คนที่แอบชอบ

เขาคือลูกชายของผู้มีพระคุณ...เขาคือคนที่อยู่สูงเกินกว่าจะเอื้อมถึง เขาเย็นชาและเขารังเกียจเธอมาตลอด แต่ทำไมวันนี้เขาถึงได้... สั่งให้คนที่เขารังเกียจมาตลอดอย่างเธอ... “จูบฉัน” “คะ?” “จนกว่าฉันจะพอใจ!”

แม็กซิมัส ซาเมนดอฟ จำใจแต่งงานกับผู้หญิงแพศยาที่เผลอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยเพียงแค่ครั้งเดียว เขาเกลียดหล่อนมาก เกลียดผู้หญิงที่ยอมเอาตัวเข้าแลก เพื่อจับผู้ชายอย่างหล่อนเข้าไส้ เขาจึงกระทำกับหล่อนอย่างหยาบคาย ป่าเถื่อน ปฏิบัติกับหล่อนเยี่ยงโสเภณี พร้อมพาคนรักเก่ามาเหยียบหน้าถึงที่ครั้งแล้วครั้งเล่า ก็ในเมื่อหล่อนอยากได้เขานัก หล่อนก็จะได้ แต่ได้แค่ทะเบียนสมรสนะ เพราะความรักเขาให้หญิงอื่นไปหมดแล้ว ปั้นหยา แอบรักแม็กซิมัส... แอบรัก แอบมองมานานแสนนาน และยินดีที่ได้เห็นเขามีความสุขกับญาติผู้น้องของตนเองอย่างจริงใจ แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลก หล่อนไม่รู้ว่าตนเองหล่นตุ๊บลงบนเตียงของเขาได้ยังไง และไม่รู้ว่าทำไมถึงได้เกิดความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างกันขึ้น หล่อนพร่ำบอกกับเขาว่าไม่รู้เรื่อง แต่เขาไม่เคยเชื่อเลย แถมยังยัดเยียดข้อกล่าวหาร้ายแรงใส่มือมาอย่างไร้เมตตา "เราหย่ากันเถอะค่ะ" "ยอมแพ้แล้วหรือคนเก่ง" เขาถามเสียงหยันเยาะ พร้อมหยิบธนบัตรสีเทาจำนวนห้าใบปาใส่หน้าหล่อน เหมือนที่เคยกระทำทุกครั้งหลังจากเสร็จกิจกับกายสาวที่เขาเฝ้าบอกว่าเกลียดแสนเกลียด ปั้นหยานิ่งเงียบ กัดฟันพาร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกชำเราจากผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีลุกขึ้นนั่ง ทุกอณูเนื้อกรีดร้องเจ็บปวดแสนสาหัส

มีแฟนแล้วยังไง? ในเมื่อมันทำเธอเสียใจ แล้วทำไมเขาต้องยอม! "เลิกกับมันสิ อยากได้อะไรจะยกให้ทุกอย่าง"

เขาคนนั้นเหมือนกับลูกของเธอหรือลูกของเธอไปเหมือนเขากันแน่ เธอคือคุณแม่เลี้ยงเดี่ยววัยสาวจอมซุ่มซ่ามเดินเตะทุกอย่างที่ขวางหน้าไม่เว้นแม้กระทั่งขาตัวเองเมื่อการเงินของครอบครัวเข้าขั้นวิกฤตไม่อยากเห็นครอบครัวต้องลำบากเธอต้องทำงานทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ไม่ว่าจะเป็นเลขารองรับความประสาทของเจ้านายหรือแม้กระทั่งขึ้นเหนือล่องใต้นอกเหนือเวลาทำงานเธอก็ต้องทำ เขาหนุ่มหล่อไฮโซมาดเซอโลกส่วนตัวสูงพูดน้อยเหมือนกลัวพิกุลจะล่วงจากปากเบื่อกับผู้หญิงที่คอยแต่จะเข้าหาไม่เว้นว่างจากคนที่เป็นแม่เลี้ยงหามาให้จนต้องเดือดร้อนให้เลขาจอมเปิ่นคอยกันท่าแต่ดูเหมือนว่าเธอจะสร้างปัญหาให้เขาเพิ่มเสียมากกว่าที่จะแก้ปัญหาให้เขา

