Nobela ni Your Sunshine

SARIWA pa rin sa isipan ni Solene ang mga katagang binitawan ni Holden kanina nung nasa sasakyan pa sila. Habang paulit-ulit iyon na nagpi-play sa utak niya ay naninindig ang balahibo niya. She can still feel his soft hands laying on her chest. Mariin siyang napapikit. Kasabay non ay ang pag-iling iling niya.Hindi ito maaari. Bakit ko ba siya iniisip? Bakit ba ako nagpapaapekto sa mga sinasabi niya? Iyon ang tumatakbo sa kanyang isipan habang nagbibihis siya. Tiningnan niya ang kanyang repleksyon sa harapan ng salamin at doon nakita niya ang sugat sa kanyang mukha at katawan. Buti na lang ay maari pang matakpan ng concealer ang sugat sa mukha niya. Ang sa katawan naman, kinakailangan na niyang magsuot ng jacket nang hindi iyon makita ng Mama niya. Sobrang tahimik ng bahay simula nang mamalagi sa hospital ang mama niya. Siya na lang ang nananatili rito at kailan man, hindi na bumalik ang Papa niya. Hindi na rin naman niya hinahangad na bumalik pa ito kung puro pasakit at paghihirap lan

Habang nasa biyahe ay tahimik ang dalawa. Kanina pa binubulabog si Solene sa isipan niya ng mga katagang binitawan sa kanya ni Holden. Hindi niya maatim na makarinig mula sa lalaking ito na malandi siya. Hindi siya ganoong klase ng babae.“Kung tungkol sa pagiging malapit ko kay Kuya Jake. Sa tingin ko, wala kang karapatan na sabihing malandi ako. Ni Mama ko ay hindi pa iyan nasasabi sa ‘kin sa tanang buhay ko.”Napakunot-noo si Holden. “And so? Sasabihin ko kung anong gusto kong sabihin. Ayaw ko na makitang may ibang lalaking associated sa ‘yo.”“Sandali nga, Mr. Holden Anderson. Baka nakakalimutan mo na maghihiwalay na tayo? Sa ‘yo pa talaga nanggaling ‘yan? Gusto mo na akong hiwalayan. Wala kang karapatan na sabihin iyan. Hintayin na lang natin ang annulment papers at hayaan mo na ako sa buhay ko.”Tila nangitim ang awra ng mukha ni Holden nang marinig ang mga katagang iyon mula sa bibig ni Solene. Bakit pakiramdam niya ay nainsulto siya sa sinabi nito? Did he just hear it right?“

“Umuwi ka na.” Malamig na utos ni Holden sa dalaga.Nanatiling nakatayo si Solene. Ni hindi niya alam paano maihakbang ang mga paa niya dahil naninigas ang mga iyon sa sakit. Buong katawan niya ay tila nananakit. Kahit hilot yata ay hindi ito makukuha.“O-Oo.” Tila walang buhay niyang sagot.Nang maihakbang niya ang kanyang mga paa ay kamuntik pa siyang matumba.“Hey! Be careful!” tila inis na may pag-aalalang wika ni Holden nang saluhin niya ito.Habang nasa bisig niya ito ay salubong lang ang kilay niya na nakatingin sa dalaga.“A-Aray. M-Masakit.” Daing ni Solene saka niya inilayo ang kanyang sarili sa binata.Puro kasi siya sugat at pasa dahil sa ginawa sa kanya ng grupo ni Isabel. Nananakit ang buo niyang katawan.“You need to go to the hospital to get treated.” Payo naman nito.Umiling-iling si Solene. “H-Hindi na. G-Gagaling rin naman ito.” Pagtatanggi pa niya.“Matigas din talaga ang ulo mo ‘no?”Wala nang nagawa pa si Holden kundi buhatin ang dalaga na parang bigas. Pinasan ni

Tila napuno ng katanungan ang isipan ni Solene dahil sa huling mga sinabi ng Dean nila bago ito tuluyang lumisan. Klarong klaro pa sa isipan niya at sariwa pa kung anong klaseng ekxpresyon ang ibinigay nito sa kanya kanina lang. Galit na galit ito na para bang may nagawa siyang isang mabigat na kasalanan. Gayong alam niya naman sa sarili niya na wala siyang kahit na anong ginagawa sa kahit na sino. Dagdagan pa ng mga studyanteng kung makatingin sa kanya ay isa siyang makasalanang tao na walang puwang sa institusyong ito.“Girl, don’t feel bad. Alam mo ba ang nalaman ko?” ani Eloise kay Solene.Kasalukuyan silang nasa cafeteria ng school at kumakain habang hindi pa nagsisimula ang susunod nilang klase. Sobrang ingay nga dito dahil halos punuan ang cafeteria.Napakunot-noo naman ng noo niya ang dalaga at napaisip kung anong nalaman ni Eloise. Wala naman itong ibang kinukwento sa kanya kundi mga nagiging boyfriend niyang paiba-iba kada buwan.“Ano iyon? May kinalaman ba ako d’yan?”“Wala

Galit na itinapon ni Holden ang pera sa harapan ni Solene. Galit na galit ito. Gulong-gulo ang dalaga kung bakit ganon na lang ito kung magalit gayong wala pa naman siyang nasasabing kahit na ano. Ang alam niya lang ay nanginginig ang tuhod niya sa kaba. Holden sure has a bad temper.“A-Anong ibig mong s-sabihin--”“Huwag mo nga akong ginagawang tanga. Nagmagandang loob na nga ako to treat you in a salon tapos gagawa ka pa doon ng eksena? You dragged my name again! I told you not to tell everyone about us!”“P-Pero, H-Holden. Hindi ko naman iyon sinasadya. S-Saka, hindi naman ako ang nagbulgar na asawa kita, e. S-Si E-Elson naman kasi iyon.” Buong tapang niyang sagot sa kabila ng takot niya.Ayaw na ni Holden na makalat pa ang pagiging mag-asawa nila dahil tutuldukan na rin naman niya iyon sooner or later.“Saka kung hindi dahil sa ginawa ni Sir Elson, I wouldn’t be saved.” Dagdag pa ni Solene.“Take that money at lumayas ka sa harap ko. I don’t want to see your face from now on.”Hin

KINALADKAD nga ng mga guards si Solene nang walang pag-aalinlangan. Wala na siyang nagawa kahit na magpaliwanag pa dahil sino ba naman siya? Ni wala nga siyang proweba. Pilit niya pa rin kasing gustong mag-stay para mahanap niya ang black card na iyon but they don’t want to let her in anymore.“S-Sandali lang talaga, please? Hahanapin ko lang ‘yung card. Malalagot talaga ako kay Holden.” Pagpapaliwanag niya pa pero tila ba walang naririnig ang mga guards na nakahawak sa kanya. Sobrang higpit pa nga ng pagkakahawak ng mga ito. Ramdam na niya ang sakit at pamumula ng kanyang braso.“P-Please. H-Hayaan niyo na lang akong hanapin—”“Miss isa mo pang pagpupumilit, makakatikim ka na.” Pagbabanta ng isang guard na sobrang lalim ng boses.Gusto niyang maiyak sa nakakatakot na boses na iyon. Wala naman siyang balat sa pwet pero bakit ang malas niya naman yata?“What are you doing?” wika ng isang lalaki mula sa malayo.Napatingin naman silang lahat rito at nagtataka pa. Nakita ni Solene ang pagb