รวย

คนรักที่จากไปอย่างไร้เหตุผล กลับมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้งในรอบ 5 ปี เขาจะทำอย่างไร “ทุกครั้งทำไมต้องมีผมที่เจ็บอยู่คนเดียว คุณเลือกจะใจร้ายกับผมก่อนก็อย่าหาว่าผมเป็นคนเลวก็แล้วกัน!!” เธอ และ เขา .....เคยรักกันมาก่อน "ทั้งสอง" เคยสัญญาว่าจะแต่งงานกันหลังจากที่เขาได้รับตำแหน่งใหม่แต่ทว่า..... "เธอ" กลับทิ้งเขาไปเหลือเพียงแหวนหมั้นแทนใจที่เขาเคยสวมให้ 5 ปีผ่านมาเธอมาปรากฎตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง หลังจากที่เขาพยายามตามหามาร่วม 4 ปี “ผมให้คำตอบที่คุณอยากรู้ในทุก ๆ คำไปแล้ว ทำไมตอนนี้คุณถึงไม่กล้าตอบคำถามของผมล่ะ” “เรื่องนี้…ไม่ได้เกี่ยวกับการรักษาคุณพ่อไม่ใช่เหรอคะ” “คุณรู้ได้ยังไงว่าไม่เกี่ยวข้องกับการรักษา ถ้าผมบอกว่าจะไม่รักษาคุณพ่อของคุณถ้าคุณไม่ตอบคำถามผมมาคุณจะทำยังไง” “หมอคะ อย่า….อย่าล้อเล่นแบบนี้สิคะนี่มันชีวิตคนนะคะ” “แล้วที่คุณทิ้งชีวิตผู้ชายคนหนึ่งให้จมกับความทุกข์เมื่อห้าปีก่อนนั่นล่ะ คุณไม่คิดที่จะรับผิดชอบอะไรสักหน่อยเหรอ”

หลังจากหนีตามกันมาหลายปี สร้างทุกสิ่งทุกอย่างให้เธอ เงินทอง สถานะ และตำแหน่งประธานสาวสวยเลิศล้ำที่คนนับหมื่นต่างก็ชื่นชม! แต่ในวันที่ประสบความสำเร็จนั้น เขากลับถูกล้มเลิกงานแต่งอย่างไร้เยื่อใยเพียงเพราะเธอรังเกียจในความธรรมดาของเขา! หลินเฉินจากไปโดยไม่เหลือไว้แม้แต่เพียงเศษเสี้ยวของความอาลัยอาวรณ์ ผู้คนต่างมองเขาเป็นไอ้ขี้แพ้ที่ไร้ความสามารถ แต่หารู้ไม่ว่า... ราชาองค์ก่อนถอยห่าง ราชาองค์ใหม่ก้มศีรษะ มีมังกรที่มีศักยภาพเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่ได้โผบินขึ้นไปสู่ท้องนภา อันความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่นั้นจะมาเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม!

