สวย

พราะความผิดพลาด 'สุพิชญา' จึงต้องกลายเป็นคู่นอนชั่วคราวให้เขา หญิงสาวจึงต้องหาทาเอาตัวรอดแต่เธอก็ไม่อาจรอดพ้นเงื้อมมือมาเฟียหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์และหื่นสุดๆ ในค่ำคืนนั้นไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขา 'รู้ความลับ' ของเธอบนเตียง ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปตลอดกาล

“นี่พีชไม่ใช่ซัมเมอร์ พี่แค้นอะไรพี่ไปก็ไปทำกับซัมเมอร์ อย่ามาทำกับพีชแบบนี้” ไม่ทันที่ปากเรียวบางจะพูดอะไรมากกว่านี้ ปากหนาได้รูปก็ประกบทาบลงมา จนแนบสนิท หญิงสาวได้แต่ส่งเสียงขัดขืนอยู่ในลำคอ ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งเขาไปอยู่ในพันธนาการของเขาเท่านั้น น้ำจากฝักบัวถูกเปิดไหลผ่านตัวเธอ เหมือนสายน้ำนี้จะสามารถชะล้างความรู้สึกผิดออกจาหัวใจของหญิงสาว ที่ตอนนี้ไม่ได้บอบบางแค่ร่างกาย แต่มันบอบบางไปถึงจิตใจ เธอมีอะไรกับแฟนเพื่อน มันคงเป็นตราบาปในชีวิตเธอไปอีกนานแสนนาน เมื่อหัวถึงหมอน ร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกย่ำยี หัวใจที่ร้องไห้จนเหนื่อยล้า หญิงสาวนอนหลับสนิท ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่เป็นร้อยสาย “พีช พี่กวินบอกเลิกเรา” หญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง ไม่แน่ใจว่าเสียงที่เธอได้ยินเป็นความฝันหรือความจริง เธอค่อยๆลืมตา ภาพแรกที่เห็นคือเพื่อนของเธอนั่งอยู่ข้างๆ ใบหน้าอาบไปด้วยน้ำตา

ในวันที่ใครบางคนกำลังจะจากไป ถึงได้เห็นว่า 'เธอ' เป็นแสงสุดท้ายที่ทำให้ สุริยะ อย่างเขาฟื้นคืน โปรย คนรักของสุริยะเสียชีวิต ทำให้เขาจมดิ่งอยู่ในความมืด เขาคิดว่าชาตินี้คงรักใครไม่ได้อีกแล้ว ชีวิตเขามีเพื่อพริมพลอยเท่านั้น จนกระทั่งดาเนีย ผู้หญิงที่อายุห่างกับเขาเกือบสิบปี ก้าวเข้ามาทำให้ใจด้านชาเกิดความว้าวุ่น แต่เขาก็เอาปฎิเสธเธอ ทำร้ายจิตใจสารพัด กว่าจะรู้ตัวว่าหัวใจกำลังกลับมาเต้นไม่เป็นส่ำ เธอก็กำลังจะโบยบินจากเขาไปไกลถึงนิวยอร์ก และเขาแม่งก็โคตรบ้าที่รู้สึกตัวช้าเกินไป ไม่เป็นไร เฮียจะรอเนียตรงนี้ รอวันที่เนียให้อภัยและเป็นผู้หญิงของเฮียเท่านั้น แซ็ค สุริยะ อัครภูรินทร์ ผู้ก่อตั้ง ร้านหนังสือเซฟเฟอะ 6 และถูกขนานนามจากเหล่าลูกค้าว่า "บรรณาธิการมาเฟีย" เขาโหดเหี้ยม เย็นชา ปากร้าย ไร้รัก แต่เมื่อรักแล้ว กลับเร่าร้อนดุจสุริยะที่พร้อมแผดเผาทุกสิ่ง ดาเนีย ปรมะเมคินทร์ จบแฟชั่นดีไซน์ตั้งแต่อายุน้อย หัวไว สดใสร่าเริง เข้มแข็ง สู้คน ไปสมัครงานเลขา เพื่อคว้าหัวใจแซ็ค แต่หัวใจก็โดนเล่นจนสะบักสะบอม วันหนึ่งจึงยอมก้าวเดินออกมา และจากสุริยะไปถึงสามปี

“เพลิงรักพญามาร” เรื่องราวของความรักหนุ่มสาวระหว่างนางเอก สาวฐานะยากจน “มณีรัชดา” ที่ศรัทธาต่อความรัก ใจแข็ง ทระนง หยิ่งในเกียรติ กับ พระเอก “จอมภู” หรือวิภัส ที่แทรกเข้ามาเป็นมือที่สาม ของน้องชาย เพราะเห็นว่าเธอไม่คู่ควรกับน้องชาย ซึ่งคิดว่าหวังจะปอกลอก ความรักของเขาที่นำมาหาเธอจึงเป็นเหมือนสีพร่างพรายแพรวแต่ลวดลายนั้นคือสีเพลิงของมาร เมื่อรู้ว่าถูกหลอก มณีรัชดาจะเอาคืนอย่างไร เรื่องราวจะเป็นเช่นไร ขอโปรดติดตาม หากผิดตกบกพร่องส่วนใด ผู้เขียนขออภัยมาณ ที่นี้ด้วยครับ

ราตรีดาวคือผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ต้องแบกรับภาระมากมาย ดาวฤกษ์คือคุณหมอที่เต็มไปด้วยอุดมการณ์ ทว่าหากต้องทำตามอุดุมการร์ก็ต้องทำตามคำสั่งของมารดาเสียก่อนนั่นคือต้องพาเมียที่แม่หาให้ไปด้วย คนที่ใช่ เวลาที่ใช่ สถานการณที่ใช่ เมื่อทุกอย่างมีแต่คำว่าใช่ก็จงพร้อมที่จะก้าวไปพร้อมกับความรู้สึกของหัวใจ แม้เส้นทางข้างหน้าจะเจ็บปวดหรือหอมหวานก็จงยอมรับ เพราะนั่นคือความรัก

(เจคอป ) น้องเล็กของตระกูลโรคาซานเดอร์ ตัวป่วนประจำกลุ่ม R&R แอบหลงรักนักศึกษาสาวตั้งแต่ปีหนึ่ง จนกระทั่งเธอเรียนจบ ก็เดินหน้าจีบ แต่กลับถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเกย์ เรื่องราวจะว้าวุ่นขนาดไหน ติดตามต่อได้ใน อ้อมกอดเทพบุตรมาร

เมื่อสาวจากยุค 2020 ได้หลุดเขาไปในหนังสือนิยายที่ตัวเองชอบอ่าน อ่านไปลุ้นไป ลุ้นจนตัวเองหลุดเข้าไปเป็นนางเอกในนิยายเรื่องนั้น! ซึ่งไม่ใช่นางเอกจริง ๆ ของเรื่อง เพราะนางเอกตัวจริงคือนางร้ายของเรื่องนี้

สำหรับปรัชญาแล้ว ผู้หญิงที่จะมาเป็นแม่ของลูกเขานั้นไม่ต้องสวยมากก็ได้ แต่จะต้องเป็นคนเรียบร้อย น่ารัก ไม่เอาแต่ใจ ไม่ขี้โวยวาย ไม่ดื่มเหล้า เป็นแม่บ้านแม่เรือนและรู้จักประหยัดอดออม แต่เหตุไฉนเขาจึงต้องมาเจอกับนภาธรที่มีคุณสมบัติทุกอย่างขัดกับสเปกของเขาอย่างที่สุด เธอสวยมากแต่นิสัยไม่น่ารัก ไม่เรียบร้อย เอาแต่ใจ ขี้โวยวาย ทำอาหารไม่เป็น บ้าแบรนด์เนม แถมยังเมาและอ้วกใส่เขาอีก ถ้าใครได้ไปเป็นแฟนคงซวยชะมัด ปากก็บอกว่าเขาจะไม่มีวันยอมรับผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนอย่างเด็ดขาด แต่เมื่อต้องอยู่ใกล้ชิดกัน ทำไมเขาถึงได้ใจอ่อนให้กับเธออยู่ร่ำไป

"อาชา" ประธานจอมเจ้าเล่ห์ ส่วน "พอใจ" เป็นผู้ช่วยเลขาจอมพยศ ****** “จะหนีไปไหน” อาชารีบจอดรถดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมาถามพร้อมกระชากดึงกระเป๋าเดินทางในมือเธอมาถือไว้ทันที “กลับบ้าน” พอใจตอบสั้นๆ แล้วยื่นมือไปหมายจะแย่งกระเป๋าเดินทางตัวเองกลับมา “งั้นก็ไปด้วยกัน บ้านเธอคือบ้านฉันเท่านั้นทูนหัว บอกแล้วไงว่าเธอเป็นเมียฉันพอใจ” พูดจบก็กระชากดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกแกร่งตัวเองแล้วก็ปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางมารั้งท้ายทอยเธอให้แหงนเงยขึ้นแล้วบดกระแทกจูบปากอวบอิ่มแสนหวานของคนดื้อทันที “อ่ะ อื้อ” มือเล็กทุบตีอกแกร่งคนตัวโตพร้อมกับพยายามบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ยากเหลือเกินเมื่อแรงเขาเยอะกว่า “อ่า เห็นไหมเธอคือของฉันพอใจ ไปกับฉัน” อาชาถอนจูบออกมาเอ่ยย้ำให้คนดื้อจำใส่ใจว่าเขาคือใครและหล่อนคือใครก่อนจะดึงลากเดินเธอไปทางฝั่งนั่งข้างคนขับแล้วเปิดประตูยัดเธอเข้าไปและเปิดประตูหลังโยนกระเป๋าเดินทางเธอตามไปด้วย “อย่าคิดแม้แต่จะหนี ฉันรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหนฉันตามถึงที่แน่” เขาขู่หล่อนเมื่อเห็นว่าเธอทำท่าจะเปิดประตูรถหนี และมันได้ผล

วันละสามเวลามากกว่าอาหาร เห็นจะเป็น สุรา สุรา สุรา... ท่านอามัวแต่ร่ำสุรา เมื่อใดจะร่ำนารีบ้างเล่า