เพลย์บอย

(แดเนียล ร็อฟเวลล์) เพื่อนรักของแพททริกสัน แอบหลงรักเด็กในอุปการะของผู้เป็นยาย พอรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะถูกทาบทามดูตัว ก็รีบเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาจัดฉากรัก 18+ เพื่อให้ผู้เป็นยายล้มเลิกการดูตัว เรื่องราวจะดราและฮาขนาดไหน ฝากติดตามต่อได้ใน อ้อมกอดเล่ห์จอมมาร

แต่งงานมาก็ตั้งปีกว่าแล้ว ยังไม่มีวี่แววว่าจะท้องอีกเหรอ ..

มีนา สาวไทยที่อกหักช้ำรักและ แม็กเซ็น มิลเลอร์ ประธานบริษัทรื้อซากเรือยักษ์ใหญ่ อย่างไพรเมอร์ รีคอน ชิป ซึ่งได้มารู้จักกับเธอจากความบังเอิญ ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับผู้ชายแปลกหน้า อาจผ่านพ้นไปจากชีวิตของมีนา ถ้าหากว่า เขา ไม่ใช่เจ้านายคนใหม่ของเธอ และไม่ใช่พี่ชายของแฟนเก่าที่เคยตัดความสัมพันธ์ ต้นเหตุของความอัปยศในคืนนั้นที่เธอกินเหล้า จนเมามายแทบไม่ได้สติ

MY SISTER "แต่ก้อนะ...นายเป็นเกย์ คงไม่รู้หรอก" "เหอะ!!!...แค่ครั้งเดียว ช้านไม่นับ" นีรดา สุระเวช... หนูดา อายุ 26 ปี Planner บริษัท Y สวย เก่ง ฉลาด ภายนอกเข้มแข็ง แต่ข้างในอ่อนแอ่มาก ไม่ยอมคน รักความยุติธรรมเป็นที่สุด "เหอะ!!! จะลองป่ะหล่ะ" "ใครบอกครั้งเดียว...ทั้งคืนต่างหาก" ปฐพี เดชาพิพักษ์...ดิน อายุ 22 ปี เรียนวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ที่มหาลัย A ปี 4 หล่อ ดุ เถือน รักอิสระ ชอบความเป็นส่วนตัว ไม่ชอบผูกมัด และดูเหมือนไม่ชอบผู้หญิง แต่เขาแค่รำคาญนิสัยผู้หญิงต่างหาก

........เขาต้องการมีลูกแต่ไม่ต้องการมีครอบครัว....... การมีภรรยาเป็นเรื่องเลวร้ายสำหรับเขา ความรักนำมาแต่ความทุกข์ และไม่เคยทำให้ใครได้รู้จักความสุขที่แท้จริง ภาคินถูกมารดาใส่ความคิดนี้มาตั้งแต่วัยเยาว์ เพราะพ่อของเขาทิ้งครอบครัวไปแต่งงานใหม่ทำให้แม่ต้องสู้ทนเลี้ยงเขามาด้วยความลำบาก ..........แต่….... วันนี้มารดาของเขากับยื่นคำขาดต้องการทายาทสืบสกุลด้วยอาการป่วยของผกาทำให้เธอตัดสินใจให้ลูกชายเร่งผลิตทายาทให้ได้ก่อนที่เธอจะจากโลกนี้ไป ......แล้ว...... ขนมผิงสาวน้อยตกงานเธอไม่มีทางเลือกเท่าไหร่เพราะพ่อของเธอกำลังป่วยหนักต้องการใช้เงินในการรักษาเธอจึงยอมเซ็นสัญญาทั้งที่มันสุดแสนจะเจ็บปวดหัวใจ ***เป็นแม่ของลูกให้เขาที่ไม่ใช่ภรรยาและไม่มีสิทธิ์เป็นกระทั่งคนรัก*** รักหวาน ๆ โรแมนติกกับบรรยากาศของสะปันฝากติดตามกันด้วยนะคะ

ใครๆ ก็บอกว่าเขาเจ้าเล่ห์ร้ายกาจ เจ้าคิดเจ้าแค้น และชอบเอาชนะ มีผู้หญิงมากมายอยากกำราบเขาแต่ทำไม่สำเร็จ เธอเองก็เกลียดคนแบบนี้เข้าไส้ แต่ทำไมยิ่งหนีถึงยิ่งเจอเล่า

ไม่ชอบเด็ก แต่เผลอไปมีความสัมพันธ์กับรุ่นน้องร่วมคณะ แต่ทำไงได้ก็ในเมื่อทำไปแล้ว แถมยังติดใจจนไปไหนไม่รอด จึงแสร้งหน้าด้านยื่นสถานะของเล่น เบื่อหรือเหงาเมื่อไหร่ค่อยมาเจอกัน...แต่ใครจะไปคิดว่าเด็กมันจะบ้าพอๆกันตอบ ตกลง วะ! แบบนี้ก็หวาน...สิครับ!!

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ ………. นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนา ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง *เราเตือนท่านแล้ว

"ฉันไม่ต้องการเด็กเพิ่ม ที่มีอยู่ก็เพียงพอแล้ว..." พรึ่บ! ชุดเกาะอกสีดำที่เคยอยู่บนตัวร่วงลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินคำปฏิเสธ ในตอนนี้บนกายขาวผ่องเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวจิ๋ว และสติกเกอร์ปิดเม็ดบัวสีหวานเท่านั้น "ไม่ต้องการจริงๆ หรือคะเสี่ย?" "แก้ผ้าให้ดูขนาดนี้ จะให้ฉันตอบว่าอะไรล่ะ?" พิธานขยับกายเล็กน้อยเพื่อระบายความอึดอัดจากส่วนกลางลำตัวที่เริ่มขยับขยาย "มาสิ... ลองทำให้ฉันพอใจดู เผื่อว่าฉันจะเปลี่ยนใจ รับเลี้ยงเธออีกคน"

คำก็แก่ สองคำก็คุณอา ตอกย้ำกันเข้าไป เอาวะ! ถ้าเป็นโคแก่แล้วได้กินเนื้อหวานๆ ละก็ ไม่ว่าจะเรียกอะไรก็ยอมทั้งนั้น เพราะสักวันเขาจะทำให้เธอเรียกเขาว่า "ที่รัก" ให้ได้