Kumo Desu Ga Nani Ka Ariel

“Let’s make a deal. Papayag ka sa kasal—just for show. Para kay grandpa. Name only, no real marriage. No interference in each other’s lives. Kapag gumaling si Lolo, magdi-divorce tayo. Bilang kapalit, bibigyan kita ng financial compensation.” Napamaang si Nathalie. Compensation? Hindi niya naituloy ang pagtanggi. Naalala niya ang kapatid niyang naghihintay ng pambayad para sa gamutan. Isa pa, kaya naman talaga siya pumunta sa Zamora ay para humiram ng pera. Nakita ni Cedric ang pag-aalinlangan niya. Dagdag pa nito, “As long as you agree, kahit magkano—ikaw ang bahala.” Tahimik na nagbilang si Nathalie ng hininga. Ilang sandali pa, tumango na siya. “Okay, I agree.” Bahagyang ibinaba ni Cedric ang paningin, tinatago ang malamig na ngiti sa kanyang mga mata. ‘Isang babaeng kayang ipagbili ang kasal para sa pera… how cheap,’ naisip niya.

This book is authored by Ariel Eyre. "She is deaf." "What, she can't be deaf. I have never heard of a deaf wolf. It is impossible." "I am serious. She had an accident when she was six. She didn't have her wolf then, and it couldn't heal, resulting in hearing loss." She smiled. Her smile could have knocked me over. It was something I would want to see as often as I could. "Can you hear me?" She just shook her head. How on earth would I communicate with her if she couldn't talk? If I marked her, I could mind-link. I could mark her here and now. It is my right, after all. But she may not like that. I had to wonder if her being deaf, though, would be okay. If I marked her, she would be Luna to my pack. She would need to be strong. I had no idea if losing her hearing made her weak. As much as I wanted to claim her on the spot, I would need to know that she could hold her own. Or, at the very least, could be taught to fight. --------- When I pressured my brother to take me down to the southern territory I just wanted to experience the way the rest of the world lived. Growing up in the north is brutal and we survive off the land. But I never expected to meet my mate and from a southern pack made it all the more difficult. His values differed from my own. The way his pack lived was the opposite of how I was raised. The brutality of my life would lead me to make decisions that put the Shadow Pack in jeopardy.

Warning: Rated SPG(R-18) Naalala niya si Drix pati na ang paraan ng pag-angkin nito sa kanya. Na parang kapareho ng ginagawa ng lalaki na ito na nasa kanyang ibabaw. Kasunod niyon ay ang muling pagbabalik ng matinding sakit na pinaranas sa kanya ng lalaki ng iwanan siya nito, na halos ikabaliw niya yata. Bigla tuloy niyang naitulak ang buong lakas ang lalaki sa dibdib nito. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig, kaya dagling nawala ang nagliliyab na pakiramdam na nararamdaman niya kanina lang. Gusto niyang malaman kung sino ba talaga ang lalaki sa dilim na kasama niya ngayon, para kasing kay damot ng liwanag ng mga sandaling iyon. Hindi niya talaga maaninag ang mukha ng lalaki. Dahil kung hindi siya nagkakamali na si Drix ang kanyang kaniig ay hinding hindi siya papayag sa mga nangyayari ngayon. Sinaktan siya ng matindi ng lalaki, iniwanan na siya. Kaya bakit siya nito kinuha ng walang permiso? Bakit siya kinidnap? Anong dahilan? Maya asawa na ito, kaya anong ibig sabihin ng lahat? “Sino ka!?” Napakalakas na tanong niya. Halatang nagulat ang lalaki sa biglang pagbabago niya ng mood. Kanina lang ay lubos na siyang nagpapasakop sa kamunduhan na taglay nito. Pero sa isang saglit ay nagawa niyang alisin ang init at palitan ng galit ang nadarama. Hindi rin niya alam kung paano niya nagawa iyon. Nakaangat ang kalahating katawan nito mula sa kanya, pero ang ibabang bahagi ay nananatiling magkadikit. Noon lang niya napansin na nakabukaka pala ang ayos niya, nakaayos ito sa kanyang gitnang ibabang katawan. Naisip niya na kung sasalakayin ng matigas na parte ng katawan nito ang kanyang hiyas ay tiyak na wala siyang kalaban laban. “Sino ka?” Malakas na ulit niya sa tanong. “Alex.” Parang naguguluhang bigkas nito sa kanyang pangalan. “Hindi mo pa ba ako nakikilala?”

