Novels by JIeC

ความรู้สึกหนักอึ้งไปทั่วร่างกายทำให้เสียนเปารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาจากฝัน แสงแดดในยามเช้าลอดผ่านม่านกระโจมเข้ามากระทบเรือนร่างที่เปลือยเปล่าเต็มไปด้วยรอยบอบช้ำ ความเจ็บแสบที่บริเวณช่วงล่างทำให้ใบหน้างดงามบิดเหยเก พอร่างบางก้มลงมองเบื้องล่างของตนเองก็ถึงกับตกใจ อยากจะกรีดร้องจนเสียสติได้เสียให้ได้เจ้าบ้าพวกนี้ ไม่คิดจะถนอมกันบ้างหรือไง! กำปั้นเล็กทุบลงบนฟูกนอน ในแววตาเต็มไปด้วยความคับข้องขุ่นหมองใจ แม้ว่าเมื่อคืนนางจะสูบพลังชีวิตของพวกนั้นมาได้เยอะ แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าพวกนั้นเป็นพวกไม่รู้จักอิ่ม กินแล้วกินอีกเสียจนนางแทบขยับไม่ได้ อีกอย่างนางก็ไม่กล้าจะดูดพลังชีวิตเจ้าพวกนั้นจนถึงตาย หากความแตกมีหวังโดนจับเผาทั้งเป็นแน่ ไม่คุ้ม!...ไม่คุ้มเลยที่ต้องมาเจ็บตัวเช่นนี้!ในขณะที่หญิงสาวสบถออกไปอย่างหัวเสีย ก็พลางสำรวจรอยช้ำตามเนื้อตัวอย่างขุ่นเคือง ถึงนางจะสามารถโคจรพลังเพื่อรักษาร่องรอยฟกช้ำตามตัวบางส่วนให้หายดี แต่ความเจ็บปวดจากศึกเมื่อคืนยังคงหลงเหลือทิ้งไว้อยู่ทุกส่วน เสียนเปากัดฟันพลางพยายามลุกจากเตียงอย่างทุลักทุเล ความเจ็บแสบบริเวณช่วงล่างยิ่งทวีความรุนแรงยามที่สองเท้าท

เมื่อมาถึงกระโจมที่พักแรมกลางป่าของกลุ่มชายฉกรรจ์ หญิงสาวก็รีบกระโดดลงจากรถม้าก่อนจะกวาดสายตามองสำรวจโดยรอบอย่างสนอกสนใจ ที่นี่เหมือนจะเป็นค่ายอะไรสักอย่าง คนที่อยู่ที่นี่ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ชาย สตรีที่เห็นกลับมีอยู่เพียงน้อยนิดเมื่อมีหญิงสาวปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางกลุ่มชายฉกรรจ์ทั้งหลาย นางก็ตกเป็นจุดสนใจไปในที่สุด หน้าตางดงามของนางสร้างเสียงฮือฮาจนดังกระหึ่ม ดรุณีน้อยเห็นเช่นนั้นจึงแสร้งทำท่าทีเป็นหวาดกลัว แล้วก้าวไปหลบอยู่หลังชายหนุ่มที่เพิ่งกระโดดลงจากที่คุมบังเหียน นางใช้มือจับแขนเสื้อของหวังเหว่ยแน่นก่อนจะมองเขาด้วยสายตาน่าสงสารดูสิ้ว่าเจ้าจะไม่หลงข้าได้อย่างไร...หวังเหว่ยเหลือบมองคนที่ใช้มือเกาะแขนเสื้อของตน ก่อนจะรีบสะบัดออกราวกับว่านางเป็นตัวนำโชคร้าย เสียงทุ้มต่ำเอ่ยอย่างไม่ค่อยดังนักแต่เสียนเปาที่อยู่ใกล้ ๆ กลับได้ยินชัด "อย่ามาจับข้า เจ้าชอบมิใช่หรือไง"เสียนเปายังคงแสร้งทำท่าทีใสซื่อไม่เข้าใจ "ท่านพูดอะไรเจ้าคะ"หวังเหว่ยคร้านจะพูดให้มากความกับสตรีนางนี้ จึงเลือกที่จะเดินเข้าไปในกระโจมของตนโดยไม่สนใจนางอีก ลับหลังเขาจึงไม่เห็นว่าแววตาของดรุณียามที่มองตนเดินหายเข้าไปในกระโจมน