เรื่องราวความรักของมาเฟียน้อยลำดับที่ 3 ที่ดันไปตกหลุมรักหญิงสาวที่อายุมากกว่าและแต่งงานแล้ว เขาไม่สนว่ารอบข้างจะเป็นยังไง ขอเพียงเขาได้ครอบครองเธอเท่านั้น แม้ต้องแลกด้วยชีวิตเขาก็ยอม

"หนู พรุ่งนี้เช้าเราไปจดทะเบียนสมรสกันนะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอกคนบนอกพร้อมกับลูบหัวเบา ๆ "ฮะ!" "เฮียพูดว่า พรุ่งนี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันนะ " "ขอเหตุผลที่เฮียคิดจะทำแบบนั้นได้มั้ยคะ" หญิงสาวเงยหน้าขึ้นถาม "...เพราะเฮียมั่นใจหนูไง เฮียเลยอยากให้หนูมั่นใจเฮียด้วย" "แล้วถ้าพีชไม่มั่นใจล่ะ??..

เธอร้าย เธอแรง เธอแรด ในสายตาของเขา เธอไม่ดีสักอย่าง แม้กระทั่งคืนนั้นเขาก็หาว่าเธอจัดฉากเพราะอยากแต่งงานกับเขา เชอะ! ถึงจะรักเขาแค่ไหน แต่จับผู้ชายด้วยวิธีนั้น บอกเลย เธอไม่ทำ เพราะฉะนั้น เธอไม่แต่ง!

นิชาทำงานเป็นเลขาของอัคคีมากว่าห้าปีแล้ว จะว่าไปก็นานเหมือนกัน... ด้วยนิสัยขาดผู้หญิงไม่ได้ของอัคคีทำให้เขาต้องเปลี่ยนเลขามาแล้วหลายคน นั่นเพราะไม่มีใครสามารถรับมือกับบรรดาผู้หญิงของเขาได้ และแม้ว่านิชาจะทำได้แต่ก็ไม่ได้เต็มใจทำ เธอห้ามความเจ้าชู้ของอัคคีไม่ได้...พอๆ กับที่ห้ามใจไม่ให้ 'รัก' เขาไม่ได้เหมือนกัน ใช่แล้วล่ะ... 'เธอรักเขา' มันน่าตลกจริงๆ เพราะนอกจากความหล่อ รวย เก่งแล้วเขาก็แทบจะไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเกิดขึ้นตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็เจ็บแปลบทุกครั้งที่เห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่น นิชาพยายามตัดเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกันแล้ว... แต่เธอคงมีความอดทนไม่มากพอถึงได้ทนไม่ไหวอีกต่อไป! // *Talk* เรื่องนี้เป็นแนวตัวร้ายจับฉลากได้บทพระเอกค่ะ เนื้อเรื่องหน่วงๆ ดราม่าไม่หนักเท่าไรค่ะ(มั้งนะ) แต่ความอยากหยุมหัวใครสักคนมีแน่นอน *คำแนะนำก่อนอ่าน* มีคำหยาบ ฉากผู้ใหญ่และการกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละคตัวละคร เหตุการณ์ สถานที่ไม่มีอยู่จริง กรุณาอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

เมื่อรักแต่ไม่อาจครอบครองหัวใจ "ณชา" จึงตัดสินใจทิ้งความรักครั้งนี้ไว้แล้วเดินหน้าต่อกับ "ตฤณ" หมอหนุ่มอนาคตไกล แต่แล้วเจ้าของหัวใจตัวจริงก็กลับเข้ามาในชีวิตเธออีกครั้ง "กองทัพ" ไม่ยอมให้ผู้หญิงของตนไปเป็นของคนอื่น และเขาจะแย่งเธอกลับมาให้ได้!

เพราะปากพาซวยที่แท้ทรู... ก็ไม่รู้ว่าคืนนั้นเมาความหล่อของมัน หรือเมาเหล้า ถึงได้ชวน ไวท์ หนุ่มหล่อร้ายของคณะวิศวะฯ มาเป็นกิ๊ก ทั้งที่ฉันมีแฟนอยู่แล้ว ถึงจะเป็นแค่แฟนหลอก ๆ แถมอีกฝ่ายดันตอบตกลงซะงั้น!