Sabi nila kaakibat ng pagmamahal ang masaktan. Paano naman kung sobra-sobra nang sakit ang nararamdaman mo? Magmamahal ka pa rin ba? ... Si Maria Ingrid Natasha Garcia, o kilala sa tawag na 'Ming' ay head over heels ang pagmamahal sa kanyang boss kahit pa walking freezer ito. At kasing liwanag man ng ilaw na may kasintahan na ito, patuloy niya pa rin itong minamahal. Martir na kung martir. Pero hindi naman mapigilan ni Ming ang patuloy na pagkabaliw ng kanyang puso sa kanyang gwapings na amo. At sa gabi-gabi niyang pagdarasal narindi na ang diyos ng pag-ibig kaya pinagbigyan na ang panalangin nito. Sa wakas! nakuha nito ang atensyon ng kanyang amo. Kaya lang hindi rin pala ito magta-tagal dahil muling magbabalik ang unang babaeng nag-patibok sa puso ng kanyang Boss.

Ang first love ng asawa ko ay nag-post ng isang video sa kanyang social media. Sa video, nagpapasa silang dalawa ng playing card gamit ang kanilang mga labi. Nang mahulog ang card ay nagtagpo ang kanilang mga labi sa isang halik. Hindi sila huminto—parang nawala sa sandaling iyon, mapusok silang naghalikan sa loob ng isang minuto. Ang caption niya: [Still the same clumsy piggy! PS: Ang mga skills ni Steve ay kasing galing tulad ng dati!] Tahimik kong ni-like ang post at nag-iwan ng komento: [Congrats.] Sa sumunod na segundo, tumawag ang asawa ko, galit na galit na sumigaw, "Walang ibang babaeng kasing drama mo! Nakipaglaro lang ako kay Lanie. Bakit naman ummakto ka na parang baliw?" Noon ko napagtanto na ang pitong taon ng pag-ibig ay walang kahulugan. Oras na para umalis ako.

Pag may edad na mas masarap. Lalo na kung mayaman. Ihihiga ka sa kama hindi sa tambakan. Hindi ko alam kung saan nagsimula, nong araw na iyon biglang nagbago ang lahat. Nagkasakit si Auntie at tanging pagbabar ang naisip kong trabaho. Nag-apply ako biglang tagahugas ng pinggan pero di sapat ang pera roon para sa operasyon ni Auntie. Nagtry ako pumasok bilang crew sa jollibee, mcdo, at mang inasal hindi rin natanggap. Hanggang sa may nag-alok sa akin, na sasayaw lang daw ako. Pagtapos ng sayaw, tatabi sa mga guest at bibigyan na ako ng mga tip. Hanggang sa may nga bisitang gusto na akong ikama. Hanggang sa pag-agawan ako at mapanalunan ng isang lalaking kailanman ay di ko pa nakikita. Sa halagang 1 Million, kapalit ang katawan ko, dignidad ko, at kalayaan ko. Sapat na iyon, pampaopera kay Auntie.

