Karma

It all started when my sister made an offhand remark while sponsoring a poor student. She told him it was a coincidence that we were born on the same day, at the exact hour too. That comment made him convince himself that he was the real heir, that we were switched at birth. Soon after, he showed up with two thugs, kidnapped me, and planned to kill me to reclaim his life. I called my fiancée for help in desperation. Instead of saving me, she told me impatiently that I deserved to die for stealing his life. Her friend showed up to save me, but neither of us made it out alive after I was pushed into the river. I was back on the day when I was kidnapped when I opened my eyes again. When the poor student laughed and told me to pick someone to leave my last words to, I did not hesitate to call my sister. Their fates were sealed, with another chance at life, I would make sure to make them pay, and show them who the real heir was.

Als ich Stück für Stück zerschnitten wurde, rief ich mit letzter Kraft meinen Bruder – Lukas Sommer an. Gerade als mein Bewusstsein zu schwinden drohte, nahm er erst ab. Seine Stimme klang voller Unmut. „Was ist denn schon wieder?“ „Lukas, hilf mir ...“ Ich konnte nicht weiterreden, er unterbrach mich einfach. „Musstest du denn immer irgendwas haben? Ende des Monats war Lunas Volljährigkeitsfeier. Wenn du nicht gekommen wärst, hätte ich dich umgebracht!“ Dann legte er ohne zu zögern auf. Ich konnte den Schmerz nicht länger ertragen und schloss für immer die Augen. Tränen liefen mir noch über die Wangen. Lukas, du musstest mich nicht umbringen – ich war schon tot.

My sister pushes her daughter at a murderer so she can win the prize in a photography competition. After this, she even uses the incident and my name to extort the victim to pay an astronomical sum as compensation. The victim stabs me to death in a fit of rage. When my son, who is brought up by me, learns the truth, he doesn't seek justice for me. Instead, he scatters my ashes in the sea and says, "My mother told me that I would've been the happiest child in the world if not for you taking the wrong child home back then." When I open my eyes again, I'm taken back to when my daughter was five years old. I have a month until her death. This time, I'm going to protect my child to the best of my abilities. I won't bother about an ingrate anymore.

Setelah Ayah meninggal, Ibu selalu membawa manusia-manusia kertas pulang. Kata Ibu, manusia-manusia kertas itu bisa membantunya melewati malam yang panjang dan sepi. Awalnya aku tidak mengerti. Namun, suatu hari aku melihat Ibu telanjang bulat di ranjang melalui celah pintu. Sepertinya aku mulai memahami sesuatu.

Nasib si Bungsu. (Saat masa jaya orang tua telah habis). "Jadwal kontrol Bapak tiga hari lagi, kamu sudah dapat uang buat biaya rental mobil?" tanya Ibuku saat aku baru saja pulang. "Yusup usahain ya Bu, semoga ada rezekinya," jawabku. Sambil melepas jaket yang selalu menemaniku mencari rupiah. "Kalau gak ada ya udah, gak apa-apa. Paling Bapakmu teriak-teriak kalau lagi kumat karena obatnya habis!" ucap Ibu sambil berlalu pergi. Aku tahu Ibu pasti kecewa, lalu bagaimana lagi, aku sudah berusaha keras, dalam hati aku merasa gagal. Uang sebesar lima ratus ribu saja tidak mampu aku cari. Mungkin bagi orang lain tidak seberapa, tapi untukku yang hanya berprofesi sebagai ojek online uang lima ratus ribu sangatlah besar. Apalagi akhir-akhir ini orderan sangat sepi tidak seperti biasanya. Aku duduk termenung di atas sofa lusuh, mataku menatap tiga bingkai besar yang terpajang di dinding, foto ketiga Kakakku saat wisuda. Mereka terlihat sangat gagah dengan toga yang dipakainya

Karena anak dari wanita yang dia cintai terkurung di dalam mobil hingga dehirasi dan pingsan, dengan penuh amarah, ayah langsung mengikatku dan mengurungku di dalam bagasi mobil. Dengan wajah penuh kebencian, dia menatapku dengan tajam dan berkata, "Aku nggak punya anak sekejam kamu. Renungkan baik-baik kesalahanmu di sini." Aku memohon ampun dan mengakui kesalahan, hanya berharap ayah bisa melepaskanku. Namun, yang kudapatkan hanyalah perintah dinginnya. "Kecuali dia mati, nggak ada seorang pun yang boleh membebaskannya." Mobil itu terparkir di garasi. Tak peduli seberapa keras aku berteriak meminta tolong, tak seorang pun bisa mendengarnya. Tujuh hari kemudian, barulah dia teringat bahwa dirinya masih punya seorang putri. Ayah pun memutuskan untuk membebaskanku. Namun, dia tak tahu bahwa diriku sudah meninggal di dalam bagasi itu dan tak akan pernah bisa sadarkan diri lagi.

