hugot line para sa jowa

Walang mga lalaki sa aming nayon. Kapag umabot ng 18 taong gulang ang isang babae, sumasailalim sila sa isang seremonya ng pagdating ng edad sa ancestral hall. Suot ang mga damit pang-seremonya, pumila sila para pumasok, at paglabas nila, ang mga mukha nila ay may halong sakit at saya. Noong ang panganay na kapatid na babae ko ay naging 18, pinagbawalan siya ni Lola na dumalo. Gayunpaman, isang gabi, lumusot siya papunta sa bulwagan. Paglabas niya, hirap siyang maglakad, at may dugo sa pagitan ng mga binti niya.

Punya tetangga julid pasti nyebelin banget! Apalagi, kalau kita yang menjadi target julidnya setiap hari. Kalau saja permintaanku bisa dikabulkan, aku pengen para tetangga julidku dikirim ke Mars sekalian! Eh, bentar! Enak banget mereka dapet privilege ke Mars! Mungkin manusia di Mars juga bakal nolak! Mending diangkut pakai kereta ekspress langsung ke neraka aja, deh! Jangan lupa dukung cerita terbaruku, kakak-kakak!

Si Claire Sanchez ay mag-aapply bilang sekretarya ni Zekiel Gray sa dalawang dahilan. Una ay gusto niyang mabawi ang kumpanya nang kaniyang yumaong ina at pangalawa ay upang makita ang isa sa kambal niyang anak. Wala siyang nagawa noon kungdi ang iwan ang panganay na lalaki sa tapat nang gate ni Zekiel dahil sa hirap na palakihin ang kambal at dahil nga kamukang kamuka ito nang lalaki pwera sa mata na nakuha sa kaniya ay pinalaki at kinupkop ito ni Zekiel.Ang kambal ay bunga nang isang gabing hindi nila parehong inakala, One-night stand. Ano kaya ang mangyayari kapag nalaman ni Zekiel na ang kaniya palang sekretarya ay ang babaeng matagal na niyang hinahanap lalo na at sigurado niya na ang ina nang anak niyang lalaki na si Zayn ay ang babaeng nakasama niya limang taon na ang nakakalipas.

Isang araw, biglang sinabi sa akin ng aking kapatid at mga magulang na isa pala akong second-generation rich kid na may trilyong-trilyong kayamanan! Ako si Gerald Crawford, Isa pala akong second-generation rich kid?

Minahal ni Madeline Crawford si Jeremy Whitman sa loob ng labindalawang taon, subalit siya mismo ang nagpadala sa kanya sa kulungan. Sa gitna ng kanyang sakit at pagdurusa, nakita niya pang nahulog ang lalaking ito sa ibang babae… Limang taon ang nakalipas, nakabalik na siya ng may panibagong lakas, hindi na siya ang parehong babae na pwede nilang maliitin ilang taon na ang nakararaan! Sa bago niyang anyo, sisirain niya ang kahit sinong magpapanggap at aapakan niya ang lahat ng sinumang basura. Kaya nga lang, nang sisimulan niya na ang kanyang paghihiganti sa lalaking sumira sa kanya… Biglang nagbago ang ugali nito. Mula sa pagiging isang malamig at walang emosyong tao, naging isa itong mapag-alaga, maalalahanin, at mapagmahal na lalaki! Hinalikan pa nga nito ang kanyang paa sa harap ng maraming tao habang nangakong, “Madeline, nagkamali ako na magmahal ng iba. Mula ngayon, ibubuhos ko ang natitira kong buhay para bumawi sa iyo.” Tumugon naman si Madeline, “Papatawarin lang kita kapag…. namatay ka na.”

Pria pujaanku adalah seorang penculik, yang mengatasnamakan status pacaran untuk menculik gadis-gadis itu ke desanya dan menjual mereka. Kebetulan aku juga bukan orang baik. Aku juga mengatasnamakan status pacaran untuk menipu pria-pria itu ke desa kami.