She stood nervously opposite this grey-eyed delinquent. No matter how hard she tried to avoid him, he was always coming back to her. Her heart skipped the more he leaned closer to her. Her back leaned against his desk as her eyes locked with his. He was something words can't describe. " Why are you scared of me, Ariel?" " I'm not..." She stuttered. She seems to lose her breath at just his sight. " What if I kiss you right now?" That made her heartbeat skipped. They were inches apart and all she could feel was his hot breath against her neck. " I'm not feeling very well." He whispered, trailing his fingertips on the naive brunette. " Why are you telling me this?" " I want you to be my nurse, kiss me till I feel better. Or maybe..." He whispered, leaning closer to her so she could feel him. " Babysit me tonight" *** She's a good girl. She's no different from a boring introvert. She likes to read and stay indoors. One dream she loved was going to Nun school. She was about to take her vows in the convent, but her dream went down the drain when her male best friend stole everything away from her, tearing away her holy garment as he stole her innocence. She hated herself and her family despised her more for making them lose their positions in church. Just when she was picking up her broken self, Bad Boy Billionaire, Gray Carter, walked into her life with his mysteries. ** Under Editing.

La nuit de ma première transformation, à dix-huit ans, mes deux frères aînés ont emmené à la maison une Oméga orpheline de douze ans. Mon frère Alpha s'est emparé de la précieuse herbe médicinale pour laquelle j'avais dépensé toutes mes économies : des herbes censées apaiser la douleur de ma première transformation, et les lui a données à elle, à la place. « Tu es assez forte, » a-t-il grogné, « tu n'as pas besoin d'herbes aussi précieuses. » Mon frère Bêta a rugi de colère, en pointant la porte du doigt. « Dehors ! Et ne reviens pas ! » Sans un mot, j'ai pris mon sac, déjà prêt, et je suis partie. Ils pensaient que je faisais juste un caprice, que je reviendrais au bout de quelques jours. Libérés de ma présence, mes frères ont emmené la petite orpheline en vacances à l'étranger, sur les îles des Caraïbes : celles dont j'avais toujours rêvé. De nombreux jours plus tard, lorsqu'ils sont revenus à la meute, ils ont été stupéfaits d'apprendre que j'avais accepté un poste du Chef Guérisseur de la meute voisine. Le poste exigeait quinze années de recherches isolées sur les plantes médicinales. Je ne pouvais plus jamais rentrer chez moi. Cette nuit-là, ils se sont effondrés.

Si Aika ay isang simpleng empleyada sa kompanya ng mga armas na pagmamay-ari ng bilyonaryong si Don Jacinto Herrera, ay laging nangangarap ng mas magandang buhay. Sa kabila ng hirap ng kaniyang buhay at mababang suweldo, hindi mapigilan ni Aika ang mag-isip ng paraan para makamtan ang kayamanang matagal niyang pinapangarap. Isang araw, nalaman ni Jaika ang isang lihim na matagal nang itinago ng pamilyang Herrera—ang pagkawala ng kanilang nag-iisang anak na si Isaid. Ang plano niya ay makuha ang atensyon ni Isaid at magpabuntis sa kaniya upang maging bahagi ng makapangyarihang pamilyang Herrera. Alam niyang si Isaid ay ang tanging tagapagmana ng imperyo ng kanilang kompanya at ang pagkakaroon ng anak mula sa kaniya ay ang pinakamabilis na daan para maging bilyonaryo siya. Magtagumpay ka siyang magpabuntis kay Isaid? Magiging bilyonaryo rin ba siya?

Ang anak ng first love ng tatay ko ay nagdusa sa heatstroke dahil iniwan ito sa sasakyan, kaya itinali niya ako sa galit at ikinulong ako sa loob ng kotse. Tinignan niya ako nang may labis na pagkamuhi at sinabing, “Wala akong malupit na anak na tulad mo. Manatili ka rito at pagnilayan mo ang sarili mo.” Nagmakaawa ako sa kanya, humingi ako ng kapatawaran sa kanya, at nakiusap na palabasin niya ako, pero ang nakuha ko lang bilang kapalit ay ang kanyang malupit na utos. “Maliban kung mamatay siya, walang sinong pwedeng magpalabas sa kanya.” Nakaparada ang kotse sa garahe. Walang makarinig sa akin kahit gaano kadaming beses akong sumigaw. Makalipas ang pitong araw, sa wakas ay naalala niya ako at nagpasyang palabasin na ako. Gayumpaman, wala siyang ideya na namatay na ako sa loob at hindi na muling magigising.