แก้แค้น

เมื่อเพื่อนสนิทกับแฟนคนแรกมีอะไรกัน ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนของยีนส์และเพื่อนคนนั้นต้องจบลงไป อยู่ ๆ วันหนึ่งมีผู้หญิงคนหนึ่งโผล่เข้ามาในชีวิตเขา ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจเธอ เพราะเข็ดหลาบกับความรักในอดีต จนกระทั่งเห็นผู้หญิงคนนั้นรู้จักกับอดีตเพื่อนสนิท แต่ใครจะคิดว่าผู้หญิงคนนั้นคือน้องสาวของเพื่อนที่เคยทำร้ายเขา แผนการร้ายเพื่อต้องการให้มันเจ็บปวดเหมือนที่เขาเคยเจอจึงเริ่มขึ้น “มึงบอกกูที ว่ามึงรักมึงชอบน้องกูบ้างไหม หรือมึงแค่ต้องการแก้แค้นกูอย่างเดียว” “กูจะรักน้องสาวของคนที่หักหลังกูได้ยังไง” *เรื่องนี้เป็นรุ่นลูกเซตวิศวะร้ายนะคะ เป็นลูกสาวของเพลิง&ปิ่นมุก จากเรื่องวิศวะร้อนรัก

“พะ…พี่จันทร์” “น้องช้างต้องการไหม?” “ต้องการครับ ผมอยากให้พี่จับตรงนั้นของผม มุดเข้าตัวพี่” จันทร์ฉายเปิดลิ้นชัก หยิบถุงยางไซส์ใหญ่สุดมาฉีก แล้วสวมเกราะป้องกันให้กับเจ้าส่วนนั้น “พี่จะขย่มน้องช้างให้หนักเลย” เธอจ่อแก่นกายใหญ่ที่ช่องทางรัก จากนั้นก็นั่งลงให้แก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามา “จัดมาเลยครับ” “อ๊า มันใหญ่จังเลยน้องช้าง” จันทร์ฉายกัดปากตัวเอง พยายามนั่งลง แต่แก่นกายขนาดใหญ่ของคนที่นอนบนเตียง มันช่างใหญ่ยาวหลือเกิน มันเข้าไปได้นิดเดียวจันทร์ฉายก็ต้องหยุดเพราะร่างเล็กสั่นเกร็งอึดอัดปนเสียดเสียว “พี่จันทร์ครับ ตรงนั้นพี่จันทร์รัดผมแน่นมากเลย ผมเสียว…อา”

ในวันเกิดของข้า สามีของข้ากรีดผ่าอกและเอาจินตานของข้าไป เพื่อช่วยชีวิตคนรักสมัยเด็กของเขา เขาโอบข้าไว้ในอ้อมแขนอย่างอ่อนโยน ใช้มีดโค้งกรีดผ่าเปิดหน้าอกของข้า “ชิงอู๋ ขอแค่ได้กินจินตานของเจ้า โรคเก่าของชิงเหยาก็จะรักษาหาย ข้าจะได้อยู่เคียงข้างเจ้าตลอดไป” เขาไม่สนใจเสียงร้องอันโศกเศร้าทุกข์ตรมของข้า คว้านจินตานพร้อมกับกระดูกและเส้นเอ็นของข้าออกมา ข้าใช้แรงเฮือกสุดท้ายจับแขนเสื้อของเขาเอาไว้ ขอร้องอย่างน่าสงสารว่า “ถ้าไม่มีจินตานเม็ดนี้ ข้าจะต้องตายนะ....” เขาจรดจูบบนหน้าผากของข้า กล่าวปลอบเสียงแผ่วเบา “อย่าพูดจาเหลวไหล เผ่าหงส์เพลิงของพวกเจ้ามีจินตานสองเม็ด ขาดไปเม็ดเดียวไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร” เขาประคองจินตานของข้าเอาไว้ แล้วรีบร้อนจากไป แต่เขาไม่รู้หรอกว่า จินตานเม็ดแรกของข้า ถูกเอาไปช่วยชีวิตเขาตั้งแต่เมื่อหมื่นปีก่อนแล้ว สิ่งที่เขาช่วงชิงไป เป็นจินตานเม็ดสุดท้ายของข้าแล้ว ข้ากำลังจะตาย