ด้วยหน้าที่การงาน และฐานะทางสังคม หรือจะด้วยอะไรก็ตามแต่ มันทำให้พวกเขาต้องเหินห่างและแยกย้ายกันไป ใช่ว่าคนทุกคนจะยอมรับและพร้อมจะเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาเป็น … ทามไท หนุ่มลูกครึ่งไทยอิตาลี ผู้เลื่องลือเรื่องความเจ้าชู้ เขาได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง ซึ่งจริงๆตอนนี้ยังสบสนในเพศสภาพของตัวเองอยู่ว่าจริงๆเขานั้นชอบแบบไหน … เพทาย หนุ่มลูกครึ่งไทยสวีเดน พวกเขาต่างฮอตในหมู่สาวๆไม่แพ้กัน เขากับเพทายเคยเป็นคนรักกันอย่างลับๆเมื่อครั้งสมัยมหาลัย วันเวลาผันเปลี่ยนคนทั้งสองก็ต่างแยกย้ายกันไปเติบโต ทว่าในใจลึกๆแล้ว พวกเขายังคงนึกถึงกันและกัน คนทั้งคู่ต่างเป็นรักแรกของกันและกัน จนกระทั่งวันเวลาล่วงเลยผันผ่าน ก็ทำเอาคนทั้งคู่กลับมาพานพบกันอีกจนได้ ทว่าครั้งนี้พวกเขาต่างมีคนข้างกายกันอยู่แล้ว แต่ความสัมพันธ์ที่มันยังไม่ถือว่าจบดี และแล้วถ่านไฟเก่ามันก็เกิดคุกรุ่นขึ้นมาอีกครั้งท่ามกลางความสับสนของคนทั้งสี่ การกลับมาเจอกันในครั้งนี้มันต่างเป็นข้อเครื่องยืนยันที่ว่า จริงๆแล้วพวกเขายังคงต้องการกันและกันอยู่หรือไม่!! เรื่องนี้ไรท์ยังคงคอนเซป มีเรื่องราวพ่วงมาด้วยความแซ่บและความตื่นเต้นท้าทายกับสถานที่ต่างๆเช่นเดิมนะคะ

ชื่อรอง: จอมทัพที่ฉันเลี้ยงดูจะแต่งเข้าบ้าน 【การอยู่ร่วมกันระหว่างโลกปัจจุบันและโลกาวินาศ + สะสมเสบียง + ร่ำรวยมหาศาล】 เซี่ยฉิงหลังเรียนจบมหาวิทยาลัย ชีวิตตกต่ำจนต้องกลับบ้านอย่างอเนจอนาถ โดยไม่คาดคิดว่าพื้นที่ว่างไร้ประโยชน์ที่เธอรับรู้มาตั้งแต่เด็กจะถูกเชื่อมโยงกับชายแปลกหน้าอย่างฉับพลัน ฝั่งชายคนนั้นขาดแคลนอาหาร ส่วนเซี่ยฉิงขาดแคลนเงิน ทั้งสองจึงตกลงร่วมมือกันทันที "ทางฝั่งผม ทองคำและเพชรพลอยตกอยู่เกลื่อนพื้นก็ไม่มีใครสนใจเก็บมัน" เซี่ยฉิงได้ยินแล้วตาเป็นประกาย ที่แท้โลกของชายคนนั้นเผชิญกับโลกาวินาศ สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ ที่ดินไม่สามารถเพาะปลูก แหล่งน้ำปนเปื้อน และยังมีซอมบี้คุกคามความปลอดภัยของมนุษย์ ซูอวี้ดิ้นรนในโลกหลังโลกาวินาศมาหนึ่งปี กระสุนและเสบียงหมดสิ้น บาดเจ็บสาหัส แต่เขายังคงยึดมั่นในหลักการ ไม่ยอมทอดทิ้งเพื่อนร่วมทีม "ไก่ย่าง เป็ดย่าง หมั่นโถว ซาลาเปา น้ำสะอาด คุณต้องการเสบียงอะไร ฉันจะหามาให้ทั้งหมด!" เซี่ยฉิงไม่ต้องทนทุกข์ยากอีกต่อไป พลังงานจากลูกปัดคริสตัลทำให้เธอผิวขาวขึ้นและสุขภาพดีขึ้น เธอถอดแว่นสายตาสั้นออกได้ ทองคำและของโบราณมีมากมายจนเก็บไม่หมด หนังสือ บทเพลง การ์ตูน... ที่ซูอวี้หามาจากโลกหลังโลกาวินาศ ทำให้เซี่ยฉิงกลายเป็นปรมาจารย์ด้านวรรณกรรมและศิลปะในพริบตา ย่าที่เคยลำเอียงรักลูกชายมากกว่าลูกสาว และญาติที่เคยเห็นแก่ตัวและโลภมาก ต่างร้องไห้ขอให้เธอให้อภัย หลายปีต่อมา เมื่อนักข่าวถามเซี่ยฉิงว่าความปรารถนาของเธอคืออะไร: "หวังว่าโลกจะสงบสุข" บางคนคิดว่าเธอพูดเกินจริง แต่ภายหลังถึงรู้ว่าสงครามถูกยุติด้วยน้ำมือเธอ เศรษฐกิจของหลานโจวพัฒนาขึ้นเพราะเธอ ยารักษาโรคถูกคิดค้นโดยทีมของเธอ เธอเป็นคนช่วยเหลือระงับการระบาดของไวรัสถูก ในโลกหลังโลกาวินาศ เธอนำพามนุษย์ที่เหลือรอด เอาชนะซอมบี้และผ่านพ้นวิกฤตจันทร์สีแดงได้สำเร็จ ความปรารถนาของเธอเป็นจริงแล้ว

