความรู้สึกของพวกเขาที่มีต่อเธอนั้นเป็นอย่างที่เธอคิดหรือไม่ แต่เธอเลือกที่จะเชื่อว่ามันเป็นเช่นนั้นเพราะหากไม่ใช่ความรัก...แล้วมันจะเป็นอะไรได้อีกล่ะ?เธออยากให้พวกเขารักเธอจริง ๆ รักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น! รักเธอแบบที่เธอรักพวกเขา...ถังหูลู่เหลือบมองหยวนหลงที่ยังคุยโทรศัพท์ สีหน้าเคร่งขรึมแต่แฝงแววอ่อนโยน เขาดูเป็นตัวของตัวเองเสมอ มั่นคง แข็งแกร่ง และอบอุ่นเธอยกตะเกียบขึ้นคีบเส้นราเมง เป่าลมไล่ความร้อนก่อนจะค่อย ๆ ลิ้มรส น้ำซุปเข้มข้นเคลือบลิ้น อุณหภูมิอุ่น ๆ ของมันช่วยปลอบประโลมหัวใจที่เต้นแรงของเธอให้สงบลงเล็กน้อย‘อา...ขอให้อาเฮียรักเราหลงเราอย่างที่เราคิดด้วยเถิด...’‘อยากเป็นภรรยาที่ดีของทั้งสองคนแล้วเนี่ย...’เธอยิ้มกับตัวเองเล็ก ๆ ในขณะที่หัวใจยังคงเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ...หลังจากวางโทรศัพท์ลง หยวนหลงถอนหายใจเ
七十三ความร้อนวูบวาบแล่นไปทั่วร่าง ขาทั้งสองข้างสั่นระริกเล็กน้อยจากความปวดร้าวเบา ๆ ที่ก่อกวนอยู่ในท้องน้อยแต่ไม่...ครั้งนี้เธอจะไม่ปล่อยให้ตัวเองโอนอ่อนไปกับอารมณ์นั้น...เธอสะบัดหัวไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไปอย่างรวดเร็ว สูดลมหายใจลึก เปลี่ยนเสื้อผ้าจากชุดนักศึกษาเป็นชุดใหม่ที่หยวนหลงเพิ่งซื้อให้ พร้อมปรับสีหน้าตัวเองให้เป็นปกติแต่ในขณะเดียวกัน...ด้านนอกห้องลองเสื้อหยวนหลงยืนพิงกำแพงพรมใบหน้าหล่อแฝงรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แววตาคมดูล้ำลึกยากจะคาดเดา‘ในห้องลองเสื้อเองก็น่าลองอยู่เหมือนกัน...แถมในนั้นยังมีกระจกให้ส่องภาพหน้าตายั่ว ๆ ของอาหมวยตอนโดนตอกอีกต่างหาก...อา...แค่คิดก็เงี่ยนขึ้นมาแล้วเนี่ย...เอาไงดี...เอาไงดี...สักหน่อยดีไหมนะ?’ปลายลิ้นแลบเลียริมฝีปาก ราวกับนักล่าที่กำลังสนุกกับเหยื่อที่ติดกับดักของตัวเองโชคดีของถังหูลู่ที่ตอนนี้เขายังไม่ลงมือ...หรือว่าเธอควรจะเรียกมันว่า โชคร้าย กันแน่นะ?หลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จ ถังหูลู่ก้าวออกจากห้องลองเสื้อ ก่อนจะพบเข้ากับหยวนหลงที่ยืนรออยู่ตรงหน้าเขาสวมเสื้อยืดสีขาวลายสตรีทแบรนด์ดัง เรียบง่ายแต่ดูดี และกางยีนส์ขากระบอก รองเท้าผ้าใบสีขาวสะอาดสะอ้