Isya Rasyuka jatuh cinta buat pertama kali di dalam hidupnya. Lelaki bertuah itu adalah Aqif Azka. Ketampanan dan sifat gentleman lelaki itu sangat menepati ciri-ciri lelaki idamannya. "Aku nak tegur dia tapi aku takut dia tak layan. Aku nak puji dia hensem tapi aku takut dia label aku pelik pulak. Aku nak beritahu dia yang aku sukakan dia tapi aku takut dia gelak. Wahai Aqif Azka, kalau kau nak tahu, aku selalu senyum macam orang gila bila nampak kau. Bila kau nak notice aku?" - ISYA RASYUKA Bagi Aqif Azka pula, dia langsung tidak rasa bertuah apabila mengetahui dirinya disukai oleh Isya Rasyuka. Dia menyampah kerana Isya Rasyuka sentiasa berusaha untuk mendekatinya. Dia merancang sesuatu dengan rakan-rakannya agar Isya Rasyuka tidak lagi suka padanya. Rancangannya berjaya dan Isya Rasyuka tidak lagi mendekatinya malah perempuan itu pula yang menghindarkan diri daripada bertemu dengannya. "Kenapa dengan aku ni? Takkanlah aku jealous tengok dia dengan mamat tu? Eh, buat apa pulak aku nak jealous? Aku bukan suka dia pun." - AQIF AZKA Kemunculan Adi Adham sebagai penyelamat Isya Rasyuka pada malam rancangan itu berlaku telah membuka ruang hati Isya Rasyuka untuk bercinta lagi. Layanan yang diberikan oleh Adi Adham membuatkan Isya Rasyuka merasakan cinta itu indah. Namun siapa sangka Adi Adham menyimpan sebuah rahsia besar. "I bukan yang terbaik tapi I janji, I akan mencintai you sepenuh hati." - ADI ADHAM Berjayakah Isya Rasyuka menemui cinta sejati? Atau cinta sejati hanyalah cerita dongeng semata-mata?

Banyak kasus nikah dua bulan lalu melahirkan. Atau nikah kemarin hari ini melahirkan ... memang sudah tua dunia ini, hal seperti ini layaknya kejadian biasa saja. Dan itu terjadi pada Dara. Gadis pendiam kebanggaan orang tuanya. Tak di nyana dia melahirkan tepat di malam saat siangnya di adakan acara lamaran untuknya. bagaimana kisahnya? Subcribe bukunya yah semua.

Dania dan kedua anaknya memergoki suaminya yang selalu pergi pagi pulang pagi dengan alasan sibuk, ternyata dia malah makan di restoran besar dengan seorang wanita dan anak-anak yang entah anak siapa dalam waktu yang lama.

Lors d'un dîner de famille, ma mère m'a tendu des photos d'hommes et m'a demandé avec lequel je souhaitais contracter un mariage arrangé. Dans ma vie actuelle, au lieu de choisir la photo de Benoit, j'ai sorti une autre de mon sac. Sur cette photo figurait Charlie Gautier, l'oncle de Benoit, mais surtout, le véritable chef de famille Gautier. Ma mère a été stupéfaite. Après tout, j'étais amoureuse de Benoit pendant de nombreuses années. Pourtant, elle ignorait que dans ma vie antérieure, j'avais épousé Benoit et il rentrait rare à la maison. Je pensais qu'il avait un emploi du temps chargé et je m'étais toujours reprochée pour son indifférence. Le jour de notre vingtième anniversaire de mariage, par accident, j'avais brisé la boîte qu'il gardait précieusement sous clé depuis des années. J'avais alors découvert que la femme qu'il aimait depuis toujours était ma sœur. S'il rentrait rare à la maison, c'était simplement parce qu'il ne voulait pas me voir. Mais lors de mon mariage, voyant que Charlie et moi avons échangé les alliances, Benoit a perdu complètement la raison.