ang aking kaibigan

Dahil sa panloloko ng ex-boyfriend ni Luna sa kaniya nagawa niyang makipag one-night-stand sa lalaking hindi niya kilala sa bar. And to heal her broken heart sa Canada siya nag-aral not knowing na magbubunga ang isang gabing iyon. She was scared na umamin sa magulang kaya tinago niya ang bata sa mga ito sa loob ng apat na taon. Pero kung kailan handa na siyang umamin sa mga ito tyaka niya nalaman na wala na sila. Sa pagbabalik niya sa Pilipinas at upang maisalba ang negosyo ng magulang hindi niya akalain na ang ka-negosyo niya ay walang iba kundi ang ama ng kaniyang anak! Mabuti nalang at hindi siya nito nakilala kaya hindi niya alam kung itutuloy pa ba niya ang pakikipag negosyo dito o hahayaang bumagsak ang kanilang negosyo lalo na kasama niya si Celine, ang kaniyang anak.

Rosaline died, and Sean personally put Jane into the women's prison for it. "Take good care of her"— his words made her three years in prison a living hell and even cost her a kidney. Before she went to prison, Jane said, "I didn't kill her," but Sean was unmoved. After her release from prison, she said, "I killed Rosaline, I'm guilty as sin!" Sean was livid as he said, "Shut up! I don't want to hear you say that!" Jane laughed. "Yes, I killed Rosaline Summers, and I did three years in prison for it." She escaped, and Sean scoured the whole world for her. Sean said, "I'll give you my kidney, Jane, if you'll give me your heart." But Jane looked up at Sean and said, "I don't love you anymore, Sean…"

Everyone wants to be me. Who wouldn't? I've got the looks, sexy body, money and Andrew Maru Ottave, my husband. Pero kung malalaman lang siguro nila kung sino at ano talaga ang nangyayari sa buhay ko, hindi ko alam kung gugustuhin pa nilang maging ako. Simula pagkabata ay alam ko na ang aking magiging kapalaran. Wala akong karapatan na mamili kung sino ang gusto kong makasama habambuhay. Dahil sa huli ang mga magulang ko pa rin ang magdedesisyon kung sino ang aking mapapangasawa. It's not a new thing with the elite. My parents are also a product of an arranged marriage. They marry for business and had a child for business. And just like my mom, I will also be a Business Wife.

Sebagai istri, tentu aku sakit hati melihat Kak Abisatya--suamiku--bersama wanita lain. Tapi, aku sadar diri. Karena akulah, dia harus kehilangan kesempatan untuk hidup bersama orang yang dicintai. Lantas, haruskah aku menyerah karena aku bukanlah mempelai yang diharapkannya?

Ang kasal ay isang sagradong seremonyas para sa dalawang nag-iibigan… Ngunit sa loob ng apat na taong pagsasama, ni minsan ay hindi naramdaman ni Zia na itinuring siyang kabiyak ni Louie. Kung tutuusin ay para siyang bagay na napapakinabangan lang kung kailangan ngunit hindi naman magawang pahalagahan. Isang ibong nasa hawla na hindi kayang kumawala. Lahat ng sakit at hirap ay tiniis ni Zia dahil mahal niya ang asawa. Kahit pa ibang babae ang kinahuhumalingan nito. Hanggang isang gabi, habang malakas ang buhos ng ulan ay iniwan siya ni Louie para puntahan si Bea sa ibang bansa. Mag-isa at nahihirapan habang dumadaloy pababa ang dugo mula sa pagitan ng kanyang hita. Ginapang niya ang sakit makahingi lang ng tulong para sa batang kanyang ipinagbubuntis. Makalipas ang tatlong taon, sa muli niyang pagbabalik ay malaki ang ipinagbago ni Zia… Ngunit hindi si Louie. “Hiwalay na tayo, Mr. Rodriguez!” Napangisi ito. “Mrs. Zia Cruz… Rodriguez, hindi ko pa pinipirmahan ang divorce papers. Sa madaling salita… asawa pa rin kita at hinding-hindi ka na makakawala pa sa’kin.”

Nang dumating ang college admission notice, bigla akong nagkaroon ng mataas na lagnat at napilitan akong manatili sa kama. Ang aking kapatid na babae ay sangkot sa isang kidnapping habang nasa daan upang tulungan akong kunin ang notice, at ang kanyang buhay ay hindi tiyak. Galit na galit sa akin ang mga magulang ko. Matapos punitin ang aking admission notice, pinilit nila akong talikuran ang aking pag-aaral at magtrabaho sa isang pabrika. Nang maglaon, nakaranas din ako ng kidnapping. Pagkatapos makatakas, nagtago ako sa isang abandonadong pabrika at nagpadala ng mensahe para sa tulong. Tinawagan ako ng tatay ko at walang pigil na sinigawan ako, “Lena, tao ka ba? Paano mo nagawang magbiro sa amin sa memorial day ni Jessica!” "May ideya ka ba kung gaano namin hinihiling ng nanay mo na ikaw ang namatay noon?" Sa mga huling sandali ko bago mamatay, umalingawngaw sa aking pandinig ang kanilang mga pang-iinsulto. Ako ay tinorture at pinatay, naging isang halimaw, at ang aking katawan ay itinapon sa isang mabahong kanal sa loob ng tatlong buong araw. Kahit na ang aking ama, ang pinaka experienced na forensic expert, ay hindi ako nakilala. Nang umuwi ang aking kapatid na babae kasama ang lalaking kasama niya ilang taon na ang nakalilipas, pinanumbalik ng aking ama ang aking hitsura sa pamamagitan ng teknolohiya. Lumuhod sila sa harapan ng naaagnas kong bangkay at umiyak hanggang sa mawalan ng malay.