七十二เสียงท่วงทำนองของ ซิมโฟนีหมายเลข 5 โดยบีโธเฟน...ดังก้องอยู่ในหูฟังของชายหนุ่มเจ้าหน้าที่ทำความสะอาดประจำห้างสรรพสินค้า ผู้มีรอยสักรูปงูเป็นเอกลักษณ์ที่ลำคอเสียง....ดัน ดัน ดัน ดั๊นนนน! ดังขึ้นเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาก้าวเท้าเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมถุงมือยางสีฟ้าที่ถูกสวมเรียบร้อยเขาหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำห้องหนึ่ง สูดหายใจลึกพลางพึมพำกับตัวเองว่า “ขอให้วันนี้เป็นวันที่สงบสุขด้วยเถิด~!” จากนั้นก็ยกป้าย “กําลังทําความสะอาด” มาวางไว้หน้าทางเข้า ก่อนจะลงมือปฏิบัติหน้าที่อันทรงเกียรติของตน การขจัดความสกปรกและร่องรอยแห่งความบาปหนาที่ใครบางคนทิ้งไว้...ตามนิสัยแล้ว เขามักจะทำความสะอาดเป็นวงกลม เริ่มจากรอบนอก ไล่เก็บกวาดทีละห้องจนกระทั่งถึง ห้องกลางที่สุด—ห้องที่มักมีเรื่องน่าสนใจที่สุดรออยู่เสมอ และวันนี้ก็ไม่ทำให้ผิดหวังจริง ๆทันทีที่ประตูห้องน้ำเปิดออก...“ดัน ดัน ดัน ดั๊นนนน!” ดนตรีพุ่งขึ้นสูงอย่างมีชั้นเชิงพอดีกับที่เขากวาดสายตาลงต่ำ แล้วพบกับ...— ของเหลวสีขาวขุ่นปริศนา ที่กระจัดกระจายบนฝาชักโครก— กางเกงชั้นในสีชมพูอ่อน ที่ถูกขยำและโยนทิ้งลงถังขยะราวกับหลักฐานที่ต้องกำจัดอ
七十一เสียงครางถูกกลืนลงไปในลำคอ...ถังหูลู่รีบใช้มือปิดปากแน่นด้วยความกังวล หวาดหวั่น และเสียวซ่านที่ท่วมท้นอย่างถึงที่สุด เธอถึงจุดสุดยอดในวินาทีแห่งความลุ้นระทึกนั้น!ร่างกายกระตุกไหวอย่างรุนแรง ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างออกมาจากร่องรักสีชมพูหวานที่แดงระเรื่อนั้น พร้อมกับหยาดน้ำแห่งความสุขสมที่พุ่งกระฉูดอย่างท่วมท้น!ขณะเดียวกันนั้นเอง หยวนหลงเองก็กระแทกแรงสุดท้ายด้วยความหนักหน่วง ปล่อยให้ท่อนเนื้อพุ่งทะยานเข้าไปลึกสุดหยั่ง กระทั่งกระทบชนเข้ากับปากมดลูกของเธออีกหน ‘เสียวจนแทบบ้า! แต่ครางออกมาไม่ได้...มันโคตรจะทรมานเลย!’‘เป็นจังหวะที่เข้าได้เข้าเข็มเกินไปแล้ว! ทำนอกบ้านมันเสี่ยงมากเลยจริง ๆ !’ร่างหนาเกร็งแน่น ระเบิดความต้องการที่อัดแน่นอยู่ภายในออกมา ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างไปพร้อมกันกับเธอ ‘เสียว! ...เสียว! ... เสียว! เสียวฉิบหายเลยยย~!!’ท่อนเนื้อของเขาที่อยู่ในท้องน้อยของเธอดิ้นพล่านอย่างหนัก ทำให้เธอยิ่งเสียดเสียวและร้อนวูบวาบราวกับถูกไปเผา เขาเองก็ไม่ต่างกัน...‘อาหมวยตอดแรงเป็นบ้าเลย...นี่เธอกะจะบดโคยเราให้ขาดออกจากกันเลยรึไง!?’ร่องเนื้อของถังหูลู่ขมิบเข้าหากัน หมายจะปิดช่องว่า