Dahil sa kawalang bayag ng kaniyang ama at pang-aapi ng kaniyang madrasta, napilitan si Natalie na magpakasal kay Mateo Garcia, isa sa mga pinakamakapangyarihang tao sa San Jose. Sa araw ng kanilang kasal, natuklasan ng kaniyang asawa na hindi na siya birhen bago pa man sila ikasal, na siyang nagpatibay ng paniniwala nito na isa siyang maduming babae na may magulong buhay. Matapos dalhin ang bata sa loob ng kaniyang sinapupunan sa loob ng siyam na buwan, iniluwal ni Natalie ang kaniyang anak, pinirmahan ang annulment papers na inihain sa kaniya ng kaniyang asawa, at saka naglaho na parang bula. Makalipas ang ilang taon, nagbalik si Natalie sa San Jose kasama ang isang bata. "Mr. Garcia, balita ko ay naghahanap kayo ng personal doctor?" Malugod na pumayag si Mateo. "Tanggap ka na." May bali-balitang kumakalat na walang asawa, ni kalandian si Mr. Garcia. Ngunit para siyang Isang tutang naglalambing sa kaniyang personal doctor at itinuturing ang anak nito, na hindi pa alam kung sino ang tunay na ama, na parang sarili niyang anak.

Ang mga magulang ko, ang pinakamayaman na magkasintahan sa bansa, ay sikat na mga pilantropo. Kailangan ko hingin ang permiso nila kung kailangan ko gumastos ng higit pa sa limang dolyar. Sa araw na nadiagnose ako ng terminal cancer, humingi ako ng 100 dolyar, pero sa halip na tulungan ako, sinigawan nila ako ng tatlong oras. “Anong klaseng sakit ang makukuha mo sa edad mo? Kung hihingi ka lang ng pera, galingan mo naman sa palusot mo.” “Alam mo ba na ang 100 dolyar ay kayang suportahan ang mga bata sa naghihirap na mga lugar ng matagal na panahon? Mas may sense pa kausap ang kapatid mo kaysa sa iyo.” Kinaladkad ko ang katawan ko na may sakit pabalik sa maliit na basement. Pero noong dumaan ako sa mall, nakita ko ang mga magulang ko, live sa malaking screen, gumagastos ng malaking yaman para lang rentahan ang Disneyland para sa kapatid ko. Ang isang daang dolyar ay hindi sapat para sa isang round ng chemotherapy. Gusto ko lang bumili ng bagong damit at lisanin ang mundo ng may dignidad.

Após um mês de silêncio ensurdecedor entre eles, Evandra Corte recebeu no hospital uma notícia que quebrou o último fio de esperança: seu marido, Valério Linhares, organizara uma recepção para uma mulher que ele jamais conseguira esquecer. Ao retornar para casa, Valério foi direto: — Ela voltou. Vamos nos divorciar. — Tá bem. — Assim terminou o que foram três anos de uma convivência fria e sem afeto. Evandra, finalmente, desistiu de tentar. Mas, para Valério, o nome "Srta. Evandra" não parava de aparecer em jornais e revistas: "Srta. Evandra aproveita viagem com novo namorado." "Srta. Evandra se torna o mais novo destaque do mundo dos negócios." "Srta. Evandra... Srta. Evandra..." O homem, sempre frio e controlado, pela primeira vez, se curvou: — Chega de brincadeira. Volte para casa comigo, por favor. Evandra o ignorou. E então, dia após dia, noite após noite, Valério permaneceu em frente à porta dela, esperando. Até que, numa manhã qualquer, a porta finalmente se abriu. Um homem saiu de lá, lançando um olhar despreocupado e com um sorriso malicioso: — Sr. Valério, Evinha está cansada. Ela não tem tempo para assistir ao seu show de lamentações.

Dalawang taon na ang nakakaraan, pinilit ako ng nanay ko na makipaghiwalay sa boyfriend ko para palitan ang kapatid niya at pakasalan ang kanyang bulag na fiance. Dalawang taon ang nakalipas, bumalik ang paningin ng asawa kong bulag. Pagkatapos, hiniling ng nanay ko na ibalik ko siya sa kapatid ko. Tiningnan ako ng masama ng tatay ko. “Huwag mong kalimutan na fiance ni Rosie si Ethan! Sa tingin mo ba karapatdapat kang maging asawa niya?” Mamamatay na din naman ako. Kay Rosalie na ang posisyon ng pagiging Mrs. Sadler kung gusto niya! Hihintayin ko na karamahin sila kapag patay na ako!