kumo desu ga nani ka ariel

« Êtes-vous absolument certaine de vouloir acheter cette Potion de Rupture du Lien ? Une fois consommée, elle dissoudra progressivement votre lien avec votre compagnon au cours de quinze jours. Après cela, le lien sera définitivement rompu. Il n’y a pas de retour en arrière, pas de place pour le regret. » Je hoche la tête sans hésiter. « Votre nom ? », demande-t-elle, prête à enregistrer la vente. « Sierra Morency. » La main de la sorcière s’immobilise, ses yeux s’élargissant de reconnaissance. Tout le monde dans notre pays sait que Damien Bisson, le Roi Alpha du Territoire du Nord, a une compagne Oméga qu’il a chérie et poursuivie pendant des années avant que leurs loups ne se lient finalement. Son nom est Sierra Morency. Sans hésiter, je bois la Potion de Rupture du Lien d’un seul trait. J’ouvre mon téléphone et réserve un billet aller vers l’Europe, partant exactement dans quinze jours. Cette fois, Alexandre ne me trouvera plus jamais.

Pag may edad na mas masarap. Lalo na kung mayaman. Ihihiga ka sa kama hindi sa tambakan. Hindi ko alam kung saan nagsimula, nong araw na iyon biglang nagbago ang lahat. Nagkasakit si Auntie at tanging pagbabar ang naisip kong trabaho. Nag-apply ako biglang tagahugas ng pinggan pero di sapat ang pera roon para sa operasyon ni Auntie. Nagtry ako pumasok bilang crew sa jollibee, mcdo, at mang inasal hindi rin natanggap. Hanggang sa may nag-alok sa akin, na sasayaw lang daw ako. Pagtapos ng sayaw, tatabi sa mga guest at bibigyan na ako ng mga tip. Hanggang sa may nga bisitang gusto na akong ikama. Hanggang sa pag-agawan ako at mapanalunan ng isang lalaking kailanman ay di ko pa nakikita. Sa halagang 1 Million, kapalit ang katawan ko, dignidad ko, at kalayaan ko. Sapat na iyon, pampaopera kay Auntie.

“Never in my wildest imagination did I thought na kailangan pa kitang ipa-kidnap para lang magkita tayo ulit. Hindi na ako papayag na makawala ka pa sa akin ulit, Calista. You’re in my possession now. And once mine, will forever be mine.”

Actress Vinta Serrano, 28 yrs old, was found alone and unconscious in the forest where they were currently filming her latest television series. They rushed her in the hospital, but she's still insensible as the days passed by. Little they did know, the woman was pulled back in the year of 1895, where spanish colonial is reigning in the Philippines. Her soul was rebirth into another woman's body and name. Not just another woman, but into a nun. Hermina Claveria, was passionate in pleasing her parents. It's her happiness, so when they want her to serve in church, she decided to devote herself in serving God's glory. She liked it, but when Crisanto Agapito gives colour in the picture, her world turns upside down. As it is prohibited, she tried to stop whatever she's feeling for him. She keeps praying for her sanity and faith for Him. That it is just His ways to prove her adherence for Him. But, the harder she wants to stop, the harder she's falling for him. Hence, she gave up and decided to follow what her hearts wants. Crisanto's economic status belongs in "lower class" but she rejected the idea and go on loving him. Until one day, Hermina's parents knew about Crisanto and they.. killed him Hermina is holding Crisanto's lifeless body and whisper, "Sa ika-isangdaan at dalawampu't walong taon na pagtatakip ng mundo sa araw at buwan ay muling magpapakita ang ating nakaraan at magsisimulang muli ang panibagong yugto ng ating pagmamahalan. Nawa'y dumating ka, Crisanto. Pangako, aking mahal. Hihintayin kita kung saan tayo nagsimula."

Nicole life is perfect until nalaman Niyang niloloko siya ng long time boyfriend niya. "Mang-aagaw ka na nga lang ng boyfriend, boyfriend ko pa, dapat Hindi mo ipinaalam sa akin, Kasi sabi ko sayo naganti ako, ayan tuloy ikakasal na kami ng fiance mo , sorry ha! infairness sobrang sarap niya.

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.