七十“คิดไปเองรึเปล่า...” เพื่อนชายร่างท้วมถามพลางฉี่เสร็จพอดี เขายังคงสงสัยในสิ่งที่เพื่อนได้ยิน“เสียงเหมือนคนกำลังเอากันในห้องน้ำยังไงอย่างงั้นเลย...” ชายผมแดงพูดด้วยน้ำเสียงที่ทั้งตื่นเต้นและสงสัย หัวใจของเขาเต้นแรงราวกับกำลังจะกระเด็นออกจากอก เขาสังเกตไปรอบ ๆ และพบว่ามีเพียงห้องส้วมห้องกลางเท่านั้นที่มีคนอยู่ ด้วยความคาดหวังและความลุ้นระทึก—เขาจึงก้มลงมองช่องว่างด้านล่างประตู“เจออะไรไหม?” ชายร่างท้วมถามพลางรูดซิปกางเกงขึ้นภาพที่ชายผมแดงเห็นแทนที่จะเป็นเท้าสองคู่ กลับเป็นเท้าซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นของผู้ชายเพียงคู่เดียวกำลังยืนอยู่... เขาหายใจเฮือกเบา ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่ทั้งผิดหวังและขบขัน “ไม่...กูคงคิดไปเองแหละ...”ชายร่างท้วมพยักหน้าแล้วเดินไปล้างมือตามเพื่อน เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ทั้งขบขันและชวนคิด “คนในห้องนั้นอาจจะกำลังดูหนังโป๊อยู่ก็ได้...”คำพูดของเพื่อนทำให้ชายผมแดงหัวเราะลั่น “ฮ่ะฮ่า...ถ้าเป็นงั้นก็พอเข้าใจได้...แต่ช่างมัน...ช่างมัน...ไปหาอะไรกินกันดีกว่า...” เขากล่าวอย่างยิ้มแย้ม แม้จะไม่สามารถพิสูจน์ความจริงให้เป็นดังหวัง แต่เขาก็รู้สึกดีที่มีเพื่อนอยู่ข้าง ๆ ว
六十九อุณหภูมิร่างกายของทั้งคู่พุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ เหงื่อไคลไหลอาบร่าง กลิ่นตัวที่ฟุ้งกระจายผสานกันอย่างลงตัว เร้าอารมณ์ให้แก่กันและกันจนแทบหยุดไม่อยู่ คนหนึ่งมีกลิ่นที่ทำให้รู้สึกกระชุ่มกระชวย ในขณะที่อีกคนมีกลิ่นที่หอมละมุนน่าลิ้มลอง....บรรยากาศรอบตัวอบอ้าวและหนักหน่วง เหมือนพายุที่กำลังจะถาโถมเข้ามา ท่วงท่าของทั้งคู่ผสานกันอย่างลงตัว ราวกับการเต้นรำที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและความเร่าร้อน“ปากกล้าขึ้นเยอะเลยนะ...” หยวนหลงกระซิบด้วยน้ำเสียงทุ้มห้าวอีกครั้ง มือของเขาค่อย ๆ บีบคอเธอแรงขึ้น ทุกนิ้วมือที่จมลงไปบนเนื้อหนังเหมือนกำลังส่งผ่านความปรารถนาที่เข้มข้นและความหมั่นไส้ที่เขามีต่อเธอไปยังก้นบึ้งของจิตใจเขาต้องการทำให้เธอรู้ว่าเขาควบคุมเธอได้ทุกอย่าง แม้แต่ลมหายใจของเธอเอง...ลมหายใจของถังหูลู่เริ่มติดขัด เธอรู้สึกเหมือนอากาศรอบตัวถูกดูดออกไปทีละน้อย แต่สายตาของเธอยังคงท้าทาย ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ ‘อา...การโดนบีบคอและโดนกระแทกไปด้วยแบบนี้เนี่ย...มันโคตรที่จะฟินเลย!’ความรู้สึกสุขสมท่ามกลางความเจ็บปวดที่พรั่งพรู ทำให้ถังหูลู่รู้จักรสนิยมทางเพศของตัวเองมากยิ่งขึ้น‘ดูเหมือนว่าเราจะชอบใ