เจ็ดดินแดนแปดคาบสมุทรช่างกว้างใหญ่สำหรับการเดินทางของปีศาจตนน้อยตนหนึ่ง แม้นางจะอาศัยบุรุษมากตัณหาพวกนั้นเพื่อเสริมสร้างตบะ แต่เนื่องจากเพิ่งได้ร่างมนุษย์มา พลังที่เคยมีจึงลดลงไปมากโข ร่างกายของนางตอนนี้อ่อนแอเสียจนเทียบได้กับมนุษย์เพียงผู้หนึ่ง ไม่สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้เฉกเช่นปีศาจที่มีตบะแกร่งกล้า ด้วยเหตุนี้หญิงสาวจึงได้ใช้เงินที่ขโมยมาจากจอมยุทธ์คนเมื่อวานเพื่อจ้างรถม้าเดินทางไปหั่งโจว ได้ยินมาจากพี่สาวปีศาจคนหนึ่งบอกว่าที่นั่นเป็นเมืองใหญ่ซึ่งถือเป็นแหล่งชุกชุมของปีศาจหลายเผ่า ที่แห่งนั้นมีมนุษย์กับปีศาจจะอยู่ปะปนกันจนแทบแยกไม่ออก แต่เรื่องพวกนี้คงมีแค่ปีศาจเท่านั้นที่รับรู้ เพราะหากมนุษย์รู้เรื่องเหล่านี้เข้าปีศาจคงไม่อาจอยู่อย่างสงบได้หั่งโจวเป็นสถานที่เหมาะสำหรับปีศาจที่ไม่มีที่ไปเช่นนาง เสียนเปาเคยใฝ่ฝันอยากจะหาใครสักคนเพื่อมาบำเพ็ญคู่และอาศัยอยู่ด้วยกันไปจนแก่ ถึงจะรู้ว่าความเป็นจริงแล้วคนที่ทนไอปีศาจได้นั้นจะมีน้อยนัก แต่นางก็ยังหวังว่าในชาตินี้นางจะได้เจอคนผู้นั้นที่นางใฝ่ฝัน ว่ากันว่าหากเป็นคู่บำเพ็ญที่เหมาะสมชีวิตของทั้งคู่อาจยืนยาวไปเป็นหมื่นปีแม้จะได้ยินมาจากปีศา

ยุทธภพกว้างใหญ่ มีผู้คนมากมายต่างใฝ่หาความเป็นนิรันดร์ หนึ่งในนั้นมีปีศาจน้อยรูปร่างอรชร นางคิดจะใช้ใบหน้างดงามเพื่อหลอกล่อบุรุษ ชีวิตของมนุษย์ก็เพียงแค่เอาไว้ใช้สั่งสมตบะของปีศาจณ ป่าที่อยู่ลึกสุดของแผ่นดินใหญ่ มีกระแสธาราไหลผ่านจากป่าหนึ่งไปสู่อีกป่า เสียงสายน้ำสาดกระเซ็นดังสะท้อนไปพร้อมกับเสียงไหวของกิ่งไม้ สตรีนางหนึ่งกำลังเปลือยกายลงแช่น้ำในลำธารใส ปากก็พลางฮัมเพลงอย่างสบายอกสบายใจราวกับมีนางคนเดียวอยู่ในป่าแห่งนี้ น้ำเสียงไพเราะดังกังวานไปทั่วจนแว่วเข้าสู่โสตประสาทของผู้มาใหม่ ชายหนุ่มรูปงามผู้หนึ่งได้ยินของนางก็ราวกับต้องมนต์สะกด เขาเยื่อย่างตามเสียงของดรุณีน้อยเข้าไปใกล้ลำธาร ทันทีที่เขาสบเข้ากับเรือนร่างเปลือยเปล่าของเจ้าของเสียงหวาน ผิวขาวกระจ่างยามถูกแสงจันทร์กระทบชวนให้นึกหลงใหล เต้าอวบอิ่มทั้งสองใหญ่เกินขนาดรูปร่างที่เล็กของนางไปมากมาย ยอดปทุมถันสีสดชวนให้อยากลิ้มชิมรสดูสักครั้งฉับพลันฝีเท้าของชายหนุ่มก็เผลอเหยียบกิ่งไม้แห้งจนเกิดเสียงดัง ทำให้ดรุณีที่กำลังอาบน้ำอยู่ในลำธารได้ยินเข้าจึงตกใจ นางหันไปตามเสียง จึงเห็นว่ามีบุรุษแปลกหน้ายืนมองตนอาบน้ำอยู่ด้วยแววตาหลงใหล ดวงห