ความรักหวาน

ภาคี จากเธอไปถึงสามปี เพื่อรอวันเอาคืน เหนือฟ้า อยู่รอถึงสามปี เพื่อรอวันทวงเขากลับคืน

เพราะไม่อยากตายก่อนเบญจเพสทำให้คนที่กลัวผีจนขี้ขึ้นหัวอย่างฟีฟ่าต้องไปอยู่วัด คิดว่าจะได้นอนกุฏิติดแอร์ที่ไหนได้กลับถูกส่งไปยังบ้านร้างหลังป่าช้า ซ้ำคนที่ทำพิธีต่อชะตาดันเป็นคนที่เขาพรากพรหมจรรย์มาอีก

เมื่อคุณเป็นไฟ ฉันจะเป็นน้ำมันเอง เอาให้วอดวายกันไปเลย น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ แต่ไฟกัลป์อย่างคุณฉันจะดับมันเอง

ความจำเป็นทำให้ อลินดา ตัดสินใจเดินเข้าสู่โลกมืด "ขายบริการ งานสบาย รายได้ดี" คำพูดของเพื่อนมีค่าก็เมื่อวันที่ชีวิตเดินมาถึงทางตัน "คุณคีย์ ลูกค้าที่ดัน 'ถูกสเปค' ชี้นิ้วเลือกเธอ ฟาดหัวเธอด้วยเงิน อย่างน้อยเขาก็โผล่มาในเวลาที่ 'ใช่' เหมือนมือมืดช่วยฉุดคนที่กำลัง จมน้ำ ก่อนลมหายใจเฮือกสุดท้าย จะหมดลง + ในวินาทีสุดท้าย เขากัดลงบนลำคอขาวเนียน ดูดแรง ๆ มือที่สอดประสานบีบกระชับแนบแน่น กดสะโพกกระแทกท่อนเนื้ออุ่นร้อนอีกสี่ห้าครั้ง ปลดปล่อยน้ำรักในร่องสวาทชื้นฉ่ำที่มีเครื่องป้องกันขวางกั้น สุขแบบ ใจเต้นแรง ควบคุมตัวเองไม่ได้ มันช่างได้อารมณ์ 'ฟีลแฟน' สุขล้ำ หวามไหว ใจล่องลอยราวอยู่ในฝัน อลินดาพลิกกายนอนหงาย อยู่ภายใต้ร่างของเขา ท่ามกลางแสงไฟส่องมาจากตึกสูงรอบด้าน เม็ดฝนที่สาดกระทบผนัง แววตาที่ซ่อนความ 'ร้าย' คล้ายจะแผ่วลง เหมือนมา 'ฮันนีมูน' มากกว่า 'ขายบริการ' ใต้ฉากหน้าที่แสน 'โหดเหี้ยม' เธอมองว่าเขาคือ 'มาเฟียนักรัก' ที่ไม่รู้ว่ากระชากหัวใจผู้หญิงมาเท่าไหร่แล้ว 'รอยจูบ' ที่ฝากไว้ จะลบมันออกไปยังไงดี

สามเดือนก่อน เขา และ คุณหนูจากบริษัทยักษ์ใหญ่ผู้แสนเย็นชา ใช้ชีวิตติดเกาะร้างด้วยกันหนึ่งเดือน แต่เขากลับลืมทุกอย่างเพราะอุบัติเหตุ เธอจึงหลอกให้เขากลับมาติดเกาะอีกครั้ง เพื่อเตือนความทรงจำที่หายไป!!