六十八เสียงสะอื้นแผ่วเบาของอาหมวยกรีดลึกเข้าไปในโสตประสาท ราวกับเปลวไฟที่โหมกระพือเชื้อเพลิงในก้นบึ้งของหัวใจ หยวนหลงพยายามระงับความรู้สึกอันเร่าร้อนที่กำลังปะทุ แต่กลับพบว่ามันยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นทุกครั้งที่ได้ยินเสียงสั่นเครือของเธอเมื่ออยู่ในโรงหนัง เสียงนั้นอาจถูกกลืนไปกับบรรยากาศรอบข้าง แต่ที่นี่… ในห้วงเวลานี้ ทุกถ้อยคำ ทุกเสียงหายใจ กลับดังชัดเจนจนแทบสะท้อนก้องอยู่ในหัว หยวนหลงรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะถูกแรงปรารถนาครอบงำ เขาเร่งเร้าตัวเอง กระชากร่างเธอเข้าหาตัวดุดันยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ !ตับ! ตับ! ตับ!เสียงเนื้อกระทบกันดังกึกก้อง หลอมรวมกับเสียงครางและลมหายใจที่ร้อนระอุ พื้นห้องเหมือนสั่นสะเทือนตามแรงอารมณ์ที่โหมกระหน่ำ“เฮีย...เฮียหลง...หนูจะ...หนูจะ...หนูจะไม่ไหวแล้ว!”เสียงของถังหูลู่แผ่วเบา ทว่ากลับเปี่ยมไปด้วยแรงดึงดูดที่ยากจะต้านทาน ไหล่ของเธอตึงแน่นจนเจ็บจากแรงดึงของเขา และแขนของเธอก็ปวดร้าว จากการที่เขาบีบแน่นและยื้อยุดอย่างรุนแรง แม้จะดูโหดร้ายแต่มันกลับเร้าใจทั้งคู่จนไม่มีใครคิดที่จะหยุด!หยวนหลงจ้องมองเธอ ดวงตาทอประกายร้อนแรงราวกับเปลวเพลิงที่พร้อมจะแผดเผาทุกสิ่ง “เสร็
六十七ณ ห้องน้ำชายใกล้โรงภาพยนตร์ภายในห้องส้วมคับแคบที่ถูกปิดล็อกเอาไว้ เสียงลมหายใจแผ่วกระเส่าเจือปนอยู่กับความเงียบสงัดที่ถูกขับเน้นด้วยเสียงฝีเท้าจากผู้คนภายนอก ราวกับโลกภายนอกกำลังดำเนินไปตามปกติ ขณะที่ภายในนี้กำลังลุกโชนด้วยไฟปรารถนาที่ควบคุมไม่อยู่กางเกงชั้นในสีชมพูอ่อนถูกทิ้งลงกับพื้น หล่นอยู่ใกล้กับฐานชักโครก เป็นหลักฐานของความเร่าร้อนที่กำลังเกิดขึ้น...ถังหูลู่กัดริมฝีปากแน่น ใบหน้าแดงซ่านดั่งกลีบดอกไม้ที่ผลิบานท่ามกลางไอแดด ความตื่นเต้นผสมความกลัวเล่นตลกกับจังหวะหัวใจของเธอ แต่น่าแปลกที่มันไม่ได้ทำให้เธอหวาดหวั่น—ตรงกันข้าม มันกลับทำให้เธอรู้สึกมีชีวิตชีวา‘ตื่นเต้นดีจัง...ครั้งก่อนในห้องลองเสื้อ...เมื่อกี้ในโรงหนัง...แล้วตอนนี้ก็เป็นในห้องน้ำชาย...อา...เรานี่มันร่านได้ใจจริง ๆ ’ เธอครุ่นคิดในใจ ราวกับกำลังค้นพบด้านที่ซ่อนเร้นของตัวเองหยวนหลงมองถังหูลู่ด้วยแววตาที่ลุกวาว ถกเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของเธอขึ้น เพื่อชื่นชมแผ่นหลังขาวเนียนแสนบอบบางนี้ที่สะท้อนเข้ากับแสงไฟสลัวจนดูราวกับต้องมนต์สะกด ‘อา...ในที่สุดเราก็ได้ลองอะไรแบบนี้...นี่มันสนุกจริง ๆ ...แถมอาหมวยก็ยังกล้ากว่าที่เรา