ความแค้นของกัลป์ฝังรากลึก เขาออกตามล่าตัวต้นเหตุที่ทำให้น้องสาวกลายเป็นคนเสียสติ แต่คนที่ต้องรับกรรมคือ น้องสาวของตัวการ "เธอเลือกเอาเองว่าจะนอนกับฉันคนเดียว หรือให้ลูกน้องฉันร่วมสนุกด้วย"

สวัสดีนักอ่านทุกคนนะคะ ในที่สุดณิการ์ก็ได้กลับมาฝากความฟินให้นักอ่านอีกค่ะ ณิการ์ขอฝากความรักของคุณติณณ์กับร้อยรักด้วยนะคะ “ร้อยรักราคีชัง” ความรักของเขาก่อเกิดขึ้นเมื่อใด แต่สำหรับกาฝากอย่างร้อยรักเธอรักเขาตั้งแต่แรกเห็น แอบรักแอบเฝ้ามองเขามาตลอด แต่สิ่งที่ได้รับคือความเจ็บปวดและสายตาเกลียดชัง และยิ่งไปกว่านั้นเขาบอกเขาชังน้ำหน้าเธอ ปากเขาบอกแบบนั้นทุกวันจนหัวใจของหล่อนพังไม่เหลือชิ้นดี แต่ทว่าทำไมเขาถึงต้องเข้าหายัดเยียดความปรารถนาให้เธอด้วย และซ้ำร้ายไปกว่านั้น เขาทำให้เธอท้อง....แล้วความรักของร้อยรักกับคุณติณณ์จะเป็นยังไง เธอเป็นแค่กาฝากแสนชังที่อุ้มท้องลูกของเขาเท่านั้น และลูกของเธอเขาจะต้องการและยินดีอยู่ไหม.....กับชีวิตน้อยๆ ในท้องของเธอ และยิ่งไปกว่านั้นไม่ใช่แค่หนึ่งชีวิตแต่เป็นสองชีวิตน้อยๆ ถ้าหากเขาไม่ต้องการเธอก็พร้อมจะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูกน้อยทั้งสองในท้อง

"ยัยลูกหมา..." คือชื่อเรียกหล่อน จากปากสามีไร้ใจ ... เขาหมายตาน้องสาว แต่ดันได้พี่สาวมาเป็นแม่ของลูก ด้วยเล่ห์เหลี่ยมของลัดดา ทำให้เขากับครอบครัวไม่พอใจ แล้วนำความรู้สึกมาลงที่หล่อน หน้าที่หลักของหล่อนคือ อุ้มท้องลูกของเขา คลอดมาเมื่อไหร่ ถูกเฉดหัวออกจากบ้านเมื่อนั้น .... ธรรม์บดีมองรองเท้าที่วางเรียงหน้าประตู เขาสวมรองเท้าคู่ซ้ายมือสุด ก้าวเท้าเดินไปยังโรงจอดรถ เพื่อขับรถออกจากบ้าน อีกไม่กี่ก้าวจะถึงรถหรู สีหน้าเขาบึ้งตึงเมื่อเห็นกุลธิรัตน์ยืนอยู่ข้างรถ “คุณอิฐไม่ได้กินมื้อเช้า ลูกหมีกลัวว่าคุณอิฐจะหิว เลยทำแซนวิซให้ค่ะ” กุลธิรัตน์ส่งถุงใส่ของว่างให้สามีที่หลุบตามองแวบหนึ่ง มือใหญ่กระชากถุงจากมือหล่อนแรงมาก “สาระแนนัก ยัยลูกหมา” ธรรม์บดีหมุนตัวเปิดประตูรถ เขาโยนถุงในมือไปตรงเบาะด้านข้างคนขับ สอดตัวเข้าไปนั่งประจำที่ จากนั้นเขาขับรถออกจากบ้านทันที