"Bumalik ka na sa akin, Chantal.. pangako, walang anumang namamagitan sa amin ni Laurice.. kababata ko lang siya, isang kliyente.." nagsusumamo si Calvin kay Chantal. "Ano bang akala mo, Calvin? hiniwalayan kita ng dahil lang diyan? hindi siya ang problema, ikaw! ang pagtakas mo sa ating mga alitan at ang pag ignore mo sa akin sa tuwing nagagalit ka, ang pagiging malamig mo, iyan ang problema ko sayo! Ikaw ang nagmulat sa akin, kung gaano kapangit magpakasal, kaya ngayon, natatakot na akong magmahal!" saka nagmamadaling hinila niya ang kanyang kamay palayo sa lalaki. Nanatiling nakaluhod si Calvin. Ang kanyang malamig na emosyon ay napalitan ng lungkot.. umagos ang luha sa kanyang mga mata. Sa loob ng maraming taon.. ngayon lang niya ulit naranasang lumuha. Alam na niya kung saan siya nagkasala, kaya susubukan niyang bumawi, upang muling bumalik ang pagmamahal sa kanya, ng kanyang dating asawa.. Kailangan niyang lumaban, dahil may ibang lalaki na na nagpapakita ng interes dito, at mukhang tagilid ang kanyang lagay.

Si Santana Rios ay isang mabagsik na negosyante at heredera ng dating business mogul na nabibilang sa Mort Sorority — isang samahan ng mga maimpluwensya at makapangyarihang babae sa bansa. Nais niyang mamuno sa sororidad na iyon para mapalawak ang kaniyang impluwensiya. Walang pagsidlan ang galit niya nang malamang may relasyon ang kaniyang kakompetensya sa kaniyang asawa na si Gringo Monasterio, isang bilyonaryong business tycoon na mayroong madilim na sekreto. Mas umalab ang kaniyang pagkapoot nang gusto ipa-annul ang kanilang kasal. Wala siyang magawa kung hindi ang bumalik sa Casa Monasterio para parusahan ang asawa at sinumang pinapahalagahan nito. Papayag lamang siyang magpa-annul kung papayag ito sa kaniyang kondisyon. Papayag kaya si Gringo Monasterio sa kondisyon ng asawa na nais din nitong parusahan? "Pagbabayaran mo ang ginawa mo sa aking pag-aabanduna. Sisiguraduhin konh hindi ka na makakaalis ng mansyong ito."

Handa ka bang ipusta ang puso mo para maigante ang kaibigan mong sinaktan ng isang playboy na bilyonaryo? Makakaya niya kayang paibigin ito at saktan sa huli? O siya ang mapaibig nito at iiyak sa dulo?

J’aurais dû être la future Alpha Femelle de la Meute du Nord, mais mon compagnon, l’Alpha Roi Adam Bertrand, m’a demandé d’y renoncer. Il insistait pour que je reste collée à lui jour et nuit, affirmant qu’il ne survivrait pas sans le contact de sa compagne. Je l’aimais si profondément que j’ai accepté. Pendant sept ans, j’ai été à la fois sa parfaite Luna et une Bêta compétente, renforçant sa meute jour après jour. Je pensais que tout en valait la peine, tout le monde savait qu’Adam m’aimait à en mourir. Comme j’ai du mal à dormir, il a dépensé 10 millions de dollars pour acheter du précieux « thé de la lune » auprès d’une sorcière afin que je puisse enfin trouver le repos. Mais ils ignorent que, chaque nuit, dès que je m’endors, Adam amène Sarah—l’oméga de notre cuisine—dans notre lit. Le même loup qui m’appelait « Petite lune » la prenait juste à côté de mon corps inconscient. Le jour où le médecin m’a annoncé que j’attendais des jumeaux, j’ai tout découvert. J’ai retenu la brûlure dans mon cœur et ma poitrine, et d’un regard fatigué, j’ai murmuré à la Déesse de la Lune : « Déesse, je veux quitter ce monde. » « Es-tu prête à tout abandonner, mon enfant ? » J’ai doucement caressé mon ventre avant d’acquiescer fermement. La déesse a poussé un soupir et a dit : « Dans trois jours, je viendrai te chercher. »