Nobela ni shinxin

Samantha's POVKinusot-kusot ko ang aking mga mata dahil sa napakalakas na busina ng mga sasakyan. Umaga na pala.Nakatulog pala ako kagabi! Inalala ko kung ano bang nangyari. Nag-uusap lang kami ni Vaughn tungkol sa buhay at kung ano pang bagay. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala kami.Ngunit paggising ko ay wala na siya sa tabi ko. Saan kaya nagpunta 'yon? Baka umalis na.Baka ninakawan ako?!Dali-dali akong pumunta sa sala ngunit walang tao. Napakatahimik ng condo. So, iniwan niya ako? Wala man lang siyang thank you dahil pinatuloy ko siya dito? Kapal ng mukha.Pumasok ako sa loob ng kwarto upang tingnan kung umalis ba siya sa balcony kagabi at dito na natulog ngunit wala akong nakita kahit anino man lang."What are you doing? Are you looking for me?" tanong niya na bigla-bigla na lang sumulpot sa likod ko kaya naman nagulat ako pagkalingon.Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa.Topless siya. Tuwalya lamang ang kaniyang suot dahil katatapos niya pa lang maligo. Napalunok a

Samantha's POVTiningnan ko ang cellphone nang ito'y mag-ring. May tumatawag pala. Kinuha ko ang earpiece upang masagot ang tawag."Hell--""Bakit hindi mo sinabi sa 'kin Samantha na nasa Maynila ka pala? Edi sana nakapag-bonding tayo!" sigaw ni Kaylee sa kabilang linya kaya naman inilayo ko ang earpiece dahil mukhang mabibingi ako ng wala sa oras."Why do I need to report it to you? Hindi naman kita Nanay," sagot ko."Ay ewan! Sa condo ka ba mag-sstay? Sunduin kita diyan bukas, may ipapakilala ako sa 'yong hottie. Kya!"Ayan na naman po. Jusme."Ang harot mo! I don't have time for that Kaylee, leave me alone," ani ko. Wala na talagang nagiging bukang-bibig 'yang si Kaylee kundi puro lalaki. Dinaig niya pa ang mga matatanda sa sobrang daming naging boyfriend.Kada-buwan ata siya nagpapalit ng boyfriend eh, kasi

I'm going to be discharged today after 2 days of staying. Dorothy texted me that she arrived at Zamboanga Del Norte safely yesterday and she didn't bother to say goodbye to me before she leave.Maybe, bukas na lang ako uuwi ng Cebu because I have a lot of plan after kong ma-discharged dito.I want to enjoy the environment of Metro Manila but, province life is still the best."Get your sweet time getting well!" the nurse said as I passed by. I smiled at them as an answer.I took a deep breath when I reached the outside. It's tiring to stay at my bed, staring at plain white ceiling, thinking about what will happen the next day."Drop me at Adonis' office," I said with a deadful gaze when my driver gave me a hesitating look. I cannot go home with unsolved thoughts on my head, it's stressing.Alam kong sinabi ko na hindi ko gusto ang nadadamay sa kompaniya

Samantha's POV"I'm still improving, Dorothy. I'm not fully recovered from the operations I got," I said while gazing at her.It's been 5 years but still, hindi pa rin bumabalik ang katawan ko sa normal. I didn't know I have a weak immune system, but I'm happy with my current situation. Less stress, just chillin'."Even if you recovered, you're not still good as I am," she said with a smirk on her lips. Nangaasar ba siya?I immediately kick her stomach upang mapahiga siya sa damuhan ngunit hindi iyon nangyari. Napausog lamang siya ng kaunti at tsaka hinila ang aking braso at iniikot ako na para kaming nagsasayaw at inihiga sa lapag."See? You still need more practice, Samantha." Bulong niya sa 'kin. Fine."Okay, I accepted it. No one can beat you. You are the best soldier of all time! Kainis."I walked towards my Nanny para hu

Ellie's POV"Ellie anak, 'wag kang maging malungkot ha? mag-enjoy ka lang doon sa pupuntahan niyo masaya doon. Huwag mo nang isipin si Papa, ayos lang ako dito," aniya.Bakit ganito ang kapalaran ko? Wala ba akong karapatan na maging masaya?Lumaki ako sa mundong hindi nakikilala ang aking ina at ngayon naman ay kinuha nila ng aking ama.Bakit napaka-unfair?"Hindi ako magiging masaya Papa kapag wala ka," sabi ko habang umiiyak.Wala nang natitira sa 'kin, tanging mga kaibigan ko na lamang. Paano ako magiging masaya?"Hindi naman ako mawawala anak, andyan ako palagi sa puso mo."Hindi ako makapaniwala sa nangyari. Kailangan ko ng hustisya.Pinapangako ko na magbabayad ang taong gumawa no'n kay Papa."PAPA!" sigaw ko habang unti-unti na siyang nilalamon ng kadiliman.&nb

Ellie's POVNandito na kami sa loob ng bahay ni papa. Napakabigat ng aura ng paligid. Wala ni isa sa amin ang nagtangkang magsalita.Naguguluhan pa kasi talaga ako, anong ginagawa doon ni Papa? Bakit kasama niya 'yong Tito ni Soleil? Bakit Nandoon 'yong Lola ni Harro? Bakit? Bakit?Akala ko ba birthday ang pinuntahan ni papa.Akala ko, nasa bahay sila ni Casey.Akala ko lang pala.Hindi ko na nakayanan pa kaya't ako na lang ang nagsalita."Pa? Gusto ko lang maliwanagan. Bakit madami kang tinatago sa 'kin Pa? Nahihirapan ako sa araw-araw kasi marami akong bagay na hindi alam sa sarili ko."Hindi ko malaman ang dahilan kung bakit niya itinatago ang tunay kong pagkatao.Hindi ko maintindihan kung bakit maraming siyang nililihim."Sasabihin ko naman sa 'yo ang totoo, k

Ellie's POV"Comeback to school. ASAP."Pagkatapos sabihin iyon ni Soleil ay pinutol niya na ang tawag. Nakakainis lang ha, kung gusto nilang gumala sana kanina pa nila sinabi hindi 'yong pinapagod nila ako.Magkakasama naman kami kanina pero wala silang sinabi.Si Casey din hindi ako sinabay sa sasakyan niya. Kagigil.Umuwi muna ako sa bahay bago bumalik sa school para sana magpaalam kay Papa kaso walang tao, tanging isang sticky note lamang ang nakita ko sa lamesa."Nak, birthday ng kumpare ko ngayon. Iinom lang ako nang kaunti anak uuwi agad ako. Ingat ka," basa ko. Ayon lamang ang laman ng sticky note. Ibinalik ko na ito sa lamesa at inilapag ang bag ko.Daddy ata ni Casey 'yong tinutukoy niya.Mga magulang kasi namin ay magkakaibigan din. Nakakatuwa nga kasi kapag may birthday ay kumpleto kaming lahat