“ร่านมากเหรอ…” “มีผัวแค่คนเดียวมันไม่พอรึไงวะ?”เสียงเข้มเอ่ยกระซิบที่ข้างหูฉัน ถึงมันจะเป็นเสียงเเผ่วเบาแต่ฉันรับรู้ได้ถึงความดุดันในนำ้เสียงของเขาซึ่งมันกำลังบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจฉันเป็นอย่างมาก “อื้อออออ”ฉันดีดดิ้นตัวอีกครั้งเพื่อไม่ให้มือหนาทำอย่างที่ใจต้องการได้สำเร็จแต่แล้ว ฉันก็ต้องยอมเขาอยู่ดี ซึ่งเป็นแบบนี้ทุกทีเลย “แฉะแบบนี้…สงสัยค้างคาจากมันมาสินะ”น้ำเสียงดูถูกกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูฉัน ทำให้ฉันทำตาแข็งกร้าวทันที ถ้าเขาไม่รักฉันก็ไม่เห็นต้องดูถูกกันขนาดนี้เลย!ปลายนิ้วเรียวของพี่เคสัมผัสที่ใจกลางความเป็นสาวของฉันที่มันชุ่มแฉะอย่างที่เขาบอก “เด็กใจแตกแบบเธอ….โดนแค่ของฉันมันไม่พอรึไง…” “ถึงต้องไปเสนอให้คนอื่นเขาอีกนะ..” “ไม่สงสารพี่ชายเธอบ้างหรือไง….” “ที่มีน้องสาวร่านสวาทอย่างเธอ…”แล้วใครกันล่ะ…ที่ทำให้ฉันเป็นคนแบบนี้ “อื้ออออ…” “แล้วก่อนที่จะพาใครมาเอา…ช่วยกรุณาเกรงใจด้วย…ว่าที่อยู่ตอนนี้…” “เธออาศัยฉันอยู่…” “ลงไปบอกไอ้ห่านั้น….ให้มันกลับบ้านไปซะ!!!”

ชาติก่อน เมื่อเจียงเฟิ่งหัวถูกพระราชทานสมรสให้เป็นชายาอ๋องของเหิงอ๋องเซี่ยซางนั้น นางไม่ได้รับความรักจากเหิงอ๋อง นางเข้าใจว่าขอเพียงตนเองรักษาธรรมเนียมมารยาท จัดการเรื่องราวต่างๆ ด้วยตนเอง สงบเสงี่ยมเจียมตัว อุทิศตนปรนนิบัติ ถึงขั้นโอนอ่อนเอาใจ ความจริงใจของนางจะต้องแลกความรู้สึกดีๆ มาได้อย่างแน่นอน เฝ้ารอให้ถึงวันที่อุปสรรคทั้งมวลผ่านพ้น ผู้ใดเลยจะคาดคิด ความเอ็นดูที่แม่สามีมีต่อนางมิใช่เรื่องจริง สามีใจแข็งดุจก้อนหินหากมีใจให้ชายารองกลับเป็นเรื่องจริง แม้แต่ลูกบังเกิดเกล้าทั้งสองยังถูกชายารองยุแยงให้รังเกียจนาง เกลียดชังนาง จนนางตรอมใจตายไปในวัยสามสิบห้าปี เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางก็ได้ย้อนกลับมาตอนอายุห้าขวบ ทราบว่าจะถูกพระราชทานสมรสเป็นชายาของเหิงอ๋องตอนอายุสิบห้า ทั้งรู้ว่าวันหน้าเหิงอ๋องจะได้ก้าวขึ้นไปนั่งบนบัลลังก์ฮ่องเต้ นางจึงวางแผนสิบปีอย่างใจเย็น รอให้มีราชโองการประทานสมรสแล้วค่อยแต่งงานกับเหิงอ๋อง ชาตินี้ นางจะไม่ก้มหน้ายอมจำนนงอมืองอเท้ารอความตายอีกแล้ว ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีการแบบไหน นางก็จะต้องกลายเป็นมารดาของแผ่นดินให้จงได้ นางรู้เพียงว่า ผู้ใดไม่เห็นแก่ตัวแล้วไซร้ ฟ้าดินจักลงทัณฑ์ ***** ตั้งแต่ชายาอ๋อง ชายารัชทายาท ฮองเฮา ไทเฮา ไทฮองไทเฮา คอยดูเถอะว่าเจียงเฟิ่งหัวจะก้าวผ่านชีวิตอันรุ่งโรจน์นี้อย่างไร

"ฉันเอาเธอตายแน่พิ" SET คุณ (เฮียสี่ วสุ x พิ พินรี)

ตอนแรกก็มองเป็นน้องเป็นนุ่ง แต่เดี๋ยวนี้ไม่อยากมองตอนนุ่งแล้ว [เสือใหญ่Xพุดจีบ]

ทั้งวัยเยาว์และตอนนี้...เธอเป็นคนสำคัญสำหรับเขาเสมอ เช่นเดียวกับเขา...ที่เป็นแค่คนอื่นในสายตาของเธอมาตลอดเช่นกัน