Novels by Kayffzzz

Last day ng Intramurals at papalabas na ako ng bahay. Sumakay ako ng tricycle dahil naka mini skirt ako dahil ito ang pinasuot sa amin para mag cheer sa representative namin sa Intramurals.Walang laman ang tiyan ko papunta sa school dahil hindi ako pinakain ni Venice.Ng makarating ay agad akong dumiretso sa canteen pero nakalimutan ko ang wallet ko."Bwesit!" Maktol ko at lumabas ng canteen. Gusto ko sanang puntahan si Ted pero ang layo ng room nila. Manghihiram sana ako ng pera sa classmate ko ng makita ko si Marc na lumalamon ng burger habang sa isang kamay niya ay may bitbit na isa. Kaya lang ay nasa likod niya si Leonardo at ang iilang kaibigan nito.Psh. Magkakilala nga pala sila Marc at Leonardo.Aalis na sana ako ng bigla akong tinawag ni Marc."Amaryliss!"Bagot akong nilingon siya at pati mga kaibigan niya ay nakatingin na saakin."Ano?" Tanong ko pagkalapit at napati

First day ng intramurals at nasa court ako at nanunuod ng basketball. Kailangan kasi naming manood dahil section namin ang lalaban kontra TVL."Uy ano to?!" Napalingon ako sa sumigaw at nakitang may tumatakip sa mata ni Trina na dalawang lalaki."Buti pa si Trina may ka blind date!" Sigaw ni Issa. Sinamahan pa nila ang kaibigan papunta sa booth. Ibinalik ko nalang ang tingin ko sa court. Kung hindi lang sa attendance ay hindi ako pupunta rito eh.I'm not a loner.People are just not approaching me because I look a not approachable person and I don't want to approach them either. Of course I know how to make jokes and I know how to do crazy things but I can only do that with the right circle of friendsHalos tumakbo na ako palabas ng court ng matapos ang laro. Excited na kasi ako pumunta sa Horror booth dahil gusto kong makita kung ano ang theme nila ngayon.Dumiretso ako k

"Uy babaeng dagat!" Kinamayan ako ni Ted kaya lumapit ako sakanya.Nasa cafeteria ako ngayon para maglunch."Sinong kasama mo?""Me, myself and I" maarte kong sagot"Sabay na tayong kumain, wala kasi sina Trisha at Heather nakikipaglampungan sa jowa nila" Napayuko at naitikom ko ang aking bibig. Napansin iyon ni Ted kaya iniangat niya ang muka ko"Anyare sa muka mo Te? Malungkot ka ba dahil wala kang jowa tulad nila Heather at Trisha? Don't worry nandito ako!" Binigyan ko siya ng tipid na ngiti at binilisan ang paglalakad kasabay niya.Nakakalungkot lang kasi na sinasama niya lang ako kung wala ang mga main friends niya. Pero hindi ko naman siya masisisi."Hoy babae, tutal malungkot ka dahil wala kang jowa. May irereto ako sa'yo" napangiwi ako sa sinabi ni Ted. Nakaupo na kami ngayon at tapos ng mag order ng pagkain."Not interested" I sai

Nandito ako ngayon sa school para sa enrollment. Nasa probinsya kami nakatira pero sa private school ako nag-aaral while si Kuya ay nasa syudad at nag-aaral sa exclusive school. Dito ako pinaaral ni Venice dahil hindi daw ako pang exclusive school.Ako lang mag-isa na nag fifill-up ng form. I have friends but I have no one that I can call a bestfriend. Ted is my friend but we're not very close. I don't know why people can be with me but not for a long period of time.Napatingin ako kay Ted na kausap si Harold. Lalaking lalaki kumilos si Ted at hindi talaga mapapansin na may halo siyang pink na dugo. Napalingon siya saakin at tinignan ako ng masama na para bang pinagbabantaan ako. Napatawa nalang ako at bumalik sa pag fifill-up.I was busy sa pagfifill-up ng may dumating na sasakyanLike the other student, I was also staring at it as if may artista na nakasakay rito. Bumaba roon ang isang babae.

I opened my eyes as a wave of water hit my feet. I am in my favorite place where I can control my thoughts.I've been going here in the seaside since I was a child. This is my favorite spot where I can think peacefully. A place full of serenity and calmness.My life has been tough and full of uncertainties but the sea always gives me hope. My life has its highs and lows like the sea but it still finds a way to be beautiful.Noong bata ako ay nakita ako sa dalampasigan.May kwintas na nakasuot saakin at may pendant na singsing kung saan may nakauikit na pangalang Serene. Pero hindi ko iyon sinuot.How come my biological parents gave me a necklace and not a letter? Nakakatawa diba? But I really wished that it was a letter. A letter full of explanations why they left me. I don't want to grow full of questions but here I am compilin