เห็นครั้งแรกก็สะดุด ’ใจ’ จนต้องอุ้มไป ‘ปล้ำ’ ให้มันรู้แล้วรู้รอด “กองทัพ” ไม่เชื่อว่าตัวเองจะมีความรักให้กับสาวน้อย “บูรณิการ์” เพราะสำหรับเขาแล้วความ ‘รัก’ คือเรื่องไกลตัว แต่กว่าจะรู้ตัวเธอกับ ‘ลูก’ ในท้องก็ไปซะแล้ว +++++++ “ไม่ต้องมานั่งใกล้ฉัน” “จะเขินอายและหวงเนื้อหวงตัวไปทำไม เมื่อคืนเราเบียดกันกว่านี้ บีบียังแอ่นเด้งรับเอารับเอา” “ทะลึ่ง!” “ก็ ‘เมีย’ สวยนี่” เขาตอบกลับเย้าหยอกแกล้งให้บูรณิการ์เขินอายตนหนักกว่าเดิม

อีตาบอสบ้า ฉันเป็นเลขานะ ไม่ใช่บาริต้าชงกาแฟ แกล้งให้ฉันชงกาแฟให้ตั้ง 20 แก้วแล้วยังไม่พอใจ งั้นแก้วที่ 21 แก้วสุดท้าย เอาเกลือไปแทนน้ำตาลก็แล้วกัน!!

พี่ชายที่ดีต้องทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีให้น้องชาย แต่ภาพลักษณ์ชื่อเสียงบัดซบของเปิ่นหวางต้องเก็บให้มิด อย่าให้น้องน้อยได้รู้เด็ดขาด เพื่อหลีกหนีบัลลังก์ เขาจึงเลือกเป็นคนบัดซบที่สุดในแผ่นดิน เพราะเขาไม่ใช่คนของแผ่นดินผืนนี้ กลับเป็น… จอมเวทหนุ่มวัยสามสิบจะถูกบีบ จดต้องหนีตาย แต่ดันไม่ตายกลับมาอาศัยร่างที่หน้าตาเหมือนกับวัยเด็กของตนราวกับฝาแฝด ใช่แล้ว...เขากลายเป็นเด็กหนุ่ม ที่แปะป้ายด้วยตำแหน่งท่านอ๋อง แถมมีโอกาสถูกลากไปฆ่าได้ทุกเวลา แค่นั้นไม่คณามือจอมเวทผู้นี้ เขาจะหาทางกลับบ้านไปให้ได้ ไปไล่เตะตาแก่บ้าอำนาจคนนั้นให้ได้ สัญญาด้วยเกียรติของเจ้าบ้านตระกูลวินเซอร์ที่เขาเพิ่งได้ตำแหน่งมาสองวันเลย งานนี้จากคุณชายผู้หยิ่งยโสกลายเป็นท่านอ๋องสถุล เสเพล หาคำชมไม่ได้ ในแผ่นดินไม่มีใครรู้จักคำว่าคนบัดซบที่ดีเป็นยังไงเท่าชินอ๋องผู้นี้ จนพังพอนเหลืองจับเขายัดเข้าสำนักฝึกยุทธ แต่เขาก็จะเป็นท่านจอมยุทธบัดซบให้ดู