Si Kendra Buenavidez ay maganda, simple, masipag, matalino, madiskarte at mapagmahal sa pamilya. Ganyan inilarawan ng magulang ang sekretarya sa kanya. Hindi naman siya interesado dahil may nobya na siya. Pero hindi niya akalaing mai-inlove agad siya sa unang pagtatagpo. Unang pagkikita pa lang nila ng sekretarya ay nagkaroon agad ng apoy sa pagitan nila. Apoy na hindi na niya kayang iwasan. Pero kahit ganon, pilit niya pa ring tinatatak sa isip na mas mahal niya si Darlene, pero bakit ganon, iba ang sinasabi ng puso niya. Hanggang sa dumating ang araw na kailangan niyang pumilli. Sa pagitan ng nobya at ng dalaga...

Si Natasha Marie Garcia ay napasok sa isang sitwasyon na hindi niya akalain na mangyayari sa kanya. Inakala niyang pupunta siya sa Silvestre Mansion para maging isang kasambahay. Ngunit nagkaroon ng setup si Don Juanito. Gusto niyang mapalapit si Natasha sa kanyang apo, kaya gumawa siya ng paraan para magkalapit sila at magpakasal. Hindi sana papayag si Natasha, pero wala siyang nagawa kundi magpakasal. Inakala niyang ikakasal lang siya sa isang mayaman, arogante, at nakakainis na lalaki. But she didn't know she was getting married to the leader of the most powerful hidden mafia in the country. Mapaglaro ang tadhana; habang tumatagal ang araw na kasama niya ang kanyang asawa, lalong nahuhulog ang kanyang loob dito. Hanggang isang araw, natuklasan ni Natasha ang lihim ng kanyang asawa. Behind his sweet and loving smile was a dangerous and powerful mafia boss. Sa una, natakot siya, pero nangibabaw ang pagmamahal niya sa kanyang asawa, kaya tinanggap niya ito ng buong puso sa kabila ng madilim nitong buhay. Masaya sila, ngunit dumating ang isang trahedya na nagbago ng kanilang masayang pagsasama. Namatay ang ina ni Natasha sa isang ambush at sinisi niya si Giovanni. She left her husband without a word because of the anger she felt. Binalot ng galit si Natasha, at nagdesisyon siyang maghiganti. Paano mapapatawad ni Natasha ang kanyang asawa kung ang sugat ng nakaraan ay masyadong malalim? Mananaig ba ang kanyang pagmamahal sa lalaking una niyang minahal? Maibabalik pa kaya ang kanilang masayang relasyon? Ano ang gagawin ni Giovanni para mabawi ang babaeng mahal niya? Babalik ba si Natasha sa kanya? O ang kanyang minamahal na asawa ay magiging kanyang kaaway?

"Sa tingin mo mamahalin kita? Hinding-hindi kita magawang mahalin Anna, kaya 'wag mo ng ituloy pa ang pagpapakasal saakin!!" "Alam kung matutunan mo rin akong mahalin Dylan, kaya pakiusap.. Pakasalan mo ako.." "Hinding-hindi kita mamahalin isinusumpa ko!" -Dylan "Nagustuhan mo ba?" Hindi ako pa rin ako makapaniwala sa nakikita ko sa kanya, bakit bigla nalang siyang nag-iba? Bakit gumaganda siya sa paningin ko? At bakit.... Bakit Minahal ko siya? Siya ba talaga ang asawa ko?- DYLAN

Pinatay si Rosaline at personal na nilagay ni Sean si Jane sa kulungan ng mga babae dahil dito. “Alagaan mo siya ng mabuti” — ang mga salitang sinabi ni Sean ay ginawang impyerno ang buhay ni Jane sa kulungan at nagdulot pa para mawalan siya ng kidney. Bago siya mapunta sa kulungan, sinabi niya, “Hindi ko siya pinatay,” ngunit walang epekto ito kay Sean. Matapos niyang makalaya mula sa kulungan, sinabi niya, “Pinatay ko si Rosaline, kasalanan ko ito!” Gigil na sinabi ni Sean, “Tumahimik ka! Ayokong marinig na sabihin mo iyan!” Tumawa si Jane. “Oo, pinatay ko si Rosaline Summers at nakulong ako ng tatlong taon para dito.” Tumakas siya at hinagilap ni Sean ang buong mundo para sa kanya. Sabi ni Sean, “Ibibigay ko ang aking kidney, Jane. Kung ibibigay mo ang iyong puso.” Ngunit tumingala si Jane kay Sean at sinabi, “Hindi na kita mahal, Sean...”