นลิน-ลินดา คนหนึ่งคือลูกสาวเศษรฐีตระกูลใหญ่ อีกคนเป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาทั่วไป ทว่าวิญญาณแค้นของนลินกลับผูกติดกับลินดาแนบสนิทแน่น "ช่วยฉันแก้แค้นสามีของฉัน แล้วเธอจะได้ครอบครองทุกสิ่งที่ฉันเคยมี ลินดา"

ซูเซียว โกรธแค้นที่มองคนผิด ทำให้ลูกในครรภ์ไม่มีโอกาสลืมตาดูโลก ทั้งหมดเป็นเพราะหญิงชั่วชายโฉดคู่นั้น หากแต่สวรรค์กลับเมตตาให้นางได้ย้อนเวลากลับมาทวงแค้น ชาติภพนี้นางขอเป็นสตรีร้ายกาจ

“ขอโทษนะป้า ฉันได้ยินป้าพูดถึงเถาวัลย์...เถาวัลย์อะไรเหรอ??” “อ๋อ เถาวัลย์รัญจวนน่ะค่ะ” ป้าพะยอมหันมองรอบกายเหมือนกลัวจะมีใครได้ยินเข้า เหมือนเรื่องที่แกกำลังจะพูด เป็นสิ่งต้องห้าม “มันเป็นของหายากค่ะคุณม่าน มีแค่ในหุบเขารัญจวนกลางป่าลึก ผลของมันมีฤทธิ์เดชช่วยให้เครื่องเพศสตรีเปล่งปลั่งเหมือนสาวบริสุทธิ์ ถ้าสตรีคนใดได้ใช้เถาวัลย์รัญจวนสักครั้ง เครื่องเพศจะฟิตเปรี๊ยะไปเป็นสิบปี หากชายใดได้เสพสังวาสด้วยก็จะติดอกติดใจ ไม่มีทางลืมรสลืมกลิ่นได้เลย”

“กูไม่ได้จะเอาเพราะชอบ แต่เป็นเพราะเธอคือลูกสาวของผู้ชายคนนั้นต่างหาก!” ความผิดเดียวที่เธอมีก็คือเกิดมาเป็นลูกสาวสุดที่รักของคนที่ทำให้พ่อเขาต้องตาย!

ฉันจะทรมานเธอ..จนกว่าเธอจะตาย!! “กลัวเหรอ” เขาหัวเราะหึๆ เหมือนโรคจิตไม่มีผิด “บอส!” “ในเมื่อเธอกล้าเข้ามาหลอกฉัน กล้าหักหลังฉัน เธอก็ต้องกล้ารับผลที่เธอก่อไว้สิเอลิกา!!!” “หลอก??? เอมไปหลอกอะไรบอส???” “หยุดแถซะที” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยือบ แต่สายตาร้อนดั่งไฟที่สามารถเผาไหม้ทุกอย่างตรงหน้าได้ภายในพริบตาเดียว “เธอมันก็แค่ลูกสาวของนังงูพิษ คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอกับแม่ของเธอกำลังจะทำอะไร นังพวกต่ำตมโลภมาก!!!”

อรวิภา...เคยติดใจความหอมหวานจากแฟนสาวหล่อจนคิดว่านั่นล่ะ คือความสุขของชีวิต กระทั่งได้ลองอะไรใหม่ๆ ความคิดของเธอก็เปลี่ยนไป

ชาติที่แล้วถูกสามีและอนุทำให้ต้องสิ้นใจอย่างทรมาน เกิดใหม่ชาตินี้จะไม่ยอมให้ถูกใครรังแก โอกาสที่ได้เกิดในร่างใหม่นี้จะขอเป็นคนใหม่ที่เข้มแข็ง ทวงคืนความยุติธรรมจากบุรุษโฉดชั่ว